Opleiding Holistisch Therapeut

(1)

Opleiding Holistisch Therapeut

Syllabus Leerjaar 1, module 2

Van fysiek niveau naar de oorzaak van de klacht

(2)

Theorie bij leerjaar 1, module 2

Inhoud

Inleiding: onderwerpen met bijbehordende literatuur en leerdoelen………..4

1 Het Innerlijk kind ... 6

2 Emoties en onderliggende basisbehoeftes ... 8

2.1 De behoefte aan controle ... 8

2.2 De behoefte aan goedkeuring en liefde ... 8

2.3 De behoefte aan zekerheid en overleven ... 8

2.4 De behoefte aan anders zijn ... 9

3 overtuigingen, Patronen en afweermechanismen ... 10

3.1 Overtuigingen ... 10

3.2 Patronen ... 10

3.3 Afweermechanismen ... 11

3.3.1 Ontkenning van behoeftes ... 12

3.3.2 Valse macht ... 12

3.3.3 Valse hoop ... 12

3.3.4 Zelfverloochening ... 13

3.3.5 Conclusie ... 13

3.4 Gevolg van patronen en afweermechanismen op psychosomatiek ... 13

4 Het gekwetste kind ... 15

4.1 Het helen van het innerlijk kind ... 15

4.2 Oefening om het innerlijk kind te helen ... 15

4.2.1 Het innerlijk kind behandelen met Reiki ... 16

4.3 Affirmaties voor de behandeling van het innerlijk kind ... 16

5 de Sedonamethode ... 18

5.1 Uitgangspunten bij het loslaten ... 18

a. Je leeft in het hier en het nu ... 18

b. Je bent niet je gedachten, emoties of lichaam ... 18

(3)

c. Weerstand zorgt ervoor dat je iets vasthoudt ... 19 5.2 In vier stappen loslaten: de Sedonamethode in combinatie met Reiki ... 19 5.3 Tips bij het toepassen van de Sedonamethode ... 20

(4)

Inleiding: onderwerpen met bijbehorende literatuur en leerdoelen

Dit is de syllabus van module 2 van leerjaar 1 van de opleiding tot Holistisch Therapeut. Een door de KTNO erkende 2-jarige opleiding op hbo-niveau tot therapeut waarin energetische behandelingen samengaan met een holistische aanpak - ook wel zijnsgerichte therapie genoemd.

Deze module gaat over naar de kern toewerken. Daar ligt de oorzaak van de pijn. Je kunt ervoor kiezen om elk laagje van de ui afzonderlijk af te pellen tot je bij de kern komt (dit is de

Sedonamethode). Maar je kun ook rechtstreeks naar de kern gaan en van binnenuit helen (innerlijk kind).

De syllabus die voor je ligt, biedt een overzicht en samenvatting van de lesstof. De verplichte literatuur vind je terug in de studiegids. We raden je aan deze voorafgaand aan de lesdag te lezen. De verplichte literatuur voor deze module is:

 Michael A. Singer – Geluk zonder voorwaarden

 Hale Dwoskin – De Sedonamethode

Leeswijzer

We starten deze module met het thema ‘innerlijk kind’ en je leert wat we hiermee bedoelen. Ieder kind wil gehoord, gezien en geaccepteerd worden. Wij hebben allemaal onze mechanismen, overtuigingen en patronen waarmee we naar de wereld om ons heen kijken. Als wij door een gekleurde bril naar ons innerlijk kind kijken, zien we het niet zoals het werkelijk is, maar hoe we denken dat het is. Dit beeld is gebaseerd op onze eigen ervaringen, informatie, angsten, verlangens en verwachtingen. Wanneer je je hier bewust van bent, kun je jouw cliënten hier inzicht in geven.

Werken met het innerlijk kind is een manier om rechtstreeks naar de kern toe te gaan en van binnenuit te helen.

In het tweede hoofdstuk leer je welke vier ‘basisbehoeftes’ er zijn, ieder met een ‘tegenbehoefte’.

Vervolgens behandelen we in het derde hoofdstuk overtuigingen, patronen en afweermechanismen (de lagen van de ui). Hoe en waarom zijn ze ontstaan? Welke emoties zitten erachter verscholen en wat kunnen we doen om ons hiervan vrij te maken? Patronen en overtuigingen helpen je om iets te beschermen. Door je bewust te worden van deze patronen en door deze te doorbreken kun je erachter komen wat je aan het beschermen bent. Waar gaat dit over, wat zit er onder dit patroon?

Wat is de invloed van een bepaald patroon op je dagelijks leven en hoe kun je dit veranderen, zodat je patronen die je niet dienen, los kunt laten? Zo kom je in verbinding met de oorzaak.

Het volgende hoofdstuk gaat in op het gekwetste (innerlijk) kind. Hierin reiken we je manieren aan om in contact te komen met het kind in jezelf, en hoe je het kunt helen (naar de kern toe en van daaruit helen). Je leert dat er een transformatieproces op gang komt wanneer er bewustzijn is.

(5)

We sluiten deze module af met de Sedonamethode. Dit is een methode om pijn en niet-helpende emoties los te laten. Je pelt dan laagje voor laagje de ui af. Deze methode kun je gebruiken om je cliënten te ondersteunen bij het loslaten van zaken op een diep niveau, zodat ze weer vanuit de essentie kunnen leven. De Sedonamethode bestaat uit vier stappen. We gebruiken Reiki ter ondersteuning van het proces. Ook geven we tips die je kunnen helpen om los te laten. Deze kun je zowel voor jezelf als therapeut, als voor je cliënten gebruiken.

De leerdoelen van deze module zijn: met het herkennen en blootleggen van patronen en

overtuigingen en met innerlijk kind-werk kom je tot de kern van de hulpvraag en ondersteun je de cliënt bij emoties die naar boven komen, je kunt cliënten begeleiden met de Sedonamethode (loslaattechniek) en je hebt zelf kunnen ervaren wie je in werkelijkheid (in essentie) bent.

(6)

1 HET INNERLIJK KIND

Een pas geboren kind is nog in contact met zichzelf en met de essentie. Het treedt de wereld onschuldig, spontaan en vol energie tegemoet. Maar in de loop van de tijd krijgt het kind niet altijd precies wat het nodig heeft. Sommige behoeftes van het kind blijven onvervuld. Meer over de verschillende soorten behoeftes staat beschreven in het volgende hoofdstuk. In de basis komt het erop neer dat ieder kind gehoord, gezien en geaccepteerd wil worden.

De opvoeding zorgt er ook voor dat het kind steeds meer probeert te voldoen aan de eisen en wensen die de mensen om hem heen stellen. Op die manier zorgen zijn ouders ervoor dat hij zich aan gaat passen en zich gaat gedragen zoals de omgeving dat van hem verwacht. Het gevolg is dat het kind meer en meer afgescheiden raakt van zijn ware zelf en de essentie.

Dit proces van onderdrukking van behoeftes en conditionering vindt plaats in de eerste zes

levensjaren van een kind. Het kind vormt zich een beeld van zichzelf en de wereld om hem heen en ontwikkelt overlevingsstrategieën om de pijn en het verdriet te kunnen dragen, die het proces van opgroeien onvermijdelijk met zich meebrengt. Deze strategieën blijft het kind toepassen, ook wanneer het volwassen is en deze mechanismen eigenlijk niet meer nodig zijn. In hoofdstuk 3 gaan we dieper in op overtuigingen en de verschillende (gedrags)patronen en afweermechanismen die op basis daarvan ontstaan.

Om te kunnen overleven en om de pijn en de kwetsbaarheid niet te hoeven voelen, vormt het kind een laag van aanpassing om zich heen, als een soort pantser. Dat uit zich in verschillende vormen, zoals afleiding zoeken, denken, drama, verslavingen en het spelen van een rol. Het pantser is in eerste instantie nuttig, omdat die het innerlijk kind bescherming biedt tegen de onveilige

buitenwereld. Het stelt het kind in staat om de situatie onder controle te houden. Maar wanneer het pantser blijft bestaan, ook wanneer het kind volwassen wordt, gaat het kind zich uiteindelijk met deze beschermlaag identificeren. Op dat moment vormt het pantser de persoonlijkheid van het individu.

Wanneer het beschermende pantser iemands persoonlijkheid is gaan vormen, voelt hij weinig pijn en verdriet en is hij minder kwetsbaar. Maar de beschermlaag laat niets door, er komt geen energie van buiten naar binnen, er stroomt geen levensenergie door, iemand ervaart geen positieve gevoelens en heeft geen écht contact met zichzelf en anderen. Met andere woorden: hij heeft het contact met zichzelf en zijn essentie verloren.

Het is mogelijk om als volwassene weer contact te maken met het innerlijk kind en de essentie. Dat begint met het besef dat je niet je boosheid, je pijn en je verdriet bent, maar dat je deze gevoelens hebt. En dat deze gevoelens vaak een link hebben met oude pijn uit de kindertijd. Dit besef en de acceptatie ervan, geven ruimte en rust. Het vraagt om de controle los te laten, de beschermlaag af te breken of laagje voor laagje af te pellen. Op die manier kun je als volwassene de oude pijn en het oude verdriet helen.

(7)

In de hoofdstukken over het ‘Het gekwetste kind helen’ en de ‘Sedonamethode’ bespreken we twee methoden om de oude pijn te helen en weer in contact te komen met de essentie.

Voordat we dat gaan bespreken, gaan we in hoofdstuk 2 eerst in op de emoties en onderliggende basisbehoeften. En in het daaropvolgende hoofdstuk bespreken we hoe overtuigingen, patronen en overlevingsmechanismen ontstaan als gevolg van onvervulde behoeften.

(8)

2 EMOTIES EN ONDERLIGGENDE BASISBEHOEFTES

In het vorige hoofdstuk ging het over de onvervulde behoeftes van het innerlijk kind die ertoe leiden dat we pijn en verdriet ervaren.

Als je emoties op een diep niveau wilt loslaten, is het belangrijk om te voelen, te ervaren en / of te weten welke basisbehoefte er onder die emotie, pijn en / of gedachtes zit. Er zijn vier basisbehoeftes, elk met een ‘tegenbehoefte’, die we in de onderstaande paragrafen toelichten.

2.1 De behoefte aan controle

Bij de behoefte aan controle gaat het om het gevoel: “Ik wil dat het gaat zoals ik wil”. Je kunt het ook zien als de behoefte om te veranderen, dat je wilt begrijpen, forceren of gelijk hebben. Er zit een hele pusherige kracht achter deze behoefte. Tegelijkertijd is er ook een tegenkracht: de behoefte om gecontroleerd te worden. Dit kun je ervaren als je iemand anders de schuld geeft of dat je wilt dat een ander je vertelt wat je moet doen. Ook slachtofferschap valt onder deze tegenkracht.

2.2 De behoefte aan goedkeuring en liefde

De behoefte aan goedkeuring en liefde ontstaat doordat we het gevoel hebben dat we geen

goedkeuring of liefde hebben of krijgen. Je gaat dan van alles doen om die wel te krijgen. ‘Ja’ zeggen in plaats van ‘nee’, of teveel verantwoordelijkheid op je nemen kunnen het gevolg zijn van deze behoefte. Synoniemen zijn: behoefte aan acceptatie, opgemerkt willen worden, aardig gevonden willen worden. De andere kant van de medaille is de behoefte aan afkeuring. We zeggen dan nee, terwijl we net zo goed ja hadden kunnen zeggen. Je bent dan nog steeds veel bezig met wat anderen van je vinden. Alleen zeg je dat je het niet belangrijk vindt en dat het je niks doet. Dit voelt

kwetsbaar. Je hebt steeds het gevoel van “laat me met rust”. Een andere vorm van deze behoefte is de behoefte aan liefde geven. Je hebt het gevoel niet genoeg te kunnen geven. Je bent zo op de ander en op het geven gericht, dat je moeite hebt met ontvangen en je eigen behoeftes niet meer onderkent. Hierbij hoort het gevoel: “Laat mij het maar voor je doen”.

2.3 De behoefte aan zekerheid en overleven

Bij de behoefte aan zekerheid en overleven zie je het leven als een strijd, misschien wel als een strijd op leven of dood. Je ziet iedereen als een potentiële vijand en vermijdt risico’s en confrontaties. Je hebt het gevoel dat je op dit moment niet veilig bent en je bent op je hoede. De andere kant van de medaille is een verlangen naar de dood. Het leven is je (even) teveel. Dit is te herkennen aan een gevoel van verslagenheid. Het lijkt alsof het einde nabij is. Ook de behoefte aan gevaar en de neiging om jezelf en anderen in gevaar te brengen komen voort uit deze behoefte.

(9)

2.4 De behoefte aan anders zijn

Bij de behoefte aan anders zijn, wil je graag een eigen identiteit hebben. Je bent continu bezig jezelf te onderscheiden. Je wilt deze aparte identiteit in stand houden. Dit kan heel subtiel, maar ook heel duidelijk gebeuren. Soms denk je zelfs dat anders zijn de essentie is van wie je bent. Je wilt niet

‘gewoon’ zijn en je aanpassen. Vergelijkbare behoeftes zijn de behoefte aan alleen zijn, speciaal zijn, anderen af te wijzen, op anderen neer te kijken of juist tegen anderen op te kijken. De andere kant van de medaille is de behoefte aan eenheid. Je wilt graag ergens bij horen. Je wilt samensmelten met iets of iemand anders. Je gaat ervan uit dat de eenheid nu nog niet aanwezig is en gaat dus continu op zoek naar de eenheid. Ook deze behoefte is zeer sterk en kan subtiel of juist heel duidelijk aanwezig zijn. Juist door de behoefte aan eenheid voel je je afgescheiden.

Als je, bij dat wat je op dit moment voelt, achterhaalt wat de onderliggende behoefte is en die loslaat, zul je merken dat je steeds dieper gaat loslaten. Emoties, gedachten en lichamelijke ongemakken zullen als dominostenen omvallen en verdwijnen.

(10)

3 OVERTUIGINGEN, PATRONEN EN AFWEERMECHANISMEN

Overtuigingen, patronen en afweermechanismen helpen je om iets te beschermen. Door je hier bewust van te worden, kun je erachter komen wat je aan het beschermen bent en kun je zaken doorbreken. Wat zijn onderliggende behoeftes, wat is de oorzaak van bepaald gedrag? Wat is de invloed op je dagelijks leven en hoe kun je dit veranderen, zodat je los kunt laten wat je niet meer dient? Het is belangrijk om in verbinding te komen met de oorzaak. De oorzaak achter overtuigingen, afweermechanismen en patronen is vaak de angst om de pijn en het verdriet te voelen, die we diep in onze kern met ons meedragen.

3.1 Overtuigingen

Overtuigingen zijn conclusies die we trekken op basis van ervaringen en gebeurtenissen uit het verleden. Ze ontstaan, vaak onbewust, al heel vroeg in iemands leven en kunnen positief of negatief zijn. Overtuigingen kunnen zo diep geworteld zijn, dat we ze als waarheid zijn gaan aannemen.

Wanneer ze negatief zijn, dan kunnen ze ons belemmeren. De energie kan niet meer vrij stromen, waardoor ons lichaam gaat protesteren.

Overtuigingen kunnen ons gedrag gaan bepalen. Als we in een situatie zitten die ons doet denken aan een situatie uit het verleden, zoekt het bewustzijn naar de reactie die toen plaatsvond. Deze reactie komt naar boven en bepaalt ons handelen in het nu. Er is dan sprake van een

(gedrags)patroon.

3.2 Patronen

(Gedrags)patronen zijn ingesleten oude overtuigingen. Iemand reageert in een bepaalde situatie op een bepaalde manier, omdat de nieuwe situatie hem doet denken aan een vergelijkbare situatie in het verleden. De reactie in de nieuwe situatie is niet altijd passend. Bijvoorbeeld: je bent erg gekwetst in het verleden door een ex-partner omdat deze is vreemdgegaan. Je hebt een nieuwe vriend. Hij ruikt naar damesparfum en je schiet gelijk in de overtuiging dat hij is vreemdgegaan. Een patroon dat ontstaat kan dan een muur zijn die je om je heen optrekt. Of als je direct in het

wantrouwen schiet, of jaloezie voelt, of het gevoel hebt dat je niet goed genoeg bent, etc.

Patronen kunnen ontstaan vanuit de diverse rollen die jouw aandacht vragen. Dit zie je terug in gedrag. Bijvoorbeeld vanuit je ’innerlijk kind’, je ‘puber’ of je ‘jongvolwassene’. Innerlijk kind-stukken herken je vaak aan woorden als: dat is ‘altijd zo’ of ‘nooit zo’. Realistisch gezien, is iets vaak juist niet

‘altijd zo’ of ‘nooit zo’. Dingen worden enorm uitvergroot, voor kinderen zijn incidenten ook groot. Bij gedrag vanuit de puber- en jongvolwassene rol zie je vaak de woorden ‘ja maar’ steeds terugkomen, dus veel in tegenspraak. Aan iedere rol zijn andere overtuigingen gekoppeld, en ze zijn allemaal bedoeld om een oude pijn te beschermen. Het kan daarom zijn dat je in bepaalde situaties steeds wisselt van mening, omdat er meerdere rollen aandacht van je vragen.

(11)

Je kunt patronen ook overnemen uit je familie. Het is interessant om eens te kijken of er een bepaald gezegde of spreekwoord is dat je regelmatig benoemt. Hoe herken je dit spreekwoord vanuit je opvoeding? Hoe neem je dit nu mee in je huidige situatie? En is dit echt van jou of is dit een oude last die je met je meedraagt? Patronen worden vaak van generatie op generatie overgedragen.

Bijvoorbeeld: ‘mannen zijn niet te vertrouwen’.

Om te kunnen veranderen is bewustwording nodig van het feit dat je het anders wilt dan dat het nu is, ongeacht op welk vlak in je leven dat is. De eerste stap om overtuigingen en patronen te

doorbreken, is om voor jezelf na te gaan welke belemmerende overtuigingen en patronen je hebt.

Door ermee aan het werk te gaan, bijvoorbeeld met behulp van innerlijk kindwerk (zie hoofdstuk 4) of een loslaatmethode, zoals de Sedonamethode (zie hoofdstuk 5), vinden herprogrammering en transformatie plaats en worden blokkades opgeheven. Ook het werken met opstellingen is een methode om belemmerende overtuigingen en patronen los te laten. Deze methode komt in module 8 aan de orde.

3.3 Afweermechanismen

Net als gedragspatronen, zijn afweermechanismen bedoeld om oude pijn en / of verdriet niet te hoeven voelen. Ze ontstaan al in de kindertijd en zijn daarmee meer primair van aard dan de patronen die in 3.2 worden beschreven.

Er bestaan vier soorten afweermechanismen:

1. Ontkenning van de behoeftes 2. Valse hoop / behagen

3. Valse macht / strijden

4. Primaire afweer / zelfverloochening In een schema ziet dat er als volgt uit:

(12)

In de onderstaande paragrafen lichten we elk van de bovenstaande afweermechanismen toe.

3.3.1 Ontkenning van behoeftes

Het afweermechanisme ’ontkenning van behoeftes’ ontwikkelt zich vanaf 18 maanden. Het is erop gericht om conflicten te vermijden. Mensen met dit afweermechanisme lijken aardig, zijn

gemakkelijk in de omgang, ogen ontspannen, beheerst, zorgeloos en zeer gelijkmoedig. De keerzijde is dat deze mensen weglopen voor alles wat het leven pijnlijk en moeilijk maakt. Ze nemen geen verantwoordelijkheid voor de uitkomst van hun daden, omdat ze denken dat zij geen probleem hebben, maar de ander: die moet veranderen. Ze ervaren vaak een gebrek aan emotionele intimiteit.

Ze hebben bijvoorbeeld weinig goede vrienden.

Mensen met het afweermechanisme ‘ontkenning van behoeftes’ hebben vaak last van allerlei verslavingen, zoals roken, seks, drank, drugs, computers, etc.

3.3.2 Valse macht

Het afweermechanisme ‘valse macht’ ontwikkelt zich in de kleutertijd. Mensen met dit afweermechanisme laten gedrag zien variërend van irritatie tot razernij. Dit kan intimiderend overkomen op anderen. Zij komen ertegen in opstand of – en dat gebeurt vaker – ze schikken zich.

Net als bij ‘ontkenning van behoeftes’ denken mensen met dit afweermechanisme dat er niets mis is met hen. Ze wijzen altijd naar de ander en zijn ervan overtuigd dat hun oordeel klopt. Op die manier proberen ze hun eigen gekwetstheid niet te voelen. Ze hebben veel conflicten en houden daarmee hun gevoel van onbehagen onder de oppervlakte. De achterliggende vraag bij dit afweermechanisme is: “Wat maakt je zo boos?”

Lichamelijk uit het afweermechanisme ‘valse macht’ zich in de vorm van hartkwalen, hoge bloeddruk, schildklierproblemen en rode vlekken in de nek. Ook narcisme komt voor.

3.3.3 Valse hoop

Het afweermechanisme ‘valse hoop’ ontwikkelt zich, net als valse macht, in de kleutertijd. Mensen met dit afweermechanisme ontkennen de waarheid dat de behoeften die ze als kind hadden, nooit vervuld kunnen worden, ook niet als ze daar in het heden heel erg hun best voor doen. Valse hoop uit zich in proberen te behagen, een streven naar goedkeuring door alles precies te doen zoals de ander het wil. Maar wat we ook doen, we krijgen nooit meer wat we toen nodig hadden. Het verleden is niet te veranderen. De achterliggende vraag bij dit afweermechanisme is: “Waar hoop je op?” en “Wat probeer je te vermijden?”

Het afweermechanisme ‘valse hoop’ is te zien in de vorm van mensen die steeds opnieuw verliefd worden en / of hyperactief zijn.

(13)

Gedichtje

Morgen, morgen, gaan ze van me houden.

Als ik nu altijd lief ben, nooit boos ben, alles precies doe zoals mijn moeder het wil, dan.

Gaan ze morgen, morgen van me houden.

Als ik nu precies het juiste voel, en het juiste denk en me nooit vergis.

Dan

gaan ze morgen, morgen van me houden.

3.3.4 Zelfverloochening

Zelfverloochening is de primaire afweer. Dit mechanisme ontwikkelt zich al voor het derde

levensjaar. De achterliggende gedachte bij dit afweermechanisme is dat wanneer een behoefte van een kind niet wordt vervuld “hij of zij dit wel verdiend zal hebben”. Hoewel dat niet het geval is, lijkt het draaglijker om de schuld bij onszelf te zoeken, dan te voelen dat we in de steek gelaten werden of niet gewenst waren. Het negatieve oordeel dat we over onszelf creëren is effectief, omdat we op die manier de oude pijn en / of het oude verdriet niet hoeven voelen. Iedereen kent het

afweermechanisme ‘zelfverloochening’. Voor de andere afweermechanismen geldt, dat het gebruik ervan per persoon verschilt.

Zelfverloochening kan zich uiten in de vorm van gebrek aan eetlust, moeheid en een verminderde concentratie.

3.3.5 Conclusie

De bovenstaande afweermechanismen zijn in feite een ontkenning van een oude realiteit, die vaak al is ontstaan in de kinderjaren. Ze zijn vaak de oorzaak van emotionele problemen. Door zich open te stellen voor gevoelens uit de jeugd, erkent de cliënt deze oude realiteit en heeft hij het

afweermechanisme niet meer nodig. Dat zorgt voor heling.

3.4 Gevolg van patronen en afweermechanismen op psychosomatiek

Ons lichaam vertelt ons veel over onze psychische toestand. Als je bepaalde emoties weg blijft duwen, dan trekt je lichaam (steeds harder) aan de bel.

We kennen allemaal wel spreekwoorden die het verband tussen emoties en het lichaam zichtbaar maken. Als je er goed bij stil staat, dan snijden ze zeker hout. Zo zeggen onze schouders iets over wat we meedragen vanuit het verleden. Is dat wat er op je schouders drukt, of wat je op je schouders

(14)

meedraagt, helemaal van jezelf, of hoort dat meer op andermans schouders thuis? Steek je je nek uit, of hijgt er iets in je nek en ga je maar door, terwijl het je eigenlijk doodmoe maakt? Heb je knikkende knieën of durf je nog niet zo goed je eigen weg te gaan? Patronen en overtuigingen die ons niet dienen, kunnen leiden tot psychosomatische klachten als hoofdpijn, migraine, burn-out, slapeloosheid, uitslag, niet zwanger kunnen worden, hart- en rugklachten, organische klachten, etc.

Patronen en afweermechanismen hebben daarmee, holistisch gezien, invloed op alle verschillende niveaus:

- Fysiek fysieke pijn die je ervaart

- Mentaal geconditioneerd door je ouders en / of omgeving: “Ik ben niet goed genoeg”

- Emotioneel bijvoorbeeld oude pijn van je innerlijk kind of een oude last uit de familie - Energetisch een energielek, bijvoorbeeld niet goed geaard zijn of ‘leeglopen’ op anderen - Spiritueel karma, vorige levens

Omdat we niet geleerd hebben om op een natuurlijke manier met onze emoties om te gaan, gaat veel van onze levensenergie verloren. Zoals Eckhart Tolle ons zo helder uitlegt, zijn emoties een reactie op een gedachte of overtuiging, vaak onbewust. Ons lichaam reageert op negatieve

gedachten of overtuigingen met angst, verdriet, boosheid, wrok, etc. Als we zulke emoties langdurig met ons meedragen, oftewel ze niet verwerken, kan dit zich vertalen in lichamelijke klachten.

Vaak hebben we niet door dat we deze emoties hebben, omdat we niet goed in contact staan met ons lichaam. En soms hebben wij ons afgesloten van de heftigheid van onze emoties en kunnen ze zich als fysieke spanningen laten zien. Als we weer leren voelen wat er zich in ons lichaam afspeelt, kunnen we vastzittende emoties sneller herkennen.

Het lichaam weerspiegelt ook de staat van ons bewustzijn. Vele onderzoeken tonen aan dat onopgeloste trauma’s en negatieve emoties en overtuigingen uiteindelijk worden ‘gedownload’ in het fysieke lichaam en daar symptomen of ziekten kunnen veroorzaken. Het is alsof het lichaam probeert ons te helpen genezen van wat er vastgelopen is in ons leven. De klacht is eigenlijk een leraar als we er maar met de juiste blik naar willen kijken. De nieuwe wetenschappen leren ons hoe ziekte veelal wordt bepaald door energievelden en bewustzijn. En de nieuwe biologie leert ons dat, als we leven vanuit een open hart, wij de schakelaar omzetten naar gezonde genen.

Werk aan de winkel dus! Laat je energie weer stromen en verminder klachten door aan de slag te gaan met blokkades, veroorzaakt door overtuigingen en patronen. Daar gaan we in de volgende hoofdstukken verder op in.

(15)

4 HET GEKWETSTE KIND

In dit hoofdstuk werken we direct naar de kern toe. Daar waar het gekwetste kind is. We gaan leren hoe we contact kunnen maken met ons innerlijk kind en hoe we het kunnen helen.

4.1 Het helen van het innerlijk kind

Om het gekwetste kind te helen, is het in de eerste plaats belangrijk om de gevoelens en behoeftes van je innerlijk kind te erkennen. Vaak zitten die onder een laag van schaamte en schuld verborgen en / of identificeer je je doorlopend met het gekwetste kind in jezelf.

Wanneer je ook negatieve gevoelens zoals boosheid, angst en verdriet kunt toelaten en ze volledig kunt doorvoelen, dan kun je ze loslaten en worden ze getransformeerd. Verdriet kan transformeren tot compassie, woede tot kracht en haat tot liefde. Ons grootste lijden komt vaak voort uit ons verzet tegen de pijn. Alles wat je ontkent, versterk je juist. Door het verdriet en de pijn onder ogen te zien en de bijbehorende emoties toe te laten, ga je meer rust en ontspanning in jezelf voelen.

Gedichtje

Ik droomde dat ik lang geleden Een kind was, zoals iedereen

Maar door het leven, moe gestreden Voelde zij zich heel alleen

Waar was toch haar kracht en wijsheid Waar was toch haar levenslust

Alles verdwenen in een grijsheid Totdat zij wakker werd gekust En daar kwam ze weer tevoorschijn Stralend, dansend, boos en bang En ik vroeg, mag ik er bij zijn Ik liet je in de steek zo lang En samen zijn we nu weer een Aards en sterk met opgeheven armen En voel jij je op weg alleen

Dan kan jij je aan me verwarmen Irene Cuperus

4.2 Oefening om het innerlijk kind te helen

Neem de tijd om te gaan zitten, richt je aandacht op je ademhaling en stel jezelf rustig de vraag of je contact wilt maken met jezelf als kind. Het is altijd belangrijk om eventuele weerstand te

respecteren. Het kan een vorm van bescherming zijn tegen pijn en / of verdriet.

(16)

4.2.1 Het innerlijk kind behandelen met Reiki

Behandel je innerlijk kind met Reiki tussen je handen. Je wordt niet het kind, maar je behandelt je innerlijk kind (met de Reiki symbolen).

Stel jezelf de vraag hoe oud het kind wat je tussen je handen houdt ongeveer is. Is het een baby, peuter, kleuter, schoolkind of puber? Vertel het kind dat je van hem / haar houdt, en dat je blij bent dat het een jongetje / meisje is. Zeg dat hij / zij heel belangrijk voor je is, dat je aandacht aan hem / haar zult geven, dat je veiligheid biedt, dat je hem / haar de ruimte zal geven om te zijn wie hij / zij werkelijk is, dat hij / zij bang , boos, verdrietig, blij en nieuwsgierig mag zijn. Bedenk wat jij, die warme, belangstellende volwassene, verder wilt zeggen tegen dat kind van jou. Geef je kind gewoon lekker Reiki. Als je klaar bent rond je af, wetende dat je altijd weer je innerlijk kind kunt behandelen.

Deze oefening is goed om bijvoorbeeld vijf dagen achter elkaar te doen, vijftien minuten per keer.

4.2.2 Eventueel als uitbreiding

Stel je dan voor dat je dit innerlijk kind een brief wilt schrijven. Het hoeft geen lange brief te zijn. Als je klaar bent, lees je de brief heel langzaam hardop nog eens door. Het kan zijn dat je je verdrietig voelt. Luister goed naar jezelf. Als je emoties voelt die te heftig voor je zijn, kun je altijd stoppen.

4.3 Affirmaties voor de behandeling van het innerlijk kind

Wanneer je je innerlijk kind tussen je handen behandelt, kun je gebruik maken van affirmaties. Er is een zin die je voor het innerlijk kind kunt gebruiken, ongeacht de leeftijd. Maar er zijn ook affirmaties die horen bij verschillende leeftijdscategorieën. De verschillende affirmaties zijn ontleend aan het boek ‘Wanneer koesteren hoop betekent’ van John Bradshaw.

Bevestiging voor het innerlijk kind (ongeacht de leeftijd)

- Ik houd van jou, lief innerlijk kind, precies zoals je bent. Ik steun je onvoorwaardelijk!

Bevestiging voor jou als baby

- Welkom in deze wereld, ik heb op je gewacht.

- Ik ben zo blij dat je er bent.

- Ik heb een speciale plek voor je ingeruimd.

- Ik vind je precies goed zoals je bent. Ik laat je niet in de steek, wat er ook gebeurt.

- Ik heb begrip voor al je behoeftes.

- Ik geef je alle tijd die je nodig hebt om al je behoeftes vervuld te krijgen. 

- Ik wil zo graag voor je zorgen, ik ben er helemaal klaar voor.

- Ik vind het leuk je te eten te geven, met je bezig te zijn.

- Er is op deze wereld nooit iemand geweest zoals jij. 

(17)

Bevestiging voor je innerlijke peuter

- Kleine … je mag gerust nieuwsgierig zijn, dingen willen hebben, aanraken, bekijken en proeven.

- Ik zal er voor zorgen dat je veilig op onderzoekingstocht kunt gaan.

- Ik hou van je, precies zoals je bent, kleine ... 

- Je hebt er recht op dat iemand voor je zorgt.

- Je mag gerust nee zeggen.

- Ik ben blij dat je je zelf wilt zijn.

- We mogen best allebei eens kwaad zijn, we komen er wel uit.

- Je mag gerust bang zijn als je de dingen op je eigen manier doet. 

- Je mag verdrietig zijn wanneer dingen niet uitpakken zoals je gewild had.

- Ik laat je niet in de steek, wat er ook gebeurt.

- Je mag helemaal jezelf zijn en er op rekenen dat ik er voor je zal zijn.

- Ik vind het heerlijk om je te zien leren lopen en praten.

- Ik hou van je en zie je als waardevol, kleine … Bevestiging voor je innerlijke kleuter

- Kleine … ik vind het heerlijk om je te zien groeien.

- Ik zal je gelegenheid geven om uit te zoeken waar je grenzen liggen.

- Je mag nadenken over je gevoelens.

- Ik vind al die levensenergie van je prachtig, ik vind het leuk dat je nieuwsgierig bent naar seksuele dingen.

- Ik zal je grenzen aangeven om je te helpen ontdekken wie je bent.

- Je mag gerust anders zijn dan anderen.

- Je mag je van alles inbeelden, je hoeft niet bang te zijn.

- Ik help je wel om fantasie van werkelijkheid te onderscheiden.

- Ik vind het prima als je een homoseksuele aanleg hebt.

- Je mag gerust huilen, ook al word je groot.

- Je mag om opheldering vragen als je iets niet begrijpt.

- Je bent niet verantwoordelijk voor je ouders.

- Je bent niet verantwoordelijk voor gezinsproblemen.

Bevestiging voor je innerlijk schoolkind - Op school mag je zijn wie je bent.

- Je mag de dingen gerust op je eigen manier leren doen.

- Je mag over de dingen nadenken en ze uitproberen.

- Je kunt vertrouwen in je eigen oordeel hebben, je moet alleen de consequenties van de keuzes die je maakt, aanvaarden.

- Je kunt vertrouwen in je eigen gevoelens hebben.

- Ben je bang, laat het me dan weten.

- Je mag zelf je vrienden kiezen.

- Je mag je net zo kleden als de andere kinderen, maar ook net zo als jij leuk vindt.

- Ik blijf graag bij je, wat er ook gebeurt.

(18)

5 DE SEDONAMETHODE

De Sedonamethode is een methode om oude pijn, patronen, afweermechanismen en niet-helpende emoties los te laten. Je pelt dan laagje voor laagje de ‘ui’ af. Dit is anders dan bij het helen van het gekwetste innerlijk kind zoals beschreven in hoofdstuk 4. Daar werd direct naar de kern gewerkt.

De Sedonamethode kun je gebruiken om je cliënten te ondersteunen bij het loslaten van zaken op een diep niveau, zodat ze weer vanuit de essentie kunnen leven.

“If your mind carries a heavy burden of past, you will experience more of the same. The past perpetuates itself through lack of presence. The quality of your consciousness at this moment

is what shapes the future.” Eckhart Tolle

5.1 Uitgangspunten bij het loslaten

Er is een drietal uitgangspunten van belang om los te kunnen laten. We bespreken deze in de paragrafen hieronder.

a. Je leeft in het hier en het nu

Eén van de uitgangspunten om te kunnen loslaten, is dat alleen het hier en het nu bestaat. Het verleden bestaat uit verhalen die je in je hoofd hebt gemaakt. Ze zijn niet echt. Ook de toekomst bestaat niet, alleen als een verzameling verhalen in je hoofd. Als je je dit realiseert, ontstaat er ruimte om naar jezelf te kijken als toeschouwer. Niet als degene die al die verhalen IS, maar die deze verhalen HEEFT.

b. Je bent niet je gedachten, emoties of lichaam

Bij loslaten ga je er vanuit dat je niet je denken, gevoelens, overtuigingen, patronen of lichaam bent.

Je bent meer dan dat, veel meer. Heel veel meer. Je bent het oneindige, het alles, het universele.

Onderstaand plaatje maakt dat duidelijk. Degene die je werkelijk bent, is eigenlijk altijd blij.

Gedachten Emoties Lichaam

(19)

c. Weerstand zorgt ervoor dat je iets vasthoudt

Als we iets negatiefs ervaren, zijn we geneigd het weg te willen hebben. We gaan ermee of ertegen vechten, duwen het weg of verstoppen het. In alle gevallen gaat het niet weg, omdat je ermee bezig bent. Alles waar je weerstand aan biedt of waar je tegen vecht, blijft bestaan of wordt zelfs groter.

Maar je kunt niet met iets vechten dat er niet is. Het moet er dus zijn om ermee te vechten.

5.2 In vier stappen loslaten: de Sedonamethode in combinatie met Reiki

Wetende dat je dus meer bent dan je gedachten, emoties en lichaam, heb je de keuze om

belemmerende of nare gedachtes, emoties of lichamelijke ongemakken los te laten. Je bent ze niet, maar je hebt ze. En dat wat je hebt, kun je loslaten. Met behulp van de Sedonamethode in

combinatie met Reiki, kun je je cliënt in een Holistisch Therapiesessie in vier stappen begeleiden bij het loslaten. Deze methode is een combinatie van coaching en energiewerk.

Voorbereiding

Stem met je cliënt af wat hij graag zou willen loslaten. Vraag hem vervolgens of hij datgene wat hij los wil laten in zijn lichaam voelt en op welke plek. Leg je handen op die plek, rondom die plek of iets er vanaf. Je vraagt eventueel, op een schaal van nul tot tien, hoe sterk het gevoel is. Begin dan de stappen te doorlopen. Je stelt achtereenvolgens de onderstaande hoofdvragen. Bij het stellen van de vragen is het erg belangrijk dat je vanuit je essentie afgestemd bent op de cliënt. Hoe beter de verbinding, hoe sterker de Sedonamethode werkt. Je ondersteunt je cliënt immers om los te laten vanuit het grotere bewustzijn, het besef dat hij niet alleen dit lichaam, gedachten of emoties is.

Stap 1: Zou je het kunnen verwelkomen?

Het doel van de eerste stap is dat de cliënt zijn weerstand loslaat. Kan hij gewoon ervaren wat er is zonder het weg te willen drukken? Kan hij het gevoel nog meer toelaten en / of het groter maken?

Lukt dit niet, laat hem dan de weerstand verwelkomen, want ook die is er gewoon.

De cliënt hoeft het gevoel niet te accepteren, omarmen of er blij mee te zijn. Hij mag ervaren dat het er is en hoeft er verder niets mee. Begeleid je cliënt hierin. Soms kan het helpen om het gevoel meer visueel te maken. Je kunt hem bijvoorbeeld vragen om meer in detail te beschrijven hoe het voelt of hoe het eruit ziet. Laat de cliënt het echt even helemaal beleven. Als je voelt dat de cliënt het gevoel zo goed als hij op dat moment kan, heeft toegelaten, ga je door naar stap 2.

Stap 2: Zou je het kunnen loslaten?

In stap 2 vraag je de cliënt of hij het gevoel zou kunnen loslaten: “Kun je het gevoel loslaten, wetende dat je niet je gedachten, emoties en lichaam bent, maar meer dan dat?” Als de cliënt in discussie wil gaan, wees resoluut en houd de leiding. Stuur aan op een “ja”.

Stap 3: Zou je het willen loslaten?

In deze stap laat je de cliënt het wilsbesluit nemen om het gevoel los te laten. Vraag hem bijvoorbeeld: “Wil je het gevoel loslaten?” Mocht de cliënt in discussie gaan, dan kun je hem

(20)

eventueel teruggeven: “Bedenk en voel of dat wat je vasthoudt lekker is of dat je er last van hebt”.

Vraag je cliënt dan of hij het los zou willen laten. Als de cliënt in discussie wil gaan, wees resoluut en houd de leiding. Stuur aan op een “ja”.

Stap 4: Wanneer?

De cliënt beslist nu wanneer hij het gevoel los wil laten. Hij kan er nog heel lang mee wachten, maar het is het handigst om hier voor NU te kiezen. Maar de cliënt beslist, dus kijk maar wat voor hem goed voelt.

Als de cliënt dan “nu” heeft gezegd, dan zeg je: “Laat maar los”. En begin met afvoeren, door af te strijken, daar waar je je hand had liggen. Houd in de gaten of de cliënt goed doorademt.

Als het na deze vragen weer een beetje rustiger voelt, dan vraag je weer: “Hoe is het nu?” Wanneer je in de voorbereiding hebt gevraagd om een cijfer te koppelen aan wat de cliënt wil loslaten, kun je hem vragen: “Op een schaal van nul tot tien, hoe sterk is het gevoel nu?” Vervolgens herhaal je de bovenstaande vier stappen net zo lang tot het gevoel tot een minimum is gereduceerd. Op dat moment is de cliënt bij de essentie en in rust.

5.3 Tips bij het toepassen van de Sedonamethode

Bij het loslaten kun je nog op de volgende zaken letten:

- Vaak heb je een verlangen naar iets, bijvoorbeeld naar vrijheid of naar controle. Laat dan niet de vrijheid of de controle los, maar het verlangen zelf. Voel maar eens hoe dat verlangen voelt. Dat is meestal niet zo fijn, terwijl de vrijheid of controle vaak wel fijn is. Laat dus het verlangen los, want verlangen belemmert je om dat te krijgen waarnaar je verlangt.

- Voel je weerstand tegen het loslaten (bij de vragen 2 en 3 uit de Sedonamethode: “Kun/wil je het gevoel loslaten”), verwelkom dan de weerstand en laat die los. Kijk dan weer naar dat wat je oorspronkelijk los wilde laten. Vaak is het gevoel dan al een stuk minder of gaat het loslaten beter.

- Als je iets hebt losgelaten, is het echt voorgoed uit je systeem. Het kan wel in een andere hoedanigheid terugkomen, omdat je in de loop van je leven vaak vele ‘kluwens’ aan negatieve zaken opbouwt in je systeem. Deze kluwens kunnen allemaal aanhaken bij dezelfde prikkel of zich op eenzelfde manier uiten. Je zult merken dat je, wanneer je regelmatig zaken loslaat, je steeds meer ruimte en vrijheid ervaart.

- Als je iets loslaat, kan er ook een nieuwe emotie, gedachte of lichamelijke gewaarwording komen. Dit komt doordat er vaak lagen zijn opgebouwd. Door gewoon door te gaan met loslaten, kun je deze lagen steeds verder afpellen en steeds meer loslaten. Daardoor kom je uiteindelijk bij vrijheid, liefde, rust, ruimte en innerlijke vrede.

- Probeer gedurende de hele dag los te laten. Voel je iets negatiefs, zit je iets dwars, voel je een emotie? Stel jezelf de vragen uit de Sedonamethode en laat het los. Oefening baart kunst.