L ijden was in ons een overvloedich,, meer, E er bestapte ons de doot te dier stonden, Y selick bederf, door straffe gloedich,, seer, D an troost want w'aten Katten, Honden, E eckels, wortels ons van God gesonden, N aer tlijden trooste wederspoedich,, d'Heer.
Naerdien dat inne de Chronijcke van Pieter Borre, in het tweede deel pagina
63. noch eenighe Jaer-gedichten gestelt zijn tot ghedachtenisse van dit
wijt-vermaerde Belegh ende Ontset, so hebbe ick goet gevonden de selve alhier by te vougen: die hy seyt ghemaeckt te sijn by Cornelis Claesz. van
Aecken.
AChthien VVeeCken droefLICk dIe tot LeIIden boVen Maten saten, ReCht of dIe hadden gestaen bII Godt, en dIe Staten geLaten. DIe Spangaerden CraChtiCH seIIden eer saL gegrepen zIIn de Maen Dan ooCk dIe Stadt van LeIIden, door't VVater saL ontgaen.
Doen heeft Godt zIIn VVater starCkeLICk doen VLoeden, OM dIe Stadt LeIIden door zIIn CraChtIge handt te behoeden. Door V MaCht en geen ander, o Heere der HeersCharen Godt,
VVert LeIIden VerLost door den ECCeLentIe en BoIsot.
Den derden OCtober hIer VVeL naersteLICk op Let,
VVerde LeIIden door Godts ALMaChtige handt Ontset.
DIt getaL der Letteren seer CraChtICh, anVVIIset, Dat LeIden den VIerden door Godts MaCht Is gespIIset.
Looft Godt In HeMeL en aerdt, en dIe daer Inne VVoont,
DIe HoLLant CraChtICh spaert ende over LeIIden zIIn genade toont.
Ende noch seecker ander Gedicht te dier tijden by een sonder naem
uytgegeven, begrijpende int corte alle het gene geduyrende dese Belegeringe, zo buyten als binnen Leyden geschiet is.
Anno 1574. den 27. Mey.
1.Int laeste vande Mey als elck was sonderlingen, Deur d'ommegancksche Feest verheucht sonder getreur, Quamen de Spaengiaerden Leyden haestich bespringen, Met veel volcx en Soldaten, maeckten haer nest daer veur, Daer blyschap in huys is, staet druck achter die deur.
2.Leyden haer siende omringht, vanden Spaenschen Tyrant, Nam haer toevlucht tot Godt, is volstandich gebleven,
549
Voor't Vaderlant op te stellen, goet, bloet, en leven, Goede vrienden (in noot) malkander niet begeven. 3.Leyden schier heel ontbloot, van victaly en cooren Voor sesthien duysent monden, men in haer bevant
Aen cooren maer thien last, sulcx sy scheen gans versmooren Deur grooten honger-noot, elck kreech een half pont: want Armoede soeckt liste, en baert oock cloeck verstant. 4.Deur Paerden, Koe-huyden, honde-vleysch sonder broot, En katten, darmen, raeu bloet eeten, rees die Pest,
Sulcx veel duysent Burgers verslon de felle doot,
'tScheen den Spaenschen Tyrant wou daer maecken zijn nest, 'tSchip mach wat hellen, dan 'trijst wel weer int lest.
5.Leyden vast belegen, met honger en pest prachtich, Socht den Spaenschen Tyrant, haer te becooren pas,
Met het schijn van pardoen, welck hy haer aanboot crachtich, Gelijck een vogelaer, 'tvogelken toesluyt ras,
Alst in't wilt noch vliecht, om te crijgen in sijn kas. 6.Leyden sonder hoop, 'tscheen gants te bederven, Verwacht de doot, als een die knielt onder tSwaert, Dan Godt sondt water, wint, verloste haer van sterven, Den derden Octobris, deur Boysot cloeck vermaert, Geluckich is de Stadt, die Godt de Heer bewaert. 7.O Welcom Admirael, o welcom 'sPrincen knechten, Door wien Godt Almachtich ons t'saem heeft bevrijt, Was der Burgers geroep, om 't Broodt sachmense vechten; En int water springen, int incomen met vlijt,
Honger is een scharp Swaert, als wel uytwijst den tijt. Boysot mette Burgers, gingen stracx inde Kerck,
Danckten en loofden Godt, van sijn groote weldaden, Spraecken ten is niet ons, dan alleen (o Godt) u werck Datter is gewracht, deur u groote genaden,
Godt wilse helpen, die belast sijn en beladen.
*
Excuse vanden Aucteur.
*
Dit is alle het gheene gunstighe Leser, ick vande strenge Belegheringe ende ongehoorde ende wonderlijcke Ontsettinghe der Stadt Leyden, hebbe weten by een te versamelen ende te beschrijven, tot ghedachtenisse van onse Naecomelinghen: waerinne ick wel ghewenst hadde in eenighe saecken ofte geschiedenissen, beter onderrecht te moghen wesen, omme die wat duydelicker te moghen verhalen: maer wat vlijdt ende naersticheyt dat ick aengeleyt hebbe omme beter ende meerder Beschrijvinge te mogen bekomen, is te vergheefs gheweest: altijdt moet ick dit den Leser te kennen gheven, dat ick vele ende verscheyden saecken, breeder ende duydelijcker verhaelt ende beschreven hebbe als Ian Frutier, de welcke nochtans in zijn Boeck Folio 33. seyt. Dit is dan cortelingh de somme van het geene, dat ick uyt den mondt van
sommighen uyt zijnder Vorst. Gen. Raedt, oock uyt den Raedt der Admiraliteyt ende van den Pilote des Admiraels, mitsgaders sekere uyt der Wet van Leyden, van de strenghe Belegheringhe ende wonderbaerlicke Verlossinghe der selver Stadt hebbe ghehoort ende eensdeels ghesien, ende den Leser nae de waerheydt (soo ick meyne) hebben willen voorstellen: Biddende dat hy mijnen cleynen arbeydt
danckelick wil nemen. Indien hy dan te dier tijden als de sake versch gheschiedt ende in yders memorie noch vast bewaert was, van soodanige Personen als hy noemt, niet anders en heeft weten by een te versamelen, so sal mijn den goedtgunstighen Leser seer lichtelicken ontschuldigen, dat ick nu
teghenwoordich vande Ontsettinge seer naer veertich, ende nu inden Jaere
1640. 66. Jaeren geleden wesende, niet meerders nochte beters en hebbe
weten op te soecken. Doch soo yemant vande oude Burgheren de welcke mede inde Belegheringhe gheweest, ende vele ende verscheyden saken ende aenslaghen hebben helpen uytrechten ende te wege brengen, yet meerders, klaerders ende beters moghen hebben, Ick bidde alle een yeghelicken dat sy mijn de selve willen mede delen op dat ick tzy dit herdruckende, ofte in een andere Tale uytgevende, het selve mach by voeghen ende alsoo metter tijt een volcomen Beschrijvinghe maecken.