€ 2,50
75ste jaargang • nummer 18 • donderdag 2 mei 2019 Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
In West-Vlaanderen kan men er niet naast kijken: overal doken de voorbije weken verkiezingsborden met één woord op: Hilde. Daarnaast een gestileerde foto-tekening van Vlaams minister van Onderwijs Hil- de Crevits. De naam CD&V valt met een vergrootglas te zoeken. Crevits voert in de sterkste provincie voor de ‘tsjeven’ een presidentiële cam- pagne. Tegelijk moet haar imago van chiroleidster op jaren de lande- lijke kiezer ten westen van de Leie overtuigen. Dat ze nu kandidaat is om Vlaams minister-president te worden, zal haar in eigen gouw geen windeieren leggen.
Hilde is een risico
Maar de vraag rijst of dit wel de goede strategie is voor de CD&V op Vlaams niveau. Zich profileren tegenover Bart de Wever (N-VA), een van de sterkste debaters in de Vlaamse politiek, is een risi- co. CD&V beet al in het zand door voor de gemeenteraadsverkiezin- gen in Antwerpen Kris Peeters het veld in te sturen als uitdager van de N-VA-burgemeester. Zonder suc- ces. En op Vlaams niveau is de kans onbestaande dat CD&V de N-VA op 26 mei bijbeent, laat staan inhaalt.
Akkoord, de score voor de provin- cieraadsverkiezingen was een stuk beter dan de peilingen nu aantonen:
19 procent tegenover nog geen 15 procent in de peilingen. En het zou zo maar eens kunnen dat de N-VA op 26 mei verrassend naar 25 pro- cent zakt.
Maar zelfs dan - en zeker met een sterke score van het Vlaams Belang - zal de N-VA de Vlaamse rege- ringsonderhandelingen als grootste partij sturen. Is daar dan nog plaats voor een Hilde Crevits als vakminis- ter? De verleiding zal voor de N-VA een stuk groter zijn om op Vlaams niveau snel een Bourgondische co- alitie te vormen met liberalen en socialisten. Dat dit een piste is die ernstig wordt overwogen, wordt door geen enkele van de betrokken
partijen openlijk ontkend. Enkel bij de sp.a, die de boot afhoudt. De sco- re van John Crombez en de zijnen zal sowieso bepalend zijn. Als de partij weggevaagd wordt, dan is een Vlaamse herhaling van de Zweedse coalitie een alternatief.
Maar dan zonder een Hilde Cre- vits, en zeker niet als minister-pre- sident. Door haar vorige zondag op het schild te hijsen, heeft CD&V eigenlijk duidelijk gemaakt dat ze zal proberen een Vlaamse an- ti-N-VA-regering te vormen. Wel- licht kan dat enkel via een klassieke tripartite met Groen, maar bij de liberalen van de Open Vld ziet men dat niet zitten.
Niet langer midden in het bed
Gevolg is dat CD&V met Crevits als kandidaat-minister-president een enorm risico neemt. Als ze verliest van De Wever, zal haar ster tanen en is de mogelijk toekomstige par- tijvoorzitster meteen aangeschoten wild.
Misschien kan de partij niet anders dan zo’n presidentiële campagne voeren. In deze verkie- zingsstrijd worden de christende- mocraten weggedrukt door het geweld van N-VA versus Groen, en N-VA versus PS. Met het riedeltje van “de revolutie van de redelijk- heid” en de “partij die tegen polari- satie is” raakt CD&V niet ver. Zeker niet nu asiel, migratie en identiteit niet de centrale verkiezingsthema’s zijn. Het lijkt dezer dagen meer om economie en koopkracht te gaan en dat is niet de corebusiness van de partij. Partijvoorzitter Wouter Beke moet het rapport van de re- gering-Michel verdedigen en met de economische resultaten als de jobcreatie, de verlaging van de per- sonenbelasting en de afgebouwde vennootschapsbelasting komt hij op het terrein van N-VA en Open Vld.
Ondertussen lijkt men bij de par- tij niet te beseffen dat elke slechte peiling wellicht een demografische
Door Hilde Crevits als kandidate voor het Vlaams minister-presidentschap op het schild te hijsen, hopen de christendemocraten zich opnieuw in de verkiezingscampagne te wurmen. Maar de ongerustheid binnen de partij neemt toe. In tegenstelling tot vroeger heeft de CD&V de coalitiepartners niet meer voor het kiezen. Op Vlaams niveau dreigt de oppositie, federaal zouden Wouter Beke en consorten wel eens klem kunnen komen te zitten tussen de groenen en de PS.
oorzaak heeft: het CD&V-electoraat sterft langzaam maar zeker uit. Een direct gevolg is dat de christende- mocraten bij regeringsonderhan- delingen niet langer in het midden van het bed liggen. Vroeger was het zeker voor de CVP gemakke- lijk. Nu eens met de socialisten, dan weer met de liberalen. In 2014 wist Wouter Beke een pre-electorale alliantie te vormen met de MR van Charles Michel. Uiteindelijk werd gekozen voor een regering met de N-VA. Maar eigenlijk was een klas- sieke tripartite met de PS ook mo- gelijk. Wouter Beke had de regie en de controle. Dat zal na 26 mei niet meer het geval zijn, toch zeker niet op Vlaams niveau.
Pieter de Crem als de
‘rechtse Kris Peeters’
Federaal ligt het anders. De ge- ruchten zwellen aan dat er gewerkt wordt aan een coalitie zonder N-VA en met zeker de groenen en ofwel de liberalen of de socialisten. Dat zou dan de route zijn waarlangs Beke na het partijvoorzitterschap premier kan worden. Tenzij er een constellatie komt waar liberalen of socialisten de Wetstraat 16 opeisen.
Er wordt niet direct verwacht dat de groenen het premierschap opeisen, ook al waarschuwt De Wever voor een Kristof Calvo in de 16.
Vraag is hoe CD&V zich in zo’n re- gering zal gedragen. Rechtser dan in een Zweedse coalitie, is te horen.
Want de christendemocraten drei- gen daar klem te geraken tussen de PS en het zeer linkse Ecolo. Tenzij de partij ter rechterzijde doet wat ze in de Zweedse coalitie op links heeft gedaan. Als vicepremier en minister van Werk heeft Kris Peeters constant gesaboteerd en vertra- gingsmanoeuvres uitgevoerd. Pie- ter de Crem, die zich steeds beter voelt op Binnenlandse Zaken, zou in een volgende coalitie voor zo’n aan- pak aan de rechterflank van de par- tij kunnen
kiezen.
De plaats ontbreekt om hier alle cijfers te publiceren, maar enkele verschillen springen meteen in het oog.
De nieuwe cijfers voor 2018 bevestigen de meeruitgaven voor Wallonië: de gemiddelde ziekte- kosten voor een Vlaming bedragen 2.268,38 euro, in Wallonië is dat gemiddeld een 2.382,76 euro per hoofd. Niemand kan het verklaren, maar een Waal kost dus gemiddeld 114,39 euro per persoon meer dan een Vlaming. En dat is zelfs een stijging van 10 procent tegenover 2017.
Tweede opvallend verschil: het verschil in aantal uitkeringsdagen.
Waar dat tussen Vlaanderen en
Wallonië tien jaren geleden nog 2,5 dagen bedroeg, is dit intussen opgelopen tot 6,1 dagen méér uitkeringen voor arbeidsonge- schiktheid of invaliditeit per Waalse titularis, of 27,9 % méér!
En tenslotte: het aantal personen met voorkeurregeling loopt intus- sen verder op bij alle ziekenfond- sen: 15,3 procent in Vlaanderen, 21,2 procent in Wallonië en 32,2 procent (!) in Brussel.
Di Rupo wil niet dat er geraakt wordt aan de sociale zekerheid.
Vlaanderen mag/moet blijven afdokken. Beke en Rutten zwijgen.
Zij zijn akkoord met Di Rupo dat de hardwerkende Vlaming mag blij- ven betalen.
Kloof tussen Noord en Zuid blijft bestaan
CD&V verliest de controle
Naar jaarlijkse gewoonte pakt het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds uit met nieuwe cijfers over de ziektever- zekering.
Lees het volledige interview met
Theo Francken en Joren Vermeersch op blz. 11
“Ons land is geen
wit blad waar iedereen zijn ding kan komen doen”
De voorbije jaren kenden we een asielcrisis, ver- welkomden we honderdduizenden migranten en za- gen we onze samenleving drastisch veranderen ten gevolge van migratie. Hoog tijd voor een gesprek met Theo Francken (N-VA), voormalig staatssecre- taris voor Asiel en Migratie, en Joren Vermeersch, zijn adviseur en eerste opvolger
Kamer in West-Vlaanderen.
Actueel 2 mei 2019
2
Niet alleen in ons eigen landje zorgen luidruchtige huwe- lijksstoeten voor bijzonder onveilige verkeerssituaties en lappen nieuwkomers daarbij verkeersregels aan de lo- pende band aan hun laars. Want een huwelijk moet met Arabische of Turkse warmbloedigheid worden gevierd, zodat het integratieproces even – voor een weekend – ‘on hold’ wordt gezet.
Turken en Arabieren op autosnel- wegen tot blokkades gekomen.
Bij het meest recente incident hadden meerdere sportwagens de autosnelweg 3 bij Düsseldorf geblokkeerd. “Dit was absoluut levensgevaarlijk en totaal zin- loos”, aldus de politiewoord-
voerder, die eraan toevoegde dat daders van buitenlandse afkomst zich in die gevallen niet kunnen beroepen op hun culturele ge- bruiken ter zake. “Het gaat hier om een problematisch omgaan met onze regels.”
Einde maart heeft de politie in Essen een huwelijksfeest van Libanezen, die in de stad straat- races organiseerden, stilgelegd.
Daar was dan wel een ploeg van 100 politiemannen voor nodig.
Ook in andere bondsstaten is er sprake van risicovolle huwe- lijksfeesten met Arabisch-Turkse achtergrond.
De politie gaat de feestvier- ders vervolgen wegens zware verkeershinder en het in gevaar brengen van andere bestuur- ders. “Het gaat hier om daders die verbodstekens zien als land- schapsopfrissing en snelheids- controles als financiële afper- sing.”
Het seizoen van de huwe- lijksfeesten is net begonnen. De eerste hinderlijke trouwstoeten van het seizoen zijn al gespot, in Duitsland, Nederland, België,…
Leve de multicul!
PIET VAN NIEUWVLIET
Gevaarlijke multiculturele toeters en bellen
Redactie & beheer:
Uitgeverij ’t Pallieterke Cuperusstraat 41,
2018 Antwerpen Tel. : 03-232 14 17 Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland
3 maanden: 32,50 euro 6 maanden: 65,00 euro 1 jaar: 130,00 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro
Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres:
BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB
Lees nu ook digitaal op www.pallieterke.net Elke week op donderdag in uw krantenwinkel
Stichter 1945-1955: Bruno de Winter Hoofdredacteur 1955-2000: Jan Nuyts Hoofdredacteur 2000-2010: Leo Custers Hoofdredacteur 2010-heden: Karl Van Camp Verantw. uitgever: Karl Van Camp
Abonnement buitenland:
Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.
Interessante verkiezings- voorstellen doorgerekend
Het Planbureau berekende de impact van een hele reeks verkiezingsvoorstellen. Een wat oppervlakkige aanpak, want niet de volledige programma’s werden onder de loep genomen. Toch zit er interessant cijferwerk in. Zoals de positieve opbrengst voor de so- ciale zekerheid van een migratiestop (Vlaams Belang), de winst van een strenger werk- loosheidsstelsel (N-VA) en een structurele koopkrachtversterking via een belastingver- laging (Open Vld).
Sp.a -4 miljard euro, Vlaams Belang -10,9 miljard euro, CD&V -6,2 miljard euro, Open Vld -5,9 miljard euro, Groen +700 miljoen euro, N-VA +2,7 miljard euro.
Dat is de kostprijs (bij een min) of de opbrengst (bij een plus) van de verkiezingsvoorstellen die het Planbureau heeft doorgerekend.
De partijen met een positief saldo haastten zich om te benadrukken dat zij het beste sociaaleconomi- sche programma hebben. Alleen, deze cijfers moeten met een gro- te zak zout worden genomen. Het is niet zo dat het Planbureau het volledige verkiezingsprogramma heeft doorgerekend. De partijen zelf hebben gewoon een aantal voorstellen aan het Planbureau overgemaakt en konden na een aantal tussentijdse berekeningen hun voorstellen bijschaven. De partijen kozen er meestal voor om de impact en kostprijs van belastingverlagingen, meer be- paald in de personenbelasting, te laten berekenen. Hoe ze dit zou- den financieren, werd vaak in het midden gelaten.
Groen komt tot een positief sal- do omdat het de belastingverla- gingen aan de ene kant door een belastingtsunami (inderdaad) aan de andere kant wil compen- seren. Sp.a verlaagt de belastin- gen en slaat een gat met het ver- hogen van de pensioenen en het versoepelen van de voorwaarden om met pensioen te gaan, maar de compenserende belastingen werden niet allemaal berekend.
Zo stelt het Planbureau dat het de opbrengst van een belasting op meerwaarden van aandelen
niet precies kan inschatten. Open Vld komt dan weer met zo goed als enkel belastingverlagingen.
Vlaams Belang laat een gat van 10 miljard euro achter, maar dat zou komen omdat de volledige migratiestop niet is doorgere- kend.
Nattevingerwerk
Globaal gezien zijn de bereke- ningen soms nattevingerwerk. En bepaalde voorstellen zijn ronduit belachelijk. Zo kan de PVDA uit- pakken met het feit dat een ver- laging van de pensioenleeftijd niets kost. Alleen, die maatregel wordt pas ingevoerd in 2025, dat is na de volgende legislatuur en dat valt buiten de berekenings- periode. Opvallend is dat geen enkele partij propageert hoe ze het oplopende begrotingstekort (wellicht tussen 10 en 12 miljard euro aan het einde van de legis- latuur) zal wegwerken.
Is het studiewerk van het Plan- bureau dan een maat voor niets?
Zeker niet. Er zitten een aantal interessante voorstellen in. Zoals de verlaging van de personenbe- lasting zoals Open Vld voorstelt.
In de personenbelasting zou de belastingschijf van 40 procent verdwijnen, zodat men langer in de schijf van 25 procent blijft.
Een koopkrachtversterking die ook maakt dat er meer mensen geneigd zullen zijn een baan te zoeken. Deze maatregel zou vol- gens het Planbureau 43.000 extra banen opleveren. Zoiets levert 1,3 miljard op, maar de belas- tingverlaging zou toch nog een gat van zeker 5 miljard euro in de begroting slaan. Aan de liberalen
is het nu om te zeggen hoe ze die put gaan vullen. Indien het niet via andere belastingen is, dan moet er bespaard worden.
Besparen op de VRT
Voor het Vlaams Belang zit er interessant materiaal in de Plan- bureau-berekeningen. Akkoord, dat men de migratiestop niet kan berekenen, is flauw. Wel staat vast dat een aparte sociale zekerheid voor buitenlanders 1,8 miljard euro oplevert.
De sociale zekerheid afgrende- len voor wie nieuw is via een lan- gere wachttijd, brengt 1,5 miljard euro op. Ook een leuke: besparen op de VRT, cultuursubsidies, en- zovoort, levert 900 miljoen euro op. En de verlaging van de per- sonenbelasting door het Vlaams Belang levert 100.570 banen op.
Maar het moet gezegd dat het strengere migratiebeleid zeker geen garantie is dat de taxcut van het Belang zo gefinancierd wordt.
N-VA ten slotte legt de nadruk op besparingen in de werkloos- heid. Onder andere door een beperking in de tijd van de uitke- ring voor twee jaar. Dat betekent een besparing van 2,7 miljard euro. Interessant is dat de verla- ging van de personenbelasting door de N-VA (de schijf van 45 procent valt weg) ‘slechts’ 955 miljoen euro kost.
Alleen is ook hier onduidelijk hoe dit gefinancierd moet wor- den. De N-VA is zowat de enige partij die met haar voorstellen de begroting niet volledig doet ont- sporen.
ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN
KARL VAN CAMP HOOFDREDACTEUR
Dit gezegd zijnde: plaatsgebrek is de reden waarom ik nog geen aandacht kon besteden aan een artikel in Humo van enkele weken geleden. Enkele aandachtige lezers van ’t Pallieterke maakten me daar opmerkzaam op.
In Humo van 9 april staat een interview met ere-vrederechter Herlinde van de Wynckel. Zij werkt mee aan het VTM-programma “Pop-uprecht- bank”. Ze zegt in dat interview in Humo het volgende: “We werden ooit een maand lang gevolgd door een cameraploeg van de VRT. Bij meer dan twintig van de dertig behandelde zaken toen was een Marok- kaan of een Turk de oorzaak van het probleem. Die man van de VRT zei vlakaf: ‘Dit kan ik niet uitzenden, het is niet politiekcor- rect.’ Da’s geschiedenisvervalsing, hé.”
De ere-vrederechter bevestigt enkel wat onze lezers al langer weten. Het nieuws van VRT wordt gemanipuleerd terwijl u erbij staat. Dat we dat nu ook mogen lezen in Humo, is des te opvallen- der. Met mijn felicitaties voor de redactie van Humo om die pas- sage in het interview te hebben laten staan. Al lijkt me er stilletjesaan zich een kentering af te tekenen bij de VRT. Tenzij ik me vergis, duikt het zo het Vlaams Belang meer en meer op in allerlei praatprogramma’s van de VRT en krijgt de partij de mogelijkheid om haar standpunten te verdedigen. Naar verluidt was het interview op Ter-
zake, begin dit jaar, met Dries Van Langenhove en Kathleen Cools, de aanleiding om intern een discussie op gang te brengen: “Hoe omgaan met radicaalrechts?” Wees er-
van overtuigd dat dat interview grondig werd geanalyseerd binnen de VRT.
Zouden ze bij de VRT eindelijk be- grepen hebben dat hun stijl van on- dervragen - stijl Herr Flick - wanneer een rechts politicus op de praatstoel zit, net het omgekeerde effect heeft bij de kijker?
Ik maak me alsnog geen illusies, en één zwaluw maakt de lente niet, maar
hoop doet leven, nietwaar!
Soms zit ik met de handen in mijn haar. Om niet te zeg- gen dat dit elke week gebeurt. Waar moet ik al die arti- kels plaatsen als je maar 16 bladzijden hebt? Elke week is er een overaanbod aan kopij en kunnen we bepaalde onderwerpen gewoon niet behandelen of de plaats ge- ven die ze verdienen. Af en toe eens vier bladzijde ex- tra geven, is leuk voor mijn medewerkers en nog meer voor de lezers, maar mijn boekhouder vindt dat niet zo leuk. Want vier bladzijden extra brengt alleen extra uit- gaven mee en geen extra inkomsten. Daarom ook dat we op 23 mei een sponsorevenement organiseren. Dan kunnen we u vaker op vier bladzijden extra trakteren.
Eén zwaluw…
ECONOMISCHE ZAKEN
In Duitsland kan men er al- vast niet mee lachen. De po- litiediensten van de deelstaat Nordrhein-Westfalen hebben ge- waarschuwd voor de zogenaam- de huwelijksblokkades. In de voorbije weken was het bij ver- schillende huwelijksfeesten van
Actueel
2 mei 2019 3
Niet POCO
Mijnheer de cordonbreker,
Gij zijt groot geworden op de VRT, het grote rode huis van wantrouwen. Of beter:
het huis dat zoveel Vlamingen wantrouwen.
Na vele jaren hebt gij zelf een gigantisch onafhankelijk media-imperium opgebouwd waar velen alleen maar van kunnen dro- men. Gij hebt dan ook de handen vrij en gij spreekt vrijuit, zonder een blad voor de mond te nemen.
Het kan u zelfs geen moer schelen wat anderen denken over u en uw mediawerk of over uw projecten daarnaast. Of over uw centen of uw relatie(s). Uw stijl is bijwijlen een tikkeltje uitdagend en tast de grenzen van het bijna minachtende tegenover la- waaierige heikneuters af. Vele BV’s spreken u overigens niet te veel tegen, want zij doen graag zaken met u. Dat heeft zo zijn voorde- len…Zo trokt gij vorige week fors van leer te- gen elke vorm van cordon sanitaire. In een ondubbelzinnig interview met Knack dat weerklank vond in diverse kranten, vroeg men u op zeker ogenblik of alle politieke strekkingen welkom zijn in uw program- ma “Gert late Night”. Uw antwoord was duidelijk positief, waarop de interviewer van dienst zich haast leek te verslikken en meteen vroeg: “Ook extreemrechts en ex- treemlinks?” Opnieuw waart gij klaar en duidelijk toen bij wijze van voorbeeld de namen van Filip Dewinter (Vlaams Belang) en Peter Mertens (PVDA) naar voor werden geschoven: “Natuurlijk. Waarom zou iemand niet welkom zijn? Voor mij mag iedereen zijn ding komen zeggen. Het is aan ons om daar kritisch over te zijn.” De interviewer probeerde nog eens door te suggereren dat mogelijk “bepaalde denkbeelden van bij- voorbeeld Vlaams Belang ingaan tegen de grondrechten”. Gij bleeft op dezelfde koers:
“Het zijn wettelijk toegestane partijen. Ze nemen deel aan verkiezingen, zeggen niets illegaals.” En als kers op de taart:” Ik ben tegen gelijk welke vorm van cordon sanitai- re. Ik vind het per definitie een democratie onwaardig dat je mensen laat meedoen met verkiezingen, maar ze bij voorbaat uitsluit om mee te regeren. Het zijn toch geen mis- dadigers?” Pak vast. We hadden het gezicht van de journalist van dienst wel eens willen zien…
Ik moet zeggen dat ik het interview twee keer gelezen heb en dat ik naast uw ziens- wijze over het cordon sanitaire geen enkele politieke sympathie voor wie dan ook heb kunnen opmerken. Gij naamt gewoon en zonder complexen een objectief en nuchter standpunt in, zonder vooroordelen of oor- delen achteraf. Gij werdt met enkele zinnen haast vanzelf de heraut van de welbegrepen politieke diversiteit waarop een eerlijke de- mocratie gebouwd zou moeten zijn. Zonder de minste twijfel hebt gij gezegd wat vele De ‘softere’ aanpak in de media leidt ui-
teraard tot paniek bij radicaal links. Mis- schien ook bij N-VA, dat zich kan afvragen of hier geen mediatieke strategie achter zit om haar kiezers over een loopbrug richting VB te jagen.
“De VRT normaliseert extreemrechtse haatzaaiers”, schreven een groep ‘academi- ci en auteurs’ op De Wereld Morgen (DWM), het radicaal linkse mediaplatform voor (bur- ger)journalisten en sociale bewegingen, én met wortels bij de PVDA.
Het gaat om een groepje waarvan Jan Du- molyn, Jan Blommaert, Piet Van Avermaet, Johan Depoortere (ex-VRT) en Ico Maly de minst onbekende zijn. Ze gebruikten de ge- kende techniek van guilty by association: de absolute gruwel van Brenton Tarrant (Nieuw Zeeland) en Anders Breivik (Noorwegen) koppelen aan islamkritiek. De Wereld Mor- gen heeft natuurlijk niks te zien met Stalins Goelag.
Onwaar
Nadat ombudsman Tim Pauwels de kri- tiek op zijn VRT “manifest onwaar” had genoemd, nam de chef van DWM over.
VRT-journalisten moeten “kritischer” zijn tegenover extreme meningen, zo willen het de “richtlijnen voor onpartijdigheid” van de VRT. Daarin staat onder meer: “Extreme meningen moeten aan bod kunnen komen.
Maar maak dan ook duidelijk dat het om een extreme mening gaat. Geef er gewicht en context aan. En kies dan liever voor een vooropname, dan voor een rechtstreeks ge- sprek.”
De onbevlekt onpartijdige journalisten moeten nu als een soort alwetende zorro’s
‘extreme’ meningen ontmaskeren, hun pro- gramma’s vooraf opnemen om te kunnen ingrijpen. Niet meer de domme burger mag oordelen over goed en kwaad, maar de ‘on- dervrager’. Dat uitgangspunt is zo scherp dat het ons op het idee bracht om voor een keertje precies het tegenovergestelde te doen.
We geven de lezer hieronder een syn- these van de ‘opinie’ van de voorzitter van Vlaams Belang, zoals te lezen in “een stevig gesprek” in De Standaard en zijn antwoord op lezersvragen in De Morgen. Hoe zit dat nu ook weer met Van Grieken? Wringt het VB zich uit het cordon? Oordeelt u dus voor- al zelf, wij onthouden ons van commentaar.
Links of rechts? Tom Van Grieken: Het model van links betekent open grenzen en open sociale zekerheid. Het model van rechts staat ook voor open grenzen en een afgezwakte sociale zekerheid. Beter is het derde model: gesloten grenzen en een ster- ke sociale zekerheid.
Is dat model een cocktail van nationa- lisme en socialisme? Neen. Nationalisme betekent liefde voor het eigene. Vergelijk het met een moeder die haar kind houdt. Je wil dat kind beschermen. Een nationalist wil zijn volk beschermen. Soms met socialisti- sche, soms met liberale maatregelen.
Waarom nationalist? De fundamentele breuklijn in de samenleving is die tussen globalisten en nationalisten… De verlie- zers van het globalisme zijn de arbeiders die hun fabriek elders zien verrijzen, de truckchauffeurs die het slachtoffer zijn van de sociale dumping, de gepensioneerden die hun wijk zien vervreemden. Die mensen vinden een houvast in identiteit en traditie…
Bescherm onze mensen, niet uit haat voor de mensen buiten onze grenzen, maar uit liefde voor de mensen binnen onze grenzen. Het is toch niet omdat een moeder haar kinderen het liefste ziet, dat ze andere kinderen haat?
Een onafhankelijk Vlaanderen? Er be- staat zoiets als “een volk”. Volkeren horen zelfbeschikkingsrecht te hebben, een eigen staat…
Zijn Vlamingen een volk en Belgen niet? Wat is een Vlaming? Idealiter ieder- een die over de Vlaamse nationaliteit be- schikt. Vlaming zijn heeft niks te maken met
‘bloedlijnen’. Dat is nationaal-socialisme en dat is verwerpelijk. Met een volk is het zoals
met liefde: het bestaat, maar is moeilijk te definiëren. Het gaat om een mix van zaken:
taal, cultuur, geschiedenis, geografie. Maar die checklist zal nooit waterdicht zijn.
Identiteit? De Vlaming dragen te weinig trots hun identiteit uit. Onze politieke elite verfoeit elk Vlaams gebruik. Maar Vlamin- gen mogen best trots zijn op hun roots.
Migratie en islam
Migratie? Wie hier woont, en Vlaming wil zijn, mag hier blijven wonen. Wie crimine- le feiten pleegt, profiteert van onze sociale zekerheid of extreem islamitisch is, moet te- rug. Alle vreemdelingen terugsturen? Neen.
Wij willen met de mensen die hier nu zijn, ook de mensen met een allochtone afkomst het Vlaanderen van morgen bouwen. Mi- granten hier moeten hun toekomst aan de onze verbinden.
Migratiestop? Ja, want de absorptie- kracht is bereikt.
Arbeidsmigranten? Wie bedient men daarmee? De werkgevers, die hun win- sten zien stijgen. Wie betaalt hiervoor? De samenleving… We hebben meer dan ge- noeg politieke wetenschappers, toneelbou- wers,… Wie ingenieur, verpleger of lood- gieter wil worden, moet niet alleen gratis kunnen studeren, maar zelfs een studieloon krijgen.
Racisme? Dat is een handeling stellen op basis van iemands huidskleur en dat kan niet. Racisme bestaat, maar racisme is rela- tief. Iemand niet aannemen omdat hij niet goed Nederlands spreekt is geen racisme.
Komt met uw partij Hitler terug? Hitler liken op sociale media, of de Hitlergroet brengen, dat kan niet en is heel dom. Spre- ken over het probleem van de “verbrui- ning”, is een ongelukkige uitspraak, maar géén racisme.
Klimaat en milieu
Klimaat? Zonnepanelen zullen niet alles oplossen, en dus moeten we onze kerncen- trales langer openhouden. Plastic in zee is een groot probleem, maar sorry, niet in West-Europa… Internationale klimaatdoe- len hoeven niet bindend te zijn, want het spel wordt niet eerlijk gespeeld. Azië en Afrika mogen blijven uitstoten, terwijl wij in het Westen onze welvaart moeten kapot- maken. Het is fijn om alleen biokip te eten, maar als je op het eind van de maand geen cent overhebt, dan kan die biologische kip ontploffen.
Sociaal en samenleving
Sociaal? Zorg voor een minimumpensi- oen van 1.500 euro voor iedereen, te finan- cieren door op langere termijn de transfers te verminderen (10-12 miljard per jaar) en door een migratiestop (zou 7 miljard op- brengen). Het is bijvoorbeeld onze plicht aan te klagen dat één op drie sociale wonin- gen naar niet-Belgen gaat.
Ontwikkelingshulp? Ja, maar geen blan- co cheque en geen politieke voorkeuren.
Abortus en euthanasie? Alle partijen zijn verdeeld over ethische thema’s. De bestaan- de wetgeving over abortus en euthanasie wordt best niet meer versoepeld.
Holebi, hetero, transgender? Geen pro- bleem. Wat tussen de lakens gebeurt, is van geen belang. Alleen de transgendergekte is erover. De uitzondering mag voor een con- servatieve partij niet de norm worden.
Adoptie voor holebi’s? Dat is wel pro- blematisch, niet omdat holebi’s slechtere ouders zouden zijn, maar omdat het meer opportuun is dat een kind een moeder en een vader heeft.
Porno? Wie dat wil, mag porno kijken.
Vroeger werd seks verzwegen. Was dat ge- zonder voor de samenleving?
Niet iedereen zal met al die standpunten akkoord zijn. Mooi toch. Bij sommige ideeën passen oude en nieuwe vragen. Maar had- den we niet gezegd dat het tenminste een goede zaak is dat we erover kunnen praten?
Vlaanderen heeft geen Pravda nodig.
ANJA PIETERS
Vlaams Belang wringt zich uit cordon
Uitgenodigd worden op radio en tv, en uitgebreide interviews krijgen in zowat alle kranten, van De Standaard tot De Morgen, dat was des- tijds voor Filip Dewinter minder evident dan voor Van Grieken van- daag. Als zelfs een BV als Gert Verhulst het cordon mee in vraag stelt (zie het ‘briefje aan’ hiernaast) wijst dit op “Verandering”. Oordeelt u vooral zelf of dat terecht is of niet.
BRIEFJE AAN GERT VERHULST
LUIKERSTEENWEG 244 F 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272 MAESKOFFIENV@SKYNET.BE
WWW.MAESKOFFIE.BE
MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT
GENOEG VAN!
LUIKERSTEENWEG 244 F
GENOEG VAN!
LUIKERSTEENWEG 244 F
Vlamingen stilletjes denken, want de door- snee-Vlaming is het politiek correct gedaas en de politieke uitsluiting van politieke par- tijen en ideeën meer dan beu, of het dan om de PVDA of het VB of nog andere partijen of individuele politici gaat. Het is immers de kiezer die moet oordelen over politieke programma’s en niet de rechtbanken of de linkse intelligentsia.
Overigens, in dezelfde week van het inter- view doorbrak ook Lieven Van Gils de ban van het Vlaams Belang in praat- en amuse- mentsprogramma’s. De jonge rebelse voor- zitter Tom Van Grieken mocht er zijn zeg komen doen en hij mocht zelfs zijn zinnen afmaken zonder een stalinorgel van voor- gekauwde, vijandige vragen te moeten in- casseren. Het kan dus wél keurig en correct, als men maar wil en afstand neemt van de politiek correcte dictaten. Bovendien zei Van Grieken te geloven dat onder zijn voorzitter- schap het cordon sanitaire nog zal sneuve- len. Gij hebt, Gert, in die zin zeker een ba- ken verzet en een steen in de rivier verlegd.
Het valt nu te hopen dat het ook bij andere media- en opiniemakers gaat beginnen da- gen. Als zelfs Van Grieken en Mertens – ver- der kunnen politieke meningen toch niet uit elkaar liggen?! – al met elkaar in debat gaan in de media, wat is dan nog het probleem?
Er is geen probleem, zegt gij. En gij hebt overschot van gelijk. Er is dus nog hoop voor de democratie in deze donkere en dreigen- de politiek correcte tijden.
Hilde Crevits (CD&V) kandidaat minister-president
TAK waakt
Het werd bewust netjes uit het nieuws ge- houden en de videocamera’s in de Kamer richtten er ook hun lenzen niet op… Zelfs voorzitter Bracke die het voor zijn neus zag gebeuren, reageerde niet en liet de orde- en veiligheidsdiensten hun werk doen. We heb- ben het over een actie van het Taal Aktie Ko- mitee (TAK) dat helemaal bij de aanvang van de zitting donderdag vanop de publieke tri- bune strooibriefjes naar beneden gooide om de Kamerleden eraan te herinneren dat er op communautair vlak niets is gebeurd de voor- bije jaren. Op de strooibriefjes: “Inzet voor groene 1 Vlaamse Rand? 0/10 HEREXAMEN!”,
“Naleving taalwet Brussel: Quoi? Volgende keer beter?”, “Maak werk van een Vlaamse staatsvorming!”, “Atoma-schriftjes: Verloren!
Volgende keer beter?” Gelukkig waren er en- kele snelle Vlaams-nationale Kamerleden die vlug een foto namen van de strooibriefjes en deze dan via de sociale media verspreidden.
Zwanenzang
Het heeft altijd het gevoel van een laatste schooldag, zo’n laatste zitting. Sommigen zul- len blijven in een volgende ‘klas’, anderen zul- len vertrekken ‘tot nooit meer’. Nog anderen hopen op de gunst van de kiezer om er toch nog bij te kunnen zijn. Naar gewoonte hield de Kamervoorzitter vlak voor de laatste stem- ming nog een afscheidstoespraak over de werkzaamheden en ‘verwezenlijkingen’ van de voorbije jaren en over het nut dan de de- mocratische instellingen, en natuurlijk dankte hij ook de diensten van de Kamer voor het ondersteunende werk. Ja, onmiddellijk voor de laatste stemming… om te vermijden dat iedereen buiten loopt op het einde terwijl de voorzitter nog aan het spreken is. Als we ons niet vergissen werd deze truc verzonnen in de tijd dat Herman De Croo Kamervoorzitter was.
Onmiddellijk na de laatste stemming dan viel het doek over de parlementaire werkzaamhe- den van de voorbije legislatuur. Slechts 138 leden hadden het nog de moeite gevonden om er tot op het laatste moment aanwezig te zijn. Kamervoorzitter Bracke sloot kurkdroog af met de voorden: “Einde van de zitting. Ik wens u het allerbeste. De vergadering is ge- sloten. De Kamer gaat tot nadere bijeenroe- ping uiteen.” Het was meteen ook zijn eigen zwanenzang…
Wegkijken
Het wordt een trieste gewoonte in de Kamer van om de haverklap de slachtoffers van terro- risme te herdenken. Vorige donderdag waren de slachtoffers uit Sri Lanka aan de beurt. Al zei voorzitter Bracke dat de slachtoffers chris- tenen en westerlingen waren, over de daders werd niets gespecificeerd. Terroristen waren het en daarmee was de kous af. Islamistische terreur of moslimextremisme? Hoewel dat on- dertussen duidelijk was geworden, kreeg nie- mand deze woorden over zijn lippen. Waarom kijkt men toch altijd weg als de zaken klaar en duidelijk zijn?
Vreemde stemmingen
Op de valreep werden nog een aantal wets- voorstellen goedgekeurd. Een daarvan was het verbod van de verkoop van tabak onder de 18 jaar. Nu ligt de leeftijdsgrens op 16 jaar.
Het voorstel van N-VA werd met een ruime meerderheid goedgekeurd. Zeer opvallend
Dossier 2 mei 2019
4
was dat de partij van de minister van Volksge- zondheid Maggie De Block - Open Vld dus – niet voor stemde... De goedkeuring kwam er evenwel vrij onverwacht, want het voorstel van An Capoen (N-VA) was immers in de bevoeg- de commissie verworpen, maar werd door de plenaire vergadering terug opgevist. De ver- werping in de commissie werd dus ongedaan gemaakt. Een ander voorstel dat werd goed- gekeurd behelsde het verbieden van roken in de wagen in aanwezigheid van -16-jarigen.
Hier was de indiener de Open Vld, maar…
bij deze stemming onthield N-VA zich. Twee voorstellen die te maken hebben met de ge- zondheid van jongeren dus. Op zich een goe- de zaak. Maar toch vreemd dat Open Vld en N-VA elkaars voorstellen niet steunen. Met ons zullen er wel heel wat burgers zijn die hierbij de wenkbrauwen fronsen…
Twee soorten genocides
Donderdag stemde de Kamer ook over de uitbreiding van de antiracismewet. Daardoor wordt het ontkennen van een genocide straf- baar. Daar is natuurlijk niks mis mee. Maar vreemd genoeg zit daar de Armeense genoci- de niet bij en dat terwijl de volkerenmoord op de Armeniërs vorige week wereldwijd werd herdacht en premier Michel op 18 juni 2015 reeds in de Kamer namens de Belgische rege- ring deze genocide erkende. Naar schatting 1 tot 1,5 miljoen christelijke Armeniërs kwamen om het leven in het Turks-Ottomaanse Rijk.
Het grote probleem is dat het enkel gaat om genocides die erkend zijn door een internati- onaal gerecht. Dat geldt dus bijvoorbeeld wel voor de genocide van 1994 in Rwanda en die in de Bosnische stad Srebrenica in 1995. Peter De Roover (N-VA) diende een amendement in om het artikel gewoon te schrappen, want – zo zei hij - de intenties van de indieners zijn weliswaar verdedigbaar, maar door de tekst goed te keuren, komen er twee soorten gen- ocides: die welke erkend zijn door parlement en die welke erkend zijn door internationale gerechten. Daarbij wees hij ook op de rol van Turkije, dat nu eenmaal een belangrijke spe- ler is op het internationale toneel en zowat alle landen uitkaffert die het wagen de Armeense genocide te erkennen als volkerenmoord. Het verklaart ook het stilzwijgen van heel wat Bel- gen met Turkse wortels en van groene en rode
‘mensenrechtenspecialisten’… Goed om we- ten: Sinds 1987 erkent het Europese Parlement de Armeense genocide, evenals het Ameri- kaanse Congres en de Russische Doema. En tal van individuele Europese landen dus.
UIT DE WETSTRAAT
Hoofdzetel:
Hoogstratenplein 1 2800 Mechelen
Beste lezer van
’t Pallieterke:
Voor een Vlaamse
sociale zekerheid!
Bel gratis 0800 179 75 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be
Word lid van het VNZ
Radicale islam rukt op in Nederland
Het jaarverslag 2018 van de Nederlandse Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst bevat nuttige informatie over de radicale islam bij onze noorderburen. De AIVD is een geheime dienst die, onder verant- woordelijkheid van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Ko- ninkrijksrelaties, zich bezighoudt met de binnenlandse veiligheid.
De dienst verzamelt inlichtingen uit het buitenland op civiel gebied.
Het onderzoek van de AIVD naar de radi- cale islam richt zich op twee soorten drei- gingen die uit die radicale islam kunnen voortvloeien. Enerzijds is er de dreiging van verdere radicalisering naar het (geweldda- dige) jihadistisch gedachtegoed, anderzijds is er de dreiging voor de democratische rechtsorde vanuit een intolerante religieuze ideologie.
Golfstaten
Het gaat om een geloofsstroming die op gespannen voet staat met onze democrati- sche rechtsorde, maar zich volgens de AIVD (nog) binnen het juridische kader beweegt.
De AIVD: “Ons onderzoek richt zich groten- deels op bepaalde aanjagers in het salafis- tisch spectrum.”
De AIVD onderzoekt in hoeverre islamiti- sche instellingen financiële steun ontvangen vanuit het buitenland, zoals de Golfstaten.
Die steun kan gepaard gaan met inmenging op ideologisch vlak. Indien de buitenlandse beïnvloeding een dreiging oplevert voor de democratische rechtsorde, dan heeft de AIVD daar nadrukkelijk oog voor. De Euro- pese veiligheidsdiensten, onder meer de Belgische Staatsveiligheid (VSSE), werken uiteraard nauw samen betreffende dit on- derwerp.
Onderwijs
De AIVD constateert dat radicaalislamiti- sche aanjagers zich sterk weten te positio- neren binnen het aanbod van het onderwijs voor jonge moslims. Hierbij kan gedacht
worden aan naschoolse lessen in het Ara- bisch over de islam. Ook voor leerlingen met een gematigde achtergrond zijn dergelijke onderwijsprogramma’s aantrekkelijk. Dit komt mede doordat voor hen vaak weinig of geen goede alternatieven voor naschools is- lamitisch onderwijs beschikbaar zijn.
Deze onderwijsinitiatieven lijken volgens de AIVD op het eerste gezicht laagdrem- pelig en onschuldig. “Wij zijn echter van mening dat kinderen en jongvolwassenen door deze invulling van het onderwijs ver- vreemden van de samenleving en mogelijk belemmerd worden in hun deelname aan de maatschappij.” Dit wordt veroorzaakt door de onverdraagzame en antidemocratische denkbeelden van de initiatiefnemers. “Op de lange termijn kan dit de sociale cohesie onder druk zetten en daarmee de democra- tische rechtsorde ondergraven.”
Wijdvertakt
De AIVD: “Waar voorheen slechts enkele gevestigde moskeeën en onderwijsinstellin- gen dit gedachtegoed verspreidden, is het aanbod inmiddels wijdvertakt. Een nieuwe generatie welbespraakte predikers is opge- leid en ontplooit eigen initiatieven om hun boodschap te verkondigen.”
Ook online zien aanjagers volgens de AIVD mogelijkheden om eenvoudig en snel hun doelgroep te bereiken. “Uit ons onder- zoek blijkt daarbij ook invloed van enkele individuen die een dubbele houding aan- nemen ten aanzien van het (gewelddadige) jihadistisch gedachtegoed, doordat zij daar niet direct afwijzend tegenover staan. Hier- mee wordt mogelijk een voedingsbodem gecreëerd voor jihadisme.”
Besluit
Op het jaarverslag van de Belgische Staatsveiligheid is het nog even wachten, maar de tendens over de radicale islam zal zonder twijfel parallel lopen met de evolu- tie in Nederland. En dat het niet in de goede richting gaat, heeft het kleinste kind door.
THIERRY DEBELS
“Dat is niet concreet becijferd, maar het gaat over twee miljard.”
Citaat van de week > Björn Rzoska (Groen)
Björn Rzoska van Groen werd op 23 april in De Ochtend van Radio 1 aan de tand gevoeld over het groene voorstel tot vermogenswinstbelasting. Volg even mee:
Rzoska: “Alles wat boven het miljoen euro rendement oplevert, daar willen wij uiteraard een belasting op heffen.”
Hoeveel?
Rzoska: “Dat is niet concreet becijferd.”
Waarom niet? Ik zou dat wel willen weten als ik in de categorie val, hoeveel mij dat zou kunnen gaan kosten.
Rzoska: “We hebben het niet op individuele basis berekend. Het is natuurlijk wel zo dat het ongeveer een twee miljard euro moet opbrengen.”
Maar als u het niet berekend hebt, hoe kan u dan weten dat het om twee miljard euro gaat?
Rzoska: …
Björn Rzoska is de derde groene die in de gracht geraakt als men vragen over cijfers voorlegt, na Kristof Calvo bij Ivan De Vadder over het loonverlies na het afschaffen van sala- riswagens en Meyrem Almaci bij Van Gils en Gasten over de kostprijs van het klimaatplan van Groen. Jaja, deze partij staat te springen om het land mee te besturen! We staan er goed voor! We stellen voor dat ze minstens de ministers van Begroting en Financiën leveren!
Hilde Crevits (CD&V) kandidaat
minister-president
Actueel
2 mei 2019 5
VLAAMS PARLEMENT
Over en uit
Behoudens enige onvoorziene toestand is het over en uit met de legislatuur. Het nieuw verkozen Vlaams Parlement zal er aan be- ginnen op 18 juni, wat ook de datum van de Slag bij Waterloo is. We zullen op dat ogen- blik dan ook weten op welke partij(en) dit het meest toepasselijk zal zijn gebleken. De laatste plenaire vergadering werd ‘gevierd’
door ze tot laat in de avond vol te proppen met de meest diverse verzameling van af te handelen zaken. Ook dat is een soort traditie.
Een balans opmaken van de voorbije vijf jaar is bijna ondoenlijk. Het Vlaams Parlement - nog een traditie - is over het algemeen wei- nig opwindend. Dat is niet geheel de schuld van de mensen op die honderdvierentwintig zitjes, maar ligt vooral aan de Vlaamse be- voegdheden die zich weinig lenen tot Cati- linarische redevoeringen. Anderzijds ligt de tijd dat de Vlaamse assemblée een veredel- de parochieraad was die werd opgevuld met partijkneusjes toch alweer even achter ons.
Meerderheid
Zoals altijd en overal kan men in het Vlaams Parlement verstandige lieden, dwa- zen, werkmieren, luiaards en alles daartus- senin aantreffen. We gaan ons niet, zoals de confraters van de kwaliteitspers met zorg- vuldige objectiviteit doen, bezondigen aan rapportcijfers. Overlopen we slechts wat de fracties ervan hebben gebakken. Voor de le- den van de meerderheidspartijen is het het voornaamste werk om het eigen beleid en de eigen ministers te verdedigen dan wel te bewieroken. N-VA (fractieleider Matthias Diependaele, 41 leden) heeft zich daar goed van gekweten, soms op het hautaine af, maar telde ook zijn vakspecialisten, zoals een Koen Daniëls op onderwijs die de dames Meule- man (Groen) en Gennez (sp.a) regelmatig
op hun weg vonden. Eervolle vermelding ook voor Karl Vanlouwe, die in de Brusselse dos- siers vaak de enige was die inging tegen de euforische Brussel-kliek. Over CD&V (Peter van Rompuy, 27 leden) kan kort worden ge- zegd dat de fractie, net zoals haar ideologie, nogal vaag en vaal is geweest. Een Ward Ken- nes kon soms nog een en ander op een hoger niveau tillen en er was Michel Doomst om de Vlaamse Rand in het oog te houden en wat kleur te brengen. Bij Open Vld (Bart Somers, 19 leden) waren de meeste snoeshanen te vinden, naast eerder gedegen figuren als Ma- rino Keulen. Fractieleider Somers wist zich in pathetiek te bekwamen.
Oppositie
“The duty of the opposition is to oppose”
luidt het bekende parlementaire adagium.
Wat dat betreft gaat de zegepalm zonder twij- fel naar sp.a (Joris Vandenbroucke, 18 leden).
Van de macht te zijn verdreven is de socialis- ten niet goed bekomen, wat zich heeft geuit in veel gekrijs over een Vlaanderen als soci- ale woestijn met scholen vol uitgehongerde en barrevoets gaande kindjes en - vooral - een land waarin geen bussen rijden. Groen (Björn Rzoska, 9 leden) zette, ondanks zijn waanzinnige denkbeelden, een sterke frac- tie met intellect en dossierkennis neer, wat in het bijzonder voor Rzoska zelf gold. Een gedecimeerd Vlaams Belang (Chris Janssens, 6 leden) had het bij het begin van de legis- latuur duidelijk moeilijk om zijn draai te vin- den, maar wist gaandeweg uit de touwen te klimmen. Janssens en Tom van Grieken zijn in hun rol gegroeid en beten gretig in de kui- ten van de N-VA en anderen. Stefaan Sintobin gebruikte West-Vlaamse thema’s als opstap naar bredere zaken zoals migratie en land- bouw. Wel had de partij wat ijveriger huis- werk kunnen maken.
Op 24 april 1915 werden in Constantinopel (hedendaags Istanboel) honderden leden van de Armeense elite in een door de Ottomaanse overheid geplande actie opgepakt en afgevoerd. De datum waarop deze actie plaats vond, wordt gezien als het startschot voor de handelingen die later zouden worden omschreven als de Armeense genocide.
Vzw Vrienden van ’t Pallieterke organiseert
4 DE SPONSORMAALTIJD
Donderdag 23 mei Plaats: Harelbeke Samenkomst vanaf 18u.30
Receptie met hapjes, ontvangst door Karl van Camp, gastspreker, uitgebreid buffet.
U kan nu inschrijven voor deze unieke avond.
Deelname per persoon bedraagt 95 euro per persoon.
Inschrijven kan door overschrijving van het overeenkomstig bedrag op rekening BE63 7360 1247 8308 (BIC KREDBEBB) van Vrienden van ’t Pallieterke vzw,
Schransstraat 37 B, 2530 Boechout.
Meer informatie ten kantore 03 232 14 17
“VERBUURD, VERZUURD, VERBONDEN”
De Turk Mustafa Aytar is momenteel schepen voor de sp.a in Houthalen-Helchteren. Een ech- te islamosocialist dus. Maar hij staat ook op de lijst van sp.a voor het Vlaams Parlement, op de vierde plaats. Nog altijd. En dat ondanks het feit dat hij op Facebook te zien is terwijl hij de groet van de Grijze Wolven brengt, voor een Turkse vlag met daarop de drie halve manen van die Grijze Wolven. Aytar beweert dat hij “in de val gelokt was” en dat het allemaal maar “voor te lachen” was. Ach ja, die beroemde, milde Turk- se humor. De Armeniërs hebben zich in 1915 bij honderdduizenden doodgelachen, niet- waar? Maar voor de sp.a is dat allemaal geen probleem. Aytar wordt er niet uitgegooid. Onze collega’s van SCEPTR hebben er bovendien op gewezen dat Aytar vorig jaar aanwezig was op een iftarmaaltijd van de Belgisch-Turkse Fe- deratie, de Belgische afdeling van de Grijze Wolven.
Daar werd campagne gevoerd voor de partij van Erdogan. ‘t Pallieterke heeft daar destijds al over geschreven. Op die iftarmaaltijd waren illustere aanwezigen. Bijvoorbeeld de Genkse CD&V-schepen Ali Caglar, geschorst wegens corruptie. Of Ömer Zararsiz, de voorzitter van de Belgisch-Turkse Federatie, en Abou Jahjah.
Allemaal lachebekjes, nietwaar? Of heeft één van hen Aytar daar ‘in de val gelokt’ met een uitnodiging? Op de verkiezingswebstek van sp.a plukten we dit propagandapareltje over Mustafa Aytar: “Mustafa verbindt mensen, staat achter mensen, of die nu Ali, Pol, Samira of Mia heten. Geloof niet in mensen die ons bang proberen te maken, verburen is toch veel leu- ker dan verzuren?” Ja, ja. Maar als die burgers Armeense namen hebben, zoals Apkan, Azna- vur of Avidisian? Of Koerdische, zoals Dilovan of Zilan? Dan wordt er niet meer ‘verbuurd’
of ‘verzuurd’, maar gewoon vermoord. En het
‘verbinden’ gebeurt dan met kettingen, touwen of handboeien.
DOOFPOT EVEN GEOPEND
Na de moord op de kleine Daniël in het asielcentrum van Broechem zijn niet alleen vijf Palestijnen gearresteerd, ook de doofpot rond de vele geweldplegingen in asielcentra is eventjes en heel gedeeltelijk opengebroken, nadat een geheim rapport van Fedasil daarover in de openbaarheid kwam. Zoals te vrezen was, wordt de afkomst van de daders niet vermeld.
Alleen af en toe is de censor klaarblijkelijk on- oplettend geweest, bijvoorbeeld bij de vermel- ding van een grote vechtpartij tussen Afghanen en Afrikanen. Of bij een gevecht tussen Pales- tijnen (alweer) omwille van een vrouw. Soms kan men wel een gokje wagen. De asielzoeker die de kerstversiering aan het onthaal van een asielcentrum in brand stak, zal wel geen chris- ten geweest zijn. De man die amok maakte omdat hij weigerde zijn gewonde echtgenote te laten verzorgen, zal wel een moslim geweest zijn van het pathologisch-jaloerse type dat een vrouw nog liever laat creperen dan haar door mannelijke artsen of verplegers te laten red- den. En wat te denken van de gevechten die uit- braken nadat een volwassene probeerde een twaalfjarige meisje te kussen, korte tijd later gevolg door nieuwe gevechten toen een man (dezelfde?) in de doucheruimte binnendrong waar het meisje zich waste? Welke nationaliteit zou de twaalfjarige asielzoeker hebben die op school een zevenjarig meisje aanrandde? Of de individuen die personeelsleden sloegen, tegen de grond gooiden en bedreigden met messen?
Of de drughandelaar die altijd met een mes rondliep? Al deze ‘incidenten’ gebeurden in de laatste zes maanden van 2018. Het is slechts het topje van de ijsberg. Waarom werd dat rapport geheimgehouden? Omdat anders de propa- gandaleugen over de ‘brave, hulpbehoevende’
asielzoekers snel doorprikt zou worden?
De open wonde van de Armeense genocide
Tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn op be- vel van de Jong-Turken de christelijke min- derheden van het Ottomaanse Rijk, zoals de Armenen, vrijwel geheel weggevaagd uit wat later Turkije is geworden. Meer dan één mil- joen personen werden door middel van de- portatie, massaslachtingen of verbanning ver- wijderd. Tot op vandaag wekt deze datum voor de nakomelingen van deze slachtoffers van de Armeense genocide nog steeds veel emo- ties op. Het is voor hen des te pijnlijker dat de Turkse staat nog altijd blijft ontkennen dat er ooit een systematische vernietiging van de Ar- meense gemeenschap heeft plaatsgevonden.
Van gerichte massaslachtingen en dodenmar- sen naar de woestijn in Syrië is er volgens de Turkse staat geen sprake. Door hen wordt er gesproken over burgeroorlog en evacuaties.
De mars voor gerechtigheid
Op 23 april - de vooravond van de officiële herdenking van de genocide - heeft er zich op het centrale operaplein van Jerevan een grote menigte verzameld. Duizenden mensen staan
er met Armeense vlaggen en fakkels te luiste- ren naar een aaneenschakeling van Armeense toespraken. Als de laatste toespraak is afge- lopen, wordt er onder het geluid van een joe- lende menigte een Turkse vlag op het podium gehaald om vervolgens, onder luid applaus, in brand gestoken te worden. Nadat de vlag volledig is opgebrand vertrekt de hele me- nigte onder begeleiding van trommelgeroffel richting Tsitsernakaberd, de heuvel waarop het Armeense genocidemonument is gelegen.
Vooraan de betoging lopen jongeren van de plaatselijke jeugdbeweging met de vlaggen van de landen die de genocide hebben er- kend.
Anoush, een jonge twintiger van Armeense afkomst en één van de organisatoren van de mars, volgt de demonstratie heuvelopwaarts.
Anoush: “Ik ben hier net zoals vele andere jonge Armenen om aan te tonen dat we het leed en verdriet van onze voorouders niet zijn vergeten. Wij zijn allemaal opgegroeid met de verhalen over wat er ons als Armenen honderd jaar geleden is overkomen. Wij lopen hier om
gerechtigheid te vragen, want het is pijnlijk dat Turkije en een groot deel van de wereld de genocide nog steeds niet erkennen. Het verbranden van de Turkse vlag is niet gericht tegen de Turkse bevolking, maar tegen hun president en diens beleid omtrent Armenië.
Hij blijft ontkennen wat er meer dan honderd jaar geleden is gebeurd en dat is een klap in het gezicht voor alle Armenen. Ik hoop dat wij ooit - als nakomelingen van deze vreselijke gebeurtenis - de erkenning en gerechtigheid krijgen die wij en onze voorouders verdienen.”
De mars eindigt in stilte op de top van de berg. Rustig en stapsgewijs dalen de deelne- mers de trappen van het monument af. Velen leggen een bloem rond de eeuwige vlam (zie foto) die in het midden van het monument brandt. Sommige houden een kort gebed. Een omstaander vertelt me dat tegen de ochtend de bloemen wel een muur van een meter hoog rond de vlam zullen vormen.
Bloemblaadjes
Een paar dagen later bevind ik me ander- maal op Tsitsernakaberd. Voor het monument ligt er een uitgestrekt wit doek waarop kinde- ren en jongeren de bloemblaadjes van al de eerder neergelegde bloemen te drogen leg- gen. Harutyan Marutyan, de directeur van het Armeense genocidemuseum, wijst me meteen op de symboliek van het monument: “Ik zie in het monument een open wonde bij de Arme- nen, want de wreedheid van de genocide en de Turkse ontkenning ervan zorgen ervoor dat deze wonde in de Armeense ziel niet kan he- len.”
Marutyan: “Elke natie heeft een mythe of een herinnering die zijn bevolking bindt. Bij de Armenen is dat sinds de vorige eeuw de genocide van 1915 geworden. De verloren zie- len en het verloren vaderland (West-Armenië) voeden de drang naar gerechtigheid die in alle Armenen leeft. Het is volgens mij ook dui- delijk waarom Turkije tot op de dag van van- daag blijft ontkennen dat het om een genocide gaat. Enerzijds heb je de mythe die alle Tur- ken bindt: namelijk dat de Turkse republiek zegevierend uit de door het Ottomaanse Rijk verloren oorlog is opgestaan. Ze willen ervoor zorgen dat hun Turkse mythe niet door geno- cide besmeurd wordt. Hetgeen Turkije echter vergeet is dat hun republiek is gebouwd op de ruïnes van de verdwenen Armeense onderda- nen van het voormalige Ottomaanse Rijk. Daar- naast is er het feit dat de gestolen welvaart van de vermoorde en de gedeporteerde Armenen mee Turkije heeft opgebouwd. Dat zijn de re- denen waarom zij weigeren om de genocide te erkennen. Zij vrezen dat dit tegelijk een com- pensatie ten aanzien van de slachtoffers van de genocide zou betekenen.”
“We zullen de strijd voor de waarheid ech- ter nooit opgeven. Het is jammer om te horen dat het Belgische parlement ons daarin niet steunt door de ontkenning van de Armeense genocide strafbaar te maken. Ik vermoed dat dit komt omdat, in tegenstelling tot de Holo- caust, de Armeense genocide niet in het col- lectieve geheugen van de Europeanen zit. De gebeurtenissen in het voormalige Ottomaanse Rijk waren voor Europa een ver-van-mijn-bed- show en zijn nooit echt doorgedrongen. Men moet echter zijn morele verantwoordelijkheid nemen en de nodige lessen trekken uit wat er meer dan honderd jaar geleden met de Ar- menen is gebeurd. Anders zal de wereld in de toekomst gelijkaardige drama’s niet kunnen voorkomen.”
JENS DE RYCKE
Het Armeense genocidemonument
Molem Sisters
Woont Sophocles in Molenbeek? Men krijgt alleszins de indruk, als men de argumentatie van de Molem Sisters hoort. Hoofddoek dra- gen, eigen keuzes maken (dat spreekt!) en feministisch zijn… Voelt u het ook een beetje knellen?
Angèle, de zangeres, heeft inmiddels wel bekendheid in Vlaanderen verwor- ven. Zonet nog verkozen tot ‘Brusselse van het jaar’, een wedstrijd die - gelukkig voor haar - niet echt rekening houdt met admi- nistratieve grenzen, want zij is geboren en getogen in faciliteitengemeente Linke- beek. Ze komt uit wat je een ‘artistiek nest’
kan noemen. Dochter van een muzikant (papa) en een actrice en presentatrice (mama), en ook zus van Roméo Elvis, een rapper die zich eind vorig jaar in de be- langstelling werkte met zonder meer een
“moedig” statement tegen Theo Francken:
“Ik ben beschaamd om Belg te zijn als ik vuil als jij in de regering zie, ‘minister’
Theo Francken.” Erg sterk.
Discriminatieverhalen
Nu goed, terug naar Angèle, of beter naar een recente afgeleide van haar num- mer ‘Balance ton quoi’, gericht tegen sek- sisme en dergelijke. Het derivaat - te be- kijken op YouTube - is getekend Sara-Lou, nom de plume van Sara Oualad. De dame is marketeer, ‘youtubster’ en dergelijke, werkzaam in de mode en gehuwd met ene Zaki (niet te verwarren met presenta- tor Jackie Dewaele). Ze werkte zich in het nieuws begin dit jaar met stevige verwij- ten aan het adres van de ‘spelende jon- geren’ op oudejaarsnacht in Molenbeek.
Haar recente scoop was die afgeleide dus.
Het nummer van Angèle werd aange- past aan het dragen van de hoofddoek, jawel, dé hoofddoek. Want zie, de on- derneemster (haar ouders hebben een kledingzaak) heeft het verschil gemerkt.
“Toen ik geen hoofddoek droeg, geloofde ik niet in de discriminatieverhalen”, ver- klaart ze in La Capitale. “Maar toen ik zelf besloot hem te dragen, ondervond ik ze
op verschillende momenten.” En daarte- gen militeert ze dus. Samen met haar zus- ters, de ‘Molem Sisters’ genaamd. En dat
‘Molem’ verwijst natuurlijk naar Molen- beek, hun Molenbeek, zij het dat Sara-Lou toch al wel even in Dilbeek woont.
Vrije keuze
De sofisten zouden er een vette kluif aan hebben. Het vertrekpunt van de rede- nering is een soort van vrijheid, althans, vrijheid om te kiezen. Een hoofddoek dra- gen? Mijn keuze, punt. Alsof het over de beslissing gaat je tronie vol te tatoeëren, of je neus oren, navel en wat nog allemaal van een ring te voorzien. De zelfverklaar- de feministische Molem Sisters zien die doek als een uiting van hun vrijgevochten vrouwelijkheid, maar in miljoenen geval- len is het net een teken van onderwerping, of op zijn minst onderdanigheid.
Men gaat de typisch westerse vrijhe- den claimen om een recht af te dwingen, terwijl in de islamitische wereld, de habi- tat van hoofddoek en andere vormen van bedekking, net gestreden wordt voor het recht om er niet voor te kiezen. Nu goed, Sara-Lou heeft haar keuze gemaakt. En dat koppelt ze op haar YouTube-kanaal aan klagende verhalen over haar ‘sisters’, die zich kansloos zien op de arbeidsmarkt. Ze heeft het zelfs over ‘defaitisme’. Kijk eens aan. Defaitisme was strafbaar in het Der- de Rijk, dat bijzonder respectvol stond tegenover regimes waar een onbedekte vrouw - we hebben het nog niet eens over de arbeidsmarkt - wel eens forse stenen tegen de knikker kan krijgen, tot de dood
erop volgt. KNIN.
Dwars door Vlaanderen 2 mei 2019
6
BRUSSEL
Binnenland > Antwerpen
Gilbert van Schoonbeke
Van Schoonbeke werd niet ouder dan 37 jaar, maar weinig Antwerpenaren hebben zo’n blijvende stempel op de stad gedrukt als hij, zegt emeritus hoogleraar Hugo Soly, één van de auteurs van het boek en ver- antwoordelijk voor de wetenschappelijke eindredactie. “In nauwelijks vijftien jaar, tussen 1542 en 1556, veranderde hij het uit- zicht van Antwerpen ingrijpend.”
Projectontwikkelaar
Van Schoonbeke was in essentie een projectontwikkelaar, schrijft Soly. Hij kocht uitgestrekte terreinen, trok er straten door- heen, verkavelde de resterende gronden en verkocht de afzonderlijke percelen. Zijn eerste groot vastgoedproject was de Stads- waag in Antwerpen. Hij bouwde een nieu- we waag (de plaats waar koopwaar werd gewogen) en legde nieuwe straten aan om het plein waarop het gebouw stond toegan- kelijk te maken.
Dezelfde techniek paste hij toe bij de Vrijdagmarkt, een nieuw plein waar hij een permanente marktplaats voor ‘oudkleer- kopers’ van maakte. Soly noemt dat in het boek een meesterzet. Vele welgestelde oudkleerkopers en internationale hande- laars vestigden zich in het nieuwe stads- deel. Tot op vandaag worden op het plein openbare veilingen van tweedehandsgoe- deren gehouden. Van Schoonbeke ont- wierp ook de Graanmarkt en voltooide een groot deel van de Spaanse omwalling van de stad, een megawerf die te vergelijken is
met de heraanleg van de huidige Leien. Het Tapissierspand, op de plaats van de huidi- ge Bourlaschouwburg, en het Waterhuis, dat vandaag bekend is als het Brouwershuis, zijn de bekendste gebouwen van hem.
De indrukwekkendste realisatie van van Schoonbeke was de creatie van een haven- wijk in de ‘Nieuwstad’, vandaag bekend als
‘Het Eilandje’. Om die te valoriseren, vond hij het nodig iets tot stand te brengen waar al zo lang behoefte aan bestond: de aanleg van een echte haven. Van Schoonbeke deed zelf het originele en goedgekeurde voor- stel om enkele parallelle kanalen als bin- nenhavens te gebruiken.
Visionair toekomstbouwer
Daarnaast richtte hij twee industriële ondernemingen op die uniek waren. Zo produceerde hij alle materialen voor zijn bouwprojecten zelf, waardoor hij niet af- hankelijk was van leveranciers. En een brouwerijcomplex met een centraal be- voorradingssysteem maakte het mogelijk grote hoeveelheden bier van goede kwa- liteit te produceren, waardoor Antwerpen een bierstad werd.
Burgemeester Bart de Wever (N-NA) roemt van Schoonbeke in zijn voorwoord als een visionair toekomstbouwer die tij- dens de hoogdagen van de Gouden Eeuw naar het bloeiende Antwerpen keek met de ogen van een ondernemer. De Wever noemt hem “een stadsontwikkelaar avant la lettre”. Tijdens de boekvoorstelling in het Vleeshuis wees schepen Annick de Rid- der (N-VA) op het immense belang van van Schoonbeke in de zestiende eeuw. “Zonder hem zou Antwerpen noch zijn grootsheid noch zijn grootte hebben.”
Tijdens het ‘Herdenkingsjaar Gilbert van Schoonbeke 2019’ komt er een monument op het plein dat zijn naam draagt, is er van- af juni een van Schoonbeke stadswandeling en loopt tussen 7 juni en 8 september een expo in het Maagdenhuis. Open Monumen- tendag staat dit jaar in het teken van Gilbert van Schoonbeke. Liefhebbers kunnen het amberkleurige Gilbert-bier proeven. Het is te verkrijgen in Stadsbrouwerij ’t Pak- huis op de Vlaamsekaai, de stadswinkel en bierwinkel Abbey nr. 8 op de Handschoen- markt.
‘Gilbert van Schoonbeke. Visionair on- dernemer in Antwerpens Gouden Eeuw’ is een uitgave van Pandora Publishers.
PSIM
Ecolo-raadslid pleegde gewapende overval
In de kleinste van de Brusselse gemeen- ten, namelijk Sint-Joost-ten-Node, heeft een gemeenteraadslid van Ecolo zijn ontslag ge- geven. Zijn partij bedankte hem in een me- dedeling voor zijn gedreven engagement op het terrein en voor zijn inzet voor de ‘jonge- ren’. Op zich niets bijzonders, ware het niet dat het ontslag van Kenan Aydogan er niet zomaar kwam. De man werd namelijk officieel in beschuldiging gesteld, wegens een gewa- pende overval op een kantoor van Ladbrokes in Schaarbeek. Zou het dat zijn wat Ecolo be- doelt met zijn inzet op het terrein?
Belangenconflict
Het college van de Franse Gemeenschaps- commissie (COCOF) stapt naar het Grond- wettelijk Hof wegens het nieuwe Vlaamse in- schrijvingsdecreet voor het onderwijs. Meer specifiek vecht het de extra voorrang voor Nederlandstaligen in Brussel aan. Eerder had de COCOF al een belangenconflict ingediend tegen de uitbreiding van het voorrangsbe- leid, maar dat belangenconflict was vorige week afgelopen en het inschrijvingsdecreet werd hoogdringendheid goedgekeurd in het Vlaams Parlement. En zo kan het Franstalige onderwijs in de hoofdstad de druk weer een jaartje langer bij de Vlaams-Brusselse scho- len leggen.
Spuitruimte
Diezelfde COCOF, die er niet in slaagt op een behoorlijke manier onderwijs te orga- niseren, slaagt er wel in om voor drugver- slaafden een spuitruimte in te richten. In het meerderheidsakkoord had de stad Brussel al
Antwerpen viert dit jaar de vijfhonderdste verjaardag van Gilbert van Schoonbeke, de grondlegger van de Antwerpse stadsontwikke- ling, die wat in de vergetelheid is geraakt. Een fraai uitgegeven boek over de man als onderdeel van een herdenkingsjaar moet hem weer onder de aandacht brengen.
de opening van zo’n spuitruimte opgenomen, al laat de wetgeving dat niet toe. Daar zal ver- andering in komen. Brussels Parlementslid Ju- lien Uyttendaele (PS) - stiefzoon van Laurette mitraillette Onkelinx - diende een wetsvoor- stel in dat spuitruimtes een wettelijk kader moet bieden. Het wordt binnenkort voor de Franstalige Brusselaars gemakkelijker een ruimte te vinden waar ze ongestoord drugs kunnen gebruiken, dan een Franstalige school met enig onderwijsniveau.
Waterschaarste
De burgemeester van Maasmechelen, Raf Terwingen (CD&V), ziet in Eisden plots een ondergrondse zoetwaterzee die er al honder- den jaren ligt en waar de watermaatschappij gretig gebruik van maakt om de drinkwater- voorziening in de regio te verzekeren. Met de verkiezingen in aantocht vraagt hij een con- creet plan van de volgende Vlaamse regering.
“Duizenden liters water per dag. 20 miljard liter per jaar, verspreid over 31 plaatsen in Limburg, worden gewoon in waterlopen zoals de Zuid-Willemsvaart gepompt. Dit terwijl in Vlaanderen watertekorten zijn”, zegt de bur- gemeester. De steenkoolmijn van Eisden werd in 1907 opgericht door de Société Anonyme des Charbonnages Limbourg-Meuse, die vanaf 1922 steenkool begon te produceren en water weg te pompen om de mijnwerkers te beschermen. Het was daar één gigantisch groot watergat. Dat is bijna 100 jaar geleden.
Het verhaal gaat dat de ontdekkers van de steenkool in Eisden op een waterbron of een verzamelput van ondergrondse waterstromen stootten die vele malen groter was dan die van Spa. Men koos voor kolen, om elke con- currentie met Spa uit te sluiten.
Ochtendsymposium Marnixring
Voor het vijfde ochtendsymposium, georganiseerd op zondag 28 april te Mechelen door 15 Marnixringen van Vlaams- en Midden-Brabant, was een imposant panel uitgenodigd: Lieven Boeve (katholiek onderwijs), Anette de Groot (Universiteit Amsterdam), An de Moor (Odisee Hoge- school), Luc Sels (rector KU Leuven) en Machteld Verbruggen (Thomas More Hogeschool). Moderator Jurgen Ceder liet hen antwoorden op deze vraag: ‘Overleeft het Nederlands in het onderwijs?’
Na een overzicht van de situatie in Vlaan- deren en Nederland volgde een debat over het nut en de noodzaak van anderstalig on- derwijs in Vlaanderen. Ten slotte gaven de panelleden hun visie op de toekomst. Daar kwam naar voor dat de wetenschap nu een- maal een lingua franca nodig heeft in onze steeds verder mondialiserende samenle- ving. Het onderwijs speelt in op de vragen van het internationale bedrijfsleven om meertalige opleidingen aan te bieden.
Uit onderzoek is echter gebleken dat hierdoor de gedaalde taalvaardigheid
een negatieve invloed heeft op het stu- diesucces. In Nederland is er verzet op til tegen de ver doorgeslagen verengelsing.
Een nieuwe wet zal daaraan verhelpen. In Vlaanderen loopt het zo’n vaart niet: het Nederlands blijft de instructietaal. Luc Sels pleitte voor een slimme taalpolitiek. De moderator besloot: “We moeten onze taal koesteren als ons erfgoed. Het Engels zit overal, we moeten ons zorgen maken op- dat het Nederlands geen folkloristisch ver- schijnsel wordt.”
PIET BOUCIQUÉ
