Get it together
Smit, Nienke
DOI:
10.33612/diss.160498701
IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from
it. Please check the document version below.
Document Version
Publisher's PDF, also known as Version of record
Publication date:
2021
Link to publication in University of Groningen/UMCG research database
Citation for published version (APA):
Smit, N. (2021). Get it together: exploring the dynamics of teacher-student interaction in English as a
foreign language lessons. University of Groningen. https://doi.org/10.33612/diss.160498701
Copyright
Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).
Take-down policy
If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim.
Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.
Dankwoord (Dutch)
Tot groot plezier van mijn gezinsleden stond er in de laatste fase van het schrijfproces in de koptekst van het document waar ik aan werkte “Get it together Nienke Smit”. Het werd tijd om het voor elkaar te krijgen, die PhD, aldus het meekijkende thuisfront. De titel van dit proefschrift is in allerlei opzichten dan ook zeker op mijzelf en mijn eigen leerproces van toepassing. Het leerproces vertoonde de nodige kenmerken van chaos theorie: bij vlagen complex en vrijwel ieder moment dynamisch.
Ik ondervond dat vaart houden in een promotietraject niet altijd goed samengaat met groot persoonlijk verlies. Naast verlies waren er privé ook nog een paar omleidingen via allerlei ziekenhuizen. Veel dingen in mijn leven zijn nu heel anders dan toen ik begon. Ik prijs me echter ontzettend gelukkig dat ik op de een of andere manier toch altijd mensen op mijn pad trof die de juiste hulp op het juiste moment konden bieden. Kortom, over “get it together” gesproken, zonder jullie was het niet gelukt. Ik wil iedereen die ik tijdens mijn promotietraject tegenkwam bedanken voor alles wat ik de afgelopen jaren mede dankzij jullie leerde. In het bijzonder zal ik nu hieronder een aantal voor mij belangrijke mensen met naam en in min of meer chronologische volgorde bedanken.
Ik ben de Lerarenopleiding van de RuG zeer dankbaar dat ik de mogelijkheid heb gekregen om promotieonderzoek te gaan doen in combinatie met mijn werk als vakdidacticus Engels. Ik begon dit avontuur onder aanmoediging en begeleiding van jou, Wim. Jij was degene die, zoals je het zelf waarschijnlijk zou zeggen, “de fik aanstak”. Maar daarmee bedoelde je dan zo’n mooi positief laaiend vuurtje van enthousiasme. Je regelde onderzoekstijd en daagde me uit om mijn eigen project te ontwerpen. Jij maakte me enthousiast voor het doen van kwantitatief observatieonderzoek. Jij overtuigde mij van de waarde en het belang van kijken naar wat er in de klas gebeurt. Geïnspireerd door jouw ICALT instrument ontwikkelden we ERCOP. Ik ben heel blij dat ik mijn eerste studie samen met jou heb geschreven.
Ik ben ook blij dat jij, Ellen, als coauteur op het eerste artikel staat, In de eerste fase van mijn promotie was jij copromotor. Jij en Wim maakten me wegwijs in de wereld van sociaalwetenschappelijk onderzoek. Twee ervaren gidsen waren hard nodig voor iemand met een achtergrond in moderne letterkunde. Ik herinner me nog goed hoe jij, Ellen, even naast me ging zitten om me te laten zien hoe je een resultatensectie opzet. Je leerde hoe een sociale wetenschapper schrijft en hielp me om de stem van de docent in mij af en toe de mond te snoeren. Een fantastisch voorbeeld van scaffolding.
It takes a village to raise a researcher, maar helaas is er in een promotiebegleidingsteam slechts plek voor drie begeleiders. De uitkomsten van eerste studie gaven aanleiding om verder te kijken naar de dynamiek van interactie. Een zoektocht naar mensen met expertise op dat terrein die me verder konden begeleiden op dit pad bracht me bij Marijn en Wander.
Marijn, jij nam de dagelijkse begeleiding over. Van jou kreeg ik een crash course dynamische leerprocessen en leerde ik hoe je interactie kunt observeren. Onze samenwerking begon toen ik net weer een beetje uit de operatiekreukels was en het klikte meteen. Ik vond het heerlijk om samen met jou lekker inhoudelijk bezig te zijn. Dat gaf me enorm veel structuur, rust en energie. Je bent een bevlogen CDST onderzoeker, maar ook pragmatisch, positief-kritisch en gedreven. Ik heb veel van je geleerd en ben je daar enorm dankbaar voor. Interactie in onze altijd fijne bijeenkomsten heb ik ervaren als “co-construction of meaning”.
Wander, we kenden elkaar al van de AAAL congressen en van het schrijven van een artikel over vroeg vreemdetalenonderwijs. Ik was heel blij dat jij mijn eerste promotor wilde worden. Het voelde als thuiskomen. Onze samenwerking verliep moeiteloos en soepel. Bijeenkomsten waren altijd gezellig, harmonieus en interessant. Jouw feedback was adaptief en ondersteunend. Naast je inhoudelijke expertise, voelde ik me gesterkt door
jouw vertrouwen en zorgde je voor rust. Dat heeft me enorm geholpen om alles voor elkaar te krijgen. BIG thank you.
Kees, jij liep al die tijd, van begin tot eind, naast me. Je bent voor mij van onschatbare belang geweest in dit proces. De Duitse geuzennaam voor promotor vat dit het beste samen: der Doktorvater. Ik leerde van jou allerlei wijze lessen, waarvan jouw opmerking over hoe mooi, boeiend en waardevol het is om goed te kunnen luisteren misschien wel de belangrijkste is. Ik ben je ongelofelijk dankbaar. En ik ben heel erg dat we dit project samen hebben kunnen voltooien.
Ik wil ook graag de leden van de leescommissie, Monique Volman, Marije Michel en Diane-Larsen-Freeman bedanken voor het beoordelen van mijn proefschrift. A special thank you to you, Diane. I feel honoured that you found the time to be on my reading committee. I am very grateful for your valuable feedback. To me, you are a role model of someone with a long and rich career in applied linguistics. A woman who is not only a highly esteemed researcher, but also a really good teacher.
Observatieonderzoek lukt niet zonder observatoren. Ik kreeg geweldige hulp van Syb, Marjon, Jasmijn, Liesbeth, Kees, Sophia, Patrick, Melissa, Alice en Kristina. Jullie leerden me hoe ik mijn eigen instrumenten moest gebruiken, jullie hielden me scherp, objectief en met beide benen op de grond. Onmisbaar!
Het fundament van dit observatieonderzoek wordt gevormd door de docenten en hun leerlingen. Ik maak een diepe buiging voor Aaltje, Anna, Betty, Calijn, Charlotte, Chris, Chris, Derrick, Edith, Esther, Evelijn, Frank, Geert, Gerrit, Hannah, Hanneke, Henrike, Janie, Jelleke, John, Joke, Judith, Kate, Leon, Liesbeth, Liesbeth, Linda, Loes, Lysette, Margot, Marja, Nadia, Nikkie, Nina, Peter, Pieternel, Ramona, Robert, Saskia, Sjoerd, Sophie, Stephana, Susanne, Tim, Tom, Wanda, Willem, Wilma en Yael. Ook de docenten op de
Dag van Taal Kunsten en Cultuur dank ik voor hun input voor studie 4. En natuurlijk de leerlingen die anoniem meededen: ik heb van jullie genoten. Dank voor het vertrouwen. “The art of language teaching” verdwijnt in kwantitatief onderzoek soms een beetje naar de achtergrond. Ik wil jullie laten weten dat ik onder de indruk ben van alle mooie momenten die ik zag.
Ik wil al mijn collega’s en studenten van de Lerarenopleiding bedanken voor hun steun en belangstelling. Ik noem in bijzonder het talenteam, mijn kamergenoten en meelezende “critical friends”: Ester, Ine, Inge, Michelle, Annemieke, Carien, Clary, Aly, Ellen, Judith, Marjon, Iryna, Jasmijn, Joyce, Deniz en Eva Anne.
Bij het verkennen van onontgonnen AVG terrein kwam ik allerlei mensen tegen die met me mee wilden denken bij het uitvoeren van een DPIA. Dankjewel Ridwan, Esther, Christina, Marlon, Pieter, Robbert en Jan Willem bij ethische en technische ondersteuning.
De AAAL congressen tijdens mijn promotietraject waren “game changers”: onmisbaar om gemotiveerd te blijven en bovendien enorm stimulerend en verrijkend. Presenteren is net als lesgeven een ideale manier om na te gaan hoe goed je kunt verwoorden wat je weet of hebt onderzocht. De congressen hielpen me ook om me thuis te voelen in de Applied Linguistics research community. Ik leerde aan de andere kant van de oceaan promovendi en onderzoekers uit Groningen beter kennen, maar ook andere inspirerende onderzoekers vanuit de hele wereld. A special thank you to Phil Hiver and Ali Al-Hoorie for inviting me to contribute to the special issue about CDST methodology.
Een promoverende moeder met eerst drie en in de laatste fase zelfs vier opgroeiende kinderen thuis redt het niet zonder mensen die ervoor zorgen dat de kinderen goed worden opgevangen. Dankjewel Jorgen dat jij hier altijd begrip voor had en hielp om
het samen op een goede manier te regelen. Ik ben ook blij dat mijn kinderen zulke lieve zorgzame grootouders hebben. Dankjewel Henny, Klaas, Tineke en pap.
In de laatste fase kon ik me een aantal keren terugtrekken voor een schrijfretraite op Terschelling, de mooiste plek van Nederland. In Schoonoord, het voormalige pension van mijn grootouders, kon ik heerlijk ongestoord werken aan mijn proefschrift. Met mijn laptopje op de kamer 3, de kamer waar ik als kind altijd sliep, kreeg het manuscript vorm. Ondertussen zorgde mijn tante Marianne voor ritme in de dag met heerlijke maaltijden om weer op te laden. Dankjewel dat ik bij jou te gast mocht zijn. Het heeft veel voor me betekend.
Lieve vrienden, bedankt voor het luisteren naar mijn verhalen over de wondere wereld van academia en voor de afleiding. Leen, die halve marathon in Berlijn gaan we doen. Beloofd.
Lieve Marjolijn, ik wil jou op deze plek, vlak voor de familie, noemen. You really helped me keep it together in het meest bizarre jaar uit mijn leven. Je drukte me op het hart om mijn aandacht niet te verdelen, maar te richten. Dat heb ik het afgelopen jaar gedaan, waardoor we elkaar helaas nauwelijks zagen. Dat komt nu weer. Dankjewel voor alles, je bent een geweldige mentor, rolmodel en vriendin.
Pap, Jan en Nora, jullie waren er in lief en leed, door dik en dun. Ik ben blij dat we de voltooiing van mijn proefschrift kunnen gaan vieren. Passend bij onze familietraditie is de broer van de promovendus een paranimf. Jan, jij neemt het van kinds af aan altijd al voor me op. Ik ben dan ook heel blij dat jij de rol van paranimf wilt vervullen.
Lieve Anna, Sofie, Sil en Maud, ik streef ernaar om te doen wat mijn eigen moeder altijd tegen mij zei. Jullie oma, mijn moeder zei altijd: “Ik doe misschien niet alles goed, maar ik probeer wel altijd goed naar jullie te kijken en jullie dan aan te reiken wat je nodig hebt.”
Misschien kunnen jullie later, als jullie groot zijn, bedenken waarom ik onderzoek naar scaffolding heb gedaan en waarom ik dit proefschrift aan oma heb opgedragen.
Mam, ik mis je. Ik troost me met het idee dat jij nu weliswaar niet in jouw gedachten bij mij kunt zijn, maar dat jij wel in mijn gedachten bij mij kan zijn.
Tot slot, allerliefste Jornt. Ik sta zelden met mijn mond vol tanden, maar ik kan niet goed in woorden vangen hoe dankbaar ik ben voor je liefde en steun. Op papier was het onmogelijk, jij en ik en onze vroegere levens. Jij had de moed en kracht om met vertrouwen, maar zonder voorbereiding, deze bizarre berg te beklimmen. We got it together! En nu gaan we door met het co-construeren van onze toekomst.
