• No results found

SB: Goedemorgen, kunt u mij horen?

RS: Kunt u mij zien? Ik ben een beetje blurry. Kun je me horen? SB: Ik kan u een beetje horen, niet helemaal helder.

RS: Kun je me horen of niet? Ah het beeld wordt al scherper.

SB: Altijd wat trage verbinding met China. Dat heb ik in eerdere interviews en tijdens mijn stage ook gehad.

RS: Dat verschilt per keer. De ene keer wel. De andere keer niet. Eens kijken hoe het gaat. SB: Hoe gaat het met u?

RS: Met mij gaat het prima. Het begint hier langzaam kouder te worden en de december maand komt eraan en dat houdt in dat er een hoop afrondend werk te doen is met alle end of the year parties inbegrepen. En dan ga ik zelf op vakantie.

SB: Met de feestdagen bent u in Nederland? RS: Ik ga de 23e voor 2 weken naar Nederland?

SB: Komt u regelmatig terug of alleen met de feestdagen.

RS: Buiten de zomervakantie en de kerst heb je niet zoveel vakantiedagen als in Nederland. En tijdens national holidays moet je hier niet willen reizen. Want daar is geen hol aan.

SB: Tijdens mijn stage ben ik ook gaan reizen tijdens de national holidays en dat was niet te doen. Hordes chinezen met enorme zakken bagage door het hele land heen. Maar het was wel indrukwekkend om te zien.

RS: Je moet je voorstellen dat er 50M Chinezen de grens over gaan tijdens de national holidays. Zolang het inkomen omhoog blijft gaan, gaan er steeds meer Chinezen internationaal reizen. Als voorbeeld in

Amerika wonen 250M mensen, moet je voorstellen dat daar 20% het land uitgaat in dezelfde periode. Verder zijn ze de interne en externe infrastructuur stevig aan het verbeteren. Om al het nationaal verkeer aan mensen ook aan te kunnen. De gao ché, de nationale hoge snelheidstrein, maakt erg veel mogelijk voor de Chinezen, maar ook interne vluchten zijn veel goedkoper t.o.v. Europese vluchten. Zo zijn er 2000 boeings besteld in China. En voor 100euro kan je al vliegen binnen China.

SB: Ja, en China is erg groot. Beijing en Shanghai alleen is bijvoorbeeld al 2 uur vliegen.

RS: Ongeveer 1uur en 40 minuten. Het is een vergelijkbare afstand van Amsterdam tot Wenen, 1200km. Daar heb ik gewoond. Alleen in Nederland betaal je veel geld aan allerlei belastingen en

veiligheidsdiensten. Hier is dat gewoon een stuk goedkoper doordat de salarissen lager zijn.

SB: Is dat in uw functie ook het geval? Dat je in China minder verdient dan voor een vergelijkbare functie in Nederland?

103 RS: Nou, het salaris dat ik hier verdien, zal ik in NL niet kunnen verdienen.

SB: Tijdens mijn stage merkte ik dat de salarissen erg uit elkaar liggen. De inkomensverdeling tussen management en werknemers in Nederland is vele maten vlakker dan de inkomensverdeling in China. Klopt dat?

RS: Nou, ik zal je zeggen. Het verschil in expats en lokalen dat wordt steeds minder. Er zijn een aantal benefits die we hebben als verzekeringen en pensioen. Een lokale Chinees zal daar zelf voor moeten zorgen. Een gemiddeld GM heeft een salaris van 100K$ per jaar. Een GM van een goede Holiday Inn bijvoorbeeld verdient dat salaris en dat heb je niet in Nederland.

SB: Nee, voor Nederlandse begrippen kan ik me dat niet voorstellen.

RS: Inderdaad. Zie dat als GM in Nederland maar voor elkaar te krijgen dat je 7500€ bruto/maand krijgt. Dat zie ik niet snel gebeuren.

SB: Nee ik ook niet. Maar dat is gunstig want ik heb zelf plannen om weer terug te gaan naar China. RS: De verschillen hier in China zijn ook nog vrij hoog. Want sommige GM’s krijgen veel meer. Maar je kan het ook niet echt vergelijken met Nederlandse begrippen. Want het sociale stelsel erachter zit heel anders. Een groot deel van ons pensioen moeten we zelf regelen. Verder krijgen we geen kinderbijslag of andere hulpmiddelen. We regelen alles zelf. Als ik terug ga in Nederland, heb ik geen AOW. Daarnaast werk ik 70+ uur in China.

SB: Dus het sociale opvangstelsel is niet aanwezig in China.

RS: Nou kijk, als ik geen internationaal ziekenfonds zou hebben en ik word ziek hier. Dan heb ik een probleem. Want ze opereren niet onder de €2500. Het land groeit wel heel snel, maar er zijn toch nog grote problemen die op ze afkomen. Waaronder het sociale stelsel.

SB: Hoelang werkt u nu in China? RS: 6,5 jaar.

SB: Heeft u ook een hotelschool achtergrond?

RS: Ik heb de middelbare hotelschool afgerond en daarna een verkorte management opleiding (HBO). Mijn MBA studie heb ik niet afgerond omdat ik reizen, werken, gezin en studie niet langer kon combineren. Ik had bijna een burn-out dus dat werkt niet.

SB: Nee, maar nu heeft u ook een werkweek van 70+. Hoe bent u op het idee gekomen om in China te werken?

RS: Ja hoe kom je op dat idee? Ik ben ooit begonnen bij Bilderberg en daar was ik een van de jongste GM. In Rotterdam heb ik even gewerkt en verder was er niets uitdagends omdat ik al snel op de top was. Zodoende ben ik naar het buitenland gegaan. Eerst België, wat destijds echt buitenland was. Ik ben nog verhuisd naar Londen en … <verbinding slecht>..

104 RS: Wij zijn onderdeel van de IHG, Intercontinental Hotel Group. –noemt verschillende merken van de keten. Bijna 5000 hotels over de wereld en hier zit ik in een Intercontinental hotel.

<verbinding verbroken>

SB: Daar viel de verbinding even weg. RS: Hallo?

SB: Ja daar zijn we weer. Dat gebeurd vaker.

RS: Even kijken, camera aan. Zo, dat moet wel lukken. SB: Ja hij is aan het laden.

RS: Ik zit nu op een andere VPN en dan gaat het eigenlijk wat beter. SB: Hoe werkt dat precies?

RS: Als je via het normale systeem gaat dan wordt je gecontroleerd door de staat. Want de staat de controleert alles hiero. Maar via via kan ik a.h.v. een VPN verbinding contact maken met een IP adres in San Fransisco. Dus nu lijkt het alsof ik via daar nu contact met je opneem. Officieel mag dat niet, maar je mag niet vloeken ook. Haha. Waar zit jij nu?

SB: Ik zit in Amsterdam. Ik zit in een klein appartement aan de weteringschans. RS: Ah dat ken ik wel.

SB: Ja ik heb er 2 jaar over gedaan om in de binnenstad te geraken en ik ben er erg blij mee. Ik ben nu 4x verhuisd in korte tijd, maar ik ben nu een jaar hier en het bevalt heel goed. Deur uit en midden in de gezelligheid.

RS: Als oud-Amsterdammer doet het me goed dat iemand dat nog altijd leuk vindt.

SB: Zeker, maar ik kom ook uit een dorp. In Maastricht heb ik de hotelschool afgerond, maar echt in Beijing ging er een wereld voor me open. De stad wil ik niet meer uit. Dus of Amsterdam, of buitenland. En helemaal mooi zou het zijn als ik terug naar Beijing kan.

RS: Nou goed ik weet niet wat je hebt meegemaakt in Beijing, maar als je er momenteel komt. De luchtverontreininging is ernstig. De lucht is grijs, grauw bruin en je kan direct naar de longarts. SB: Ja ik hoorde dat het nog slechter is dan in 2012. Nog een jaar in Amsterdam werken voor ik in aanmerking kom voor een werkvisum.

RS: Nou het is nog sterker aangescherpt. Je moet 3 jaar werkervaring hebben, of iets heel speciaals hebben meegemaakt om in China een werkvergunning te krijgen.

SB: Ik had begrepen dat dat niet meer zo makkelijk ging inderdaad. De MHMS heeft zelfs geen stagiaires meer.

105 SB: Oke, zegt me niks.

RS: En Jason uit Gulpen.

SB: Is dat dan vanuit hotelschool Notenboom?

RS: Maar een stagiair die na het voetbal van het Nederlands elftal, had die, ja of te veel gedronken of in slaap gevallen. Maar hij is van een muurtje afgevallen en heeft zijn nek gebroken. Het was redelijk problematisch om zijn familie hier te krijgen en het lichaam het land uit te krijgen. Erg lastig en

ondertussen is het steeds moeilijker om visa’s te krijgen. Maar we zijn daarmee bezig met o.a. het Nuffik een Nederlandse instantie die probeert onderwijs als een ontwikkelingssamenwerkingsproject te zien. Zo proberen ze MBO en HBO studenten sneller aan een visum te laten komen door weerzijdse ontwikkeling aan te pakken.

SB: Dat zou top zijn, want ik had begrepen dat er op dit moment geen stagiaires in China zitten en dat is toch wel zonde.

RS: Er zijn wel andere scholen, misschien alleen Maastricht niet.

SB: In China, heb ik ervaren dat ik in mijn eerste stage in China veel meer kon en mocht doen in vergelijking met de stage in Nederland.

RS: Waar heb je die stage gelopen?

SB: In Amsterdam. De pre-opening van Art’Otel Amsterdam. Het was veel operationeler dan ik had gedacht. Het was mijn management stage en ik heb vooral veel uren gedraaid.

RS: Ach, ik heb 6 openingen te doen komend jaar. Haha

SB: Ja ze openen hotels daar elke dag. Enorm veel hotels in de pipeline. Hoe is dat voor IHG. RS: Nou dat is ieder jaar wel 40-50 hotels.

SB: Enorm. Potentiele markt in China is ook enorm. RS: Gaat daar je project ook over?

SB: Ik ben in februari mijn studie begonnen en onderdeel daarvan is een master thesis. Ik mocht mijn eigen onderwerp bedenken en daarom combineer ik passie met onderzoek om mensen te leren kennen in het veld en te zien hoe hotelontwikkeling plaatsvind in vooral het Westen in kaart te brengen. Daar omdat ik gelezen heb dat er flink in wordt geïnvesteerd om het land gelijk te trekken. Maar dat is een redelijk nieuw gebied. Daar zit nog niet zoveel. Dus dat biedt MHG de kans om daar als eerste te gaan vestigen. Daarnaast vroeg ik me af hoe zij dat dan doen? Nu ben ik wat verder in mijn onderzoek en hoor ik voornamelijk management contracts, of eigenlijk alleen maar. Alleen Shang Ri La heeft nog vastgoed in eigen beheer. Maar ketens als Hilton, Starwood e.d. zitten er alleen in met management contract. En ik vroeg me af hoe dat dan in zijn werk gaat. Nemen zij contact op met vastgoedbedrijven of nemen zij contact op met hun. In hoeverre is de staat er in betrokken? De staat wil namelijk investeren in een gebied, maar heeft de hotels ook nodig om de stad aantrekkelijk te maken. Ik probeer in kaart te brengen, al is het maar een klein stukje, hoe dat daar in zijn werk gaat en hoe snel dat loopt.

106 RS: Er zijn wel initiatieven om het Westen van China sneller te ontwikkelen. Maar men moet zich wel realiseren dat het voor veel grote bedrijven niet zo eenvoudig is om 1-2 bedrijven in het Westen te hebben en de rest van hun hotels in het Oosten te hebben. Waarschijnlijk zijn het momenteel slechts enkelingen die inspelen op de kansen in het Westen. Want je moet het zo zien. De HQ van Westin zit in Shanghai, het HQ van Hilton is in Shanghai. En in Hong Kong zit Shang ri La en Marriott. Stel je zou één hotel openen in urungu (Shaanxi province). Dan wie gaat daar naar toe om dat hotel te helpen? Hoeveel resources kan je alloceren om daar een rendabel bedrijf te runnen? In HQ hebben we 500 mensen zitten. De Gran Canal, een groot kanaal van 1500km, van Hangzhuo, Nanjing tot Beijing daar is de grootste concentraties van hotels. Want je daar hotels hebt, nogmaals hoeveel resources kan je alloceren vanuit een HQ om de boel te monitoren. Vergeet niet dat in die streken de mensen minder opgeleid zijn als in Nederland maar ook in Oost-China. Dus voor je het niveau haalt wat je nodig hebt voor de brand succesvol te managen, ben je wel even bezig. En natuurlijk heb je de lokale overheid en SOE,

staatsbedrijven die dan proberen om als een soort anker een 5-sterren hotel te krijgen in zo’n stad omdat dat dan aanzien geeft. Zodat zen buitenlandse delegaties onder kunnen brengen. Maar dat zijn er niet zo gek veel. Wij hebben bijvoorbeeld geen enkel hotel in het Westen van China.

SB: Ook niet in de planning?

RS: We hebben nu 4 hotels in Nanjing en daar willen we er 10 hebben. We hebben er 3 in Suzhou en we willen er 10 hebben. Dus als bedrijf maak je een ontwikkelingsplan. Dat geldt niet alleen voor China, maar in meerdere landen. Maar je kijkt in welke stad/locatie wil ik welke brands presenteren, om daar

succesvol te zijn. Je hoort vaker dat China ergens een 5-sterren hotel wilt hebben en dan kom je in een plaats terecht waar de kamerprijs 300RMB is en dan kun je niet de kwaliteit leveren voor die prijs. Verder weten de mensen niet wat 5-sterren service inhoudt. Daarnaast zijn de gasten die er komen geen 5 sterren service gewend.

SB: Dus eigenlijk sluit het product niet aan op de klant. Dus een 5 sterren hotel heeft daar niks te zoeken. RS: De mensen moeten zich naar gelang daarin kunnen vinden. Een 5 sterren hotel zal 700RMB+ op moeten leveren per kamer wil je dat rendabel maken. De staat heeft veel geld, maar langzaam maar zeker komen ze er achter dat er geld verdient moet worden en niet alleen ‘mienze’, face moet worden gehaald. Je kan niet alleen een getal eraan plakken en verwachten dat het loopt.

SB: Kan het zijn dat Intercontinental afwacht tot het daar ontwikkeld is, eer het daarin gaat investeren of wat is uw gedachte daarin?

RS: Nee, je moet je dus afvragen als bedrijf hoeveel resources kun je alloceren om ergens succesvol te zijn. Zoals ik heb omschreven, en als je ziet dat de as, het oosten van China. Dan kun je bijvoorbeeld in het zuiden grote steden hebben als Guangzhuo, Shenzhen, Chengdu en Chongqing, dat zijn steden waar je 10M-15M mensen hebt. Nou in een stad als Londen waar ongeveer 10M mensen wonen daar zijn 40 IHG hotels. Het heeft zoveel andere brands ook nog. Waarom zouden we dan nu naar Urungu gaan of een andere West Chinese stad terwijl we nu in het Oosten zitten waar nog heel veel marktpotentie ligt. Heir kunnen we makkelijker services, critical mass creëren om een 2e, 3e of 4e HQ te generereen. Over het

algemeen zijn alle hotels van IHG management contracts waar slechts 2-3 personen als een soort consultants worden ingehuurd door de hotelketens en zowel aan hen als aan de eigenaren

107 verantwoording afleggen. Uiteindelijk worden ze betaald door de eigenaar. Wanneer heeft het zin voor een hotelketen om zich te vestigen in West-China om daar met een team van 50 hotels op te gaan zetten? Dan moet je eerst critical mass hebben om dat te betalen.

SB: Ja, dus als ik het goed begrijp…

RS: En als je wat in eigendommen hebt, dan kun je investeren in je eigen operatie. Maar niemand hier zit in eigendommen in China, naast Shang Ri La.

SB: Dus als ik het goed begrijp zo lang de markt in het oosten nog niet verzadigd raakt, is er nog geen behoefte om te verplaatsen naar West China omdat er nog genoeg te doen is in het Oosten.

RS: Nou ja, als je met een scatter gun gaat werken, dan raak je dus niks. Terwijl als je geconcentreerd gaat werken. Als je in Europa naar een stad kijkt, dan is een stad vanaf 2M inwoners is veel. In Amsterdam hebben we met pijn en moeite het Intercontinental Amstel. In Shanghai komen bijna 30M mensen te wonen en hebben we er maar 20. We kunnen er wel 30 of 40 hebben hier als we willen. Er is voldoende ruimte in het Oosten van China en het Zuid-Oosten van China om naar de 500-600 hotels te gaan zodat we massa en volume krijgen en het financieel aantrekkelijk wordt om htoels te openen. Voor dat we verder gana moet er meer critical mass komen.

SB: De hotels hebben die allemaal andere eigenaren?

RS: In principe hebben ze allemaal andere eigenaren. Maargoed we werken ook nauw samen met de grotere real estate bedrijven zoals Wanda, Info Show Greenland. Dat zijn mensen die 10-15 hotels hebben en aangeven nou goed laten we het runnen via een management contract en op een gegeven moment ombuigen naar een Chinese hotel keten. Want Chinezen willen ook graag hun eigen hotelketens ontwikkelen en hun eigen brands ontwikkelen. Want we blijven toch nog buitenlanders in China. SB: Ja, zijn er nu al Chinese ketens in opkomst?

RS: Ja met name Jin Jiang, die werkten samen met Interstate een Amerikaans bedrijf. Ook waren ze in de markt om Starwood te kopen. Ze hebben zich ook versterkt met Panato. Dus die hebben samen 7000 hotels, voornamelijk in het economy segment 60-70 hotelkamers. Ze oriënteren zich nu ook naar het buitenland toe en ze worden inmiddels zo groot dat het ook overname kandidaten aan het worden zijn. Er is natuurlijk veel geld in China om te investeren dus wat is 10Miljard. Ons bedrijf is 10Miljard dollar. Dus er zal vast een bedrijf trek in hebben om het over te nemen. Maar er verandert natuurlijk van alles. Zo hebben Marriott en Starwood de intentie om samen te gaan. Dus dan zal de toekomst een consolidatie zijn waarbij Chinese bedrijven ook een serieuze speler op de markt zullen zijn.

SB: Ik ben benieuwd. Morgen heb ik een interview met iemand die gaat over de acquisitie en ontwikkeling van Starwood in China. Maar hoe zal dat op organisatorisch vlak samen komen. En zeker in de planning die er nu staat. Net als bij u zijn er tal van projecten lopende. Hoe werkt dat?

RS: De deal is nog niet rond he. De eigenaren van Starwood en de board of directors en met name de prijs. De deal wordt pas geclosed zomer volgend jaar. En voor de deal rond is, moeten ze uitvogelen hoe ze de brands gaan verdelen. In sommige regio’s kan het zijn dat je te maken krijgt met

108 sterke loyaliteitsprogramma’s die je ineens moet integreren. Misschien zijn er eigenaren die niet met