rechten, Internationale Arbeidsorganisatie
Heerma van Voss, G.J.J.; Keizer, A.
Citation
Heerma van Voss, G. J. J., & Keizer, A. (2005). Internationaal Verdrag inzake Economische,
Sociale en Culturele rechten, Internationale Arbeidsorganisatie. Deventer: Kluwer.
Retrieved from https://hdl.handle.net/1887/14608
Version:
Not Applicable (or Unknown)
License:
Leiden University Non-exclusive license
Downloaded from:
https://hdl.handle.net/1887/14608
ANNEX
Follow-up to the Declaration
I. Overall purpose
1. The aim of the follow-up described below is to encourage the efforts made by the Members of the Organization to pro-mote the fundamental principles and rights enshrined in the Constitution of the ILO and the Declaration of Philadelphia and reaffirmed in this Declaration.
2. In line with this objective, which is of a strictly promotio-nal nature, this follow-up will allow the identification of areas in which the assistance of the Organization through its tech-nical cooperation activities may prove useful to its Members to help them implement these fundamental principles and rights. It is not a substitute for the established supervisory me-chanisms, nor shall it impede their functioning; consequently, specific situations within the purview of those mechanisms shall not be examined or re-examined within the framework of this follow-up.
3. The two aspects of this follow-up, described below, are based on existing procedures: the annual follow-up concer-ning non-ratified fundamental Conventions will entail merely some adaptation of the present modalities of application of ar-ticle 19, paragraph 5(e) of the Constitution; and the global re-port will serve to obtain the best results from the procedures carried out pursuant to the Constitution.
ll.Annualfollow-up concerning non-ratified fundamental Conventions
A.Purpose andscope
1. The purpose is to provide an opportunity to review each year, by means of simplified procedures to replace the four-year review introduced by the Governing Body in 1995, the efforts made in accordance with the Declaration by Members which have not yet ratified all the fundamental Conventions. 2. The follow-up will cover each year the four areas of fun-damental principles and rights specified in the Declaration.
B.Modalities
1. The follow-up will be based on reports requested from Members under article 19, paragraph 5(e) of the Constitution. The report forms will be drawn up so as to obtain information from governments which have not ratified one or more of the fundamental Conventions, on any changes which may have ta-ken place in their law and practice, taking due account of arti-cle 23 of the Constitution and established practice.
2. These reports, as compiled by the Office,will be reviewed by the Governing Body.
3. With a view to presenting an introduction to the reports thus compiled, drawing attention to any aspects which might call for a more in-depth discussion, the Office may call upon a group of experts appointed for this purpose by the Governing Body.
4. Adjustments to the Governing Body's existing procedu-res should be examined to allow Members which are not
re-presented on the Governing Body to provide, in the most ap-propriate way, clarifications which might prove necessary or useful during Governing Body discussions to supplement the information contained in their reports.
lll. Global report A.Purpose andscope
1. The purpose of this report is to provide a dynamic global picture relating to each category of fundamental principles and rights noted during the preceding four-year period, and to serve as a basis for assessing the effectiveness of the assistance provided by the Organization, and for determining priorities for the following period, in the form of action plans for tech-nical cooperation designed in particular to mobilize the inter-nal and exterinter-nal resources necessary to carry them out.
2. The report will cover, each year, one of the four categories of fundamental principles and rights in turn.
B.Modalities
1. The report will be drawn up under the responsibility of the Director-General on the basis of official information, or in-formation gathered and assessed in accordance with establis-hed procedures. In the case of States which have not ratified the fundamental Conventions, it will be based in particular on the findings of the aforementioned annual follow-up. In the case of Members which have ratified the Conventions concer-ned, the report will be based in particular on reports as dealt with pursuant to article 22 of the Constitution.
2. This report will be submitted to the Conference for tripar-tite discussion as a report of the Director-General. The Con-ference may deal with this report separately from reports un-der article 12 ofits Standing Orun-ders, and may discuss it during a sitting devoted entirely to this report, or in any other appro-priate way.It will then be for the Governing Body, at an early session, to draw conclusions from this discussion concerning the priorities and plans of action for technical cooperation to be implemented for the following four-year period.
IV.Itis understood that:
1. Proposals shall be made for amendments to the Standing Orders of the Governing Body and the Conference which are required to implement the preceding provisions.
2. The Conference shall, in due course, review the operation ofthis follow-up in the light of the experience acquired to as-sess whether it has adequately fulfilled the overall purpose ar-ticulated in PartI.
The foregoing is the ILO Declaration on Fundamental Prin-ciples and Rights at Work and its Follow-up duly adopted by the General Conference of the International Labour Organiza-tion during its Eighty-sixth Session whichWClSheld at Geneva and declared closed the 18 June 1998.
The President of the Conference
The Director-General of the International Labour Office. The text of the Declaration also existsinArabic, Bahasa, Chinese, French, Gennan, Polish, Russian andSpanish.
FUNDAMENTALE IAO-CONVENTIES AFSCHAFFING VAN GEDWONGEN ARBEID Forced Labour Convention
Convention (no.29)concerning Forced Labour
Datum en plaats van sluiting: 28 juni 1930, Ceneve. Inwerkingtreding van het verdrag: 1 mei 1932. Tekst (met Ned. vertaling) inStb.1933, 236.
Bekrachtigd op 31 maart 1933,Trb.1957,161; tevens voor de Nederlandse Antillen en Aruba (vanaf 1 januari 1986).
Zie laatstelijkTrb.1997, 158.
Parlementaire Behandeling: Bijl. Handelingen II 1931/32-249, BijI. Handelingen 111932/33-18; Handelingen 111932/33, p.4S-S0; BijI. Handelingen I 1932/3 or. 18; Handelingen I 1932/33, p. 162.
Tekst van de conventie
The General Conference of the International Labour Organisation of the League of Nations,
Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Fourteenth Session on 10 June 1930, and
Having decided upon the adoption of certain pro-posals with regard to forced or compulsory labour, which is included in the first item on the Agenda of the Session, and
Having determined that these proposals shall take the form of a draft, international convention,
adopts, this twenty-eighth day of June of the year one thousand nine hundred and thirty, the following Draft Convention for ratification by the Members of the International Labour Organisation, in accordance with the provisions of PartXIII of the Treaty of Ver-sailles and of the corresponding Parts of the other Treaties of Peace:
Art.1. Each Member of the International Labour Organisation which ratifies this Convention under-takes to suppress the use of forced or compulsory la-bour in all its forms within the shortest possible peri-od.
At the expiration of a period of five years after the coming into force of this Convention, and when the Governing Body of the International Labour Office prepares the report provided for in Article 31 below, the said Governing Bodyshall consider the possibility of the suppression of forced or compulsory labour in all its forms without a further transitional period and the desirability of placing this question on the Agenda of the Conference.
Art. 2. For the purposes of this Convention the term 'forced or compulsory labour' shall mean all work or service which is exacted from any person un-der the menace of any penalty and for which the said person has not offered himself voluntarily.
Nevertheless, for the purposes of this Convention, the term 'forced or compulsory labour' shall not in-clude:
(a) any work or service exacted in virtue of com-pulsory military service laws for work of a purely mil-itary character;
(b) any work or service which forms part of the normal civic obligations of the citizens of a fully self-governing country;
(c) any work or service exacted from any person as a consequence of a conviction in a court of law, pro-vided that the said work or service is carried out un-der the supervision and control of a public authority and that the said person is not hired to or placed at the disposal of private individuals, companies or associa-tions;
(d) any work or service exacted in cases of emer-gency, that is to say, in the event of war or of a calami-ty or threatened calamicalami-ty, such as fire, flood, famine, earthquake, violent epidemic or epizootic diseases, invasion by animal, insect or vegetable pests, and in general any circumstance that would endanger the existence or the well-being of the whole or part of the population;
(e) minor communal services of a kind which, be-ing performed by the members of the community in the direct interest of the said community, can there-fore be considered as normal civic obligations incum-bent upon the members of the community, provided that the members of the community or their direct representatives shall have the right to be consulted in regard to the need for such services.
Art. 3. For the purposes of this Convention the term 'competent authority' shall mean either an
au-thority of the metropolitan country or the highest central authority in the territory concerned.
Art. 4. The competent authority shall not impose or permit the imposition of forced or compulsory la-bour for the benefit of private individuals, companies or associations.
Where such forced or compulsory labour for the benefit of private individuals, companies or associa-tions exists at the date on which a Member's ratifica-tion of this Convenratifica-tion is registered by the Secretary-General of the League of Nations, the Member shall completely suppress such forced or compulsory la-bour from the date on which this Convention comes into force for that Member.
Art. 5. No concession granted to private indi-viduals, companies or associations shall involve any form of forced or compulsory labour for the produc-tion or the collecproduc-tion of products which such private individuals, companies or associations utilise or in which they trade.
Where concessions exist containing provisions in-volving such forced or compulsory labour, such pro-visions shall be rescinded as soon as possible, in order to comply with Article 1 of this Convention.
Art. 6. Officials of the administration, even when they have the duty of encouraging the populations under their charge to.engage in some form oflabour, shall not put constraint upon the said populations or upon any individual members thereofto work for pri-vate individuals, companies or associations.
Art. 7. Chiefs who do not exercise administrative functions shall not have recourse to forced or com-pulsory labour.
Chiefs who exercise administrative functions may, with the express permission of the competent au-thority, have recourse to forced or compulsory la-bour, subject to the provisions of Article 10 of this Convention.
Chiefs who are duly recognised and who do not re-ceive adequate remuneration in other forms may have the enjoyment of personal services, subject to due regulation and provided that all necessary mea-sures are taken to prevent abuses.
Art. 8. The responsibility for every decision to have recourse to forced or compulsory labour shall rest with the highest civil authority in the territory concerned.
to the highest local authorities to exact forced or com-pulsory labour which does not involve the removal of the workers from their place of habitual residence. That authority may also delegate, for such periods and subject to such conditions as may be laid down in the regulations provided for in Article 23 of this Con-vention, powers to the highest local authorities to ex-act forced or compulsory labour which involves the removal of the workers from their place of habitual residence for the purpose of facilitating the move-ment of officials of the administration, when on duty, and for the transport of Government stores.
Art. 9. Except as otherwise provided for in Article 10 of this Convention, any authority competent to ex-act forced or compulsory labour shall, before deciding to have recourse to such labour, satisfy itself:
(a) that the work to be done or the service to be rendered is of important direct interest for the com-munity called upon to do the work or render the ser-vice;
(b) that the work or service is of present or immi-nent necessity;
(c) that it has been impossible to obtain voluntary labour for carrying out the work or rendering the ser-vice by the offer of rates of wages and conditions of labour not less favourable than those prevailing in the area concerned for similar work or service; and
(d) that the work or service will not lay too heavy a burden upon the present population, having regard to the labour available and its capacity to undertake the work.
Art. 10. Forced or compulsory labour exacted as a tax and forced or compulsory labour to which re-course is had for the execution of public works by chiefs who exercise administrative functions shall be progressively abolished.
Meanwhile, where forced or compulsory labour is exacted as a tax, and where recourse is had to forced or compulsory labour for the execution of public works by chiefs who exercise administrative func-tions, the authority concerned shall first satisfy itself: (a) that the work to be done or the service to be rendered is of important direct interest for the com-munity called upon to do the work or render the ser-vice;
(b) that the work or the service is of present or im-minent necessity;
(c) that the work or service will not lay too heavy a
burden upon the present population, having regard to the labour available and its capacity to undertake the work;
(d) that the work or service will not entail the
re-moval of the workers from their place of habitual resi-dence;
(e) that the execution of the work or the rendering of the service will be directed in accordance with the exigencies of religion, social life and agriculture.
Art. 11. Only adult able-bodied males who are of an apparent age of not less than 18 and not more than 45 years may be called upon for forced or compulsory labour. Except in respect of the kinds of labour pro-vided for in Article 10 of this Convention, the follow-ing limitations and conditions shall apply:
(a) whenever possible prior determination by a medical officer appointed by the administration that the persons concerned are not suffering from any in-fectious or contagious disease and that they are phys-ically fit for the work required and or the conditions under which it is to be carried out;
(b) exemption of school teachers and pupils and of officials of the administration in general;
(c) the maintenance in each community of the number of adult able-bodied men indispensable for family and social life;
(d) respect for conjugal and family ties.
For the purposes of sub-paragraph(c)of the pre-ceding paragraph, the regulations provided for in Ar-ticle 23 of this Convention shall fix the proportion of the resident adult able-bodied males who may be ta-ken at anyone time for forced or compulsory labour, provided always that this proportion shall in no case exceed 25 per cent. In fixing this proportion the com-petent authority shall take account of the density of the population, of its social and physical develop-ment, of the seasons, and of the work which must be done by the persons concerned on their own behalfin their locality, and, generally, shall have regard to the economic and social necessities of the normal life of the community concerned.
Art. 12. The maximum period for which any per-son may be taken for forced or compulsory labour of all kinds in anyone period of twelve months shall not exceed sixty days, including the time spent in going to and from the place of work.
indicating the periods of such labour which he has completed.
Art. 13. The normal working hours of any person from whom forced or compulsory labour is exacted shall be the same as those prevailing in the case of voluntary labour, and the hours worked in excess of the normal working hours shall be remunerated at the rates prevailing in the case of overtime for volun-tary labour.
Aweekly day of rest shall be granted to all persons from whom forced or compulsory labour of any kind is exacted and this day shall coincide as far as possible with the day fixed by tradition or custom in the terri-tories or regions concerned.
Art. 14. With the exception of the forced or com-pulsory labour provided for in Article 10 of this Con-vention, forced or compulsory labour of all kinds shall be remunerated in cash at rates not less than those prevailing for similar kinds of work either in the dis-trict in which the labour is employed or in the disdis-trict from which the labour is recruited, whichever may be the higher.
In the case of labour to which recourse is had by chiefs in the exercise of their administrative func-tions, payment of wages in accordance with the pro-visions of the preceding paragraph shall be intro-duced as soon as possible.
The wages shall be paid to each worker individually and not to his tribal chief or to any other authority.
Forthe purpose of payment of wages the days spent in travelling to and from the place of work shall be counted as working days.
Nothing in this Article shall prevent ordinary ra-tions being given as a part of wages, such rara-tions to be at least equivalent in value to the money payment they are taken to represent, but deductions from wages shall not be made either for the payment of taxes or for special food, clothing or accommodation 'Supplied to a worker for the purpose of maintaining him in a fit condition to carry on his work under the special conditions of any employment, or for the sup-ply of tools.
Art. 15. Any laws or regulations relating to work-men's compensation for accidents or sickness arising out of the employment of the worker and any laws or regulations providing compensation for the depend-ants of deceased or incapacitated workers which are or shall be in force in the territory concerned shall be
equally applicable to persons from whom forced or compulsory labour is exacted and to voluntary work-ers.
Inany case it shall be an obligation on any authority employing any worker on forced or compulsory la-bour to ensure the subsistence of any such worker who, by accident or sickness arising out of his em-ployment, is rendered wholly or partially incapable of providing for himself, and to take measures to ensure the maintenance of any persons actually dependent upon such a worker in the event of his incapacity or decease arising out of his employment.
Art. 16. Except in cases of special necessity, per-sons from whom forced or compulsory labour is ex-acted shall not be transferred to districts where the food and climate differ so considerably from those to which they have been accustomed as to endanger their health.
In no case shall the transfer of such workers be per-mitted unless all measures relating to hygiene and ac-commodation which are necessary to adapt such workers to the conditions and to safeguard their health can be strictly applied.
When such transfer cannot be avoided, measures of gradual habituation to the new conditions of diet and of climate shall be adopted on competent medical ad-vice.
In cases where such workers are required to per-form regular work to which they are not accustomed, measures shall be taken to ensure their habituation to it, especially as regards progressive training, the hours of work and the provision of rest intervals, and any increase or amelioration of diet which may be necessary.
Art. 17. Before permitting recourse to forced or compulsory labour for works of construction or maintenance which entail the workers remaining, at the workplaces for considerable periods, the compe-tent authority shall satisfy itself:
(1) that all necessary measures are taken to safe-guard the health of the workers and to guarantee the necessary medical care, and, in particular,
(a) that the workers are medically examined be-fore commencing the work and at fixed intervals dur-ing the period of service,
(c) that the sanitary conditions of the workplaces, the supply of drinking water, food, fuel, and cooking utensils, and, where necessary, of housing and cloth-ing, are satisfactory:
(2) that definite arrangements are made to ensure the subsistence ofthe families ofthe workers, in par-ticular by facilitating the remittance, by a safe meth-od, of part of the wages to the family, at the request or with the consent of the workers:
(3) that the journeys of the workers to and from the workplaces are made at the expense and under the responsibility of the administration, which shall facilitate suchjourneys by making the fullest use of all available means of transport;
(4) that in case of illness or accident causing inca-pacity to work of a certain duration, the worker is re-patriated at the expense of the administration:
(5) that any worker who may wish to remain as a voluntary worker at the end of his period of forced or compulsory labour is permitted to do so without, for a period of two years, losing his right to repatriation free of expense to himself.
Art. 18. Forced or compulsory labour for the trans-port of persons or goods, such as the labour of trans-porters or boatmen, shall be abolished within the shortest possible period. Meanwhile the competent authority shall promulgate regulations determining,inter alia,
(a) that such labour shall only be employed for the purpose of facilitating the movement of officials of the administration, when on duty, or for the transport of Government stores, or in cases of very urgent ne-cessity, the transportof persons other than officials, (b) that the workers so employed shall be medical-ly certified to be physicalmedical-ly fit, where medical exam-ination is possible, and that where such medical ex-amination is not practicable the person employing such workers shall be held responsible for ensuring that they are physically fit and not suffering from any infectious or contagious disease,
(c) the maximum load which these workers may carry,
(d) the maximum distance from their homes to which they may be taken,
(e) the maximum number of days per month or other period for which they may be taken, including the days spent in returning to their homes, and
(f) the persons entitled to demand this form of
forced or compulsory labour and the extent to which they are entitled to demand it.
In fixing the maxima referred to under (c), (d) and (e)in the foregoing paragraph, the competent author-ity shall have regard to all relevant factors, including the physical development of the population from which the workers are recruited, the nature of the country through which they must travel and the cli-matic conditions.
The competent authority shall further provide that the normal daily journey of such workers shall not ex-ceed a distance corresponding to an average working day of eight hours, it being understood that account shall be taken not only of the weight to be carried and the distance to be covered, but also of the nature of the road, the season and all other relevant factors, and that, where hours of journey in excess of the normal daily journey are exacted, they shall be remunerated at rates higher than the normal rates.
Art.19. The competent authority shall only au-thorise recourse to compulsory cultivation as a meth-od of precaution against famine or a deficiency offometh-od supplies and always under the condition that the food or produce shall remain the property of the indi-viduals or the community producing it.
Nothing in this Article shall be construed as abro-gating the obligation on members of a community, where production is organised on a communal basis by virtue of law or custom and where the produce or any profit accruing from the sale thereof remain the property of the community, to perform the work de-manded by the community by virtue of law or cus-tom.
Art.20. Collective punishment laws under which a community may be punished for crimes committed by any of its members shall not contain provisions for forced or compulsory labour by the community as one of the methods of punishment.
Art. 21. Forced or compulsory labour shall not be used for work underground in mines.
con-cerned, regarding the extent to which recourse has been had to forced or compulsory labour in that terri-tory, the purposes for which it has been employed, the sickness and death rates, hours of work, methods of payment of wages and rates of wages, and any oth-er relevant information.
Art. 23. To give effect to the provisions of this Con-vention the competent authority shall issue complete and precise regulations governing the use of forced or compulsory labour.
These regulations shall contain,
interalia,
rules per-mitting any person from whom forced or compulsory labour is exacted to forward all complaints relative to the conditions oflabour to the authorities and ensur-ing that such complaints will be examined and taken into consideration.Art. 24. Adequate measures shall in all cases be ta-ken to ensure that the regulations governing the em-ployment of forced or compulsory labour are strictly applied, either by extending the duties of any existing labour inspectorate which has been established for the inspection of voluntary labour to cover the in-spection of forced or compulsory labour or in some other appropriate manner. Measures shall also be ta-ken to ensure that the regulations are brought to the knowledge of persons from whom such labour is ex-acted.
Art. 25. The illegal exaction of forced or compulso-ry labour shall be punishable as a penal offence, and it shall be an obligation on any Member ratifying this Convention to ensure that the penalties imposed by law are really adequate and are strictly enforced.
Art. 26. Each Member or the International Labour Organisation which ratifies this Convention under-takes to apply it to the territories placed under its sov-ereignty, jurisdiction, protection, suzerainty, tutel-age or authority, so far as it has the right to accept obligations affecting matters of internal jurisdiction; provided that, if such Member may desire to take ad-vantage of the provisions of Article 421 of the Treaty of
Versailles
and of the corresponding Articles of the other Treaties of Peace, it shall append to its ratifica-tion a declararatifica-tion stating:(1) the territories to which it intends to apply the provisions of this Convention without modification;
(2) the territories to which it intends to apply the provisions of this Convention with modifications, to-gether with details of the said modifications;
(3) the territories in respect of which it reserves its decision.
The aforesaid declaration shall be deemed to be an integral part of the ratification and shall have the force of ratification. It shall be open to any Member, by a subsequent declaration, to cancel in whole or in part the reservations made, in pursuance of the provi-sions of sub-paragraphs(2)and(3)of this Article, in the original declaration.
Art. 27. The formal ratifications of this Convention under the conditions set forth in Part XIII of the Treaty of Versailles and in the corresponding Parts of the other Treaties of Peace shall be communicated to the Secretary-General of the League of Nations for regis-tration.
Art. 28. This Convention shall be binding only up-on those Members whose ratificatiup-ons have been re-gistered with the Secretariat.
It shall come into force twelve months after the date on which the ratifications of two Members of the International Labour Organisation have been regis-tered with the Secretary-General.
Thereafter, this Convention shall come into force for any Member twelve months after the date on which the ratification has been registered.
Art. 29. As soon as the ratifications of two Mem-bers of the International Labour Organisation have been registered with the Secretariat, the Secretary-General of the League of Nations shall so notify all the Members of the International Labour Organisation. He shall likewise notify them of the registration of ratifications which may be communicated subse-quently by other Members of the Organisation.
peri-od of five years under the terms provided for in this Article.
Art. 31. At the expiration of each period of five years after the coming into force of this Convention, the Governing Bodyof the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of this Convention and shall consider the desirability of placing on the Agenda of the Confer-ence the question of its revision in whole or in part.
Art. 32. Should the Conference adopt a new Con-vention revising this ConCon-vention in whole or in part, the ratification by a Member of the new revising Con-vention shall ipso jure involve denunciation of this Convention without any requirement of delay, not-withstanding the provisions ofArticle 30 above, ifand when the new revising Convention shall have come into force.
Asfrom the date of the coming into force of the new revising Convention, the present Convention shall cease to be open to ratification by the Members.
Nevertheless, this Convention shall remain in force in its actual form and content for those Members which have ratified it but have not ratified the revis-ing Convention.
Art.33. The French and English texts of this Con-vention shall both be authentic.
o
Nederlandse vertaling
VERDRAG van 28 juni 1930, Stb.1933, 236.
De ALGEMEENE Conferentie van de Internationale Organisatie van den Arbeid van den Volkenbond, door den Raad van Beheer van het Internationaal Ar-beidsbureau bijeengeroepen te Ceneve en aldaar bij-eengekomen op 10 [uni 1930, in hare veertiende zit-ting, besloten hebbende verschillende voorstellen aan te nemen betreffende den gedwongen of ver-plichten arbeid, welk onderwerp begrepen is in het eerste punt van de agenda der zitting, en besloten hebbende, dat deze voorstellen den vorm zullen aan-nemen van een ontwerp-verdrag;
neemt heden, den 28sten juni 1930, het volgende ontwerp-verdrag aan, ter bekrachtiging door de le-den van de Internationale Organisatie van le-den Ar-beid, zulks overeenkomstig de bepalingen van deel
XIII van het Verdrag van Versailles en van de overeen-komstige deelen der andere Vredesverdragen:
Art. 1. Ieder lid van de Internationale Organisatie van den Arbeid, dat dit verdrag bekrachtigt, verbindt zich den gedwongen of verplichten arbeid in al zijn vormen binnen den kortst mogelijken termijn af te schaffen.
In verband met die beoogde algeheele afschaffing zal de gedwongen ofverplichte arbeid gedurende een overgangsperiode uitsluitend voor openbare doel-einden en bij wijze van uitzondering gebruikt mogen worden, onder de voorwaarden en met de waarbor-gen, vastgesteld bij de volgende artikelen.
Na verloop van een termijn van vijf jaar na het in werking treden van dit verdrag zal de Raad van Be-heer van het Internationaal Arbeidsbureau bij het ge-reedmaken van het rapport, bedoeld in artikel31, on-derzoeken, ofhet mogelijk is, den gedwongen ofver-plichten arbeid in al zijn vormen zonder nieuwen ter-mijn af te schaffen en beslissen, of er aanleiding bestaat, dat vraagstuk op de agenda van de Conferen-tie te plaatsen.
Art. 2. Voor de toepassing van dit verdrag duidt de uitdrukking'gedwongenofverplichtearbeid' aan: el-ken arbeid of dienst, welke van een persoon wordt ge-vorderd onder bedreiging met een of andere straf en waarvoor bedoelde persoon zich niet vrijwillig heeft aangeboden.
De uitdrukking 'gedwongen of verplichte arbeid' zal echter voor de toepassing van dit verdrag niet om-vatten:
a. elken arbeid of dienst, welke gevorderd wordt krachtens wetten op den verplichten militairen dienst en aangewend wordt voorwerken, die een zui-ver militair karakter dragen;
b.elken arbeid ofdienst, welke deel uitmaakt van de normale burgerlijke verplichtingen van de burgers van een land, dat volledig zelfbestuur heeft;
c.
elken arbeid of dienst van een persoon, gevor-derd als gevolg van een veroordeeling, uitgesproken bij een rechterlijke beslissing, op voorwaarde, dat die arbeid of dienst ten uitvoer gelegd wordt onder op-zicht en toeop-zicht van de openbare machten, en dat de bedoelde persoon niet afgestaan wordt aan of ter be-schikking gesteld wordt van particulieren, rnaat-schappijen of private rechtspersonen;overmacht, d. w. z. in geval van oorlog, onheilen of dreigende onheilen, zooals branden, overstroomin-gen, hongersnooden, aardbevinoverstroomin-gen, hevige epide-rnieen onder menschen of dieren, invallen van scha-delijke dieren, insecten of plantaardige parasieten en in het algemeen, aile omstandigheden, welke het le-ven of de normale bestaansvoorwaarden van de ge-heele bevolking of een deel daarvan in gevaar bren-gen of in gevaar kunnen brenbren-gen:
e. de kleine dorpsdiensten, d. w. z.de diensten, uit-gevoerd in het onmiddellijk belang van de gemeen-schap door de leden daarvan, diensten, die uit dien hoofde beschouwd kunnen worden als normale bur-gerlijke verplichtingen, rustende op de leden van de gemeenschap, op voorwaarde, dat de bevolking zelf of hare rechtstreeksche vertegenwoordigers het recht hebben zich uit te spreken over de noodzake-lijkheid van die diensten.
Art. 3. Voor de toepassing van dit verdrag duidt de uitdrukking 'bevoegde autoriteiten' aan, hetzij de au-toriteiten van het moederland, hetzij de hoogste cen-trale autoriteiten van het betrokken gebied.
Art.4. De bevoegde autoriteiten mogen den ge-dwongen of verplichten arbeid niet opleggen oflaten opleggen ten behoeve van particulieren, vennoot-schappen of private rechtspersonen.
Indien een dergelijke vorm van gedwongen ofver-plichten arbeid ten behoeve van particulieren, ven-nootschappen of private rechtspersonen bestaat op den datum, waarop de bekrachtiging van dit verdrag door een lid wordt ingeschreven door den Secretaris-Generaal van den Volkenbond, moet dat lid dien ge-dwongen of verplichten arbeid geheel afschaffen met ingang van den datum, waarop te zijnen opzichte dit verdrag in werking treedt.
Art. 5. Een concessie verleend aan particulieren, aan vennootschappen of private rechtspersonen zal niet ten gevolge mogen hebben, dat gedwongen of verplichte arbeid, in welken vorm ook, opgelegd wordt ten einde de producten voort te brengen of te verzamelen, welke die particulieren, vennootschap-pen of private rechtspersonen gebruiken ofwaarin zij handel drijven.
Wanneer bestaande concessies bepalingen bevat-ten, die ten gevolge hebben, dat een dergelijke vorm van gedwongen of verplichten arbeid wordt opge-legd, moeten die bepalingen zoo spoedig mogelijk
buiten werking worden gesteld, ten einde aan het be-paalde in artikel 1 van dit verdrag te voldoen.
Art. 6. De ambtenaren der administratie zullen, zelfs wanneer zij de bevolking, waarover zij zijn aan-gesteld, moeten opwekken om eenigen vorm van ar-beid, wei ken ook, te verrichten, geen dwang op die bevolking of op de individueele leden van die bevol-king mogen oefenen, ten einde haar voor particulie-ren, vennootschappen of private rechtspersonen te laten werken.
Art. 7. De hoofden, die geen administratieve func-ties uitoefenen, zullen geen gedwongen of verplich-ten arbeid mogen opleggen.
De hoofden, die administratieve functies uitoefe-nen, zullen, met uitdrukkelijke machtigingvan de be-voegde autoriteiten, gedwongen of verplichten ar-beid mogen opleggen, onder de voorwaarden, be-doeld in artikel 10 van dit verdrag.
Dehoofden, die wettig erkend zijn, en die onder an-dere vormen geen behoorlijke vergoeding ontvan-gen. zullen het genot van persoonlijke diensten mo-gen hebben, welke behoorlijk geregeld moeten zijn, terwijl alle noodige maatregelen genomen moeten worden om misbruiken te voorkomen.
Art. 8. De verantwoordelijkheid voor elke beslis-sing om gebruik te maken van gedwongen of ver-plichten arbeid, zal bij de hoogste burgerlijke autori-teiten van het betrokken gebied moeten berusten.
Echter zullen die autoriteiten aan de hoogste plaat-selijke autoriteiten het recht om den gedwongen of verplichten arbeid op te leggen kunnen delegeeren, in de gevallen, waarin die arbeid niet meebrengt, dat de arbeiders verwijderd worden van hun gewone verblijfplaats. Dieautoriteiten zullen voor de tijdvak-ken en onder de voorwaarden, vastgesteld bij de re-geling bedoeld in artikel 23 van dit verdrag, aan de hoogste plaatselijke autoriteiten eveneens het recht kunnen delegeeren om gedwongen ofverplichten beid op te leggen voor de uitvoering waarvan de ar-beiders zich moeten verwijderen van hun gewone verblijfplaats, indien dit geschiedt ter vergemakke-lijking van het zich verplaatsen van ambtenaren van de administratie in de uitoefening van hun functies of van het vervoer van het materiaal van de administra-tie.
vorderen van den gedwongen of verplichten arbeid slechts mogen toestaan, indien zij zich er van te voren van verzekerd heeft:
a. dat de dienst of de arbeid, welke verricht moet worden, van direct en groot belang is voor de ge-meenschap, waarop voor de uitvoering een beroep wordt gedaan;
b.dat die dienst of arbeid dadelijk of zeer spoedig noodig is;
c. dat het onmogelijk was om voor de uitvoering van dien dienst of dien arbeid vrijwillige arbeids-krachten te krijgen, niettegenstaande loonen en ar-beidsvoorwaarden geboden werden, die ten minste gelijk zijn aan die, welke gebruikelijk zijn in het be-trokken gebied voor soortgelijke werkzaamheden of diensten; en
d. dat de arbeid of dienst niet een te zwaren last op de tegenwoordige bevolking zal leggen, gelet op de beschikbare arbeidskrachten en de geschiktheid dier krachten om den bedoelden arbeid te ondernemen.
Art. 10. De gedwongen ofverplichte arbeid, welke gevorderd wordt bij wijze van belasting en de ge-dwongen of verplichte arbeid, opgelegd voor werk-zaamheden van algemeen belang door hoofden, die administratieve functies uitoefenen, zullen geleide-lijk afgeschaft moeten worden.
In afwachting van die afschaffing zuIlen, wanneer de gedwongen of verplichte arbeid gevorderd wordt bij wijze van belasting en wanneer de gedwongen of verplichte arbeid opgelegd wordt voor de uitvoering van werken van openbaar belang, door hoofden die administratieve functies uitoefenen, de betrokken autoriteiten zich er eerst van moeten overtuigen:
a. dat de dienst of arbeid, welke uitgevoerd moet worden, van direct en groot belang is voor de ge-meenschap, waarop voor uitvoering een beroep wordt gedaan;
b. dat die dienst of arbeid dadelijk of zeer spoedig noodig is;
c. dat de uitvoering van bedoelden arbeid of dienst niet een te zwaren last zalleggen op de tegenwoordi-ge bevolking, tegenwoordi-gelet op de beschikbare arbeidskrach-ten en de geschiktheid dier kracharbeidskrach-ten om den bedoel-den arbeid te ondernemen;
d. dat de uitvoering van dien arbeid of dienst de ar-beiders niet zal noodzaken zich te verwijderen van hun gewone verblijfplaats;
e. dat de uitvoering van dien arbeid of dienst geleid
zal worden overeenkomstig de eischen van den gods-dienst, het sociale leven en den landbouw.
Art.11. Slechts gezonde volwassen personen van het mannelijk geslacht, die vermoed worden nietjon-ger dan 18 jaar, noch ouder dan 45 jaar te zijn, zullen onderworpen mogen worden aan den (gedwongen of verplichten arbeid. Behalve ten aanzien van de soor-ten arbeid, bedoeld in artikel1 0 van dit verdrag, zul-len de volgende beperkingen en voorwaarden in acht genomen moeten worden:
a. voorafmoet in aIle gevaIlen, waarin dat mogelijk is,door een geneesheer, aangewezen door de adrnini-stratie, vastgesteld zijn, dat de betrokken personen niet lijden aan eenige besmettelijke ziekte en physiek geschikt zijn om den opgelegden arbeid onder de voorwaarden, waaronder die zal worden uitgevoerd, te verdragen;
b. uitgezonderd zullen moeten zijn het personeel van scholen, leerlingen en leeraren, evenals het ad-ministratief personeel in het algemeen;
c. er moeten in elke gemeenschap een aantal vol-wassen en gezonde mannen, onmisbaar voor het ge-zins- en sociale leven, overblijven;
d. huwelijks- en familiebanden moeten worden geeerbiedigd.
Met het oog op het bepaalde, onder
c.
hiervoren ge-noemd, zal de regeling, bedoeld in artikel 23 van dit verdrag, het gedeelte van de aanwezige mannelijke gezonde bevolking vaststeIlen, van wie in een be-paald geval gedwongen arbeid gevorderd kan wor-den, met dien verstande, dat dit gedeelte in geen ge-val meer dan 25 pet. van die bevolking zal mogen be-dragen. Bijhet vaststellen van dat gedeelte zullen de bevoegde autoriteiten rekening moeten houden met de dichtheid van de bevolking, hare sociale en physie-ke ontwikphysie-keling, den tijd van hetjaar en de werkzam-heden, die door belanghebbenden ter plaatse en voor hun eigen rekening verricht moeten worden; in het algemeen zullen zij de economische en sociale be-hoefte van het normale leven van de betrokken ge-meenschap moeten eerbiedigen.te gaan en daarvan terug te keeren, in die 60 dagen moeten zijn begrepen.
Elke arbeider, van wien gedwongen of verplichte arbeid wordt gevorderd, zal voorzien moeten zijn van een bewijs, aangevende de tijdvakken waarin hij ge-dwongen of verplichten arbeid heeft verricht.
Art. 13. De normale arbeidsduur van elken per-soon, van wien gedwongen of verplichten arbeid wordt gevorderd, moet dezelfde zijn als die, welke gebruikelijk is voor den vrijen arbeid; voor de uren, waarop boven den normalen duur gewerkt wordt, zal een vergoeding gegeven moeten worden tegen een loonschaal, welke in gebruik is voor de overuren van vrije arbeiders.
Eenwekelijksche rustdag zal gegeven moeten wor-den aan aile personen, onderworpen aan gedwongen ofverplichten arbeid van wei ken aard ook; die dag zal zooveel mogelijk moeten samenvallen met den dag door de overlevering of de gewoonten van het land of van de streek daarvoor bestemd.
Art. 14. Met uitzondering van den arbeid, bedoeld in artikel1 0 van ditverdrag, zal de gedwongen ofver-plichte arbeid in al zijn vormen in geld beloond moe-ten worden volgens een loonschaal, die niet lager mag zijn dan die, welke voor dezelfde soort arbeid van kracht is, hetzij in de streek waar de arbeiders ge-bruikt worden, hetzij in de streek, waaruit zij opge-roepen zijn.
In geval van gedwongen arbeid, gevorderd door hoofden in de uitoefening van hun administratieve functies, zal zoo spoedig mogelijk tot betaling van loon op de voorwaarden, als bedoeld in het vorig lid, moeten worden overgegaan.
Deloonen moeten betaald worden aan elken arbei-der afzonarbei-derlijk en niet aan het hoofd zijner gemeen-schap of andere autoriteiten.
De reisdagen, om naar de plaats waar gewerkt wordt te gaan en om daarvan terug te keeren, zullen voor de loonbetaling gerekend moeten worden als ar-beidsdagen.
Dit artikel verbiedt niet aan de arbeiders het gewo-ne voedselrantsoen als deel van het loon te geven, welke rantsoenen ten minste gelijkwaardig moeten zijn aan de som gelds, welke zij geacht wordt te verte-genwoordigen; van het loon zal echter niets mogen worden afgehouden, noch voor belastingen, noch voor bijzonder voedsel, bijzondere kleeding en wo-ning, welke aan de arbeiders verschaft worden om
hen, gelet op de bijzondere omstandigheden van hun werk, in staat te houden hun arbeid voort te zetten, noch voor het verschaffen van gereedschappen.
Art.15. Elke wettelijke regeling betreffende de schadeloosstelling voor ongevallen of ziekten, ont-staan ten gevolge van den arbeid en elke wettelijke regeling, welke voorziet in de schadeloosstelling van personen, die ten laste van overleden of invalide ar-beiders waren, welke van kracht is of zal zijn in het betrokken gebied, zal op dezelfde voorwaarden op personen, onderworpen aan gedwongen ofverplich-ten arbeid van toepassing moeofverplich-ten zijn als op de vrije arbeiders.
In elk geval zal de bevoegde autoriteit, die een beider gebruikt voor gedwongen of verplichten ar-beid, verplicht moeten zijn het onderhoud van be-doelden arbeider te verzekeren, wanneer een onge-val of een ziekte, welke het gevolg is van zijn arbeid, hem geheel of gedeeltelijk ongeschikt maakt om in zijn behoeften te voorzien. Die autoriteit zal even-eens de verplichting hebben maatregelen te nemen om, wanneer de arbeider ongeschikt tot werken wordt of overlijdt ten gevolge van zijn werk, het on-derhoud te verzekeren van elke persoon, die daad-werkelijk ten laste van dien arbeider was.
Art. 16. De personen, onderworpen aan gedwon-gen ofverplichten arbeid, zullen, behalve in gevallen van buitengewone noodzaak, niet verplaatst mogen worden naar streken, waar de voeding en het klimaat in die mate verschillen van voeding en klimaat, waar-aan zij gewoon zijn, dat zij een gevaar voor hun ge-zondheid opleveren.
In geen geval zal voor een dergelijk verplaatsen van arbeiders vergunning verleend mogen worden, in-dien niet aIle de gezondheid en de woongelegenheid betreffende maatregelen, welke noodig zijn voor hun vestiging en voor het behoud van hun gezondheid, strikt toegepast zijn.
Wanneer een verplaatsen, als hier bedoeld, niet te vermijden is, zullen na advies van den bevoegden medischen dienst maatregelen genomen moeten worden, welke waarborgen, dat de arbeiders zich langzamerhand aanpassen aan de nieuwe voeding en het klimaat.
verzekeren, in het bijzonder voor zooveel betreft de geleidelijke oefening, arbeidsuren, het in acht nemen van tusschentijdsche rustpoozen en de verbetering of vergrooting van de rantsoenen voedsel, die noodig mochten zijn.
Art. 17. Alvorens vergunning te verleenen tot het vorderen van gedwongen of verplichten arbeid voor bouw- of onderhoudswerken, welke de arbeiders verplichten om gedurende een langeren tijd te ver-blijven op de plaatsen van tewerkstelling, zullen de bevoegde autoriteiten er zich van moeten verzeke-ren:
1. dat alle noodige maatregelen genomen zijn voor de gezondheid van de arbeiders en om hun de onont-beerlijke geneeskundige hulp te verzekeren en dat in het bijzonder:
a. die arbeiders, v66rdat zij hun werkzaamheden beginnen en met bepaalde tusschenpoozen geduren-de geduren-den tijd, dat zij te werk gesteld zijn, geneeskundig onderzocht worden;
b.gezorgd is voor voldoende geneeskundig perso-neel zoomede voor voldoende apotheken, ambulan-ces, ziekenhuizen en materiaal, noodig om in alle be-hoeften te voorzien;
c. de goede hygiene op de plaatsen van tewerkstel-ling, het geregeld voorzien
van-de
arbeiders van wa-ter, levensmiddelen, brandstoffen en kookgerei op voldoende wijze verzekerd is en dat, in geval het noodig is, voor voldoende kleeren en huisvesting ge-zorgd is;2. dat de juiste maatregelen genomen zijn om het levensonderhoud van de familie van den arbeider te verzekeren, in het bijzonder door gemakkelijk te ma-ken, dat een deel van het loon, met toestemming of op verzoek van dien arbeider, op een veilige manier aan de familie van dien arbeider gezonden wordt;
3. dat de reizen van de arbeiders om naar de plaat-sen, waar gewerkt wordt, te gaan en daarvandaan te-rug te keeren, door de administratie onder hare ver-antwoordelijkheid en op haar kosten verzekerd zul-len zijn en dat de administratie die reizen zal verge-makkelijken door op zoo ruim mogelijke schaal van alle beschikbare transportmiddelen gebruik te rna-ken;
4. dat in geval van ziekte of ongeval, welke een ar-beidsongeschiktheid van eenigen duur met zich brengt, de repatrieering van den arbeider op kosten van de administratie verzekerd is;
5. dat iedere arbeider, die, na afloop van zijn perio-de van gedwongen of verplichten arbeid ter plaatse als vrijwillig arbeider zou willen blijven, daartoe de bevoegdheid heeft, zonder gedurende een tijdvak van twee jaar zijn rechten op kosteloos vervoer naar huis te verliezen.
Art. 18. De gedwongen of verplichte arbeid voor het vervoer van personen of goederen, b.v.het dragen en het pagaaien, zal binnen den kortst mogelijken termijn afgeschaft moeten worden en, in afwachting van die afschaffing, zullen de bevoegde autoriteiten reglementen moeten vaststellen, in het bijzonder re-gelende:
a. de verplichting, dien arbeid slechts te gebruiken om het verplaatsen van ambtenaren der administra-tie in de uitoefening hunner funcadministra-ties of het vervoer van materieel van de administratie of, in geval van ab-soluut dringende noodzaak, het vervoer van andere personen dan ambtenaren te vergemakkelijken;
b.de verplichting om voor dat vervoer slechts per-sonen te gebruiken, die daartoe na een geneeskundi-ge keuring, in alle geneeskundi-gevallen, waarin die mogeneeskundi-gelijk is, physiek geschikt geoordeeld zijn; in de gevallen, waarin die keuring niet mogelijk is, moet de persoon, die zich van die arbeidskracht bedient, zich op zijn verantwoordelijkheid er van verzekeren, dat de ge-bruikte arbeiders de vereischte physieke geschikt-heid bezitten en niet aan een besmettelijke ziekte lij-den:
c. het maximum te dragen gewicht;
d.de maximum afstand van hun verblijfplaats, die van arbeiders gevorderd mag worden;
e. het maximum aantal dagen per maand of over een ander tijdvak, waarvoor zij opgeroepen kunnen worden, daaronder begrepen de dagen voor de teru-greis;
f.
de personen, gemachtigd om dien vorm van ge-dwongen of verplichten arbeid te vorderen, alsmede den omvang hunner bevoegdheid.Bij het vaststellen van de maxima, waarvan sprake is onder de letters c,d en e vanhet vorig lid, zullen de
De bevoegde autoriteiten zullen bovendien er voor moeten waken, dat de normale, dagelijks door de dra-gers af te leggen afstand niet meer bedraagt dan een afstand overeenkomende met een gemiddelden ar-beidsduur van acht uur, met dien verstande, dat, om die te bepalen, niet alleen rekening gehouden moet worden met den te dragen last en den afte leggen af-stand, maar ook met den toestand van den weg, den tijd van het jaar en alle daarvoor in aanmerking ko-mende factoren; indien het noodig is om aan de dra-gers overuren op te leggen, moeten daarvoor loonen gegeven worden, die hooger zijn dan de normale loonen.
Art. 19. De bevoegde autoriteiten zullen vergun-ning om tot gedwongen cultures over te gaan, alleen mogen verleenen om hongersnood of schaarschte van levensmiddelen te voorkomen, steeds onder het voorbehoud, dat de aldus verkregen waren of pro-ducten het eigendom blijven van de personen of de gemeenschap, die ze heeft voortgebracht.
Dit artikel zal niet tot gevolg mogen hebben, dat, wanneer de productie volgens de wet en het gebruik ingericht is op gemeentelijken grondslag en wanneer de producten of de voordeelen, welke de verkoop van die producten oplevert, het eigendom van de ge-meenschap blijven, voor de leden van de gerneen-schap de verplichting afgeschaft wordt, om zich van den aldus opgelegden arbeid te kwijten.
Art. 20. Wettelijke regelingen, betreffende collec-tieve strafoplegging, krachtens welke een geheele ge-meenschap gestraft kan worden voor de misdrijven, begaan door eenige van haar leden, zullen den ge-dwongen of verplichten arbeid door een gemeen-schap niet als een der methoden van straf mogen be-vatten.
Art. 21. Er zal geen beroep op gedwongen of ver-plichten arbeid gedaan worden, om ondergrondsch werk in de mijnen uit te voeren.
Art. 22. De jaarrapporten, welke de leden, die dit verdrag bekrachtigen, zich verbinden aan het Inter- . nationaal Arbeidsbureau overeenkomstig de bepa-lingen van artikel408 van het Verdrag van Versailles en van de overeenkomstige artikelen van de andere Vredesverdragen uit te brengen betreffende de maat-regelen, door hen genomen ter uitvoering van de be-palingen van dit verdrag, zullen zoo volledig mogelij-ke inlichtingen moeten bevatten, voor elk betrokmogelij-ken gebied, over de mate waarin beroep op den
gedwon-gen of verplichten arbeid in dat gebied is gedaan als-mede over de volgende punten: doeleinden waar-voor die arbeid uitgevoerd is, ziekte- en sterftecijfers, arbeidsduur, wijze van loonbetaling en hoogte van het loon en alle andere ter zake dienende inlichtin-gen.
Art. 23. Ter uitvoering van de bepalingen van dit verdrag zullen de bevoegde autoriteiten een volledi-ge en duidelijke revolledi-geling over het volledi-gebruik van den volledi- ge-dwongen of verplichten arbeid moeten afkondigen.
Die regeling zal in het bijzonder bepalingen moe-ten bevatmoe-ten, welke elken persoon, onderworpen aan den gedwongen ofverplichten arbeid, vergunnen om bij de autoriteiten alle bezwaren betreffende de voor-waarden van den arbeid, die hem gesteld zijn, in te dienen en hem waarborgen geven, dat die bezwaren onderzocht en overwogen zullen worden.
Art. 24. Passende maatregelen zullen in alle geval-len genomen moeten worden om de stipte toepassing te verzekeren van de reglementen, betrekking heb-bende op het gebruik van den gedwongen of ver-plichten arbeid, hetzij door de bevoegdheden van el-ke inspectie, die reeds ingesteld is om toezicht te hou-den op hou-den vrijen arbeid, uit te breihou-den tot hou-den ge-dwongen of verplichten arbeid, hetzij door eenig ander passend systeem. Eveneens zullen maatrege-len genomen moeten worden, om die reglementen ter kennis te brengen van de personen, onderworpen aan gedwongen of verplichten arbeid.
Art. 25. Het onwettig eischen van gedwongen of verplichten arbeid zal gestraft moeten worden en elk lid, dat dit verdrag bekrachtigt, zal verplicht zijn om zorg te dragen, dat de straffen, bij de wet gesteld, in-derdaad doeltreffend zijn en stipt worden toegepast. Art.26. Ieder lid van de Internationale Organisatie van den Arbeid, dat dit verdrag bekrachtigt, verbindt zich het toe te passen op de gebieden, onderworpen aan zijn souvereiniteit, rechtspraak, bescherming, suzereiniteit, voogdij of gezag, in de mate, waarin het het recht heeft verplichtingen betreffende vraag-stukken van interne rechtspraak op zich te nemen. In-dien echter dit lid gebruik wil maken van de bepalin-gen van artikel421 van het Verdrag van Versailles en van de overeenkomstige artikelen vall de andere Vre-desverdragen, moet het zijn bekrachtiging vergezeld doen gaan van een verklaring waaruit blijkt:
2°. in welke gebieden het zich voorstelt de bepalin-gen van dit verdrag met wijziginbepalin-gen toe te passen en waaruit die wijzigingen bestaan;
]0. voor welke gebieden het zich zijn beslissing voorbehoudt.
De vorenbedoelde verklaring zal geacht worden een integreerend deel van de bekrachtiging uit te ma-ken en zal gelijke gevolgen hebben. Ieder lid echter, dat zoodanige verklaring atlegt, zal de bevoegdheid hebben om bij een nieuwe verklaring afstand te doen van aIle of van een deel der voorbehouden, onder2°. en 3°. hiervoren genoemd, in de vroegere verklaring neergelegd.
Art.27. De officieele bekrachtigingen van dit ver-drag, overeenkomstig het bepaalde in dee I XIII van het Verdrag van Versailles en de overeenkomstige deelen van de andere Vredesverdragen, zullen wor-den medegedeeld aan wor-den Secretaris-Generaal van den Volkenbond en door hem worden ingeschreven. Art. 28. Dit verdrag zal slechts verbindend zijn voor de leden van de Internationale Organisatie van den Arbeid, die hunne bekrachtiging door den Secre-taris-Generaal hebben doen inschrijven.
Het zal van kracht worden twaalf maanden, nadat de bekrachtigingen van twee leden door den Secreta-ris-Generaal zullen zijn ingeschreven.
Vervolgens zal dit verdrag voor ieder der andere le-den in werking trele-den twaalfmaanle-den na le-den datum, waarop de bekrachtiging van dat lid door het Secreta-riaat zal zijn ingeschreven.
Art. 29. Zoodra de bekrachtigingen van twee leden der Internationale Organisatie van den Arbeid door het Secretariaat zijn ingeschreven, zal de Secretaris-Generaal van den Volkenbond van dit feit mededee-ling doen aan aIle leden van de Internationale Organi-satie van den Arbeid. Hij zal hen eveneens in kennis stellen met de inschrijvingen van de bekrachtigingen, die hem later door andere leden der Organisatie zul-len worden medegedeeld.
Art.30. Ieder lid,dat dit verdrag heeft bekrachtigd, kan het opzeggen na verloop van een termijn van tien jaren na den datum, waarop dit verdrag van kracht begint te worden, zulks bij een verklaring toegezon-den aan toegezon-den Secretaris-Generaal van toegezon-den Volkenbond en door dezen in te schrijven. De opzegging wordt eerst van kracht een jaar, nadat zij door het Secreta-riaat is ingeschreven.
Ieder lid, dat dit verdrag heeft bekrachtigd, dat
bin-nen den termijn van eenjaar na verloop van den ter-mijn van tien jaar, bedoeld in het vorig lid, geen ge-bruik maakt van de bevoegdheid tot opzegging voor-zien in dit artikel, zal voor een nieuwen termijn van vijf jaren gebonden zijn en zal in het vervolg dit ver-drag kunnen opzeggen na verloop van elken termijn van vijf jaren onder de voorwaarden bedoeld in dit artikel.
Art. 31. Telkensnaverloopvaneentermijnvanvijf jaar, te rekenen van den datum, waarop dit verdrag van kracht is geworden, moet de Raadvan Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau aan de Algerneene Conferentie een verslag uitbrengen over de toepas-sing van dit verdrag en beslissen ofhet wenschelijk is de geheele of gedeeltelijke herzieningvan ditverdrag op de agenda der Conferentie te plaatsen.
Art.32. Indien de Internationale Arbeidsconfe-rentie een nieuw verdrag aanneemt, houdende ge-heele of gedeeltelijke wijziging van dit verdrag, zal de ratificatie door een lid van het nieuwe verdrag, hou-dende herziening, vanzelf medebrengen onmiddel-lijke opzegging van dit verdrag, niettegenstaande het bepaalde in artikel 30, onder voorbehoud evenwel, dat het nieuwe verdrag van kracht geworden is.
Van den datum af, waarop het nieuwe verdrag, houdende herziening, van kracht geworden is, zal het onderhavige verdrag niet langer door de leden be-krachtigd kunnen worden.
Het onderhavige verdrag zal echter van kracht blij-yen naar vorm en inhoud voor die leden, die bekrach-tigd hebben en die het nieuwe verdrag, houdende herziening, niet bekrachtigen.
Art.33. Zoowel de Fransche als de.Engelsche tekst van dit verdrag is authentiek.
o
Abolition of Forced Labour Convention
Convention (no. 105) concerningthe Abolition of Forced Labour
Datum en plaats van sluiting: 25 juni 1957,Ceneve, Inwerkingtreding van het verdrag: 17 januari 1959. Tekst bekendgemaakt inTrb.1957,210 (met Ned.vertaling). Bekrachtiging mede voor de Nederlandse Antillen en Aruba (vanaf1 jan. 1986) op 18 februari 1959,Trb.1959,27.
Tekst van de conventie
The General Conference ofthe International Labour Organisation,
Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Fortieth Session on 5 June 1957, and Having considered the question of forced labour, which is the fourth item on the agenda of the session, and
Having noted the provisions of the Forced Labour Convention, 1930, and
Having noted that the Slavery Convention, 1926, pro-vides that all necessary measures shall be taken to prevent compulsory or forced labour from develop-ing into conditions analogous to slavery and that the Supplementary Convention on the Abolition of Slav-ery, the Slave Trade and Institutions and Practices Similar to Slavery, 1956, provides for the complete abolition of debt bondage and serfdom, and
Having noted that the Protection of Wages Conven-tion, 1949, provides that wages shall be paid regularly and prohibits methods of payment which deprive the worker of a genuine possibility of terminating his em-ployment, and
Having decided upon the adoption of further propos-als with regard to the abolition of certain forms of forced or compulsory labour constituting a violation of the rights of man referred to in the Charter of the United Nations and enunciated by the Universal Dec-laration of Human Rights, and
Having determined that these proposals shall take the form of an international Convention,
adopts this twenty-fifth day of June of the year one thousand nine hundred and fifty-seven the following Convention, which may be cited as the Abolition of Forced Labour Convention, 1957:
Art.1. Each member of the International Labour Organisation which ratifies this Convention
under-takes to suppress and not to make use of any form of forced or compulsory labour
(a) as a means of political coercion or education or as a punishment for holding or expressing political views or views ideologically opposed to the estab-lished political, social or economic system;
(b) as a method of mobilising and using labour for purposes of economic development;
(c) as a means of labour discipline;
(d) as a punishment for having participated in strikes;
(e) as a means of racial, social, national or religious discrimination.
Art. 2. Each Member of the International Labour Organisation which ratifies this Convention under-takes to take effective measures to secure the imme-diate and complete abolition of forced or compulsory labour as specified in Article 1 of this Convention.
Art. 3. The formal ratifications of this Convention shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.
Art. 4. - 1. This Convention shall be binding only upon those Members of the International Labour Or-ganisation whose ratifications have been registered with the Director-General.
- 2. It shall come into force twelve months after the date on which the ratifications of two Members have been registered with the Director-General.
- 3. Thereafter, this Convention shall come into force for any Member twelve months after the date on which its ratification has been registered.
Art. 5. - 1. AMember which has ratified this Con-vention may denounce it after the expiration of ten years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Di-rector-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered. - 2. Each Member which has ratified this Conven-tion and which does not, within the year following the expiration of the period often years mentioned in the preceding paragraph, exercise the right of denun-ciation provided for in this Article, will be bound for another period of ten years and, thereafter, may de-nounce this Convention at the expiration of each peri-od of ten years under the terms provided for in this Article.
Interna-tional Labour Office shall notify all Members of the International Labour Organisation of the registration of all ratifications and denunciations communicated to him by the Members of the Organisation.
- 2. When notifying the Members of the Organisa-tion of the registraOrganisa-tion of the second ratificaOrganisa-tion com-municated to him, the Director-General shall draw the attention of the Members of the Organisation to the date upon which the Convention will come into force.
Art. 7. The Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations for registration in ac-cordance with Article 102 of the Charter of the United Nations full particulars of all ratifications and acts of denunciation registered by him in accordance with the provisions of the preceding Articles.
Art. 8. At such times as it may consider necessary the Governing Body ofthe International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working ofthis Convention and shall examine the desirability of placing on the agenda of the Confer-ence the question of its revision in whole or in part.
Art. 9. - 1. Should the Conference adopt a new Convention revising this Convention in whole or in part, then, unless the new Convention otherwise pro-vides
(a) the ratification by a Member of the new revis-ing Convention shallipso jureinvolve the immediate denunciation of this Convention, notwithstanding the provisions of Article 5 above, if and when the new revising Convention shallhavecome into force;
(b) as from the date when the new revising
Con-vention comes into force this ConCon-vention shall cease to be open to ratification by the Members.
- 2. This Convention shall in any case remain in force in its actual form and content for those Mem-bers whichhaveratified it but have not ratified the revising Convention.
Art. 10. The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.
o
Nederlandse vertaling
VERDRAGvan25 juni 1957,Trb.1957, 210.
DeALGEMENE Conferentievande Internationale Ar-beidsorganisatie,
Door de Raad van Beheer van het Internationaal Ar-beidsbureau te Ceneve bijeengeroepen en aldaar bij-eengekomen op 5 juni 1957 in haarveertigste zitting; Het vraagstuk der gedwongen arbeid overwogen hebbende, welk onderwerp vervat is in het vierde puntvande agenda der zitting;
Kennis genomen hebbende van de bepalingen van het Verdrag betreffende gedwongen ofverplichte ar-beid (1930);
Ervan kennis genomen hebbende, dat het Verdrag inzake de slavernij (1926) bepaalt dat aIle noodzake-lijke maatregelen dienen te worden genomen om te voorkomen dat verplichte of gedwongen arbeid ont-aardt in met slavernij vergelijkbare toestanden, en dat het Aanvullend Verdrag inzake de afschaffingvan
de slavernij,de slavenhandelen met slavernij gelijk te stellen instellingen en praktijken (1956) voorziet in de algehele afschaffingvanpandelingschap en Iij-feigenschap:
Ervan kennis genomen hebbende, dat het Verdrag betreffende de beschermingvanhet loon (1949) be-paalt, dat lonen regelmatig uitbetaald dienen te wor-den, en betalingsmethoden verbiedt, welke de arbei-der in feite de mogelijkheid ontnemen zijn dienstver-band te beeindigen:
Besloten hebbende tot het aanvaardenvan verdere
voorstellen met betrekking tot de afschaffing van be-paaldevormen vangedwongen of verplichte arbeid, welke een inbreukvormenop de rechtenvande mens zoals bedoeld in hetHandvestder Verenigde Naties envermeldin de UniverseIe Verklaringvande Rech-ten van de Mens;
Besloten hebbende, dat deze voorstellen devorm
zullen aannemen van een internationaal Verdrag; Neemt heden, de 25ste juni 1957, het volgende
Verdrag aan, hetwelk kan worden aangehaald als het 'Verdrag betreffende de afschaffingvangedwongen arbeid, 1957:
het afschaffen en niet meer gebruik maken van eni-gerlei vorm van gedwongen of verplichte arbeid
a) als een middel tot politieke dwang of opvoeding of als een strafvoor het koesteren of uiten van politie-ke opvattingen of van opvattingen welpolitie-ke ideologisch in strijd zijn met de gevestigde politieke, sociale of economische orde;
b) als een methode voor het op de been brengen en gebruiken van arbeidskrachten voor economische ontwikkeling;
c) als een middel tot arbeidsdiscipline;
d) als een strafvoor deelneming aan stakingen; e) als een middel tot rassen-, sociaIe, nationale of godsdienstige discriminatie.
Art. 2. Elk Lid van de Internationale Arbeidsorga-nisatie dat dit Verdrag bekrachtigt verplicht zich tot het nemen van doeltreffende maatregelen teneinde de onmiddellijke en algehele afschaffing te bewerk-stelligen van gedwongen of verplichte arbeid zoals omschreven in artikel 1 van dit Verdrag.
Art. 3. De officiele bekrachtigingen van dit Ver-drag zullen ter kennis worden gebracht van de Direc-teur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau en door hem worden geregistreerd.
Art. 4. - 1. Dit· Verdrag zal slechts verbindend zijn voor de Ledenvan de Internationale Arbeidsorga-nisatie, waarvan de bekrachtiging door de Directeur-Generaal is geregistreerd.
- 2. Het zal twaalf maanden nadat twee Leden hun bekrachtiging door de Directeur-Generaal heb-ben doen registreren, in werking treden.
- 3. Vervolgens zal dit Verdrag voor ieder Lid in werking treden twaalf maanden na de datum waarop zijn bekrachtiging is geregistreerd.
Art. 5. - 1. Een Liddat dit Verdrag heeft bekrach-tigd kan het opzeggen na verloop van een tijdvak van tienjaar na de datum waarop het Verdrag in werking is getreden, door middel van een verklaring toege-zonden aan de Directeur-Generaal van het Interna-tionaal Arbeidsbureau en door deze geregistreerd. De opzegging zal eerst eenjaar nadat zij is geregistreerd van kracht worden.
- 2. Elk Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd en niet binnen een jaar na het verloop van het tijdvak van tien jaar, bedoeld in het vorige lid, gebruik heeft gemaakt van het recht tot opzegging, voorzien in dit artikel, is gebonden voor een nieuw tijdvak van tien jaar en kan daarna dit Verdrag opzeggen na verloop
van elk tijdvak van tien jaar, onder de voorwaarden bedoeld in dit artikel.
Art. 6. - 1. De Directeur-Generaal van het Inter-nationaal Arbeidsbureau dient aan alle Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie kennis te geven van de registratie van alle bekrachtigingen en opzeg-gingen welke hem door de Leden der Organisatie zijn medegedeeld.
- 2. Bij de kennisgeving van de tweede hem me-degedeelde bekrachtiging aan de Leden der Organi-satie dient de Directeur-Generaal de aandacht der Le-den te vestigen op de datum waarop het Verdrag in werking zal treden.
Art. 7. De Directeur-Generaal van het Internatio-naal Arbeidsbureau doet volledige bijzonderheden omtrent alle bekrachtigingen en opzeggingen welke hij heeft geregistreerd overeenkomstig de bepalin-gen van de voorgaande artikelen, toekomen aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties ter regi-stratie overeenkomstig artikel1 02 van het Handvest der Verenigde Naties.
Art. 8. De Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau dient, telkens wanneer hij zulks nodig oordeelt, verslag uit te brengen aan de Algemene Conferentie over de toepassing van dit Verdrag en te onderzoeken of het wenselijk is, de gehele of gedeel-telijke herziening ervan op de agenda der Conferentie te plaatsen.
Art.9. - 1. Indien de Conferentie een nieuw Ver-drag zou aannemen, houdende gehele of gedeeltelij-ke herziening van het onderhavige Verdrag, en indien het nieuwe Verdrag niet anders bepaalt:
a) zal de bekrachtiging door een Lid van het nieu-we Verdrag, houdende herziening, ipso jure onmid-dellijke opzegging van het onderhavige Verdrag ten gevolge hebben, niettegenstaande het in artikelS be-paalde, indien en zodra het nieuwe Verdrag, houden-de herziening, in werking zal zijn getrehouden-den;
b) zal met ingang van de datum waarop het nieu-we Verdrag, houdende herziening, in nieu-werking treedt, het onderhavige Verdrag niet langer door de Leden kunnen worden bekrachtigd.
