1 Minister van Defensie Ank Bijleveld-Schouten
Speech bij het Coming Out Day-ontbijt 11 oktober 2019
Goedemorgen!
Mijn naam is Ank Bijleveld-Schouten, en ik ben heteroseksueel.
Ik heb nooit uit de kast hoeven komen.
Ik kon altijd hand in hand met mijn man over straat.
En ik weet dat dit niet voor iedereen geldt.
Ik ken teveel mensen die op straat soms de hand van hun partner loslaten, omdat het niet veilig voelt om affectie te tonen.
En ik ken de verhalen van mensen die gepest en buitengesloten worden.
Mensen die door allerlei signalen – opmerkingen, zogenaamd leuke grapjes – niet ‘uit de kast’ durven te komen.
Dit gebeurt overal in de samenleving. Dus ook bij Defensie.
Dat moet anders.
En daar kunnen we allemaal aan bijdragen.
Vanuit onze Pride Community bij Defensie staan er boegbeelden op, helden en pioniers.
Ik ben trots op deze mensen.
Maar zij kunnen het niet alleen.
Ze hebben mensen nodig die hen steunen.
Die hen het gevoel geven: je bent normaal, je hoort erbij, wie aan jou komt die komt aan mij.
Zoiets maakt echt verschil, weet ik uit verhalen.
Zoals de buddy van mijn adjudant, in 2001 op Curaçao.
Zijn buddy was marinier der 1e klasse en hoefde zich binnen het peloton van medemariniers niet te verdedigen voor het feit dat hij op mannen valt.
En ik denk aan het Hoofd Operaties van de Koninklijke Marechaussee op Sint Maarten dat ik onlangs ontmoette. Zij is getrouwd met een vrouw en beiden horen ze er op de jaarlijkse Familiedag bij.
En ik denk ook aan de vlagofficier die zich nooit gehinderd heeft gevoeld door zijn geaardheid: vice-admiraal Arie-Jan de Waard, directeur DMO.
In al deze situaties waren er mensen in de groep die de toon zetten.
Mensen die laten zien: deze persoon hoort erbij.
Deze persoon is niet minder, maar gelijkwaardig.
Het zou niet dapper moeten zijn om jezelf te zijn, maar dat is het voor sommige
2
mensen wel.
Dus dat is vandaag mijn oproep aan iedereen, ook als je niet onder de noemer LHBTQI valt: steun je collega.
Door je collega gelijkwaardig te behandelen, en er wat van te zeggen als anderen dat niet doen.
Draag bij aan wat Arie-Jan de Waard zo mooi noemt: de morele fitheid.
Hij zei daar een keer over:
“Het is als met fysieke fitheid, als je daar even niets aan doet, word je zo slap als een vaatdoek”.
Daar ben ik het mee eens, en daarom heb ik het initiatief genomen voor dit ontbijt, samen met de Stichting Homoseksualiteit en Krijgsmacht.
Zojuist hebben we de regenboogloper uitgerold.
En sta ik hier nu met de staatssecretaris, de CDS en de P-CDS.
En zagen we tijdens de botenparade deze zomer een volle Defensieboot, met onder meer toenmalig Commandant Landstrijdkrachten luitenant-generaal Leo Beulen en onze secretaris-generaal Gea van Craaikamp, die toen net begonnen was.
Zo laten we aan de Pride community zien dat wij dit belangrijk vinden.
Dat wij erkennen dat jullie gelijkwaardigheid verdienen, en dat we daar nog niet helemaal zijn.
We hebben daar nog een lange weg voor te gaan.
Zo hoorde ik om me heen wat gemor over deze dag: ‘zo’n Coming Out Day, waar is dat nou voor nodig? Waarom moet hier aandacht aan besteed worden?’
Omdat het nodig is.
Want lang niet iedereen voelt zich veilig.
Door bij Coming Out Day stil te staan, blijft het gesprek hierover gaande.
En je ziet ook dat meer mensen dat beginnen in te zien.
Vandaag wappert de regenboogvlag bij het kasteel van Breda en bij de andere NLDA-locaties in Den Helder en Den Haag.
En ook op het MEA in Amsterdam.
Daarmee laten we als Defensie ook zien dat homofobie niet meer kan.
We willen naar een inclusief Defensie en een diverse krijgsmacht. Ook omdat we dan operationeel sterker zijn.
Sergeant-majoor Mees Soffers formuleerde het een keer als volgt: “Je hebt veel meer aan iemand die zichzelf kan zijn, dan aan iemand die doodongelukkig op de bank ligt.”
Wij kunnen samen het verschil tussen die twee uitersten maken.
3
Al jaren sleep ik hetzelfde bord met me mee, een rond bord, Delfts blauw, waar artikel 1 van onze Grondwet op staat.
Het staat op tafel in mijn kamer.
Ik zal het voorlezen:
“Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld.”
Die gelijkwaardigheid staat als belofte in de Grondwet, maar het is lang niet voor iedereen realiteit.
Wij moeten met z’n allen de belofte van artikel 1 waarmaken.
Daarvoor moeten we blijven werken aan onze morele fitheid. Want we mogen niet verslappen!
Ik wens iedereen een goede dag!
Dank jullie wel.
