• No results found

DE VRUCHTEN VAN HET GEZAG VAN DE SCHRIFT

B. DE OVERBRENGING VAN DE TEKST VAN HET NIEUWE TESTAMENT

VI. DE VRUCHTEN VAN HET GEZAG VAN DE SCHRIFT

1. Bevrijding.

De onvoorwaardelijke terugkeer tot het soeverein gezag van de Schrift was het grote doel van de Hervormers. Hun devies is ook het onze: Alleen de Schrift en de hele Schrift. Deze herontdekking heeft de gelovigen bevrijd van alle machtsaanmatiging, bijgeloof en verarming van de voorafgaande eeuwen. Dit is precies wat Jezus beloofde aan allen die zijn volle boodschap aanvaarden: ‘Als gij in mijn woord blijft, zijt gij waarlijk discipelen van Mij en gij zult de waarheid verstaan, en de waar-heid zal u vrij maken’. (Joh. 8:31-32).

2. Eenheid.

Het gezag van de Schrift verzekert bovendien de geestelijke eenheid van allen die zich aan dit gezag onderworpen hebben. Voor evangelische christenen blijft dit het beslissende argument: ‘Er staat geschreven’! Zij zijn bereid om samen de hele, duidelijke, leer van de Schrift te belijden, welke overeenstemming in belijden van groot belang is. Zij kunnen van mening verschillen over minder belangrijke punten en over kwesties van interpretatie (Fil. 3:15-16) maar zij zijn er zeker van dat zij dezelfde Bijbel hebben, dezelfde Christus en dezelfde boodschap om aan de wereld te verkondigen.

Wij hebben het bewijs hiervan gezien in ‘Het getuigenis van de kerk en de inspiratie van de Bijbel’, en in ‘De canon draagt bij tot de eenheid’. De ‘christenheid’ kan geen verenigd front vormen, sinds in haar boezem velerlei gezag het gezag van de Schrift, het onfeilbare Woord van God, heeft ver-drongen.

Er is voor de evangelische gelovigen nog veel te doen om hun fundamentele eenheid te manifeste-ren. Ook voor hen klinkt de oproep: ‘Tot de wet en tot de getuigenis!’ (Jesaja 8:20). Als men wer-kelijk in praktijk brengt het: ‘Alleen de Schrift en de hele Schrift’, zullen ondergeschikte verschillen niet langer op de eerste plaats komen en de gemeenschap van christenen zal geheel en al Hem ver-heerlijken die niet ophoudt tot ons te spreken in Zijn Woord.

3. Gezag

Het is geen paradox te zeggen, dat de gelovige die zich aan het gezag van de Schrift onderwerpt, zelf bekleed wordt met een deel van dit gezag. Voor hem is de Bijbel waarlijk het scherpe en twee-snijdende zwaard van de Geest dat hij zowel tegen zichzelf als tegen de vijand mag heffen. Hij kan zonder aarzeling of verstandelijk voorbehoud zeggen: ‘Er staat geschreven’! ‘Zo spreekt de Here!’

Evenals Paulus weet hij, dat wat hij predikt werkelijk het Woord van God is (1 Thess. 2:13). Net zoals Zijn Meester, leert hij - omdat hij diens onfeilbare boodschap overbrengt - ‘als gezaghebbende

len achter het Boek en zeggen: ‘Dit Woord is niet van mij maar van God!’ Kortom, hij is een doel-treffende gezant, omdat hij spreekt ‘alsof God door zijn mond vermaande’. (2 Cor. 5:18-20). Hij durft, en is gehouden, de volle raad Gods te verkondigen, zonder daar ook maar iets van achter te houden. (Hand. 20:27). Hij weet, dat zijn werk niet vergeefs zal zijn in de Here, omdat het goddelijk Woord dat hij heeft verkondigd nooit ledig tot God zal terugkeren. (Jesaja 55:11).

4. Een vrije keuze

Eén ding is zeker: God, aan wie alle soevereiniteit toekomt, dwingt ons er (voor het ogenblik) niet toe voor Hem te buigen. Zijn openbaring maakt ons niet blind: zij spreekt tot ons hart en vraagt dat wij vrij in geloof een beslissing zullen nemen. (vgl. Hand. 17:17). Ook dringt Hij ons Zijn gezag niet op. Nu is het het uur van genade en goddelijk geduld. Zalig zijn zij die de slavernij van het kwaad en van het opstandig denken opgeven en de vrijheid kiezen door zich aan Christus en aan Zijn wonderbaarlijk woord te onderwerpen: ‘Maar Gode zij dank: gij wáárt slaven der zonde, doch gij zijt van harte gehoorzaam geworden aan dien vorm van onderricht, die u overgeleverd is’ (Rom.

6:17)! En Paulus voegt eraan toe: ‘Zodat wij de redeneringen en elke schans, die opgeworpen wordt tegen de kennis van God, slechten, elk bedenksel als krijgsgevangene brengen onder de gehoor-zaamheid aan Christus’ (2 Cor. 10:5).

Het is echter duidelijk dat er een eind komt aan Gods geduld. Het uur zal aanbreken, dat iedere knie zich voor Hem zal buigen. Degenen die zich niet aan Zijn heerschappij wilden onderwerpen staat een verschrikkelijk lot te wachten (Luc. 19:14, 27). Christus, die niet gekomen is om de wereld te oordelen maar om haar te redden, voegt er evenwel deze woorden aan toe: ‘Wie Mij verwerpt en Mijn woorden niet aanneemt, heeft één, die hem oordeelt: het woord, dat Ik heb gesproken, dat zal hem oordelen ten jongsten dage’ (Joh. 12:48).

VII. CONCLUSIE

Wij zouden door kunnen gaan met de studie van dit grootse thema van de geschreven openbaring, want wij hebben het nog lang niet uitgeput. Wij moeten er echter een eind aan maken om de lezers niet te zeer te vermoeien, en iedereen de tijd te geven om persoonlijk na te denken over de waarhe-den die wij in dit boek besproken hebben. De tijd is nu gekomen om tot dawaarhe-den over te gaan. De God van liefde, de soevereine Heer, de grote Rechter, is bereid Zich te openbaren. Wat wij moeten doen is stil zijn, eerbiedig elk woord horen dat van zijn lippen vloeit, Zijn woord gehoorzamen en al deze heerlijke waarheden doorgeven aan de wereld die wacht.

Spreek HERE, want uw knecht hoort!

‘Ieder schriftwoord is van God ingegeven’ (2 Tim. 3:16).

‘Welzalig de man ... die aan des HEREN wet zijn welgevallen heeft; ... en diens wet overpeinst bij dag en bij nacht ... al wat hij onderneemt gelukt’. (Ps. 1:1-3)

‘Ontdek mijn ogen, opdat ik aanschouwe de wonderen uit uw wet. Gij zult mij uw inzettingen leren. Mijn tong zal uw woord bezingen’. (Ps. 119:18, 171-172)

‘Mijn woord, dat uit mijn mond uitgaat ... zal niet ledig tot Mij wederkeren’. (Jes. 55:11).

‘Heilig hen in uw waarheid; uw woord is de waarheid’ (Joh. 17:17)

‘Doet alles zonder morren of bedenkingen, opdat gij onberispelijk en onbesmet moogt zijn, onbe-sproken kinderen Gods te midden van een ontaard en verkeerd geslacht, waaronder gij schijnt als lichtende sterren in de wereld, het woord des levens vasthoudende’ (Fil. 2:14-16).

_______________________________

Register van verwijzingen

Ontleend aan het register bij de Engelse vertaling.

DEEL II Hoofdstuk III

1. Adolphe Monod, Farewells, p. 15I-61.

2. Louis Gaussen, La véritable doctrine de Al. Gaussen sur I’inspiration des Ecritures, Trois Lettres, p. 13.

DEEL III Hoofdstuk I

3. Erich Sauer, Frona Lternity to Eternily, p. 107.

4. B. B. Warfield, The Insfiiration and Authority of the Bible, p. 163.

5. Louis Gaussen, La Theopneustie. p. 320-321; idem The Insfiiration of the Holy Scriptures, p. 116-17.

Hoofdstuk II

6. Louis Gaussen, The Insfiiration of the Holy Scriptures, p. 280.

7. Ibid., p. 296.

8. Cf. Roland de Pury, Qu’est-ce que le protestantisme? p. 38.

9. Cf. Rudolf Bultmann, Kerygma und Mythos: idem Theologie des neuen Testaments; P. E. Hughes, Scrifiture and Myth.

10. Cf. Carl F. H. Henry, cd., Revelation and the Bible, p. 129.

11. Cf. Gertrud Wasserzug Gottes Wort Ist Gottes Wort, p. 39.

12. Frank E. Gaebelein, The Meaning of Inspiration, p. 9-10.

13. Robert Preus, The Inspiration of the Scrifitures.

14. James I. Packer, Fundamentalism and the Word of God.

15. Ibid., p. 78 e.v.

16. Cf. Preus, p. 67, 195.

17. B. B. Warfield, The Insfiiration and Authority of the Bible, p. 421-22.

18. Louis Gaussen, La véritable doctrine de M. Gaussen sur l’inspiration des Ecritures, Trois Lettres, p. 17, 2-3.

19. Warfield, p. 173.

20. Packer, p. 178-79.

21. Adolph Saphir, Christ and the Scriplzcres, p. 74-80.

22. Erich Sauer, From Eternity to Eternity, p. 104-5.

23. Dr. André Lamorte, La nature de L’insfiiration des Ecritures, p. 22.

24. Edward J. Young, Thy Word Is Truth, p. 15.

Hoofdstuk III

25. B. B. Warfield, The Insfiiration and Authority of the Bible, p. 173.

26. Frank E. Gaebelein, The Meaning of Insf)iratzon, p. 9.

27. Louis Gaussen, The Inspiration of the Holy Scriptures, p. 23-28.

28. Cf. R. Preus, The Inspiration of the Scriptures, p. 45.

29. T. C. Hammond, Inspiration and Authority, p. 12-13.

30. Charles Hodge, aangehaald door Edward J. Young, Thy Word Is Truth, p. 96.

31. Erich Sauer, From Eternity to Eternity, p. 103.

32. Ibid.

33. Ibid., p. 100-102.

Hoofdstuk IV

34. Cf. B. B. Warfield, The Insfiiration and Authority of the Bible, p. 299-300.

35. Aangehaald in Carl F. H. Henry, cd., Revelation and tlte Bible, p. 140.

36. James I. Packer, Fundamentalism and the Word of God, p. 88-89.

37. Edward J. Young, Thy Word Is Truth, p. 40-41.

Hoofdstuk V

38. Adolph Saphir, Christ and the Scriptures, p. 84-8.5.

Hoofdstuk VI

39. Voor de samenstelling van dit hoofdstuk wordt dankbaar gebruik gemaakt van Roger Nicole’s hoofdstuk “New Testament Use of the Old Testament,” in Revelation and the Bible, cd. Carl F. H. Henry, p. 137-51.

40. Ibid., p. 138.

41. Roger Nicole, ‘New Testament Use of tbc Old Testament’, Rcvelation and the Bible, ed. Carl F. H. Henry, p. 140.

42. Nicole, p. 146-48.

43. Cf. Louis Gaussen, The Inspiration of the Holy Scriptures, p. 161-64.

44. Cf. B. B. Warfield, 7he Inspiration and Authorit), of the Bible, p. 143.

45. Toy, aangehaald door Nicole, p. 151.

46. R. Rothe, ibid.

47. E. Huehn, ibid.

Hoofdstuk IX

48. Frank E. Gaebelein, The Meaning of Insfiiration, passim.

49. Cf. R. A. Finlayson, aangehaald in Revelation and the Bible, cd. Carl. F. H. Henry, p. 223-24.

50. Zie bij Albert Liischer, Wenn das Wort nicht mehr soll Belten, p. 31.

51. Gaebelein, p. 16-22; E. R. Thiele, The Mysterious Numbers of the Hebrew Kings.

52. N. B. Stonehouse and Paul Woolley, eds., The Infallible Word, p. 198-99.

53. Aangehaald door Lüscher, p. 64.

54. Ibid., p. 16.

55. J. K. S. Reid, The Authority of Scrifiture, p. 279.

56. S. van Mierlo, La révélation divine, p. 234.

57. Heinrich Vogel, aangehaald door R. A. Finlayson, Revelation and the Bible, ed. Carl F. H. Henry, p. 227.

58. Ibid.

59. B. B. Warfield, The Inspiration and Aulhority of the Bible, p. 179-80.

60. Aangehaald door Finlayson in Henry, p. 232.

61. Cf. Edward J. Young, Thy Word Is Truth, p. 104.

62. Ibid., p. 107.

63. Aangehaald door Robert Haldane, Dien a Parlé, p. 70.

64. Louis Gaussen The Inspiration of the Holy Scriptures, p. 165-66.

65. Ibid., p. 160-61.

66. James I. Packer, Fundamentalism and the Word of God, p. 90.

Hoofdstuk X

67. B. B. Warfield, 7he Inspiration and Authority of the Rible, p. 221.

68. Franfois Prévost, La Vie des Bêtes (October 1965) p. 36.

69. Warfield, p. 435.

70. O. T. Apis, The Five Books of Moses, p. 168-72.

71. Aangehaald door S. van Mierlo, La révélation divine, p. 62.

72. Cf. John A. Witmer, ‘In Defense of the Infallible Word’, The Sunday School Times CIV (October 27, 1962): 777, 782-83; W. F. Albright, The Archaeology of Palestine; Reccnt Discoveries in Bible Lands.

73. Cf. artikel over Ninevé in René Pache, Nouveau Dictionnaire Biblique, p. 529-31.

74. Warfield, p. 439.

75. Louis Gaussen The Inspiration of the Holy Scrifitures, p. 215.

76. Zie William F. Arndt and F. Wilbur Gingrich, eds., A Greek-English

303

Lexicon of the New Testament, p. 207; A. Souter, A Pocket Lexicon to the Greek New Testament, p. 214.

77. F. F. Bruce, On the Migration of Abraham, p. 177.

78. Cf. F. F. Bruce, The Acts of the A¢ostles, p. 162; P. E. Kahle, The Cairo Geniza, p. 143.

79. Louis Gaussen, p. 15-16.

80. Erich Sauer, From Eternity to Eternity, p. 106.

81. Gaussen, p. 254-55.

82. Robert Dick Wilson, aangehaald in S. van Mierlo, La révélation divine, p 100-101; zie ook R. D. Wilson, A Seien-tific Investigation of the Old Testament.

83. Charles Hodge, Systematic Theology, I: 169.

84. Robert Watts, aangehaald in Warfield, p. 204.

85. Sauer, p. 122, 127.

86. Albert Liischer Wenn das Wort nicht mehr soll gelten, p. 15-16.

87. Robert Dick Wilson, aangehaald door Liischer, p. 64.

88. J. C. Ryle, aangehaald door Frank E. Gaebelein, The Meaning of Inspiration, p. 25.

Hoofdstuk XI

89. Calvijn, Institutie (ed. Sizoo) I-VII-1, 2.

90. Cf. Louis Gaussen, The Canon of the Holy Scriptures, p. 26 91. Flavius josephus, Against Afiion I, 8. 861-62.

92. Eusebius, Evangelical Pre¢aration VIII. 6.

93. R. H. Pfeiffer, Introduction to the Old Testament, aangehaald door Edward J. Young in N. B. Stonehouse and Paul Woolley, eds., The Infallible Word, p. 78.

94. Young, in Stonehouse and Woolley, p. 79-80.

95. Harold H. Rowley The Growth of the Old Testament p. 170.

96. Merrill F. Unger, ‘Apocrypha’, Introductory Guide to the Old Testament.

97. Tertullianus Prescrifitions, hoofdstuk 36; cf. Gaussen, p. 164-65.

98. Gaussen, p. 412.

99. Ibid., p. 294-319.

100. Ibid., p. 427.

101. B. B. Warfield, The Insfiiration and Authority of the Bible, p. 412-13.

102. Erich Sauer, From Eternity to Eternity, p. 133.

103. Gaussen, p. 431-32.

104. Ibid.

105. Charles Masson, L’Epitre de St. Paul aux Ephésiens, p. 228.

106. Charles Masson, L’Epitre de St. Paul aux Colossiens, p. 86.

108. Herman Ridderbos, aangehaald in Revelation and the Bible, cd. Carl F. H. Henry, p. 191-92.

Hoofdstuk XII

109. Cf. Louis Gaussen, The Ins¢iration of the Holy ScriPtures, p. 171-72.

110. Cf. Dr. A. Lamorte, ‘Manuscrits de la Mer Morte’, in René Pache, Nouveau Dietionnaire Biblique, p. 468-71.

111. Cf. R. D. Wilson, A Scientific Investigation of the Old Testament, p. 69: ‘The Textual Criticism of the Old Testa-ment’, The Princeton Theological Review XXVII (January 1929): p. 40 e.v.

112. Gaussen, p. 169.

113. Wilson, Scientific Investigation. p. 176, 92-97.

114. f. Frederic Kenyon, Our Bible and the Ancient Manuscri¢ts, p. 264; J. H. Skilton, aangehaald in The Infallible Word, ed. N. B. Stonehouse and Paul Woolley, p. 152, e.v.

115. F. F. Bruce, The Books and the Parchinents, p. 171.

116. Gaussen, p. 168.

117. B. F. Westcott and J. F. A. Hort, The Neem Testament in the Original Greek, p. 2.

118. B B. Warfield, An Introduction to the Textual Criticisin of the Old Testament, p. 12: e.v. ‘The Greek Testament of Westcott and Hort’, The Presbyterian Review III (April 1882): 356.

119. Cf. Albert Lüscher, Wenn das Wort nicht mehr soll gelten, p. 10.

120. Cf. Gaussen, p. 177.

121. Ibid., p. 189-90.

122. Ibid., p. 169-70.

123. Skilton, aangehaald in Stonehouse and Woolley, p. 160-63.

124. Bengel, aangehaald in Gaussen, p. 195-96.

125. Kenyon, p. 11.

Hoofdstuk XIII

126. Calvijn Institutie I (ed. Sizoo), p. 47-49 (I-VII-4 en 5).

127. Calvijn, Commentary on 11 Timothy 3:16, p. 249.

128. Cf. A. Saphir, Christ and the Scripturcs, p. 86-87.

129. Erich Sauer, From Eternity to Eternity, p. 134.

130. Louis Gaussen, The Insfiiration of the Holy Scriptures, p. 119-23.

131. Calvijn, Institutie I (ed. Sizoo), p. 68 (I-IX-3).

132. Gaussen, p. 358.

DEEL IV Hoofdstuk I

133. Zie: A. M. Hodgkin. Christ in All the Scriptures; Norman Geisler, Christ: The Theme of the Bible, 1968.

134. Erich Sauer, From Eternity to Eternity, p. 131.

135. H. C. G. Moule, aangehaald in Frank E. Gaebelein, The Meaning of Insfiiration, p. 25.

136. Christopher Wordsworth, On the Insfiiration of Holy Scripture, p. 51. Hoofdstuk II

137. Frederic Farrar, Otto Pfleiderer, E. Stapfer, aangehaald in B. B. Warfield, The Inspiration and Authority of the Bible, p. 175-76.

138. Friedrich Tholuck, aangehaald in ibid.

139. Richard Rothe, in Zur Dogmatik, aangehaald in Warfield, p. 177-78.

140. Ibid.

Hoofdstuk III

141. Emil Brunner, in Dogmatik I, aangehaald in Albert Luscher, Wenn das Wort nicht mehr soll gelten, p. 13.

142. Augustinus, aangehaald in Philip Schaff, cd., The Nicene and Post-Nicene Fathers, III: 28, 353.

143. Joh. Chrysostomus, aangehaald in Schaff, XI: 126-27 144. Athanasius, aangehaald in Schaff, IV: 552.

145. Origenes, aangehaald in Robert Haldane, The Books of the Old and New Testaments Canonical and Insfiired, p.

131.

146. Hiëronymus, aangehaald in Schaff, VI: 101. 122.

147. Louis Gaussen, The Inspiration of the Holy Scriptures, p. 139.

148. Martin Luther, aangehaald in M. Reu, Luther and the Scriptures, p. 28, 24.

149. Martin Luther, aangehaald in Reu, p. 17.

150. Ulrich Zwingli, aangehaald in Jean Rilliet, Zwingli, Third Man of the Reformation, trans. Harold Knight, p. 79.

151. Calvijn, Institutie I-UI-2 en 3 (cd. Sizoo, p. 39-43).

152. Calvijn, Institutie III.

153. ‘Calvin’s Reply to Sadoleto’, in John Olin, A Reformation Debate, p. 89, 92, 75.

154. Philip Schaff, 7he Creeds of Christendom, III: 360-62.

155. Ibid., p. 489.

156. Ibid., 601-6.

157. Ibid., 831.

158. Ibid., 387-88.

159. Cf. Robert Preus, The Inspiration of the Scriptures, p. 39.

160. Adolphe Monod, Farewells, p. 92-93, 67.

161. J. H. Merle d’Aubigné, The Authority of God, p. 48-191.

162. Alexandre Vinet, eital Christianity, Essays and Discourses, p. 99-100.

163. Billy Graham, ‘In Training for Christ’, Decision (February 1962), p. 15.

164. James I. Packer, Fundamentalism and the Word of God, p. 174-75.

Hoofdstuk IV

165. Louis Gaussen, The Inspiration of the Holy Scrifitures, p. 323 e.v.

166. William Oesterley and Theodore Robinson, Introduction to the Books of the Old Testament, p. 63.

167. Karl Barth, Kirchl. Dogmatik Vol. I, IIe deel, p. 563 e.v.; idem Church Dogmatics, I, trans. Thomson and Knight, 528-29.

168. Ibid., p. 590, idem p. 531.

169. Karl Barth, L’Eglise, Labor et Fides, 1964, p. 212-213.

170. Idem, Kirchliche Dogmatik, ed. franc. V, p. 51.

171. Pierre Courthial, ‘La conception barthienne de 1’Ecriture Sainte, examinée du point de vue réformé’, La Revue Réformée XVII (1966/2): 1-35.

172. Ibid.

173. Barth, p. 502.

174. Courthial.

175. Emil Brunner, The Theology of Crisis, p. 41.

176. Emil Brunner, The Mediator, trans. Olive Wyon, p. 577.

177. R. A. Finlayson, aangehaald in Revelation and the Bible, cd. Carl H. Henry, p. 225.

179. Courthial.

180. W. Temple, Nature, Man, and God, p. 317.

181. D. D. Williams, What Present-Day Theologians Are Thinking, p. 64, e.v.

182. Temple, p. 350.

183. R. A. Finlayson, aangehaald in Henry, p. 227.

184. John Murray, aangehaald in The Infallible Word, cd. N. B. Stonehouse and Paul Woolley, p. 41-42.

185. Theodore Engelder, aangehaald in Henry, p. 228.

186. Edward J. Young, Thy Word Is Truth, p. 241.

187. Robert Preus, The Inspiration of the Scriptures, p. 16, 19.

188. James I. Packer, ‘Contemporary Views of Revelation’, Revelation and the Bible, ed. Carl F. H. Henry, p. 94.

189. Ibid., p. 97-98.

190. Cf. D. M. Lloyd-Jones, Authority, p. 34-36.

191. Young, p. 24.

192. Packer, aangehaald in Henry, p. 99, 102-3.

193. Otto Piper, God in History, p. 61.

194. Zie: Kerygma and Myth, ed. Hans Werner Bartsch.

195. Rudolf Bultmann, aangehaald in P. E. Hughes, Scripture and Myth, p. 19.

196. Hughes, p. 27.

197. John A. T. Robinson, Honest to God, p. 22.

198. Martin Buber, aangehaald in Robinson, p. 46-48.

199. Robinson, p. 50.

200. Ibid., p. 66-70.

201. Ibid., p. 70 e.v.

202. Billy Graham. ‘Is God Then Dead?’ (May 1966), p. 14-15; cf. John I. Paton, ‘Is God Dead?’ Good News Broad-caster (February 1966), p. 3, 5.

203. Gaussen, p. 357.

204. R. A. Finlayson, ‘Contemporary Ideas of Inspiration’, Revelation and the Bible, ed. Carl F. H. Henry, p. 222, 229-30.

205. Jacques Ellul, ‘Jonas’, Foi et Vie, No. 2 (maart 1952).

206. S. van Mierlo, La révélation divine, p. 40-43.

207. Emil Brunner, Eternal Hope, trans. Harold Knight, p. 127; cf. Hughes, p. 20-21.

208. A. Bentzen, aangehaald in Henry, p. 342.

209. Finlayson, aangehaald in Henry, p. 234.

DEEL V Hoofdstuk I

210. Cf. Adolph Saphir, Christ and the Scriptures, p. 46 e.v.

211. S. van Mierlo, La révélation divine, p. 209.

212. F. A. Tatford, Is the Bible Reliableq p. 12.

213. Cf. Louis Gaussen, The Inspiration of the Holy Scriptures, p. 345-46.

214. W. H. Fitchett, Wesley and His Century, p. 123-24.

215. Adolphe Monod, L’inspiration de la Bible prouvée par ses oeuvres, p. 43.

216. Pascal, Pensées, aangehaald in Saphir, p. 52.

217. Saphir, p. 52-53.

218. Frédéric Hofflet, L’impérialisme protestant.

219. Saphir, p. 54-55.

220. Ibid., p. 50.

221. R. Niebuhr, aangehaald in Saphir, p. 352-53.

222. Saphir, p. 50.

223. Ibid., p. 51.

224. August Neander, Church History, aangehaald in Saphir, p. 51.

225. Cf. Gaussen, p. 253-54.

226. Ibid., p. 161, 171.

227. Bellarminus, De Verbo Dei, aangehaald in ibid., p. 296.

228. Gaussen, p. 304-5.

Hoofdstuk II

229. J. H. Merle d’Aubigné, The Authority of God, p. 48.

230. Louis Gaussen, The Inspiration of the Holy Scriplures, p. 340.

231. Cf. Martyn Lloyd-Jones, Authority, p. 41-43.

232. Robert Preus, The Inspiration of the Scriptures, p. 97-99.

233. Emil Brunner, The Mediator, p. 323.

234. Emil Brunner, Dogmatics I, Prolegomena, p. 13.

235. S. van Mierlo, La révélation divine, p. 69.

236. Ibid., cf. p. 69-70.

237. T. Samuel Kulling, Bibel und Gemeinde (Oktober 1965), p. 344.

238. James I. Packer, Fundamentalism and the Word of God, p. 72-73.

239. Lloyd-Jones, p. 34-36.

240. Ibid., p. 40.

241. Gaussen, p. 119-20.

242. Aangehaald in ibid., p. 121-22.

243. Bellarminus, De Verbo Dei, vol. II, cap. 19; vol. IV, cap. 3.

244. Gaussen, p. 123.

245 Cf. Adolph Saphir, Christ and the Scriptures, p. 115-42.

246. F. E. Gaebelein, ‘The Unity of the Bible’, Revelation and the Bible, ed. Carl F. H. Henry, p. 401.