61jaargang nummer 42 woensdag 18 oktober 2006
AfgiftekantoorAntwerpenX
Alles is in orde
I LpF'620 Nu de opmars vanhet Vlaams Belangeindelijkis gestopt, kunnen we terug- IInaar °e ordevan de dag. En diep totonslatendoordingen datwe wel dege- J cl'? 06 actieve welvaartsstaat. In diestaat bestaan er nauwelijks nog proble- ,len. tnke'uit verzuring hebben we dat lange tijd niet durven toegeven. Al dieflauwe ac ten overcriminaliteit,overlast,onleefbaarheid, multicul,asielbedriegerij... dat wasalleen maar praat voor de vaak. Gezegend zijdeoverwinning van dedemocra-
'S\a/ Part'ien’ die onsin één klap hebben wakkergeschud.
We gaaneropvooruit.
We onthechten ons.
We moeten eindelijkniet meer geloven inopiniepeilingen diehet Vlaams Belang systematisch onderschatten.
I Wehoeven eindelijk niet meer te twijfelen aan statistieken die bewijzen dat het I met de misdaadbestrijdingdegoede kant opgaat.
We dienen eindelijkniet meer te aanvaarden dat er voorrangis van rechts, want I degelijk bestuur wordtaltijd beloonden degelijk bestuur komtaltijdvan links.
I Hethoeft ons dus niet te verwonderendatpartijen als de VLD, CD&Ven Groen!, die Antwerpen de voorbije zesjaar degelijkmeehebben bestuurd,daarvoor worden afgestraft. Zehadden zichzelf maar moetenontbinden omtoe te tredentot de pre sidentiële garde van een burgemeester die in ongesteven onderhemd doorde gan- I gen struintvan het SchoonVerdiep.
I En vermits er op elke regel uitzonderingen bestaan, mogen we niet verwijzen naar Hasselt waarhet degelijk bestuur vanStevaertnietmeer met een absolute meer- I derheid is beloond.
En we roepenhardop “awoe”tegen de N-VA dieweigert om inHoboken in zee tegaan met dePvdA+. Want als degelijk bestuurvan links komt,dan komt het zeker en deste meer van uiterst links.Geneeskunde voor het volk, hoera!
Wij bereiden ons voor op devolgende paarse overwinning.
Webevestigen dat Yves Leterme eengevaarlijkechaoot is diede eenheid van dit land tot ophet bot bedreigt.
We waarschuwen evenzeer met klem tegen de bedreiging van het Vlaamskartel dat zinnensisomonsoptezadelen met een zoveelste futiele staatshervorming, die hetwezen der dingenverregaand overstijgt.
We eisenbijkomendecordons rond het Vlaams kartel,rondJean-Marie Dedecker, I rond De Crem-city in Aalter inhet algemeen enrond elkeoppositie in het bijzonder.
I Wel teverstaan: rond elke oppositie tegen paars in het bijzonder.
Wij knielen nederig voor onsVorstenhuisdathet Gulden Vlies altijd hoog in het vaandel heeft gevoerd.
Wij zullenonze lezers voortaan oproepen om massaal deel te nemen aan concer ten Ten Vredeen TegenOnverdraagzaamheid.
Wij zijntotbezinning gekomenen eisen bijgevolg de afschaffing vanDeWinter- I tijd.
Wijzijn dolblij dathet dossier Brussel- Halle-Vilvoorde onderstof begraven wordt en wederkeerttotas.
Laat onsdit uur loven en prijzen,want elkestem die wij ooit hebben uitgebracht op het Vlaams Belang, waser een te veel.
Gezegendzijt gij,VRT, dat gij in onsleven kwaamt.
Gezegend zijt gij,VRT, dat gij Panorama-uitzendingen de wereldin stuurt,waaruit wij leren enopmaken datrodeburgemeesters door rode journalistenvan uw insti tuut worden bijgestaan om hen tehelpen De Wintertijd buitenspel te zetten.Som migen noemen dat ontluisterend, wij niet.Voor onsis datverhelderend, omdat wij op die manierleren begrijpen hoede kaarten worden verdeeld.
Nogmaals, wij onthechtenons.
En wij plaatsen buiten de wet: Voorpost, het Taalaktiekomitee, het ANZ, de Vlaamse Volksbeweging,het VNJ, het Verbond van VlaamseAcademici, de Vlaamse Opera, de VAB en VTB, de Vlaamse Kringvan Zichen-Zussen-Bolder en de Vlaamse Wipschieterij. Vermits zij allemaal betrokken zijn bijhet organiseren vanconcerten van Blood& Honour, en derhalve nietsanders verdienen dan misprijzenen verloo
chening.
Laten we gelukkig zijn met wat we hebben: eenregeringdie van ons houdten voor ons zorgt, een Vorstdie vele Vlamingen inde adelstandverheft als ze ervoor willen betalen(buiten de contributiedie al van hun belastingen wordt afgehouden), en ons imago van Lamme Goedzakdie alleen maar aanvreten denkt en voor derest zijn schouders ophaalt. Laten wefier zijn over onze pers,diezichzelfvolvreetaanhaa eigen verzinsels en geenkritische opmerkingen duldt. Enlaten we vooralbijdei vol
gende verkiezingennietop het Vlaams Belangstemmen, omdat anders het hele gedoe van vooraf aan opnieuw begint.
Deze week :
• Open brief aan Leterme
• Vreemde meesters?
• Sta op , Hongaren!
• Kolder op waalse tv
• De rode kameleon
-4 (6
l€0K€ ZÇffT-
JE MNNiBAU GtettSTSlÉ NACHTM€RI?i6
\WM vi R'/ n S,
Maarkedal en Tsjetsjenië
De gemeente Maarkedal ligt nameloos prachtigte wezen in deVlaamse Ardennen.
Zo gelukzalig ver weg van de gewone wereld dat er zowaar geenVlaamsBelanghjstnodig werd geacht bij de jongste verkiezingen. De zachtglooiendeheuvels vormen het karak ter vande inwoners, diegeen scherpe kanten gewendzijn. Ook nietin het politiekeleven, waarvan de gezapigheid hetdagelijkse leven perfect weerspiegelt. Detwee partijen die de oude gemeenteraad vulden sloten zowaar een akkoordaf om geen verkiezingsborden te plaatsen.Tothetlokale linkseroodgroene kartelPro Maarkedal het akkoord doorbrak.
"Wij zitten niet in de gemeenteraad enzijn dus nietgebonden aan dieafspraak", vond lijsttrekker Stijn Decordier. Maarer is meer nodig om onrust te zaaien in Maarkedal.
Burgemeester Peter Thienpont vande VLD bedekte hetschelmengedrag van zijn pro gressieve dorpsgenoten met zijn burgerva derlijke mantelder liefde. De kiezers stelden Decordiers activisme maar matig op prijs.
WaarAgalev en SP zes jaar geledennogruim 15% van de stemmen wonnen, bekoorde Pro Maarkedal minder dan 12%van destem- busgangers. Zowelde VLDals het CD&V/
N-VA-kartel wonnen nog wat stemmen bij endus verspeelde deVLDde meerderheid.
Want Pro Maarkedal konhet stemmenverlies omzetten in de winst van één zetel. Agalev en SP vielen in 2000 beide onder de limiet. Han
dig, zo ‘nkartels toch. Het lot bleek Decor dier,de winnendeverliezer, zelfs nog gunsti gergezind. Metelk 8zetels houden de twee grote partijenelkaar in evenwicht, de ene Pro Maarkedalzetel kwam op de wip. Decor
dier waande zich kingmaker en was graag bereidzijnprogressieve zielte verkopen aan demeestbiedende. Hijpendeldevan de VLD naar de CD&Vendreef de prijs stelselma
tig op, tot hij in zijn enthousiasme doorde pijngrens brak. Zijn eisom burgemeester te
Plankzeil naar www.pallieterke.info
Marcus Thesaurus
“ Vandelanotte Loost Dedecker ”
2 3 5 7 14
worden, was er te veel aan. "Iedereen was hetkotsbeu", vond Thienpont(1.482 voor
keurstemmen tegen 198 voor would-be sjer- pdrager Decordier). De kikker blies zichzelf op tothijbarstte. VLD en CD&V/N-VA slo ten een akkoord en vormen nueenmeer
derheid van 16 zetels tegen de eenzame Decordier die de hele oppositie mag beli
chamen. Eeniets minder prestigieuze eer dandegene die hij op het ooghad. Maarke- dal begintechtermet ‘maar’. Die ‘maar’ was het zitbankkoppelVerhofstadt-Freya dat het belang vanhet rijk voortdurend in het oog houdten een paarsemeerderheid in Maar- kedalbevorderdetot staatszaak. Zij sloten daarover een akkoord, waarnazezicheinde lijk met de passendeernst op het begrotings- werk konden storten. Thienpont magdan geen Dedeckerzijn,maarhismasters voice negeren kan nietin een partij die zich liber
aal noemt. En duskreegThienpont prompt zijnontslag als secretaris op het kabinet van Verwilghen.Wij kunnen de premierin deze alleenmaar steunen. Waargaan wenaartoe als een eensgezinde lokale fractie (een der weinigen in de VLD-familie die op 8 oktober stemmen won) meentde vrijheid tehebben zich teverzetten tegen de fantasieën van een losgeslagen dorpsdwerg, daarmee deeer van het land ophet spel zettend?Met welk prestigekan Karei de Gucht zich nog men genin deTsjetjeense kwestie, als Poetin ver
neemt datde blauwen ineenVlaams Arden- nendorpgemene zaakmaken met eenkartel datseparatisten in derangentelt? InMos kouging eenzuchtvanverlichting op toen vernomen werd dathet kabinet van Verwilg hen werd gezuiverd van de aanwezigheid van Thienpont.
EENMANSCOLLECTIEF
Den Blooten Kooninck
U mag rechtstreeks op de pianist schieten viadenblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres
2
18 oktober2006De dingen dezer dagen
Open brief aan Yves Leterme
Kraainem, I0 oktober 2007
Aan de heer Y. Leterme Vlaams minister-president Martelaarsplein
I000 Brussel.
Geachte heer Minister-president,
Betreft: uw Libération-verklaringen.
U bent uiteraard een meer dan druk bezet iemand, het is dus met een zekere schroom dat ik U vanuit de Vlaamse rand rond Brus
sel dit schrijven stuur. Meer nog, ik durf hopen dat U enkele minuten van uw kost
bare tijd wilt gebruiken om te luisteren naar wat er in dit stukje van Uw Vlaams territo
rium gebeurt.
U weet het intussen: in de zes Vlaamse faciliteitengemeenten rond de hoofdstad van Vlaanderen hielden de Vlamingen bij de voorbije verkiezingen electoraal min of meer stand, ze werden zeker niet weggeveegd, maar het is duidelijk dat de afkalving van die Vlaamse electorale presentie onverminderd doorgaat. Om wijlen de Brusselse socialist Henri Simonet te parafraseren: de verfran
sing van dit deel van Vlaanderen is eens en voorgoed onomkeerbaar. Toch mogen we nog niet echt klagen, het had immers erger gekund. In mijn gemeente, Kraainem om ze bij naam te noemen, houden we onze vijf Vlaamse zitjes in de gemeenteraad maar een Vlaamse schepen zat er dit keer niet meer in.
Ook in het OCMW houden we wat we had
den, één gekozene.
Dus treurnis omdat het niet beter was, voldoening omdat het niet al te slecht afliep.
Er is hier immers heel hard en vooral gedurfd gewerkt om alsnog het Vlaamsonvriende- lijke tij zo mogelijk nog wat te keren. Onder Vlaamse impuls kwam er een Vlaamse vier
talige lijst “OPEN”, Vlamingen met zowel enkele Europeanen als een groep Fransta
lige Kraainemnaars aan boord. Een meer dan originele samenwerking die tot zondag in een ronduit optimale groepssfeer is ver
lopen. Een “Vlaamse" lijst die niet voor alle Vlamingen in Kraainem van meetaf even van
zelfsprekend was, maar toch aanvaard werd als de enig mogelijke uitweg, een samenwer
king die van de deelnemende anderstaligen heel veel durf en moed vroeg en nog lang zal vragen. Een project dat de Franstalige over
kant slapeloze nachten bezorgde.
Tot ene Vlaamse minister-president het nodig oordeelde om die Franstaligen de nodige munitie toe te stoppen: uw Libéra- tion-uitlatingen over de onwillige onmacht van Franstaligen om Nederlands te willen leren heeft inderdaad van ons Vlamingen ter plaatse “racisten” gemaakt. Een klacht is er nog niet, maar het zou nog kunnen komen.
Op onze affiches werden Franstalige oproe
pen geplakt om niet voor deze “racisten” te kiezen. Iets wat we de voorbije decennia hier nooit meemaakten. Vlaamse mensen die anderstalige vrienden in het Frans durf
den aanspreken over de positieve gesteld
heid van OPEN, kregen het racistische dek
sel op hun neus. De overkant maakt er nu al geen geheim van dat de Vlamingen op niet veel Franstalige welwillendheid van
wege het UNION-bestuur meer moeten rekenen. Kortom, de door de jaren heen hier moeizaam opgebouwde “cohabitation"
werd in enkele zinnen met de grond gelijk gemaakt. Met "racisten” wordt niet gepraat,
“racisten” moeten op geen toeschietelijk
heid rekenen.
Te gronde en vanuit de verre Westhoek gezien, had U natuurlijk geen ongelijk. Meer nog, U had nog veel krachtiger taal kunnen gebruiken om die Franstalige arrogantie te kruisigen. U hebt wel een brand gesticht waarvan wij niet weten of we die ooit en zo ja, wanneer we die onder controle krijgen.
De UNION-istische driehoek Kraainem^
Wezembeek-Oppem (in Vlaanderen) met het Brusselse Sint-Lambrechts onder lei
ding van dhr. Maingain er bij, zal de komende zes jaar meer dan eens op de tafel van de Vlaamse regering liggen. Die nieuwe Voe- ren-carrousel heeft U dan wel zelf op gang gebracht. Ik durf aannemen onbewust.
Of ik niet een heel klein beetje overdrijf?
Mag ik daarop antwoorden dat het niet echt prettig is te horen zeggen dat men racist is omdat men tot het Vlaamse uiter
ste gaat om het samenleven in deze Vlaamse gemeente niet helemaal onmogelijk te maken.
Ik durf inderdaad volhouden dat ons per
soonlijk Vlaams palmares voldoende gevuld is om dit keer luidkeels en vooral publiek te laten horen dat we er inderdaad aan denken om het verloren Vlaams terrein toch maar helemaal op te geven en weg te gaan! Het is mij en ook U niet onbekend dat ook binnen Vlaamse partijen niet weinigen bereid zijn zeker de Zes op te geven om eindelijk af te zijn van dit volgens hen zonder twijfel ver
velende verhaal.
Wij in Kraainem voelen ons natuurlijk zeer verplicht omdat U over onze Fransta
lige buren zo onomwonden durfde zeggen wat U gezegd heeft. En dan nog in een Franse krant. Weliswaar zonder al te veel voor
kennis over de feitelijke situatie ter plekke.
Maar goed...
Zoals we ook Uw voorganger Dewael erkentelijk zijn omdat hij ooit publiek aan- kondigde de faciliteiten te zullen afschaffen en na die durvende taal meteen naar de Bel
gische federale regering vertrok.
Zoals we de gouverneur van Vlaams-Bra- bant moeten feliciteren met zijn prompte papieren reactie op het niet respecteren van de bekende omzendbrieven-Peeters en andere. We nemen aan dat hij moeilijk anders kon, dat er nu eenmaal iets moest gebeuren om het doen en laten van de rebel
lerende burgemeesters minstens van ant
woord te dienen. Het resultaat was zon
dag meteen duidelijk: meer dan één bitsige Vlaamsonvriendelijke woordenwisseling in de kiesbureaus over die gouverneur van wie we ons volgens de plaatselijke burgemeester toch niets moeten aantrekken.
Zijn oproepingsbrief was volgens hen immers "illégal”. Niet weinigen hadden het documentje nochtans zorgvuldig bewaard en meegebracht, al dan niet stevig verfrom
meld of om het ter plaatse krachtig in stukjes te scheuren. Met daarbij de nodige verwen
singen. Onnodig te zeggen dat de meestal Franstalige voorzitters van de kiesbureaus weinig of geen weerstand boden. Wie wist immers wat nu precies de spelregel was? Zeg nu zelf, zelfs de meest flamingantische flamin
gant van ter plekke wist vooraf dat deze nut
teloze opvoering de toch al door uw Libé
ration-verklaringen verhitte gemoederen alleen maar nog meer zou aanwakkeren.
Zoals we de opeenvolgende Vlaamse rege
ringen danken voor die intussen indrukwek
kende stapel beleidsbrieven die de voor
bije decennia telkens weer het geschreven levenslicht zien, voor al dat geld dat men zou gebruiken om bijvoorbeeld betaalbare woningen te bouwen in de faciliteitenge
meenten, voor al die studies die men liet maken om de verstedelijking van die Vlaamse rand te bespoedigen. Zoals we de opeenvol
gende Vlaamse ministers willen gelukwen
sen die er zouden voor zorgen dat er ein
delijk Vlaamse orde op zaken zou komen in het dossier van de door Vlaanderen duur betaalde Franstalige scholen in de zes facili
teitengemeenten. Er schijnt overigens ook in Uw regering een excellentie te zijn die zich speciaal met die Vlaamse rand bezighoudt.
Misschien kunt U ons helpen om te achter
halen wie dat is en waar we die persoon kun
nen aanspreken. Hier hebben we hem of haar alvast nog nooit gezien.
Of ik dan zo verbitterd ben?
Zwaar teleurgesteld in ieder geval. Omdat ik niet buiten de vaststelling kan dat Vlaan
deren en de Vlamingen zelf dit stuk van Vlaanderen lieten en laten rotten. Omdat
Mediapieken van het Patrickgebeuren
In Het Laatste Nieuws teistert ene Hilde Sabbe regelmatig de bladzijden met een
“eigen kijk" op de zaken. “Stadslucht maakt vrij”, zo luidde daags na de verkiezingen de titel boven het hersenspinsel dat een aan haar normen aangepaste lofzang moest bete
kenen aan de “rode zondag” in het algemeen en aan het Patrickaandeel daarin in het bij
zonder. Aan het “Arbeit macht frei”, waar
aan ze haar pakkend titelbeeld ongetwijfeld ontleende, houdt de wereld nochtans geen al te beste herinneringen over. Bovendien lijkt het er sterk op dat die stadslucht veel te maken heeft met een “witte” stadsvlucht die al een tijdje bezig is. In die samenhang had ze er misschien toch beter aan gedaan om bij
voorbeeld nog tot 2012 te wachten vooral
eer de heilzame invloed van die bevrijdende stadslucht aan de man en de vrouw te bren
gen met een titel persiflage die doortrokken is van nog iets meer dan een bedenkelijk his
torisch geurtje. Maar het kan ook zijn dat mijn eigen hersens niet in staat zijn om de diepere betekenis van de eigen kijk van een zoveel hoger te quoteren intellect dan het mijne voldoende te doorgronden.
Die nuchtere vaststelling maakt dat het cul- tuurfenomeen Sabbe haar mening mag heb
ben. En die bij de genade van haar werkgever ook vrij mag uiten, al lijkt me dat niet onmid
dellijk diens beste idee. Als gezellin Hilde in haar hoog intellectuele bijdrage orakelde - en ik citeer - “Het moet één van de meest ont
roerende televisiebeelden geweest zijn: de oude meester Hugo Claus die opgelucht het begin van het einde voor het VB vaststelde terwijl zijn eega “leve paars” jubelde”, dan denk ik in al mijn beperktheid toch dat zelfs een simpel schouderophalen een te hoge quotering is voor haar opvatting over “ont
roerende momenten”. Overigens is Hilde niet altijd even ontroerd. Als bewijsvorming een ander citaat: “Voor één keer bevroor de glimlach op het immer beschaafde grijnzende gezicht van Frank Vanhecke en werd het roofdier (sic!) zichtbaar.” Als Hilde dat met de kennersblik van de grote progressieve geest die ze meent te zijn zo zag, dan is dat haar volste recht. Terwijl, op het moment dat ik een dergelijk staaltje wereldliteratuur
wij niet telkens weer klacht indienden tegen alles en nog wat, dag in dag uit, jaar in jaar uit. Omdat we de Vlaamse wandelaars die decennia geleden (toen al) van Kraainem met hun zondagse wandelingen een tweede Voeren wilden maken toen beleefd vroegen hier weg te blijven, wat ze ook gedaan heb
ben. Na de betoging bleven wij immers met de scherven in handen alleen achter, betaal
den wij de psychologische rekening. Mis
schien hadden we hen toen moeten laten doen? Misschien moeten we hen vandaag vragen weer te komen wandelen zodat de rest van Vlaanderen misschien toch ooit zou beseffen dat het deel van Vlaanderen “waar de Vlamingen thuis zijn" letterlijk en figuur
lijk werd en wordt uitverkocht. Door het gebrek aan Vlaamse belangstelling. Maar ook het Vlaamse beleid liet begaan. Die trad bij
voorbeeld niet op tegen het onwillige Kraai
nem dat geen Vlaamse bibliotheek wilde oprichten omdat zoals in Sint-Genesius- Rode anders de Franstalige bibliotheek in gevaar kwam. Die Vlaamse overheid zorgde niet voor betaalbaar onderdak. Uw partij
genoot Jan Lenssens is er spijtig genoeg niet meer om U te vertellen over een babbel die we begin van de jaren tachtig samen had
den, over onze kinderen die hier letterlijk
verorber, het mijn volste recht is om me af te vragen of Sabbe ze nog wel allemaal op een rijtje heeft. En vooropgesteld dat dit ooit het geval is geweest.
Het is een vraagstelling die nog aan kracht wint wanneer ze aan het einde van haar “eigen kijk” de persoonlijke lyrische snaar ging betokkelen met de kennelijk als diep ontroerend bedoelde conclusie - laat me toe ten derde en laatste maal te cite
ren - “En ergens in de verte neuriet Tom Barman, zachtjes maar triomfantelijk.” Dat zachtjes neuriën heeft me nog een stuk die
per getroffen dan dat triomfantelijk, vermits ongeveer op datzelfde ogenblik de drijvende kracht achter 0110 in alle verdraagzaamheid ergens in de buurt van de Antwerpse Bourla uitkreet “dat ze fors op hun bakkes had
den gekregen". Dat de dEUS-coryfee bij deze spontane en van enorme klasse bol staande bijdrage tot de vrijmakende stads
lucht ook nog een loopje nam met de voor hem trieste realiteit, wil ik bijzetten in de rubriek “dichterlijke vrijheden” die arties
ten van het niveau Barman zich probleem
loos kunnen veroorloven. Zodat ze door de Sabbes van deze wereld verder vooropge
steld kunnen worden als de iconen van de grootlinkse wereldorde.
Hysterische Linda
Ik zou Hilde Sabbe teveel eer aandoen mocht ik haar unieke “eigen kijk" als enig hoogtepunt van het Patrickgebeuren weer
houden. Al bij al kreeg zij immers ruim de tijd om de opgedane indrukken te laten bezin
ken en alle ingrediënten te verzamelen die ze nodig achtte voor haar worp naar de Nobelprijs voor literatuur. Die bezinnings- tijd krijg je niet als je instaat voor een aan de omstandigheden aangepaste "live” duiding met camera en praatpeer. Gewapend met die “ingrediënten” komt het er op aan even spontaan als voorgeschreven politiek correct te reageren. Het dient gezegd dat het ten Antwerpse stadhuize aanwezig VRT-boeg- beeld Linda de Win in die samenhang a bnzic gezonden n. instaat voor “ haar wiorp len een groot verschil makenPatrick inhet bij
zonder. het begin van het het beste uit zich
zelf haalde toen ze zich als een oververhitte puber op de Antwerpse Grote Markt bijna letterlijk in de armen van Hugo Claus stortte om het bevrijdende stadsluchtwoord aan de lippen van de grootmeester en zijn gade te ontrukken. En zodoende ongewild het voedsel aan te reiken voor het ontroerend
ste moment van Hilde Sabbe. Linda overtrof daarmee zichzelf vermits ze al eerder in de armen van Maya Detiège was gevallen op een manier die bij de neutrale waarnemer vragen had kunnen doen rijzen omtrent haar sek
suele voorkeur. Maar zonder de onvolpre
zen privésfeer van mediavedetten geweld te willen aandoen, wil ik tot Linda’s verdedi
ging terzake wel opmerken dat er in de grote mediatieke Patrickfamilie alvast één hoofd
redacteur rondscharrelt die beter weet.
D.Mol
en figuurlijk verdreven werden en nog altijd worden onder dwang van het vele geld dat anderen wel kunnen spenderen.
Zeer zeker, diezelfde Vlaamse overheid zette dertig jaar veel te laat eindelijk de punt
jes op de Vlaamse i, maar kende die Vlaamse rand voor de rest alleen maar als “men er mee in de krant kwam”. Alleen zit U vandaag niet alleen met de Vlaamse Zes in uw maag, U weet dat die Vlaamse rand inderdaad intus
sen heel breed geworden is. Gewoon omdat de plaatselijke Vlaamse overheid meende en meent toch zo onthaalvriendelijk te moe
ten zijn tegenover die welstellende meestal anderstalige nieuwkomers. Juist zoals het hier in het toen nog Vlaamse Kraainem en elders aan die grens met Brussel decennia geleden allemaal is begonnen. Het resultaat kent U: ze willen inderdaad geen Nederlands kennen, ze vormen intussen wel driekwart van deze Vlaamse gemeente.
Nog dit, ik beschouw dit schrijven als een open brief. Ik zal mij dan ook veroorloven om dit over enkele dagen bekend te maken.
Ik schrijf dit met heel veel spijt.
Marc Platel Oudstrijderslaan 6,
I950 Kraainem
De dingen dezer dagen 3
Vreemden als
meesters in ‘ t land?
nrkJ ^et ''e?en n'et laten, de Vlaamse i en^rant- Nadat zij schoorvoetend het er r>f,e oochende feit begon toe te geven dat
l Jectief een samenlevingsprobleem”
, 3at’ werd u’tgekeken naar een volgende i- Jen °m °P teru? te vallen, want het volle de nuchtere feiten is voor sommi
gen blijkbaar ondraaglijk. En de nieuwe leu- g n is welbeschouwd nog ambitieuzer dan vor'ge: er zijn eigenlijk geen immigran- stern60^11 'e<^er Seval hebben zij geen eigen
Aanleiding was de verbeeldingloze en auwe manier waarop Antwerpse VB-lei- ers en hun voetvolk hun “overwinningsne- erlaag probeerden weg te verklaren. De a v/ezigheid van het underdogeffect van 2004 L?a, ^et gerechtelijk partijverbod) was hun hjkbaar niet opgevallen, noch het doorprik- en van de zeepbel van het Visa-schandaal of ec schrikeffect van de racistische schietpar
tij- Wel was het onder meer de schuld van de tfedia, net alsof die zich nu vijandiger opge
steld hadden dan al de vorige keren. Of het lag aan het “vals spel” van Janssens, alsof zijn expertise in reclamecampagnes niet bekend was, en alsof hij niet het recht had om zijn vernuft te gebruiken. Het was dus gemakke- lijk om op dergelijke smoesjes in te hakken en leedvermaak te tonen met die doorzich
tige VB-pogingen om de stagnatie een dap
per gezicht op te zetten.
Maar de verklaring dat “Achmed en Fatima"
het verschil gemaakt hebben, dat was geen smoesje. Natuurlijk hebben de allochtonen een heel apart stemgedrag, namelijk tegen het VB en overwegend vóór eigen etnische kandidaten. De cijfers van het contingent sllochtone kiezers waren bij voorbaat onge
veer bekend, net als de stadsvlucht van de autochtonen, en mij heeft het verbaasd dat het VB in die omstandigheden nog een seri
euze (weliswaar laatste) vooruitgang ver
wachtte. De omvang van de verschuiving binnen de coalitie was een verrassing, ook ik had niet zien aankomen dat de lijst-Jans- sens de grootste fractie zou worden. Maar dat het VB in ‘t Stad aan zijn plafond zat, dat lag toch voor de hand?
Doelbewust
De immigrantenstem speelt een hoofdrol in meerdere tendensen van deze stembus
slag, niet alleen de plafonnering van de VB- opgang. De overgrote meerderheid van de politiek participerende immigranten troept samen in het socialistische kamp, dus in con- centratiesteden doet de SP.a het inderdaad goed, in Antwerpen zelfs spectaculair. CD&V heeft daar twee sterke allochtone kandida
ten, Nahima Lanjri en Ergün Top, en houdt goed stand. De liberalen hebben de alloch
tone kiezer nog niet bereikt, en dat verklaart voor een deel hun nederlaag.
De Groenen voelden het negatieve effect van deze trend al in 2003 en 2004, want daarvóór stemden vele immigranten voor hen, wegens het zuiverst in de multicultu
rele leer. Inmiddels hebben de Fauzaya Talha- oui’s beseft dat de socialisten hen veel meer te bieden hebben, namelijk deelname aan de reële macht annex verdeling van postjes.
Op het verkiezingscongres van de ecologis- ten zoemde de camera in op een neger die daar breed lachend doch eenzaam tussen het lelieblanke Groenl-publiek zat. De gekleurde
kiezer heeft de partij de rug toegekeerd, en daar betaalt zij zwaar voor.
Andere linksen, zoals socioloog Jan Her
togen, gaan pal in tegen de partijlijn van De Morgen en beklemtonen juist de hoofdrol van de allochtone stem. Voor hen hebben de allochtonen “de democratie gered” en is het een schande dat Janssens en andere winnaars hen daar niet uitdrukkelijk voor bedankt hebben. In dezelfde lijn ligt de roep om Fauzaya Talhoui tot schepen te benoe
men als geste naar het kiezersblok dat zijn partijenkartel aan de zege geholpen heeft.
Anders is Janssens zelf racist, nietwaar?
De drukte omtrent deze ontwikkelingen is volkomen kunstmatig, want ze lagen in de lijn der verwachtingen en waren uiteindelijk doelbewust geregisseerd. CGKR-directeur Johan Leman zei in zijn tijd al dat de immi
gratie de betekenis van het “eigen volk” uit
holde en de grond onder de voeten van het VB zou wegnemen. Daags na de verkiezin
gen deed Tom Lanoye op de radio zijn duit in het zakje van het anti-VB-leedvermaak met een toespeling op Bertold Brecht: “Als het VB niet tevreden is met het stemgedrag van zijn eigen volk, dan moet het maar een ander volk kiezen.” Als bon mot was dat een misser, want het VB heeft helemaal niet de macht noch de wens om een ander volk te kiezen (met de woorden van Hugo Schiltz:
“Dit is mijn volk, ik heb er geen ander.”), ter
wijl degenen die wél de macht hebben, name
lijk Lanoye’ s eigen sponsors, de richtlijn van Brecht al lang toepassen. Het was juist het openlijk geafficheerde opzet van het Belgi
sche bestel om de fout stemmende Vlamin
gen door betrouwbaarder Nieuwe Belgen te vervangen, en van dat beleid hebben we nu de eerste klinkende resultaten gezien.
Vlaming met de Vlamingen
Is de politieke opmars van de allochtoon als kiezer, afgevaardigde of bestuurder een probleem? Niet noodzakelijk, tenzij het minister-presidentschap van Yves Leterme dat is. Leterme is naar eigen zeggen een geboren Waal en immigrant, die zich tijdens zijn schooltijd behoorlijk in het Vlaamse volk geassimileerd heeft. Op die voorwaarde is dat dus geen probleem.
Na de doodslag op Joe van Holsbeeck zei Tom Lanoye in een tv-debat heel zinnig dat het VB nu eindelijk eens moest zeggen welke visie het heeft op de toekomst van de alloch
tonen in Vlaanderen: is het nou "opkrassen”, en zoniet, wat dan wel? In de praktijk dunkt mij dat die vraag herhaling verdient en een duidelijk antwoord, maar in theorie heeft Frank Vanhecke dat antwoord al gegeven:
“Vlaming met de Vlamingen worden.”
Dit schijnt te betekenen dat hij geen bezwaar heeft tegen een schepen Talhaoui of burgemeester Ko;ak, mits zij zich Vlaming voelen. Is dit laatste het geval? Een nadere analyse van de kiesresultaten (toch de beste opiniepeiling) kan ons daarover veel leren.
Een goed criterium is: hebben Vlamingen en allochtonen in gelijke verhouding voor Vlaamse en allochtone kandidaten gestemd?
Het antwoord op die vraag kent u al. Maar wat niet is, kan nog komen, zo zeggen de optimisten.
Koenraad Elst
Aan Els van Weert Pretendente
Lierke Plezierke
Mevrouw de Staatssecretaris,
Gij hebt als Spiritiste de voorbije jaren noest gearbeid voor Duurzame Ontwik
keling, een begrip dat voor vele Vlamin
gen onbekend is, maar dat neerkomt op een maatschappelijke filosofie die overbo
dige producten en overbodige vervuiling naar de andere wereld wil helpen. Met als ultiem gevolg dat uw eigen functie op den duur zelf overbodig zou worden. Daaruit hebt ge - naar aanleiding van de gemeen
teraadsverkiezingen, en toegegeven, uw eigen voorbeeldige uitslag en groot aantal voorkeurstemmen - de conclusie getrok
ken dat ge beter uw nationale functie zoudt inruilen voor een lokaal mandaat, dat dich
ter bij de bevolking staat en vooral meer uitzicht biedt op een vaste job die niet onmiddellijk aan coalitiewissels onderhe
vig is, en dus veel duurzamer is.
En gij mikt hoog. Gemeenteraadslid?
Onvoldoende. Schepenambt? Niet genoeg.
Burgemééster wilt gij worden, en heersen over de stede waar Marleen Vanderpoor- ten de voorbije twaalf jaren de plak heeft gezwaaid. Diezelfde Vanderpoorten die onlangs voorzitster is geworden van het Vlaams Parlement. En die bijgevolg een van de boegbeelden uitmaakt van het paarse samengaan: VLD plus SP.a. Uw romppar- tijtje Spirit heeft daar niets over te zeggen, en dus getuigt het volgens “weldenkende”
kringen van hoogmoed en eigenwaan dat gij plots de sjerp voor uw eigen persoon
tje opeist.
Of hadt gij anders verwacht? Zeker als ge een postelectoraal kartel vormt met de welluidende benaming Lier&Ko Leeft, een samenraapsel van allerlei slag in een stad die van jaloezie en naijver aan mekaar hangt. Of beter: niét aan mekaar hangt.
We hebben stevig de indruk dat uw plotse ambitie de spreekwoordelijke steen in de kikkerpoel is geworden. Anders uit
gedrukt: dat ge ondoordacht en tactisch dom hebt gemanoeuvreerd.
Komt daarbij dat gij blijkbaar madam Bettina Geysen tot woordvoerster/onder- handelaar hebt gebombardeerd. Al even
zeer een merkwaardig figuur. Op enkele jaren tijd op de VRT opgeklommen van omroepster tot directeur "Nieuwe Media”.
B ri ef aa n ..
Als nieuwe levensgezellin van tv-directeur Aimé van Hecke, die altijd al oog had voor jong en blond talent. Geysen ligt intus
sen zwaar onder vuur van mediaminister Geert Bourgeois, die van mening is dat VRT-toplui zich net als VRT-journalisten van politieke stellingnames moeten ont
houden. Maar hij zou dat standpunt wel
licht niet durven innemen, als ene zekere Guy Peeters hem daar niet in was voor
afgegaan.
De heer Guy Peeters is toevallig (?) de voorzitter van de raad van bestuur van de VRT. Daarnaast is hij onder meer ook nog voorzitter van de Socialistische Mutuali
teiten en topman van allerlei intercommu
nales en diverse andere organisaties. Pee
ters is een van de scharnierfiguren van de
“Gemeenschappelijke Socialistische Actie”.
Hij waakt mee over het welzijn van Paars en heeft van achter de schermen dikwijls meer in de pap te brokken dan politie
kers die hun ding doen voor de camera’s.
En door uw opstelling in Lier en uw ver
bond met “onafhankelijke kandidaat" Bet
tina Geysen - die anderzijds wel dege
lijk op uw lijst opkwam - hebt ge duidelijk het ongenoegen van meneerke Peeters gewekt. Waarop die blijkbaar vastbesloten is om uw leven en dat van Geysen zo zuur mogelijk te maken. Versta: Geysen buiten op de VRT en gij nul op het rekwest als kandidaat-burgemeester van de stad met de Zimmertoren. O tempora, o mores!
Hoe het allemaal zal aflopen, weten we nog niet op het ogenblik dat deze regels uit onze tekstverwerker vloeien. Ergens hebben we sympathie voor u, want ook al beschouwen we Spirit als de voetmat van Bert Anciaux enzovoort, we menen ons te herinneren dat gij wel degelijk over een stevige Vlaamse reflex beschikt. Waart gij vroeger geen woordvoerster van de Volks
unie? Derhalve enig medeleven. Maar het is kwaad kersen eten met machtsbulle- bakken als Peeters en consorten. Wij zijn benieuwd hoe het hele verhaal gaat aflo
pen. En hoe het u en Geysen verder zal vergaan. En wij denken dat Lier niet alleen een proeflaboratorium is voor Paars, maar ook voor de relaties tussen Spirit en Sp.a.
Dat maakt het hele dossier alleen maar interessanter. _
I Uitnodiging
Ons lichaam is een antenne!
Boeiende voordracht met
Walter Kunnen
Uw woning kan u ziek of gezond maken.
Op donderdag, 26 oktober te 19.30 uur, NH-HOTEL
Albert Remanstraat 1,3600 Genk Inkom: 2,50 euro.
Breng deze uitnodiging mee:gratis toegang voor twee personen.
Archibo-Biologica
Tel: 03-449 39 00 Fax 03-449 45 85 e-mail: info@archibo-biologica.com
De snelbelgwet, het vreemdelingenstem
recht, tot stand gekomen - men vergete het nooit - op vraag van de Waalse PS en met de actieve collaboratie van de SP.a, Spirit en Groen! - men vergeve het hen nooit! - hebben ervoor gezorgd dat “de democratie gered" werd, dat het Vlaams belang “afge
stopt" werd en dat een groot aantal allochto
nen van Turkse of Marokkaanse origine hun intrede in de gemeenteraden doen. Ge zoudt denken dat de "overwinnaars” - Patrick Jan- sens op kop - die pluim op hun hoed zouden steken en bovendien de allochtonen zouden bedanken voor hun medewerking. Niks daar
van! Ontkend in alle toonaarden wordt dat de allochtonen de doorslag hebben gegeven en beloond worden ze er ook niet echt voor.
Zouden ze schrik beginnen krijgen voor de gevolgen van hun collaboratie? Nu al hebben allochtone kandidaten op de SP.a en Spirit- lijsten de autochtonen gekannibaliseerd. Wat gaat dat geven in 2012.
Die slogan mag het Vlaams belang niet meer gebruiken, want racistisch! Intussen werd hij volop in de praktijk toegepast door de allochtone kiezers. Turk stemde Turk, Marokkaan Marokkaan. De slogan is spring
levend, maar wel aan die kant waar zijn toe
passing toegejuicht wordt.
JMD
Over Jean-Marie Dedecker kunnen we kort zijn. Der Mohr had seine Pflicht getan,
der Mohr kann gehen. Ze hebben er nog uit
geperst wat kon en nu dumpen ze hem.Jean- Marie had het kunnen weten.
Iedereen wist het. Iedereen zag het van ver aankomen. Als Dedecker dat niet heeft gezien, pleit dat niet voor zijn oordeelvermo- gen noch over zijn politiek verstand.
Wat nu? Hij moet het zelf maar weten.
Als hij politiek wil overleven, kan hij best aan
sluiten bij zijn kompaan Hugo Coveliers en in West-Vlaanderen zijn eigen koninkrijkje uitbouwen.
4
18 oktober 2006• Het “ succes” van Somers
Niet alleen in Antwerpen blijkt iedereen gewonnen te hebben bij gemeente
lijke bollekenskermis, ook zo in Meche- len. Daar zijn geen verliezers naar we van de commentatoren en uiteraard de poli
tieke partijen zelf mogen geloven. Maar wij geloven ze natuurlijk niet. En we zullen eens rap uit de doeken doen waarom.
Verliezers zijn er. In de eerste plaats Bart Somers met zijn monsterlijst die bestond uit een samenraapsel van de VLD, Groen! en een aantal overgelopen tot CDO’ers omgevormde CD&V’ers, namelijk twee schepenen en de OCMW- voorzitter. Als we de cijfers van 2000 ver
gelijken met die van 8 oktober, wat niet zo vanzelfsprekend is gezien de extrapo
laties nooit helemaal juist zijn maar toch erg algemeen kloppen, komen we tot vol
gende vaststellingen: een absoluut verlies van twee zetels voor de VLD van 11 naar 9, Groen!, ook zo’n victoriekraaiers in Mechelen, houden twee zitjes over en de CDO’ers zijn herverkozen, zij krijgen drie zetels. Dat maakt samen 14 zetels. Maar voor de verkiezingen waren er dat 17 en Somers’ superpartij kwam naar buiten als de ploeg die de stad “goed bestuurde”
en dus zonder enig probleem terug een meerderheid zou halen van 23 zetels. De CD&V zouden ze immers neutraliseren door hun kartel VLD-CDO-Groen!. Mis
lukt dus. Nu moeten ze de CD&V er toch bij nemen, want Somers wil de partij van ex-lief Temsamani er niet bij. De nieuwe coalitie van Somers wordt er dus een van vier partijen, waaronder de originele CD&V en hun afgescheurde schepenen.
Het ziet er niet goed uit. Dat zal vonken geven de komende zes jaar. Somers houdt een zitje over in de nieuwe meerderheid.
Niet al te veel, het wordt constant bar
sten lijmen en schipperen.
• Belangscore
Het Vlaams Belang Mechelen is er een percentje op vooruitgegaan in vergelij
king met 2000. Tegenover 2004 krijgt het klappen, van 33 naar 26%, iets waar de partij eindelijk eens rekening mee zal moeten houden. Wat we hier al eerder voorspelden, gebeurt dus: Mechelen is de stad waar het VB een eerste opdof
fer incasseert (naast Gent). We willen de nieuw verkozenen het voordeel van de twijfel gunnen, maar de verwachtingen zijn niet al te hoog gespannen. Het wordt toch wel tijd dat de partijtop ingrijpt in Mechelen, net als op enkele andere plaat
sen, want op deze basis zal het voor het VB in Mechelen haast een mirakel bete
kenen als ze in 2007 terug 33% behalen.
7% goedmaken op nog geen jaar, doe het maar.
• Pijnlijk
In tegenstelling tot de algemene trend leed het kartel CD&V/NVA in Kortrijk een gevoelige en pijnlijke nederlaag. De partij verloor drie zetels terwijl haar coalitiepartner, de SP.a van Philippe de Coene zijn zeven zetels kon behouden.
Ook het aantal voorkeurstemmen van burgemeester Stefaan de Clerck ging de dieperik in. Hij behaalde er nu nog 8.634.
Ten opzichte van 2000 een verlies van haast 7.000 stemmen. Toen had hij pas '
Thomas | Industrie
Als eigen haard goud waard is
dan verdient uw thuis beslist het vlekkenloos
vochtweringsmiddel
Transfect-Speciar
www.thomas-industrie.be thomas-industrie@skynet.be
«09-251 07 42 09-251 71 00
trouwen waren. Nu dus plots wel. Wat is er gebeurd? Tijdens de eerste onder- handelingen toonde De Coene zich heel inhaling. In 2000 waren ze tevre
den met een schepenambt. Nu eisten ze er drie of twee plus het voorzitterschap van het OCMW. Niet te doen, aldus De Clerck. Een ziedende De Coene werd de deur gewezen. Een coalitie was ver
der enkel mogelijk met de VLD of het Vlaams Belang, trouwens de grote over
winnaar met zijn winst van drie zetels.
De Kortrijkse burgemeester is echter niet de man die het cordon zal doorbre
ken. Dus werd het de VLD die kon opge
vrijd worden met twee schepenambten.
Ondanks het triomfantalisme van Quic- kenborre boekte zijn partij geen winst, maar behield zijn partij zijn negen zetels.
Wel voerde hij persoonlijk een geslaagde campagne en zag achter zijn naam 6.358 bolletjes rood gekleurd. Na De Clerck de grootste score.
• In de Boze Kempen...
In de Kempen waren dezelfde trends te zien als in de rest van het land. Overal gingen de Bozen vooruit, zelfs in lande
lijke dorpjes waar hun grote thema s nau
welijks of niet aan de orde komen. Alleen in de stad Hoogstraten werd geen voor
uitgang geboekt. Daar blijft de partij ter plaatse trappelen met een enkele zetel en een wat onbehouwen mandataris. In de andere steden ging het de Bozen voor de wind. Zowel in Herentals en Turnhout gingen de lijsttrekkers als echte stem
mentrekkers de geschiedenis in. Maar ook in Geel en Mol - met twee vrouwe
lijke lijsttrekkers - stonden ze behoor
lijk hun mannetje en vrouwtje. Op som
mige plaatsen schoten ze uit het niets de lucht in, zoals bijvoorbeeld in Arendonk en Vosselaar. En ook met twee vrouwe
lijke lijsttrekkers... Ja, we moeten mis
schien straks gaan zingen van: “In de Boze Kempen, op de purp’ren hei...”
na de ontsnapping van Dutroux ontslag genomen, en genoot hij een grote popu
lariteit. Maar voor zijn verlies moeten we ook een aantal bijkomende factoren ver
melden. Momenteel ligt zowat de helft van Kortrijk open wegens allerlei wer
ken. De andere helft van de stad wordt dan door verkeershinder geteisterd met alle frustraties die hiermee gepaard gaan.
Komt daarbij een immense investering in het zogenaamde kunsteneiland Buda, een prestigeproject van de burgemeester, dat enkel de interesse kan wekken van een bepaalde elite. De Clerck wil immers van Kortrijk een designstad maken. Kost natuurlijk allemaal stukken van mensen.
Laatste reden voor zijn verkiezingsne
derlaag is het feit dat hij überhaupt geen contact met Jan Modaal heeft. Trouwens hij zegt het zelf: “Misschien hebben we in onze strijd de kleine man vergeten. Als er een grote winnaar is, dan is het Vlaams Belang”. Niet te verbazen dus dat de drie verloren zetels naar het VB gingen, die haar aantal zitjes meteen kon verdubbe
len. Dat lag echter wel in de lijn van de verwachtingen.
• Kazak
Nu dus samen met de VLD in bed. Tij
dens de campagne stelde De Clerck her
haaldelijk dat hij nooit in zee zou gaan met de blauwen omdat ze niet te ver-
• Nog in de Kempen
Ook de Niveanen doken her en der op, zij het niet altijd samen met hun federale of regionale kartelpartner. Soms bekamp- ten ze elkaar zelfs op leven en dood, ter
wijl ze in hetzelfde district toch op een
zelfde provincielijst stonden.
Het beste voorbeeld is Dessel, waar de Vlaams-nationalist Kris van Dyck het opnam tegen de CD&V. En hij won met verve het pleit, want hij mag de kern- afvalgemeente voortaan met een vol
strekte meerderheid gaan besturen. Ook in Turnhout waren ze geen echte vrien
den. De N-VA kwam er zelfs op als een anti-CD&V-lijst en richtte alle pijlen op burgemeester Hendrickx. Hier schoven ze echter helemaal uit, want het werd niets, helemaal niets. Niet alleen waren de tsjeven bestand tegen dit spervuur, ook de Bozen snoepten hen zowat alle mogelijke Vlaams-nationale stemmen af met oud-VU’ers, oud-VVB’ers en oud- N-VA’ers op de lijst.
• Pensioen?
In De Standaard verklaarde Francis van den Eynde: “Mijn partij staat in Gent nog steeds éénsgezind achter mij. Mijn lei
derschap is intact. Maar natuurlijk ben ik bijna 60 jaar, ik ben zelf aan het naden
ken over een mogelijke opvolger." Een klein leugentje, want Francis - Hio
omwille van zijn stijl intern ook wel eens
"de keizer" noemt - werd dit jaar zestig jaar. Naar verluidt zou hij op het feestje dat hij daarbij organiseerde door menig
een grappend gefeliciteerd met zijn... pen
sioen.
Francis van den Eynde is al een leven lang militant en is een actief Kamerlid.
Hij is bijna altijd aanwezig in het parle
ment en kent zijn dossiers. Maar... dat is nog wat anders dan een ploeg in een moeilijke grote stad leiden. Te veel hooi op de vork nemen, is nooit goed. Het is daarbij ook jammer dat al heel wat poli
tiek talent andere oorden is gaan opzoe
ken omwille van de versmachtende druk van de keizer. Het zou goed zijn mocht hij in zijn zoektocht een waardige opvolger kunnen vinden opdat een verdere neer
gang kan gestopt worden.
• Heksenjacht
ACV-Führer Luc Cortebeeck gaat alle VB-lijsten uitpluizen en iedere ACV-aan- geslotene - delegué of gewoon lid - die daarop stond uit de vakbond stoten. Die zijn bij ons niet op hun plaats, aldus de ACV-Führer. Mensen die het nog mee
gemaakt hebben, vertellen ons dat in de jaren l940-’45 de Gestapo de gemeen
telijsten doorsnuffelden op zoek naar joden. Met de gekende gevolgen... Ook de rode inquisiteurs van het ABVV zijn heel principieel in deze kwestie. De eer
ste slachtoffers zijn al gevallen. Christel Declercq, die op de Vlaams Belanglijst van Gent kandidate was, en Katrien van Huf- fel, een 27-jarige die op de lijst stond in Evergem, worden uit de BBTK (bedien
denvakbond van het ABVV) gejaagd, als
ook Henriette Speeckaert, al 40 jaar lid van de BBTK en vroeger nog verkie
zingskandidate geweest bij de SP, maar nu derde kandidate op de Vlaams Belang
lijst in Nazareth. Voor het overige zijn de vakbondsmanitoes verdraagzame men
sen en - niet vergeten - vooral demo
craten. En mogelijke broodrovers. Wan
De dingen dezer dagen
neer een havenarbeider uit de vakbond wordt gezet, komt hij immers nergens meer aan de bak.
• Ge moet er maar op komen
Bart de Wever heeft het altijd verkon
digd: hij is resoluut tegen het cordon sani
taire. Maar nu hij de kans heeft om zijn overtuiging in de praktijk om te zetten, bergt hij zijn roeptoeter op. Wat wil het geval? Het geval wil dat in Hoboken de uit
slag als volgt is: Vlaams Belang: 10 zetels, SP.a-Spirit: 6, PVDA: 2, CD&V: I, N-VA:
I, VLD: I. Om het Vlaams Belang buiten spel te zetten, moeten de “democraten dus aanpappen met de bewonderaars van Pol Pot. De christendemocratische, soci
alistische en liberale “democraten” vin
den dat geen bezwaar, de enige verkozene van N-VA wel. Nu komt Bart de Wever met een slimmigheidje op de proppen.
Laat de “democraten” handjeklap doen met de aanbidders van de massamoor
denaar Mao, het N-VA zal zich terug
trekken op de oppositiebanken en van daar een “constructieve oppositie” voe
ren. Het gezicht gered, denkt De Wever.
We willen niks te maken hebben met de communisten, maar gaan langs de zijlijn in de handjes klappen. Met vuile hand
jes, Bart?
• Doen, jongens!
Willen we u eens wat vertellen? We hopen echt dat het plannetje van De Wever in praktijk gebracht wordt. Dan zal eens en voorgoed bewezen zijn dat het cordon sanitaire niks te maken heeft met extremisme en met de verdediging van de democratische beginselen. Heel de uitleg over de principiële kant van de zaak - het cordon is een ethische noodzaak en meer van die blabla - is dan definitief van de baan. Bewezen is dan wat al lang iedereen weet, inclusief Bart de Wever:
het cordon dient tot niets anders dan tot het instandhouden van de macht van de linkse minderheid in Vlaanderen.
• Gesjoemel?
Uiteraard bereiken ook ons aller
lei verhalen over mogelijk gesjoemel bij de verkiezingen in Antwerpen. In som
mige bureaus zouden de stemurnes na afloop van de stemming niet zijn verze
geld. Verschillende lezers melden ons dat hun elektronische stemkaart na het uit
brengen van hun stem in een papieren zak werd gegooid en niet werd gestoken, zoals het hoort, in de stemurne. De Soci
alistische Mutualiteiten zouden in Ant
werpen op grote schaal volmachten van Joodse kiezers hebben verspreid. Aan de vooravond van de verkiezingen op taal
cursussen voor vreemdelingen zou een uitdrukkelijk stemadvies voor de SP.a zijn gegeven.
• Belangloze hulp
Een lieve lezeres (naam en adres bij ons gekend) meldt ons dat in het stede
lijke schooltje in de Albertstraat in Ant
werpen een allochtone bijzitter met de A op zijn revers mee achter het gordijn van het kieshok verdween om bejaarde kiezers te helpen. We moeten daar geen tekening bij maken, zeker?
Ze liep daar voorwaar Philip Heylen tegen het lijf. Ze fluisterde hem toe dat het nu toch wel eens tijd werd dat ze het met het Vlaams Belang zouden pro
beren. Waarop Heylen terugfluisterde.
“Dat zou ik ook wel willen....”
• De baas
Intussen bereiken ons ook al de eer
ste verhalen van de allochtone overwin
ningsroes. Een dame zit op de tram een boek te lezen wanneer een jonge Marok
kaanse - overigens zonder hoofddoek achter haar plaatsneemt en luid taterend begint te gsm-en in afwisselend Neder
lands en Arabisch. De boeklezende dame draait zich om en vraagt beleefd of het niet een beetje stiller kan. Daarop begint de allochtone als een razende furie te schelden. Wat denkt zij wel wie ze is? En vooral waar ze is? Ze moet zwijgen. Wij zijn nu hier de baas! De Morgen schreef dat Borgerrokko nu weer Borgerhout is- Ze vergissen zich. Borgerrokko is nu Bor
gerrokko Plus.
De dingen dezer dagen
18 Oktober 20065
Sta op, Hongaren!
Zijn naam was Kalman Mackay. Hij arriveerde in Mechelen met zijn hele fami
lie en kwam bij ons in het Atheneum terecht. Zoals alle Hongaarse vluchtelin
gen leerde hij vlug en goed Nederlands (maar wiskunde was een drama). We stapten geregeld samen naar school en hij vertelde mij over Sandor Petöfi, de Hongaarse nationale dichter die in I848 de strijdkreet ‘Sta op, Hongaren!’ lan
ceerde en zelf sneuvelde in de strijd tegen de Oostenrijkse keizer en zijn Rus
sische bondgenoten. Kalman werd later diplomaat en was kanselier in Beiroet toen hij bij een uitstap naar Palmyra een hartaanval kreeg en veel te jong stierf.
Nu juist 50 jaar geleden werd de slogan van Petöfi weer door honderdduizenden Hongaren gescandeerd.
De Hongaarse opstand van I956 begint in februari in Moskou. Chroestjov praat in een geheime rede tegenover partijappara- tsjiks voor de eerste keer over de gruwelijke misdaden van Stalin, al beperkt hij zich tot de moorden op partijleden. Natuurlijk doet die rede vlug de ronde en in de satellietsta
ten wordt het onrustig. De geharde stalinis
ten die overal de scepter zwaaien, moeten aftreden en de macht overlaten aan jongere partijleiders die de onrust over de politieke dictatuur wat kunnen milderen en tezelfder
tijd iets doen aan de ellendig lage levensstan
daard. Gomoelka in Polen is de eerste par
tijman die van de gevangenis naar de macht gaat. De Hongaren volgen de gebeurtenissen op de voet, want ook bij hen broeit het.
Hongarije is in februari I945 helemaal in de handen van het Sovjetleger, een marionet
tenregering leidt het land. In november ‘45 zijn er vrije verkiezingen. De communistische partij haalt maar I7 % van de stemmen. Maar het Sovjetleger dwingt eerst de andere par
tijen om de communisten belangrijke minis
teries toe te staan en intimideert iedereen die de partij een strobreed in de weg legt.
Dat leger zorgt er ook voor dat een groot deel van de industrie ontmanteld en naar Rusland vervoerd wordt. De industriële pro
ductie valt terug op een derde.
Vanaf I948 is de partij de enige machtheb
ber met dank aan een permanent Sovjetbe- zettingsleger. De partijbazen volgen slaafs het Stalin-voorbeeld: collectivisering, voor
rang voor zware en vervuilende industrie, geen enkele mogelijkheid meer op contact met het buitenland, uitroeien van alle oppo
sitie met behulp van een gevreesde geheime dienst: de AVH. De dood van Stalin brengt wat verlichting, de nieuwe eerste minister Imre Nagy remt het harde communistische bewind wat af.
Nagy is zeker niet de overtuigde demo
craat die de legende van hem gemaakt heeft.
Als krijgsgevangene wordt hij in de Eerste Wereldoorlog lid van de Russische commu
nistische partij. Hij is een van de moorde
naars van keizer Nicolaas en zijn familie. Hij is minister in de communistische regering van Bela Kun die Hongarije een paar maand na de oorlog bestuurt. Hij vlucht naar Mos
kou en overleeft de stalinistische zuiverin
gen omdat hij een informant is van de Sov- jet-Geheime Dienst. Maar vergeleken met de andere communisten is hij een zacht ei en in I955 wordt hij afgezet.
vlam in de pan
De feitelijke opstand begint op 23 okto
ber nadat het al een paar weken onrustig ls aan de universiteiten. Een groep studen
ten betoogt uit solidariteit met de nieuwe Partijbaas van Polen en vraagt hervormin
gen in Hongarije. Veel omstanders voegen zich bij hen. Dienstplichtigen rukken de (Sovjet)sterren van hun uniform en mar
cheren mee. De hele stoet stapt tenslotte 2aar het parlement. Overal in Buda en Pest Oren de mensen wat er gebeurt en zij lopen enthousiast naar het parlementsplein. Rond UUr staan daar al meer dan 200.000 men-
^n, de schrijversvereniging formuleert wat rave eisen, o.m. minder Sovjetbemoeiing en lge terugkeer van de communist Nagy. Partij- to 6r GerÖ noemt de menigte in een radio- Zees?raak een reactionaire bende en dui- sti?j 6n stormen naar het radiogebouw. Een bewentendelegatie gaat het door de AVH delict tC gebouw binnen, keert niet onmid- de si jeru§ en de geruchtenmolen zegt dat gefusi'ii n^en door de geheime dienst zijn
gooi? Uur s'aat de vlam in de pan. De AVH vertr ^raangasgranaten, maar de menigte deel v 1 n'6t en de AVH opent het vuur. Een belep/H de betogers begint het gebouw te ren v ren- Anderen bestormen de kanto- versch - e AVH' nemen ze in en lynchen gen s,aeidene medewerkers. Opstandelin- achtipe^en erin bet bovendeel van het reus-
„i, 56 standbeeld vpn^-, lir» noor tO halpn en
sikkel eruit gescheurd in de nog rechtstaande laarzen. Tenslotte moet de AVH het radio 8eDOeUdagrdaarnank°mt het Politbureau bij elkaar, de partijleider meldt dat h.j de steun
OP ongewapende betogers voor het Parle
?pnrsvebouw. Zo’n 200 mensen sterven.
De partij zet onmiddellijk Gerö en de eerste minister af en vervangt hen door Imre.Nagy als regeringsleider en door Janos Kadar nartiibaas, maar het is te laat.
P Een echte stadsguerrilla begint. Op de meeste plaatsen wordt er gestaakt en her
?der vormen zich spontaan milities die
te li|t gaa i AVH’ers of zware wordt jacht gema rs De feitelijke HOn8aarheoeCrkt z^h grotendeels tot Boe- opstand beperkt zien g waterhoofd
-ö s“. d«' •» “n
ontbindt de Politieke gevan- eint?o^dÏreweiePkardinaal Mindszentyrwor- genen .. , Maar de regering verklaart
niSltiSdeeSo2unie volgen Chroestjov en
"SS op de voet. Zij hebben e'geen p
mee to de «
ESSsxsr-
In de steek gelaten door het Westen
u- , het Westen de Hon-De dag daarna scNeth^W^ wereld naar garen in de rug. 1 Israëlische leger
Boedapest het
de Sinaiwoestij de Egyptische presi- Suezkanaal dat doo d ^gyp^ genatio.
dent Nasser korte j hebben een
„.hseefdis-B"«»
geheim akkoord met d 1 Westerse het kanaal bere.ke zijlen de om machten tussenbeide werk|lijkheid om de oorlog te st0PPteïjven en Nasser aan de het kanaalweer'n “ü'lijk denken de Sovjet- deur te zetten. Natuurhjk . leiders dat er een erband de tenissen in H°ngar^ het Sovjetpresi- gepubliceerde notulen maarschalk dium dat chr0.eXarzelen, zelfs nadat zij Zjoekov nog altij regering-Nagy
onder druk van de bevo ? soldaten het eisen stelt. Ze wil dat j' aan het Warschau-
nakt OP te zegg="
neutraal te «^wordt de knoop door- Op 31 oktob n Franse vliegtuigen bom- gehakt. Britse en Frans n barderen die dag ^0Pedend de rapporten Moskou leest men Boedapest, de van de Sovjetambassade^ yanaf |982 nog sinistere Joeri Androp Unje zal leiden, achttien maanden de S^l trouwens Partijleider Janos de hoogte van
omferen. makkelijk dat leiders van Men denkt te ge pragmatisch zijn en totalitaire landen eerde P maar de bun ideologie niette erns. g^ h inl voorbeelden van Hi l • Qok bij de Hon- hewijzen het tegendee- commu- gaarse opstand is dat h k| ita|istisch wo^
nistisch land dat wee ^„nvaardbaar is
MgPlMAL. MlNDSZWt' voor het toenmalige Kremlin. Dus wordt
een nieuw plan opgesteld. Nieuwe Sovjetdi- visies worden dringend naar Hongarije gedi
rigeerd, want sommige officieren en soldaten van de aanwezige troepen kennen inmiddels wat Hongaars of gedragen zich te fatsoenlijk tegenover de bevolking. De andere satelliet
staten mogen zich niet moeien. Men zal Janos Kadar vragen een tegenregering te vormen die op het gepaste moment de hulp van de Sovjets kan inroepen. Zogezegd, zogedaan en dat gaat des te gemakkelijker omdat het in Hongarije wat kalmer is en de internatio
nale aandacht naar Egypte gaat.
In de Verenigde Staten zijn er presidents
verkiezingen op 6 november. President Eisenhower wil herverkozen worden, is in alle staten over de Brits-Frans-lsraëlische actie en heeft geen enkele zin de Sovjet- Unie in Hongarije te provoceren. De meeste Amerikanen steunen hun president. De oor
log in Korea is nog maar drie jaar voorbij en de Amerikanen huiveren bij de gedachte aan een eventueel wereldconflict.
In Europa is het paniek. In onze straat waren we één van de drie gezinnen met een tv-toestel en avond aan avond zit ons huisje vol met buren, terwijl anderen in drommen voor de tv-winkels staan en naar het jour
naal kijken. Het grootste deel van de mensen heeft nog de oorlog meegemaakt en reageert bliksemsnel: naar de winkel en hamsteren.
Ze kopen exact dezelfde producten die ze in de oorlog gemist hebben: olie, koffie en sui
ker. Absurd natuurlijk want er is geen blok
kade van de zeeën en het land is zelf één van de grootste suikerproducenten van Europa.
Ik herinner me hoe ik als leerling van het Atheneum, iedere avond na school naar de Galeries Anspach en de Sarma trok in de hoop om de buit die zich thuis opstapelde, nog te vergroten. In de Galeries kocht ik dan na lang duwen en wringen de ene kilo
gram Tiense suikerklontjes waar iedere klant recht op had.
Operatie Wervelwind
In Boedapest loopt op Allerheiligen de komedie bijna ten einde. De regering-Nagy verneemt dat nieuwe Sovjettroepen aan de grens zijn verschenen. Ze contacteert Andropov die keihard liegt en beweert dat er geen sprake is van een invasiemacht. Hij mag in de naam van het Kremlin zelfs onder
handelen over de volledige terugtrekking. De regering, Janos Kadar inbegrepen, verklaart vervolgens Hongarije neutraal en trekt zich terug uit het Warschaupakt. Er komt geen steun uit het Westen. De Amenkanen heb
ben al verklaard dat er n,e”^
het nieuwe Hongarije in de NAVO op te nemen. Secretaris-generaal Spaak verklaart dat de Hongaren bezig zijn collectief zelf
□ rp olegen Dat bereikt natuurlijk de Xne Honfaren niet die vooral afstem
menOP Radio Free Europe, gevestigd in Duitsland. Daar horen zij alleen enthousi- , ““ zelfs sacróch* rudgevmjen om do SoZ b" «n « borstelen. Vele Hoop
jeSten naïef dat de westerse leger, ben
%jS'an 3 november begint de laat- esss«
hoofdkwartter om te onderhandelen over de
terugtrekking; hij wordt gearresteerd. Kadar is inmiddels in Moskou gearriveerd en vormt een 'revolutionair boeren- en arbeiderska- binet’ en vraagt een interventie. In de nacht van 3 op 4 november stormt het Sovjetle
ger naar Boedapest. Luchtmacht, infanterie en 2.500 tanks, in totaal 60.000 man, begint aan operatie Wervelwind. Het Hongaarse leger biedt her en der wat zwak verzet maar het zijn vooral arbeiders en studenten die met ontoereikende wapens de Sovjets in de straten van Boedapest te lijf gaan. Zes dagen lang houden zij stand maar op I0 november moeten zij een wapenstilstand vragen. Zo’n 2.500 Hongaren en 720 Sovjets sneuvelen en er zijn duizenden zwaar geblesseerden.
Imre Nagy heeft inmiddels ontslag genomen en vlucht naar de Joegoslavische ambassade.
Tezelfdertijd begint een wilde vlucht van zo’n 200.000 Hongaren naar het Westen. Ook in die tijd is de bekendste vluchteling al een voetballer: majoor Ferenc Puskas. Maar heel de tijd kijkt de wereld ook naar de beelden van vechtende Britse en Franse soldaten die de kanaalzone in Egypte bezetten.
Het gruwelijke gezicht van het socialisme
In Hongarije begint een vreselijke repres
sie. Treinen met gevangenen rijden naar de Goelag Archipel in de Sovjet-Unie. Velen zul
len niet weerkeren. De AVH krijgt het weer voor het zeggen, 13.000 Hongaren gaan de gevangenis in. Honderden plaatselijke leiders van de opstand worden gefusilleerd. Nagy en zijn vertrouwelingen krijgen een vals vrijge
leide, verlaten de ambassade maar worden op het trottoir gearresteerd. Nagy, Maléter en anderen worden twee jaar later opge
hangen. Kardinaal Mindszenty vlucht naar de Amerikaanse ambassade die hij eerst in I97I zal verlaten om naar Oostenrijk te ver
trekken. In I964 zijn de meeste gevangenen weer vrij.
Vooral in West-Europa is men geschrok
ken. De Sovjet-Unie heeft haar ware gruwe
lijke gezicht getoond en is haar laatste aure
ool uit de oorlog verloren. Vooraanstaande communisten nemen her en der ontslag. Bij ons verlaat Bert van Hoorick de partij en stapt over naar de BSP. In Brussel zijn er gewelddadige betogingen tegen de Sovjets.
In Amsterdam slaan woedende arbeiders de kantoren van de communistische krant De Waarheid kort en klein.
De Hongaarse vluchtelingen, meestal jong en goed opgeleid, verspreiden zich over de hele westerse wereld waar zij zich zeer vlug en goed integreren, maar de herinnering aan de opstand levend houden. Nederland, Zwit
serland en Spanje weigeren aan de Olympi
sche spelen in Melbourne deel te nemen. In het waterpolobad komt het tot een bloedig gevecht tussen Russen en Hongaren.
Maar de belangrijkste les geldt de bevol
king van alle satellietstaten. De Sovjets zul
len niet dulden dat het Ijzeren Gordijn gaten krijgt Na vijf jaar nazi-dictatuur komt daar uiteindelijk 44 jaar Sovjetonderdrukking bij.
in het wonderjaar I989 is de gruwel voor- hii Od 23 oktober I989,33 jaar na het begin ' 2Unnoaarse opstand, roept een nieuwe
