Vraag nr. 107 van 29 maart 1996
van de heer GEORGES CARDOEN
Heffing afvaluitvoer – Onderscheid storting-recyclage Vanaf 1 januari 1996 zijn de nieuwe milieuheffingen van kracht. Eén van de belangrijkste wijzigingen in de heffingenreglementering betreft de uitvoer van afval-stoffen naar andere gewesten, in het bijzonder naar het Waals Gewest. De heffing op deze uitvoer wordt meer dan verdubbeld : van 942 frank per ton naar 2.123 frank per ton.
Voor sommige reststoffen bestaan in Wallonië echter verwijderingsmogelijkheden die in Vlaanderen niet voorhanden zijn. Dit is bijvoorbeeld het geval voor de bitumineuze reststoffen, die in de Waalse cementovens met energierecuperatie kunnen worden verwerkt en voor deze ovens zelfs goedkope grondstoffen vormen. Het is duidelijk dat voor bepaalde specifieke reststof-fen het Vlaams Gewest niet steeds over al de verwijde-rings- en recyclagemogelijkheden zal kunnen beschik-ken die technisch haalbaar zijn. Vaak vereist dit immers zo'n hoge investeringen, dat dit niet door elk gewest en zelfs niet door elke Europese lidstaat afzon-derlijk kan worden gedragen.
Voor reststoffen die naar een ander gewest of een andere lidstaat worden geëxporteerd met het oog op een milieuvriendelijke verwerking, zou de uitvoer veel-eer moeten worden aangemoedigd, dan ontmoedigd door een hogere heffing.
Moet er geen onderscheid worden gemaakt naar uit-voer van reststoffen met een nuttig gebruik en reststof-fen die enkel worden geëxporteerd om elders te storten ?
Heeft de minister ter zake reeds concrete initiatieven genomen ?
Antwoord
De heffing voor de ophaling van afvalstoffen die wor-den verwijderd in een ander gewest, is inderdaad sterk verhoogd door het decreet van 22 december 1995 hou-dende bepalingen tot begeleiding van de begroting 1 9 9 6 . Het nieuwe heffingstarief is echter hetzelfde als de heffing die moet worden betaald voor het storten van afval in Vlaanderen. Er moet worden voorkomen dat de afvoer van afvalstoffen naar een ander gewest als alternatief voor het storten van afvalstoffen in Vlaanderen zou worden aangewend. Het Vlaamse afvalstoffenbeleid is erop gericht het storten van afval-stoffen te ontmoedigen en preventie en recuperatie te bevorderen.
In Vlaanderen is voldoende capaciteit aanwezig om de reststoffen, waaronder ook de bitumineuze reststoffen, op een milieuverantwoorde wijze te verwijderen. In de Richtlijn van de Raad van 15 juli 1975 betreffende afvalstoffen (75/442/EEG), gewijzigd door de Richtlijn van de Raad van 18 maart 1991 (91/156/EEG), wordt bepaald dat afvalstoffen zoveel mogelijk in de eigen regio moeten worden verwijderd. De uitvoer van afval-stoffen kan enkel maar worden aanvaard indien een meer hoogwaardige verwerkingswijze wordt toegepast.
Ik wil er ten slotte ook op wijzen dat voor de nuttige toepassing van afvalstoffen in een ander gewest geen milieuheffing van toepassing is. Het spreekt vanzelf dat het de gewestelijke bevoegdheid is om te bepalen wat onder "nuttige toepassing" moet worden verstaan, con-form de Europese regelgeving. Ik heb aan de OVAM (Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor het Vlaams Gewest) opdracht gegeven om hiervoor een voorstel uit te werken.
