Scenario Mathieu Gabella Storyboard VirGinie auGuStin tekeningen Julien Carette Decors JérôMe benoit inkleuring Jean-baptiSte hoStaChe Cover Jean baStiDe Cöordinatie nautiluS StuDio
1 . G O D D E L I J K E G E R E C H T I G H E I D ?
Met dank aan de hele ploeg. Ik weet het: dat klinkt zoals bij de Cesaruitreiking, maar we hebben toch maar fantastisch werk geleverd.
Met dank aan de ploeg van Delcourt voor hun steun.
Dank aan Julien en David… voor alles.
Deze strip was een voorbeeld van teamwork.
En nu is hij af. En de Beul is ons niet komen halen. En dus heet mijn volgende strip:
‘Het Leven is Mooi’. Je weet maar nooit hoe lang het duurt…
Mathieu Cabella
Met heel veel dank aan Mathieu, David, Jérôme, Christine, Didier, Jean-Baptiste en Virginie.
En ook een bedankje aan de virtuele – hoewel niet louter virtueel - ploeg: Roman, Brice, Alexis, Djet en Thibaut.
Dank aan de ploeg.
Julien Carette
Aan allen die ik liefheb en die mij nu al zo lang steunen zodat ik mij kan blijven wijden aan de ‘7de kunst’ die mij steeds zal blijven boeien.
Jérôme Benoit
1ste druk, september 2018
© 2016 Éditions Delcourt, Gabella, Carette
© 2018 Nederlandstalige editie: Uitgeverij Daedalus, Genk Alle rechten voorbehouden.
Oorspronkelijke titel: Le Bourreau 1: Justice divine ? Scenario: Mathieu GABELLA
Storyboard: Virginie AUGUSTIN Tekeningen: Julien CARETTE Decors: Jérôme BENOIT
Inkleuring: Jean-Baptiste HOSTACHE Omslag: Jean BASTIDE
Coördinatie: NAUTILUS STUDIO Vertaling: Xmed
Lettering: Daedalus
ISBN softcover: 978-90-88108-97-6 - D/2018/11960/60 ISBN hardcover: 978-90-88108-96-9 - D/2018/11960/59
Uitgeverij Daedalus
www.uitgeverijdaedalus.be
J’aime Paris...
Ik hou van Parijs...
J’aime cette ville...
Les artisans, les marchands, les comédiens, les vendeurs de miracles.
Leur bruit. ça me réjouit, alors que ça assourdit les gens des campagnes...
Y a les animaux, les bœufs qui tirent les véhicules, les chiens, les chats, les oiseaux, ceux qui parasitent la ville, ceux qu’on vend dans les marchés ; la mosaïque
des étals, les cris des marchands...
Tout. Tout me plaît ici.
Une fourmilière.
J’aime les fourmilières.
C’est la vie...
Le “grouillement", c’est comme ça qu’ils disent, dans les campagnes.
J’y suis né. C’est sûr, ça grouille pas, dans les villages. Ils trouvent la ville effrayante.
God, wat hou ik van deze stad…
Haar ambachtslui, haar kooplui, haar artiesten, haar charlatans, haar kabaal, dat alles maakt mij gelukkig, terwijl het de plattelandsmensen doet vluchten…
Er zijn de dieren. De ossen die de karren trekken, katten, honden, vogels die leven van afval en vogels die op de markt worden verkocht; het bonte schouwspel van de stalletjes, de kreten van de marktkramers…
Daar hou ik van. Dit ‘gekrioel’, zoals ze
zeggen op het platte- land; ik ben daar geboren en ik kan je verzekeren:
op het platteland krioelt er niets! Het platteland vreest de stad.
Ik hou van die menselijke mierenhoop.
Voor mij is dat het leven…
- 4 - - 5 -
Tout me plaît, sauf le temps qui passe.
Et tout ce qui me le rappelle.
me promener, comme ça, c’est le seul moyen que j’ai de côtoyer des gens... de respirer sans masque...
Voyez, gentes dames et beaux seigneurs ! Voyez cette soie, qui nous vient d’Orient, aussi dorée que
les déserts qu’elle a traversés !
Regardez ces lames, messeigneurs, regardez,
elles n’ont pas leurs pareilles !
... et vous observerez la finesse de la ciselure, ici, madame, et la pierre qui y est incrustée.
Ils sont beaux, mes rubans, ils sont beaux, voyez comme ils soulignent
la grâce des poignets !
... et je peux jamais le faire trop longtemps...
le Don peut disparaître.
Il est magnifique.
Alors il est à vous, ma mie...
Et il y a la mission.
Vous ne regretterez pas, on me l’a vendu ce matin et
il serait très vite part...
Malheureusement, je vais devoir vous prendre cet objet, madame.
Non.
Ik hou van alles, behalve van de voor- bijvliedende tijd…
…en alles wat dat met zich meebrengt aan herinneringen.
Zomaar wat rondhangen is voor mij de enige manier waarop ik onder de mensen kan komen… zonder dat verstikkende masker...
Lieve dames, nobele heren, kijk naar deze zijde, rechtstreeks uit het Midden-Oosten, even gebronsd van kleur als het zand van de woestijnen
die deze stof heeft doorkruist!
…ziet u hoe fijn dat geslepen is? En dan het
heft, dame, ingelegd met edelsteentjes.
Kijk naar dit lemmer*, heren, kijkt. Dit lemmer is
zonder weerga!
Mooie linten, fraaie linten, die uw sierlijke
polsen omwinden!
…maar lang kan ik niet blijven... mijn gave zou kunnen verdwijnen.
Deze hanger is wondermooi.
Dan krijg je ‘m toch van mij, m’n
suikerhartje.
En ik heb ook nog een opdracht.
Daar gaat u geen spijt van krijgen. Deze waar werd mij vanochtend pas aangeboden en zulke stukken gaan snel weg…
Neen.
Het spijt me zeer u te moeten ontrieven, mevrouw.
*lemmet
- 4 - - 5 -
Non mais dites donc, jeune
malandr...
La paix, nobliau.
Je vais payer, partir, et tu vas m’oublier.
J’ai fait Orléans, petit sac de
fiente !!!
Allons, allons, laissez cela, ce n’est rien.
Gentils seigneurs, nous n’allons pas
nous énerver pour si p...
Qu’est-ce qui se passe, ici ?
Pas de grabuge.
Dispersion.
Immédiatement.
Hé, mais...
où est-ce que... ??
L’objet est là...
... Il a bien appartenu à une femme assassinée. La vision
est à peu près claire.
Ils m’ont donné le nom du tueur.
Jehan Martin.
Le rituel peut commencer.
Zeg ‘s, jij, boef!
Ik heb nog in Orléans gevochten, schurk!!!
Rustig maar, jonker? Ik neem de waar, betaal ervoor en ik ben weg.
Kom, laat hem.
Het geeft niet.
Nobele heren, wij gaan toch niet vechten om
zo’n luttel…
Wat is hier aan de hand?
Geen geruzie.
Doorlopen!
Nu!
Neen maar…
waar is…??
Ik heb het voorwerp…
…dat oorspronkelijk toebehoorde aan een vrouw die werd omgebracht. Het visioen is vrij duidelijk.
Zij hebben mij de naam van de dader gegeven:
Jehan Martin.
Het ritueel kan beginnen.
- 6 -
Tout ça doit être écrit quelque part, dans un livre. Mais pas ceux qui traînent ici, en ce bas monde. Un livre
du ciel. Ou du temps, je sais pas.
Parce que ce qui va arriver, là, je connais.
Par cœur.
ça fait des centaines, peut-être même des milliers de fois... je compte
plus, de toute façon...
Une chose est sûre : il mérite ce qu’il va
lui arriver.
S'il avait pas vraiment assassiné cette seigneu... enfin cette dame, là...
Le Don ne fonctionnerait pas.
Dit alles moet ergens opgetekend staan. In een boek. Niet in de boeken die rondslingeren in dit ondermaanse, oh neen. In een hemels boek. Of in het boek der tijden. Zoiets.
Want ik weet al wat er te gebeuren staat. Ik ken het liedje.
Dit overkwam mij nu al honderden, wat zeg ik, duizenden keren… ik ben de tel kwijtgeraakt…
Eén ding staat vast:
hij krijgt wat hij verdient..
Als hij die edelvrouwe… euh, dame…
niet écht vermoord had… dan zou de gave zich niet manifesteren.
- 6 -
à l'autre extrémité de l'île de la Cité, l'horloge du Palais pointe
presque minuit. Je le sens...
Je me demande ce qui leur passe par la caboche.
... alors, à quoi ça sert de courir dans
tous les sens ? On dit même que mon nom et mon pouvoir sont connus
dans d'autres royaumes...
NON ! NON ! NON !
NON !!
Ils le savent.
La ville le sait.
Le pays tout entier le sait.
Ils peuvent pas échapper au Don.
Aan de andere kant van het Île de la Cité wijst de klok op de toren bijna twaalf. Dat kan ik voelen…
Ik vraag mij af wat er nu in hem omgaat.
Je kàn niet ontsnappen aan de gave.
Dat weten ze.
Parijs weet het. Heel de wereld weet het.
Neen!
Neen!
Neen!Er wordt zelfs gezegd dat mijn naam en mijn gave bekend zijn in andere koninkrijken…
Neen!!
…Wat voor zin heeft het dan te vluchten?
- 9 -
à l'autre extrémité de l'île de la Cité, l'horloge du Palais pointe
presque minuit. Je le sens...
Je me demande ce qui leur passe par la caboche.
... alors, à quoi ça sert de courir dans
tous les sens ? On dit même que mon nom et mon pouvoir sont connus
dans d'autres royaumes...
NON ! NON ! NON !
NON !!
Ils le savent.
La ville le sait.
Le pays tout entier le sait.
Ils peuvent pas
échapper au Don. Non, c'est
impossible, non, non !!!
Ils finiront sur le parvis. Sous l'échelle de justice. Toujours.
Il peut vouloir autre chose, il peut être en train de faire autre chose quand ça tombe, il peut être ailleurs quand
le rituel se déroule...
Si je connais son nom, si j'ai un objet ayant appartenu à sa victime,
je peux exécuter un meurtrier, à l'heure
et à l'endroit que j'ai choisis.
Et il mourra où j’ai dit pendant le rituel. Voilà ce que permet
le Don.
L’heure du Bourreau.
C'est comme ça que les
parisiens l'appellent.
... mais tout se finira à minuit.
Parce que je le veux.
S'il agit sur leur caboche, ou sur
l'espace...
Je comprendrai jamais comment le
Don fonctionne...
Neen, dit is niet mogelijk,
neen. Neen!!!
Hoe de gave precies werkt, zal ik wellicht nooit weten…
Gaat het om de plek… of doet ze iets met hun geest…
… maar om middernacht is het afgelopen.
Omdat ik het zo wil.
Het Uur van de Beul.
Zo noemen ze dat in Parijs.
Hij zal sterven op de plek die ik tijdens het ritueel heb aangegeven. En dat komt door de gave.
Als ik zijn naam ken, als ik een voorwerp bezit dat aan zijn slachtoffer toe- behoorde, kan ik de moordenaar doden op de plek en het uur dat ik heb gekozen.
Hij kan iets anders voorheb- ben. Als zijn uur is gekomen, kan hij met iets anders bezig zijn. Als het ritueel zich voltrekt, kan hij zich ver weg bevinden.…
Ze komen aan hun einde op het kerkplein. Aan de voet van de Ladder der Gerechtigheid. Zoals altijd.
- 9 -
... Il arrivera en temps et en heure, en lieu et place...
Pour crever.
Et c’est pas le seul miracle que
le Don me permet d’accomplir.
Pas besoin d’une cotte de mailles.
Mon corps est déjà plus dur que le fer.
Y a qu’une raison pour que tout ça
soit possible.
Jehan Martin...
... je suis le serviteur de Dieu.
Et il t’a fait mander.
…toch zal hij daar zijn, op het vooraf bepaalde uur en oord…
En dit is niet het enige mirakel waartoe de gave mij in staat stelt.
Om te sterven.
Voor mij geen maliënkolder of wambuis.
Mijn lijf is harder dan staal.
En dat komt maar door één ding.
Jehan Martin…
…ik ben de dienaar Gods. En hij heeft mij
naar jou gestuurd.
