• No results found

Transcript interview theehuis de Karmeliet Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd.

Dit een de transcriptie van het interview dat gehouden is met Saïd Maher van het theehuis de Karmeliet Interviewer: Diede Hofhuis

Respondent: Saïd Maher Datum: 29-04-2015 Begintijd: 15.00 Eindtijd: 15.30

Diede: Wat zijn de sterke punten van de Kloostergaarde? Saïd: Euhm, de mogelijkheden.

Diede: Zoals?

Saïd: De wandelaars, de botanische tuin, de kwaliteit van de planten die erin staan, het assortiment van de planten die erin staan, het speelbos, de moestuin en uiteraard het theehuis.

Diede: Dat allemaal samen maakt de het sterk?

Saïd: Ja dat is denk ik het merk, de beeldvorming van de Kloostergaarde. Diede: En wat is het sterke punt van het theehuis de Karmeliet?

Saïd: Euhm, het pand zelf, dat is anders dan wat mensen gewend zijn. De inrichting is anders. Het assortiment, we hebben 32 verschillende soorten thee, we hebben high tea, high wine, lunchkaart, trouw mogelijkheden, het terras met uitzicht op de tuin. Dat versterkt elkaar natuurlijk. Maar ook de kwaliteit van het restaurant, op alle niveau’s kun je eigenlijk iets aanbieden.

Diede: Op welke manier maken jullie gebruik van de Kloostergaarde voor het theehuis?

Saïd: We gebruiken de moestuin gedeeltelijk in het theehuis, bijvoorbeeld de courgettes die er straks weer aan komen daar maken we soep van of salades. Daarnaast heb je nog de aardbeien en dan heb je nog de kruiden voor de thee zoals mint, munt, citroen etc. Dat gebruiken we hier allemaal in het theehuis. Diede: En wat zijn zwakke punten van de Kloostergaarde?

Saïd: Stukje onderhoud en op dit moment, dat heeft eigenlijk niks met de Kloostergaarde te maken, maar dat is de visie van de gemeente Borne, de eigenaar van de tuin. Dat is eigenlijk wel heel erg een zwak punt.

Diede: Maar ook bijvoorbeeld het missen van informatiebordjes etc?

Saïd: Jaa, we missen informatiebordjes inderdaad. Mensen weten eigenlijk niet wat er allemaal in de tuin staat, de kenners/ experts die zien wel wat het is. Maar de gemiddelde doelgroep wat hier komt die heeft wel groene vingers maar die weten niet wat bepaalde planten of struiken zijn. Dus dat zou enorm verbeterd kunnen worden. Wat nog meer enorm verbeterd zou kunnen worden zijn de parkeer voorzieningen. En als je meer over de toekomst gaat na denken kun je iets doen voor elektrische auto’s of fietsen. Dat je daar oplaadpunten van maakt bijvoorbeeld. De kwaliteit van de parkeerplaats die is minimaal. Verder kan ik geen zwakkere punten meer noemen eigenlijk, het is eigenlijk wat je zelf al zegt dat zijn die informatiebordjes, daarnaast de mogelijkheden voor parkeren en de visie van de gemeente. Diede: En wat zijn de bedreigingen voor de Kloostergaarde? Zoals concurrenten bijvoorbeeld.

81

Saïd: Ik denk niet dat er hier in de directe omgeving concurrenten zijn die de mogelijkheden aanbieden zoals wij dat hier doen. De Kloostergaarde en het theehuis samen. Maar ik denk wel dat de kwaliteit van de tuin een bedreiging kan zijn als dat minder wordt. Wat de tuin is nu een heel erg sterk punt voor het theehuis, maar die moet wel stabiel blijven qua kwaliteit natuurlijk. Dat moet dus steeds meer ontwikkeld worden. Maar ik zie zo één, twee, drie niet echt bedreigingen voor de tuin, helemaal niet eigenlijk. Diede: En wat zijn kansen voor de Kloostergaarde?

Saïd: Nou dat is in ieder geval al zeg maar als je de zwakke punten hebt geëlimineerd, denk ik. Dan ga je steeds meer mensen bereiken. Maar dan op een gegeven moment ook toekomst bestendiger gaat worden, dus ook met de tuin mee gaan. Maar ook het organiseren van grotere evenementen in de tuin, zodat de tuin steeds bekender gaat worden.

Diede: Sluit het product de Kloostergaarde aan op het theehuis? Passen bij elkaar? Saïd: Jaa, ze passen juist naadloos bij elkaar!

Diede: Wat zijn kenmerken van de doelgroep van het theehuis?

Saïd: Het grootste deel, 70% ongeveer zijn dames en dat is high tea, gezelligheid, babyshowers. Dames gerelateerde dingen dus. Daarnaast heb je nog een andere groep, daarom hebben we ook de kaart zo gemaakt met lunches, dus voor doordeweekse dagen en weekenddagen dat mensen gewoon een broodje of een salade ofzo kunnen eten. Dan komen de mannen ook vaak mee. De belangrijk doelgroep is ook de bruiloften en de feestjes. We hebben ook gedeeltelijk zakelijk, dat is minimaal, maar daar richten we ons ook wel op. Maar de grootste groep blijft gewoon dames, met dames gerelateerde dingen.

Diede: Komen er ook natuurliefhebbers of wandelaars?

Saïd: Combinaties, het grootste deel komt omdat we een leuk theehuis hebben en gaan dan uiteindelijk in de tuin. Er is een heel minimaal gedeelte die de tuin in gaat en dan een keer bij ons terecht komt. Die zijn er wel, maar die kun je op één hand tellen zeg maar.

Diede: Zou dat een potentiële doelgroep kunnen zijn?

Saïd: Ja dat zou een hele goede potentiële doelgroep kunnen zijn inderdaad. Dat je het gaat omdraaien, dus dat die tuin heel belangrijk wordt zodat er ook meer mensen bij het theehuis komen.

Diede: Jaaa inderdaad. En de doelgroep van de Kloostergaarde zijn dan dus de natuurliefhebbers? Saïd: Jaa het voornaamste deel zijn natuurliefhebbers, je hebt natuurlijk ook het speelbos, dus dan komen er ook ouders met kinderen. De ouders kunnen dan rustig zitten omdat de kindjes nergens heen kunnen, het is allemaal omheind en je hebt geen water dus daar kan niks mee gebeuren. Ja het kan zijn dat ze een keer in een brandnetel stappen, maar dat kan overal. Maar de mensen die specifiek voor de tuin komen dat zijn echt de natuurliefhebbers. Mensen die het proces volgen, of al eerder betrokken zijn geweest bij de tuin, mensen die iets met fotografie ofzo doen. Maar het grootste gedeelte van de mensen die naar deze plek komen, dat is 95% komt gewoon voor het theehuis.

Diede: Ja.

Saïd: En die mensen vinden het mooi dat er een mooie tuin bij ligt.

82

Saïd: Voor het theehuis doe we eigenlijk heel weinig marketing. We doen minimaal aan facebook, we twitteren minimaal en voor de rest is het gewoon mond-tot mondreclame. We hebben een website, die kan stukken beter, maar de tijd ontbreekt en we hebben het eigenlijk op dit moment niet echt nodig. Heel af en toe, maar dat is vaak vanuit een vriendendienst, doen we aan adverteren. Dat kan een plaatstelijk oranjecommitee gidsje zijn of voor het wandelpad en voor de rest niks.

Diede: Dus de communicatie middelen die jullie gebruiken zijn, website, facebook en een klein beetje adventeren.

Saïd: Jaa, beetje facebook, beetje twitter, beetje adventeren. Maar dat kun je ook op één hand tellen, dat is minimaal.

Diede: En wordt er iets gedaan qua promotie aan de tuin?

Saïd: Euhm, nee. Ik zie het eigenlijk nu even als één, het theehuis en de tuin, maar wij doen er in ieder geval niks aan. De gemeente ook niet volgens mij, ja af en toe een advertentie ook. We hebben een keer in ‘land leven’ gestaan en in een ANWB gids. Maar voor de rest gebeurd daar ook niet heel veel mee. Diede: Maar waarom niet?

Saïd: Euhm, durf ik niet te zeggen. Ik denk dat wij, onze specialisatie is horeca, ik denk dat anderen meer gespecialiseerd zijn in tuinen. Wij moeten het theehuis natuurlijk overeind houden en daar hebben we de tuin ook zeker bij nodig, daarbij moet de tuin ook goed in beeld worden gebracht natuurlijk. Het is eigenlijk een wisselwerking, ze versterken elkaar. Maar wij doen niet aan promotie van de tuin.

Diede: Oke. De gaan we het nu hebben over de samenwerkingsverbanden van het theehuis. Wat zijn de huidige samenwerkingsverbanden?

Saïd: Wij hebben een samenwerking met de gemeente, de gemeente is eigenaar van de Kloostergaarde. Wij pachten de grond waar het theehuis op staat en het terras, daar hebben wij een directe samenwerking mee. Ik heb begrepen dat het onderhoudt allemaal uitbesteedt is aan Twente Milieu, en Twente Milieu besteedt het onderhoudt weer uit aan een zorgboerderij en nog wel wat andere partijen. Dat proces is nu gaande, we zitten nu in het seizoen dat alles weer bijgehouden moet worden, dus we zullen zien. En dat de kwaliteit van de tuin is en wordt dat weten we eigenlijk niet.

Diede: Een Product-Markt-Partner-Combinatie is er eigenlijk zodat ondernemers elkaar versterken. Maar ik heb niet echt het idee dat dat hier gebeurt tussen de gemeente Borne en jullie van het theehuis. Saïd: Neee, dat klopt.

Diede: Wat zou er moeten veranderen zodat jullie elkaar wel versterken?

Saïd: Euhm, wat zou er moeten veranderen. Ik denk dat er niet zo heel veel veranderd moet worden. Kijk wij staan hier elke dag, wij hebben natuurlijk een enorm commercieel belang bij het theehuis, dus wij hebben ook een enorm belang bij de Kloostergaarde. Kijk de tuin is niet van ons, maar hij hoort eigenlijk wel bij ons vinden wij. Een stukje transparantie, dat is eigenlijk het enige. In ieder geval mensen die ook gevoel hebben bij het product de tuin. Kijk, ik ben niet zo bang voor het theehuis, daar maak ik me niet druk om. Maar ik maak wel druk om de kwaliteit van de tuin. Als die kwaliteit minder wordt en het wordt helemaal nagelaten, dan hebben wij ook een probleem. Dan moet ik me druk gaan maken om het theehuis. Dus eigenlijk heb ik het gevoel dat ik tegen muren praat, kijk we praten met mensen en dan worden er elk bepaalde dingen gezegd en verwachtingspatronen uitgesproken, maar vijf maanden later hebben we nog steeds niks gehoord. Terwijl ik wel elke keer goed hoop heb, dan hebben we de juiste

83

mensen gevonden en vijf maanden later is er nog steeds niks gebeurd. Dat is eigenlijk te gek voor woorden natuurlijk. Dus er hoeft niet veel te veranderen, maar het moet gewoon transparant. Het moet zakelijker.

Diede: Maar zou het een oplossing zijn dat gewoon één partij de tuin overneemt? Een stichting of iets? Saïd: Ja ik denk uiteindelijk dat we naar een stichting moeten en ik hoop eigenlijk dat wij de tuin mogen kopen voor een euro en dan doe ik het zelf wel. Daar heb ik geen problemen mee, dat kost ons aan de ene kant wel meer geld maar dan weet ik zeker dat de kwaliteit van de tuin goed blijft. Het liefst koop ik de tuin voor 1 euro, waardoor de gemeente eigenlijk van een stukje zorg af is. Want is het een zorg. Het moet een toegevoegde waarde zijn, en dat is het eigenlijk zo, maar zo ziet de gemeente dat totaal niet. Zij zien het alleen maar als een extra blok aan het been, ik denk dat dat een heel slecht gevoel is. Wat mij betreft kopen wij de tuin en dan doen we het zelf wel. En anders moet het inderdaad in een stichting, maar dan moeten het wel mensen zijn die daar belang bij hebben. En die zijn er wel en die willen ook wel, maar volgens mij hebben die het zelfde gevoel als dat wij hebben, we praten tegen een muur. Diede: Dus er is eigenlijk een groot probleem in de samenwerking met de gemeente?

Saïd: Ja er is een heel groot probleem in de samenwerking, eigenlijk kun je het geen samenwerking noemen. Het is echt geen samenwerking meer, die fase hebben we wel gehad. We moeten gewoon door en we redden het ook wel, maar de gemeente heeft gewoon totaal geen commercieel belang. Dat hadden ze vijf of zes jaar geleden wel toen ze erin stapten. Maar uiteindelijk is dat gewoon verdwenen en zien ze het nu gewoon als enorme ballast. Ze zien het als geldverslindende tuin, terwijl ze het andersom moeten gaan zien. Dat het een enorme verbetering en een enorme potentie heeft voor de omgeving. Als je dit niet hebt hier, dan heb je ook geen toeristen want er is dan geen vermaak en dan worden mensen niet geëntertaind. Als ze hier willen gaan wandelen gaan ze binnen een kwartier weer weg want er is dan niks en dat vergeet de gemeente.

Diede: En hoe kan dat opgelost worden?

Saïd: Dat de gemeente dat heel snel gaat inzien.

Diede: De gemeente moet dus nu eigenlijk met een oplossing komen?

Saïd: Jaa, want wij draaien wel door. Wij moeten gewoon keurig elke maand onze kosten betalen, dus dat gaat eigenlijk allemaal wel door. Het is toch eigenlijk te gek voor woorden, dat wij niet weten wat het onderhoud van de tuin kost. Dat ze er bijna drie jaar over gedaan hebben om te onderzoeken we er allemaal bij de tuin betrokken is. Het is belangrijk dat we dat weten, zo moeilijk is dat niet. Dat is een kwestie van doorpakken, maar als zoiets een last aan het been is dan hebben ze er helemaal geen zin meer in. Er is heel veel potentie maar we zullen de juiste mensen moeten treffen. En die hebben we helaas nog niet getroffen.

Diede: Wat zou het meest ideale zijn?

Saïd: Het meest ideale is dat ze de tuin aan ons verkopen voor één euro, mag ook vijf euro zijn. Dan doen wij het gewoon zelf. Dan is de gemeente van de tuin af en binnen vijf jaar hebben ze het terug verdiend want dan hebben ze die onderhoudskosten niet meer per jaar. Zo zou ik denken, ik ben ondernemer en geen ambtenaar. Maar ik zou het zo oplossen, en ze zullen het aan de ene kant moeilijk kunnen verantwoorden aan de burgers, maar aan de andere kant kunnen ze het verantwoorden omdat ze dan de onderhoudskosten niet meer hebben. En klaar. Dan is de zware last verdwenen en dan kan de gemeente weer doen waar ze goed in zijn. Desnoods stoppen we het in een stichting en gaan we bakker

84

& kobessen verder en met twee landschapsarchitecten die er belang bij hebben. Dan hebben we allemaal ons eigen belang erbij en dan gaan we het onderhoud doen en voor de rest zien we het wel, hoe we het in de markt gaan zetten bijvoorbeeld. Maar dan heeft wel iedereen er belang bij en dat is belangrijk. Die kant kunnen we wel op. De gemeente zal dan geëlimineerd moeten worden. Denk dat niemand meer wat doet met de gemeente erbij. Het is toch gek dat er gewoon vier of vijf partijen zijn die niet met de gemeente willen samenwerken, om wat voor reden dan ook. Dat kan echt niet.

Diede: Wat zijn de criteria voor jullie wat er aan de tuin moet veranderen zodat jullie daar ook profijt van hebben?

Saïd: Sowieso dat we weten dat er een meerjarenplan is over wat nou de kwaliteit van de tuin de tuin wordt. Ik ben nu al een jaar bezig om te weten wat nou de kwaliteit van de tuin wordt, wordt dat matig wordt dat middelmatig en wie gaat dat doen? Ik weet nu dat Twente Milieu het gaat doen, maar ik heb nog niet officieel gehoord dat ze dat gaan doen. Ik heb geen aanspreek persoon. Wij zijn hier elke dag, dus ik kan niemand bellen als er wat mis gaat met het onderhoud in de tuin. Ik weet niet bij wie ik moet zijn en die moeite ga ik nu ook niet meer nemen. Wij zijn verantwoordelijk voor de moestuin, de SVB doet daar het onderhoud en die mensen kan ik dan gewoon aanspreken als er iets niet goed is gegaan. Maar ik kan nu niemand aanspreken over de tuin. Dat is een verkeerde denkwijze van de gemeente. Kijk wij zijn hier elke dag, wij kunnen het zien. Je zou gewoon structureel een tienjaren plan moeten hebben, van dat is het onderhoud, dit gaat het kosten, hoe kunnen we dat met elkaar nou gaan oplossen. Wij kunnen er ook wel bordjes neer gaan zetten, maar het is mijn tuin niet. Uiteindelijk kunnen wij het allemaal zelf wel, maar de gemeente is de eigenaar en zij zijn op dit moment verantwoordelijk. Ze geven al jaren aan dat het in orde is, maar dat is het niet. Er gebeurd echt helemaal niets, met wie je ook spreekt.

Diede: Dus voor jullie is het heel belangrijk dat de kwaliteit van de tuin goed blijft.

Saïd: Ja ik moet weten wat de kwaliteit is. En wie het uiteindelijk het aanspreek persoon is en wie wat moet doen. Niemand heeft daar controle op. Dat kan wel, dan moet de gemeente ons verantwoordelijk maken. Dan kan er controle over gehouden worden omdat wij hier elke dag zijn. Dat is het gewoon. Kijk de tuin is mooi hoor en ze doen hun best, dat geloof ik allemaal wel. Maar de tuin moet gewoon structureel aan worden gepakt, elk jaar een stapje verder. Elk jaar gaan we de kwaliteit verbeteren bijvoorbeeld. Want dat moet. Op het moment dat je de tuin gewoon op hetzelfde niveau laat, daar trappen mensen niet in. Ze willen ook ontwikkeling zien in de tuin, dus dat zou anders moeten. En wie dat dan doet, ik hoop wij. Dan kunnen wij het in de markt zetten, dat kunnen we allemaal wel.

Diede: Stel de tuin is morgen van jullie, wat zou je dan direct veranderen?

Saïd: Nou dan gaan we in ieder geval eerst een hele grote onderhoudsbeurt houden. Dat gaat sowieso veranderen dan, dat moet echt alles er ook strak bij liggen. Dan gaan we zorgen dat er overal bewegwijzeringen bordjes komen, dan gaan we de gemeente vragen of we in Borne en Zenderen ook bordjes mogen plaatsen. Want die staan er niet, kijk ik denk dan van als je die tuin bekend wil maken hang dan een paar bordjes op. Daarna gaan we eens met een aantal partijen om de tafel om te kijken hoe we die tuin aantrekkelijk kunnen houden.

Diede: Hoe zou je dat kunnen doen in combinatie met het theehuis? Wat heeft het theehuis te bieden voor de tuin en andersom?

Saïd: Nou de kwaliteit van het theehuis dat blijft, we proberen elke dag een stapje te plussen. Want wij willen ook niet stil blijven zitten, kijk ik denk dat het theehuis, als we gewoon doorgaan zoals het nu