Ik heb de volgende aanbevelingen voor de 4e Musketier Compassion Marathon.
1. Duidelijke doelen hanteren in de voorbereiding
De reis naar Rwanda was goed voorbereid. Het was duidelijk welke doelen centraal stonden tijdens de projectweek. We waren daar om de marathon te lopen, de confrontatie aan te gaan met mensen die in armoede leven en om gevormd te worden in ons denken over sociale gerechtigheid. Hier was de hele week omheen gebouwd. In de voorbereiding was dit veel minder duidelijk. Veel ontmoetingen werden op het laatste moment voorbereid en concrete doelstellingen hadden we niet voor deze avonden. Het is belangrijk om deze doelstellingen helder te krijgen en om deze doelen goed uit te werken. De volgende vragen zou je kunnen beantwoorden: Wat doen we aan teambuilding in de voorbereiding? Welke onderwerpen behandelen we als het gaat om sociale gerechtigheid? Welke leermodellen gebruiken we in de voorbereiding? Hoe bereiden we de mannen voor op de fondswerving en het trainen van de marathon?
2. Managen van verwachtingen
In het vliegtuig schrokken een aantal mannen van de hoeveelheid devotions gedurende de week. Ze hadden veel meer ontspannende activiteiten verwacht, zoals een safari. Achteraf gezien hebben alle mannen de devotions als zeer waardevol ervaren.
Bij een volgend project is het belangrijk om de mannen beter voor te bereiden op wat er tijdens de projectweek allemaal gaat gebeuren en wat de doelen zijn voor die week. Op deze manier voorkom je negatieve verrassingen bij de deelnemers.
3. Bezoek het land waarvoor je rent
Tijdens de reis in Rwanda werd er in het Nederlands Dagblad een kritisch stuk geschreven over onze reis. In bijlage 20 is de ingezonden brief te lezen. De schrijver van dit artikel vond het niet goed dat wij deze reis hebben gemaakt. Volgens hem ging het puur om de geloofskick en deden we de mensen in Rwanda tekort met deze actie.
Voor de leercyclus van de mannen is het een enorme toegevoegde waarde om wel naar het land te gaan waarvoor ze rennen. De problematiek blijft dan niet op afstand, het komt heel dichtbij. Daarnaast heb ik van veel mannen gehoord dat ze zo ontzettend veel hebben geleerd van de mensen die we hebben ontmoet in hun nood. Het legde bijvoorbeeld de geestelijke armoede van bepaalde mannen bloot. De derde reden om er niet alleen over te vertellen en er fondsen voor te werven is dat de mensen in het land zelf ook enorm bemoedigd worden. Sommige van deze mensen hebben altijd te horen gekregen dat ze niets voorstellen, anderen hebben nooit ouders gehad en vragen zich af wie echt om hen geeft. Dan komt er een groep renners die door hun inspanning en fondswerving aan hen persoonlijk laten zien dat ze waardevol zijn. De vierde reden om naar het land te gaan is dat het goed is voor de organisatie waarvoor de renner loopt. De mannen hebben allemaal het werk van Compassion gezien en zijn onder de indruk geraakt welke impact het werk van Compassion heeft op de levens van arme mensen. Hierdoor worden ze ambassadeurs van het werk van Compassion.
waarin dit ook weer goed op elkaar aansluit. Daarbij kun je denken aan thema’s zoals: ‘geloofsvervolging, volharding, lijden voor Christus enz.
5. Trainen van teamleiders
Afgelopen jaar zijn we met 30 deelnemers naar Rwanda geweest. Het aankomende jaar verwachten we rond de 150 tot 200 deelnemers voor het project in Oeganda. De komende jaren is ons verlangen dat deze marathon verder gaat groeien tot een internationale fondswervende loop voor gerechtigheid. Voor de diaconale vorming van de mannen is het essentieel om goede teamleiders op te leiden. De sprekers kunnen prima voor een grotere groep spreken. Het reflectie- en teamproces zal meer in kleinere groepen moeten plaats vinden. We zullen hierin goede mensen moeten vinden die wij op afstand kunnen begeleiden.
6. Duidelijke leermodellen gebruiken
Zowel in de voorbereiding als tijdens het project is het belangrijk om een duidelijk leerproces in kaart te hebben. Het is belangrijk dat de mannen die meegaan alle fases van de leercirkel doorlopen: ze doen ervaring op in de praktijk, ze reflecteren hierop, denken erover na en trekken conclusies om vervolgens het geleerde in de praktijk toe te passen. De belangrijkste doelen, materialen en werkvormen per fase staan in bijlage 21.
6 Literatuurlijst
1. Hatzfeld, J. Seizoen van de machetes, Het verhaal van de daders, De bezige bij. (Epe, Druk Hooiberg, 2004)
2. Hertog den , G.C. en Noordegraaf, A. Dienen en delen, basisboek diaconaat (Zoetermeer, Boekencentrum, 2009)
3. Keller, T. Ruim baan voor Gerechtigheid. (Franeker, van Wijnen, 2011)
4. Lee, H, van der. Verkondig het Koninkrijk, Een Bijbelse visie voor diaconaat onder armen in de Derde Wereld. (Amsterdam, Buijten & Schipperheijn, 2001).
5. Roor, B. De leerzijde van diaconaat, Een praktisch-theologische verkenning van diaconale leerprocessen onder vrijwilligers werkzaam via Stichting HiP en Stichting Present
(Amsterdam, februari 2010)
6. Rucyahana, J. with Riordan, J. The Bishop of Rwanda, Finding forgiveness amidst a pile of bones. (Nashville, Tennessee bij Thomas Nelson, Inc. 2007)
7. Smith, S. en Ingabire, A. Achter de bergen, de overlevingstocht van een Afrikaanse vluchtelinge. (Vianen/Antwerpen,The House of Books, 2011)
8. Tiggelaar, B. Dit wordt jouw jaar, 12 krachtige lessen in persoonlijke levensverandering. (Tyler Roland Press BV, Soest, 2011)
9. Wereld en zending themanummer. Het Christendom van de catastrofe (Kampen, Kok, 1998) 10. Wright, NT. Simply Jesus (New York, HarperCollins Publishers, 2011)