• No results found

Nederlands RadiogenootschapDEEL 27 No. 6 1962

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Nederlands RadiogenootschapDEEL 27 No. 6 1962"

Copied!
54
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

Tijdschrift van het

Nederlands Radiogenootschap

DEEL 27 No. 6 1962

Topspanningsgelijkrichting als inschakelverschijnsel

door J. W . A lexan der *)

Summary

Peak rectification of a sinusoidal voltage consists of periodical charging and discharging of the capacitor. The voltage on the capacitor during these tw o periods is calculated and the relation betw een the resulting m ean rectified voltage and the charging and discharging tim e constants is given.

F o r sm all charging time constant there is a m inimum space of tim e for the charging current, w hich is nearly cosinusoidal in th at case.

1

. Inleiding

Bij de beschouw ingen en berekeningen van topspann in gsge­

lijkrichting w o rd t aangenom en d a t de spanning o ver de conden­

sato r con stan t b lijft en d a t er gedurende een k o rte tijd een sinusvorm ige stroom loopt. H ierbij kan men dus niets te w eten komen o ver de spanningsveranderingen op de conden sator die overeenkom en m et deze stroom . D it sinusvorm ige verlo op is een vrij w illekeurige aannam e, die bij topspanningsgelijkrichting nau­

w elijks ben ad erd w o rd t, zoals za l blijken.

M e t het doel een gelijkspanning te verkrijgen die zo dicht m ogelijk de to p w aa rd e van een sinusvorm ige E M K ben ad ert, w o rd t in h et volgende een andere m ethode g eb ru ikt, w aarb ij de spanningen en strom en bereken d w ord en als gevo lg van een periodiek in- en uitschakelen van de stroom kring.

2

. Splitsing van de EM K bij opladen

H e t schem a w o rd t gegeven d oor fig.

1

, w a a rin E — E m sin co, t,

r) Technische H ogeschool, D elft.

(2)

264 J. W. Alexander

G elijkrichterschakeling voor topdetectie.

L ineaire gelijkrichterkarakteristiek.

w e lk e E M K w e rk t op de serie- schakeling van een im pedantie van R p a ra lle l met C en een ge- lijkrichter, als diode voorgesteld , die alleen stroom d o o rlaat als er een positieve spanning aan ­ w ezig is tussen de anode en de kathod e. H ierbij w o rd t als ge­

bruikelijk een lin eair verban d

O pbouw van de E M K gedurende de laadperiode uit een spannm gssprong AB en een gedeelte van

een sinus B C D .

(3)

Topspanningsgelijkrichting als inschakelverschijnsel 265

aangenom en tussen stroom en spanning (fig. 2) w aarb ij dus id = s Ud.

E r lo o p t alleen een gelijkrichterstroom als E — Uc ^> O. A ls Uc een positieve spanning is, kan dit alleen gedurende een deel van de positieve fase van E. V o o r de re st van de periode is ld = O en o n tlaad t de condensator zich to t op het moment d at E w e e r gelijk is aan Uc . W ij kunnen dus de to ta le periode verd elen in tw ee d e le n : een laad ged eelte en een ontlaadged eelte.

H e t laad ged eelte begint bij t = (fig.

3

). O p d it moment is Uc = E m sin co, tz = U0 en b egin t de diode te geleiden. O p dit moment w e rk t op het circuit de E M K volgens A — B — C — D . D eze spanning w o rd t gevorm d door een gelijkspanning E 1 = A — B = U ot w a a ro p gesuperponeerd een sinusvorm ige spanning E 2 = B — C — D volgens de boven ste top van de oorspronkelijke

sinus E msin mI t . H e t cir­

cuit w a a ro p deze spannin­

gen w e rk en is w eerg eg even in fig.

4

, w a a rin r vo o rste lt de w eerstan d van de ge- lijkrich ter in geleidende toe-

E quivalentschem a gedurende de

I

laadperiode.

bronnen E T' = rR

R Et en E 2' — R

R

R' + r ' R

en de cond en sator C.

stand, dus r = — . s

V o lg e n s Thévenin is dit eq u ivalen tm etd e spannings-

2 met de seriew eerstan d

D e condensatorspanning Uc w o rd t hierdoor

_ t—U __ t—ti

UC = E [ ( i - e r' c ) + Uo e + V ,

w a a rin de spanning v o o rste lt die het gevo lg is van E 2.

D e eerste tw e e spanningen tezam en zijn dus

t— tj t—tx

E i + (U 0 - E ,) e r C = ^ ^ A I + ( V 0 -

R

R + r t— ti U0e ~ r' C

R E j R + r

d aa r A , = U„

r' C

R + r R + r O )

H e t verlo op van deze term en is dus volgens fig.

5

, w aarb ij

(4)

266 J. W. Alexander

na een b ep aald e tijd Uc p rak tisch gelijk is aan Ua---, hetgeen R + r

vo o r o v erg a a t in Ua. V o o rlo p ig vero n d erstellen w e d at deze aannam e gerech tvaard igd is, w a a ro p wij la te r zullen teru g ­ komen.

3

. Inschakelen met een gedeelte van een sinusvormige EM K O p de h iervo or genoem de w a a rd e U0 van de condensator-

Spannm gsverloop van de conden­

sator tengevolge van de spannings- sprong AB en de beginlading C U 0.

spanning w o rd t nu gesuperpo- neerd de spanning U\ ten g e­

volge van de E 2. Bij de b e re ­ kening van deze spanning m aken wij gebruik van de eigenschap van een sinus, d a t bij ben ad e­

ring geld t d a t vo o r een top van de sinus d it deel beschreven w o rd t door een andere sinus, w a a rv a n nu de periode gelijk is aan hetafgesn ed en stu k (zie lig. 6), D u s vo o r h et gebied tussen tx en t2 van U x sin co1 t w o rd t de krom m e b esch reven door U2 sin co2 t, w aarb ij co2 (t2 — tx) = n.

COi t

H et verband tussen de sinusvorm ige E M K en de sinus (m et andere frequentie) die de top

beschrijft.

W ij zullen nu n a­

gaan hoe de conden- satorspan ning Uc v e r­

loopt als de conden­

sa to r (zonder begin­

lading) in gesch akeld w o rd t op een sp an ­ ning Um sin co2 t, w a a r ­ in dus Um = E m — U0 en w aarb ij het tijd ­ stip t = O lig t bij t = tx in lig. 6.

V o o r deze spanning Uc is m et behulp van operatoren reken in g a f te leiden :

t

V , = Um--- —— (co3 xe I + co2 x T — co3 x cos co21 + sin co2 1) (

2

)

(5)

Topspanningsgelijkrichting als inschakelverschijnsel 267

w aarin x — r' C.

H e t laden van de conden sator volgens (

2

) d uurt niet to t t, (zie fig. 6) m aar to t een kleinere tijd t3 w aarb ij de condensator- spanning gelijk gew ord en is aan de E M K , w a t het begin is van de d aarop volgende periode van de ontlading. V o o r de tijd t3 geld t dus d at

_

4

Um sin o j,13 = Um ---— {co, r e 1 — co, x cos co,t3 4- sin co, t3) I + col r

H ieru it v o lg t:

_h

e T = co, x sin co,13 + cos co, t3 (

3

)

G a a n w e nu na w e lk e de m axim ale spanning is die U, b ereikt, dan vinden w e uit d(J3 = O de tijd tm w a a rv o o r d it p laatsvin d t.

D it le v e rt:

= co, x sin co, tm + cos co, t„, (

4

)

E en vergelijking van

3

) met

4

) leert d at op het moment t3, w a a ro p de lad in g ophoudt ook de conden sator zijn m axim ale spanning b ereik t en d at d aa r de raaklijn aan de spanningskrom m e h orizon taal loopt.

O o k bij t — O lo o p t de raaklijn horizon taal, w a n t vo o r t O g aa t 2) over in:

TT f

Um co,

X

----

- 2 X

D e m axim ale w a a rd e van U , v o lg t door elim inatie van de c- m acht uit

3

) in

2

) vo o r t = t3 en lev ert

U „ sin co, t3

D e to ta le to p w a a rd e Ut van de cond en sator is dus

U t = U0 + Um sin co, t3 = U0 + (E m - Ua) sin co, t3 (

5

)

D eze spanning is des te g ro ter naarm ate sin co, t3 gro ter is en g ro ter dan Uot m aar klein er dan E m .

4

. Ontladen van de condensator

N a het tijdstip t3 vin dt geen opleiding m eer plaats, w a n t de

(6)

268 J. W. Alexander

gelijkrichterspanning is d aa r = O gew o rd en en de condensator za l zich gaan ontladen o ver de w eersta n d R , d u s :

t - h Uc — Ut e RC

O p het tijdstip t = t4 is de w a a rd e van deze afnem ende sp an ­ ning w e e r ged aald to t Uot d us:

H ïerna h erh aalt zich het afw isselen d spel van laden en ontladen.

N u kiezen w e R C zo g ro o t d a t —--- — « I dus : R C

H et spanningsverloop van de condensator bij laden en ontladen.

D a a r de laad tijd t3 — t1 klein is t.o.v. de o n tlaad tijd t4 — t3 zal bij ben adering t4 — t3 ^ t4 — tr = T als coI T = 2 n , dus:

. - £ y c r l 0 - r ) (6)

H e t verloop van de conden satorspann ing is nu g lo b aal bekend en is w eerg eg even in fig.

7

.

5

. Dc gelijkspanning op de condensator

D a a r bij ben ad ering h et verlo op van Uc tussen t4 en t3 lineair is en de laad tijd klein is t.o.v. de ontlaadtijd , kan gesteld w orden

(7)

Topspanningsgelijkrichting als inschakelverschijnsel 269

vo o r de gem iddelde spanning o ver de to ta le periode, dus voor de gelijkspanning £

7

// :

u H ^ u

0

+ \ { u t - U0) S u bstitu tie van (6) hierin le v e rt:

UU = U i l i - V-

en tezam en met (

5

):

U// =

I — y

4

- sin a>2 t3y

(7)

D a a r de conden satorspann ing alleen m aar gelijk kan w orden aan de laadspanning als deze ziin maximum gepasseerd heeft, kunnen w e schrijven:

co2 t^ — — b n

2

H ierm ede g a a t (

3

) o ver in :

e “ ,r = (o2 x cos a — sin a (8) Bij een laa d w eersta n d die n ad ert to t nul g a a t dus r naar nul en v o lg t uit (8) d a t in d it g eva l t g a = co2 r = a .

H ierbij w o rd t sin <x>2t3 = cos a , naderend to t één.

D a n w o rd t:

Bij toenem ende la a d w eersta n d zal a toenem en en d aard o o r de gelijkspanning afnem en to t:

y y

1 - — i — —

U U --- E , - --- - E , (

10

)

cos a

N

V e r d e r is

Ua =

1— 1

N E m en U t = — E m N (

11

)

(8)

6. Bepaling van de gelijkspanning uit de gegevens van het circuit

270 J. W. Alexander

D e gelijkspanning U// op de con d en sator is nog niet d irect bekend uit de gegevens van h et circu it: R , r, C en de frequen tie co, d a a r a een functie is van de frequentie a>2 die nog niet b e­

kend is. E r b e sta a t ech ter nog een verban d, nl. d at op het tijd stip t3 de to p w a a rd e Ut

Ut = E m sin co t3 (

12

)

O o k t3 lig t voorbij de top van deze sinus, dus m et invoering van /?, zodanig d at

co i3 — — h /? 2 (

13

)

v o lg t sin co t3 = cos /?.

M .a •w. a gem eten lan gs de 1 as is dezelfde lengte als /?

gem eten lan gs de co t as, dus

/? = V o lg en s (11) t.m. (

14

) is dus

El E m

i

i -

y

+ y

cos a cos fS = cos

(

14

)

(

15

)

U it de vergelijkingen n

e 0)2 T = co2 x cos a — dn a (8)

i i - y +

)

cos a) (

15

)

uil 1

2

cos a

( 10 )

IS

El

E te bepalen als functie van y m et co i als param eter, o f als functie van co z m et y als param eter.

(9)

Topspanningsgelijkrichting als inschakelverschijnsel

7

. De laadstroom van de condensator

271

D e ze stroom vo lgt d irect uit (

2

) w a n t ic — C — U2, dus dt

CO 2 C . . a / -f

ic = --- ( - e r + co2 x sin co21 + cos co21) (lo ) I + col *

V o o r t = O is dus ic = O en voor t = t3 is volgens (

3

) ic = O . D it vo lgt ook d irect uit het fe it d at Uc vo o r t = t3 een horizontale raaklijn heeft.

V o o r t = tm tussen t = O en t - t3 h eeft ic een maximum, w a a r

dic ,

— = O, dus voor dt

e ~ tm!r = co21 sin co2 1„ - col * cos co2 tm (

17

)

H ierm ee w o rd t de m axim ale stroom

Icm ~

77

m CÜ2 C CO S C02 tm

D e spanning op de laa d w eersta n d Ur is gelijk aan h et v e r­

schil tussen de E M K en de spanning Uc op de conden sator en de vorm van de stroom w o rd t dus w eerg eg even door h et v e r ­ schil tussen de E M K en de Uc, w aarb ij Ur = ir'.

V o o r verschillen de w a ard en van <o2t zijn de condensator- spanningen en de strom en w eerg eg even door fig, 8.

L aadspanning en laadstroom van de condensator bij verschillende

w aarden van de laadtijdconstante.

(10)

272 J. W. Alexander

8. De minimale oplaadtijd

V o o r zeer kleine w a a rd e van de laad tijd con stan te x v o lg t uit (2) d a t voor x naderend to t n u l:

Uc = Um sin co2 t

en uit (

3

) d at cos cu2

7

3 = o o f co2t3 = — o f a = O w orden.

2

D .w .z. het laden gebeu rt gedurende de eerste h elft van de top van de sinus, h eeft bij ben ad erin g de vorm van die sinus en b ereik t dan in d it g ren sgeval (r = o) de to p w a a rd e U,n . V e r d e r vo lgt uit (

17

) d a t tm sss r naderend to t nul en uit (

16

) d at

^ cüj C cos co2 i vo o r t^> tm.

D e laad stroom is in d it g eva l dus bij benadering (voor t^> tm) cosinusvormig en is o gew ord en op h et tijdstip d a t de E M K zijn maximum b ereikt. In geen enkel g eva l is de laad tijd dus nul.

D e minimale laad tijd en de daarm ee overeenkom ende m axi­

male w a a rd e vo o r de frequen tie co2 is te bep alen uit (

15

) voor

a naderend to t nul

w a a ru it

0^2 in a x j — (1 8)

u

D a a r in d it g ren sg eval co2 (t3 - /t) = ’ is dus de minimale laad -

2

tijd bij de laa d w eersta n d nul

t ■ = 71 Vy Lmin — ) y

2 (O

9

. Discussie van de resultaten

D e gelijkspanning U// is dus afh an kelijk, zo w e l van de ont-

(11)

Topspanningsgelijkrichting als inschakelverschijnsel 273

laad tijdcon stan te R C = - als van de laad tijdcon stan te x = r' C = TD

7

= --- . U it de gegeven betrekkin gen (8), (

10

) en (

15

) is b .v.

r + R

a f te leiden d at, voor b ep aald e w a a rd en van y en co x, de U//

de volgende w a a rd e v e r k r ijg t:

7

co r u iE „t

o,os 0 o

,975

o,os 0,41 o

,95

0,05 1.4 0,9

0,1 0 o

,95

0,1 0,61 0,9

Bij de voorgaan de berekeningen is aangenom en d at — « I R (zie §2).

N u is r R V o o r de velijk de

gegeven voorbeelden volgen w aard en

hieruit

y co xy co 2 Tt 2 n voor respectie

R

o, o ,

34

% , i,i% , o, o,

97

%

H ieru it blijkt dus d a t de verw aa rlo zin g van r t.o.v. R, voor zo ­ ve r y en co t niet te g ro o t w orden , g erech tvaard igd is.

H ier zij opgem erkt d at r % % R niet b eteken t d a t de conden- satorspan ning bij laden de sinusvorm van de E M K g a a t volgen to t aan de top w a n t hiertoe m oet co2 t <C<f I volgens (

2

). D a a r co2 een m axim ale w a a rd e heeft volgens (

18

) zal d it w e l het ge­

v a l zijn, mits cox<i<^.^y o f — —— — .

' R

271

V o o r b.v. y = 0,05 b etek en t d it d at « i,£

' R io~3.

Manuscript ontvangen

22

juni

1962

.

(12)
(13)

Deel 27 - No. 6 - 1962 275

Het vermenigvuldigen van een gegeven frequentie met een rationaal getal

door J. H. K leijn jan*)

Summary

This paper describes a m ethod to design frequency changing circuits, using only three different basic circuits.

These basic circuits w ill be described in the introductory paragraphs.

The principle of the ’’regenerative m odulator’’ is of prim e im portance in this conception.

1

Inleiding

In verschillen de takken van de m oderne telecom m unicatie­

techniek is het gebruikelijk m eerdere frequen ties a f te leiden van één stam oscillato r. E en gan gb are m ethode is de toepassing van een harm onischen-generator die, via frequ en tied elers, door de stam oscillato r w o rd t gestuurd.

D e grondfrequentie van de harm onischen-generator w o rd t dan zodanig gekozen d a t de op te w ek k en frequen ties harm onischen zijn van deze grondfrequen tie. M e t behulp van filters kunnen nu de g ew en ste frequen ties uit het signaal van de harm onischen- gen erato r w o rd en gezeefd.

D e ze m ethode h eeft verschillen de b ezw are n o.a.:

1

. H oge frequen ties (hoog in vergelijking m et de grondfrequenties van de harm onischen-generator) stellen hoge eisen aan de benodigde filters, om dat de rela tieve b an d b reed te van deze filters om gekeerd evenred ig m et de frequen tie afneem t.

2

. D e am plitude en fase van de g ew en ste signalen w o rd en door de gerin gste w ijziging in de golfvorm van h et signaal van de harm onischen-generator beïnvloed.

In het nu volgen de w o rd t een m ethode beschreven w aarm ed e het m ogelijk is frequen tie om zettende schakelingen te ontw erpen.

D eze schakelingen zullen w orden opgebouw d uit „b o u w sten e n ” o f basisschakelingen die v o o ra f zullen w o rd en behandeld. O n d er deze „b o u w steen schakelingen” neem t de teruggekopp eld e mo­

d ulato r (regen erative m odulator) een belangrijke p la a ts in.

') N ed. S tandard E lectric M ij N .V .

(14)

276 }. H. Kleijnjan

E n kele eigenschappen van de te behandelen schakelingen zijn:

1

. D e uitgangssignalen zijn in principe sinusvorm ig zo d at met eenvoudige filters kan w ord en vo lstaan om de gew en ste fre ­ quenties „sch o o n ” te m aken.

2

. D e am plitude van het u itgan gssign aal is rech t evenred ig met de voedingsspanning en onafhankelijk van h et niveau van het ingangssignaal. D e fase van h et u itgan gssign aal is slechts afh an kelijk van frequen tie en fase van h et ingan gssignaal.

2

. De basisschakelingen of bouwstenen

2

.

1

. Figuur 1 toont de modulator. D e sym bolen vo o r in- en uitgangssignalen hebben uitsluitend b etrekkin g op de frequentie.

V o o r de m odulator geld t:

W a n n e e r x z dan is y = x + z o f y = x — z.

W a n n e e r x <f z dan is y = z + x o f y — z — x.

(resp. boven- en onderzijband).

Fig. 1

X V

-

Fig. 2

2

.

2

. D e teruggekoppelde modulator o n tsta at uit de m odulator van fig. 1 w an n eer het z signaal w o rd t afgeleid van h et y signaal.

E r zijn verschillen de m ethoden om d it te bereiken, w a a rv a n er slech ts één een stab iele w erk in g op­

le v e rt d.w .z. w an n eer z een kleine stijging of d aling in frequen tie zou vertonen w o rd t deze afw ijkin g gecorrigeerd d oo rd at y in tegen gestelde richtin g v e r­

andert.

D e genoem de m ogelijkheden zijn:

1) x j > z e n y = x + z, indien nu z d aa lt in frequen tie dan d a a lt y 2) x l> z e n y = x — z, indien nu z d a a lt in frequen tie dan stijgt y

3

) x < i z e n y = z + x, indien nu z d a a lt in frequen tie dan d a a lt y

4

) x < j z e n y = z — x, indien nu z d a a lt in frequentie dan d a a lty U it het vo o rgaan d e vo lg t d at alleen

2

) de g ew en ste stabiele w erk in g o p levert. E r m oet dus w o rd en vo ld aan aan:

x ~ > z (1)

y = x - z (2)

2

.

3

. D e 2 : i frequentiedeler is een teruggekop p eld e m odulator w a a rv o o r geld t: y = z zo d at uit form ule (2) v o lg t:

y = x — y o f — = 2 . D e 2 : i frequentie-X

k ay

t -1 I 1 d eler kan sym bolisch w o rd en aan gegeven

F'a- 3 Fig. 4 als in fig.

3

, o f een voudiger nog als in fig.

4

.

(15)

Vermenigvuldigen van frequentie met rationaal getal 277 2

.

4

. D e frequentie verdubbelaar is een schakeling w e lk e een niet

lin eair elem ent b e v a t (b.v. een in k lasse B ingestelde _ve rste rk er) w aarb ij het uitgan gssign aal w o rd t v e r­

kregen door uitfiltering van de 2e harm onische van h et sturende signaal.

D eze schakeling w o rd t sym bolisch aan gegeven als in fig.

5

.

3

. Uitvoeringsvormen van de basisschakelingen of

„bouwstenen”

3

.

1

. D e modulator kan w orden uitgevoerd als ringm odulator.

D a a r de m ogelijkheid aan w ezig m oet zijn om verschillende mo­

d ulatoren in cascad e te sch ake­

len, is er p er m odulatoreenheid een v e rste rk e r nodig. D e scha­

keling van deze m odulatoreenheid w o rd t getoond in fig. 6.

Bij toepassing van deze schakeling zijn per diodem odulator- ,,b o u w steen ” tw ee afgestem de kringen nodig. (D e x- en r-kringen

kunnen w o rd en geacht deel uit te m aken van vo o rgaan d e eenheden).

W a n n e e r nu diodem odulator en v e r­

ste rk e r w orden vervan gen door een schakelin g w a a rin deze functies w o r­

den gecom bineerd dan kan per modu­

la to r eenheid m et slechts één a fg e ­ stem de kring w o rd en volstaan . D e schakeling van deze „v ersterk en d e m odulator w o rd t getoond in fig.

7

.

D e w erk in g van deze schakeling is als vo lgt: D e ^r-ingangskring, de beide tran sisto rs en de y-u itgan g sk rin g vorm en een norm ale in k lasse A ingestelde b a lan sv erste rk e r. H e t niveau van het

^-signaal is ju ist voldoende om deze v e rste rk e r volledig uit te sturen. H e t 2-signaal is derm ate hoog d at steeds gedurende een halve periode, beide tran sisto rs geheel w orden overstuurd, zod at gedurende deze h alve periode van versterk in g van h et A'-signaal niets terech t kom t. G ed urend e de andere h alve periode van h et z-sign aal vin dt w é l versterk in g p laa ts, d aa r de spanning van de ^-w ikkeling niet voldoende is om de tran sisto rs te blokkeren.

H e t jr-signaal w o rd t dus afh an kelijk van de p o lariteit van het

Vb Fig. 7

(16)

278 J. H. Kleijnjan

.s-signaal periodiek onderbroken terw ijl teven s versterk in g p laa ts vindt. D a t in deze schakeling m odulatie o p treed t, blijkt bij vergelijking m et de en kel-gebalanceer- de seriem odulator (fig. 8), w a a r ook het

^ -signaal in h et ritm e van h et ^-signaal w o rd t onderbroken.

3

.

2

. V o o r de teruggekopp eld e m odula­

to r w o rd en eveneens de in

3.1

beh an ­

delde schakelingen toegep ast. Fig.

9

toont

de schakeling van een 2 : 1 frequen tied eler, die is afgeleid van de versterken d e m o­

d u lato r van fig.

7

.

3

.

3

. D e freq u en tie-verd u b b elaar is een­

voudig te verw ezen lijken m et een in k lasse B ingestelde tra n sisto rv ersterk e r w aarb ij de co llecto rk rin g is afgestem d op de 2e harm onische van het sturende signaal. Fig.

10

toon t deze schakeling.

4

. Het starten van de teruggekoppelde modulator

4

.

1

. In het algem een za l de schakeling van fig.

2

niet spontaan in w erk in g treden w an n eer in gan gssignaal en voedingsspanning w o rd en aan gesloten . D it al o f niet spon taan in w erk in g treden is afh an kelijk van de schakeling w e lk e in de teru g k o p p elw eg is opgenomen.

A lle en de eenvoudigste teruggekop p eld e m odulator nl. de 2 : 1 freq u en tied eler (fig.

9

) za l uit zich ze lf starten . D e ze schakeling kan nl. „o p de ruis aan lopen ” ju ist zoals een norm ale o scillator.

E en versch il m et de o scillato r is ech ter d a t de 2 : I freq u en tie­

d eler een in gan gssignaal nodig h eeft om te kunnen functioneren.

W o r d t ech ter een 2 : I freq u en tied eler opgenom en in de teru g ­ k o p p elw eg van een andere teruggekopp eld e m odulator dan zouden beide schakelingen tegelijkertijd „o p de ruis m oeten aan lopen” , hetgeen niet m ogelijk is. O o k het opnemen van een frequentie- ve rd u b b ela ar in de teru g k o p p elw eg m aak t een startin rich tin g noodzakelijk. D e freq u en tieverd u b b elin g b eru st immers op v e r­

vorm ing die w o rd t verkregen door oversturin g. V o o r kleine

(17)

Vermenigvuldigen van frequentie met rationaal getal 279

signalen w e rk t de freq u en tieverd u b b elaar niet, en m aakt het de schakeling als geheel onm ogelijk om ,,op de ruis aan te lopen” .

H e t starten kan plaatsvin d en door:

1

. H e t injecteren van „startim p ulsen ” .

2

. H e t tijdelijk invoeren van een sinusvorm ig signaal m et on­

geveer de juiste frequentie.

D it injecteren o f invoeren kan gebeuren op een w illekeu rige p laats in de terugkoppelw eg.

H e t startp ro ces is te volgen aan de hand van fig.

11

(een

S : X frequen tiedeler). H e t sta rtsig n a a l s d oet schakeling c het

^-signaal op w ekken , w an n eer h et ^-signaal aan w ezig is o n tsta at in A h et ^-signaal, w a a rn a B w e e r h et J-signaal o p w ek t en

Fig. 11 de schakeling functioneert.

4

.

2

. Een automatisch werkende startinrichting

E en startin rich tin g die door de te starten schakeling ze lf w o rd t bediend, w o rd t „au to m atisch ” genoemd.

E en dergelijke inrichting is eenvoudig aan te brengen op de schakeling van

fig. 7

en w o rd t getoond in fig. 12.

D e w erk in g is als vo lgt te verklaren : Bij nadere beschouw ing van fig.

12

blijkt d at het teruggevo erd e ^-signaal op tra n sisto r A w e rk t als tegenkop- peling en op tran sisto r B als m ee­

koppeling. Z o la n g beide tran sisto rs in de schakeling zijn opgenom en is deze

„ s t il” .

W a n n e e r ech ter h et basiscircuit van tran sisto r A w o rd t onderbroken zal de schakeling op tra n sisto r B gaan oscilleren met een frequen tie b ep aald d oor de afstem m ing van de collectorkrin g.

V a n deze eigenschap w o rd t gebruik gem aakt d oor h et a an ­ brengen van een sch ak elaar, die de basisleid ing van tran sisto r A on d erb reekt en slechts dan d oorverbind t w ann eer een collec- to rsig n aal aan w ezig is. D e startin rich tin g getoond in fig.

12

vo ld o et aan deze eisen. E en tran sisto r opgenomen in het b a sis­

circuit van tran sisto r A w o rd t gestuurd door een gelijkspanning w e lk e w o rd t o n tw ik k eld d oor h et co llectorsign aal. D e o n tw ik ­ kelde gelijkspanning is iets hoger dan de voedingsspanning.

(18)

280 }. H. Kleijnjan

PO D e 2 : I freq u en tied eler m et autom atische startinrich- ting w o rd t sym bolisch aan gegeven in fig.

13

.

Fig.

13

D eze voorziening is dus alleen noodzakelijk w an n eer de 2 : I freq u en tied eler in een terugkoppellus is opgenomen. E en b e z w a a r van deze startinrichtin g is d at de

2

: I frequ en tied eler w a a ro p ze is aan gebrach t, ook bij het ontbreken van een ingangs­

signaal, een signaal a fg eeft.

H ierom verd ien t h et aanbrengen van de startin rich tin g op de laa tste

2

: I freq u en tied eler van de terugko p p ellu s altijd de voorkeur.

5

. Het vermenigvuldigen van een gegeven frequentie met een rationaal getal, gebruik makend van de behandelde

„bouwstenen”

5

.

1

. H et verm enigvuldigen van een frequen tie m et een ration aal g etal b etek en t d at de verhouding van sturende frequen tie en gew en ste frequen tie h et quotiënt is van tw e e gehele getallen resp ectievelijk / en q. D e gezochte schakeling is nu ook op te v atten als een schakeling die frequen tie p om zet in frequen tie q (p -*■ q), ze w o rd t sym bolisch aan gegeven

Fig. 1 4 J n £ g _ 1 4 .

O m de schakeling te vinden die de gew en ste frequentieom zetting realiseert, m aakt men gebruik van drie, hierna te behandelen, methoden w a a rm ee de breuk — respectievelijk — kan w orden

P q

om gezet in een prod ukt, som o f versch il van eenvoudiger breuken, d.w .z. eenvoudiger frequentie om zettingen.

D it proces w o rd t h erhaald to t alle om zettingen zijn teru g ­ geb rach t to t de om zettingen — = 2 en — = — , die kunnen w or-

P P 2

den verw ezen lijkt door resp. de frequen tieverdubbelaar en de

2

: I frequentiedeler.

5

.

2

. D e genoem de m ethoden zijn:

5

.

2

.

1

. M eth o d e I m aakt breuksplitsing m ogelijk en b eru st op toepassin g van een o f m eerdere modulatoren.

D eze m ethode is nog te splitsen in:

Methode Ia: H et /-sig n a a l w o rd t gestuurd in een keten

2

: I frequ en tied elers en/of 2 1 1 een keten freq u en tiev erd u b b elaars (zie Fig 15 fig.

15

). E r kom en dan signalen beschik-

rlEHHEH

f

(19)

Vermenigvuldigen van frequentie met rationaal getal 281

b a a r m et de frequen tie 2n.p. (w aarin n een geheel g etal vo o r­

stelt). q is nu m .b.v. m odulatoren samen te stellen als som en/of verschil van deze frequen tie, zodat

— = C „ . 2" ± ----± cx. 2 ± c0 ± . — ± ---- ± c_,„ —

p 2 2"'

In deze vorm kan c de w aard en : — I, O en + 1 aannem en.

E en eenvoudig voorbeeld:

L

(

3

)

©

© de om zetting 4-»- 5 : — = — = I p 4

4

---4

=14

---2

D e gerealiseerd e schakeling toon t fig.

16

.

Methode I b : D e breu k --- w o rd t gesp litst in tw e e o f m eer breuken die d aarn a m .b.v. de andere m ethoden w orden vereen-

Fig. 1 ö

Dudigd.

q = ï ^

4

- ï - +

P P ' p" (

4

)

© h . 2 L

K * t

©

E en eenvoudig vo o rb eeld : de om zetting 6->5_

<7 = J_ = A + .5 2 _ 3

p 6 6 6

i i ---1---

3 2

D e eerste term (de om zetting 3 -* i) w o rd t FIb- 17 ve rd er opgelost m .b.v. m ethode II. D e scha­

keling, w a a rin dus nog een verd er te splitsen gedeelte voorkom t, w o rd t getoond in fig.

17

.

5

.

2

.

2

. Methode II: beru st op toepassin g van een teruggekoppelde modulator, die nogm aals is afgeb eeld in fig.

18

. In de teru g k o p p elw eg zijn tw ee nog onbekende b lok ken opgenomen die re s p . p ' in q’ en p" in q' om zetten. V o o r nevenstaan-

©

Fig. 1 8 ©

p ' ri'

de schakeling geld t volgens form ule (

2

): p = — . q

4

- q, w a a rn a P_

Fig. 19

, / // . H

P ' l r P 1 , 1

—; 4- —* ° r — = —; + “77

q P I I P (

5

)

P '

E en eenvoudig voorbeeld: de om zetting 5 ->

2

.

p

5

I

1 1

j ,

— = — = q 2

2 4

---= -— I---; deze vorm be-2 1 2

2

tek en t d at beide blokken een

2

: I frequ en tied eler b evatten . Fig.

19

toont de schakeling.

5

.

2

.

3

. Methode I I I m aakt ,,ontbinden in factoren” m ogelijk en beru st op de cascadeschakeling van tw ee o f m eer circuits.

(20)

282 J. H. Kleijnjan

D e breu k — w o rd t als v o lg t o n tb o n d en : — = (6)

P h P P ' P y t

D it w o rd t b ereik t door de cascad esch akelin g van tw ee circuits die resp. p ' in q' en p" in q' om zetten (zie fig. 20).

E en eenvoudig vo o rb eeld : de om zetting 15-^8.

q 8 2 . 4 2 4

—— = — = ---= — •. — ; de om zettingen 5 ^ 4 en

/

15 3-5 3 5

B 3

3 ->• 2 w o rd en opgelost m et gebruikm aking van m ethode II.

Flg. 2 0

6. Voorbeelden

6

.

1

. V o o r sommige frequen tie om zettingen zijn m eerdere oplos­

singen m ogelijk. D it w o rd t g eïllu streerd aan de hand van de om zetting 15-^8.

6

.

1

.

1

. Ie oplossing vo o r de om zetting 1 5 -*■

8

.

Fig. 21 Fjg. 2 2

2 2X 1 1 . 4 / l? z 1 2

m.b.v. m ethode I I I : q

8 2 4

p ~

ïs

~

T ' 5

m.b.v. m ethode II: p_

= A = I

+ i

q

2 2

m .b.v. m ethode II: p_ = — = I + I

q

4 4

Fig. 2 3 ( f i g . 2 1 )

(fig. 22)

(fig.

23

)

®

©

10 2 / 4 r T 1

? / 2

S 5 L _

/ \

J

r H -

s

“ 1Wu L v ? - o J

1

©

D e gehele schakeling, voorzien van autom atische startinrichtin- gen w o rd t getoond in fig.

24

.

H e t is ook m ogelijk deze scha­

keling te sta rten door op o v er­

eenkom stige p laatsen een startsig n aal van buiten

Fig. 2 4

6

.

1

.

2

.

2

e oplossing voor de om zetting 15->-8.

Fig. 2 5 q

I

5 8

m.b.v. methode Ib: — = — = ---1---= ---1---(fiff. 25) / IS IS IS 3 5 3

-* I m .b.v. m ethode I I : — = — = q I

2

+ I = — T

+ 1

(fig.

22

)

5 ->• I m .b.v. m ethode I I : P

2 1

y - =

4

+ I = - y + i (fig-

23

)

4

(21)

Vermenigvuldigen van frequentie met rationaal getal 283

Fig.

26

toont de gehele schakeling, voorzien van autom atische s t a l i n ­ richtingen. E en b e z w a a r van deze schakeling is d a t bij het ontbreken van een ingan gssignaal, de startin- richtingen toch een u itgaan d signaal opw ekken.

Fig. 27

6

.

1

.

3

.

3

e oplossing vo o r de om zetting i

5

->

8

.

1 5 ->

8

m .b.v. m ethode Ib en I I I :

q

8 66 2 2 2 22 22 /2 I

P 15

- "i~

5

+ ~ÏS ”

5

+ iS “

5 i + -

(fig-

27

)

Fig. 2 8

D e om zettingen 5 -+ 2 en 3 ->• 1 w erd en reed s eerd er opgelost.

Fig.

28

toont de gehele sch a­

keling, voorzien van autom ati­

sche startinrichtingen.

6

.

1

.

4

.

4

e oplossing voor de om zetting IS

8

.

15 8

m .b.v. m ethode II:

P

1

5

. ,

7

q 8 I + 8 (fig- 29) 8 -> 7 m .b.v. m ethode Ia :

f = | = i

4

= I - ^ (f i g .

3

°)

Fig. 31

Fig.

31

toont de gehele sch ak e­

ling. H e t is niet m ogelijk deze schakeling te starten m et de eerd er genoem de autom atische startinrichtin gen zo d at een start- sign aal van buiten a f m oet w o r­

den ingevoerd.

Fig. 3 2

o

6

.

1

.

5

.

5

e oplossing voor de om zetting I 5 -»■ 8.

15 -> 8 m .b.v. m ethode II:

7 = T = I + f <fig- 29>

8

-*■ 7 m .b.v. m ethode II:

t

q } = i + y (fig -

32

)

Fig. 3 3

(22)

284 J. H. Kleijnjan

7 -f I m.b.v. methode II en I I I : P

<1

7

i

6 + 1 = 2 . 3 + — 7 + 1 (fig-

33

)

2

'7

Fig. 3 4

Fig.

34

toont de gehele schakeling. O o k deze scha­

keling m oet van buiten a f w o rd en gestart.

6

.

1

.

6

. C o n clu sie: V a n deze v ijf oplossingen vo o r de frequentie om zetting I 5 -> 8 is de eerste de m eest elegan te: Z e b e v a t slechts

5

„b o u w sten e n ” terw ijl de frequen ties op de m odulatoren niet m eer van e lk a a r verschillen dan in een verhouding I :

5

- D eze

verhouding is belangrijk d aa r bij g ro tere verhouding de boven ­ en onderzijband d ichter bij e lk a a r komen te liggen, w a a rd o o r de eisen w a a ra a n de kringen m oeten voldoen, zw a a rd e r zullen w orden .

6

.

2

. T o t slo t een vo o rb eeld m et iets lastig e r frequen ties. O m aan te tonen d at deze frequen ties niet w o rd en uitgezocht, kiezen w e de d raaggolffreq uen ties van H ilversum I en II resp. 1007 en 74b k H z (1007 is een priem getal, terw ijl 746 is te ontbinden in 2 . 373).

Fig. 3 5 Fig. 3 6 Fig. 3 7 Fig. 3 8

E en m ogelijke oplossing vo o r de om zetting 1007-F746 is de volgende:

, , 1 1 TT

P

I007 2

ÖI

1007-F746 m.b.v. m ethode II : — = ---- = 1 -)--- - q 746 746 (hg. V B /

35

)

746 -F 261 m .b.v. m ethode I I I : — — P

746

= — . —— 2 373 (fig. 6

36

)'

2 -F

3

m .b.v. m ethode Ia : — = - = ! - ( ----

P

2 2 (fig. 3 7)

3 7 3 -F 87 m .b.v. m ethode II : ~ = 7 7 =

4

+ | | = y + | | (£g-

38

)

2*

„ , , , rr p 87 12 i 12

87 -F 25 m .b.v. m ethode II : — = — = 3-1---= --- 1--- (fig-

3

q 25 25 I 25 v 6

39

)

D e om zetting 3 -f I w erd reed s eerd er opgelost.

(23)

Vermenigvuldigen van frequentie met rationaal getal 285

q_ _ 12 =

3

A_

P ' 25

5

5

D e om zetting S -+4 w e rd reed s eerd er opgelost.

! = A = - + -L

/

5

S

5

D e om zettingen 5 -> 2 en 5 ->■ I kunnen in één schakeling w o rd en gerealiseerd (fig.

23

).

25->-12 m .b.v. m ethode III :

3

e om zetting 5 4 w e rd rei 5 -> 3 m .b.v. m ethode Ib :

(fig. 40) (fig. 4 1)

77 ®, 2%/

®

T LÀJj

b i l

S ß H M E F

Fig. 4 0

Fig. 3 9 Pig 41

D o o r het com bineren van boven staan de frequentie om zettingen vindt men de gehele schakeling die w o rd t w eerg eg even in

fig. 42

.

In deze figuur zijn ook de benodigde au to ­ m atische s t a lin r ic h ­ tingen aangegeven.

Manuscript ontvangen 23 mei 1962.

(24)
(25)

Deel 27 - No. 6 - 1962 287

Straalverbindingen in ruw bergterrein

door J. W . A . v. d. Scheer *)

Summary

W hen V H F radio-links in m ountainous regions are being calculated, reflection and attenuation due to obstacles are to be taken into account.

F or reception in the shade of a m ountain-ridge the transm ission attenu­

ation is alw ays at least 6 dB greater than the free-space attenuation.

A calculation show s that if propagation is to take place over great distances, the presence of a m ountain-ridge betw een transm itter and receiver can yield gain as com pared w ith the case w hen there is a spherical, smooth earth ’s surface betw een them .

A fter a theoretical discussion of the reflection and diffraction of radio w aves, the author calculates the transm ission loss of 2 routes. W h en the m easurem ents are w orked out it appears th at there is a reasonable con­

form ity w ith the theory.

H ow ever, an accurate forecast is im possible because of the m any re­

flections occurring in practice. It rem ains essential that the m ost favourable position of the receiving and the transm itting antenna should be determ ined by m eans of field-strength m easurem ents.

1

. Inleiding

O fsch o o n in N ed erlan d van een studie o ver straalverbin d in gen in b ergterrein w ein ig p rofijt g etro kken zal w orden , is het v e s­

tigen van de aan d ach t op het phenom een van de buiging van rad iogolven o ver scherpe o b stak els van algem een belang.

In een land als N ieu w -G u in ea, w a a r h et terrein zeer g e­

accidenteerd is en w a a r w ein ig w egen zijn, is h et m aken van een k a b e l o f luchtlijnroute een zeer k o stb a re en soms zelfs on­

m ogelijke taa k . O o k al zou een telefoonlijn d w a rs d oor het o erw ou d w o rd en getro kken , dan nog zou h et onderhoud voor grote afstan d en o n u itvoerb aar zijn.

R ad ioverbin din gen zijn hier een noodzaak, m aar aangezien de dorpen als regel in de dalen gelegen zijn, is een V .H .F .-zic h t- verbinding uitgesloten. H e t p laatsen van relaisstation s op b erg ­ toppen lijkt op h et eerste gezicht een prim a oplossing. D it zou

) V oorm alig H oofd Telecom m unicatie van de P T T in N ieuw -G uinea.

(26)

288 J. W. A. v. d. Scheer

in een geciviliseerd land zek er opgaan, m aar w an n eer w e b e ­ denken d at er geen w e g n aar de m et o erw ou d b ed ekte bergtop leidt, er geen mensen w onen en natuurlijk geen e le k triciteits­

voorziening is, dan ziet men w e l in d at d it slechts met grote financiële offers te realiseren is.

H e t gebruik van H .F.-am plitudegem oduleerde rad ioverb in d in ­ gen lig t het m eest vo o r de hand. A an slu itin g op een lo k a a l telefoon n et bren gt ech ter veel m oeilijkheden m et zich mee. Bij een steeds g ro tere uitbreiding van de telefoon netten en invoering van de autom atisering, w o rd t h et gebruik van V .H .F .-fre q u e n tie - gem oduleerde verbindingen een noodzaak.

N u is gebleken, d at op p laatsen w a a r men geen d irect zicht met de zenders had, toch o n tvan gst m ogelijk w as.

Z o w erd door H outsm uller het zogenaam de „k n ife edge effect”

in de buurt van gebouw en w aargen om en en d oor hem beschreven als ,,Jericho-effect’ ’ [1]- I n de p rak tijk blijkt de buiging in het algem een gep aard te gaan met reflecties, te rw ijl scheiding van beide effecten m eestal niet m ogelijk is. B ren g t men beide ve r­

schijnselen in rekening dan kan een redelijke overeenstem m ing m et de theorie w o rd en verkregen .

Bij het buigingseffect kom t het er eigenlijk op neer, d at in de schaduw van een o b sta k el toch nog o n tvan gst p laa ts kan vinden.

M en m oet d it niet v e rw arren m et het verstro o iin g seffect [

2

]. Bij

de buiging zijn er nl. in h et medium w a a rin de golven zich vo o rtp lan ten in het geheel geen discontinuïteiten in het spel, dus ook in vacuum , een isotroop (hom ogeen) medium, za l in de sch a­

duw van een o b stak el een signaal aan w ezig zijn.

2. Theoretische grondslagen

2

.

1

. Reflectie

Indien w e aannem en d a t een zender te Z , zo als aan gegeven in fig. 1, boven een vla k k e aard e een h orizon taal gepolariseerde g o lf uitzendt, dan is de v e ld sterk te te O de geom etrische som van de veld sterk ten van de directe en gereflecteerde straal. O p de p laats van o n tvan gst zal de d irecte s tra a l een fazeversch il met het veld van de gereflecteerde straa l hebben, w e lk fa z e ­ versch il v e ro o rza a k t w o rd t door het verschil in w eglen g te van de d irecte en gereflecteerde stra a l en door de fazeh oek van de reflectiecoëfficiënt. In het beschouw de frequ en tiegebied kunnen w e bij horizon tale p o larisatie aannem en d at de reflectiecoëfficiënt

(27)

Straalverbindingen in ruw bergterrein 289

vlakke aarde, zonder breking door de atm osfeer.

gelijk — I is. D it b eteken t d at er geen ve rzw ak k in g van de gereflecteerde straal optreed t, ech ter w e l een fazesp ron g van 180°.

U it het boven staan de volgt, d at het fazeversch il tussen de beide te O ont­

vangen signalen: yj + 180 graden za l bedragen . E en eenvoudige berekening leert, d a t m et grote ben a­

dering de fazeh oek xp u itged ru kt in de hoogten en h2 van zend- en ontvangantenne en de afstan d d, zoals aan gegeven in fig. 1 gelijk is aan:

4 n h,,

l d O)

Indien w e aannem en d at de v eld sterk te te

0

bij prop agatie in een vrije ruim te, E 0 b e d raa g t en in w erkelijk h eid E r is, dan kan men algem een stellen E r — f E 0. Indien bij reflectie de beide stralen te O ruim telijk slechts een zeer kleine hoek m et elk a ar m aken, w o rd t de resu lteren de v e ld sterk te E r op de p laa ts van o n tvan gst

E r = E 0f r = 2 E a sin - y (

2

)

Z o a ls uit b oven staan d e form ule is op te m aken, kan de re- flectiefactor f r afh an kelijk van de gro o tte van het w egversch il tussen directe en indirecte straa l, tussen 2 en o liggen. N oem en w e de veld sterkteverh o ud in g u itged ru kt in d ecibel F r = - 20 logf r, dan beteken t d it een m axim ale versterkin g van 6 d B t.o.v. de vrije-ruim te dem ping o f in het ongunstigste g eva l een uitdoving.

2

.

2

. Buiging

Indien w e veron d erstellen , d at zich van uit de zender een cilindervorm ig golffront uitbreid t, te rw ijl zich tussen de zender Z en de on tvan ger O een scherp begrensd o b stak el bevindt, w a a rv a n de bovenzijde evenw ijd ig loopt aan het golffron t (zie fig. 2), dan is in analogie m et de buiging van lich tstralen , de v e ld sterk te op de p laa ts van o n tvan gst te bereken en [

3

,

4

],

(28)

290 J. W. A. v. d. Scheer

Buiging van een radiogolf aan een scherp obstakel.

D e verhouding van de v e ld sterk te in de schad uw van h et o b stak el to t de v e ld sterk te w e lk e aan w ezig zou zijn zon der ob stakel, dus bij vrije-ruim tepropa- gatie, la a t zich h et eenvou­

d igste uitd rukken indien w e, zoals gebruikelijk in diffractieproblem en, de volgende p aram eter invoeren:

= h

i

(

3

)

W o r d t de v e ld sterk te te r p laatse van de on tvan ger w e e r vo o rgesteld door E r en de v e ld sterk te bij vo o rtp lan tin g in een vrije ruim te door E ot dan w o rd t met invoering van een buigings- fa c to r f t het volgende gevonden:

E r = E J b = E 0'

V2

d v e o

o f

E r = E 0

y 2 C O S (— v2) d v — j [ \ sin (— v2) dv I j (

5

)

O o k hier beteken t het vo o r de bereken ing een vereenvoudiging, indien w e de v e ld ­ sterk te verhouding in decibel u itd ruk­

ken. A an gezien w e hier m et een sp an ­ ningsverhouding te m aken hebben, w o rd t de o bstakel- dem ping dus:

Fig. 3.

V erhouding in dB van de veldsterkte ter plaatse van de ontvanger bij buiging over een scherp ob­

stakel t.o.v. de veldsterkte bij voortplanting in de vrije ruim te, als functie van de param eter r.

E i = - 20 log f i (6)

D e obstakeldem - ping F t a ls functie van de p aram eter v (zoals aangegeven

(29)

Straalverbindingen in ruw bergterrein 291

door de betrekkin gen (

5

) en (6) is grafisch uitgezet in fig.

3

.

M en ziet hieruit, d at w an n eer de b oven kan t van het o b stak el op de verbindingslijn van de zender en on tvan ger lig t (h = o) een verlies o p treed t van 6 dB,

W o r d t de ruim te tussen de verbindingslijn en de boven kan t van h et o b stak el v e rg ro o t (negatieve h), dan kan ook bij v e r­

w aarlo zin g van de reflecterende stra a l een geringe versterkin g optreden. D it laa tste houdt verb an d met het vrij zijn van b e­

paalde gebieden van de Fresnel-zönes.

B ev in d t de o n tvan ger zich ech ter in de schaduw van het o b stakel, dan zal de veld sterk te des te gerin ger zijn naarm ate h et o b sta k el hoger is (positieve h). Bij ben adering blijkt, d a t in het sch ad uw gebied de veld sterk te evenredig m et de buigingshoek a afneem t.

3

. Gebogen aardoppervlak

In het voorgaan de is u itgegaan van een v la k aard o p p erv lak . Bij kleine afstan d en is hiertegen geen enkel b ezw aar. W a n n e e r w e ech ter de vo o rtp lan tin g o ver een glad gebogen o p p ervlak vergelijken met die via een scherp o bstakel, dan komen w e to t een verrassen d e ontdekking.

K o rte golven buigen slechter o ver een gebogen aard o p p erv lak dan lan ge. V e r d e r sp eelt in het V .H .F .-g e b ie d de ion osfeer geen ro l m eer, met andere w o o rd en de sp iegelw erkin g van de iono­

sfeer w e lk e vo o r ko rte to t lange golven aan w ezig is, b e sta a t hier niet m eer. D o o r B rem m er en v. d. P ol, is de voortplan tin g van rad iogolven o ver een gebogen a ard o p p e rv la k diepgaand bestud eerd .

D e grafiek a van fig.

4

g eeft de dem ping tussen tw ee isotrope stralers als functie van de afstan d , vo o r de vo o rtp lan tin g van rad iogolven m et een frequen tie van

100

M H z o ver een gebogen aard o p p e rv la k [

5

]. Ionosferische- en troposferische verstrooiin g zijn hierbij buiten beschouw ing gelaten. D e vrije-ruim tedem ping w o rd t vo o rgesteld door de curve d.

B evin d t zich midden tussen zend er en o n tvan ger een scherp begrensd o b stak el, zo hoog, d at de top ervan zo w e l van uit de zender als van uit de o n tvan ger goed te zien is, dan w o rd t, in­

dien er geen reflecties optreden, de overdrachtsdem ping tussen zender en on tvan ger gegeven door grafiek c.

T e r vergelijking is in dezelfde figuur (grafiek b) de totale demping vo o r een verstrooiingsverbind ing als functie van

(30)

292 J. W. A. v. d. Scheer

de a fstan d w eergegeven . M en ziet d a t h et bij g ro ­ te afstan d en van vo o r­

deel is een o b stakel, bij­

vo o rb eeld in de vorm van een b ergru g tussen on tvan ger en zender te hebben. H e t versch il in dem ping bij v o o rtp lan ­ ting v ia een o b stak el t.o.v. vo ortp lan tin g o ver een glad a ard o p p e rv la k w o rd t w e l „o b sta k e lv e r- sterkin g” genoem d. V o o r een afstan d van 200 km b ed raa g t deze onder de om standigheden w a a r ­ vo o r de grafiek geldt, ongeveer 7 ° dB.

In de p rak tijk za l echter aan de genoem de gunsti­

ge hypothesen (w a aro p grafiek c b eru st) niet zijn vo ld aan , zo d at m et een g ro tere overdrachtsdem ping rekening gehouden m oet w orden .

O verdrachtsdem ping tussen 2 isotrope stra- lers als functie van de afstand onder v er­

schillende om standigheden:

a. bij voortplanting over een glad gebogen aard op p ervlak ;

b. bij gebruikm aking van het verstrooiings- efifect in de troposfeer;

c. bij een vanuit de zend- en ontvangplaats zichtbaar scherp obstakel;

d. in de vrije ruim te.

4

. Experimentele resultaten

T w e e trajecten in de om geving van H ol- lan dia w erd en onder­

zocht. In fig.

5

zijn

beide trajecten g e te ­ kend. H e t eerste is

26

km lan g en verbin d t h et o n tvan gstatio n te B a se G m et h et v lie g ­ veld te Sentani, het tw eed e tra je c t ter lengte van

5

km loo p t van de telegraafcen - tra le , geh uisvest in h et

(31)

Straalverbindingen in ruw bergterrein 293

gebouw van h et H oo fd b estu u r d er P T T n aar h et zendstation te Skyline.

D e w a a rd e van de p aram eter v b e d ra a g t hier 2,3 zo d at volgens fig.

3

voor de dem pin gsfactor F t een w a a rd e van 21 d B w o rd t gevonden. D e afgebogen straa l scheert vervolgen s rakelin gs over een heuvelrug, om o ver het C y clo o p g eb erg te opnieuw te buigen

(fig. 6).

Fig. 6.

Terreindoorsnede van het traject Sentani.—-H ollandia. Inzet: relatieve spanning aan de antenne te Sentani als functie van de hoogte.

Bij h et rakelin gs scheren o ver de heuvelrug is v = O, zod at hier m et een verlies van 6 d B kan w o rd en gerekend. O p gelijke w ijze zijn F^ en F^ bereken d, w aarb ij is aangenom en, d at een voorgaan de buigin gsplaats w e e r dient als prim air stralingsge- bied [6]. H e t bereken en van e x tra dem ping w e lk e zou kunnen o n tstaan bij o n d erw eg optredende reflecties is ach terw ege ge­

laten. A lle en m et de reflectieversterkin g van de antenne te Sen ­ tani, w e lk e in een tam elijk v la k terrein ligt, is rekening gehouden.

In fig. 6 is ook de gem eten v eld sterk te als functie van de hoogte van de antenne uitgezet. D e gestippelde krom m e g eeft h et met form ule (

3

) bereken de rela tieve ve ld sterk teverlo o p aan. H ieru it is duidelijk te zien d at een antenne hoger dan 10 m geen v e r­

b eterin g geeft.

A an gezien de vrije ruim tedem ping tussen tw ee isotrope stralers, vo o rg esteld door F 0, vo o r deze afstan d 97 d B b ed raag t, la a t zich de overdrachtsdem ping als v o lg t berekenen:

(32)

294 J. W. A. v. d. Scheer

V rije ruim tedem ping

97

d B

A n ten n eversterkin g t.o.v. isotrope stralers

- I O

d B

buigingsdem ping 21 d B

F b>

6

d B

F b3 25,2 d B

F b^ 10,4 d B

reflectiedem ping F r

- 6

d B

O verd rach tsd em p in g 143,6 dB D e gem eten w a a rd e bed roeg 144 dB.

E r w e rd gebruik gem aakt van een

50

W (+ 47 dBni) F M - gem oduleerde zender w erk en d op

75

M H z , zo d at de aan de ingang van de on tvan ger o p ge w ek te energie 47 — 144 = —97 dBm bedroeg. D it g a f m et de gebruikte ap p aratu u r een signaalruis- verhouding van 35 d B , hetgeen b eteken t, d a t de ruis op een punt van re la tie f nulniveau —50 dBm o f 10.000/ W b ed raag t.

E en k o rter tra ject, ech ter m et een veel gro tere buigingshoek a, w erd hierna onderzocht. In fig.

7

is de terrein doorsnede van het beschouw de tra je c t H ollan d ia-h aven n aar S k y lin e gesch etst m et erin g ep laatst, de p a ram eterw aard e n v en demping F .

BUIGINOS VERBINDING

Terreindoorsnede van het traject H ollandia-H aven — Skyline.

D e m eting vond p laa ts op een frequen tie van

150

M H z . Z o a ls uit de figuur blijkt, b ed raa g t het to ta le buigin gsverlies 27 + 6 =

33

dB.

B rengen wij in h et gedeelte van h et tra je ct v a n a f S k ylin e to t h et eerste buigingsgebied, een reflectie aan zoals getekend in de figuur, dan blijkt d it een w in st op te leveren van 6 dB.

(33)

Straalverbindingen in ruw bergterrein 295

M e t een antenneversterking (inclusief kabeldemping) van 5 d B aan weerszijden en een vrije ruimtedemping van 90 dB, vindt men onder deze omstandigheden een overdrachtsdem ping van 107 dB. G em eten w e rd bij vertikale polarisatie 1 1 4 d B en bij horizontale polarisatie 1 3 4 0^ . D e afw ijking van de berekende w a a rd e, en het grote verschil tussen horizontale en vertikale polarisatie, zou zijn oorzaak kunnen vinden in de grillige terrein- vorm en de ongunstige plaa ts van de antenne te H ollandia. D e plaa ts van de antenne b leek hier nl. zeer kritisch. E en verschil van enkele meters kan IO i 20 d B variatie in de veld sterkte opleveren. U it de proeven b leek duidelijk d at hier vele reflecties het resu lta a t vertroebelden. Z o b leek een verrijdbare ijzeren k raa n met een hoogte van ongeveer 15 m, die op een 100 m afstand vo o r de b o u w van een huis w e rd gebruikt, de richting van de grootste veld sterk te sterk te beïnvloeden.

U it bovenstaande metingen is echter w e l komen v a s t te staan, d at ook in sterk bergachtig terrein en in de schad uw van heuvels nog goede V H F-verbindingen te realiseren zijn. In sommige g e­

vallen zal een heuvelrug zelfs van voordeel kunnen zijn. O p de verbinding B a se G — Sentani, w e rd gedurende een h a lf ja a r ge­

bruik geen sterke fading waargenom en. W e l kunnen vliegtuigen bij overvliegen zeer sterke reflecties veroorzaken, hetgeen bij Sentani, w a a r zich een vliegveld bevindt, herhaalde malen is waargenom en. D e ze fading is echter van zeer ko rte duur en vo o r de telefonieverbinding niet als storend ondervonden.

Literatuur

1. J. H o u t s m u l l e r , T ijd sch r. N ed. R ad io g en o o tsch ap , 21 (1956) blz. 103-144.

2. A . d e J o n g , P T T -b e d rijf, 11 (1961-1962) p. 71.

3. M . B o r n , O p tik , Julius S p rin g e r B erlin.

4. K a l t b e i z e n , R T I M itteilu n g en (1950) blz. 2.

5. C C I R , S eco n d a tla s o f g ro u n d w a v e p ro p a g a tio n cu rv es 1959.

6. J. G r o s z k o p f , F T Z 14 (1951) blz. 441.

Manuscript ontvangen 31 juli 1962.

(34)
(35)

Deel 27 - No. 6 - 1962 297

Toepassing van diversity in detectiesystemen

door T . Reith *)

Summary

T h e a rtic le c o n ta in s a c ritic a l e x a m in a tio n o f d iv e rs ity re c e p tio n in d e ­ te c tio n sy s te m s d is tu r b e d b y fa d in g a n d n o ise .

I t is sh o w n t h a t d iv e rs ity re c e p tio n im p ro v e s ih e d e te c tio n q u a lity o n ly fo r m e s sa g e s w ith a h ig h sig n a l to n o ise r a tio .

1. Inleiding

O m s tre e k s 1927 verscheen een publikatie van A . de H a a s 1) over de verbetering van door fading gestoorde kortegolfont- van gst door toepassing van d iversity. Sindsdien hebben vele publikaties o ver dit onderw erp het licht gezien.

Een opsomming van deze literatuur is te vinden in een artikel van D . G . B rennan2). In deze literatuur ging het voornamelijk om communicatiesystemen.

In het onderstaande a rtikel w o r d t onderzocht of de toe p as­

sing van d iversity-o n tvan gst in door fading gestoorde detectie­

systemen w in st in d etectiekw aliteit geeft.

2. Het algemene detectiesysteem

In fig. 1 is een schets getekend van het algemene detectiesy-

ZE'NDZ'JDE ONTVANGZUDE

Fig. 1.

H e t a lg e m e n e d e te c tie s y s te e m . ) P h y s is c h L a b o ra to riu m R .V .O . — T .N .O .

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

V an direct belang voor de ontwerper van een stabiele L.C.generator, zijn de hoofdstukken 5, 6 en 7, waarin aangegeven wordt hoe men verschillende schakelingen

Vooral door deze toevoegingen zal dit boekje niet alleen door de amateur doch voor een ieder die zich met de practische elektronentechniek bezig houdt van

Een enkele parabolische antenne van 20 meter diam eter w ordt gebruikt op ieder eindstation van de verbinding. Iedere antenne heeft twee stralers. H iervan is de

DEEL 22 No.. The choice of cable-circuits for television transmission 323 transm ission. In m ost cases th ese circuits are p ap er-in su lated. poly-ethylene) has come

Een w aarderend w oord voor de schrijvers is echter wel op zijn plaats voor de eerste vijf hoofdstukken, en voor enkele opm erkingen aan het einde van de

De voorzitter antw oordt, dat deze prijzen w orden uitgereikt door een comité, w aarm ee het G enootschap geen officiële betrekkingen onderhoudt.. Hij vraagt of het

De auteur heeft met dit boek laten zien, dat een eenvoudige en overzichtelijke elektriciteitsleer opgebouwd kan worden, wanneer men het gerationaliseerde

D e tabellen zijn gebaseerd op de relaties tussen frequentie en vrije ruimte- golflengte, frequentie en pijpgolflengte (voor 9 rechthoekige en 2 ronde