ONZE "TREKPAARDEN" CONFEREERDEN IN DE HOOFDSTAD

]iet regent

complimen~es

over onze INDISCHE RIJSTTAFEL

L][DO

AMSTERDAM

RESTAURANT CAFÉ, BAR

4e Jaargang No .. 5

MAANDORGAAN

· Mei 1952 VOOR ONS

ZOMERKAMP

•

Zie pagina 3

VAN DE JONGEREN ORGANISATIE VRIJHEID EN DEMOCRATIE

INSTELLING RAAD VOOR DE JEUGDVORMING VRAAGT ONZE AANDACHT

Gelijk een ieder in zijn dagblad heeft kunnen lezen, heeft de staatssecretaris van Onder- wijs, Kunsten en Wetenschappen bij de Tweede Kamer een wetsontwerp ingediend tot de instel- ling van een Raad voor de Jeudgvorming, welke de minister van Onderwijs, Kunsten en Wéten- schappen desgevraagd, of uit eigen initiatief van advies dient met betrekking tot vraagstukken, welke ten nauwste verband houden met de jeugd buiten schoolverband.

Aangezien het hier een voorstel betreft, dat onze organisatie rechtstreeks raakt, menen wij er goed aan te doen op deze plaats bij een en ander even te blijven stilstaan.

Tot leden van de Raad kunnen slechts personen worden benoemd, die deskundig zijn op het ge- bied van de jeugdvorming.

:qet ligt in het voornemen, bij de benoeming der leden van deze Raad - hetgeen in een demo- cratisch land als het onze overigens vanzelf- sprekend moet worden geacht - zoveel moge- lijk rekening te houden met de geestelijke stro- mingen, die in ons volk duidelijk kenbaar zijn.

Als eerste kanttekening bij dit wetsontwerp mo- gen wij dan ook de hoop uitspreken, dat men onze J.O.V.D. in dit opzicht niet zal vergeten.

Onze organisatie heeft inmiddels duidelijk haar bestaansrecht bewezen en het zal ongetwijfeld zeer nuttig zijn, dat een vertegenwdordigende stem van de liberale jongeren gelegenheid krijgt zich in de Raad uit te spreken.

De leden van deze Raad worden voor ten hoog- ste drie jaren benoemd en na afloop van deze termijn kunnen zij tweemaal voor ten hoogste drie jaren worden herbenoemd.

De Raad zal in afdelingen worden gesplitst, ter- wijl bij de benoeming van de. leden de minister bepaalt tot welke afdeling de leden zullen be- horen.

Ziehier zeer in het kort de inhoud van het inge- diende wetsontwerp, dat er naar streeft een wettelijke grondslag te geven aan het college, dat tot taak zàl hebben de minister van Onder- wijs, Kunsten en Wetenschappen te adviseren inzake de problemen die op de jeugdvorming betrekking hebben.

Een stukJe geschiedenis

De opmerkzame lezer zal inmiddels hebben begrepen, dat het bovengenoemde wetsont- werp niet "zo maar" is ingediend en dat wij een en ander zullen moeten bezien tegen een histo- rische achtergrond.

Teneinde deze historische achtergrond duidelijk

APOLLO PAVILJOEN

APPOLLOLAAN 2 - AMSTERDAM - TELEF. 92410

•

. Restaurant: iets aparts .,Franse Zaal" voor: partijen uniek Terras: een dorado a[m het water

te schetsen, menen wij niet beter te kunnen doen dan de woorden te citeren van de redac- trice voor sociaal werk van het Algemeen Han- delsblad die hieromtrent het navolgende zegt:

"Vóór de oorlog bestond de Centrale Jeugdraad - in 1920 ingesteld - die tot taak had de rege- ring voor te lichten en bijstand te verlenen in zaken welke de ontwikkeling v;m jeugdige per- sonen van 13 tot 18 jaar betroffen, voor zover deze ontwikkeling buiten het eigenlijk school- onderwijs geschiedde door jeugdorganisaties en andere verenigingen en instellingen.

Niet ontkend kan worden, dat deze centrale raad een belangrijk aandeel heeft gehad in de bevordering en ontwikkeling van de vrije jeugd- vorming, doch de oorlogsomstandigheden heb- ben aan de arbeid van de Centrale Jeugdraad een einde gemaakt, arbeid die ook na de bevrij- ding niet meer werd opgenomen.

Minister Van der Leeuw heeft toen in Juli 1945, bij de organisatie van zijn departement een af- deling Vorming Buiten Schoolverband ingesteld, welke afdeling al spoedig de behoefte gevoelde ten aanzien van de subsidiëring van de organi- saties voor de vrije jeugdvorming het advies in te winnen van deskundigen op dit terrein.

Dit leidde er toe, dat in Maart 1946 de Financiële Advies Commissie werd ingesteld en toen op instigatie van het Centraal comité Kinderbe- scherming 1945, mede naar aanleiding van be- sprekingen over het probleem der massajeugd,

de Landelijke Jeugdactie Commissie werd ge- vormd en bleek dat de kwesties, welke in beide commissies naar voren kwamen, vele raakvlak- ken hadden, werd het gewoonte dat beide com- missies in verenigde vergadering werden bijeen geroepen.

In die vergaderingen werden vragen aan de orde gesteld van technische aard op het gebied van het subsidie, maar ook die welke de sociale jeugdzorg en de daaraan verbonden nazorg raken, de sociaal-paedagogische opleidingen, de jeugdbescherming en het onderzoek naar de problemen van de massajeugd.

In toenemende mate werd echter ook gevoeld het bezwaar, dat aan de beide commissies elke wettelijke basis ontbrak.

Dit probleem kwam ook ter sprake in de com- missie-Beel, in het najaar van 1950 ingesteld door de ministers van Binnenlandse Zaken, van Justitie, van 0., K. en W. en van Sociale Zaken, een commissie die in het leven was gèroepen met de opdracht een onderzoek in te stellen naar de mogelijkheid tot het verkrijgen van noodza- kelijk gebleken meer eenheid en samenwerking op het gebied van de jeugdzorg.

Uit al deze besprekingen resulteert nu het voor- stel om over te gaan tot de insteling van de

·Raad voor de Jeugdvorming.".

Plaats voor de jongeren

Ziedaar een stukje geschiedenis, waarvan kan wo,rden gezegd, dat het de moeite waard is hiervan kennis te nemen, wil men althans op de .hoogte zijn met betrekking tot hetgeen zich in ons land inzake het vraagstuk der jeugdvorming

heeft afgespeeld.

Overigens zij opgemerkt, dat men makkelijker in de toekomst kan schouwen, indien men niet heeft verzuimd van het verleden kennis te nemen.

Beschouwen wij het bedoelde wetsontwerp ten- slotte nader, dan valt het op, aat er hierbij wordt gestreefd naar éen zekere dynamiek in de samen- stelling van de Raad.

Leden zullen n.l. in hoofdzaak zijn zij, die nog actief met de leiding van het jeugdwerk zijn be- last, of dit nog tot zeer voor kort deden.

In verband met het feit, dat jeugdwerk met be- trekking tot zijn leidende figuren vanzelfspre- kend nog al wat mutaties vertoont, wordt het terecht noodzakelijk geacht, een regelmatige ver- vanging mogelijk te maken.

Vandaar dan ook het voorstel, om de zittingspe- riode van de leden tot ten hoogste negen jaren en die van de voorzitter en van de vice-voorzitter

op ten hoogste zes jaren te bepalen.

Mocht dit wetsontwerp tot wet worden verhe- ven, dan zullen door de staatssecretaris de na- volgende afdelingen worden ingesteld:

L

Vrije jeugdvorming, en massajeugdwerk, sociale jeugdzorg, zomede de algemene jeugdbescher- ming en als derde afdeling de sociaal-paedago- gische opleidingen.

De adviezen van deze afdelingen zullen worden uitgebracht in de vergaderingen van de Raad.

Voor een vlot te gang van zaken zal eveD;wel een Dagelijkse Raad worden ingesteld, die alleen besluiten zal kunnen nemen als hij voltallig bij- een is.

Bij het uitbrengen van adviezen aan de minister zullen echter de rapporten van de afdelingen moeten worden overgelegd.

Mogen wij tenslotte deze uiteenzetting met be- trekking tot een wetsontwerp, dat ten volle onze belangstelling verdient, besluiten met de wens, dat bij de benoeming van de leden van de Raad

·de jongeren niet voorbij zullen worden gezien.

Ongetwijfeld is het juist, dat vele ouderen met het jeugdwerk zijn belast, die met zeer veel ken- nis van zaken en gedragen door het nodige idea- lisme zich voortreffelijk van hun taak kwijten.

Wij zouden de adviezen van deze ouderen zeker niet gaarne willen missen

Daartegenover staat evenwel, dat naast deze ouderen vele jongeren intensief en met het nodi- ge enthousiasme hun beste krachten aan het jeugdwerk geven.

Het zou ongetwijfeld doelmatig zijn, indien ook hun stem in de Jeugdraad zou kunnen wordei\

gehoord, temeer omdat juist zij in psychologisch opzicht de verlangens en wensen van de jeugd het beste kunnen aanvoelen en vertolken.

Moge de in de toekomst te vownen Jeugdraad zich gedragen weten door onze . volledige steun

en sympathie. G. ST.

ONZE "TREKPAARDEN" CONFEREERDEN IN DE HOOFDSTAD

Kranslegging bij het standbeeld van Thorbecke

De geest vrtn de grote liberale staatsman Thorbecke, bij wiens koperen standbeeld op het plezier-plein van Amsterdam Edgar Nordlohne op Zondag 18 Mei een "blauwe" krans legde, was vaardig over de op die dag uit alle delen van ons land aangegallopeerde Trekpaarden van de J.O.V.D.

Hun taak .(van betekenis), het karretje van de J'.Q.V.D. voort trekken, ver- richten die edele dieren klaarblijkelijk met genoegen, kunde en· werklust, want geen der volbloeden vertoonde tekenen van afmatting.

Integendeel, er werd in Amsterdam levendig en vol energie .gewerkt aan de vele organisatorische problemen, die verbonden zijn aan het doen uit- stralen van het liberalisme over jong Nederland.

Zo was het verloop.?<.an de bijeenkomst van de functionarissen der J.O.V.D.

een tweede, zij het 'dlin een symbolische, huldeblijk aan de liberaal Thor"' beek«; die meer dan honderd jaar geleden dingen deed en gedachten for- muleerde, die thans nog gelding hebben en het ter harte nemen waard zijn.

HET openingswoord van de voor- zitter der J.O.V.D., Edgar Nordlohne, (initiatiefnemer van de Trekpaar- den-Conferentie!) was zeer stimule- rend en gaf de Trekpaarden de haver om hun taak van deze dag naar be- horen te kunnen vervullen.

Voor de voorzitter de leiding van de conferentie overctr.oeg aan Jacques Linssen, vice-voorzitter belast met het organisatorische deel van de J.O.V.D., sprak hij nog woorden van waardering voor het vele werk, dat Jacques Linssen voor de J.O.V.D.

heeft verzet en nog steeds verzet.

Helaas zal Jacques Linssen aan het einde van het verenigingsjaar, in verband met het bereiken van de maximum leeftijd, zijn functies moe- ten neerleggen. ·

aan contact naar buiten is aan te bevelen als men zelf beslagen ten ijs kan komen.

Kadervorming zal door de afdelin- gen daarom stevig aangepakt moe- ten worden. Ten dienste van de ka- dervorming verzamelt Fiet Bos docu- mentatie-materiaal, natuurlijk trouw ter zijde gestaan door haar collega's trekpaarden, die kranten en perio- dieken met de schaar gaan bewer- ken.

Hoewel de Trekpaarden het er over eens waren, dat persoonlijk contact zeer bevredigende resultaten geeft bij het werven van nieuwe leden, werd toch behoefte gevoeld aan meer pakkend propaganda-mate- riaal. Hiervoot zijn gelden nodig en

aangezien deze helaas niet in ruime mate beschikbaar zijn, werd aange- raden de persoonlijke contacten te intensiveren en er voor te zorgen, dat alle uitgaande stukken (convo- caties e.d.) tot in de puntjes ver- zorgd en attractief zijn.

De beurs van de J.O.V.D. is een zor- genkind, zowel de grote centrale beurs als al die kleine afdelings- portemonnaies. Een afdeling kan pas zich zelf goed bedruipen, wanneer zij 55 leden telt. De kleinere afdelin- gen hebben financiële steun nodig.

In noodgevallen zal het H.B. zijn (bijna platte) beurs open doen, maar in principe moet iedere afdeling er voor zorgen, dat zij rond kan komen.

Behalve leden werven is de remedie tegen magere geldbundels: DONA- TEURS. Het is een kleine moeite voor iedere J.O.V.D.'er om ten min- ste één donateur te werven. Voorts wordt de J.O.V.D. in haar geheel

~norm geholpen met

ABONNEMENTEN OP DE DRIE- MASTER.

Weer geldt: iedere J.O.V.D.'er één abonné

Voor hen, die het H.B. vóór de zomervacantie een verrassing wil- len bezorgen:

Minimum donatie .f 3 per jaar.

Minimum abonnementsgeld f 2

per jaar.

Ter besparing van kosten werd ge-

adviseerd aan de afdelingen om samen te werken bij ,het organiseren van bijeenkomsten.

De penningmeester smeekte voorts de Trekpaarden er voor zorg te dra- gen, dat hun afdelingen op tijd hun afdrachten aan de centrale kas deden.

Nogmaals de kadervorming Een goed werkend Centrual Kader is in het belang van de J.O.V.D., maar brengt natuurlijk kosten met zich mee. Daarom is er een tendens tot kaderen in eigen kring.

Ook dit is zeer nuttig, maar het is daarbij nodig, dat er een centraal kader bestaat om versnippering te voorkomen. Voor coördinatie tussen regionale kaders en centraal kader, dat graag regelmatig op de hoogte wordt gehouden van de resultaten van de regionale kaderbijeenkom- sten, moet dus gezorgd worden.

Als nu aan het slotstuk van dit ver- slag begonnen wordt, wil dat niet zeggen, dat alles wat ter Trekpaar- den-conferentie ter sprake kwam, behandeld is.

Onze hardwerkende rossinanten heb- ben nog heel wat meer voer in hun ruif gekregen. We wilden alleen maar die paarden, die zich niet kon- den losscheuren van hun stal, even laten snuffelen aan al het goeds, dat hun minder stalvaste soortgenoten kregen voorgezet (een autenthieke Chinese maaltijd in 'n origineel Chi- nees eethuis, na een wandeling door oud-Amsterdam behoorde ook hier- toe) in de goede verwachting, dat een volgende maal alle afdelingen hun Trekpaarden het genot van een fikse draf en een snelle galop gun- nen.

A. de M.

Onder de uitstekende leiding van super-trekpaard Linssen werden toen de stoere schoften gezet onder de vraagstukken. Een woordelijk verslag van alle vragen en antwoor- den, van alle suggesties en uiteenzet- tingen zou aan papier een hele jaar- gang van "De Driemaster" vergen en dus volgen ht~ronder, in het kort, de meest behartigenswaardige pun- ten.

lO.V.D. zocht contact met Duitse liberale jongeren

Gesprek om de ronde tafel ^m Burgsteinfurt

Kadervorming bepleit Het aantal afdelingen is groeiende, maar er zijn delen van het land, waar de J.O.V.D. nog geen voet aan de grond heeft (Zeeland, Noord-Bra- bant, Limburg) of waar de uitbouw van onze organisatie stroef gaat (Friesland). Er zijn aus genoeg ak- kers, waar de Trekpaarden de ploeg kunnen trekken.

Het H.B. zal voor kunstmest zorgen in de vorm van een bijgewerkte spre- kerslij st, waarvoor natuurlijk de assistentie van de afdelingen wordt ingeroepen. Het uitnodigen van sprekers van buiten der J.O.V.D.- kring is voor de politieke scholing van bestaande afdelingen zeer nut- tig, maar het liberale fundament van de afdeling zal zo stevig moeten zijn, dat de afdeling de schok van een afwijkende mening kan opvangen.

In jeugd-parlementen leert men de kunst van het debat, de stokpaard- jes van de tegenstanders, de eigen :zwakke plekken en ook deze vorm

Een aantal J.O.V.D.'ers is op 26 en 27 April in Burgsteinfurt de gast ge- weest van de Deutsche Jungdemo- kraten, de organisatie van liberale jongeren in Duitsland.

Om de ronde tafel is daar gesproken

·over de D.J.D. en de J.O.V.D., het Europese verdedigingssysteem, en het werk van de communisten.

Uiteraard is de D.J.D. veel groter dan de J.O.V.D. (nog) is. De grootste acti- viteit ligt in West-Duitsland en er bevinden zich onder de leden vele vluchtelingen uit de Oost-zone.

Twee punten vielen ons op bij de D.J.D.: het kaderwerk is bij hen sterk ontwikkeld en de D.J.D. is poli- tiek actief. Zij treedt bv. op in de Frei Democratische Partei (lib.).

Verschillende D.J.D.-leden bekleden diverse functies in vertegenwoordi- gende colleges. Voor de jongeren ligt hier dus een moeilijke taak, wier vervulling beslissend kan zijn voor de toekomst van de democratie in Duitsland.

Over de Europese verdediging werd een praatje gehouden door mevrouw L. Christ, buitenlands secretaresse van de D.J.D. en van onze kant door Jacques Linssen.

JJD

COn

SCHOTERBOSSTRAA T 18·20 • TELEF. 43024·48926 ROTTERDAM-C.

Gelijk bekend, ligt dit vraagstuk bijzonder moeilijk. Enerzijds is er de beklemmende noodzaak, Duitsland zeven jaar na de bevrijding weer te moeten bewapenen, anderzijds is er het wantrouwen en de vrees jegens hen, die de afgelopen wereldbrand veroorzaakten.

Ook in Duitsland zijn de meningen verdeeld. De West-Duitse regering moet tussen buitenlandse vrees en de binnenlandse oppositie laveren.

Velen willen wel herwapening, maar onder zekere voorwaarden, bv. vrij- lating van gevangen gezette militai- ren.

Anderen menen, dat herwapening geen zin heeft, omdat de Russen toch wel komen. Weer anderen willen niet herwapenen aangezien dan de een- heid van Duitsland misschien niet te verwezenlijken zal zijn.

De Dernokraten vinden, dat zij niet van Amerikanen, e.a. mogen ver- wachten, dat zij voor hen Europa zullen verdedigen tegen een agressor.

Ook het werk van de communisten had onze aandacht.

De moeilijkheid is, dat hun werk vaak niet aan te geven is. We kennen in Duitsland en inNederland comité's voor de vrede en vele andere ver- kapte communistische organisatiès.

Ze richten de aandacht van de be- volking op een bepaald punt, dat zeer leeft onder hen, maar in weze'n zijn zij allemaal organisaties, die op een of andere manier de mensen met de

Stalinistische en communistische geest moeten doordrenken.

Na Praag 1948 is de effectiviteit van deze mantelorganisaties wel aan- zienlijk verminderd, maar toch moe- ten wij er uiterst waakzaam voor zijn.

Zo hebben dus vele belangrijke pro- blemen onze aandacht gehad.

Maar wij hebben niet alleen gepraat.

We bezochten de plaatselijke bios- coop, waar speciaal voor ons een film over het Plan Schuman vertoond werd; zonder wandeling konden wij ook niet.

Burgsteinfurt had, naar men ons zeide, een typische merkwaardigheid namelijk een buste van Bismarck, in een van de parken, echter niet met een helm op, maar getooid met een slappe hoed. Een merkwaardige hoofdbedekking voor de ijzeren kan- selier, kenschetsend ook voor een periode uit de Duitse en Europese geschiedenis, die, naar wij hopen niet terug zal keren.

fl)e 9Jriemaster

Maandorgaan van de Jongeren Organisatie Vrijheid en Democra- tie (J.O.V.D.)

Hoofdredacteur: G. Stempher.

Leden van de redactie:

Ammy de Muynck,

Ger van Schagen (secretaris) Vaste medewerkers:

Ferry A. Hoogendijk en Ap. Kernpees Adres Administratie:

Prinsengracht nr. 1077, Amster- dam, Telefoon 35343

Abonnementsprijs minimum f 2. - per jaar. (Voor leden' gratis).

Abonnements- en advertentie- gelden uitsluitend aan G. Stempher · Amsterdam, Postgiro 244397 of op ba.nkrek.enmg, Holla.ndsche Bank·

Uniè, Herengracht 43~38.

DE DRIEMASTER 3

NAAR ROME, DE "EEUWIGE STAD"

DIE SLA KAN ZIJN I OP SLA HOORT SALATA.I

Van een onverwachte meevaller die een tegenvaller werd

HET is nog 9 uur sporen van Mi- laan naar Rome en erg boeiend is het Italiaanse landschap niet. Eerst gaat het door de vol boomgaarden staande Po-vlakte, die wel een beetje Hollands aandoet. ·

Bij Piacenza steken we, via een grote spoorbrug, de Po over. Na Boogna wordt het landschap heuvelachtig en verdwijnt de trein voortdurend in lange en korte tunnels. Via Florence, dat een modern station heeft, gaat het op Rome aan.

Al gauw komen we bij de kronke- lende Tiber, die we een tijdlang vol- gen. Totdat we eindelijk het station van Rome binnenrollen. Dit station is het grootste van Europa. Het is buitengewoon fraai, uiterst modern en werd eerst na de oorlog voltooid.

Rome telt ongeveer 1.574.000 inwo- ners. Zij kreeg de bijnaam van de

"Eeuwige stad" door de innerlijke onveranderlijkheid van haar leven, ondanks alle vernieuwingen. Op vele plaatsen in Rome ziet men nog stuk- ken van de zg. Aereliaanse muur, die in 270-275 na Christus door Keizer Aurelianus rond de stad werd ge- bouwcl.

Tegenwoordig is de stad, die op heu- vels is gebouwd, tot ver buiten deze muur uitgebreid.

ÜP elke luchtfoto van Rome valt direct midden in de stad een grote ronde steenklomp op: het Colosseum.

Het is het grootste bouwwerk van oud-Rome, een ovaalvormig amphi- theater, 187 meter lang en 155 meter breed, gebouwd uit kalk- en bak- steen.

Het is vier verdiepingen hoog (48%

meter) en opgetrokken op de plaats van Nero's tuinvijver. Het bood plaa11s aan 85.000 toeschouwers en was vooral befaamd om de tour- nooien tegen wilde dieren, die er werden gehouden.

Het fraaiste monument van Rome is ongetwijfeld het majestueuze wit- marmeren gedenkteken van Victor Emanuel II op de Piazza Venezia, het centrum van de stad. Bij dit grootse monument, waar Mussolini meestal zijn redevoeringen hield, be- vindt zich ook het Graf van de On- bekende Soldaat, door de Italianen de "Ignoto Milti" genoemd. Voortdu- rend staan hierbij twee Italiaanse soldaten in de houding.

Het Italiaanse volk vond ik niet altijd even sympathiek. De kooplui zijn onbetrouwbaar en als toerist moet je voortdurend op je qui-vive zijn. Af en toe deed Italië me aan Indonesië denken. Zo moet je bv.

dikwijls "tawarren" als je iets koopt.

Het gebeurde in Rome, dat ik sinaas- appels wilde kopen bij een man met een handkar. Er stond op de sinaas- appels een kaartje, dat ze 20 lire per stuk kostten. Ik legde uit dat ik er vijf wilde hebben en betaalde 100 lire. Maar' dat was nièt genoeg, de koopman moest 125 lire hebben.

Toen ik wees op het kaartje op de sinaasappels draaide hij gauw het kaartje om, waarop "25 lire'' stond.

Op het ministerie van Luchtvaart in Rome ontmoette ik een Italiaans luchtvaartjournalist, met wien ik twee dagen ben opgetrokken. Hij had jarenlang in Benghazi, Afrika, gewoond en had daar tijdens de oor- log al .zijn bezittingen verloren.

Hij vertelde me, dat hij nog altijd fascist was, want "onder de Duce was het in Italië héél wat beter dan op het ogenblik". Ik ontmoette heel wat

Italianen, die Mussolini nog niet ver- geten zijn.

"De grootste fout van hem was, dat hij met Duitsland mee ging" zeggen velen en misschien hebben zij wel gelijk. Intussen zijn er in Italië weer veel fascisten en de zg. neo-fascisten zijn zelfs weer georganiseerd. Dat er ook veel communisten in Italië zijn is algemeen bekend.

ALS je op reis bent, raak je soms onverwacht verwikkeld in avontu- ren. Dat gebeurde mij ook in Rome.

Op een middag kwam een Ameri- kaan op mij toe en vroeg of ik En- gels sprak en of ik hem de weg kon wijzen.

Ik vertelde, dat ik Nederlander was en hij stak me joviaal de hand toe en schreeuwde "Hai, how are you" alsof hij me al jaren kende ....

Ik vedelde dat ik ook vreemd was in Rome en riep een voorbijganger aan, een Italiaan, die Duits bleek te spreken en vroeg hem de weg die de Amerikaan mij gevraagd had. Al gauw ontwikkelde zich een interes- sant gesprek.

De Amerikaan bleek 20 gouden Zwitserse polshorloges op zak te heb- ben, die hij voor 75 dollar per stuk in Zürich had gekocht en die hij in

New-York voor minstens 150 dollar per stuk ging verkopen.

Hij wilde nu drie van die horloges in Rome verkopen om voor dat geld de invoerrechten voor de resterende 17 horloges te kunnen betalen. Hij vroeg me of îk de Italiaan wilde vragen naar het adres van een horlogema- ker aan wie hij de horloges zou kun- nen verkopen. Toevallig . handelde deze Italiaan in horloges. We zochten gauw een caféetje op en begonnen zaken te doen. Het kwam prima voor elkaar. Voor 200 dollar zou de Ame- rikaan 3 horloges verkopen aan de Italiaan, ik kreeg 30 dollar voor mijn diensten als tolk.

Ik had het geld al in mijn vingers (fijn een week langer in Italië, dacht ik) toen er plots ~~n kink in de kabel kwam.

Onze Italiaan had niet genoeg geld bij zich en moest dat eerst thuis gaan halen, twee uur hier vandaan. Onze Amerikaan kon onmogelijk wachten, want over een uur vertrok zijn vlieg- tuig naar New-York.

Op drie gezichten schitterden zweet- druppeltjes, van alle kanten werd de zaak bekeken. Mij werd nog meer ge- boden als ik gauw een oplossing wist te vinden. Maar het lukte niet. En even later gingen we weer uit elkaar.

Bereid met tuiven Duyvl8' Slaolie, frisse rozljnwljn·

azijn, verse eieren en milde

Een Amerikaan met 20 horloges, die gauw nog even op zoek ging naar een horloge-zaak, een Italiaan zöndl!r horloges, die zijn haren wel uit zijn hoofd kon trekken om de pracht- kans, die zijn neus voorbij ging, en een Nederlander met zijn karig toe- risten-rantsoen zonder de extra 30 dollar, die zo goed van pas zouden zijn gekomen.

Een glaasje limonade was de enige beloning voor mijn moeite ....

HUGO HOOFTMAN

CR.oná on6 ~omerkamp

Ons ere-lid drs Korthals zal er o.m. het woord voeren

In Nijverdal, aan de voet van de kilo- meters lange heuvelrug, welke Twenthe van Salland scheidt, zal ons zomerkamp van 26 JULI TOT 3 AUGUSTUS a.s. worden gehouden.

We zullen er rond kunnen dwalen en weer eens tot onszelf kunnen komen in deze rusteloze jachtige tijd; het is een oord om echt te genieten en uit de dagelijkse beslommering te ge- raken.

Deze streek, zo rijk ·aan natuur- schoon, doorkruist door prachtige fietspaden, wordt wel het "land der gouden bergen" genoemd en zeker niet ten onrechte, want zij heeft gou.:.

den bergen. Letterlijk en figuurlijk.

In het begin van deze eeuw ontdekte men nl. goudaders in de heuvelrug en tientallen gelukzoekers stroomden

landschap en de rust van de lande- lijkheid. Een ononderbroken opper- vlakte van 1700 ha bos vormt het werkelijke goud van Hellertdoorn en Nijverdal en dit goud heeft de on- schatbare waatde, ons als bezoekers uit de steden, de geestesrust en de levensvreugde te hergeven, die het nerveuze leven in de agglomoraties van het Westen, in het jachtige tempo van de twintigste eeuw, maar al te dikwijls aan ons jongeren dreigt te ontfutselen.

Je moet ze kennen, die gouden ber- gen van Hellendoorn en Nijverdal en daarom roepen wij nu al iedereen een hartelijk welkom toe. Reeds vele aanmeldingen kwamen binnen, maar, helaas is de ruimte die we hebben, niet onbeperkt.

neem dan gauw de pen en zendt be- richt van deelname aan

Mies Linssen, Roel: of Hart- straat 42 II, A'msterdam. De kampprijs, f 32.50 (waarvan f 2.50 bij aanmelding te vol- doen).

is laag, in verhouding tot hetgeen Nijverdal biedt.

Drs Korthals en mevr. dr Wibaut hebben reeds. toegezegd, dat zij een inleiding zullen houden; met een derde spreker zijn wij nog in onder- handeling.

Fietstochten, wandeltochten, een kampvuur en natuurlijk onze dag- tocht met het dinertje staan weer op het programma.

Wacht niet langer, maar meld je aan!

Zorg, dat je er bif bent!

toe met spaden en zeven. Maar, ach, En daarom, wanneer je nog weifelt, Tot in Nijverdal!

hoe koortsig het zand werd doorzocht TIM DE VRIES

en hoe diep men ook groef, het ge- win was geringer dan de moeite. De

"gold rush" was gauw voorbij en niets herinnert nog aan die tijd.

En dat is maar goed ook. Want juist doordat de goudzoekers zijn weg ge- bleven, komt het overdrachtelijke goud pas goed tot zijn recht. Wat dat dan wel is?

Ik bedoel, de schoonheid van het

Fa. Gebr. W. &

A.v.

Jan de Baenstraat 23, DEN HAAG, Tel. 333964

GROND~, SLOOP~, HEIWERKEN en DRAINERINGEN LEVERING van ZAND, GRINT, GRINTZAND, etc., etc.

EXPEDITIE

Speciaal ingericht voor de aanleg van sportterreinen

Onze aarde kroop door het oog van een naald

Over grote en kleine planeten m het zonnestelsel

Iedereen weet, dat er behalve de aarde nog veie andere planeten een baan om de zon beschrijven. De voor- naalr!ste zijn Mercurius, Venus, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Pluto.

Mercurius en Venus staan dichter bij de zon dan Moeder Aarde en hebben dan ·ook een kortere ·omlooptijd ter- wijl op alle overige planeten een jaar heel wat langer duurt dan op dit on- dermaánse om de eenvoudige veden, dat deze hemellichamen veel meer tijd nodig hebben om "de ronde te doen".

V:eel minder bekend is, dat er zich tussen Jupiter en Mars talloze dwerg- planeten bevinden die in ;doorsnee va- riëren van enkele honderden kilome- ters tot nauwelijks 100 meters. Voor de astronomen valt hier nog wel het een en ander te ontdekken, zodat er aan de reeds ontdekte kleine planeten IQaandeliJks een of twee worden toe- gevoegd.

Vooral aan het observatorium van Cincinnati in het Amerikaanse Mid- den-westen wordt naarstig op deze planeten· "gejaagd" en elke astro- noom die tussen Mars en Jupiter een nieuwe planeet ontdekt meent te heb- ben kan zijn ontdekking dan ook door dit observatorium laten verifiëren.

Wanneer er een nieuwe planeet ont- dekt is, kan men aan de hand van enkele gegevens zijn plaats bepalen.

De loop van deze hemellichamen wordt enige maanden achtereen nauwkeurig gevolgd om hun gedra- gingen precies na te gaan. Het komt namelijk nogal eens voor, dat deze

lilliputters door grote planeten en met name door Jupiter uit hun baan ge- trokken worden en hierdoor loopt men de kans hen telkens opnieuw te "ont- dekken" omdat ze zich telkens op een andere plaats bevinden dan men zou verwachten. Sommige van deze klei- ne planeten verdwijnen eensklaps, ook alweer door hun zonderlinge ge- dragingen, maar de sterrekundigen op :het observatorium zijn nÏ'et voor een gat te vangen en dank zij aller- lei ingewikkelde berekeningen lukt het meestal deze "onderduikers" te achterhalen.

V:oor zover bekend, is de aarde nog nimmer met een van deze planeten in

botsing igekomen ook al zijn ze, van astra.nomisch standpunt gezien, wel een• gevaarlijk dicht in onze nabij- heid geweest. Zo náderde in 1937 bij- voorbeeld een door dr Karl Reinmuth van de universiteit van Heidelberg ontdekte dwerg-planeet de aarde tot op ongeveer 776.000 km. Zolang er sterrekundige waarnemingen verricht worden schijnt onze aarde nimmer op een dergelijke manier door het oog van de naald gekropen te zijn. De kleine planeet die Hermes gedoopt werd, heeft een doorsnede van hoog- steris 1600 meter. Het is niet uitge- sloten, dat er nog eens een ogenblik komt waarop deze planeet op zijn tocht tussen de Maan en de Aarde . inglipt. Een andere dwergplaneet met de lieflijke naam Eros houdt zich meer op een afstand en nadert de aarde nooit dichter dan tot een af- stand van circa 25.000.000 km. Onge-

veer 20 jaar geleden stond deze pla- neet in het middelpunt van de belang- stelling want toen maakte Sir Harold Spencer Jones van de omtrent dit hemellichaam bekende gegevens ge- bruik om de ·afstand tussen aarde en de zon te bepalen. Hij kwam bij zijn berekeningen tot een afstand van on- geveer 148.000.000 km.

Ofschoon het merendeel der kleine planeten een ellips beschrijft, tonen sommige van hen zich meer eigenzin- nig in hun gedragingen. Een, · Hidal- go, neemt zelfs de allures van een komeet aan. Deze planeet heeft een omlooptijd van 14 jaar en komt op deze lange reis nota bene in de buurt van Saturnus.

V:an alle planeten komt Icarus het dichtiSt bij de zon. Deze planeet en Hidalgo zijn beide ontdekt door dr Walter Baade die vroeger verbonden was aan het observatorium te Ham- burg, doch thans deel uitmaakt van de staf yan de observatoria op Mount Wilson •en Mount Palomar in de Ver- enigde Staten. Icarus die èen omloop- tijd van slechts 409 dagen heeft, be- nadert Mercurius en komt tot op een afstand van 27.000.000 km van de zon. Tegenover de gloeiend hete zo- mers die op deze planeet voorkomen staan echter ijskoude winters, want op zijn tocht door het heelal bereikt dit hemellichaam ook een plaats op meer dan 280.000.000 km afstand van onze warmtebron, de zon.

Het is nog pas 150 jaar geleden, dat de eerste ast.eroïde ontdekt werd. Uit de berekeningen van J. E. Bode, de

beroemde astronoom van het Berlijn- se observatorium, berekeningen waar- van de juistheid kort tevoren door de ontdekking van de planeet Uranus bevestigd was, viel op te maken, dat er zich tlu.ssen Mars en Jupiter een of meer kleine planeten (platenoïden) moesten bevinden. Op 1 Januari be- speurde de Siciliaanse sterrckundige G. Piazzi, toen hij de hemel afzocht naar een bepaalde ster, een "licht- gevende speldeknop" die zich lang- zaam langs de hemel voortbewoog.

Deze speldeknop werd door hem Ce- res gedoopt en daarmee was de ont·

dekking van de eerste asteroïde een feit geworden.

~ort na deze ontdekking werd Piazzi ziek en nog voor hij zijn ontdekking bekend had kunnen maken was de aarde reeds te ver van deze dwerg- planeet verwijderd geraakt om de as- tronoom nog in staat te stellen de juiste plaats van Ceres te bepalen.

Er bestond een kans, dat de teleur- gestelde Siciliaan zijn vondst nim- mer meer zou aanschouwen, doch de Duitse wiskundige Gauss, toen nog slechts 24 jaar oud, vond een metho;.

de waardoor het mogelijk was met behulp van slechts drie gegevens een planeet te localiseren en dank zij deze methode slaagden de sterrekundigen er een jaar later in Ceres terug te vinden. Dat Ceres slechts een middel- lijn van 800 km heeft verbaasde de astronomen toentertijd ten zeerste;

zij hadden verwacht, dat de plantlet veel groter zou zijn. De daaropvol- gende ontdekking van Pallas, Juno en Vesta, alle kleiner dan Ceres, bracht de wetenschappelijke gemoederen nog meer in beroering. Vesta, die in 1807 ontdekt werd, is overigens de enige asteroïde die met het blote oog te zien is.

Voortgaande activiteit van onze afdelingen

ALKMAAR.

Naar een breder contact.

Op Zaterdag 19 April had de afde- ling Alkmaar een primeur, wat de Kaasstad betreft, met de organisa- tie van een avond, waarop sprekers van uiteenlopende politieke jonge- renorganisaties iets over hun begin- selprogramma's uiteenzetten.

Het eerst werd het woord verleend aan de h~er H. Meijerink (Nieuwe Koers), die mededeelde, dat het de- mocratisch socialisme een recht- vaardige maatschappelijke orde in de vorm van een gemeenschap op grondslag van geestelijke en maat- schappelijke vrijheid (in gebonden- heid) wenst.

Volgens spr. is vergroting van de individuele vrijheid alleen mogelijk door regelend optreden van de staat.

Mr. A. V.M. Leesberg (J.O.K.V.P.) toonde zich een voorstander van het particulier initiatief. De overheid dient alleen in te grijpen daar, waar het particulier initiatief tekort schiet.

Spr. zou het een ramp vinden, als het privélat bezit werd ondermijnd en zette uiteen, dat het natuurrecht en het gezin de voornaamste grond- slag zijn bij de K.V.P.

Voor de A.R.J.O.S. sprak de heer J.

van Veen. De beginselen van zijn partij gaan uit van de belijdenis, dat Christus Koning is en dat de Staat en de maatschappij aan Hem gebon- den zijn. Tot de taak van de over- heid behoort de handhaving van or- de en rust en het toezicht op de na- leving van de wetten. Spr. verklaar- de zich een tegenstander van geleide economie.

Vervolgens was aan de beurt de heer K. Edzes van de J.O.V.D. die op grond van de principes Vrijheid, Democratie, Verdraagzaamheid en Persoonlijke Verantwoordelijkheid betoogde, dat de vrijheid slechts mag beperkt worden daar, waar het ge- meenschappelijk belang dit eist.

De persoonlijke gaven moeten zo- veel mogelijk worden bevorderd en ontplooid. De J.O.V.D. hecht grote waarde aan bepaalde sociale maatre- gelen, doch is tegenstandster van

VOOR ALLE AUTOSCHADE

TELEFOON 45036

Plaatwerkerij KORTEWEG

HERSTELLEN~ LASSEN~ VERBOUWEN

BLEISWIJKSTRAAT 35-37 ROTTERDAM

voorzieningen "van de wieg tot het graf".

Tot slot sprak de heer W. Wiegers voor de CHU-jongeren, die zei, dat politieke keuze met geloof heeft te maken, omdat we ook in de poli- tiek God moeten dienen. Beginsel is het gehoorzamen aan Christus.

Spr. was voor bevord-ering van het godsdienstonderwijs op de openbare school.

De C.H.U. is van mening, dat de maatschappij ordening behoeft en zij wenst daarom bedrijfsorganisatie.

Na de pauze werden vragen gesteld en beantwoord.

De vertegenwoordigers van de Nieu- we Koers, J.O.K.V.P., de C.H.U.- jongeren en de J.O.V.D. verklaarden zich vóór de instelling van een jeugdgemeenteraad. De vertegen- woordiger van de A.R.J.O.S. kon zich hierover nog niet uitspreken, daar de meningen in zijn organisa- tie hierover verdeeld zijn.

De J.O.V.D. heeft met deze bijeen- komst een goede beurt gemaakt; im- mers op deze avond is wellicht de kiem gelegd voor een politiek-jon- gerencontact in Alkmaar.

AMSTERDAM.

Feest De propaganda~avond op Zaterdag 17 Mei, die als feestelijk contact- avond was aangekondigd, droeg in- derdaad een bijzonder feestelijk en opgewekt karakter.

De zaal was tot de laé\tste stoel be- zet en het publiek, dat nu eens ge- animeerd luisterde, dan weer ani- merende opmerkingen ten beste gaf,

was blijkbaar in "high spirits".

Grote hilariteit verwekte vooral de politieke modeshow, die "de zaal"

zelf moest brengen, met behulp van ingrediënten, door de organisatoren in grote hoeveelheden ingeslagen. De eerste prijs werd door een zeer des- kundige jury toegekend aan twee gasten, die in hun creatie geïnspi- reerd waren door de liberale begin- selen Naastenliefde en Vrijheid.

Hieruit blijkt wel, hoe merk'faarclig snel men door de liberale ideeën be- zield wordt.

Grote verbazing verwekte de voor- zitter met het nieuws van de ge- boorte van zijn drieling. Ja, ja, stille wateren .... Verder was er van stil- te die avond weinig te bespeuren.

Bij luidruchtige gramafoonmuziek danste men door tot na midder- nacht, waarna (waarschijnnlijk) ieder huiswaarts keerde. _{''-._}

DORDRECHT.

Verklapt geheim.

In de huiskamer van één der be-•

stuursleden kwam op 24 April we- derom een aantal J.O.V.D.-ers bijeen Mevrouw J. F. Schouwenaar- Franssen (de eerste spreekster van dit seizoen) behandelde het onder- werp "Burgerschap en Burgerzin".

Deze woorden hebben totaal ver- schillende begrippen.

Het burgerschap verkrijgt iedereen, die de leeftijd van 21 of 23 jaar heeft bereikt, automatisch. (Wanneer men dit niet bezit zoals de displaced per- sans, weet men pas, wat het betekent het te bezitten), Maar hoe een ieder deze burgerschap (het verkregen