Lichamelijk welzijn

1.3.1 Graag naar school gaan

Op de vraag of jongeren graag naar school gaan, antwoorden negentien kinderen zeer positief. Twee kinderen zijn genuanceerder en antwoorden met soms en één kind komt niet graag naar school. De redenen die kinderen opsommen waarom ze al dan niet graag naar school gaan zijn heel divers en horen niet louter bij de rubriek lichamelijk welzijn60.

Hieronder worden motieven van kinderen om naar school te komen in kaart gebracht die bij lichamelijk welzijn aansluiten. Zo geeft een meisje aan dat de school voor haar een plaats is waar ze andere dingen kan doen dan zorgen voor gezinsleden. Het is een plaats waar ze fysiek minder belast wordt.

60

“Ik moet op mijn broer passen en op school moet ik niet op mijn broer passen.” “Dus thuis moet je eigenlijk

meer dingen doen dan?” “Ja, eigenlijk wel.” “Vind je dat leuk dat er twee Jaelle’s zijn?” “Ja (Lacht).” “Je vindt dat leuk dat je hier niet op uw broer moet passen?” “Ja. Ik vind da ja… ik vind dat leuk, maar elke dag

moet ik…, maar ook mijn zussen en dan ben ik moe. Mijn zussen moeten ook passen. En dan zijn wij ook moe.” “Dus je bent blij dat je op je broer mag passen, maar dan ben je wel een beetje moe?” “Ja.” “En je

bent ook blij dat je een keer op school mag zijn en een keer iets anders mag doen dan?” “Ja.”

Jaelle (9 jaar)

1.3.2 Al dan niet naar school gaan

Het al dan niet naar school gaan is ook een complex gegeven. Dat niet enkel thuishoort bij lichamelijk welzijn61. Ik kies ervoor om dit topic eveneens bij lichamelijk welzijn te rapporteren omdat vier kinderen expliciet vermelden dat ze enkel thuis blijven bij ziekte. Een kind preciseert dat zelfs bij ziekte, misselijkheid en verwondingen (hoofdwonde) hij toch nog naar school gaat. Onder ziek om thuis te blijven, verstaan ze koorts en griep. Voor een zware verkoudheid blijven de kinderen niet thuis. Tijdens de teken- en schildersessies alsook interview was het opmerkelijk dat de meeste kinderen verkouden waren en toch op school aanwezig waren.

“Als jij geen zin hebt dan blijf je thuis?” “Neen.” “Neen? Wanneer blijf je dan thuis?” “Als ik ziek ben.” “Enkel als je ziek bent?” “Ja.” “Ga je soms niet graag naar school?” “Wanneer vind je het niet leuk om naar school te gaan?” “Zijn er dagen waarvan je zegt vandaag heb ik geen zin om naar school te gaan.” “ Neen.”

Violca (10 jaar)

“Het enige wat ik nog wil weten is of je graag naar school komt?” “Juffrouw ik kom graag op school

juffrouw, maar juffrouw als ik ben ziek, ik kom toch juffrouw.” “Ja, dus jij gaat veel naar school?” “Ja, ik ben ook nu een beetje ziek juffrouw.” “Ja ik hoor het een beetje.” “Juffrouw ik ga ziek worden, maar ik kom toch naar school. Ik kom toch! En juffrouw ik was zo een keer zo ziek juffrouw, da was veel te warm juffrouw, veel véél te warm. En ik wil niet warm juffrouw, want ik was niet goed juffrouw. Ik was zo gevallen juffrouw … flauwgevallen. Ja en ik heb da aan de dokter gezegd en die hebben een tablet gegeven. Ik was buiten gaan spelen en het was veel te warm. En ik was toch gekomen juffrouw!”

Tamas (11 jaar)

Eén ander jongen vertelt dat hij soms terug in slaap valt omdat hij nog moe is en daardoor later of die dag niet meer naar school gaat. De zeven jongeren geven echter aan dat moeheid, omwille van te lang op te blijven of te voeg te moeten opstaan, voor hen of voor hun ouders geen reden is om niet naar school te komen. Ouders helpen hun kinderen soms bij het opstaan ‘s morgens.

61

“Of je graag naar school komt?” “Soms.” “Waarom kom je soms niet graag naar school?” “Als ik soms te

laat slaap, ik maak dat ik om 6u30 opsta. En soms kan ik niet opstaan en als ik niet kan opstaan…dan sta ik om 9u op en ik ben dan boos op mezelf dat ik niet kan opstaan en niet naar school kan komen.” “En kom je

dan later naar school of niet?” “Soms.” “En is de juf dan boos of wat zegt ze dan?” “Waarom ben je te laat

gekomen.” “Schrijft ze dan iets in jouw agenda of wat doet ze dan?” “Neen.”

Shandor (12 jaar)

“Ga jij graag naar school?” “Ja.” “Ja, ‘s morgens zeg je yess! Het is school of zeg je soms fff.” “Neen, ik kom

naar school.” “Het is niet dat je zegt ik zou willen blijven liggen en een keer niet naar school gaan?” “Maar vrijdag juf, dan is het ‘s morgens….ik sta op en mijn telefoon…alléé. Ja, mijn wekker gaat.” “Ja.” “Ja en dan ik kijk hoeveel uur ist? Ik doe altijd half acht. Ik zeg ik ga nog 10 minuutjes slapen. En dan slaap ik. Dan ik sta op 8u17.” “Oei, en wanneer begint de school?” “8u45.” “En dan heb je nog juist tijd genoeg?” “Ja, om 8u30 ben ik op school.”

Mircea (10 jaar)

“Kom jij graag naar school?” “Ja.” “Ja? Iedere morgen, zeg je niet soms oh ik zou in mijn bed willen blijven liggen?” “Ik ga als mijn mama zegt tegen mij je moet naar school gaan. Ik zeg dan nog vijf minuutjes (lacht).

Dan sta ik altijd als eerste op. Mijn broer niet die slaapt nog. Ik heb mij al aangekleden en dan gaat mijn broer opstaan.”

Mirela (10 jaar)

Een meisje vertelt dat ze last heeft van faalangst, stress en buikpijnklachten als er toetsen zijn op school. Ze verduidelijkt echter dat het geen voldoende reden is om daarvoor thuis te blijven.

“Toetsen vind je ook niet leuk staat er op je tekening. Hoe komt dat?” “Het is door de punten, ik ben bang

dat ik heel minder en dat ik niet doorga in de middelbaar.” “En als het dan toets is, kom je dan naar school

of zeg je dan blijf ik gewoon thuis?” “Ik kom toch naar school. Want een keer in mijn leven moet ik toch toets

maken.” “Ja, dat is waar en heb je dan pijn in jouw buik van de stress of….” “Ik heb veel buikpijn maar ik laat alles en doe gewoon.” “‘s Morgens wat denk je dan?” “Als ik opsta, ik zeg zo ohhhhh vandaag is het toets en ik ga fouten hebben enzo…” “Dus eigenlijk sta je al op met schrik van ‘s morgens?” “Ja.”