Het verhaal ‘Niños héroes’ begint met een alinea in de tegenwoordige tijd, waarin het gezin het nieuws ontvangt dat hun moeder dood gaat (Zúñiga 105). De daaropvolgende alinea begint ook in de tegenwoordige tijd en introduceert een man die een wapen trekt. De lezer is geneigd dit te verbinden met de eerste alinea. Daarna worden de handelingen van de schutter beschreven in de toekomende tijd en blijkt dat een van de slachtoffers Catalán is en niet de moeder van de verteller, de lezer realiseert dat hij met twee verschillende verhaallijnen te maken heeft die zich gelijktijdig afspelen. Ook blijkt het dat de verteller een video aan het navertellen is, waarbij dus de eerste scène in de tegenwoordige tijd is, en de onvermijdelijkheid van de daaropvolgende handelingen (het is immers al gebeurd als de verteller het filmpje op tv ziet) uitgedrukt wordt door de toekomende tijd. Als de beschrijving van de filmbeelden is afgelopen, gebruikt de verteller weer de tegenwoordige tijd.
De gelijktijdigheid van de twee verhaallijnen wordt bevestigd in de volgende alinea die weer in de tegenwoordige tijd wordt verteld. De angst die het reizen met de metro oproept, wordt verbonden aan de bezoeken aan het ziekenhuis waar de moeder van de verteller ligt.
De volgende alinea is verteld in de verleden tijd en beschrijft de voorgeschiedenis van het ziekteverloop van de moeder door de eerste diagnose te beschrijven. De alinea daarop is weer in de tegenwoordige tijd en beschrijft de symptomen van de ziekte van de moeder, wat erop wijst dat deze ziekte dus nog steeds aanwezig is.
De volgende alinea begint met ‘En ese tiempo poco antes de desaparecer’ (In die tijd, kort voordat hij verdween) (107). De lezer weet dat dit verwijst naar een moment in het verleden, maar het moment waarop Catalán verdween, is nog niet ter sprake gekomen. De rest van de alinea levert achtergrond over Catalán en is ook in de verleden tijd geschreven.
De volgende alinea begint in de voltooid tegenwoordige tijd ‘He pasado estos días’ (Ik heb de afgelopen dagen doorgebracht) (107). Hierin vertelt de verteller wat hij de afgelopen dagen gedaan heeft om Catalán op te sporen en wat de getuigen verteld hebben (dit geeft hij weer in de verleden tijd). Daarna volgt weer een alinea in de verleden tijd waarin de verteller achtergrond levert over zijn vriendschap met Catalán. Eén zin begint in de tegenwoordige tijd ‘Recuerdo’ (Ik herinner me) (108). Deze zin geeft weer dat de verteller vanuit een bepaalde tijd en plaats vertelt. De volgende alinea vat in het kort de obsessie van Catalán met Lorrie Moore samen in de verleden tijd.
Daarna schakelt de verteller in de volgende alinea weer naar de tegenwoordige tijd. Opnieuw komt er een diagnose van een dokter en er moet een operatie komen. Zoals de
voorgaande analyse van de fabula laat zien vindt dit plaats voordat het gezin het bericht krijgt dat moeder waarschijnlijk dood gaat. Maar de lezer heeft op dit moment nog geen manier om dit vast te stellen en er ontstaat dus een conflict tussen deze twee momenten zonder dat de lezer hier met zekerheid een beslissing over kan maken.
Daarna gaat de vertelt de verteller weer over zijn zoektocht naar Catalán en zijn frustratie over het gebrek aan informatie en het feit dat de schutter het niet meer kan navertellen omdat deze zelfmoord heeft gepleegd. Daarna vertelt hij weer in de volgende alinea over de eerste verdwijning van Catalán en komt de lezer erachter dat Catalán al eerder verdwenen is.
Vervolgens keert de verteller weer terug naar het ziekteverloop van zijn moeder, weer in de tegenwoordige tijd, in deze scène vertelt hij zijn moeder dat ze haar nier moeten verwijderen. Nog steeds is niet duidelijk of dit gebeurt voor het bericht dat ze gaat overlijden of erna. De alinea die daarop volgt geeft achtergrondinformatie over Catalán en de relatie die de verteller met hem had. En daarna vertelt de verteller over hoe ze na de operatie wachten op de uitslag van de operatie en zonder bericht weer naar huis gaan. De volgende twee alinea’s gaan weer over de vriendschap met Catalán, de verteller haalt herinneringen op.
Daarna komt er een alinea waarin ze ogenschijnlijk slecht nieuws krijgen. De overeenkomst met de eerste alinea, zoals ik al heb aangetoond in de analyse van de fabula, wijst erop dat de eerste alinea chronologisch op deze volgt. De lezer kan er nu achter komen dat hierna dus het bericht wordt medegedeeld dat de moeder op sterven ligt.
Dan beschrijft de verteller weer in de volgende alinea dat ze weer wachten op informatie van de dokters en dat ze zich afvragen wat ze met de feestdagen moeten doen. Vervolgens komt er een alinea met het nieuws over Catalán dat de verteller heeft kunnen vinden, niet al het nieuws kan hij rijmen met zijn eigen ervaringen met zijn verdwenen vriend. In de alinea die daarop volgt is het inmiddels kerstavond. Het gezin kan het niet in het ziekenhuis vieren, dus vieren ze het thuis zonder hun moeder. Voordat de verteller naar bed gaat, denkt hij aan Catalán, specifiek aan een verhaal dat deze ooit schreef over een tragisch personage.
In de volgende alinea zit het gezin weer in het ziekenhuis aan het bed van hun moeder. Ze hebben goed nieuws gekregen: moeder wordt waarschijnlijk weer beter. Waarschijnlijk is er toch ontdekt wat ze heeft en kunnen ze dat genezen, ook al dachten ze eerst dat ze doodging. Dan volgt er een alinea die slechts uit een zin bestaat en een vraag betreft die de verteller zich stelt over Catalán.
De afsluitende alinea vertelt hoe het gezin (zonder de moeder) weer naar huis gaat met het goede nieuws en de flat schoonmaakt ter voorbereiding van de spoedige terugkomst van moeder. Uiteindelijk vindt er een aardbeving plaats en vluchten ze de straat op. Dan beschrijft
de verteller het moment dat ze Catalán op de radio horen en hij weet dat Catalán in leven is en deze hen via de radio vertelt, aangaande de aardbeving, dat het ergste al voorbij is.