Vraag nr. 47
van 21 december 2000 van de heer JAN LOONES Vlaamse film – VRT-participaties
De Vlaamse film kan niet langer overleven zonder o v e r h e i d s s t e u n . Tot deze conclusie kwamen onder-zoekers in een recente studie "Economische im-pact van de film in Vlaanderen" (Fi n a n c i e e l-E c o-nomische Tijd van 28 oktober 2000).
Op het vlak van inkomsten en recuperatie van de productiekosten is de Vlaamse film in eerste in-stantie aangewezen op de binnenlandse markt, w a t een onhoudbare positie is.
Ter illustratie : zonder subsidie zou de prachtige lowbudgetfilm "Manneken Pis" (kostprijs 29 mil-joen frank) 250.000 bezoekers nodig hebben gehad (in plaats van de iets minder dan 60.000 die de film zijn gaan bekijken) om uit de kosten te raken. Zelfs de zogenaamde publieksfilms ("Max" en " O e s j e " ) , die konden rekenen op een recordaantal bezoekers (meer dan 600.000), kwamen zonder de subsidie niet tot een nuloperatie.
Een van de mogelijkheden om het failliet van de Vlaamse film te voorkomen, is de dotatie voor de openbare omroep te verhogen met minstens 100 miljoen frank. Op die manier krijgt de V RT de kans om de Vlaamse onafhankelijke audiovisuele productie te ondersteunen.
1. Is de minister op de hoogte van de moeilijkhe-den die de Vlaamse film ondervindt om te over-leven ?
2. Is hier, volgens de minister, ook een ondersteu-nende taak weggelegd voor de openbare om-roep ?
3. Werd in het kader daarvan het voorstel tot ver-hoging van de dotatie voor de openbare omroep met minstens 100 miljoen frank reeds geëvalu-eerd ? Met welk resultaat ?
Antwoord
1. Naar aanleiding van de vraag om uitleg van de heer Dany Vandenbossche over het Vlaams Au-diovisueel Fonds ben ik uitvoerig ingegaan op de studie "De economische impact van de film" (Handelingen Commissievergadering nr. 1 4 6 van 3 mei 2000, blz. 1).
Deze besluiten waren zeer duidelijk.
– Zonder tegemoetkomingen van de V l a a m s e overheid in de filmproductie is elke filmpro-ductie onmogelijk.
– De return van de Vlaamse investeringen gaat integraal naar de federale overheid.
– Het is een conditio sine qua non voor de op-richting van een Vlaams Audiovisueel Fo n d s dat er naast de investeringen van de V l a a m s e Gemeenschap ook voldoende andere finan-cieringsmogelijkheden zijn, onder andere een taxshelter, belangrijke inbreng van de omroepen.
Op het vlak van inkomsten en recuperatie van de productiekosten zijn de Vlaamse audiovisu-ele producties inderdaad hoofdzakelijk aange-wezen op de binnenlandse markt. Er zijn welis-waar uitzonderingen. Zo onder meer de door de Vlaamse volksvertegenwoordiger vermelde film "Manneken Pis", die een bijzondere internatio-nale exploitatie kende. Zonder subsidies vanwe-ge het Fonds Film in Vlaanderen kon deze schit-terende film zelfs niet worden geproduceerd. 2. De huidige beheersovereenkomst met de V RT
bepaalt reeds dat "de V RT actief zal blijven participeren in de Vlaamse onafhankelijke au-diovisuele productie (bv. s p e e l f i l m s, tv-drama en documentaires) en zo zal blijven bijdragen tot de ontwikkeling van de sector".
Wat de langspeelfilm betreft, participeerde de VRT in 2000 in de volgende films :
Villa des Roses 4 mln. fr.
Blinker en het Bagbagjuweel 3 mln. fr.
Vallen 3 mln. fr.
De Verlossing 3 mln. fr.
Pauline en Paulette 3 mln. fr.
De tegemoetkoming bestaat telkenmale uit een cash-inbreng en uitzendrechten.
op-gezet als financiële stimulans voor de omroepen om te investeren in kwaliteitsfictie, wat nu nau-welijks gebeurt wegens veel te duur.
Naar de nieuwe beheersovereenkomst toe is het, wat de VRT betreft, de bedoeling dat : – de V RT mede aandacht besteedt aan de
pro-motie van kwalitatieve langspeelfilms ; – het project LolaBelgica wordt opgestart,
waarin jaarlijks middellange tv-speelfilms van vijftig minuten, geregisseerd door jong t a l e n t , worden gecoproduceerd met het be-voegde Fonds.
Teneinde zes dergelijke films per jaar te pro-d u c e r e n , worpro-dt een bepro-drag uit het Fo n pro-d s Film in Vlaanderen ter beschikking gesteld. De V RT doet een inspanning voor de overi-ge 50 % per film. De V RT zal hierbij even-eens instaan voor de distributie ;
– dertien documentaires per jaar worden on-dersteund in een samenwerkingsverband met het bevoegde Fonds.
De onderhandelingen betreffende de nieuwe beheersovereenkomst werden evenwel nog niet afgerond.
Het kan niet worden ontkend dat de financie-ring van Vlaamse audiovisuele (co)producties moeilijk ligt. De facto is de tegemoetkoming van de Vlaamse overheid via het Fonds Film in Vlaanderen de enige constante. Het principe van deze cofinanciering wordt niet in vraag ge-s t e l d , wel het percentage van de overheidge-stege- overheidstege-m o e t k o overheidstege-m i n g. Voor de aanoverheidstege-moediging van de privé-financiering zijn fiscale stimuli noodzake-l i j k . Het instrument bij uitstek is hier een tax-s h e l t e r tax-s y tax-s t e e m , dat reedtax-s in meerdere EU-lid-staten positieve resultaten heeft opgeleverd. In het kader van een fiscaal gunstig regime voor de audiovisuele producties heb ik reeds van bij mijn aantreden als Vlaams minister aangedron-gen op de invoering van een taxshelter bij mijn federale collega, Didier Reynders. Begin dit jaar werd bevestigd dat minister Reynders het dos-sier opnieuw op gang heeft getrokken.
Zoals eerder gemeld, zal dit noodzakelijk zijn om privé-inbreng in de filmproductie te stimule-r e n , wat essentieel is om aan de Vlaamse filmidustrie een toekomst te kunnen bieden. B i n n e n-kort zou hierover een officieel overleg worden
