Franciscus Ridderus
bron
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen. Johannes Vishoeck, Rotterdam 1658
Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/ridd012huys01_01/colofon.php
© 2013 dbnl
Morgen-Gesang. Op De eerste dagh van de Maent. over De kennisse Gods.
Stemme: Psalm 23. Mijn Godt voedt my &c.
1.
GEdanckt, mijn Godt! moet uwen Name wesen, Dat ghy ons geeft de kennis van u Wesen.
Het schepsel selfs roupt uyt met vollen monde, Dat ghy een eenigh waer Godt zijt bevonde.
De dwase wil met tong dit niet belijden:
Nochtans 'tgemoedt getuyght dit t'allen tijden.
2.
Maer 'tschepsel kan ons tot u Heyl niet leyden, Die 'tWoort niet heeft blijft van u afgescheyden, De Heyden kent noch Iesus noch zijn Leere:
En daerom kan hy sigh oock niet bekeere, 'tGeloof dat komt als ghy u Woort laet hooren:
Ghy geeft 'tGeloof aen uwe uytverkooren.
3.
Maer sal u Woort, 't Geloof in ons ontsteecken, Soo laet u Geest ons nimmermeer ontbreecken.
De wijste mensch moet oock de Schrift doorlesen:
Of anders moet hy voor u Oordeel vreesen:
Uw Wet wijst ons hoe dat wy moeten leven.
Maer 't Evangely moet ons 'tLeven geven.
4.
Heer ! laet u Geest ons leyden na de Schriften:
Op dat wy vry zijn van Geest-drijvers driften.
't Sy niet ghenoegh, dat wy u Woorden leeren:
Of dat wy daer van konnen disputeren.
'tGeloove moet oock door de liefde wercken, Wilt ons o God! in dit geloof verstercken.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De tweede dagh. van de Heylige Schriftuyre.
Stemme: de Lof-sangh Maria, Mijn ziel maeckt groot den Heer, &c.
1.
WY kennen u, o Heer!
Ten rechten uyt u Leer, Die staet in de Schriftuere, Dit is alleen u Woort, Dat van u is gehoort, En sal oock eeuwigh duyre.
2.
Dit Goddelijck ge schrift Is niet door menschen drift Te vooren soo beschreven.
Wy sien hier Heyligh werck, Al zwijght de Roomse Kerk, Hier moeten wy naer leven.
3.
Leeft, zaligh lievend mensch, Vry na u 'sherten wensch, Dees Goddelijcke Letter:
Hoort na geen menschen woort Al brenght het Romen voort, En scheldt u voor een Ketter.
4.
Dit boeck is ons een licht;
Hier worden wy gesticht, In 'tgeen wy moeten weten, Al 'tgeen moet zijn gedaen Dat le[e]ren ons de blaen, Der Heylige Propheten.
Morgen-Gesang. Op De derde dagh, van Godt
Stemme: Psalm 8. o Onse Godt, &c.
1.
O Groote Godt! gansch eeuwigh in het wesen:
Ick kan u Macht uyt alle schepsels lesen.
Maer 'tWoort geeft my het Salighmakend licht, En leert myn Ziel dit Goddelijck gesicht.
2.
Ghy zijt en Geest, veel hooger als den Hemel:
Geen visch of vogel maeckt ergens gewemel, Of ghy zijt daer: Ghy waert voor alle dingh:
Ghy blijft oock steeds sonder veranderingh.
3.
Dat is, dat was, en al dat sal geschieden, Ghy weet het al: wie sal u dan ontvlieden, U groote macht vindt nergens stut of pael:
4.
Barmhertigh zijt ghy, o Godt en vol trouw : Ick mach mijn hoop vast op u woorden bouwe:
Ick ken oock u groote gerechtigheyt, Op dat ick van de sond' niet wort misleyt.
5.
Dus ken en dien ick u mijn God ! mijn Vader!
Noch treed ick op u licht een weynigh nader:
Ghy Iesu Heer: en Ghy Heylige Geest ! Wort oock van my als ware Godt gevreest.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De vierde dagh over De Scheppinge.
Stemme: Psalm 100. Ghy volckeren des Aertrijcx al, &c.
1.
GOdt Vader! Soon! en Heyl'ge Geest!
Ghy sijt van eeuwigheyt gemeest:
Maer Ghy hebt d'aerde en de tijt, Gemaeckt, en oock den Hemel wijt.
2.
Uyt niet soo bracht ghy alles voort:
Als ghy maer gaeft u machtigh woort, Soo was het alles schoon na wensch, Selfs Engelen en oock den Mensch.
3.
Ghy hebt die Geesten voort gebracht, Vol wijsheyt, Goetheyt, en vol macht:
Ten dienst alleen, niet om de eer Die 'tPausdom af neemt van haer Heer.
4.
De Mensch geschapen, wiert gestelt, In Edens schoon, en vruchtbaer velt:
Het lichaem was uyt slechte slijck:
En evenwel, onsterffelijck.
5.
Onsterfelijck, indien de sond Niet brack met zijnen Godt 'tverbond:
Maer deed hy eens een quade beet, Terstont soo stont de doot gereet.
Morgen-Gesang. Op De vijfde dagh over De sonde en straffe.
Stemme: Psalm 130. Wt den diepten o Heere, &c.
1.
O Schrickelijck verand'ren In Hemel en op Aerd!
Veel Eng'len met malkand'ren Worden van boosen aerd.
Sy die als lichten stonden Voor God in Heerlijckheyt:
Die leggen nu gebonden In Helsche duysterheyt.
2.
De slang door Duyvels vonden, Trof Eva daedlijck aen:
En bracht haer beyd' tot sonden:
Eylaes ! doe was't gedaen.
Doe sagh men Satans loosheyt.
En hoemen 'thadt gemaeckt.
Doe saghmen in de boosheyt, En Ziel, en Lichaem naeckt.
3.
Adam wiert doe een spitter In't zweet voor eygen broot.
En Eva drough seer bitter De smerten van haer schoot.
God dreef haer stracx uyt Eden;
De vlouck bedorf het Lant:
De Doot verdorf de Leden:
De sons, wil, en verstant.
4.
Ah oudste beste-vader!
Wy zijn door uwen val Bedorven al te gader, Bedorven heel en al:
Ons dreygen alle vloucken, En hier, en na dees tijt.
Wat raedt sullen wy soecken!
Wy zijn het leven quijt.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De seste dagh, van Godes voorsieningheyt.
Stemme: Psalm 6. Wilt my niet straffen Heere, &c.
1.
FOnteyn van alle zegen!
Hoe goedigh zijn u wegen!
Het onreyne gebouw
Van Menschen, so seer sondigh, Vest ghy op d'aerd seer bondigh, En geeft haer onderhouw.
2.
't Is waer, ghy hebt u slagen, Om Landt en Volck te plagen:
Nochtans al watter leeft, Al wat de lucht door vlieget, Al wat de Zee door klievet, Ghy spijs en voedsel geeft.
3.
De Son rijst om te lichten;
De donder werpt haer schichten De regen stort : de wint Wayt na u wel-gevallen, En alles moet uyt vallen, Nae dat ghy sijt gesint.
4.
Ghy kleedt ons velt met vruchten, Ghy doet een ander suchten
Over 'tonvruchtbaer dal.
Dees doet ghy bitter weenen, En die gaet bly daer henen.
Ghy zijt het al in al.
Morgen-Gesang. Op De sevenste dagh van Gods verkiesinge.
Stemme: psalm 40. Na dat ick langen tijt hebbe gewacht.
1. VVAt nut het my, of schoon mijn tafel disch Van spijs en dranck wel is bereydt:
En dat de markt my niet ontseydt:
Dat oock de Zee my schaft de beste visch.
Wat konnen hooge staeten My in het minste baeten:
Soo ick nie seecker ben, Dat my in Godes bladt, Tot 't Heyl van Godes Stadt, Geteykent heeft Gods pen.
2. 'kWeet dat van eeuwigheyt Gods vast besluyt Verkooren heeft tot t'eeuwigh wel,
Die hy wil redden van de hel;
En dat geen mensch die rol kan wisschen uyt.
Hy sagh doe op het werk niet:
'tGeloof stelt hier het perk niet:
'tIs enckele genaed!
Heer, hadt ghy die verdoemt, Die ghy ten leven noemt, Rechtvaerdigh waer u raed.
3. 'tGeen dat myn ziel noch menighmael ontstelt, Is, dat des levens bouck te hoogh
Verborgen leyt voor 'smenschen oogh, Daer in nochtans het vonnis leydt gevelt.
Kan ick soo hoogh niet steyg'ren, Ah! wilt my dan niet weyg'ren De inspraeck van u Geest!
Dan ben ick van u rust, Soo seeckerlijck bewust, Als waer ick daer geweest.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De achtste dagh van De persoon van Iesu Christi.
Stemme: psal. 24. De aerd is onses Gods voorwaer.
1.
SOo haest als Adam nederlagh, En ons zijn kind'ren gaf de slagh Die dreygt het eeuwige verderven.
Beloofde Godt het Vrouwen zaedt, Tot middel tegen 'tsondigh quaet, Om nae dit sterven noyt te sterven.
2.
Niet meer nu, Adam op de vlucht;
U heyl is in dees vrouwen vrucht:
Dits Abrams vreught, en Jacobs wenschen.
Dits 'theyl voor Godes Israel:
Ons toevlucht tegen doot en hel:
Vereeniger van Godt en menschen.
3.
Hy, Godes Soon, waerachtigh Godt, Gaf aen Maria 't Moeder Lot
Hy nam uyt haer des lichaems deelen.
Hy was waer mensch, maer seer veracht;
Doch nimmer tot de sondt gebracht, Om 'tvuyl te reynigen van veelen.
4.
In twee natueren, een persoon:
Des menschen, en oock Godes Soon.
De ziel ten hooghsten trap vereert, Met gaeven van den Heyl'gen Geest, Nochtans en is geen Godt geweest, De menscheyt, want die wiert vermeeret.
Morgen-Gesang. Op De negenste dagh van De Ampten van Jesus Christi.
Stemme: psalm 33. Weest nu verheught al ghy oprechten.
't WAs wonder heyl voor d'oude Joden, Te hooren 'tPriesterlijcke woort:
'tWas meer, dat oock noch andre boden Propheten, van haer zijn gehoort.
Doch de Christen tijden, Vinden meer verblijden, Door Gods eygen Soon:
Hy, 'tHooft der Propheten, Liet ons alles weten Uyt Gods eygen throon.
2. Wat baet de kennis van Gods wetten, Al ist uyt Christi eygen mont:
Noch zijn wy vuyl door veele smetten Wat redt ons van de straf en sond:
'tOude beesten slachten, Is hier niet te achten:
Beter Offer bloedt
Vloeyd' uyt Christi wonden, Voor de straf der sonden In den helschen gloet.
3. Als ghy van sonden zijt gewasschen, En reyn na lichaem en nae ziel;
Soo hoedt u weer voor aerdsche plassen, Daer menigh mensch ter doodt in viel.
Want dees onsen Coningh, Souckt een reyne Wooningh In 'tgeheylight hert.
Leeft na zijne wetten, Dan sal hy beletten Ziel en Lichaems smert.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De thiende dagh. van Christi vernederinge.
Stemme: psal. 22. Waerom verlaet ghy my &c.
O' Goede Godt! O liefde wonder groot!
'kVind niet alleen u Soon in d'arme schoot Van d'arme Maeght, onder naere suchten, Maer oock in 't vluchten.
Herodes socht zijn leven af te snijden:
Hy most daer nae veel smaet en armoed lijden, Sijn eygen volck, die wierden zijn vyanden Tot de banden.
2. Hy wiert van petrus schandelijck versaeckt:
Na dat hy nu in banden was geraeckt:
Na menighspotten ende veel slagen Most hy oock dragen,
Selfs t'lastigh houdt verwesen om te sterven, Dus mosten wy de zaligheyt be-erven:
Men hingh hem op aen 'tCruys in pijn en schanden, Door beuls handen.
3. Daer hingh hy als een uyt de moorders rot:
Sijn kleedt wiert uytgedeylt door 'tspottigh lot.
Hy dorst, maer 'tvolck om zijn dorst te laven Hem edick gaven.
Dees spot, en d'ander schimpt hem toe seer bitsigh:
Een yder socht zijn sterven even hitsigh.
Hy wiert, na dat zijn ziele was geweecken, Noch doorsteecken.
4. Hy daelt in't graf, na dat zijn bange hert:
Had uytgestaen de anghst van helsche smert.
Soo most Gods Soon, ten boet van ons sonden Sigh laten wonden.
Niet eerder was de Joodsche raedt te vreden, Voor dat Gods Soon dit alles had geleden, Geen middel, om ons van de doot te vryden Als dit lijden.
Morgen-Gesang. Op De elfde dagh over Christi verhooginge.
Stemme: psalm 2. Waerom raest dat volck met sulcken hoogmoet.
1.
SOud dan de Heylige in't naere graf, Dus afgeslooft als andre menschen rotten!
O Neen, de Engel daeld' en wentelt af De Graf-steen, en vervaert de helsche rotten.
Hy rijst, na dat hy weder nam het leven:
En toont sigh levendigh aen dees en geen:
Tot schrick van die voor zijn verschijning beven, Tot troost voor petrus, en voor Magdaleen.
2.
Hy wenscht den vreed in't Apostolisch Huys:
Hy troost, en wandelt met haer veertigh daegen:
Hy neemt soo wech de ergernis van't Cruys:
En maeckt te schand der Joden list en laegen, Hy vaert om hoogh ten Huyse van sijn Vader Hy set sigh aen zijn Vaders rechter handt.
Hy sal hier naer de menschen al te gaeder Ten oordeel daegen uyt het gantsche Landt.
3.
Dus kreegh de Heer dien Heerelijcken Naem:
Waer door de Duyvelen selfs moeten beven.
Dus wiert hy voorspraeck voor ons al te saem, Dien hy door bloet verworven heeft het leven, Hy rees uyt 'tGraf, tot hoop voor ons verrijsen.
Hy voer om hoogh, en maeckt ons daer gereedt Het Hemelsch Huys ; zijn Geest komt ons bewijsen.
Sijn liefd, en wordt een trooster in ons leedt.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De twaelfde dagh over De voldoeninge Christi.
Stemme: psalm 51. Ontfermt u over my arme sondaer.
1.
KOm Christen-volck, beschout het golgotha, Siet wie, en waerom dat hy stort die klachten:
Wat doet zijn ziel soo jammerlijck versmachten?
Hoe roept hy soo benauwt zijn Vaders nae?
Is nu de Helt versaeght, en meer bevreest Als menigh Martelaer in sware pijnen?
Neen, neen, 'tis vry wat anders hier geweest.
Gods Toorn doet soo zijn krachten gansch verdwijnen.
2.
Hy draeght de straf voor menigh duysent mensch:
Hy sterft in plaets van die selfs mosten sterven.
Hy socht door 'toffer bloet soo te verwerven De vreed met Godt. Hy heeft geen hooger wensch Als dat Gods toorn soo grimmigh branden mach Op Ziel en Lijf, dat nae dit naere kermen Voor 'twraeck vyer lichte Gods versoende dagh, Op dat Gods Liefde vyer ons mach verwermen.
3.
Hy storf als mensch, maer die zijn lijdens strijd, Als Godes Soon, deed zijn van groote waerde:
Hy storf aen 'tCruys, 'tis waer, 'twas maer op d'aerde Doch, d'eeuwigheyt is minder als dees tijdt.
Want die hier leedt, was Godes eygen Soon.
Hy quam als borgh, soo kon, soo mocht hy lijden Voor andere : 'tis billijck dat de Loon
Wort toegerekent over alle tijden.
Morgen-Gesang. Op De derthiende dagh over De Roupinge.
Stemme: psalm 65. Men looft u Heer &c.
1. WY dwaesen al als domme schaepen In ziel gevaer, o Heer!
Wy leggen al gerust en slaepen;
Geen kennis van u leer
Is in ons doen, 'tlicht der natuere : Jae, onse wil leyt doot.
En dit sal eeuwiglijck soo duere:
Of helpt ons uyt dees noot.
2. Ghy hebt u stemme laten hooren, Aen't Isralitische volck:
De Heydenen van u verkooren Sendt ghy nu menigh tolk.
Die 'twoort niet heeft, die blijft verduystert.
Wy sien nu 'theylsaem licht.
Die 'twoort niet heeft die blijft gekluystert Voor 'tnare helsch gesight.
3. Maer 'twoort alleen, kan ons niet baeten, Tot 'theylsaeme geloof.
De sonden konnen wy niet laeten;
De ziel is hoorend doof,
Ten zy dat uwes Geestes stemme Ons herte dringe door.
En dat u kracht de lusten temme.
En geef ons 'thoorend oor.
4. Heer roup soo sterk, dat wy u hooren;
Werkt selfs dat ghy gebiedt, Of anders is al 'twerck verlooren:
Ons krachten zijn gansch niet.
Geeft ons 'tgeloof geeft ons bekeeringh, En werkt dan voort en voort.
Dan sal soo meningh schoone Leeringh, Niet ydel zijn gehoort.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De veerthiende dagh over De vryen wille.
Stemme: Lof-Sangh Simeonis : Nu laet ghy Heer oprecht &c.
1.
WAt is o Heer! mijn kracht?
Wat heb ick oyt volbracht, Door eygen herts bewegen?
Dan 'tgeen dat u mishaeght, Daer 'thert noch over klaeght:
'kBen over al verlegen.
2.
'tIs waer, 'tnatuerlijck goedt, Daer 'tlijf door wort gevoedt, Is noch in myn vermogen:
'tIs waer, door uwe gunst, Kan in de burger kunst,
De mensch sigh wat verhoogen.
3.
Maer sie ick hoe de ziel, In sonden voormaels viel, Soo vindt ick wil noch krachten Tot 'tminste Hemelsch goet:
Mijn gansch versteent gemoet, Kan 'tgoede niet betrachten.
4.
Ick hoor, ick sie, ick vraegh, Maer 'kblijf noch steeds om laegh, In onmacht neer gedrucket;
Tot dat u eygen handt My biede onderstandt, En 'thert nae boven rucket.
Morgen-Gesang. Op De vijfthiende dagh over Het geloove.
Stemme: De thien Geboden : Heft op u Hert &c.
1.
HEft op, Heer, 'thert; opent mijn ooren, Die doof zijn, en traegh in't verstant Geeft my 'tgeloof der uytverkooren, Bewerkt my door u eygen handt.
2.
'kSouck geen geloof tot eenigh teecken:
Oock niet, 'tgeloof dat u maer kendt:
Een tijd geloof kan mijn gebreecken Niet helpen : 'tduert niet tot den endt.
3.
Geeft my een oogh, dat u recht kennet:
Geeft my een hert dat u vertrouwt!
En dat sigh staegh aen u gewennet.
Soo wert ick op u Soon gebouwt.
4.
Maeckt dat ick alle u beloften, Als eyge voor my grijpe aen,
Opt bloedt dat Joodsche Priesters koften, Dan kan het my noyt qualijck gaen.
5.
Schoon dat de Duyvels my bevochten, En 'tvleesch my socht te wederstaen, Op datse my een af-val brochten:
Ick kan dan eeuwiglijk vast staen.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De sesthiende dagh over De rechtvaerdigmakinge.
Stemme: psalm 32. Wel hem die zijn misdaet &c.
1.
WEl my, dat mijn misdaedt die ick bedreven Heb, van Godt uyt genade is vergeven:
Die door geloof bekom vergefenis:
Soo dat mijn hert van schuld gesuyvert is.
O hoe gansch zaeligh ben ick nu bevonden!
Nu Godt niet toe en rekent mijne sonden.
Nu Christi bloet my geeft de reynigheyt.
Die blijven sal tot inder eeuwigheyt.
2.
Wel my! 'kben van mijn erf-schuldt afgewassen:
'kMagh oock mijn borgh tot troost mijn ziel toepassen Tegen de schuldt van dadelijcke sondt.
Uyt kracht van Gods genaedige verbondt.
Heb ick Gods wetten meermaels overtreden!
Sijn mijn vergrijpingen seer langh geleden!
Is mijne ziel soo root als Carmosijn!
Mijn Jesus sal mijn schuld vergever zijn.
3.
Mijn Jesus wort van mijn soo niet onwaerdight, Dat ick uyt 'twerck souck te zijn gerechtvaerdight:
'tGeloof alleen dat grijpt myn borge aen;
Op dat ick met zijn kleedt zy aen gedaen.
Dus deck ick veyliglijck al mijne sonden:
Al mijn genesingh is in Christi wonden.
Dit bloet dat voor my eens geoffert is:
Is voor mijn ziel-dorst alle laefenis.
Morgen-Gesang. Op De seventhiende dagh van De Aenneminge tot Kinderen.
Stemme: psalm 103. Mijn ziele wilt den Heer met Lof-sangh prijsen.
1.
O Zaeligh mensch! die door des Heeren wonden, Duyvel en doot nu ganschlijck siet verslonden:
Die door 'geloof in Gods gunst zijt herstelt.
Wat sal of doot, of Duyvel ons meer hindren?
Wy zijn nu door 'tgeloove Godes Kindren:
Wy zijn verlost van al het helsch gewelt.
2.
Ons beste-moer baerd' ons voor Godes Tooren:
Ons beste broeder heeft ons nu herbooren, Soo dat nu Godt ons beste-Vader Vader is:
Nu mogen wy vrymoedigh al te gaeder, Door den geloove roupen Abba Vader!
Want onse Godt, ons nu wat nader is.
3.
Wat roemt de mensch op d'afkomst van een Coning?
Ons Vader heeft in 'theylige zijn wooning.
Wat roemt de mensch op zijn geboorte stadt:
Gods stadt die gaf ons 'teerste kinder weesen.
Wat roemt de mensch op maegschap 'thoog geresen:
Wie heeft oyt soo een Broederschap gehadt.
4.
Wat roemt de mensch op 'terfgoedt van zijn Oudren:
Geen Sampson drough ons erfdeel op zijn schoudren.
Wat roemt de mensch op vrienden vorderingh:
Ons Broeder maeckt ons meer als aerdsche Goden.
Wat roemt de mensch op menighten Dienst-boden:
Wy zijn voor Englen dienst niet te geringh.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De achthiende dagh van De Heylighmaeckinge
Stemme: psalm 1. Die niet en gaet &c.
1.
WAt danck, mijn ziel, wat danck, aen uwen Heer, Voor 'tKinderrecht, en voor veel gaeven meer?
Wat past u die van straffen zijt geveylight?
U leven moet nu beter zijn geheylight.
Sijn bloet dient u wel tot rechtvaerdigheyt.
Maer 'tis voor die betrachten heyligheyt.
2.
Ons Jesus geeft ons kinders hert en sin:
Ons Vader wacht van ons dan kinder min, Sijn bloet en geest en wil ons Heer niet scheyden.
Soo moet ghy dan een heyligh leven leyden.
Sijn handt geeft ons de kracht, en nieuwen wil.
En voortaen is zijn werckingh nimmer stil.
3.
Maer laes! wy zijn in sonden noch verwert:
Schoon dat de Geest geheylight heeft ons hert.
Wy glippen hier en daer noch uyt Gods wegen.
Doch 'thert blijft staegh, tot zijnen dienst genegen.
Wy staen weer op uyt val en struyckelingh 'tVolmaeckte wacht hier naer de Hemelingh.
4.
Wy vinden geen verdienst in eenigh werck:
Dits dwalingh van d'onrechte Roomsche Kerck.
Geen werk soo goet, of 'tmost noch beter wesen:
De vroomste Man moet voor Gods oordeel vreesen.
Des Hemelsch loon is voor verdienst te groot.
'tIs al genaed, het leven na de doot.
Morgen-Gesang. Op De negenthiende dagh van De Heerlijckmaeckinge
Stemme: psalm 16. Bewaert my Heer &c.
1.
O Heerlijck goedt! voor Gods kindren bereydt In Godes Huys, 'tis waer wy moeten sterven.
Maer als de ziel nu van het lichaem scheydt.
Sy laet het lichaem wel in't graf verderven, Maer selve vaert de ziel na Godes Wooningh, En stracx begint de Hemelsche belooningh.
2.
Maer meerder goedt verwacht de laetste-dagh, Als 'tlichaem oock ten grave uyt sal rijsen, Hier gaen wy heen door smerten en geklagh:
Daer sal geen ellend immer ons vergrijsen.
Hier schenden wy noch daegelijcx Gods wetten;
Daer sal geen sond' in't minste ons besmetten.
3.
Hier lijckt het wat, een handt vol ydel goet:
Daer sullen wy een Hemelsch goet be-erven.
Hier geeft wat eer, een opgeblaesen moet.
Daer sullen wy een Hemelsch Kroon verwerven.
Hier achtmen veel, een Heerelijcke Wooningh.
Daer wacht ons selfs 'tpaleys van Godt ons Coningh.
4.
Hier is 'tgeselschap wonder aengenaem:
Daer is 'tgeselschap van volmaeckte vromen.
Hier blijven vrinden blijdelijck te saem:
Daer sullen wy weer by malkander komen Hier heeftmen staegh veranderingh te vreesen, Daer sullen wy eeuwigh in vreugde wesen.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De twintighste dagh van De Kercke.
Stemme: psalm 103. Mijn Ziele wilt den Heer met Lof-sangh prijsen.
1.
GOdt heeft een Huys voor al zijn uytverkooren In't hooge hoogh. Maer sy moeten al vooren Hier op der aerd oock komen tot zijn Huys:
Die is Gods Kerck: die in haer standt uytwendigh Dan[n] voorspoet heeft, en dan weer is ellendigh:
Dan heerlijck bloeyt, en dan sucht onder 'tCruys:
2.
Sy zijn niet alle waere Huysgenooten.
Die in den Doop met waeter zijn begooten:
Een Iudas treed oock wel tot 'theyligh broodt.
Maer wilmen 'trechte volk van Christus kennen.
'tSijn die sigh buyghsaem tot zijn stem gewennen.
Dits 'teygen volck verkregen door zijn doot.
3.
Vergaept u niet aen Romens oude Mueren;
Noch aen een by-kerck onder u gebueren:
Souckt nauw wie dat de reynste waerheyt heeft.
Bedrieght u niet door yets dat blinckt uytwendigh De dwael-geest schuylt zijn dwaeling soo behendigh Maer siet waer 'thert Gods wetten best beleeft.
4.
Voor al, verneemt, waer Christus 'thooft der Kercken, Op 'thooghst ge-eert wort door de rechte wercken, En waer zijn bloet ten hooghsten wort geacht:
Verneemt wat Leer het herte meest doet buygen.
Dit zijn altijt de beste Kerck getuygen.
Dus wort ghy tot de ware Kerck gebracht.
Morgen-Gesang. Op De een-ende-twintigste dagh van De kerckelijcke bedieningh.
Stemme: Onse Vader in Hemelrijck.
1.
CHristus heeft hier zijn eygen Kerck, Om daer te doen zijn eygen werck:
Hy set zijn eygen werck oock voort En daer toe is den dienst van 'twoort Hy heylight soo zijn eygen bruydt, En daerom sendt hy dienaers uyt.
2.
Hy is alleen ons eenigh hooft;
Hy moet alleen oock zijn gelooft.
Ick eer noch Paus, noch Cardinael:
Gods Geest en sprack noyt haere tael.
'kVernough my met een Predicant:
Dat hooger gaet is misverstandt.
3.
Tot stut van 'tvuyle ketters quaedt, Is ons genough, een Kercken-Raedt:
Of [is]ser noch een grooter noodt Daer is een Classis, en Synood' Dits 'tmiddel volgens Godes schrift:
Dat hooger gaet, is menschen drift.
4.
Noyt mensch vergaf des menschen sond.
De Leeraer preeckt maer Gods verbond.
Een Leeraers Vrouw, een tractement.
Was by d'Apostelen bekendt.
De Leeraer die wel leeft en leert, Maer als Gods Dienaer zijn ge-eert.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Morgen-Gesang. Op De twee-ende-twintigste dagh van De vyanden der Kercke.
Stemme: psalm 46. Als ons de noodt overvalt krachtig.
1.
GOds volck wort dapperlijck bestreden, En worstelt met veel tegen-heeden:
De werelt 'tvleesch en 'thelsch gespuys Kanten sigh tegen Christi Huys.
Sy hebben listige dienst-knechten, Waer door sy Godes Stadt bevechten:
Hier sluypt een dwael-geest listigh in:
En daer een van een aerdschen sin.
2.
Hier vindt ghy een geveynsden vleyer, En daer een ergerlijck misleyer.
De Lauwe. en Nicodemijt
En kan Gods Kerck niet worden quijt.
De Schismatijck scheurt Christi leden.
De Ketter luystert nae geen reden:
Soo doet oock niet de Apostaet.
De Antechrist baert 'tgrootste quaet.
3.
Dan heeft de Kercke noch Vyanden Die 'tChristen-volck grijpen in banden.
Jae veele koelen noyt haer moet, Voor dat gestort wort 'tChristen-bloet.
Doch tegen al dit wreede woelen, Doet Godt de Kerck zijn gunste voelen.
Hy troost, hy redt uyt ongeval
Noyt komt Gods Kercke gansch ten val.
Morgen-Gesang. Op De drie-en-twintichste dagh van Het verbondt Gods.
Stemme: psalm 95. Komt laet ons blijd zijn in den Heer.
1.
GOdt heeft den mensche in zijn wet, 'tVerbont des levens vast geset.
Dit was zijn woort: doet dat ten leven Doch niemant in't menschen geslacht Heeft 'twet verbondt alsoo volbracht, De wet kan ons geen leven geven.
2.
Dit sagh Godt met erbarmingh aen:
Hy liet ons nae de hel niet gaen.
Hy woud' ons in den hemel stelle Hy sprack: Gelooft en u bekeert, Soo wort ghy nimmer overheert, Van sonden, doot, of van de Helle.
3.
Dits 'tnieuw verbondt in Christi bloet, Die hier in Godes wille doet
Sal seeckerlijck den hemel erven.
Dits 'theyl voor Godes lievelingh Dit maeckt een waere hemelingh Dit leyt ten leven nae het sterven.
4.
Dit steunt niet op ons eygen kracht, Maer op 'tgeen Jesus heeft volbracht:
Dit is de wech voor Iood' en Heyden.
Dit eyscht de plicht, en geeft de daet.
Hier is 'tbegin, en eynd, genaed
Hier wortmen noyt van Godt gescheyden.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De vier-en-twintighste dagh van Den Heyligen Doop.
Stemme: psalm 111. Den lof en prys gansch over al.
1.
GEluckingh was het Abrahams zaedt, Gestelt van Godt in beter staet, Als doe noch was de beste Heyden.
Godt nam haer voor zijn eygen aen, En deed haer al verzegelt gaen, Om haer van andre af te scheyden.
2.
Dit zegel was, besnijdenis:
Waer voor de Doop nu by ons is.
Het waeter merckt de Bondtgenooten.
Het water heeft geen eygen kracht, Maer 'twijst op Christi eygen macht, En op zijn bloet voor ons vergooten.
3.
Men doopt de kindren groot en kleen, Al gaet 'tgeloove niet voor heen, 'tVerbondt is oock voor kleyne kindren.
Voor haer is Christi geest en bloet.
Schoon 'tkint het Christen werck niet doet.
Men moet den zegen niet verhindren.
4.
Mijn doop-Naem geeft my heylsaem licht:
Het maent my tot mijn Christen-plicht.
En leert my alles te versaecken.
Mijn doop naem is my tot een pandt Dat Christi gunst en liefde bandt De Duyvel noyt en sal los maecken.
Morgen-Gesang. Op De vijf-en-twintighste dagh van Het H.
Avontmael.
Stemme: psalm 42. Als een hert gejaeght o Heere !
'KBen besprenght met 'treyne waeter Doch mijn ziele dorst na meer.
O mijn ziel ! wat drinckvat staeter Op de Tafel van u Heer?
Dorst ick doch wat naerder gaen, En mijn ziel dorst soo verslaen:
'kSou dan voor die heyl'ge spijse Danckelijck mijn Heylandt prijse.
2. Is dit 'teygen bloet des Heeren?
Neen, ick sie maer suyvre wijn:
'tPausdom soudt ons gaerne leeren Dat het broot waer vleesch moet zijn.
Dit is broot dat 'tlichaem voet:
Maer 'tgeloof denckt Christi Bloedt:
'kDien geen Mis-godt, 'twaer een schande 'kWensch maer eene offerhande.
3. Christi bloedt voor my vergooten Beelt my dese Beecker af:
'kEet met Christi dischgenooten 'tBroot soo als hy 'tselve gaf:
Is mijn ziel in stervens noot?
'kWort gesterckt door heyligh Broot:
Schrick ick voor mijn groote sonden?
Mijn pardon zijn Christi wonden.
4. Maer hoe heb ick derven treeden Om die spijs te grijpen aen?
'kBen van boven tot beneden, Onreyn, en met schuldt belaen:
Maer dit geeft my noch een moet, Dat mijns Heeren dierbaer Bloet Oock van groote sonden heylight, En voor straf ten vollen veylight.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De ses-ende-twintigste dagh van De Gemeynschap der Heyligen.
Stemme: psal. 68. Staet op Heer toont u onversaeght.
DE vroome die ten Nachtmael gaen, Vinden de teeckenen daer staen, Die haer aen Jesum hechten;
Daer is van een geloof de bandt, Van een verbondt het onderpandt, En van des selfs Voorrechten.
Geen leeden soo aen 'thooft gewent, Geen tackje oyt soo wel ge-ent, Als Christus met zijn leeden:
Wy zijn in Christo alle een, Wy hebben al het zijn' gemeen:
Wie vreest dan tegenheeden.
2. Wy eeten t'saemen vreede Broodt;
Ons hulp is Broederlijck in noodt;
Wy leven met malkander
In vreught, en oock in tegenspoet, Als d'eene vrindt met d'ander doet:
Dat d'een heeft is voor d'ander.
Maer yder heeft noch eygen goet, Daer 'tlichaem hier van leven moet Dit mengen wy niet t'saemen.
Nochtans als Christi Huysgesin Soo traeden wy ter Kercken in Doe wy ten Nachtmael quaemen.
3. Wy oeffenen t'saem menigh plicht, Waer door de een den ander sticht, En vordert 'tChristen-leven.
Doch niemant moet oyt hierom zijn Een Paepsche Monnick of Bagijn Door by geloof gedreeven.
Men spreeckt daer van gehoorsaemheyt Sy roemen op haer reynigheyt
En op geen eyge goedren.
Doch 'tis maer enckel menschen wet;
Godt heeft ons noyt die bandt geset Ten praem van ons gemoedren.
Morgen-Gesang. Op De seven-en-twintigste dagh van Het Ampt der Overigheyt.
Stemme: psalm 72. Wilt doch u gericht overgeven.
1.
DE Oppermacht, de aerdsche Gooden Sijn Godes ordeningh,
Ten dienste van gemeyne nooden, En tot rechts-vorderingh
De Coninck en oock d'oude rechters, Stelde Gods eyge handt:
Soo zijnse noch oock tot beslechters Van twist door 'tgansche Landt.
2.
Het swaert is aen de Oppermachten Van Godt ter handt gestelt,
Tot straf van die Gods wet verachten:
Sy hebben oock 'tgewelt
Om oorlogh wettiglijck te voeren, De vyandt te verslaen:
En voorts al die het volck beroeren, Met kracht tegen te staen.
3.
Godt geve ons doch vroome Richters, Getrouw in handt en mondt:
Godt maecke haer tot rechte stichters Voor Kerk en voor 'tverbondt
Soo kan oock selfs de vroomste Christen, Ten dienst van yder een,
Beslechter zijn van Burgers twisten, En dienaer van't gemeen.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op De acht-en-twintigste dagh over De Godsdienst.
Stemme: Psalm 15. Wie is die sal woonen een pale[...]
1.
WIe ist die Godt ten Hemel wacht?
'tIs die 'tgeloof tracht te vermeeren;
En die de Godsdienst recht betracht Die boven Godt oock niets en acht, En nevens Godt niemant wil eeren.
2.
Ick dien een Godt, soo eyscht zijn wet, Geen Engel, of gestorven vroomen.
Geen beelt doet my hier in belet:
'tHert is alleen op Godt geset:
'kDerf anders tot zijn throon niet komen.
3.
'kVerneder my oock voor mijn Heer:
Ick offer aen den Geest gebeden:
Dan souck ick vorders niemant meer.
Maria doe ick nimmer eer:
Nochtans ick acht haer reyne leden.
4.
Ick kus noch hooft, noch hert, noch handt;
Noch yets van heyl'ge naer gelaeten:
Veel min een lap, een schoe een tant;
O botte Pausdoms mis-verstant!
Wat sullen u die dingen baeten?
Morgen-Gesang. Op De negen-en-twintigste dagh van Den Sabbath.
Stemme: Psalm 116. Ick heb den Heer lief, &c.
1.
GOds volck heeft tot zijn dienst een vaste tijt:
Selfs Adam kreegh de last van seven daegen:
Dees Sabbath oock de Patriarchen saegen:
En 'twerck most doe van Joden zijn vermijt.
2.
Gods wet stelt vast, dat 'tsevende gedeelt Van onse tijt ten Gods-dienst zy gegeven:
'tLeydt oock tot last van ons die nu noch leven.
Hoe wel dit menigh Christen seer verdeelt.
3.
De strenge rust op straf selfs van de dot:
Het dubbelen van haere offer-schaepen:
Oock 'tAfbeeld van ons Heeren stille slaepen In 'tgraf was doemaels eygen aen de Joodt.
4.
Maer Tempel ganck, de Psalmen, en 'tgebedt:
Het Predicken, de aelmis, en het lesen
Van de Schriftuer, zijn nu noch als voor desen, Voor Christenen een vaste Sabbaths wet.
5.
Soo moet de marckt, de hal, de straet, het velt, Het huysgesin en oock de winckel rusten:
Op dat wy ons in Godt mogen verlusten.
Het noodige alleen is vry gestelt.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Morgen-Gesang. Op de dertighste dagh van De staet na dit leven.
Stemme: Psalm 6. Wilt my niet straffen Heere.
1.
ZIel! waer heen sult ghy wijcken Als 'tLichaem gaet beswijcken?
Moet ghy na 'tvagevyer?
Neen: 'treynighen van sonden Heb ick in Christi wonden, Eer dat ick scheyd' van hier.
2.
Ziel! wenscht ghy om te sterven?
Ghy sult dan moeten derven De vreugde van Gods Kerck.
Jae: want stracx na 'tverscheyden Sal d'Engel my geleyden Tot 'theyligh hemelsch werck.
3.
Ziel! blijft ghy by den Heere, Sonder oyt weer te keere?
Denckt ghy om 'tlichaem niet?
Neen: 'tlichaem sal weer leven, 'kSal my daer in begeven, Soo eynd al het verdriet.
4.
Ziel! sult ghy 'tlichaem vinden, Verstroyt door alle winden, En 'teenemael verrot?
Jae: want 'tsal eens verrijsen 'kSal in mijn lichaem prijsen In eeuwigheyt, mijn Godt.
Morgen-Gesang. Op De een-en-dartighste dagh van Het laetste oordeel.
Stemme: psalm 50. Godt die der Goden Heer &c.
1.
MYn Heer, mijn Jesus, staet nu al gereet, Gewapent in zijn heerlijck ricijter kleet:
Hy salse daegen alle kleyn en groot, Die levend' zijn, en die oock dan zijn doot Ten oordeel, niemandt sal sigh konnen bergen, Schoon dat hy lagh onder de hooghste bergen.
2.
Die 'tEuangely niet en heeft gelooft, Sal door tgeroup des wets worden verdooft Int naer gekerm, ten doem van ziel en lijf:
Dits 'tloon van al het sondige bedrijf:
Dan wort de mensch ter hellen afgestooten En eeuwigh met Gods wraeck-vyer overgooten.
3.
Maer, wel de mensch! die sigh hier heeft bekeert, En door 'tgeloof zijn rechter heeft ge-eert:
Die sigh alsoo ten grave uyt verthoont:
En Christi liefd' door 'twerck terstont bethoont.
O! die vindt by zijn Rechter dan verschooningh En treedt soo over tot zijn Hemelsch Wooningh.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-gesangen over Het Leven in Godsaligheyt.
Middag-Gesang. Op De eerste dagh van De staet der onherbooren natuere.
Stemme: psalm 1. Die niet en gaet &c.
1.
GOdt geeft den mensch een redelijcken Geest;
Soo moet hy beter leven als een beest.
't Natuerlijck werck, en 'tburgerlijcke leven, Sal aen den mensch den Hemel nimmer geven.
Doch menigh mensch is in soo boosen staet, Dat menigh beest hem ver te boven gaet.
2.
Als 'therte blijft in sond' gerust en stil:
En boven dien, sigh kant tegens Gods wil.
Onwetenheyt van Godt: geen schrick vor sonden.
Sijn teyckenen, van die noch zijn bevonden, Buyten genaed' en onder Godes vlouck.
Hoe noodigh is dan 'tnauwe ondersouck!
3.
Hoe blijft de mensch in soo een quaden standt?
'tKomt voort uyt zijn nateurelijck verstandt:
Daer komen by, des vleesch begeerlijckheden:
Een quaedt Gewisse maeckt oock quade treden:
Men volght zijn sin, en wereltsche gewoont:
Men meynt dat 'tdoen van Ouderen verschoont.
4.
Dees denckt, Godt siet het niet: en Godes straf Meynt d'ander licht te sullen bidden af.
Dus heerscht de sondt: men stut geen quade lusten:
'tBegaene quaed en kan haer niet ontrusten.
Men dult geen tongh die straf dreyght over 'tquaedt:
Soo blijft de mensch in d'onherbooren staet.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De tweede dagh van De wedergeboorte.
Stemme: Den lof-sangh Marie.
1.
'kWOrt noyt een hemelingh, Sonder verandering:
'kMoet zijn wedergebooren.
Dit staet niet in mijn macht:
'tTis 'twerck van Christi kracht, Voor zijne uytverkooren.
2.
Gods wet vernedert my:
Godt doeter ellend by.
Maer 'trecht herstelde leven Door 'tEvangelisch woort, Geloovigh aengehoort, Kan Gods Geest alleen geven.
3.
Dan is mijn ziel bekeert, Als 'tquaedt is overheert, En 'thert tot Godt genegen:
Als 'twoort met lust gehoort, Brenght 'tnieuwe leven voort, En schrick voor quade wegen.
4.
'kVertraegh 'twel leven niet, Terwijl het Godt gebiedt, Vytstel baert meerder smerten:
Mijns levens tijt is geen, Het leven is alleen
Voor recht bekeerde herten.
Middag-Gesang. Op De derde dagh van Het Geloove.
Stemme: psalm 23. Mijn Godt voet my &c.
1.
SAl ick oyt komen tot het eeuwigh leven, Ick moet my gansch aen Jesus overgeven
Door 'tware geloof: soo koom ick tot versoeningh Met mijnen Godt, door zijnes Soons voldoeningh:
Geen deught of Godsdienst kan oyt Godt behaegen.
Als die hem door 'tgeloof wert opgedragen.
2.
Maer ah! mijn Heer! het hert wil niet na boven.
My dunckt ick ben van uwe gunst verschooven:
Ick hoor u woort, maer met gansch doove ooren:
Ick vrees, ick sal noch eyndlijck gaen verlooren, Ick derf met mijn gebedt tot u niet naecken:
Mocht doch mijn handt maer aen u kleedren raecken.
3.
Mijn lust is kleyn tot u dierbaere wonden:
Mijn lust is groot tot ergerlijcke sonden.
Mijn lust is kleyn om tot u huys te treden:
Mijn lust is groot tot swerelts ydelheden:
Mijn lust is kleyn tot 'teycken van u lijden:
Mijn lust is groot tot 'tydele verblijden;
4.
Kan dit mijn ziel van wanhoop niet bevryden Dat ick noch tracht de lusten te bestrijden:
Dat ick noch blijf op uwe heyl'ge wegen:
Dat ick noch souck u Godsdienst wel te plegen:
Dat ick geen hoop in stel op eyge krachten:
Soo moet ick dan in wanhoop gansch versmachten.
5.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De vierde dagh van De versoeninge met Godt.
Stemme: psalm 32. Wel hem die zijn misdaet die hy bedreven &c.
1.
AH Godt! ick heb u al te seer beleedight:
Hoe raeckt mijn arme ziel met u bevredight!
Mijn Kerk gaen, en mijn uyterlijcke deught, Wat voorspoet, en wat flickerende vreught, Is niet genoegh om wel gerust te wesen:
Of ick al van de Leeraers wort gepresen, Haer woort en stelt mijn ziel noch niet gerust.
'kMoet van u gunst al anders zijn bewust.
2.
Ick wort alleen versoent van mijne sonden, Door 'tdierbaer bloet van Christi reyne wonden:
'tGeloove mach vrymoedigh henen gaen, En grijpen Jesum selfs als borge aen.
Ick rust niet op mijn Godsdienst of mijn wercken, 'tGeloof alleen dat kan mijn hert verstercken:
'tGeloof, versterckt door Christi Broot en Wijn Roupt, ick ben Christi, en hy is oock myn.
3.
Maer ah! wat raedt! ick struyckel daeglijcx weder, Daer leydt mijn hoop en mijn geloof dan neder:
Neen, neen, mijn ziel! schept weder nieuwen moet:
Voor dese schult heeft Jesus oock geboet.
Vindt ghy u maer in ootmoet neer geslaegen?
Souckt ghy op nieuws u Schepper te behaegen?
Wort Godt van u met nieuwe lust gedient?
Soo was, soo is, soo blijft Godt uwe Vriendt.
Middag-Gesang. Op De vijfde dachvan De staet des herten.
Stemme: psalm 15. Wie is die sal woonen eenpaer.
1.
AH! waer mijn hert eens vast geset Ten dienst van Godt, met al mijn krachten!
Ah! waer mijn lust soo in Gods wet, Dat ick de deught, sonder belet,
Nae wensch ten vollen mocht betrachten!
2.
Een nedrigh hert is wonder goet, En dat in ootmoet neer geslaegen De quade lusten niet en doet:
Dat voorneemt, in al wat het doet Godt op het hooghste te behaegen.
3.
Oprecht is 'thert, als't alle quaet, En minst en meest souckt te vermijden:
Dat oock in tegenspoet vast staet;
Dat 'tquaedt alleen om Gods wil laet, En 'tondersouck seer wel mach lijden.
4.
Een nedrigh hert buyght voor zijn Godt, Het kan zijn eygen sin versaecken:
Het is vernoeght in al zijn lot:
En 'tdraeght geduldigh smaet en spot:
'tDerft anders feyl niet scherplijck raecken.
5.
Een goede lust is al mijn lust, Ick stel my Jesum steeds te vooren, Ick wensch maer nae mijns Heeren rust:
Ick heb mijn Bruydegom gekust:
Ick wil de werelt niet meer hooren.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De seste dagh van De Godsaligheyt.
Stemme: psalm 116. Ick heb den Heere Lief.
1.
ICk wil op 'tgoede hert alleen niet staen:
Noch oock alleen op schijn van heyligh leven:
'kWil hert en daedt mijn God soo beyde geven:
Mijn lust is in Gods wegen oock te gaen.
2.
Mijn regel is alleen Gods heyligh woort:
Mijn leydsman is 'tgeloof wel onderwesen:
Mijn helper moet alleen mijn heylandt wesen, Mijn mate is, gestaedigh te gaen voort.
3.
Ick maeck geen onderscheyd in Godes wet:
Ick souck het meest en 'tminste na te komen:
En schoon my dan beletselen voor komen, Al waer't de doot, mijn loop wort niet verset.
4.
Ick stae weer op, schoon dat ick val ter neer:
Ick wandel oock, al ist met kinder treeden:
Ick strijd en loop, met suchten en gebeden:
Ick doe wel yets, maer 'k tracht nae vry al meer.
5.
Ick souck Gods eer: ick souck mijn zaeligheyt:
Ick souck oock andere daer toe te leyden Heer laet u Geest dan nimmer van my scheyden:
Soo is de wech ten leven my bereydt.
Middag-Gesang. Op De sevende dagh van Het leven in de Slaep-kamer.
Stemme: psalm 24. De aerd is onses Gods voorwaer.
1.
DE mensch treedt zijn slaep-kamer in:
Maer meest met een verkeerden sin:
Mijn Godt; wilt my beter beraeden!
Op dat ick daer u val te voet, En ondersouck 'thert en gemoet, Waer dat ick ben met sond' belaeden.
2.
De mensch doorsouckt dan maer zijn staet Van 'thuys, en hoe't met 'tlichaem gaet.
Mijn Godt; wilt my beter beraeden:
'tGewisse dient te zijn beprouft, En of de Geest niet is bedroeft
En of Gods Toorn my niet sal schaeden.
3.
De mensch doorsouckt dan maer de wet, Die voor de Burgers is geset.
Mijn Godt! wilt my beter beraeden:
Op dat ick uwe wetten ken, En sie waer dat ick schuldich ben.
Ontlast my dan van alle quaden.
4.
De mensch treedt vreughdigh tot zijn rust, En souckt voor 'tvleesch een geyle lust:
Mijn God! wilt my beter beraeden;
Een goet gewisse my verheught:
Ick souck in't bed geen grooter vreught:
Dit is de loon van goede daeden.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De achtste dagh van Het leven in gebeden.
Stemme: psalm 2. Waerom raest dat volck &c.
1.
MYn Godt! ghy zijt mijn hulp in alle noodt, Als ziel en lichaem veel dingen ontbreecken:
'tHert stort sigh in u vaderlijcke schoot, Van anghst en vrees aen alle kant doorsteecken.
Ah! laet u Geest mijn traege ziel opwecken:
Verhoor, al zijn mijn woorden niet volmaeckt.
Laet Christi handt mijn onvolmaeckheyt decken;
Op dat mijn suchten selfs u herte raeckt.
2.
Wat is het bidden van een godtloos mensch?
Een onreyn dingh: en huylen als van honden.
Wat is des vroomen woort, jae herten wensch?
'tHeeft kracht, besprenght met 'tbloet van Christi wonden Hoe derf ick, Heer! soo tot u komen naeder?
Mijn sondigh hert schrickt voor u reyne oogh:
Ten waer dat ghy in Christo waert ons Vader, Noyt quam 'tgebedt tot u in gunst om hoogh.
3.
Ick moet eerbiedigh tot mijn Schepper gaen:
Ick moet in nedrigheyt mijn lichaem buygen:
Ick moet oock vast in mijn geloove staen:
Want van Godts trouw zijn in zijn woort getuygen.
Dan sal my Godt genaediglijck verhooren:
Ist niet nae wensch, 'tsal zijn tot zaeligheyt:
Heer ! geeft my 'theyl van die ghy hebt verkooren, En maeckt my tot wel bidden toch bereydt.
Middag-Gesang. Op De negende dagh van Het leven des Herten met Godt.
Stemme: psalm 23. Mijn Godt voet my.
1.
ICk souck mijn hert tot Godes dienst te wennen:
Daer toe soo moet ick Godt wel leeren kennen:
Ick lees zijn woort, na dat ick heb gebeden:
Ick spreeck van Godt met Christi beste leden:
Ick hoor zijn woort, eerbiedigh en aendachtigh.
Heer maeckt my doch u woort altijt indachtigh.
2.
Ick souck mijn Godt oprechtelijck te minnen:
Ick toom, om Gods wil, al mijn boose sinnen:
Des werelts goet en sal my niet verleyden:
Om my van Godt, en van zijn dienst te scheyden:
'tIs al voor Godt, mijn goet, jae oock mijn leven.
Ick wil my gansch tot zijnen dienst begeven.
3.
Ick souck daer by oock mijnen Godt te vreesen:
Niet als een slaef, gelijck ick plagh voor desen:
Maer als een kindt ontsiet zijn eyge Vader:
Ick wort, door 'theymlijck quaet, geen Gods verrader.
Ick schrick voor straf, doch veel meer voor de sonde:
Ick worde, voor Gods ooghe beducht, gevonde.
4.
Ick derf my vryelijck op Godt vertrouwen, Ick sal niet meer op quade midlen bouwen Schoon dat gebreck, of ellend my verdrucket, Schoon dat de doot my nae het graf toerucket:
Mijn hoop staet vast, Godt sal my niet begeven:
Ick sal na 'tsterven, met Godt eeuwigh leven.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De thiende dagh van Het leven des herten met Christo.
Stemme: psalm 130. Wt den diepten o Heere.
1.
GHy Jesus, zijt mijn hoeder, Mijn Heylandt en mijn Heer!
Mijn Bruydegom, mijn Broeder!
Waer ick my wend of keer 'kVind nergens meer genougen, Dan in u vrindlijkheyt:
'kVind nergens meer bedrouven, Dan als ghy van my scheydt.
2.
Maer ah! mijn hert is doodigh, Ten wil niet tot u heen:
U kracht is my seer noodigh:
Helpt my eens op de been, Op dat ick stae en loope, Ter liefd' van uwen naem:
Hoe derf ick anders hoope, Dat ick ben aengenaem.
3.
Als ick, met kleyne krachten, Noch souck 'tgeen u behaeght, Dan sult ghy niet verachten U Lieflingh, die steeds klaeght Over 'tgevoel van sonden:
Ick grijp u bloet maer aen, En drup dat in mijn wonden, Soo blijft mijn hoop noch staen.
Middag-Gesang. Op De elfde dagh van Het leven in tentatien.
Stemme: psalm 62. Hoe seer dat mijn ziel is gequelt.
1.
MYn ziel wort dagelijcx gequelt, En door des Satans list ontstelt:
Hy werpt in my veel qua gedachten.
Heer toomt des Duyvels listen in, Bewaert mijn hert, mijn oogh, mijn sin:
Mijn waepenen zijn niet als klachten.
2.
Mijn ziel wort tot de sond' gevley, En door het vleesch somtijts verleydt:
Het werckt in my veel quade lusten.
Heer! geeft my hulpe door u Geest, Dan sal ick my gansch onbevreest, Ten strijde dapperlijck toerusten.
3.
Mijn ziel heeft noch een ander noot:
De werelt toont een volle schoot
Van vreught, om my tot 'tquaedt te leyden:
Heer! waepent my doch door u woort, Als my de werelt komt aen boort:
Dan wort ick noyt van u gescheyden.
4.
Mijn ziel komt noch in meer verdriet, Als Godt my selfs den strijdt aenbiedt, En als hy my schijnt te verlaeten.
Ah Heer! schoon dat ghy my maer prouft:
Mijn ziel is dan te seer bedrouft:
Weest noyt, als of ghy my soudt haeten.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De twaelfde dagh van Het leven tot Gods eere.
Stemme: psalm 8. O onse Godt &c.
1.
ICk wil, mijn Godt ! u eer alsints verbreyden:
Wilt my het hert en tongh daer toe bereyden.
Die u in al de hooghste eer niet geeft, Is gansch onwaerdigh dat hy langer leeft.
2.
Ick wil voor 'tminst en 'tmeest danck bewijsen Ick wil u goetheyt en u waerheyt prijsen:
Ghy hebt de eer van dat ick leef gesont:
Ick roem u heyl van 'tzaelige verbondt.
3.
Dan wil ick noch u grooten naem belijden:
'tGeloof en vreest geen menschelijck bestrijden:
Ick spreeck van uwe wet voor kleyn en groot:
Ick spreeck voor u in 'tmidden van de doot.
4.
Mijn tongh is niet genough om u te roemen:
Sal ick met waerheyt u mijn Vader noemen, Soo moet het leven komen by de Leer.
Tot teycken dat ghy zijt een heyligh Heer.
5.
Heb ick belooft verbetringh van mijn leven;
Of dat ick aen den armen yet sal geven:
Of eenigh plicht, of eenigh ander dingh:
Ick sal't betaelen sonder minderingh.
Middag-Gesang. Op De derthiende dagh van Het leven in ons beroup.
Stemme: psalm 1. Die niet en gaet.
1.
GEen mensch en past de traege ledigheyt.
Het beste broot geeft eygen arrebeydt:
Ick moet my tot een eerlijck beroup geven:
Nae dat het wort in Godes woort beschreven:
Indien ick door mijn handel schen Gods wet;
Soo is mijn winst my tot een vlouck geset.
2.
Hoe dat het my in dese werelt gaet, Ick ben vernought in desen mijnen staet.
Ick sal getrouw en vlytigh 'tmijn betrachten:
En my van alle slimme streecken wachten:
De grootste winst is noyt mijn hoochste wensch:
Maer, dat ick dienen magh, en God en mensch.
3.
Schoon dat ick dan geen schat hael over hoop, Maer dat ick somtijts yet tot schae verkoop.
Schoon dat ick oock tot armoed' gansch verachter:
'kWort daer in geen rechtvaerdigheyts verachter.
Ick draegh geduldigh dit verdrietigh lot.
Ick troost my met de goed'ren van mijn Godt.
4.
Maer doch indien de Heer ons voorspoet geeft, En wil datmen yet boven nodruft heeft.
Het goet moet ons de deughden niet ontrecken:
Ick moet in voorspoet gansch mijn hert verwecken Tot danck aen Godt, en tot mildaedigheyt;
Dan is my 'tgoet in zegeningh bereydt.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De verthiende dagh van Het leven in de werelt.
Stemme: Psalm 33. Weest nu verheught &c.
ICk leef met menschen in de werelt;
Maer 'tkleedt des werelts past my niet:
Ick gae niet kostelijck bepeerelt:
'tFluweel is oock mijn Cieraedt niet.
Ick souck beter schoonheyt, Daer in beter loon leyt, 'tCiersel van 'tgemoet:
Al dat weerelts wesen, Mach in die niet wesen, Die Gods wille doet.
2. Doch soo ick kom tot staet en Eeren, Soo magh ick draegen beter kleedt:
Maer dan noch komt my Christus leeren, Niet uyt te weyden al te breet.
'kMoet met nieuwe snuffen, Andre niet verbluffen:
Hoovaerdy en pronck,
Heeft hier geen verschooningh:
Oncuysche verthooningh Is een helsche vonck.
3. Ick moet my oock sorghvuldigh wachte Van weereltsche wellustigheyt,
In spijs en dranck, by daegh by nachte:
De Christen plicht is maetigheyt.
'kMagh die schepsels nutten, Maer ick moet my stutten, Dat ick tijt en hert Gansch niet gae begeven Tot dat vreugdigh leven, Anders naeckt my smert.
Middag-Gesang. Op De vijfthiende dagh van Het leven in het huwelijck.
Stemme: Lofsangh Marie, Mijn ziel maeckt groot &c.
1.
DIe lust heeft tot de trouw, Om soo der menschen bouw Vruchtbaerlijck voort te setten:
Die soucke geen partuyr, Na driften der natuyr,
Maer nae Gods heylge wetten.
2.
Let op geslacht, en aerdt, Eer ghy met yemant paert:
Let meest op't deughtsaem leven:
Want schoonheyt, goet en staet, Sijn in sigh selfs niet quaet, Maer konnen 'theyl niet geven.
3.
Wilt ghy een soete min, Versaeckt u eygen sin, Leert door u vingeren kijcken:
Maeckt van een pluym geen pont, Bewaert voor al u mont,
Dan sal de twist wel wijcken.
4.
Versorght tesaem het huys:
Leeft eerelijck en cuysch:
Draeght saem malkanders lijden:
Voed', liefde, eer, en trouw Soo hebt ghy noyt berouw, Van uwe Bruylofs tijden.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De sesthiende dagh van Het leven in het huysgesin.
Stemme: De Lof-sangh Marie: Mijn ziel &c.
1.
INdien ghy kinders teelt, Maeckt dat Gods heyligh beelt Van jongs af haer verciere.
Leydt yder tot zijn werk, Maeckt van u Huys een Kerck.
Wilt Sabbath-daegen viere.
2.
Souckt voor u huysgesin Geen boden om gewin, Maer die den Heere vreesen:
Maeckt dat u knecht, en kindt:
U heyliglijck bemindt, Dan sult ghy zaeligh wesen.
3.
Ghy Kindren, volght de leer Van Vader, en geeft eer Aen Moeder: weest geduldigh, Als sy zijn oudt en zwack;
Geeft haer dan wat gemack:
Denckt dat ghy dit zijt schuldigh.
4.
Ghy Dienstboden, weest trouw, Gehoorsaemt Heer en Vrouw, Wilt nimmer tegen streven.
Bewaert u handt en mondt, Op dat ghy Gods verbondt, Oock zalich moght beleven.
Middag-Gesang. Op De seventhiende dagh van De Christelijcke Liefde.
Stemme: psalm 65. Men looft u Heer.
1.
DE Christenplicht ons voor gheschreven, Is Liefd' tot groot en kleen;
Daer onder wy als Broeders leven:
Jae Liefd' tot yder een.
Ick magh mijn vyand selfs niet haeten, Schoon hy my van sigh weert, En van my schandelijck gaet praeten;
Of 'k ben noch niet bekeert.
2.
Ick wil bidden voor alle menschen:
Ick gun aen niemant quaet:
Oock voor die my het quade wenschen Heb ick mijn Hulp en raedt.
Indien ick ergens sie gebreecken Ick maeck my strack ghereet, Om haer daer over aen te spreecken, Tot dat die haer sijn leedt.
3.
Ick gun mijn Buyrman oock sijn neering Tot aenwas van sijn staet:
De nijdt en brenght my noyt tot teering Als 'tandere wel gaet.
Ick help oock and're van mijn goed'ren:
Ick geef aen arme broot;
Ick ben voor treurige ghemoed'ren Tot troost in al haer noodt.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De achthiende dagh van De Christelijcke Vreede.
Stemme: psalm 100. Ghy volckeren des Aerdtrijcks al.
1.
ICk souck en jaegh de vrede na, Al is het met mijn eygen schae.
De vreede kooptmen noyt te dier:
De vreede lust, is heyligh vier.
2.
Ick thoon alsints bescheydenheyt:
Al is my 'thooghste recht bereyt, Ick geef wat toe, ick zwijgh wat stil, Ick draegh vry wat, om vredes wil.
3.
Een vrindlijck woort is wonder goet, Het stut een toorenigh ghemoet.
Ick spreeck niet trots: noch hert noch oogh Verhef ick niet te bitsigh hoogh.
4.
Ick thoon alsints sachtmoedigheyt:
'tIs better 'tongelijck beschreyt, Als door een hitsigh warm gemoet De brandt te steecken in het bloet.
5.
Ick sal selfs tot mijn twisters gaen, En bieden haer versoeningh aen;
Ick souck beslechtingh van 'tgeschil:
Dit doe ick al om vredes wil.
Middag-Gesang. Op De negenthiende dagh van Maeltijden en Geselschappen.
Stemme: psal. 25. Mijn hert hef ick tot u Heere.
1.
ALs ghy sult ter maeltijt treden 'tWelck den Christenen staet vry:
Gaet daer niet om ydelheden, Of om tonge leckerny.
Die om spijs of dranck daer gaet, Is niet beter als de beesten:
Die sigh geeft tot ydle praet Is in dienst van quade geesten.
2.
Dat is recht een Christen maeltijt, Daermen Jesus set voor aen.
Daermen 'tstightige verhael lijdt:
Daermen zedigh op kan staen.
Daer de spijs niet overlaedt:
Daer te veel niet wort geschoncken:
Daermen niet sit al te laet:
Daer men niet wort vol en droncken.
3.
Souckt 'tgeselschap van de vroome.
Daermen ydel praet vermijt:
Daer de spotters niet en kome.
Daermen achterklap bestrijdt.
Daermen spreeckt van Godes woort:
Daer niet is een vuyl gewemel.
Daer u Venus niet bekoort.
Dat is 'tbeeltsel van den hemel.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De twintigste dagh van Burgerlijcke Regeringe.
Stemme: psalm 2. Waerom raest dat volck met sulcken hoogmoet.
1.
HEer! maeckt dat die ghy stelt in Ampt en staet, Na 'tburger recht gansch wettigh ons regeren:
Maeckt dat haer swaert verhindere het quaet Op dat haer macht u Majesteyt mach eeren.
Laer haeren raedt geluckighlijck uytvallen:
Geeft haer veel wijsheyt en oock dapperheyt.
Laet haere sorgh ons zijn tot vaste wallen, Als ghy door haer ons nae de vyandt leydt.
2.
Maeckt haer tot voester heeren van u Kerck:
Laet hare macht het volck tot Godsdienst leyden:
Maeckt haer verstoorders van des Satans werck:
Op dat u Israel in vreed' mach weyden.
Maeckt datse selfs ten Godsdienst ons voortreden:
En datse 'tvolck doen rusten op u dagh.
Verhoor, o Godt der Gooden! ons gebeden:
En heylight soo des Overheyts ontsagh.
3.
Dan hebben wy eerbiediger gemoet:
Wy buygen ons dan onder al haer wetten.
Dan sal haer zwaert kracht doen tot straf en boet:
Laet haer dan vryelijck ons schattingh setten.
Dan hebben wy en tongh, en goet, en handen Voor haer ten besten dienst van't Vaderlandt.
Bevestight, Heer! de borgerlijcke banden:
En maeckt de haeters van u volk ter schandt.
Middag-Gesang. Op De een-en-twintichste dagh van De Kerckelijcke dienst.
Stemme: ps[al]m 40. Na dat ick langen tijdt hadde &c.
NAdien ghy Heer! ons noch door menschen leydt Tot uwe rust en 'themelsch wel:
Om ons te rucken uyt de hel.
Wy bidden maeckt haer tot u dienst bereydt.
Maeckt datse heyligh leven, Dan sullen sy ons geven Veel vruchten van haer leer.
Stort haer u wijsheyt in;
Maeckt datse hert en sin Bewercken meer en meer.
2. Maeckt, Heer, dat wy gehoorsamen haer woort, En dat haer dienst zy hoogh geacht,
Waer door ons 'theyl wort toegebracht, Op dat wy door haer leering wandlen voort.
Ick dult in haer wel swackheyt, Die onder eygen dack leyt:
Maer niet 'tmoetwillich quaet.
Die tegen hel en sond'
Strengh preecken Gods verbondt, Doen my de beste baet.
3. Bewaer, o Heer! mijn ongebonden lip.
Bewaer mijn hert voor toornicheyt, Als my u dienaer 'tmijne seyt.
Dat doch geen bitsigh wort my oyt ontglip.
Op dat hy niet behouve Om my sigh te bedrouve:
Ah! dat waer my niet goet!
Ick wensch haer alle vreught, Die aen mijn ziel doen deught;
En troosten mijn gemoet.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De twee-en-twintichste dagh van De Gods-Dienst
Stemme: psalm 103. Mijn ziele wilt den Heer met Lof-sang prijsen.
1.
ICk maeck mijn hert gereet voor Godt, mijn Coningh:
Dan treed' ick blijde na zijn heylge Wooningh:
De Gods-dienst pleegh ik met eerbiedigheyt.
'tAendachtigh oor en 'thert tot Godt genegen, Een wil om op Gods wegen flux te treden, Sijn 'tnoodigh werck in mijn Godsdienstigheyt.
2.
Dan worden my Gods wetten voorgelesen, Dan wort mijn Godt door Psalmen hoogh gepresen Dan storten wy 'tgebedt voor Godt ons Heer.
Dan doet de Dienaer van Gods wet verklaeringh Dan gaertmen aelmis van al de vergaeringh Dan neemt het volck in zegeningh haer keer.
3.
'tIs niet genough Gods wet te hooren leesen, Ick moet daer door mijn Heere leeren vreesen:
'tIs niet genough te singen over luyt:
Mijn hert moet nae de saecken zijn geleecken.
'tIs niet genough, gebeden uyt te spreecken, Maer 'thert moet eerst gesonden zijn voor uyt.
4.
'tIs niet genough, tot Aelmis wat te geven, De liefde moet eerst in mijn herte leven:
'tIs niet genough de zegeningh t'ontfaen.
Ick moet de Leeringen soo wel betrachten Dat ick Godt diene, selfs met mijn gedachten, Dan sal ick uyt Gods Huys in zegen gaen.
Middag-Gesang. Op De drie-en-twintighste dagh van De Doop en het H. Avontmael.
Stemme: psalm 42. Als een hert gejaeght o Heere.
1.
ICk heb eerst mijn Naem ontfangen In den Doop by 'tChristen volck:
Desen naem is voor mijn gangen, Als een rechte hemelsch tolck, Want als ick mijn naem maer hoor, Komt my daedelijck te voor, Dat ick aen Godt ben gebonden Om te strijden tegen sonden.
2.
Eer ick 'tbroodt des Heeren eete, Doe ick naerstigh ondersouck.
Of my 'tquaet oock is vergeete:
Of ick vry ben van Gods vlouck.
Of ick heb een reyn geloof.
Of mijn oore niet is doof Om de wetten Gods te hooren:
Of ick al ben wederbooren.
3.
Als ick gae aen tafel treden Dorst mijn ziel na Christi bloet:
Als ick eet met Christi leeden, Voel ick vreught in mijn gemoet.
Als ick dan van daer sal gaen;
Neem ick liefde daer van daen.
Die dan op mijn gangen letten Sien my wandlen in Gods wetten.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De vier-en-twintighste dagh van De Struyckelingen.
Stemme: psalm 51. Ontfermt u over my arme sondaer.
1.
ICk ben van Christi tafel opgestaen,
In meeningh om my voor de sond' te wachten:
Maer ah! ik vindt daer toe seer kleyne krachten, Ick heb seer haest al weder quaet gedaen, Ick voel een lust tot eenigh eygen quaet Ick kan my daer ten vollen niet van vryden.
Dit is de vyandt die my haest verraet.
Ah! kon ick daer eens dapper tegen strijden.
2.
Hoe ben ick dus genegen tot de sond?
'tBedorven vleesch bederft mijn eerste lusten:
De werelt en de Duyvel wil niet rusten
Maer locken my tot breuck van Gods verbondt.
Dan legh ick sorgeloos voor Godes straf:
Dan ben ick stout voor Godes eygen oogen:
Dan ben ick yverloos, en traegh, en laf, Dan vindt ick my seer onversiens bedroogen.
3.
Als ick my vindt op 'tbeste in mijn staet, Soo wort ick licht, of door een quae gedachte, Of door een lusje, dat ick niet en wachte, Belet, soo dat ick dan het goed' verlaet.
Of soo ick dan noch voortgae in mijn plicht:
'tIs onreyn werck, en door de sond' geschonden, Heer, weeght ghy my met my, ick ben te lichte Maer weeght my nae 'tgewicht van Christi wonden.
Middag-Gesang. Op De vijf-en-twintighste dagh, van Bysondere struyckelingen.
Stemme: Onse vader in Hemelrijck.
1.
DE sonde die ons meest komt by, Is giericheyt en hovaerdy:
Dan komt daer by onmatigheyt, Oock pronck, en dan lichtvaerdigheyt.
Geveynstheyt ons oock licht besmet, Soo staen wy schuldigh aen Gods Wet.
2.
Wy zijn ondankbaer tegen Godt:
Wy zijn misnought over ons lot:
'tMisbruyck van 'tuyterlijcke goedt:
In plaegen een verhardt gemoedt:
Dit komt uyt ongeloovigheyt, En baert dan ongehoorsaemheyt.
3.
Gods dagh de meeste sonden heeft:
Den Doop en woort niet wel beleeft.
'tVerbondt en wort niet wel bewaert:
Gods woort is veelen seer onwaert:
'tGebedt geschiedt niet met verstandt, De Aelmis vindt geen milde handt.
4.
De leugen schijnt een nodigh quaet:
Wie ist, die achterclappen laet?
Men oordeelt veel dingen verkeert:
De ergernis wort niet geweert.
De gramschap duert een langen tijt:
Soo quelt ons haet, en bitse nijt.
Franciscus Ridderus, Huys-gesangen
Middag-Gesang. Op De ses-en-twintichste dagh over De Landt-plaegh.
Stemme: psalm 6. Wilt my niet straffen Heere?
1.
OP sonden volgen plagen, Dan wort een Landt geslagen Met 'tdroevigh oorloghs wee.
Met honghersnoot en dierte:
Met pest en ongedierte:
Met schaersheyt in de zee.
2.
Ondanckbaerheyt, verachtingh Van 'twoort: en oock kleynachtingh Van Gods dienst en zijn wet:
Afgodery en vloucken,
Sijn oorsaeck van die vloucken:
Wie ist die daer op let?
3.
De hovaerdy in kleedingh:
Der weduwen beleedingh Wellust en overdaedt:
Die baeren dit bederven,
Daer mensch en beest om sterven:
Soo dat alles vergaet.
4.
Doch eermen gaet verlooren, Soo waerschouwt Godt te vooren Door 'twoort en minder slagh.
Geluckigh Landt en Steden!
Die sigh met Godt bevreeden Eer komt de quaetste dagh.
