Vraag nr. 11
van 11 oktober 2002
van de heer JOHAN MALCORPS Autistische kinderen – Schoolse opvang
Er is al enige tijd bijzondere aandacht voor de op-vang van autistische kinderen in V l a a n d e r e n .D e n k maar aan de knappe tv-s p o t j e s. In 1994 werd in het Vlaams Parlement een autismeresolutie goedge-keurd met een hele waaier van aanbevelingen voor het welzijns-, v o r m i n g s- en onderwijsbeleid. E e n echt "actieplan autisme" van de Vlaamse regering is er echter nooit gekomen.
In het bijzonder onderwijs hebben verschillende scholen de laatste jaren een specifieke opvang voor autistische kinderen uitgewerkt. Maar door een herziening van de erkenningscriteria rijst naar ver-luidt nu toch een probleem voor de opvang van au-tistische kinderen in scholen van het buitengewoon secundair onderwijs.
Uiteraard dient een te categoriale benadering van autisten vermeden te worden. Maar anderzijds is het ook zo dat autisten, en zeker autistische kinde-r e n , nood hebben aan een specifieke opvang en omkadering.
Door de onzekerheid inzake erkenning worden au-tistische kinderen naar verluidt als laatste bijge-plaatst in klassen of ze komen achteraan op wacht-lijsten terecht. Sommige ouders kregen zelfs al te horen dat de kans reëel is dat hun autistisch kind eens een jaar thuis zal moeten blijven.
Gezien de hoge prioriteit die door de Vlaamse re-gering steeds gegeven werd aan de begeleiding van autistische kinderen is dit onbegrijpelijk.
Hoe verklaart de minister deze problemen en de gerezen onzekerheid ?
Hoe wordt dit op korte tijd verholpen ?
Antwoord
Ik moet de Vlaamse volksvertegenwoordiger te-g e n s p r e k e n , als zouden de erkenninte-gsvoorwaarden voor scholen buitengewoon onderwijs onlangs zijn verstrengd of gewijzigd.
Ook werden de middelen die ik voor de organisa-tie van het buitengewoon onderwijs in het alge-meen ter beschikking stel niet verminderd, wel in-tegendeel.
Zo werden de percentages van aanwending van de lesuren en -urenpakketten vanaf dit schooljaar het-zij afgeschaft, hethet-zij verhoogd. Eveneens met in-gang van dit schooljaar zijn bepaalde richtgetallen voor de berekening van de lesurenpakketten en de urenpakketten voor paramedische ondersteuning a a n g e p a s t , zodat praktisch alle scholen voor bui-tengewoon onderwijs voor het eerst sedert vele jaren over een groter pedagogisch comfort be-schikken.
De opvang van kinderen en jongeren met autisme vergt een specifieke aanpak en deskundigheid. Daarenboven is een werking met zeer kleine leer-lingengroepen aangewezen, wat het gebruik van een groot aantal lokalen impliceert.
Deze elementen leiden ertoe dat tal van scholen die een specifieke opvang voor autistische kinde-ren en jongekinde-ren hebben uitgewerkt, momenteel de grens van hun begeleidingscapaciteit hebben be-reikt en bijgevolg de inschrijving van bijkomende autistische leerlingen hebben moeten weigeren. De oorzaak hiervan ligt dus geenszins bij de finan-cierende of subsidiërende overheid, maar bij de ge-leidelijkheid die inherent is aan het verwerven van expertise in deze relatief recentelijk ontwikkelde aanpak van autistische kinderen en jongeren. Allicht bedoelt de Vlaamse volksvertegenwoordi-ger met zijn vraag een verstrenging van de criteria die gelden voor de werking van de medisch-p e d a-gogische instituten die gelieerd zijn aan vrije ge-subsidieerde scholen.
De bevoegdheid over deze instituten ligt echter bij mijn collega, mevrouw Mieke Vogels.
