m m m ^ m
m M m
t m m ^ m m ' M m m ^
m m m m m M m
,
0 1 1 0 1151
'm
EXPEDITIE-HERINNERINGEN
T)OOR
N I C O D E M U S .
Bo.'kluinJ«l Visser 4 Co. - Weltevreden
1 8 9 9 .
fff
E X P E D I T I E - H E R I N N E R I N G E N
(PEDIR, EDI, P E ^ S A N Ö A N en GEDONG) M /
( J K O O T I I K L D K N D U ' I I T IN
VELE ZANGEN EN REIEN.
P K 0 1 I ( K ) ( 4 .
Xoj; rust luPii iiit't iii 't ruw»' Noorden Van sloeber jacht en oorlojfsdwiinj?
Kil is "t daar niet, zooals "t Iwlioorde Ontslagen van <ien last iler pran;;.
Een kwart eeuw is liet reeds K""'«'"'«'".
Dat daar de klewanjr werd jrewet Kn dat daar de eerste blanda's streden
't seliettren van de knj>rstroni|»et.
Heeds vaak liad men in vroeirer dairen Het einde van den strijd verwacht Kn warm had inenifr hart sresiatren
l^j vredo, die had toeffelacht.
Kn tlians men kan de Jaren tellen ,Maar wie, wie telt hel ollertal?
ziet men iKMyen netlervellen.
ik dien slajr vergeten z a l !
islatr. die mij, toen "t weder faalde, roon deed vallen van lu^t hoitt'd.
( • K M A K , steeds in 1' «jeloofd zou, zoidang ik ademhaalde sterken in uw vriendentrouw,
Die, meende ik, nimmer kon versajren.
- 2
, M a a r ach, Let valt niü zwaar te d r a g e n , ,I)ien zwaarsteii last van dnbbleii m n w . '
Z(»(t sprak van Kottu Hudja'g w a l Ken m a n , ' t w a s Neérlands hoop.
Die zeiden niet den vijand vocht Bij O K M A K S overloop.
Maar Holland ziet verwonderd op , B r a v e m a k k e r , neen!
,'t Lukt niet met \jdel woord en geld;
, H e t lukt door strjjd alleen.
„Komt thans, vernieuwen wjj 't gevecht , K n toonen, wie we zjjn;
,I>e strijd moet eindlek nu beslecht
„Door rimboe en ravijn."
Zoo bond «lus Neérlands troep«>nmacht Opnieuw den strijd weêr aan.
Toen zei VAN H K I T S Z heel onverwacht:
„Ik wil naar l ' i d i r g a a n . "
, l k o o k . ' zei generaal V A N V I . I K T .
„Maar niet met zooveel m a n ,
„haat Jij ze op J a v a rustig thuis,
„Ik kan ze zo(t wel a n . "
De kolonel, die kreeg zijn z i n , Werd gouverneur er bij.
De Kamer zei: „'t Is g(»»'d, maar d u u r , "
Kn zong toen deze rei:
„Helaas, als het dan m«Mït, zie hier dan onze (renten, ,,ln Hodsnaani, wees er zuinig meê, ,.Bezuinig op de traktementen
„Van de officieren der arniée.
ï
t
V O O R Z A N G .
Nog hield het schriklijk pleit van d w a n g en vrijheid a a n . Nog kon men OKMAK niet met zijne macht verslaan.
Al trok men links en rechts door bergen en moerassen.
't (ielukte niemand ooit eens O K M A K te verrassen.
Kn de tinanciekist, <Iie klaagde steen en Ix-en.
Toch hield inon altijd vol en trok n a a r /V./;»- heen.
De vlag woei moedig rond en de overwinning tegen.
,.Nu rijgt de k(»lonel den vijand aan d«'n degen
„Kn legt ook de Atchinees, uit schrik voor 't repeteer
„Ten laatste strijdensnioe, <le scherpe wapens neer."
Zoo hoopte Nederland en, als de dag zou naadren, Dat Neérlands Koningin de kroon droeg haren vandren.
Zou ook dit rijk gewest, thans onbevlekt en schoon.
Als schittreiid edelsteen dan Hoiikren aan h a a r kroon.
Reeds liad men vorig j a a r ons wapen hier doen vreezen Kn hiid dit zonneklaar zijn deugdzaamheid t»ewezen;
Heeds had de controleur in zijnen vrijen tijd
Ken kaart van 't land gemaakt, dat w a s geen kleinigheid.
Nu zal de kolonel het stoute stuk g a a n wagen;
Hij zet zijn staf aan 't werk, die arbeidt gansche dagen.
Ziethier het resultaat van uit v a n d a a n . Zal men langs l'eilir* stroom al naar Kemuhi gaan,
Kn heeft men O K M A K daar dan uit het oog verloren.
Naar
hnhnnj TidJI
nog om l'oi.iM <»1> te sporen.Kn zoo dit pad besta door 't 1'edireesc.he l a n d . Hij wil. dat Neérlands vlag daar ginds zij neêrgeplant.
Van SrUmwu rukt men op om met hem saam te spannen.
Vijf bataljons staan klaar met vele w a k k r e mannen.
Het «mversaagd besluit gaat zonder wankleii voort;
De .lavabataljons die gaan nu ook a a n boord.
De dokter S N O I C K HI'KtiUos.iK zal hier tot raadsman wezen.
Hii, die het Atchiiieesch kan schrijven en kan lezen.
Hij, die uit studiezin naar 't heilig S h k h i gaal Kn Muzelman met hart en ziel en inderdaad
Zij smachten naar het uur. waarop zij henensnellen;
Het slaat. De kust stroomt vol en Tessels duinen zwellen.
Het paalwerk is bevidkt en booten /.onder tal Zijn op- en volgejiropt en roeien af v a n wal.
- 4 — .•> —
H'>P1 N'eêrland zoiidt haar wensfh ton liomol; opjretojrpn Ziet zij haar kinderen voor haar oer ton k a m p jrovlojron.
Don woorstand t a i t o i i , 't lot Itravooron, om misschion Kon laiiwor nirordor aan iiaar lanwovkroon to /ion.
't Van?t aan hot kh»ok bodrjif, waar 't nakroost van zal sprokon.
Mon windt do kal»ols, hijscht do zoilcn wacht hot tfckon.
't Vorsohjjnt: l)o lont strijkt noêr. hot kna]>pond krnit ontbrandt.
Kn "1 los}rod(»ndord sohot wonscht hoil aan 't vadorland.
Sproi zaïiirstor, S|M'O| dion t<icht op eitors on klavioron;
V(d(r Noêrlands maniion na lanjrs iM-rpon on rivioron.
Hi'zinjr hot waa<rstuk. maal don uitslajr, roer on strofl E n val u 't loon dor kunst, oon bloomkrans d a n ton dool.
E E R S T E ZANG.
Hvi nni ßniatlekf Atjehera.
La illah'allah! Do blanda's dio k(»nion!
La i l l a h ' a l l a h ! ^ S l a a t hon op hun snoot!
Klowanpr on rontj/n>r tor hand nu sf^nonion, /'(-(/<> trodronkt mot hot Hollandscho blood!
W'ot uwo wapons en wijdt u ton doodo, Zali(r ilo dappro. dio valt in don stnjd.
Aohtor don pajrjror on woêrstand f![oJM»doi!!
Volgrors van A l l a h , to wai»on. 't Is t^jd.
Hoordon wij niot daar do stonimon dor vaadrou:
..Kindron van/V<//V,Houdtstandonhondtmm'd."
La illah'allah. Do blanda's dio naadron.
La i l l a h ' a l l a h . Slaat hou op hun snoot!
't Was, of natuur vorbood don toolop door te drijvon, Tweo hoot'dotti«'ioron ziok, dio nu o(tk achtorblijvon.
Hot two«'do Imtaljon vorliost haar ooinniandant Kn do andoro zioko man is de opporintondaiit.
Maar vruditloos is liaar wonk aan lion, dio henonsnollon, 't Was Not'-rland niot uiocr vroomd Natuur do wet to stollen, Daar nu ot-n trrnot-majoor hot twoodo comniandoort,
TorwiJI oen andre no<r hot rjjk dor inkt rojreert.
Mon zot mi stoom op sti>om on is op zoo verdwenen KM houdt dan no(»r«1 waarts aan naar Atjohsstranden honen.
1
«
Gelijk hot vluchtend wild ontkomo lanjrs hot v e l d , Zoo roppen zij zich voort do tonjrols nitfrosnold.
H e l a a s , waar wilt «rij hoen. verdoolden? Wondt don stoven.
Keert naar uw haardstoê weêr, V(tor ziokte en koorts iM'jfoven.
Z i e t , ziet uw w i m p e l , die zich uitstrekt in do lucht.
W'ijst u naar de oorden weêr. dio jriJ to roekloos vlucht.
M a a r vordor traat mon steeds van .lavaanscho stranden O m in oon onklo week te /V(//V aan to landen.
H i e r zotolt nu ( i o d M A K S mot sabel en <rowoor.
Hier zijn drie da mos slechts en haast jroon bnrjrerhoor.
't Hestuur, de «roestlijkheid oii de Atjohassocatie Vormt hier do burfrorij, 't beyrin dor pacificatie.
Ziet «rinds het le<rerkamp^'an Noêrlands troopenmacht,
«ielxiuwd door kettintr)<oer«'n en dor «ronisten kracht.
Hier zal de zucht naar roem ons voel jremis verzoeten.
W a n t iodor hunkert (tm don vijand nu to ontmoeten.
Kor i'indlijl» kon>t do d a ^ , dat mon ton kamp zal «raanr Do kolonel VAX HKI TSZ rukt zelf op durotf a a n . Hier zon. zoo dacht uien reeds verscln iklijk voel jrcschiodon
Kn zwaron te<renstanil Z(»u O K M A U hier ons bie<lon.
W e l klinkt do donderbus van tijd tot tijd ons toe.
M a a r waar is O K M A Ü ' S machti' Is hij hot strijden moei' W i e hior thans strijden wil, dio ziet zich wreed bedrojren.
„Nu is mijn laatste lioop," zoorooi»t VAS HKI T>Z ,.vervlo>ron,
„Ztiovor ik zoek of s t a a r , waarheen ik wonde o f keer, , I k zio van O K M A K ' S macht treon lans of k l e w a n g moer.
, M i j n vrienden, 't is {redaan. 't irebor<rto hcr}rt lu-n allen.
. N >ou houdt de vloek niet in, dio uit uw mond w i l vallen.
, N i e t s minder is do h e l d , dio op zjjn tijd eens vloekt,
«Hier staat nu Noêrlands hoop, die T O K K O K ( ) K M A I ! zoekt.
..De vijand is >rovlucht. maar laat ims niet versagen!
..De Zeven Moekims in om TOI/M na to Jajron ..Kn neemt do snoodaard dan naar .lfj<li nojr de wijk,
,.Dan komt van StUuiotH toch de troep VAX S T ( H T.IKS|»I.IK.
,.Zoo in hot nauw jrobracht daar tussclion t»eido vuren, ..Zal hii zijn stout verzet wel mot don dood t)ezuren."
Men kwam. men za*:. men over . . . . nachtte in TOI.IM'S huis.
Maar. voor zijii lijf beducht, was deze weêr niet thuis.
W e l komon 's avonds laat no<r daar de Sclimoeneezen.
M a a r vordor zon<r men toch: ,.Es wiir zii SCIKMI >rewesen."
Mon «raat weêr naar
Sri/li.
D a a r was liet bijstei- druk AI in do bent^>rmess. Mon zat op stool of kruk (>|) leimintr of op trap. de ^Mond of op do tiankenK n deed zich daar te v'ood aan >refrapiM'orde dranken.
M a a r . ach. het duurde kort. want na oon d a t o f vier.
- 6 -
TIKMI >riii>r nit'II in de niarscb, de een daar en de andere hier.
Bii Kofa 1'oefoh werd nojr tejfenstand >reboden En kregen de Atchineezen wel 71 dooden.
T)at was een goede les voor dat eanaillepak.
Men sliep in Hnd'HM'miii'H. de hemel was ims dak.
De (ifé Sihloh ziet men daarna nog attaqueeren
Om verder te T/ot Morroii;/ des nachts te bivakkeeren.
Het mysteriwus Ktmila was ledig, vuil en arm En verder trok men steeds en overal was 't warm.
Ze sloegen in MuftiraiH een luitenant op zyn mouwen.
Waarom ze met z^jn drieën vier hebben neêrgehouwen.
Het was dns in die streken nog iieeleniaal niet pluis;
Men stuurde d a a r 't reserve en de artillerie naar huis.
De rest gaat »»ver tjotjes. door zon en door den regen Naar kampong l'mluiKj TidJI, die marscb viel wel wat tegen.
Den negentienden zat men alweer aan Se;/ir>t strand En d r u k t , dan '2(1 Juni elkander de afscheidshand.
Toen zeiden Selinioen's mannen: „Het schip ligt in de haven ..W'Ü gaan Kofa Hadju, S a l u u t , o N'eêrlands braven!"
T W E E D E Z A N G .
kwaanit te /W/>- nauwljiks aan Om daadlijk te overwinnen E n dacht de prang, die was gedaan
Maar z\j moest nog beginnen.
Men trok naar (ilwiniHuitj hijoemj naar iktiuef en
Siljmg,
U'aar men weer de Atchineezen tot retireeren drong.
Men bleef ^Le» lioim Mutifirnjr' ( • ) nog immer door bezetten, Om T O E K O K S A M A IWKIA het boosdoen te beletten.
Ook in de Zeven Moekinis daar kregen ze op d'r k o p , Toen staken de Kdineezen brutaal de hoofden op.
Met T A P A aan het hoofd (dat was een heii ge vent), Daar atta»iueerden zfl het établissement.
„Daarhenen ", zegt VAS HEI TSZ nu, den handschoen opgeraapt;
En tounen \\\\ den vijand, d a t N'eêrlands leeuw niet slaapt.
„Hier zal V A X B K X S K K O M als intendant fungeeren, ,\V\i zullen de Atchineezen eens duchtig mores leeren."
Daar sloegen Neêrlands mannen den vjjand op zjjn snoet.
De hoofden werden tevens geweldig zwaar beboet.
De k(»lonel komt tliuis, waar men hem dra berichtte.
D a t T O K K O K O E M A K hier weer kwaad had zitten stichten, Bivakken had besclioten, b|j dag en ook bij nacht.
E n de colonne W ' I I . I . E M S e e n s ^ ^ W ^ H i u i s gebracht.
.»Daarhenen," klinkt het en gjj tweede,
„ E n voor vorstin en land met mannenmoed gestreden."
I n IJio hjfnh daar zat men geheel op zijn gemak E n maakte men partijtjes, dat was een goed bivak.
Van daaruit ging men henen den omtrek te doorziteken.
Men trok naar links en rechts tot in de kleinste Inteken.
En waar men hutten vond van. wie was uit geweken.
D a a r zag men ons met lust de boel in brand gaan steken.
Den 14''"' Augustus ging men n a a r Ttnn^eh heen, Totdat men <)p een middag al voor een kloof verscheen.
Dat was een sterke stelHng, daar gooiden ze met steenen E n schoten luitenant (ïo<^KS door arnuMi en door beenen.
„Tot hiertoe en niet verder," al deed het n(»g zoo zeer;
Naar huis moest men zich wenden, men ha<lgeen vivresmeer.
Intnsschen hadden andren b\j dag en ook b;j nacht Si-ijH in seingemeenscliap met IJi« Jifenh gebracht.
Men khnn toen op den toren en keek naar 't heuvelland E n seint en tlikkert van den top des torens aan het strand.
De kolonel, die zei toen. Ik wil ' t e r niet b|j laten.
„Nog eens naar henen, niet lang daarover praten."
E n over Ix-rg en dal. «loor kali en (loor woud.
Kwam hti te Tiim>*(h aan en vond er niets dan goud.
Wel ving men (H:>IAK niet. maar toch viel niet te klagan.
Den Atchinees was weêr de schi ik oni 't hart geslagen.
H E T L I E D VAN D E „ K O M P E N I E M E H A H . '
r ;
Kotn Miintfiiif fiiirofl.
W i j behooren tot het gilde Van de roode troepeinnacht;
Vraagt VAS H E I T S Z . o f h^j wel Atjeh Zonder ons ten onder Itracht.
Vraagt VAS H E I T S Z . »»f h\i vóór Tanisch Allen weerstand overw(»n.
Had hij niet de hulp der mannen Van het roode bataljon.
— H — — . 1> -
Vraajrt aan ieder, die 't kan woten, 't Zij (»ti'cier, hetzij soldaat, Krijtrt de ..Konipenie' ten eten,
A l s (reen dwanjrarbeid bestaat.
D E R D E Z A N G .
Het water is ons elenu'nt.
W i j leven in nmerassen, iMis naar l'nsant/att ons >re\vend.
(Mn daar in 't rond te plassen.
Oni iedren Ateliinees lie^^stont zijn te lieletten,
Zou men liet r^jk Pini*ait</<nt eens op zijn nninnier zetten;
Al srin^ men door k(»ewala's liet water tot de horst 't Was oni eens froed te kijken, waf Ï O K K O K TiiiiKi dorst.
Jlen kwam in l'oihiii Tjlhrik na 'n tweetal zware darren, W a a r wij van (il(ieiii/iiin<f hoi mi een sterke bentin^ zajrcn.
De kolonel lo<reerde bij den I ' A M Ü . I M A 1 ' H A S U ,
Wiens wederliellt rejreerde, 7.\\ was voor niemand baii>r.
Na aan den mond der Munei nn«: eerst te tonrajreeren, Zon men via de lienvels weêr verder <raan niantlu'ert'ii.
Men kwam dien (la>r ni»'t verder dan tot in lAi/)ih<in Maar was, "t is waar, veel modder, maar ook vt'cl
ramboetan.
Airi iirfiih was't land, w a a r wü t(»en moesten wezen.
W'ii stonilen voor Met klewanjrs en met
l>ie liei)en vreeslijk liaastijr laiijfs <ie oever oj» en neer W\j sclioteii ni«'t het eerste, maar frin^ren oversteken
Kn de art'lerie stoud k l a a r , om oj) het eerste teeken l»en vijand te beschieten, die, boven op een tjot
Naar «ms te kijken stond. Nojr valt ^'•een enkel schut.
Daar nadert l i i i f n a n t K I S < I I K K met eenijre soldaten.
Het bovenlijf ontbloot, den jrladden oeverkant. Men liad hem in de «raten.
Kn hoort! D a a r klinkt een schot. Het repeteer weerklinkv, Terwijl 't kanon daartnsschen de baspartijen zinjrt.
..Ik kan je best niet zien; wij zijn jreen kojrelvanjrers
„ E n 'k smeer hem als de w i n d . " We>r waren de Pasanjrers.
Toen kwam er no>r een heuvel en die was steil en trlad.
viel zoo meenVe kohns (*) van boven af van "t pad.
Toen 't volk nu uit l'f/^iif/ati naar 't Zuiden was geweken, D a a r viel
oen 't vol
W a s nuMi uit (ildritijHiHif D o f i m den
1 . . , . . . . . y . . . . . , - v . . .
de kali en zajjen Atcliineezen iet lansen en jacht/oer en jreweer.
ft
boel in brand sraan steken.
.Met Xederlandsche vlajrtren, de klewanjr aan do zij, Zoo liepen met freweren vierhonderd ons voorbij.
In 't modderig; Lam LociniMtfi- betrok men de bivakkon.
Dank zij een malschen regren, met tlinke, natte i»akken.
Aan de KwiruUi Itjauhu d a a r zat men in den brand.
Daar sloeij lijj't fcmrajreeren een stoonisloep op het land.
Kn verder was de tocht: slecht water, nuidder, rejren Kn viel, vi>(»ral den . I A S T . I K S , maar <»ok den andren. tefren.
V I E R D E Z A N G .
Verzuchtimj rott feu iniiilioiiitfe.
Hier zit ik a l s een kikker In modder en moeras.
Straks schieten ze me voor iii'n knikker, 'k W o u , dat 'k bij moeder was.
,.Ziet (rij dien heldenstoet, mijn zo(m,
„ D i e door moerassen wandelt
„Kn wiiMi liet .^jehsch volk om zeerst
„.Met considi^itie behandelt ?
„Dat zijn de mannen VAS HKI TSZ, ,.De mannen van 't nieuwe >reweer;
„Die sloejren het fiere l'edirrijk ..Met éenen slajr terneer.
„Die sloejren l'ift.i)ni>/<iti'K weerbaarheid
».Voortdurend op de vlucht.
„To«th zijn wij mannen van d i i h m i j
„Nojr niet voor die blanda's beducht.
^.Vandaajr is 't ecditer nu al te l a a t ,
„ K n komen de troe|H>n niet meer.
„Dus fraan we naar huis. ina.-ir naar moeder de vrouw
„Kn keeren dan mor<ren hier weêr."
( * ' M u i l d i e r .
- 1(» -
Dat zoiden zo toon in do missijrit, ( D a t is eon Atjobsclio kerk.) Kon dool bloot' oclitor nojr op wacht
In do hontiiijr (eon vostinjrwork.)
Hot was togi'ii vi«'roii, tcwn <io schildwacht hen riep:
..Ziet sriiuls konion niannon op jtaardoii,
„Daarachtor ooii onafzioiibaro rij,
..V«»uro|» gaan ott'cieron niet zwaardon."
.,\\ ii woton Viin don prins sroon kwaad
„ k n k p o n do kat uit de iMxiiiion,
„ M a a r koinon zij to dieht iialiij, .,Dan sciiioton wo zonder scliroinon."
Kn dat nn jroliourdo, zooals was jrozojrd,
\\ant in Kovoclitstorniatie,
Daar kwamen twee bataljons en de niarochausseos Vooniit vol tr(»ts «'ii vol statie.
Ze lii'pen over de sawah hoon ( D a t is oen Indische akker).
„ I k kan je verzeekron, die siiwah was nat ..Kn iiiMuldj'iy. »lest»- makker/."
tfiocLi^^
Do lui in de bentingr en 't Atjohsche d o r p , ( D a t zij oen ^<j<tinin)»ir noemen),
Die sohoten vol moed iiun toen af.
Waarvoor ook do waarheid verMoenieny
Ze schoten toen laii>r. maar zo schoten toon slecht r i t kanonnen en uit de freweren.
Maar s|M»oditr. toon klonk er hot horensifrnaal.
D a t sprak ons van nu „atta(|neoren."
„DUjt staan toch, o lafaards en houdt nu eens stand,
„ D a n slaan we je flink op je falie.
Toen rieiMMi die Atjehors op eens , . H a , sliep uit,
„.Tullie kunnen niet over de kali."
„ M a a r is diin die kali ook nat en ook diep,
„ D a n h«'l»lten wij nog de jteweren,
„ K n krijg .Ül k«»»?*''
„ D a n helt je niet veel te beweren."
- 11 -
„ K n bovendien iiog hier hob ik een vlot,"
D a t zei tdoii de luit'iiant VAN B A K K I ,
K n hij sloeg toen die lui aan d' anderen kant O p 'r ziel en d'r tabernakel.
Kiitin, de strjjd die was toon beslecht Kn daar, wie zon hun beletten,
G a a n twee C(im|»agnieën naar de overzij lieên De missigit bezetten.
Men ging toen ook nog naar 't land van K K K T I
Kn wat deden die Atjehsclie hoeren y Z e vielen den trein niet de kh^vang toen aan
Kn vernuKiiddeii de kottiiiji^éeren.
Bij
MofiiH Kitrii
daar voclifen we weêr Kn hebben den vijand verslagen;Z e schoten met ges(;liut op ons IHt vóor-liistorische dagen.
Z o o had dan de vijand totaal een vi'rlies V a n een tachtig strijders geledon.
Kn we niaakten er toen weêr een einde maar aan Kil zeiden: „Aiit Wiedersehen."
S L O T Z A N G .
Z o o waren maanden omgevlogen, Kn Muitenzorg's (iroote Heer
Z e i : „Laiil mijn kiiidren wedorktMiien.
„ A c h ! Stuur mij niijiie krijgers weêr.
„ A l hebt gii O K M A K niet gevangen.
„ I s IN»I,IM niet in onze macht,
.,Toch bebt gij ginds door uw volharding.
„ D o Pedirstroek tot rust gebracht.
„ W a s eerst de hemel niet rooskleurig,
„Ontweek de vijand iedren slag,
„Augustus zei: „ H e t kan verkoeren.
,.In 't Oosten daagt een nieuwe dag."
„ V a n IJ)» Itjiiiih. kwam de vi<ïtorie,
„Toen onderwierp zich nieiiig hoofd
„ K n keerde e«ii rust in deze streken,
- 1 2 -
„Die vour de tuekuuist veel beloofd.
„I)aarl»|j k w a m nog de tocht naar
Tatiiitfh,
„Toen zag niet schrik weêr de Atchinees,
„Dat waar z\] ook hun toevlu<!ht zochten,
„ V A N . H K U T S Z / y n troep den doortoctlit wees.
„Twee bataljons zjin thans voldoende,
„Laat dns de rest naar huis tuc gaan,
.,Naar .Tava's strand, waar vol veiwacliting
„De burgers a a n de reeden staan.
„Kn om het bataljon te looiien, ..Dat meest v a n elk heeft rondgedwaald.
,.Zal "t veertiende op NP;/// blijven.
,,Terw|jl de rest wordt ingehaald."
.,Zoo was het einde dus gekomen
„En de expeditie was gedaan
„Kn zag men Xeêrlands dajipre krijgers ...Met de l'aketvaart huiswaarts gaan.
Itei mn dmikhure tunyirt^.
H e i l F , gij helden, ott'cieren en mindren!
Heil r , gy strijders voor waaiheid en recht!
Do«)r uwen moed, uw kracht en volharding, Is thans de stqjd in M i r beslecht.
Ziet onze dochtren; zjj strooien met hhtemen, Sieren uw sabel, nw jas en uw hoed, Heil I ' , gy stryders van lantl «>n van zeemacht!
Heil U , O helden, gy mannen van moed!
Zoo waren toasten en champagne, Soiree variée,, concert en bal
Het daavrend slot van dees' campagne.
Waar men nog lang van spreken zal.
