Beperkingen

De participanten werden gerekruteerd via mail en mond-aan-mond reclame. Omdat er uiteraard geen lijst bestaat van zorgverlaters, gebeurde de rekrutering van zorgverlaters via de gecontacteerde organisaties en dus op indirecte wijze. Wat de zorgverlaters betreft, heeft dit helaas het gevolg dat wellicht enkel die (jong)volwassenen die nog contact hadden met hun professionals op de hoogte zijn gebracht van het onderzoek. Het is immers onwaarschijnlijk dat organisaties de oproep hebben doorgegeven aan jongeren waar al lange tijd geen contact meer mee was. Dit betekent dat de meest kwetsbare zorgverlaters -die jongeren die geen contact meer hebben en dus ook geen nazorg meer ontvangen- niet zijn bevraagd. Bovendien is het waarschijnlijk dat professionals de mail enkel hebben doorgestuurd naar die jongeren waarvan ze meenden dat zij zouden deelnemen of positief zouden zijn over het contact. Ook de vergoeding in de vorm van een cinematicket kan een rol gespeeld hebben in welke jongeren bereid waren om deel te nemen. Wat de professionals betreft, moet in rekening gebracht worden dat deelname louter uit interesse was. Hier stond namelijk geen vergoeding tegenover. Concreet betekent dit dat wellicht enkel de

53 professionals die positief staan tegenover nazorg bereid waren om deel te nemen. Het is bijgevolg waarschijnlijk dat professionals en organisaties die minder positief staan tegenover nazorg buiten beeld zijn gebleven. Verder was het bij de rekrutering niet altijd even duidelijk wie als professional kon geclassificeerd worden. Immers, ook leerkrachten, therapeuten en pleegouders worden doorgaans onder formele netwerkleden gerekend (Greeson et al., 2015; Singer et al., 2013). Tot slot was de steekproef zeer klein en bijgevolg niet representatief.

Een andere beperking is de methode van semi-gestructureerde interviews. Het is niet uitgesloten dat professionals en zorgverlaters hun ware mening deels hebben achtergehouden omwille van sociale wenselijkheid. Ondanks de belofte om de interviews te anonimiseren, is het eveneens mogelijk dat participanten terughoudend waren om ‘controversiële’ meningen te delen. Op de vraag of professionals al ooit contact hadden geweigerd of ontmoedigd, antwoordde bijvoorbeeld geen enkele professional bevestigend. Tot slot kunnen bepaalde vragen mogelijks suggestief geweest zijn.

Verder was het een doelbewuste keuze van de onderzoeker nazorg erg ruim te interpreteren. Dit maakte het echter moeilijk te achterhalen welk beeld van nazorg de respondenten in hun hoofd hadden. Mogelijks werden resultaten daardoor niet juist of onvolledig geïnterpreteerd.

Tot slot is er ook de beperking van het eigen normatieve kader van de onderzoeker als zorgverlater. Hoewel geen enkel onderzoek volledig neutraal kan zijn en elke onderzoeker keuzes maakt in de zaken die hij/zij bevraagt, zal de eigen jeugdhulp-ervaring onbewust een rol gespeeld hebben in dit onderzoek.

54

Referentielijst

Adley, N., & Jupp Kina, V. (2017). Getting behind the closed door of care leavers: Understanding the role of emotional support for young people leaving care. Child & Family Social Work, 22, 97- 105. doi: 10.1111/cfs.12203

Agentschap Jongerenwelzijn. (z.d.). Actieplan Jongvolwassenen. Geraadpleegd op 15 maart 2020, van https://iroj.jeugdhulp.be/sites/default/files/files/intersectoraal-

actieplan_jongvolwassenen_aangepast_20170511.pdf

Agentschap Jongerenwelzijn. (z.d.). Richtsnoeren ‘overgang naar volwassenheid vanuit

jeugdhulp’. Geraadpleegd op 15 maart 2020, van

https://iroj.jeugdhulp.be/sites/default/files/files/richtsnoeren_jh-naar-volwassenheid.pdf

Andersen, S. H. (2019). The effect of aftercare on human capital acquisition among foster care alumni. Children and Youth Services Review, 103, 28-41. doi: 10.1016/j.childyouth.2019.05.025

Cachet vzw. (2015). Sur ma Route. Geraadpleegd op 15 maart 2020, van http://www.cachetvzw.be/uploads/page/72/files/Cachet_SurMaRoute_3004.pdf

Collins, M. E., Spencer, R., & Ward, R. (2010). Supporting youth in the transition from foster care: Formal and informal connections. Child Welfare, 89(1), 125-143.

Dima, G., & Skehill, C. (2011). Making sense of leaving care: The contribution of Bridges model of transition to understanding the psycho-social process. Children and Youth Services Review,

33(12), 2532-2539. doi: 10.1016/j.childyouth.2011.08.016

Elo, S., & Kyngäs, H. (2008). The qualitative content analysis process. Journal of advanced

55 Frimpong‐Manso, K. (2017). The social support networks of care leavers from a children's village in G hana: formal and informal supports. Child & Family Social Work, 22(1), 195-202. doi: 10.1111/cfs.12218

Gallagher, B., & Green, A. (2012). In, out and after care: Young adults' views on their lives, as children, in a therapeutic residential establishment. Children and Youth Services Review, 34(2), 437-450. doi: 10.1016/j.childyouth.2011.11.014

Greeson, J. K., Garcia, A. R., Kim, M., Thompson, A. E., & Courtney, M. E. (2015). Development & maintenance of social support among aged out foster youth who received independent living services: Results from the Multi-Site Evaluation of Foster Youth Programs. Children and youth

services review, 53, 1-9. doi: 10.1016/j.childyouth.2015.03.016

Greeson, J. K., Thompson, A. E., Ali, S., & Wenger, R. S. (2015). It's good to know that you got somebody that's not going anywhere: Attitudes and beliefs of older youth in foster care about child welfare-based natural mentoring. Children and Youth Services Review, 48, 140-149. doi: 10.1016/j.childyouth.2014.12.015

Häggman-Laitila, A., Salokekkilä, P., & Karki, S. (2018). Transition to adult life of young people leaving foster care: A qualitative systematic review. Children and Youth Services Review, 95, 134- 143. doi. 10.1016/j.childyouth.2018.08.017

Hiles, D., Moss, D., Wright, J., & Dallos, R. (2013). Young people's experience of social support during the process of leaving care: A review of the literature. Children and Youth Services Review,

35(12), 2059- 2071. doi: 10.1016/j.childyouth.2013.10.008

Huscroft-D'Angelo, J., Trout, A., Epstein, M., Duppong-Hurley, K., & Thompson, R. (2013). Gender differences in perceptions of aftercare supports and services. Children and Youth Services Review,

56 International Research Network on Transitions to Adulthood from Care. (z.d.). International

Research Network on Transitions to Adulthood from Care. Geraadpleegd op 14 februari 2020, van

https://globalintrac.com/

Marion, É., Paulsen, V., & Goyette, M. (2017). Relationships Matter: Understanding the Role and Impact of Social Networks at the Edge of Transition to Adulthood from Care. Child and Adolescent

Social Work Journal, 34(6), 573-582. doi:10.1007/s10560-017-0494-4

McLeod, A. (2010). ‘A friend and an equal’: Do young people in care seek the impossible from their social workers? British Journal of Social Work, 40(3), 772-788. doi: 10.1093/bjsw/bcn143

Purtell, J., & Mendes, P. (2016). Stand by me–flexible and holistic support for young care leavers: Smoothing transitions from care. Children Australia, 41(3), 208-213. doi: 10.1017/cha.2016.18

Refaeli, T. (2020). Needs and availability of support among care‐leavers: A mixed‐methods study.

Child & Family Social Work, 25(2), 412-420. doi: 10.1111/cfs.12697

Ridley, J., Larkins, C., Farrelly, N., Hussein, S., Austerberry, H., Manthorpe, J., & Stanley, N. (2016). Investing in the relationship: practitioners’ relationships with looked‐after children and care leavers in Social Work Practices. Child & Family Social Work, 21(1), 55-64. doi: 10.1111/cfs.12109

Rosenberg, R. (2019). Social networks of youth transitioning from foster care to adulthood. Children

and Youth Services Review, 107, 104520. doi: 10.1016/j.childyouth.2019.104520

Singer, E., Berzin, S., & Hokanson, K. (2013). Voices of former foster youth: Supportive relationships in the transition to adulthood. Children and Youth Services Review, 35(12), 2110- 2117. doi: 10.1016/j.childyouth.2013.10.019

Sulimani-Aidan, Y. (2016). In between formal and informal: Staff and youth relationships in care and after leaving care. Children and Youth Services Review, 67, 43-49. doi: 10.1016/j.childyouth.2016.05.025

57 Sulimani-Aidan, Y. (2017). ‘She was like a mother and a father to me’: searching for the ideal mentor for youth in care. Child and Family Social Work, 22(2), 862-870. doi:10.1111/cfs.12306

Sulimani‐Aidan, Y. (2019). Qualitative exploration of supporting figures in the lives of emerging adults who left care compared with their noncare‐leaving peers. Child & Family Social Work, 24(2), 247-255. doi: doi.org/10.1111/cfs.12609

Trout, A. L., Hoffman, S., Huscroft‐D'Angelo, J., Epstein, M. H., Duppong Hurley, K., & Stevens, A. L. (2014). Youth and parent perceptions of aftercare supports at discharge from residential care.

Child & Family Social Work, 19(3), 304-311. doi: 10.1111/cfs.12003

Tyler, P. M., Thompson, R. W., Trout, A. L., Lambert, M. C., & Synhorst, L. L. (2017). Important elements of aftercare services for youth departing group homes. Journal of Child and Family

Studies, 26(6), 1603-1613. doi: 10.1007/s10826-017-0673-0

Van Audenhove, S., & Vander Laenen, F. (2011). Zorg voor de toekomst: jongeren uit de bijzondere jeugdbijstand in de overgang naar volwassenheid. Vlaams Tijdschrift voor Orthopedagogie, 30(4), 16-28.

Wade, J. (2008). The ties that bind: Support from birth families and substitute families for young people leaving care. British journal of social work, 38(1), 39-54. doi: 10.1093/bjsw/bcl342

Welch, V., Fowler, N., Ross, E., Withington, R., & McGhee, K. (2018). In and Beyond the Care Setting: Relationships Between Young People and Care Workers: A Literature Review.

58