Driemaster
C E N T R U M
PABT>JEN
MACHIAVELLI
ALETTA JACOBS
2 Jongeren Organisatie Vrijheid en Democratie algemeen secretariaat Prins Hendrikkade 104 1011 AJ Amsterdam 020-6242000 020-6264357 (fax)
Voorzitter: Mark Rutte
Postbus 9 3 168. 2509 AD ‘s-Gravenhage, tel. 070 - 3522564
Algemeen Secretaris: Rogier van der Sande Hooigracht 39. 2312 KN Leiden, tel. 071 - 128335
Penningmeester; Jean-Paul Frishert Struisenburgdwarsstraat 153 b
3063 BT Rotterdam, tel. 010 - 4028493 Vice-Voorzitter Politiek: Eduard van der Biezen
Parkstraat 45 3581 PE Utrecht, tel. 030 - 334343 Vice-Voorzitter: Cor Schagen
Scheepmakerskade 98, 3011 VX Rotterdam, tel. 010-4330749 Organisatielnternationaal Secretaris Ron Batten Gravestein 7, 1103 BH Amsterdam, tel. 020 - 6952479
Secretaris Vorming & Scholing Nicole Koetsier
Rembrandtlaan 128, 7242 DE Lochum, tel. 05730 - 56690
Secretaris organisatie: Alex van Reeuwijk Stratumsedijk 39 d, 5611 NB Eindhoven, tel. 040-118845
Politiek secretaris: Jan Kees Martijn Bataviastraat 21 e, 1095 EK Amsterdam, tel. 0 20- 6681278 (‘s avonds)
Politiek secretaris:Eddy Habben Jansen Parkstraat 45, 3581 PE Utrecht, tel. 030 - 334343 Politiek secretaris: Abby Russchen Enkstraat 77, 8012 VA Zwolle, tel. 038 -216644 Secr. p.r. en voorlichting Koen Petersen Uiterwaardestraat 79, 1079 BS Amsterdam, tel. 020 - 6448702
H O OFD RED ACTEU R DRIEM A STER Kei Koenen H.Cleyndertweg 27 II 1025 DE Amsterdam 020-6342229 020-6264357(fax) REDACTIE
Jeroen Den H artog(eindredacteur), H ans p eter Lassche, M artijn Sjoorda, M arco W aterlander, M arten van de K raats, Dries van Bergeijk(fotoredactie),
E d u ard van der Biezen(auditor) en Kei Koe-nen(hoofdredaeteur).
extern columnist: A.P. Dekker.
Kopij voor num m er 4 voor 28 april 1991 in bezit van de boofdredacteur.
ISSN 0167-0786
Die Eeuwige Liefde Voor Je Zelf
Veel m ensen h eb b en e r last van: de eigenliefd e. Vooral in de JO V D lopen veel m en sen rond, die deze eig en sch ap in grote m ate bezitten. P e rso o n lijk heb ik er oo k nogal last van. A rtikelen m et m ijn naam e rb o ven k u n n en rek en en op m ijn o n g eb reid eld e aandacht. Z o ook deze e d i tie van 3M . D e floppy, vol m et tek stverw erk, en de lay -ou t liggen klaar om v erzo n d en te w orden n aar D en H elder.
V oordat het zo v e r is, kijk ik de stapel d o o r en kom tot de subjeciieve con clu sie dat e r een aardig n u m m er vo o r u ligt.
D en H arto g h e e ft v o o r dit num m er, een lofzang geschrev en ov er zijn gro te held, M achiavelli. Voorts als G root In teressan t Interview , een gesp rek m et L e ila Shahid, v erte g en w o o rd ig ste r van de PL O . M artijn h o u d t u, de lezer, een spiegel v o o r en lan ceert een aantal ideeën. O p het afg elo p en vo o rjaarsco n g res stonden G o rd iaan en de leden centraal. G ord iaan ston d in de v o rige 3M , rest ons de leden: een aantal vindt u er terug in de fo to reportag e. O p m erk elijk is de activiteitenk alend er, die w e, con fo rm de w en s van de A lgem ene V ergadering h eb b en afgedrukt. B lijft over: veel leesvoer. Ik w ens u d erhalv e veel p lezier m et het lezen ervan.
H et red actio n eel no g ‘sa v e n ’ en h et geheel v erd w ijn t in de enveloppe.
NIHIL OBSTAT, IMPRIMATUR.
K ei K o enen , h o o fd re d a c te u r 3m.
DRIEMASTER
zoekt
CORRESPONDENTEN m/v
Driemaster is het onafhankelijke verenigingsorgaan der JOVD. Om de ver eniging zo goed mogelijk te bedienen van nieuws, heeft de redactie beslo
ten tot het benoemen van correspondenten.
Uit ieder district zoeken wij iemand, die voor iedere Driemaster een arti keltje schrijft over iets, iemand of wat dan ook, uit dat district.
• *. . « ■.
3
GORDIAAN
door Mark Rutte, landelijk voorzitter
Wat een geweldig voorjaarscongres! De opkomst was enorm, zelfs zo groot dat niet iedereen in het hotel kon worden ondergebracht. Gelukkig had een nabij gelegen jeugdherberg nog bedden vrij. Fijn om te zien dat zoveel afgevaardig den uit nieuwe (onder)afdelingen de gang naar Lelystad hadden gemaakt. Succes Zuid-West Utrecht, Meierij , Land van Cuyck, Zeeland, Voome! Suc ces ook toegewenst aan allen die bezig zijn met de oprichting van nieuwe afde lingen of de heractivering van bestaande JOVD-afdelingen. Het gaat beter met onze organisatie.
We slagen er ook steeds meer in onze standpunten in de media belicht te krij gen; recent was dat nog het geval met ons antwoord op de commissie staats rechtelijke vernieuwing, dat door Eddy tijdens een persconferentie werd aange boden aan commissievoorzitter Deet- man. Achter de schermen wordt nu hard gewerkt aan een blauw-rood regeerac- coord met collega’s van de Jonge Socia
listen en de Jonge Democraten. Het stre ven is dit ruim voor het zomercongres aan de pers te presenteren.
Tijdens het maartcongres werd een begin gemaakt met de behandeling van het eindrapport “Gordiaan”, dat de JOVD op alle beleidsvelden moet ver sterken en waar nodig vernieuwen. Het sleutelwoord in deze discussie is openheid; enerzijds openheid naar bin nen door de demokratische structuur van onze vereniging te verbeteren. Daarbij wordt onder meer gedacht aan versterking van de algemene vergade ring als het hoogste orgaan van de JOVD.
Anderzijds openheid naar buiten door de JOVD toegankelijker te maken voor jonge mensen die zich interesseren voor politiek.
Dat kan verwezenlijkt worden door de concurrentie aan te gaan met organisa ties die zich richten op een populair onderwerp zoals Amnesty International en Greenpeace.
De JOVD heeft sterke kaarten in han den, omdat wij een compleet menu aan bieden.
Onze organisatie moet minder afhanke lijk worden van de aantrekkingskracht van VVD en D66 en midden in de maat schappij staan, het debat met de samen leving zelf aangaan.
De tekenen van hernieuwde bloei zijn overal in de JOVD zichtbaar. Met deze vemieuwingsdiscussie zal daaraan een extra impuls worden gegeven.
Hoever
m oet het
komen
voordatu
eindelijk
lid wordt?
AMNESTY
INTERNATIONAL:
I U kunt nii lid worden. Stuur de bon naar Amnesty International, Antwoordnummer 10840,1000 RA Amsterdam. I Postzegel hoeft niet, mag wel.
I Mijn naam:---m/v Adres:______________________________________ | Postcode:___________________________Plaats:____________________________________________________ïiïï | De bijdrage is f4 7 ,5 0 per jaar. U kunt ook minder betalen to t een minimum van f 20,-. Meer mag vanzelfsprekend
Leila Shahid, PLO-vertegenwoordiger in Nederland:
‘WE VRAGEN NIET OM DE MAAN’
door Kei Koenen, hoofdredacteur 3m
Een onopvallend rijtjeshuis aan de Haagse Raamweg. Een gesloten televi- sie-circuit en stalen rolluiken geven het uiterlijk iets sinisters. Hier zetelt de Palestijnse Bevrijdings Organisatie (PLO). Geen diplomatieke vertegen woordiging, maar slechts een informa tiecentrum. Dit om de innige Neder landse contacten met Israël niet in gevaar te brengen. Sinds augustus van het afgelopen jaar is Leila Shahid, de hoofd-informatrice, in functie. Driemas ter vond, met enige moeite, het huis en had een gesprek met haar.
Nu de Golfoorlog voorbij is, wordt de PLO bekritiseerd door de openlijke steun, die ze aan Saddam Hussein had betuigd. Met name Yasser Arafat wordt hierop aangekeken; Hoe is zijn positie momenteel binnen de PLO ?
“ De positie van Arafat als leider van de PLO is sterker dan ooit. De Palestijnen, waar ze zich ook bevonden, hebben in het golfconflict gekozen voor Irak als Arabisch land, meer dan voor Saddam Hoessein als leider. Het was een keuze die Arabieren, over de hele wereld, had den gemaakt. Natuurlijk vond niemand de bezetting van Kuwayt een goede zaak, zelfs de Palestijnen die in demon straties het portret van Saddam Hoes sein droegen, accepteerden in geen geval de bezetting. Ik denk, dat ze voel den dat Irak alleen stond als een Arabi sche natie tegenover 28 coalitie-landen, die beschikten over een grotere capaci teit wapens, geld en steun. Uiteraard was dit omdat Irak Kuwayt was binnen gevallen, maar de meesten voelden zich in hun hemd gezet, er zijn immers meer bezettingen in de regio, waaronder die van Libanon en Palestina, waartegen niet werd opgetreden door een coalitie en militaire agressie, zoals in de golf oorlog. Omdat de meeste Palestijnen er zo over dachten, is het logisch dat dit ook de officiële lijn van de PLO was. Ze begrijpen de positie van de PLO, kun nen zich ermee identificeren en vinden dat ze goed vertegenwoordigd zijn. Het is daarom grappig om te zien dat er
(foto: Dries van Bergeijk)
zoveel discussie is over de positie van Arafat, terwijl de relatie tussen de Pale stijnen en PLO in de vijfentwintig jaar dat de PLO bestaat, inniger is dan ooit.”
Maar in het NRC van zaterdag 23 maart stond een artikel, waaruit bleek dat een groot aantal Palestijnen, hun vertrouwen in de PLO verloren hadden; er werd zelfs gezegd dat Arafat een Jood zou zijn.
“ Ik heb dat artikel ook gelezen, eigen lijk is het een grappig stuk. Ik dacht altijd dat het NRC een serieuze krant was. Dit was een artikel over Palestijnen die Michael Stein (de auteur, kk), bezocht heeft in de cafés en koffiehui zen in Kuwayt-stad. Mensen die hun Falaffi aten en koffie dronken. Het is niet serieus genoeg om op de inhoud te reageren. Natuurlijk is er kritiek op Yas ser Arafat, maar zeker niet in het genoemde artikel.”
Voor de haakse inval was de Palestijnse gemeenschap in Kuwayt één van de meest vooraanstaande. Kuwayt was ten slotte een rijk land, er werd veel geld verdient, ook de Palestijnen hadden er, in vergelijking met andere buitenlan ders, een goed bestaan. Na de bevrij
ding van Kuwayt, berichtten met name de BBC en de Washington Post ons over het oppakken van Palestijnen die, zo zeggen de Kuwayti’s, allemaal collabo reerden met de Iraki’s.
Iraki’s, maar er waren ook Palestijnen die, tesamen met Kuwayti’s in het ver zet zaten. Maar de meerderheid van de Palestijnen in Kuwayt nam nergens aan deel. Van diegene die konden, zijn er tweehonderdduizend vertrokken, de achterblijvers waren de mensen die niet beschikten over de benodigde uitreispa pieren. Hun hoofddoelstelling was over leven, daarom hadden ze geen reden tot deelname aan: óf het verzet óf de colla boratie. Deze mensen wachtten in angst op het eind van de bezetting. Wat ons verontrust is dat er tot nu toe zeker al tweehonderd mensen zijn gedood. Som migen zijn doodgeslagen of doodgemar teld. Het is zo erg dat Amnesty Interna tional reeds de Kuwaytse autoriteiten heeft opgeroepen om stappen te onder nemen tegen de gewapende groepen, die voor de ‘veiligheid’ zorgen en lukraak mensen arresteren. Het is wraak tegen de Palestijnen en de PLO, als vergelding van het standpunt dat ze in de oorlog hadden ingenomen. Ik veronderstel dat zoiets gebeurt in oorlogen. Maar de offi ciële regering is weer terug in Kuwayt en is verantwoordelijk voor de veilig heid. Er is dus geen reden voor gewa pende mannen, die mensen arresteren, hun doodslaan zonder ze een kans te geven het uit te leggen of te verdedigen. De PLO heeft op 7 maart een oproep gedaan bij de Verenigde Naties, waarin werd verzocht de veiligheid van de Palestijnse bevolking te waarborgen”. Toekomst
De oorlog is voorbij; wanneer er gepraat gaat worden over vrede in de regio, is het nu de uitgesproken tijd om dat te doen. Denkt u dat, ondanks het feit dat Israël en andere landen, de PLO buiten de gesprekken willen houden, de golfoorlog op den duur positieve gevol gen heeft voor de Palestijnse zaak?
“ Het hangt ervan af hoe toegewijd pre sident Bush is, om een nieuwe wereld orde te creëren gebouwd op rechtvaar digheid en vrede. Bush kan niet iets belangrijkers en meer prestigieus doen dan de architekt zijn van vrede in het Midden-Oosten. Alleen al als je de kaart erbij neemt zie je dat de vroegere brand haarden in de wereld langzaam aan oplossen, of al opgelost zijn: Afghani stan, Zuid-Afrika, Zuidoost Azië. Het enig overgebleven conflictgebied is het Midden-Oosten. In dit gebied staan tegenover elkaar: Israël, niet zomaar een staat maar het land van het Joodse volk.
Het is een belangrijke staat, die ze heb ben gebouwd om in veiligheid te kun nen leven.
Maar het is de plaats waar ze het minst veilig zijn, want er is een oorlog iedere vijf jaar. Aan de andere kant staat de Arabische wereld, belangrijk om zijn olie. President Bush heeft dus alle rede nen om het te proberen. De Golfoorlog heeft hem volledige supprematie gege ven, hij is ‘the only show in town’. Hij moet in staat geacht worden om een oplossing aan te dragen, die acceptabel is voor alle partijen.
De PLO heeft in 1988 al een oplossing gelanceerd, volgens het principe van een Two-state-solution en gebaseerd op de VN-resoluties 242, 338 en 181 die al eerder door de VS en andere coalitie partners waren aanvaard. De Arabische staten waren indertijd tegen deze resolu ties, omdat ze vonden dat geheel Pale stina behoort aan de Palestijnen. Veertig jaar later, op 14 november 1988, accep teerde de PLO het zogenaamde ‘Verde- ling-plan’, we willen daarin een Pale stijnse staat naast Israël. Maar op dit voorstel kwamen weinig reacties. Niet van de Israëli’s, en met de Amerikaanse regering kwam alleen de dialoog op gang. Op dit moment is het maar de vraag of de Amerikaanse regering een plan heeft, dat ervoor zorgt dat de huidi ge Israëlische regering, die nergens uit terug wil trekken, ervan wordt overtuigd dat vrede noodzakelijk is. Wij als PLO hebben een geloofwaardig voorstel gelanceerd voor vrede, het is niet maxi maal, we vragen niet om de maan, we vragen om iets redelijks wat slechts een gedeelte is van ons vaderland. Als deze gelegenheid voor vrede nu gemist wordt, is het in de toekomst bijzonder moeilijk om een nieuwe gelegenheid te vinden”.
Als oplossing van het Palestijns-Ara- bisch-Israelisch conflict wordt door sommigen een confederatie van Jorda nië, Israël en de Palestijnse staat, welke bestaat uit de Gaza-strook en de Weste lijke Jordaan-oever. Denkt u dat dit ooit een reëele optie zou kunnen zijn?
“ Men moet er rekening mee houden dat het Arabisch-Israelisch conflict al ruim zeventig jaar oud is. Het begon in 1917, toen Balfour als leider van de Britse Mandaatgebieden, zijn voorkeur uit sprak voor een Joodse staat in Palestina. De strijd begon toen. Het opkomen van de Joodse immigratie, wat leidde tot het uitroepen van de Joodse staat, dat leidde
weer tot verschillende oorlogen en de bezetting van diverse gebieden. Maar het moet rustig aan gebeuren, er moet vrede komen, dat is duidelijk. Het moet een blijvende vrede zijn. Het plan dat je noemt is een mogelijkheid. Maar er zijn verschillende stappen, die ondernomen moeten worden.
De eerste is de creatie van een Palestijn se staat. Wat we in ‘88 al gezegd hebben is dat wanneer de Palestijnse staat is uit geroepen, we zullen confedereren met Jordanië.
Dit omdat Jordanië een natuurlijk ver volg is van Palestina. In de moderne wereld kun je niet praten van mini-staat- jes, die alleen op zichzelf zijn aangewe zen, En wanneer de vrede solide is gebleken, kan Israël uiteraard meedoen in samenwerkingsverbanden. En dat zal uiteindelijk kunnen leiden tot een Mid den-Oosten Gemeenschap -zoals de EG , inclusief Israël.
Dan zal de PLO dus ook besluiten om de erkenning van het bestaansrecht van de staat Israël te herzien?
“ Het eerste project dat de PLO voor stelde, was een Palestijnse demokrati- sche staat voor Joden, Moslims en Christenen. Dus geen aparte staat voor de Joden en een aparte staat voor de Arabieren. Maar de Israëli’s willen niet mixen met niet-Joden.
Toen hebben we de Two-state-solution gelanceerd: een staat voor de Joden bin nen de grenzen van ‘67 en een staat voor de Palestijnen. Vanaf toen werd dus niet meer gesproken van een Palestijnse demokratische staat. Wij vinden nu dat alleen de oplossing van het Palestijnse probleem het einde is van het zionisti sche bestaan in Israël. De Joden moeten integreren in een demokratische staat. De verklaring van 1988 maakt deze tek sten nietszeggend. De passage in het Handvest is ingehaald door de tijd. Wat echt belangrijk is, zijn geen handvesten, verklaringen of inkt op papier, maar vre de tussen mensen.
6 Imago
Als men PLO zegt, denken veel mensen onwillekeurig aan vliegtuigkapingen en aanslagen, kortom terroristen. Het beeld van de man met de kaffia (de geblokte shawl, kk) en het Russische geweer. Zeker het feit dat de PLO in de Golfoorlog de kant van Saddam Hoes sein heeft gekozen, moet het imago geen goed gedaan hebben.
“Natuurlijk niet, maar je moet wel bedenken dat we niet alleen Palestijnen zijn, we zijn ook Arabieren. Het pro bleem van het imago geldt niet alleen voor ons, het is het hele Arabische ima go. Wij zijn een gedeelte van de wereld dat sinds de kruistochten al wordt aan geduid al ‘het Oosten’. Het Oosten als tegenstelling van het Westen.Ten eerste is er een verschil in godsdienst. Er zijn een aantal verschillende minderheden , maar de meerderheid is Moslim. Het westen had een probleem in de relatie met de Islam. Het werd gezien als een
godsdienst met ambities voor hegemo nie. En met de uitbreiding ervan tot Europa en Noord-Afrika werd dit ver moeden alleen maar bevestigd. Het werd beschouwd als een bedreiging, dat wordt soms nog steeds gedacht. Ten tweede waren de Arabieren met hun gehele cultuur altijd de ‘anderen’. Het hele negatieve imago hebben we geërfd uit de denkbeelden van het Westen. Het heeft ons niet echt geholpen, maar het is voornamelijk een probleem voor het westen.
Ze kennen de Arabische wereld niet, dus zijn ze er bang voor. Maar wanneer Nederlandse kennissen ons leren ken nen, dan zijn ze verbaasd als ze er achter komen, dat we dezelfde waarden delen. Het hele negatieve imago rust gewoon op onwetenheid. Voor de Palestijnen geldt het nog sterker. Veertig jaar lang hebben de Israëli’s ons namelijk af ge schilderd als de duivel. We hadden ook geen vertegenwoordigers die het tegen
TROS KAMERBREED EXTRA
door Mark Aalders en Koen Petersen
Naast de aandacht van de schrijvende pers mag de JOVD zich ook op aan dacht van radio en televisie verheugen. Een constante factor hier is sinds een half jaar het radioprogramma TROS
Kamerbreed Extra, waarin JOVD, JS,
CDJA en JD wekelijks een kwartier zendtijd vullen.
Kamerbreed is het belangrijkste politie
ke actualiteitenprogramma van de TROS.
Het wordt wekelijks op zaterdagmiddag tussen twaalf en een uur uitgezonden, en heeft een luisterdichtheid van rond de 1 miljoen per week. Meestal vormt een interview met een van de hoofdgasten, veelal politici die die week in het nieuws hebben gestaan, de rode draad van het programma.
Bijna een jaar geleden hebben de pre sentatoren van het programma - Gerrit van der Kooy en Caspar Becx - het ini tiatief genomen om naast de reguliere uitzending van Kamerbreed met het experiment Kamerbreed-Extra te star ten. In dit nieuwe programma krijgen de
politieke jongerenorganisaties de moge lijkheid om met een serie kritische vra gen de hoofdgast uit Kamerbreed onder vuur te nemen.
Deze discussie wordt direct na Kamer
breed opgenomen.
Ook is het mogelijk om als organisatie zelf een thema aan te dragen voor uit zending; zo werd in november een uit zending lang gediscussieerd over de JOVD-nota Normvervaging, en onlangs nog stond de JOVD-nota Demostaat centraal.
Vooralsnog, daar het een experiment betreft, is de uitzending niet recht streeks, maar wordt de opname integraal (dus zonder ‘knippen’) op woensdag middag tussen 17.40 en 17.55 uitgezon den op Radio 5.
Gestart is in september, waarbij de eer ste Kamerbreed Extra tijdens de regu liere uitzending op zaterdag “live” is uitgezonden. In het kader van een brede participatie hebben sindsdien zo’n vijf tien JOVD’ers - veelal politiek secreta rissen en leden van een projectgroep - aan een uitzending deelgenomen.
deel konden bewijzen. We zijn in 1974 pas geaccepteerd in de wereld mei vesti gingen als deze. Tot ‘74 konden de Isra ëli’s zeggen wat ze wilden over on s. Het
is logisch dat je het imago niet in 17 jaar kunt veranderen. Zelfs de Israëli's heb ben pas recentlijk ontdekt wat een Pale stijn is en wel in de Intifada. Tot aan de Intifada kende negentig procent van de Israëli’s geen Palestijn. De m e e s te n van
hen wonen in Galilea en vormen een homogene groep, waar zouden ze dan Israëli’s moeten ontmoeten? Maar de Intifada liet, via de televisie, zien dat er een hele groep mensen is die niet willen leven onder militair gezag; Dal deze mensen geen terroristen of barbaren zijn. De ontdekking van het Palestijnse volk door de Israëli’s is dus ook nieuw, slechts drieëneenhalf jaar. Maar om terug te komen op de vraag, ik ben geen terrorist, ik wil helemaal geen Israëli’s vermoorden of ze de zee in drijven. Ik wil gewoon mijn vaderland.”
De opnames van Kamerbreed Extra vin den overigens niet plaats in kille stu dio’s, maar in een grote aangeklede zaal en met publiek.
Na ontvangst met koffie en gebak maakt men, gezeten op de eerste rij, de uitzen ding van Kamerbreed mee.
Na de opname van Kamerbreed Extra, die daarop volgt, zorgt de TROS cate ringservice voor de inwendige mens.
MAAK ZELF EEN
OPNAME MEE !
Met de invoering van TROS Kamerbreed Extra heeft de TROS voor afde
lingen van de politieke jongerenorga nisaties de mogelijkheid geopend om de uitzending van Kamerbreed en de opname van Kamerbreed Extra mee te maken.
CONCEPT-RESOLUTIE OOST-EUROPA
PREAMBULE1. Als uitgangspunt voor internationale ver houdingen geldt soevereine gelijkwaardig heid van staten. Tussen en binnen staten gelden de volgende beginselen:
- zelfbeschikkingsrecht voor elk volk; - geweldloze conflictoplossing.
2. Als uitgangspunten voor de staatsinrich ting gelden:
- respect voor de mensenrechten; - pluriforme meerpartijendemocratie; - rechtsstaatbeginsel.
3. Als uitgangspunt voor de inrichting van de economie geldt de sociale markteconomie naar Westers model.
EUROPESE SAMENWERKING
4. In de toekomst zullen de onderlinge Euro pese verhoudingen moeten worden geregeld door een geïnstitutionaliseerd CVSE-proces dat gebaseerd is op soevereine gelijkwaardigheid van alle deelnemende lan den.
5. Teneinde een adequaat defensie-apparaat te verkrijgen is militaire integratie van de Europese landen in de West Europese Unie (WEU), die uitgebouwd dient te worden tot de Europese Defensie Gemeenschap (EDG), geboden.
De EDG dient uiteindelijk de defensiege- meenschap van de EG te worden.
6. Voortgaande integratie in EG-verband tot een federatie is van groot belang voor de toe komstige Europese verhoudingen.
Ook andere Europese staten kunnen, zodra sprake is van een stabiele situatie met demo cratie en vrije markt-economie, toetreden tot de EG.
MINDERHEDEN
1. Alle volkeren dienen het recht te hebben
door middel van een referendum hun natio nale status te bepalen.
8. Nationale groepen die elders in de wereld al beschikken over een nationale staat, heb ben geen recht op een tweede nationale staat, maar wel op culturele autonomie en emigra tie.
9. Nationale groepen die in een deel van een staat een minderheid vormen èn wonen in een gebied grenzend aan hun moederland, komen in aanmerking voor aansluiting bij dit vaderland door middel van grenswijzigin gen.
POLITIEK
10. In de USSR dienen zo spoedig mogelijk vrije, geheime en algemene verkiezingen te komen, gericht op de samenstelling van een
representatief parlement, dat als eerste taak het opstellen van een nieuwe grondwet dient te hebben.
11. Zodra de nieuwe grondwet van kracht wordt dient de macht van de president be perkt te worden.
12. Zowel in de USSR als in de andere Oos- teuropese landen moeten gelijkwaardige kansen voor alle politieke partijen gewaar borgd worden.
13. Het democratiseringsproces in Oost- Europa bevindt zich in een pril stadium en verdient derhalve steun van het Westen door middel van:
- samenwerking van partijen met politieke zusterorganisaties;
- opname van de landen in internationale fora en samenwerkingsverbanden op poli tiek gebied;
-samenwerking op het gebied van onderwijs, cultuur, uitwisselingen, etc.
14. Hoewel het Westen duidelijke voorwaar den mag stellen op het gebied van mensen rechten bij het verlenen van (economische en politieke) hulp, dient het beleid van het Westen toch zo consistent mogelijk te zijn en niet na ieder incident -hoe betreurenswaar dig ook- radicaal te veranderen.
15. De USSR dient met onmiddellijke in gang alle resterende politieke gevangenen vrij te laten.
COMMUNISTEN
16. Het communisme zoals dat als “reëel bestaand socialisme” in het voormalige Oostblok heeft bestaan, kan worden om schreven als een catastrofaal mislukt maat schappelijk experiment.
17. In de landen die onder het communisti sche juk hebben geleefd, dienen commissies in het leven te worden geroepen die zich bezighouden met het opsporen van misdaden begaan door communisten en/of hun hand langers.
Misdaden die onder bestaande wetgeving al zijn verboden kunnen bij de bestaande recht banken aanhangig worden gemaakt. Misda den tegen de menselijkheid moeten worden vervolgd via speciale wetgeving (loslaten legaliteitsbeginsel) en een speciaal daarvoor in het leven te roepen tribunaal.
18. Communistische partijen hebben het recht te blijven bestaan en op gelijke voet mee te dingen naar alle representatieve func ties.
19. Alle eigendommen van communistische partijen en hun afsplitsingen die zijn verkre
gen op grond van hun geprivilegeerde posi tie, dienen te worden onteigend.
ECONOMIE
20. Economische en politieke hervormingen zijn onderling afhankelijk. Zij dienen dan ook in een geïntegreerd beleid gezamenlijk te worden doorgevoerd.
21. De economische hervormingen dienen in ieder geval te bestaan uit:
a) Voldoen aan randvoorwaarden: - lage inflatie;
- evenwichtige betalingsbalans. b) Structurele hervormingen:
- afschaffing van de centrale planning; - prijsvorming via het marktmechanisme; - convertibele valuta en vergaande vrijma
king van het handelsverkeer;
- decentralisatie en op termijn grootschalige privatisering van staats- en overheidsbe drijven.
c) Scheppen van een maatschappelijke infrastructuur:
- economisch-juridisch kader naar Westers model;
- stelsel van sociale zekerheid; - infrastructuur;
22. Enig protectionisme is in de overgangs fase echter wel toegestaan ten behoeve van de zich ontwikkelende industrie.
23. Het Westen dient een belangrijke rol te vervullen bij het opvangen van de sociale problemen als gevolg van omschakelings- programma’s, in de vorm van korte termijn- hulp. Hiertoe dient het economische hulp programma van de EG en de G-24 te worden vergroot.
24. Het Westen dient het economische lange termijn-beleid te ondersteunen door mid del van:
a) Structurele vergroting van exportmoge lijkheden;
- opname van de landen in internationale fora en samenwerkingsverbanden op eco nomisch gebied.
b) Toegang tot Westerse kapitaalmarkten en het tijdelijk beschikbaar stellen van lenin gen tegen zachte voorwaarden.
MILIEU
....WANT EEN BRIEF BLOOST NIET
door Jeroen den Hartog, redacteur
C. Depreytere en F. Denissen,
Machiavelli, een autobiografie in brie ven, Amsterdam
(Bert Bakker), 1990, ISBN 90 351 0889 2, f29.90, 193 pag. Dwergen en Reuzen
In het begin van Xlle eeuw schreef Ber- nard de Chartres: “Wij zijn als dwergen, gezeten op de schouders van reuzen, zodat wij meer en verder kunnen zien dan zij; echter niet vanwege onze uitste kende ogen, noch door ons rijzig pos tuur, maar doordat we opgetild zijn en in de hoogte gedragen worden door die reusachtige massa”. Lees ik historici en politici uit vroeger eeuwen, dan komt deze gedachte steeds weer bij me op zoals een luchtbel in het water zich naar de oppervlakte beweegt en dan komt het me voor, dat ook de politici van onze dagen dwergen zijn. Eens te meer was dat het geval toen ik onlangs Machia
velli, een autobiografie in brieven las.
Eigenlijk is het een tamelijk middelma tig boek, maar hoe fascinerend blijft de grote Machiavelli nog steeds! En hoe onterecht is het, dat zijn naam door de meeste mensen direct in verband gebracht wordt met gewetenloos cynis me, met de uitspraak “het doel heiligt de middelen” (die niet eens van hem is) en met de titel van slechts een van zijn vele boeken: de Heerser (of, in het Italiaans:
il Principe). Het zij toegegeven, dat de Heerser bijzonder vlot geschreven is,
dat het een dun boekje is - weinig meer dan honderd bladzijden telt het - en dat het een onomwonden en scherpzinnige analyse is van hoe de absolute macht in feite in elkaar zit. Veel minder bekend zijn zelfs maar de andere hoofdwerken: de briljante komedie Mandragola (de
Alruin), de Istorie Fiorentine (Geschie denis van Florence) en de Discorsi, een
politiek commentaar op de eerste tien boeken van de Romeinse geschieds- schrijver Titus Livius. Nu laat ik nog buiten beschouwing de vele andere wer ken die hij bovendien geschreven heeft, ten dele naast zijn veeleisende werk zaamheden als topambtenaar in dienst van de republiek Florence. In de brieven
die van Machiavelli overgeleverd zijn zien we als het ware zijn andere werken ontstaan: bijna nog ter plaatse en zeer kort nadat iets zich afgespeeld heeft, beschrijft hij beeldend en indringend wat er in zijn omgeving gebeurd is. Ongetwijfeld wordt dit begunstigd door het feit, dat de brief een zeer veelvormig genre is, dat zich leent voor alles tussen een haastige eerste schets en een uitge werkte beschouwing.
Maar niet alleen als verslag van wat vijf eeuwen geleden ergens in Italië gebeurd is hebben deze brieven waarde; ze zijn vooral - evenals de andere geschriften van zijn hand- zo kostbaar, omdat de schrijver er steeds weer blijk van geeft gegrepen te zijn door wat de mensen drijft: hun hoop en angst, hun verwach tingen en zwakheden, de ijdelheid, kort zichtigheid en domheid, hun machts honger en verlangen naar geld, kortom door alles wat voor zowel schrijvers als politici de kern van het vak raakt. Het wordt een bezit voor altijd doordat Machiavelli begiftigd was met een hel der verstand en een scherpe blik die niet vertroebeld werd door dogma’s en idealisme en hij daarbij een glasheldere schrijfstijl hanteerde. Interessant is bovendien, dat thema’s uit de brieven later, in meer uitgewerkte en systemati sche vorm, in andere werken terugke ren. Niet in ieder decennium zijn er politici in actieve dienst die van zich doen spreken door werken die inhoude- lik en stilistisch zo’n niveau bereiken.
Frontlijnstaat
Machiavelli was 25 toen in 1494 koning Karei VIII van Frankrijk Italië binnen viel en daarmee een einde maakte aan een machtsevenwicht dat al dertig jaar bestaan had tussen de vijf grote mogendheden ten zuiden van de Alpen: het koninkrijk Napels, de Pauselijke staat, de republiek Florence, het hertog dom Milaan en de republiek Venetië. Er begon een turbulente periode, die gedu rende het grootste deel van het leven van Machiavelli zou aanhouden. Floren ce werd in alle opzichten wat we tegen woordig een frontlijnstaat zouden noe men: de machtige familie de Medici werd gedwongen de stad te verlaten, maar bleef zinnen op terugkeer en op omverwerping van het nieuwe, wat meer demokratische bewind. In het vol gende jaar scheidde de stad Pisa zich af van Florence en zou -ondanks vele pogingen- pas veertien jaar later her overd worden. Het verlies van de zeeha ven stortte Florence in een ekonomische krisis en ook in de buitenlandse politiek zou het de Signoria niet voor de wind gaan: er was voortdurende onrust aan de grenzen, invallen in het eigen gebied en onbetrouwbaarheid van huurtroepen. Meer dan eens werd ook gedemon streerd, dat het uiterst onverstandig is als een staat zijn veiligheid afhankelijk maakt van de welwillendheid van ande ren: bondgenootschappen bleken nogal eens een gok op het verkeerde paard te zijn.
In deze situatie werd Machiavelli in juni 1498, 29 jaar oud, secretaris van de Tweede Kanselarij; een functie die in de praktijk neerkwam op de post van minister van buitenlandse zaken en van oorlog. De eerste brief die in de Auto
biografie afgedrukt staat dateert nog uit
terug-D
R
tocht probeerde voor te stellen als een meesterlijke zet. Tot zijn ongeluk bevond zich echter de jonge heer Machiavelli onder zijn gehoor.
De brief die deze kort daarop over de zondagse preek zou schrijven is een onverbiddelijke ontmaskering van de pretentieuze theologische praatjes van de monnik als datgene wat ze in feite waren: het draaien, kruipen en spartelen van een impopulair geworden kanseltij- ger.
Deze brief is een eerste krachtige aan wijzing voor Machiavellis diepgewor telde wantrouwen tegen de geestelijk heid en de godsdienst - een trek, die we later zowel in de brieven als in andere werken zullen terugvinden.
Dit wantrouwen zou wel eens een sterk verband kunnen hebben met het al eer der genoemde gefascineerd zijn door wat de mensen motiveert - en de geeste lijkheid bestaat after all ook uit mensen. Overigens betrof het hier een wederzijd se antipathie: meer dan drie eeuwen prijkte de naam Machiavelli op de Index en ook in de protestantse landen werd de lectuur van zijn werken - laten we zeg gen: niet op prijs gesteld.
Vermakelijk is ook de volgende brief, uit 1499: een kanselier van de stad Luc- ca had aan een functionaris van het nog altijd opstandige Pisa een voor Florence minder vriendelijke brief gestuurd; dit schrijven was terechtgekomen op het bureau van Machiavelli.
Deze veegde daarop op vlijmscherpe toon en met vernietigend sarkasme de kanselier de mantel uit. Een ieder zou natuurlijk graag het gezicht van de kan selier gezien hebben, toen hij te lezen kreeg: “Een brief aan het adres van de
Pisaanse kanunnik Messer Jacobo Cor- bino kwam toevallig in handen van een vriend van me, en die speelde hem aan mij door.
Uit hoofde van mijn ambt maakte ik hem open en ik stond versteld, niet zo zeer over de inhoud ervan als over het feit, dat u de schrijver ervan bent: ik was er namelijk van overtuigd dat van een ernstig man als u, en van iemand die met een openbare functie als de uwe is bekleed, verwacht kon worden dat hij geen dingen zou schrijven die niet met zijn opdracht overeenstemmen. Hoe passend het is, dat een secretaris van uw Hoge Heren een zo machtige repu bliek als de onze door het slijk haalt, wil ik aan uw eigen oordeelsvermogen overlaten”. Enkele regels verder krijgt
M A S
de kanselier de collegiale raad in het vervolg wat voorzichtiger te zijn; direct daarop gaat Machiavelli (men kan zich voorstellen met welk een tijgergenoe- gen) ertoe over de kanselier om de oren te slaan met zijn slechte karakter en zijn domheid.
Uitgerangeerd
Na dit moment zou de politieke pret nog twaalf jaar duren; in augustus 1512 slaagde de familie de Medici erin terug te keren en een van de eersten die de laan uit vlogen was Niccolö Machiavel li.
Hij zou zich hevig beklagen over het feit, dat er nu een einde was gekomen aan zijn “langdurige ervaring met moderne zaken”, maar hij kreeg daardoor wel de gelegenheid tot “een voortdurend lezen over antieke zaken”. De meest productieve periode in het leven van de schrijver Machiavelli (hij was bij zijn ontslag 43 jaar) zou nu beginnen. Om een indruk te geven: in het verzameld werk bevindt zich een corpus van 325 brieven, tachtig daarvan zijn brieven van Machiavelli zelf aan anderen, de overige drie kwart bestaat uit brieven van anderen aan hem. Uit de jaren tot en met 1512 zijn dertien brieven van Machiavelli en 181 van anderen bekend; uit de jaren daarna zijn er 65 resp. 67 bekend. Maar omdat er zeker brieven verloren gegaan zijn, zegt dat niet alles.
Meer zegt het feit, dat alle hoofdwerken - en dat zijn ook in aantal bladzijden de meest omvangrijke boeken- dateren uit de ruim veertien jaar, die de ex-secreta- ris nog zouden resten na zijn ontslag. Een van de mooiste brieven uit de Euro pese literatuuur is wel de brief van Machiavelli aan zijn vriend Francesco Vettori van 10 december 1513.
Terecht is deze brief in de Autobiografie opgenomen. Machiavelli beschrijft erin een van die eindeloze dagen waarop een man die aan flitsende politieke zaken gewend is, nauwelijks de tijd kan dood slaan.
Hij gaat naar een bosje dat hij laat kap pen, trekt zich dan met een boek terug en leest wat Latijn, gaat daarna de lijm stokken en vallen bekijken om te zien of hij nog iets gevangen heeft, brengt ver volgens lange uren door in de herberg, waar hij spelletjes doet en ruzie maakt met de andere aanwezigen.
En dan: “Wanneer de avond valt, keer
E
R
ik naar huis terug en ga naar mijn stu deervertrek.
Op de drempel leg ik mijn door-de- weekse kleren vol slijk en vuil af, trek koninklijke, ceremoniële gewaden aan, en passend gekleed betreed ik de oude hoven van mannen uit de oudheid, waar ik me, liefdevol door hen ontvangen, te goed doe aan dat voedsel, dat alleen van mij is en waarvoor ik geboren ben; waar ik me niet schaam met hem te spreken en hun te vragen naar de rede nen achter hun handelen. Hoffelijk beantwoorden zij dan mijn vragen en vier uur lang voel ik geen verveling, vergeet ik alle zorgen, vrees ik geen armoede, ben ik niet bang voor de dood: ik ga helemaal in hen op. En omdat Dante zegt, dat men geen kennis verzamelt, wanneer men niet onthoudt wat men heeft begrepen, heb ik opge schreven wat ik van het gesprek met de Ouden heb opgestoken, en er een boekje met de titel 11 Principe mee samenge steld (...)”.
Het gaat uiteraard niet aan hier alle brie ven afzonderlijk zelfs maar te noemen; wel kan ik nog meedelen dat wie het boek leest beloond zal worden met een uitstekend verteld verhaal over de aarts duivel Belfagor - een kort verhaal met een fors antifeministische strekking. Kritiek
Nu ik , in de stilte van de avond, alweer enige uren heb zitten lezen en schrijven, kijk ik op en kijk recht in de ogen van Machiavelli - een portretje van hem hangt boven mijn bureau. Het is alsof zijn scherpe, ironische blik mij wil zeg gen, dat ik ook verondersteld word wat kritiek te leveren op de moderne uitgave waar het hier om gaat.
Wel is het een uitstekend idee om van iemand die een uitgebreide correspon dentie gevoerd heeft de biografie te schrijven door een representatief deel van de brieven op te nemen en ze door verbindende passages in een groter geheel te plaatsen.
Maar in het geval van dit boek krijg ik de indruk, dat het met enige slordigheid in elkaar gezet is. Van de moderne lezer kan niet verwacht worden dat hij weet hoe de politieke kaart van Italië er rond
1500 uitzag.
Ondanks het feit, dat er vaak plaatsen en machthebbers genoemd worden, ont breekt een kaart van Italië.
verwar-10
E
de politieke situaties hadden beslist helderder gekund, te meer omdat een blik in de index niet zelden nog meer ver warring schept: de genoemde Giuliana de Medici was in feite een man, die Giu- liano heette, het zelfde is het geval met Giuliana Brancacci.
Ik vraag me af voor wat voor publiek het boek eigenlijk bedoeld is: enerzijds wordt kennelijk enige kennis van con temporaine mensen en situaties en van het Latijn verondersteld, anderzijds is de toen toch tamelijk populair.
Dit laatste leidt een enkele keer tot hele aardige vertalingen; zo bijvoorbeeld op p.98: Er zijn hier geen knapen, er zijn
hier geen vrouwtjes - wat voor een klooster van mijn kloten (Ital.:casa di
cazzo) is dit hier eigenlijk?
Of op p.78, waar hij vertelt, dat zijn broer Totto niet gekozen is tot persoon lijk dienaar van de paus: komt hij niet op
de rol, dan gaat hij maar aan de rol.
Jammer is alleen, dat de vertalers klaar blijkelijk niet gezien hebben, dat de tekst op het graf van Machiavelli (die
nota bene het motto van het boek is)
heel dubbelzinnig is.
Er staat: tam o nomini nihil par elogium. Dit wordt alleen vertaald met: geen lof rede kan zulk een naam recht doen. Een tegenstander zou dit met even veel recht kunnen vertalen met: tegen zo’n slechte naam is zelfs geen lofrede opge wassen.
Hoe dan ook, ik ben geneigd in het geval van Machiavelli te zeggen: over deze dode niets dan goeds.
HET KABINET VALT!!!
door Eduard van der Biezen en Koen Petersen
Het kabinet struikelt over een tekort van 6 miljard.
De door Lubbers voorgestelde bezuini gingen op de minima schoten PvdA-lei- der Kok uiteindelijk toch in het verkeer de keelgat. Om 20.35 uur kondigt minis- ter-president Lubbers in de Tweede Kamer aan de volgende ochtend de Koningin te verzoeken het ontslag van zijn kabinet in te willigen.
Alarm! De vice-voorzitter politiek (VVP) van het JOVD-Hoofdbestuur belt om 20.36 uur de politiek secretarissen en de voorlichter voor een spoedverga dering van het politbureau op het alge meen secretariaat te Amsterdam. De JOVD-voorzitter is aan het skieën in het Oostenrijkse Keller-Geister. Om 21.30 komen de bereikbare leden van het HB in vergadering bijeen. Heftige discussies in een met rook gevuld secre tariaat volgen; wat wordt het JOVD- standpunt? Richting Paarse Coalitie? De
schuld aan Lubbers geven? “Over anderhalf uur is de deadline voor de ochtendkranten!”, brult de voorlichter tussen patatje oorlog en kroket-met- mayonaise door.
“Wat zegt het PKP hierover?’” vraagt de secretaris V&S. “Het PKP heeft niet mijn prioriteit, maar Churchill zou gezegd hebben...”, probeert de Interna tionaal Secretaris in te brengen.
De VVP kapt hem af en verzoekt de aanwezigen knopen door te hakken. Een der politiek secretarissen legt zich er mokkend bij neer, terwijl hij zijn veters vastmaakt. “Mijn laatste trein gaat, tralalala”, poneert de politiek secretaresse.
De doctor kijkt verbaasd en zegt: “Dit is ekonomisch niet verantwoord maar wel leuk gevonden”. De voorlichter start de tekstverwerker. De VVP bekijkt het kri tisch. Zijn sherryfles is inmiddels weer leeg. Het persbericht komt de Desk-jet uitrollen. Gauw-gauw copietjes. Nog
een laatste correctie en het plenum gaat accoord. De voorlichter spurt naar bene den. Waar zijn de sleutels van zijn van Jan geleende Lada? In de stad van Rem- brandt aangekomen stuurt hij de JOVD- standpunten per fax de wereld in. De volgende ochtend wordt hij uit bed gebeld door de vaderlandse pers... Dit is het scenario dat zich zou afspelen bij een zeer actuele politieke kwestie. Immers, bij kwesties met zulk een belang dient een JOVD-persbericht minstens gedragen te worden door zoveel mogelijk bereikbare leden van het hoofdbestuur. In politieke noodge vallen nemen voorzitter, VVP en voor lichter direct contact met elkaar op. Met door de JOVD ingenomen standpunten in de hand proberen zij - eventueel met de betrokken politiek secretaris - een JOVD-standpunt aangaande dit hete hangijzer te formuleren. In bijzonder actuele kwesties - zoals de val van het kabinet of verkiezingsuitslagen - wordt het hele hoofdbestuur bijeen geroepen. Op deze manier is de JOVD in staal om binnen enkele uren haar mening over actuele politiek kwesties kenbaar te maken.
(advertentie)
DE NIEUWSBRIEF PRESSIE-LIBERAAL RICHT ZICH OP HET RECHT VAN VVD-LEDEN OP HET INDIENEN VAN VOORSTELLEN IN EEN VVD-AFDELING.
f2,- per los nummer op giro 5481067 t.n.v. L.P.M. Nelen pb 3 4756 ZG Kruisland, (ook voor niet VVD-ledenl).
TEGEN DE VERDRUKKING IN
E 11
door P. Martijn Sjoorda, redacteur
Op dit moment mis ik één ding in deze vereniging het meest: bevlogenheid. Ook wel te omschrijven als vuur, gedre venheid, guts, duende, gorba &c. Het loopt niet. Ik heb me op het laatste congres door de diverse werkgroepen begeven en heb geprobeerd het plenaire ‘debat’ te volgen, voorzover als dat in mijn schema voorhet weekeinde paste. Wat een ongeloofelijk saaie bedoening maakten we er met zijn allen van. Tij dens de jaarlijkse budgetbesprekingen van een onderneming waar ik voor gewerkt heb, trof ik méér politiek acti visme en bevlogenheid aan dan in enige werkgroep die ik bezocht.
Het gaat hier over dingen die voor ons als vereniging van wezenlijk belang zouden moeten zijn hoor, niet over de vaststelling van de indivuduele produc tiequota voor Westfriese melkveehou ders !!!
Natuurlijk is het zo dat de nederlandse politiek als geheel niet de levendigste indruk wekt. De vervlakking slaat toe op alle niveaux.
De vraag is alleen : moeten wij daar noodzakelijkerwijs aan mee doen ? Ver geet niet dat wij de jeugd zijn. Deze wordt verondersteld de toekomst te heb ben.
Laten we als vereniging bewijzen dat we met die toekomst bezig zijn.
Het kan anders en beter.
Dat moeten we zichtbaar maken en dat
kunnen we ook. Binnen deze vereniging
loopt voldoende onderlegd volk rond. Je hoort alleen zo verrot weinig van ze, de laatste tijd.
Laten zien dat het anders kan en beter, dus.
Dat moeten we niet doen door de VVD of de huidige regering af te kammen, maar door met eigen ideeen te komen. Autonome vernieuwingsvoorstellen, niet gebaseerd op kritiek op bestaande zaken.
Ik constateer nog een probleem : door dat we allemaal min of meer liberaal zijn binnen dit wat uit zijn krachten gegroeide theekransje voor, in hoofd zaak, vroegoude heren, staan we als
vanzelfsprekend ideologisch nogal dicht bij elkaar.
Dit heeft tot gevolg dat, wanneer wij voor beslissingen over allerhande onderwerpen staan, we erg lang over punten en komma’s kunnen zeuren. Amendementen die qua strekking nau welijks van elkaar verschillen, worden op grond van nuanceverschillen van 0,004 micron aangehouden.
“Waar hep dat nou voor nodig ?”, denkt ik dan bij m’n eigen.
Laten we over echt belangrijke discus siepunten proberen de knok met elkaar aan te gaan.
Binnen dit kader wijs ik U op een van de belangrijkste uitkomsten van het recent ste onderzoek van M50 over behoeften en verwachtingen van geïnteresseerden in en leden van politieke jongerenorga nisatie’s.
(Hierna stelselmatig aan te duiden in jargon: pojo’s)
Er is bij leden en vooral bij geïnteres seerden behoefte aan bredere discussie mogelijkheden. Ergo contacten en dis- cussie’s met andersdenkenden, (lees : collega-pojo’s)
Staat U mij toe als onbeduidende schim in de marge van deze vereniging een ZOT idee te lanceren.
Ik zie onze vereniging als een mini- maatschappijtje. We spelen voor een belangrijk deel het spel van de grote, boze buitenwereld na. Wat ik tot dusver van andere pojo’s gezien heb, doet mij vermoeden dat het daar niet veel anders
Laten wij pogen deze mini-maatschap- pijtjes dichter bij elkaar te brengen. Hoe dan ? Welaan. Zo dus:
Wij richten, bij voorkeur in M50-ver- band, een parlement op.
Vanuit dit parlement wordt op basis van de door verkiezingen onstane zetelver deling een kabinet geformeerd. Iedere pojo heeft zitting in het parlement op basis van haar ideologie, niet op basis van haar (vermeende) moederpartij.
Elke pojo kandideert uit haar midden een X-aantal kandidaten voor het lid maatschap van dit parlement.
Wie hebben er stemrecht ?
Natuurlijk de leden van de deelnemende pojo’s. Dat spreekt voor zich. Maar het wordt nog veel zotter.
De leerlingen op middelbare scholen die maatschappijleer of staatsinrichting krij gen, dus mensen op 5 VWO, 4 HAVO, 4 MAVO en 4 LBO hebben stemrecht. Tenminste, wanneer de scholen waarop zij zitten interesse tonen in een nieuw te ontwikkelen lessenpakket, dat bij geble ken geschiktheid, de jaarlijks terug kerende verkiezingen voor dit parlement begeleidt.
Hallooo, bent U daar nog ? Mooi zo. We gaan nog even door.
Wat betekenen verkiezingen ? Bijvoorbeeld:
- Subsidie lospeuteren bij WVC
- Jaarlijks terugkerende vaststelling van een “partijprogram”
Dit lijkt mij een leuke invulling voor ons politiek ondergeschoven kind, het zomercongres.
- Kandidaatstelling
Heerlijk. Power brokerage. Power play. Strijd. Diep in ons hart houden we er allemaal van.
-Campagne voeren
Proberen een omroep te vinden om een presentatieprogramma, HET lijsttrek kersdebat en de verkiezingsuitslagen uit te zenden. Scholenbezoeken door kandi daten.
De mogelijkheid om je samen met ande re pojo’s als kandidaten en als pojo te presenteren.
Eindelijk een reden om gestructureerde scholenbezoeken op te zetten, waarmee alle pojo’s hun belangrijkste doelgroep, mensen die jong zijn, en (hopelijk) net beginnen met hun politieke bewustwor dingsproces - op een leuke manier kun nen bereiken.
altijd uit dezelfde liberale hoek waait.
-Zitting hebben in het parlement Proberen met idealisme op basis van ideologie en principes de wereld een beetje mooier, leuker en beter te maken. -Informatie- en formatieperiode Op verantwoorde wijze proberen dichter bij elkaar te komen ondanks verschillen. -”Reageerakkoord” formuleren Water bij de wijn leren doen, zonder daarbij ideologische inzichten en princi pes te verloochenen. De wereld echte vernieuwing brengen.
-Vergaderingen van het parlement Debatteren. Interpelleren. Interrumpe ren.
Konkelefoezen in de wandelgangen &c. met andersdenkenden.
Niet omdat je zonodig de debatingwed- strijd wil winnen, maar omdat je als kandidaat en als organisatie (“partij”) ergens voor staat.
-Reageren
Vooruitzien. Kinder an die M acht!
Resumerend, in het algemeen : 1. Intern :
Dit plan biedt de mogelijkheid om de interne vervlakking tegen te gaan en een hoop mensen een nieuwe uitdaging bin
nen de vereniging te bieden. De discus
sies kunnen verlevendigen. En dat is, let’s face it, broodnodig. 2. Extern :
Extern biedt dit plan de mogelijkheid, om in samenwerking met de andere pojo’s nederlandse jongeren heel direct bij politiek te betrekken en misschien de interesse in de politiek als geheel te wekken casu quo te vergroten. Door jongeren de kans te bieden hun eigen parlement te kiezen, breng je politiek dichterbij hen.
Wanneer je dat doet zullen hopelijk velen van hen inzien dat je, als je echt iets wil veranderen, deel moet uitmaken van het proces
En dus lid moet worden van een organi satie, zodat je er direct, actief invloed op
kint uitoefenen en niet indirect en pas sief, vanaf de zijlijn. Wellicht kan op deze manier ledenwinst bereikt worden voor alle pojo’s, mits goed aangepakt. En ook dat, let’s face it, is verdomde hard nodig.
Mark Rutte sprak in zijn speech op het congres onder andere over de noodzaak om als organisatie meer in de maat schappij te gaan staan. En er dichterbij, vooral. Nog dichterbij, Rutte ?
Een ZOT idee misschien. Wanneer U dit standpunt wenst in te nemen, prima, maar (her)lees dan mijn artikel in de voorvorige Driemaster en bekijk het bovenstaande dan nog eens. Ik citeer een van mijn favorieten, Leo Burnett, eminent Amerikaans reclameman, inmiddels verkerend op de eeuwige jachtvelden:
If you reach for the stars, you may not quite get one. Butyou won’t end up with a handful of mud either.
Gaarne uw stellingname.
EEN BRIEF VAN EEN BOZE LEZER
door Justus Valentijn Verhagen
Toen ik nummer twee van de Drie master aan het lezen was, werd voor mij weer eens bevestigd dat het gros der schrijvende en actieve JO V D ’ers aanmatigend is.
Voortdurend maakte de een de ander zwart op een hautaine en ongefun deerde wijze.
Enkele voorbeelden uit nummer twee die hiervoor pleiten, zijn te vin den in de commentaren op bladzij den vijf en elf en in zowel de reactie van FvD als in het commentaar hier op van APD.
Het moge duidelijk zijn dat dit soort mensen puberaal en weinig politiek zijn. Het is daarom jam m er dat ze zoveel te lezen zijn.
Dit vastgesteld hebbende rijst de vraag o f dit voor de JOVD als poli tieke organisatie nadelig is.
Ik meen van wel.
Te veel wordt er over JO V D ’ers gepraat en te weinig over politiek. Ik vrees dan, dat, doordat de JOVD als zodanig bekend staat bij andere p jo ’s en politiek bewusten, dit een grote oorzaak is van ons kleine ledental. Overigens wil ik niet bewe ren dat politiek nooit over mensen gaat, maar bij de JOVD is de ver houding zoek.
Enkele maatregelen hiertegen zijn ten eerste, dat de hoofdredacteur van Driemaster de ter publikatie ingele verde stukjes vooral selecteert op politieke inhoud.
En ten tweede dat door middel van V&S-mensen de JO V D ’ers in grote re mate duidelijk wordt gemaakt hoe en waarover te communiceren. Dit laatste niet als de-liberaliserende factor, maar veeleer als
blikverrui-mende, namelijk wat de JOVD is en waarvoor deze er is.
Je zult begrijpen dat ik dit artikel met frisse tegenzin schrijf, omdat ik ook tegen m ezelf schijn te pleiten. Ik hoop dan ook dat een soortgelijk artikel nooit meer in de Driemaster hoeft te verschijnen!
commentaar:
JAMMER
door Enno Wiertsema
De letters JOVD staan voor Jonge ren Organisatie Vrijheid en Demo cratie.
Het is goed dat we onafhankelijk zijn van welke politieke partij dan ook, omdat wij anders net zo goed onze naam zouden kunnen verande ren in VVD-jongeren en dat is toch wat we geen van allen willen. Nadat de laatste samenwerkings overeenkomst met de VVD gete kend was, was ik blij dat we weer er in geslaagd waren onafhankelijk te blijven.
Die onafhankelijkheid geeft ons de mogelijkheid om de politiek van de twee liberale partijen, de VVD en D66, objectief en van buitenaf te kunnen volgen en bekritiseren. We moeten echter uitkijken dat we niet een puberale praatclub worden. Met puberaal bedoel ik in dit geval: klagen over, schoppen tegen en afgeven op de VVD.
Kritiek is altijd goed zolang het zin vol en opbouwend is, maar structu reel alles wat de VVD doet minach ten zet absoluut geen zoden aan de dijk.
Het kan zelfs alleen averechts wer ken. Velen zullen het met mij eens zijn dat de VVD nog veel te veel geleid wordt door conservatieven zonder charisma, en dat vooral daar om de VVD op dit moment ‘het slecht doet’.
Toch is, mijns inziens, de VVD de partij bij uitstek die de mening van de liberale Nederlanders kan ver woorden.
Ik vind het daarom doodzonde dat
een groot deel van de JOVD op zo ’n lacherige manier omgaat met de VVD.
Volgens mij kunnen we beter met opbouwende kritiek komen, waar die partij werkelijk iets mee kan doen.
Het kriterium dat de VVD ‘toch niet zal luisteren’, zal dan wegvallen en de samenwerkingsovereenkomst zal dan voor beide partijen m eer kunnen betekenen dan alleen dat herenac- coord waardoor wij dit jaar 3 ton subsidie krijgen van WVC. Als wij de VVD helpen, en dat kunnen we, dan zal die partij zelf ook in gaan zien dat de (Ginjjaren van het con servatisme de partij geen goed heb ben gedaan, zeker niet de laatste jaren.
Werkelijke liberalen zoals Nijpels, Hermans en De Grave zullen dan niet meer uit de partij vluchten om (loco)burgemeester te worden, maar de partij geven waar ze recht op heeft: veel zetels en inspraak.
Als tenslotte het goed gaat met de VVD krijgt de JOVD meer leden; kijk m aar naar het verleden.
