Dankwoord
183 Dankwoord
(De verdwenen pagina)
Leiden, 21 januari 2000, 5.22 uur UT, het einde van de totale maansverduistering. Daarnaast is ook het einde van mijn promovendus tijdperk in zicht. Tijd dus voor het nawoord van mijn proefschrift.
Volgens het van Dale groot woordenboek der Nederlandse taal (dertiende, herziene uitgave) is een nawoord ‘het slotwoord van een schrijver of uitgever van een boek’ en synoniem aan ‘epiloog’. Dit wordt in ‘de Dikke’ als volgt beschreven: ‘een epiloog is een narede oorspronkelijk met name van een treurspel’. Sommige zullen wellicht het doen van promotieonderzoek als een treurspel ervaren, maar zo erg is het allemaal niet. Het is natuurlijk enigszins treurig dat in een proefschrift, dat ongeveer 10.000 uur gekost heeft, deze pagina, geschreven in de vroege uurtjes na de maansverduistering, de meest gelezen pagina gaat worden. Eigenlijk zit er nog veel meer tijd in dit proefschrift, want het zijn niet alleen mijn, al dan niet nachtelijke, uurtjes die in dit proefschrift zitten verwerkt, ook menig ander heeft heel wat uren werk in dit boekje zitten. Ten eerste alle studenten die in meer of mindere mate hebben bijgedragen: Marian, Bianca, Yvonne, Helen, Tanya, Marco en tussen haakjes Per-Ivar en Patrick. Allemaal bedankt voor het harde, soms, stinkende werk en natuurlijk de gezelligheid.
Daarnaast wil ik Rinus Heimans bedanken, die op zeer bekwame wijze de frames heeft geproduceerd voor de methode, die binnen Srabble misschien nog wel meer succes oplevert dan in de wetenschap.
Buiten de wetenschap, maar binnen het Instituut voor Evolutionare en Ecologische Wetenschappen wil ik iedereen bedanken met wie ik ooit te maken heb gehad binnen de verschillende bestuursorganen. Als voorzitter van het TWPOO en voornamelijk tijdens de WR vergaderingen heb ik meer geleerd over de bestuurlijke organisatie van de universiteit en de kunst van het vergaderen dan goed voor me is.
Natuurlijk moet ik ook even de DIV (Hugo, Roelof, Fred & Jan) bedanken, want jullie hebben regelmatig mijn data weten te redden, al mijn problemen weten op te lossen (de ene keer iets sneller dan de andere keer: is m’n harde schijf al terug?) en bijna al m’n wensen weten te realiseren. Mijn verontschuldigingen voor al de keren dat jullie (of anderen) ‘not amused’ waren.
Ook moet ik nog even het DB van het EEW en dienst P&O bedanken voor de inzet die ze hebben gedaan om mijn aanstelling als enige Beurspromovendus binnen het instituut zo goed mogelijk te maken.
Binnen de Evolutionaire Morfologie heb ik een hele leuke tijd gehad met iedereen, zowel tijdens de koffie als tijdens het onderzoek en onderwijs. Graag wil ik speciaal even Jurriaan (‘Daar kan je wel een modelletje van maken’) en Herman (‘Dat kunnen we wel..’) bedanken. Zelfs DHL heeft niet zo’n snelle service als Herman en weinigen denken met zo veel plezier mee als Jurriaan. Zeker tijdens de afsluitende fase was dat meer dan welkom. Uiteraard moet ik Merijn bedanken voor alle kleuringen en alle moeite die je op het laatst hebt gedaan om het helaas niet opgenomen hoofdstuk af te krijgen.
Ik weet zeker dat het ooit gaat lukken.
Going to a wider range, I like to thank all the foreigners who I have met either in Leiden or at congresses throughout the world. The enthusiasm from other people for my research always worked very stimulating. Jim, especially you have always supported me with your enthusiasm for my research. Thanks.
Tineke en Annet, bedankt dat ik jullie echtgenotes, vooral de laatste tijd, aan het werk mocht houden. Zonder die inspanning was het niet gelukt om dit proefschrift binnen vier jaar af te krijgen.
The Evolution of the Paleognathous Birds.
184
Natuurlijk moet ik niet mijn kamergenoten en collega AIO’s vergeten. Angelique, ik blijf erbij dat jij het prototype wetenschapper bent, met een oneindige nieuwsgierigheid en een (ongezonde) drang naar perfectie. Ik heb heel veel van je geleerd en mocht het er ooit van komen houd ik me aan m’n belofte. Frank, nog bedankt voor al die keren dat je me rustig hebt laten wakker worden. Voor de rest denk ik dat ik je maar gewoon succes moet wensen binnen de media. Marian tenslotte, nogmaals bedankt voor al het werk wat je voor me gedaan hebt en voor alle gezelligheid die je gebracht hebt zelfs toen je op Texel zat. Binnen dezelfde groep wil ik natuurlijk ook Peter even noemen, ook van jou heb ik een hoop geleerd, en heus niet alleen in het Kaisertje. Je moet me alleen niet kwalijk nemen als ik af en toe niet zo handig was.
Verder wil ik nog even ‘mijn’ biobeppen, Bas, Bregje, Irene, Sandra en Sue, bedanken voor alle morele steun. Het is toch fijn te weten dat het overal (oke, Breg: bijna overal) hetzelfde is. Zoals het er nu uitziet ben ik niet de eerste die promoveert en waarschijnlijk ook niet de laatste, dus al met al zijn we toch nog niet slecht terecht gekomen.
Eric, wie had gedacht dat je ooit nog eens structureel zou bijdragen aan een hoofdstuk van een proefschrift na een verbod om de wetenschap in te gaan. Bedankt voor alles wat je voor me gedaan hebt in de loop der tijden en voor het bijbrengen van het inzicht in de wereld van Doorknoper. Je hebt geen idee hoeveel ‘s Rijksambtenaren er aan de Universiteit rondlopen.
Dan natuurlijk bijna als afsluiting natuurlijk nog mijn vader en moeder. Als we het over m’n proefschrift hebben dan moet ik natuurlijk bedanken voor alle steun (in welke vorm dan ook) en natuurlijk voor het meewerken aan de kaft. Hoe je het ook went of keert, ik zal nu altijd als ik dit proefschrift weer zie aan je postzegels denken (geen excuus meer dus!). Maar er is natuurlijk meer dan m’n proefschrift, daarom zeg ik maar gewoon: Pap, Mam, bedankt voor alles.
Bijna aan het einde dan een kort woord van dank voor Irene. Irene, bedankt voor het beantwoorden van alle domme vragen over DNA werk, het maken van tekeningen op de meest onpraktische tijden en natuurlijk voor het schrijven van mijn CV. Nog meer bedankt voor het mij verzorgen en voor het me opwarmen als ik weer eens laat naar bed kwam. Maar het meest bedankt voor het gewoon aanwezig zijn.
Ondertussen is de maan allang niet meer verduisterd en ga ik stoppen. Ik eindig dit nawoord met een reeks getallen. Ik heb m’n best gedaan om de rest van het proefschrift zo duidelijk mogelijk te schrijven maar hopelijk is dit een leuk raadseltje voor vele generaties.
[52 15 04 40 -55 02 -66 57 -55 13 -66 30 14 12 -84 36 18 09 -68 42 53 15 05 15 53 05 04 45 53 15 05 00 53 24 05 20 53 25 05 45 53 28 06 15 53 32 06 35 53 33 06 30 53 31 06 24 53 35 06 40 53 39 06 52 53 41 07 01 53 43 07 09 53 44 07 23 53 45 07 29 53 47 07 43 53 47 07 58 54 44 08 08 54 55 08 30 54 58 08 25 54 09 07 52 54 31 08 39 54 38 08 44 54 38 08 22 54 43 08 30].
Oeps, bijna vergeten: tot slot natuurlijk ook nog Aptenodytes forsteri en Eudyptula minor. Niet dat ze veel gedaan hebben, maar ach, ik ben toch blij dat jullie er waren.
Sander.
