VIIJHIID IN DEMOCRATIE
Zaterdag 27 September 1952 - No. 226
Nieuws uit
Straatsburg
<Zie pag. 5)
WEEK 8 L A D V A N D E V 0 L K S P A R TIJ V 0 0 R VRIJHEID EN D E M 0 CR A TIE
INTERNATIONALE BETREKKINGEN
·De. Troonrele .. wij wezen er op .. ·klaagde over de onoverzichtelijkheid van de da- gelijkse zorgen en de ingewikkelde proble- matiek, waarvoor zich Regering en Volks ..
vertegenwoordiging zien geplaatst. Zij ge ..
waagde van de voortschrijdende integratie van West~Europa en van de belangrijke structurele wijzigingen in de internationale verhoudingen, die nu met toenemende, snel~
heid tot ontwikkeling komen. En met dit alles is zeker niet teveel gezegd. Te betreuren valt veeleer, dat de Regering het in de Troon ..
rede op dit punt laat bij het eenvoudig con ..
stateren van wat voor ieder waarneembaar is.
Waarneembaar, inderdaad!
Maar dit wil nog niet zeggen dat de voor ieder waarneembare symptomen van de be ...
. langrijke structurele wijzigingen in de inter ..
nationale verhoudingen, welke "nu"· tot ont ..
wikkeling komen, de. waarnemer een klaar beeld geven van de problematiek, hier in het geding. Integendeel: hier geldt voor ieder wat de Troonrede min of meer als excuus voor Regering en Volksvertegenwoordiging aan~
voert: het is wel buitengewoon moeilijk tegen- . over de vraagstukken van deze tijd de no- . dige afstand · te bewaren en aandacht . te
schenken aan verdieping van eigen inzicht.
• • •
Z ou hier ook die andere waarheid gelden:
dat elk volk de regering heeft die het
verdient? .
M.a.w.: geeft ons volk zich wel meer dan oppervlakkig rekenschap van de structurele wijzigingen in de internationale verhoudin- gen?
Zeker, ieder weet en begrijpt wel dat het Atlantisch pact ons zware verplichtingen op ..
legt en offers van ons vraagt, die wij ons ter bescherming van onze Westerse beschaving hebben te getroosten. leder weet en begrijpt wel dat de levensbelangen van ons volk voor een groot deel afhankelijk zijn van beslissin ..
gen elders en door anderen genomen of te nemen. leder weet ook wel wat van kolen en staal en van Benelux, al begrijpt hij er waar~
schijnlijk nog minder van dan hij ervan weet.
Wij voor ons willen gaarne bekennen dat we er niet veel van weten en er dus nog veel minder van begrijpen. Maar die onkunde ver- ontrust ons dan ook in niet geringe mate. En omdat wit vermoeden, dat dit voor tallozen het geval is, willen we er hier maar eens openlijk van gewagen.
• • •
De structurele wijzigingen, die volgens de Troonrede "nu" met toenemende snel- heid tot ontwikkeling komen, zijn symptomen van een Rroces, dat reeds langer dan ander- halve eeuw op gang is. Het is de beperktheid onzer Europese visie op de wereldgeschiede- nis geweest, die ons blind maakte voor de enorme. betekenis van Amerika' s afscheiding van Engeland. Diep in ons hart zien we Na ..
poleon nog steeds als belangrijker figuur dan . Washington, terwijl toch, historisch be~
schouwd, het omgekeerde wàar is. Het beeld, dat wij ons van de internationale samenle~
ving vormden, bleef, alle "revoluties" ten spijt, een vrij statisch beeld, alweer omdat wij enkel wisten van een Europees "concert" en Amerika ·tot aan het begin onzer eeuw voor ons besef nauwelijks meespeelde.
Ook toen het langzaam aan duide~ijk werd,
dat Europa de hegemonie, die het sinds het einde der middeleeuwen had uitgeoefend, be ...
zig was te verliezen, schokte dit ons om aller:.
lei redenen niet zo diep. In de eerste plaats niet, omdat we Amerika zagen als bloed van ons bloed en vlees van ons vlees, zodat töch de Westerse beschaving de roeping zou blij~
ven vervullen, die Wij haar als iets vanzelf ..
sprekends toebedeeld waanden. Maar ook omdat wij ,.Europa" nog steeds als realiteit aanvaardden, zonder ons ooit af te vragen of het niet veeleer een fictie was. In het we ..
· reldbestel gold Engeland ongetwijfeld als de grootste Europese mogendheid. En even onbetwist werd Rusland geacht zijn (belang ..
rijke) partij te spelen in het Europees orkest.
• • •
I n tweeërlei opzicht nu hebben de beide we ..
reldoorlogen het aangezicht onzer wereld, politiek gesproken,· radicaal gewijzigd. Het draait niet langer om dé vraag of één van de beide vertakkingen der Westerse beschaving:
Europa of Amerika, de wereldhegemonie zal bezitten. Tussen hen in hebben zich andere machten geëmancipeerd, waarvan we slechts ten dele met zekerheid weten dat zij preten ..
. ties op die hegemonie. doen gelden, voor een ander deel. op zijn cbeit; dat zij geen hege~
monie van het Westen aanvaarden, noch van Europa, noch van Amerika.
En ... ten tweede ... Europa is geen eenheid meer sinds Rusland, tot ver over de Elbe doorgedrongen, het ijzeren gordijn achter Hamburg en Hessen liet zakken, zodat wij zelf zeer nadrukkelijk van West-Europa spreken; het is geen eenheid meer, ook daar Engeland duidelijk laat blijken, dat het als maditsfactor in. de wereldpolitiek slechts meespeelt (mee kan spelen!) zolang het zich ..
zelf ziet als centrum van een gemenebest, verspreid over het oppervlak der aarde.
• •
Wij hebben met deze nuchtere opsomming de ingewikkelde problematiek, waarop de Troonrede zinspeelt, allerminst omschre ..
ven, haar ternauwernood aangeduid en dan nog slechts naar haar strikt-politieke con- touren. Zouden wij die problematiek ook naar haar economische en sociale aspecten beschrijven, wij hadden haar nog niet uitge ..
put. Want met dit alles hangt samen de cri ..
sis in het geestelijk leven onzer generatie, die er misschien evenzeer uit voo~;tvloeit als ze wellicht juist op de bodem van heel die prO..
blematiek zou blijken te liggen, wanneer we het Westen ook naar zijn geestelijke struc ..
tuur eens aan een critisch onderzoek onder ..
wierpen en deze bijv. ook eens steld~n tegen de achtergrond van de geestesstructuur van het Oosten. De Troonrede klaagt toch im ..
mers óók, dat het zo moeilijk is tegenover de vraagstukken van deze tijd de nodige afstand te bewaren en aandacht te schenken aan verdieping van eigen inzicht !
•
E. en generatie, geplaatst voor een zo inge- wikkelde problematiek en die zich daar ..
bij bovendien in tijdnood verkerende weet, staat bloot aan de verleiding, dat zij hier redding zoekt zonder afstand te bewaren te ..
genover de vraágstukken waarmee zij te wor ..
stelen heeft en zonder veel aandacht te schenken aan verdieping van eigen inzicht.
Voeg daarbij, dat politiek ... in de engere zin
des woords • in onze· tijd veelvuldig· bedre~
ven wordt los van alle principiële bezinning en het is u duidelijk, dat de problematiek, hier in 't geding, meer pragmatisch en van:.
uit temporale behoeften .. en utiliteitsoverwe ..
gingen benaderd wordt dan langs de weg der bezinning. Om niet te spreken van dat andere, zeker niet minder ernstige gevaar, dat men ook deze enorme vraagstukken trekt in de sfeer van de kleine pqrtijpolitiek die men in de zaken van eigen land en volk met
· zoveel ,.succes" beoefent.
Wie zich een ogenblik realiseert, hoe onze wereld sinds 1945 te werk gegaan is; wie de
"plannen", in de eindeloosheid hunner op•
eenvolging en de organisaties, ter uitvoering daarvan in 't leven geroepen, zich even voor de geest hàalt, ziet zich voor een chaos ge ..
plaatst, waarin misschien enkelen ... de naàst ...
betrokkenen .. nog wel zo ongeveer de wèg weten maar waarvan ook zij u maar een heel vaag beeld kunnen geven aal!_ gaande de ont:*
wikkeling die dit alles nemen zal en het resul- taat waartoe het uiteindelijk zal leiden.
.,Integratie", ,.federalisme", ,.éénwording"
van Europa, het zijn leuzen, in hun ontstaan begrijpelijk, gezien de bedreigde positie waar ..
in· dit "Europa" zich mbmenteel bevindt, ideäel misschien even nasttevenswaardig als de Benelux .. gedachte, maar in hun conse~
kwenties zo belangrijk en wat de methoden hunner verwezenlijking betreft zoveel vragen oproepend, dat wij de tijd gekomen achten, van de Regering te vragen: ga gij ons volk voor in verdieping van uw eigen inzicht dien ..
aangaande ... onder het ·bewaren van de no~
dige afstand tegenover de vraagstukken van de tijd. En wil dàn ons, het Nederlandse volk, eens een klaar beeld geven van hetgeen ten deze uw inzichten zijn, langs welke we ..
gen gij ze denkt te verwezenlijken en waar ..
toe ze uiteindelijk- ons land en on·s volk zul ..
lèn voeren.
En wanneer wij deze vraag tot onze Rege- ring richten, dan richten wij haar tevens tot onze politieke partijen, onze eigene niet uitgesloten.
Wie de partijprogramma's der verschillen ..
de politieke partijen bestudeert, komt tot de ontdekking, dat ze alle zeer weinig concreets bevatten juist aangaande deze problematiek, "'-- die daarover bestaat geen meningsverschil, . va~ allesbeheersende betekeilis is. lndivf ..
dueel nemen vertegenwoórdigers der ver .. · schillende partijen deel aan allerlei overleg in internationaal verband. Maar dit lijkt ons, gezien juist de enorme consekwenties . die reeds uit dit overleg kunnen voortvloeien, een weinig bevredigende toestand.
Zeker, die consekwenties zullen door Re ..
gering en Volksvertegenwoordiging in ge- meen overleg onder ogen gezien worden en eerst daarna definitief gelden. Maar ook voor de ·Volksvertegenwoordiging in haar geheel lijkt het ons even wenselijk als noodzakelijk, dat zij in deze fundamentele vraagstukken geen beslissing neemt zonder zich moreel ge- dragen te weten door het Nederlandse volk.
Daarvan echter zal eerst sprake kunnen zijn, wanneer de partij~n het Nederlandse volk inderdaad met deze ,.ingewikkelde problema~
tiek" ... om het nog eens met de Troonrede te zeggen • vertrouwd gemaakt hebben.
_(Vervolg op pag. 3)_
'flU.JBEID EN DEMOCitATIE %7 SEPTEMBER 1952 - PAG. 2
RICHTING EN BELEID VAN DE. V. V.D.
Het werk van onze Kamerfracties op sociaal en cultureel
g~ nader onder -de l~ •
n
Dr Roethof stelde in zijn .artikel in ons bla!l van 13' September va~t, dat zowel de beschouwtng van mr Fortutn als het wederwoord tn
dat, nll deze vorm van QUdeda,gs~
mening ~ ·meer ingang Vindt,.
werkgever en werknemer beiden er•
mee gediend zijn, dat technisch ver- .a.ntwoorde reg~ingen tot stand lio- tnen. Anderzijds W&.a~SChawle mevr.
de f'edr.u:tionele •tmfllt1ceniflg ~r ·~ czrt~lo vf'ijwe:l geheèl .geJtouden 'WUlTeln fn dfJ «lelie~ lf,eer. )lij ~ 'Claa".,ot" .,VOOrals.g" veel te.
zeggen, maar hij . vroeg in het veroolg vtm zijn arti1cel toch "daden oft argumenten", die zijn bezorgdheid omtrent de richting van de V.V.D.- politiek zouden kunnen wegnemen.
. Portuiier ervoer, ast" oa stiet Jllet
.omge~ «fect 4!e bNetkell; bij ttet opleggen van extra-verplichtingen aan hen, die vrijwillig pensioenver- plichting-en ~IIOWll' hun perBOn'eel hadden aangegaan, voorzichtig te- werk zou moeten worden geg&an. 'Dit · -mooie stuk aan ]>artieulier initiatief
f>JrtsproteD ·sociaal werk mocht met belemmerd. maar jutst gestim,..leerd
worden~
Daarmede .zijn wij dim toch gekomen in de sfeer van: Leg de bewijs- stukken nu maar eens op tfl/el. In de s.jeer dus niet van de algemene beschouwing, maar van .de concrete feiten.
Welnu, die concrete feiten. 'Welke,. naar wij hopen en .verondersteUen, zowel de heer Fortuin Ais de heer Roethoi voldoende .zullen kunnen ge- r·uststellen met betrekking tot de .,progreesieviteit" en de .,sociale instlel- ling" van de v;v~D.-politiek, kwmen wij niet beter lUlnooeren dan ~n
de hand van de houding. welke onze Kamerfracties in het ajgel.Qpen Pfi.TlenUJntaire jaar tsge1rover de .sociale en culturele vraagBtukken, welke in de Kamers aan de orde kwamen, hebben aangenomen.
Bezwaar had mevr. Fortanier «'-
tegen, ~ waaneer een werknemer op st.a8.Dde voet .~ worden or..tsla- gen, dit mede als gevolg moest heb- ben, dat aanspraak op (uitgesteld) pensioen verloren gaat, '{OOI" zover deze de door de werkgever géstorte premi.e betreft.
Wij zullen de grens van wat on- der sociale en culturele vraag- stukken mag worden gerangschi~t
met opzet ruim trekken, omdat wij niet anders kunnen veronderstellen, dan dat beide ~eachte inzenders met ons onder "sociale politiek" niet uit- sluitend verStaan de zorg voor het be- lang van één bepaalde maatschappe- lijke groep <de- hanàarbeiders>. maar .Qat ook zij bij de beoordeling van de ,,progressievitelt" van àe partij <over dat woord "progressief" zullen wÖ later nog wel wat zeggen) als maat- staf nemen haar streven naar 'het scheppen van zo rechtvAardig moge- lijke verhoudingen tussen de lll!lat- -schap_pelijke groepen en de 1n4ividuen
onllerling. ·
De maatstaf dus, welke ons Begin- selprogram in artikel 19 atelt: ,.De Partlj verlangt, dat de rechtspositie van alle leden der maatschappij 20 goed mogelijk zal wot'den ·ge'W'aal'- borgil"; met daarnevens CUe, ·weJike men in artikel 11 V8ft ons BegiBàel-
Pl'Qgr~ kan vinden: ...De Partij ver- langt, dat de ove:theld aan de wa~
stukken van het volksondel'Wijs, dè VGlksopvoeding eB·~ volksontwikke- ling haar ernstige -ndaebt zal '\)lij- ven wijden".
Wij zullen daarbij voor hen, die op onze verzamelde ,,Parlementaire Flit~
sen" zijn geabonneerd (dQe zijn, ·van de jaargang 1950151 af, voor J 2.50 per jaargang nog te hestellen bij het .Al- gemeen Secretariaat, Konlnginne- gracht 61, 's-Gravenhage), telkenmalE' verwijzen naar de pagina van dit wekelijks overzicht van het werk on- zer fracties. waar men het door ons
weerge~e zelf kan mugvinèlen.
Tenslotte ia bet wellkM goed 1101 op te merken, dat bepaalde leden onzer fracties in het .hlenaa volgen- de overzicht meer naar voren Zlil·
Jen komen dan anfu!re.
Dat wil geenszins zeggen, dat die anderen zich niet voor sociale of culturele vraagstukken interesseer- den -en nog minde!', !lat zij het met de betogen van de door ons aange- haalde Kamerleden ni~ eens wa- ren, doch is eenvoudi~ een ge\'Olg van •het feit, dat in alle fracties nu eenmaal een w.erkve.rdelmg is. En uiteraard zullen zij, die bijvoorbeel1l de buitenlandse aangelegenheden o:t de defensie-vraagsttikl;:en behande- len, 'minder met de door ons in dit geval bedoelde vraagstj:~kken in arul- raking komen dan zij, die Sociale Zaken, Onderwijs, e. d. behandelen.
Tenzij wij het tegendeel daarbij nadrukkelijk mochten vermelclen, hebben zö, die wij hieronder zullen aanhalen, echter steeds mede na- mens hun fractiegenoten gesproken, zoals ook bij de meestal gevolgde stemmingen trouwens al evenzeer heeft kunnen blijken.
* * *
J n October Hl51 was in de Tweede Kamer de Pensioen- en Spaar- fondsenwet aan de orde, welke alge- mene regels stelt, waaraan particu- liere ondernemings- en bedrijfspen-
sioenrondsen en dito spaarfondsen ien minste moeten voldoen en welke te- vens het toezicht ()p deze fondsen re- gelt. Over dit onderwerp het woord voerend, bracht mevr. Fortanier-De Wit nag eens onder de aandacht, dat er heden ten dage vele honderddui- zenden werknemers 2ijn, die bij een bed:r:\:Jfs- of onderaemingspensioon- fonds zijn aangeslo~
Er waren op dat ogenblik ruim 15 bedrijfspensioenfondsen en er waren toen ongeveer evenveel van zodanige fondsen in vaotbereMing . .Het aantal ondernemingspensioenlondsen was (en is) nog niet precies bek~~
maar 4e Regeriuz soJaatte deze qp
-~ •uizenden".
Onze woordvoerster meende, dat in de overgrote ~rderheid van de ge- vallen dit verlies van pensioenrech- ten een grote onbillijkheid zou bete- kenen en wel in de eerste plaats, om- dat zij pensioen b·~cbouwde als uit- gesteM loon en in de tweede plaats.
omdat zij het :niet vem.ntwoord acht- te, hirt gezin, ook in de toekomst, •de dupe te doen .zijn ~ een onjuiste handelm,g \l&Il -oo man en vader.
Namens onze fractie sloot mevr~
Fortanier zich gaarne en met grot~
nadruk aan bij de .grote waardering,
~e de ondertekenaars van het .ontwerp in hun Memorie van Toe-
lichting hadden ui~esproken voor wat • '(lit gebied is gedaan door tal van werkffevers, die ,.-door brede so- ciale opvattiagen t\~Ddl'even, de zor- gen van hun persooeel voor de oude dag Jaebben willen wegnemen" al-
Dr .de Xort ;(K.V.P.) diende later een ameedement in deze zin in, d&t tenslotte ~oor staatssecretu1s .hlJ:' Van ·:Rhlja Werd ovetgenonam. ~f'lït.o. .•
sen, pag. 1ljl:O en pag. 14).
...
V rijwel terzelfder tijd werd in de Kamer met staatssecretaris GötzEm ~en voorstel tot .,tijdelijke bij- slag op beplla14e lndenesische pensi- oenen" bah~
. tbana ..-erminderen".
Onze fractie gaf gaarne haar stem aan dit ontwerp, omdat zij het een aanvaardbaJre gedachtengang echtte,
Evenals sprekers van andere frac- ties, toonde mr Vonk zich zeer Utbe- VTedigd over dit voorstel, omdat hij van mening was, 4at de staatssecre- taris delftt;ds ged~ toezeggingen niet voldoende was Jl&geko~.
.
DEZE BURGER
kwam, enkele ·delgen geleden, tegen noenm4aUijd in een g-root, -duur re&taura?lt.
Deze burger hoórt .véél kleigen over de nood cler tijden en de '11«rarming des Zands en daarom was hij een weinig verbaasd· te flien, dat de zaal ~ampvo1 zat. Alle tafettjes toaf'en velledig bezet met heren, die ~ ode maaltijd wè! de#eu :nna14en.
li:n het we-rem géén krentenbolletjes, géén lwood,jes kaas en
géén glaasjes melk. ,
De directeuT van dit bloeiende eethuis zeide: "Nee, de zttken.
gaan niet slecht; het is overal druk; er worden m ons soort zaken over de hele linie beste verteringen gemaakt; U moet niet vergeten: hoe hoger de belastingen, hoe hoger de eet-reke- ningen. Ze moeten het anders immers toch naaT meneer Van de Kieft breng,en; nou dan. . . . dan kun je à'r beter -een dozijn omers voor eten, waar of niet?~'
Deze burger, die noch een f}1"00t eticus noch een -al te fijn- voelende ethicus mag heten, heeft daarover ~en lopen peinzen:
een van de griezeligste tekenen der tijden, dacht hij; ganze legioenen te dik en te vadsig wordende prachtheren, die àl-maar eten en àl-maar grandmarnieTs naast -de koffie hebben staan omdat het "ommerstàchfaddesáák" is.
Allemaal heren in autootjes faddesáák.
Allemaal heren met allemaal heerlijkheden faddesáák.
Deze burger dacht aan iemand die hij héél goed gekend heeft, omdat deze burg(r zijn zaon was - die, als die voor de ZlWk op f"eis was, een boterhammetje at en een kop koffie drorik en die, als hij voor eigen rekening op reis was, wel eens graag een dozijn oesters bestelde.
Toen u~s het andersom.
Neen, deze burger is géén goeie-ouwe-tijd-aanbidder.
Maar tàch weren er sommige verschijmelen, die, in de goeie- óuwe-tijd van oog maar enkele tientallen jaren her, hem een 'tDf!inig verheffender liJken dan die van nu.
Bijvoorbeeld dit van "ommerstàchfaddesáák".
Is dat - vraagt hij - helemáál de schuld van de jiscus?
Ober, één dozijn Imperialen voor de eigen rekening van DEZE BURGER
•
Het verschil v.an meDiDg liep ao
· hoog, dat de verdere beban4eling eni- ge tijd moest worden geschorst voor nader mondeling overleg. De Rège- . 4ing gaf grotendeehJ toe aan de ook 4oor mr V4mk geuite wensea,, mdat
· · het ontwell'p. gewüdgq, . lafler keD worden aanvaard. (Flitsen, r-ag. 10 en 14).
Bij 4e behandeling van de begro- ting van Binnenlanc1se Zaken bracht de heer Ritmeester in de ·Tweede Ka- met- o.~o. t1e kwestie van de zgn. "1!' 2'21'ers" ter sprake; de gezuiverden volgens het Besluit F 2%1, die in zo bel&ng'l'\tke mate het slachtoffer zijn geworden van intriges 'eB toevallige plaat&elljke omstandig'hedea en aan wie beroep neg altijd wu onthouden.
Recht, zo zei de heer Ritmeester tegenover de weigerachtige minister Teuüngs, is bet enige waarom ge- vraagd wordt. Is dat in NedE.>.rland zo moeilijk verkrijgbaaT? Recht, waar- van - aldus het slot van de pleitrede van onze geestverwalrt - de profeet Amos reeds zeide: "Laat geen gezang meer galmen, geen lied meer 'klinken, maar dat het Recht opwelle als kla·
terend water en de reclrtvaardigheid vloeie als een altijd stromende rivier''
(Flitsen, pag. 20).
..
.
..De begroting van Seclale Z~
werd het afgelopen parlemea- taire jaar. t~elijk behandeld met de , ~e~~w~e.t<~nota. . .Ia dat ver-
band wees mevr. l1'ortanier erop, dat het in evenwicht brengen van de be- talingsbalans wel bijzonder spreekt, wanneer wij onze aandacht bepalen bij het sociale beleid. Voor sociale
maat«-e~len geldt nu ·eenmaal, t!at zij economisch verantwoord tnoeten zijn, op straffe va anders juist de
!l&ciale positie van befan&'t11ke deJen van het Nederlandse volk te onda'- mijnen in stede van te verstevigen .
Sprekend over de loonpolitiek be·
toogde mew. Fortanier, dat, waar een volledig vrije loonvorming thans niet ~elljk, noch wenselijk wordt geacht, er terecht van vele kanten stemmen opgaan om te komen tot een groter vrijheid voor bedrijfstakB- gewijze ovedeg. Een grotere mate van differentiatie in de beloningen kwam, naar zij kon verklaren, -de V.V.D.-fractie uitermate noodzake- lijk voor.
Het fundament voor een krachtig aoci-.ai beleid &al, zo beteegde Bij in een later ·deel van hau: rede nog, al·
Iereerst door de indUstrialisatie en de lnvesteringen moeten worden ge- vormd.
Zij laakte daarbij terecht de op- merking in het Urgentieprogram van de Partij van de Arbeid, waarin ge- sproken wordt van de geringe bereid- heid van andere bevolkingsgroepen om eveneens offers te brengen. Iu de- ze Kamer, zo merkte onze geestver- wante snedig op, zijn voor zover mij bekend gee11 groepen vertegenwoor- digd, die geen offers willen brengen, al zijn er wèl groepen, die zich ver- oorloven een zondere zienswijze te hebben dan de Partij van de Arbeid over de middelen, die daartoe het meest geëigend zijn.
Daar komt bij - zo vervolgde zij - dat er, behalve de arbeiders, an- dere delen van ons volk zijn (de kleine rentetrekkers en de gt>pensi- onneerden), die grotere offers heb·
ben getracht dan zij, doordat de Re·
gering niet bij machte is gl.'bteken, hen in de verschillende oompensatie- maatregelen te doen delen.
(Vervolg op pag. 3)
fJ.alt,
WEEK tot WEEK
1 och copiëren
R eeds eerder spraken wij er onze verwonde·
ring over uit, dat er kosten werden gemaakt, die door de gemeenschap moeten worden gedra- gen om de archiefregisters van de bevolkingsad·
ministratie te copiëren. Bezwaren, die niet alleen
~oor ons werden geuit, doch tevens werden ge- deeld. door vele gemeentebesturen. Naar aanlei·
cUrig van de:~;e laatste bezwaren w~d een com·
miSsie ingestèld ~ commissie Boot 'ge~JD.d - teneinde deze klachten te onderzàéken.
Deze commissie heeft thans eeq rapport Wtge- koa1!bt waarin o.m. staat vermeld. dat bet om veiligheidsredenen copiëren van de arcbiefregis.
ters der bevolkingsadministratie weliswaar . een.
beperkt nut heeft, maar dat het lliet veriiQwóOn is de inmiddels aangevangen werkzaambeden. 1le beëindigen.
De commissie Boot is er niet in geslaagd een methode te vinden, welke. met. even veel of minder werk en kosten een groter nuttig effect zou. heb·
ben.
Naar de Volkskrant meldt, heeft de regering zich met de conclusie van de meer genoemde com- missie verenigd, zodat met deze copiëerarbeid zal worden doorgegaan.
Een wel vreemde handelwijze, waardoor men het paard weer eens achter de wagen heeft. ge- spannen met het gevolg, dat Sijmen weer betaalt.
Wij kunnen voor een dergelijke gang van za- ken dan ook weinig bewondering hebben. De be- lastingdruk is voor vele groepen van ons volk waarlijk te zwaar om nog bij te dragen in maat- regelen, die achteraf weinig efficient blijken te zijn. Een verstandiger en zuiniger beleid, ware in deze tijd toch wel zeer dringend gewenst.
Aandacht gevraagd
De heer William Rufus Plantz, minister van Financiën der Nederlandse Al\tillen, vertoeft in Nederland. Het is een openbaar geheim dat dit feit in verband staat met de defensie der Nederlandse Antillen en de gelde·
lijke bijdrage die dit welvarende deel des Rijks tot deze verdediging-van-zich-zelf beschikbaar zal stellen.
, Staatssecretaris Moorman heeft . onlangs een b~zoek aan Cl.lraçao én A~ba gebracht in ver·
-bánd' met .detè matérie. Z\iii EXdèllentie heeft openbare .. en. riiet.:.Opën'bare UiteenZettingen flVet"
de kwetsbaarheid en de verdedigbaarheid van de NederlandSe Antillen gegeven; hij heeft gewezen op het belang van htm strategisch·
geografische ligging ten -opzichte van het Pa- namakanaal, en op het belang van de enonne olie-raffinaderijen op CUraçao en op Aruba, die ee.nsdeels _ de gehele welvaart van dit kleine gebied bepalen en die anderdeels uiteraard een aantrekking voor eventuele vijandelijke actie ZUllen vormen.
Een gedeelte van de Antillische openbare mening is gaarne bereid zich grote financiële offers te getroosten voor de defensie nu im·
mers duidelijk is, dat het moederland deze of·
fers niet alléén kan dragen.
Een ander gedeelte echter - dat voorname- lijk ligt in de aanhang der Democratische Par\:V, is, om het zàelrt te zeggen, niet zeer
·geestdriftig daarvoor.
Vandaar de tranen.
Va:ndaar de aanwezigheid van landsminister Plaittz- in Nederland.
Deze zaak is, alS Rijks-aangelegeallrlid, ill·
tfteaant.
J!lr zijn grote. Antilliache ên. Nederlandse be- lllngeD mee ~moeid.
Men zou in Nederland goed doen er scherp&
aandacht voor te hebben.
Ook, en vooral, de Volk~vertegenwOOI'diging.
Kokstoof?
Dezer dagen werd een zeer verdienstelijke Nederlander benoemd tot secretaris bij de Hoge Autoriteit van het Schuman-plan. Wij zijn er zeker van dat deze Nederlander zéér op zijn plaats zal blijken te zijn in zijn tijdelijke, be- langwekkende, functie ter zijde van· de heer Spaak.
Niettemin heeft deze benoeming bij ons de
vraag doen opkomen: is er bij de functie-ver- vullinge-n in Straatsburg sprake van n(lrmale concurrentie van gegadigden?
Weet iedereen, die uit hoofde van zijn be- kwaamheid voor zulk een :functie in . aanmer·
king zou kunnen komen,: dat er een piaats open is?
Krijgt iedereen, die bekwaam is, de gelegen- heid tot solliciteren ?
IS men op de hoogte· van de mogelijkheden?
Worden er openlijke oproepingen voor sollici- tanten geàa.a.Ii ?' . . . .· . . . . . .
Ol zijn slèchts enkelen, dank zij hun. rela.lies, . bekend J;l'iet ~Ze mogelijkheden in Straatsburg?
Worden zulke kansen en mogelijkheae'n slechts aan enkelen, toevalligen, bekend· gemaakt!
Worden deze di~e1.1- vàn- maet af aan door ,.tlitt,.\lfzlElf hap~~: vècy few"• bekokàtooflt! ... ,
Kd,fgt tettereen ziJn kans.!'
Of is. hier sprake van een ondemocratische,
dus~ ongewenste,. toestand ?
Gelijke kansen
Vooral sinds de bevrijding heeft zich in ons land het probleem toegespitst met betrek- king tot de b~rrechte positie van de Nederland- se Spoorwegéil"'in verhouding tot het particuliere vervoer. Ter plaatse mochten wij hier eertijdS vele malen op wijzen, terwijl ook de woordvoerders van onze beide Kamerfracties dit probleem steeds weer op de voorgrond hebben geplaatst.
Helaas moet worden ~econstateerd, dat over deze scheve verhouding zowel in als buiten het parle- ment veel is gesproken, doch dat in feite deze controverse nilnmer uit de WE!'g is geruimd.
De nieuwe minister van Verkeer en Waterstaat, de heer Algera, heeft in de· toelichting tot zijn begroting 1953 dit vraagstuk eveneens aan~roerd
en daarbij nogal po$itieve uitspraken gedaan.
De minister is o.m. van -mening, dat de Neder- landse Spoorwegen in het algemeen een c:ommer- cieel beleid moeten voeren, waarvoor een bevrij·
ding noodzakelijk is uit de al te starre voorschrif·
ten. die nog dateren uit de tijd, dat de Spoorwegen een monopoliepositie innamen.
Wat het internationale wegverkeer betreft moet
· .. worden gestreefd naar commerciële vrijheid. Van- zellspl'ekeud, ·zal dit· wegverkeer; aldus de ftlinister, gebonden moeten zijn aan internationaal overeen- geitomen voorwaarden inzake toezicht van de
overheid, vervoerstarieven, technische eisen en .sociale regeling~n.
Voorts wordt in deze toelichting tot de begroting opgemerkt, dat het internationale autobusverkeer in het belang van het toerisme verdere ontplooiing dient te worden toegestaan. De bestaande belem- meringen zullen zoveel mogelijk moeien worden opgeheven.
Zowel aan de Spoorwegen als aan de particu- liere ondernemers behoren gelijke kansen te wor- den gegeven, aldus de minister.
Het behoeft wel geen uitvoerig betoog, dat men in het bijzonder in. de kringen van het particuliere vervoer met belangstelling van deze uitspraak heeft kennis genomen.
De nieuwe minister heeft hier inderdaad wel een zeer belangrijk probleem aangesneden, dat vooral het particuliere vervoer in ons land reeds vele jaren achtereen bezighoudt.
Wij zijn dan ook zeer benieuwd met welke maat-
re~Ien de nieuwe bewindsman voor de dag zal komen. om · tlee gelijke kansen voor de s:Poor~
wegen en het particuliere vervoer in de praktijk met de daad te verwezenlijken.
Als Je fisçus t'erkoopt O,nder dit hoofd publiceerden. wij ep deze
plaats de vorige week een bericht inzake de verkoop van een aantal snelwegers dqor de fiscus, welke verkoop ver onder de prijs geschiedde, een omstandigheid waartegen wij uiteraard de nodige bezwaren opperden.
In het "Algemeen Handelsblad", waaraan wij dit bericht ontleenden, hebben hierna twee juris·
ten betoogd, dat de verkoop door de fiscus beneden dè waarde, volgens een arrest van de Hoge Raad uit 1940 als een onre::':ltmatige daad moet worden beschouwd.
!'7 SEPI.'I!IMB1!1It 1'15% - P:A.O. I
Onze hoofdredacteur, Drs. H.A. Kort- hals, is enige tijd afwezig, in verband met werksaamheden in het buiten- land. Voor hem bestemde correspon- dentie gelieve men te zenden aan de
redactie-secretaris G. STEMPHER, Prinsengracht 1077, Amsterdam, Te- lefoon 35343.
Het verheugt ons, dat deze merkwaardige gang van zaken in een deel van de pers de nodige aan- dacht heeft getrokken en terecht het nodige ver- _2;et heeft teweeg· g~Qracht. .. . . .
~r, C. Ensing. te< Vtrecht schrijft ' hierover . iQ ,.Het. Handelsblad" o.m. het navolgende:
,,Als de feiten zo ligg.eri als door Uw verslag- gever beschreven, is er dus voor het slaebtoffer .van de ,.verkoop" van~ snelwegers. tegen de prij&
v-..cmg~ l9 ,~ v~.de 'W!Ul~ an~-~
om. de Staat V<Jo/ !fChadevergpedin~ aan ·te spre-
ken." . . • .. .. ' .
Moge deze reacties er toe bijdragen, dM Vadertje · Staat voortaan ·wat voorzichtiger op- treedt.
(Vervolg van pag 1)
Dat wil zeggen: wànneer. ons volk in zijn politieke organisaties. en in zijn . pers ziclt waarlijk heeft leren bezinnen, waarlijk aan4 dacht heeft leren schenken aan verdieping van eigen inzicht over deze problematiek, die naar het zich laat aanzien in deze jaren voor een misschien lange toekomst over ons aller lot beslist!
Daaraan ontbreekt thans vrijwel alles.
• • •
Juist vóór het beëindigen van dit artikel
• kwam ons ter hand een brochure, getiteld
•• De rechten van de mens en de Vereni~de
Naties" (in de serie .. Vraagstukken van he-:
den en morgen"). Daarin schrijft Russell J.
Clinchy o.a. over de "eenheid" van het Ro- meinse Rijk".
"Maar het is een historisch feit, dat deze oppervlakkige uniformiteit· nooit tot onder de oppervlakte is doorgedrongen. Binnen twee eeuwen is het grote Rijk ten onder gegaan..
De individualiteit van de overwonnen groe~
pen, welke het Rijk had trachten te vernieti,..
gen, bleef bestaan. De centra Athene, Jeru•
zalem, Alexandrië, Canterbury en Constan- tinepel waren nog steeds individuele bronnen van gedachten. Alleen Carthago bestond niet .meer. Het was van de aarde weggevaagd.
Een boven alles gestelde uiterlijke vorm van een super-regering was opgelegd aan een verscheidenheid van culturen, godsdiensten, zedeleren en re.geringen. Omdat er onder de uniformiteit geen éénheid was, kon zelfs een keiztrlijke macht geen stand houden. Maax:
terwijl de super-regering, met de macht om zijn bevelen te doen gehoorzamen, niet kon blijven bestaan, bleven de afzonderlijke één~
heden wel bestaan. Alleen ware éénheid bin~
nen het kader van de één of andere gemeen•
schap kan blij_ven bes.taan zonder dwang. Ea als dwang noodzakelijk is, du is de boven<1 bouw alleen maar bedrog. Alleen zij die een~
· hei.d willen, kunnen· eenheid tot stand bren~
gen ...
Wat deze schrijver itl dtt citaat over het ou.de Romeinse Rijk zegt. geldt mutatis mu~
tandis ook voor onze moderne, democratische wereld,_ waar de aperte nood van het ogen~
blik optreedt als dwangfactor ten gunste van economische samenwerking en politieke inte- gratie, terwijl slechts eenheid zinrijk is en de moeite van het nastreven waard.
G: A. DE RIDDER.
(Vervolg van pag. 2.)
Bovendien laakte zij in deze rede de uitsluiting van de neutrale vakbe·
weging bij de oprichting van bedrijfS·
verenigingen. Het Nede<rlandiile or·
ganisatièwezen in het bedrijfsleven is er, zo merkte zij op, niet mee ge- diend, als op lttmstmatige wijze de zaak wordt verstard, doordat de drie centralen de neubrale vakbeweging b11iten de deur houden. <FlitSen, pag.
24 en 25).
Bij dezelfde begrotingsbehande- ling sprak de heer Zegering Hadders o.m. als zijn mening uit, dat
· de Regering er teveel naar stTeeft om zoveel mogelijk arbeid, welke
·toch eigeni!Jk "vrije" objecten be·
:treft, te brengen onder de D.U.W.·
• objecten.
hiJ met de· meeste aandrang, dat zo weinig mogelijk objecten onder de D.U.W.-regellng zouden worden ge·
bracht, maar zoveel mogelijk open·
bare werken in het vr\1e bedrijf zou- den worden uitgevoerd.
Toep op 's lands financiën w~rd af•
gewezen. Hij hoopte, dat er wegen zouden worden gevonden, om aalt
deze toch wel zeer billijke wens, zelfs in deze tijd, tegemoet te komen.
Hij wilde hier ernstig tegen wau- schuwen, omdat hij ervan overtuigd . wa.s, d~ de !'eest, de sfeer bij de ar·
, beiders in de D.U.W. niet zo is als bij het vrije werk. Daarom bepleitte
De afdeling Volksgezondheid gaf de heer Zegerjng Hadders aa.'lleiding om tot uiting te brengen, dat hij het wel ze.er betreurde, dat zelfs een uit- breiding va.n de zo nuttige en nood- zakelijke schooltandartsendienst tot alle delen van het land, met een be-
• • •
De volgende week zullen wij dit overzicht vervolgen en beè1ndigen, om dan in een vierde artikel enkele conclusies te trekken.
A..:
