laat hij niet blijken, wat er in hem omgaat. Na enkele vragen gesteld te hebben zegt hij tegen Boots:
- Het lijkt me het beste, dat we oppercommtes Houtman van alles op de hoogte brengen. Zijn besl1ssing lijkt me niet moeilijk te raden. Ofschoon we handen te kort komen, zal Van Bönningen in de ijzers moeten, want handen, die ons tegen~
werken, kunnen we in ieder geval missen.
- Ik zou nog iets w1llen vragen, zegt vader dan. - Spreek vrijuit.
- Ik zou niet graag hebben, dat de naam van Geurt genoemd werd In verband met deze kwestie. U weet, dat er altijd mensen zijn, die daarin aanleiding zouden vinden om het een of ander te doen of te zeggen. Als het kan, heb Ik dus liever, dat we er allebei buiten blijven.
- Dat kan, zegt de stuurman en daarmee is deze zaak afge-daan.
Groot is de verrassing onder de mannen op de vloot, wanneer In de loop van de namiddag oppercommies Houtman zelf aan boord komt van de "Hollandia". Nog Jl'oter wordt de verbazing, als de commies Van Bönningen, onder beschuldiging van muiterij plannen te koesteren, wordt gevangen genomen en in de boeien geslagen wordt. En op het dek scholen er telkens groepjes samen, die het geval bespreken.
Ook de twee matrozen die de vorige avond bij Van Bönningen waren, staan bij elkaar en schichtig om zich heen ziende, beraadslagen ook zij over de gevangenneming. Zullen zij ook geboeid worden?
Boots en Geurt zien het tweetal staan en even wisselen ze een blik van verstandhouding. Zij weten, wat die mannen bezighoudt, maal' zij wachten zich wel, lets te laten merken. Zij praten met de anderen mee, alsof ook zij nu pas kenllis krijgen van het feit.
Oppercommies Houtman blijft lange tijd In de hut van den
'. DE SPRONG GE L UKT
stuurman, den tegenwooralgen Kapitein. Daar worat .)verleg gepleegd, wat te doen met de twee matrozen. Waarbij men tot de conclusie komt, dat het misschien het beste Is, ze vrij te laten en te doen, of men niet van hun halve medepl1chttgheid op de hoogte is. Indien men ze gevangen zet, mist men In totaal drie man en de bemanning is toch al zo gering. Laat men ze vrij, dan zullen zij daarin geen aanleiding vinden om het nog-eens met een muiter aan te leggen. En Van Bönningen zal geen kans krijgen te ontvluchten. Waar zou hij heen moeten?
Alleen, de stuurman krijgt wél opdracht, om geen der twee matrozen ooit de wacht te geven in de buurt van de hut, waar Van Bönningen Is opgeSloten. Niet de kat bij het spek zetten, want dan zou een nieuwe oveIval beraamd kunnen worden I
Van Bönningen is dus de enige, die er slecht af komt. De hele verdere reis, tot de terugkeer in Amsterdam toe, blijft hij gevan-gen. Dàn pas, op Nederlandse bodem weer, wordt hij vrijgelaten.
Met dit ingrijpen van oppercommies Houtman, is de onrustige stemming op de vlooi beëindigd. Het resolute ingrijpen heeft indruk gemaakt en men legt zich neer bij de beslissing van Houtman, die ook de verantwoordelijke leider Is. Hoewel hij niet gezien is, gehoorzaamt men hem toch weer, wat het behoud van allen is, want slechts door samenwerking kan men de grote tocht volbrengen en de gevaren te boven komen.
Want sterker weer doet zich de gevreesde ziekte gevoelen en met stijgend verlangen ziet men uit naar de dag, dat men aan de horizon land zal zien opduiken.
Als op de 5e Juni 1596 het eerste daglicht tegen de lucht verschijnt, in deze streken wordt het zeer snel volkomen llcht, roept de uitkijk in het kraaiennest van de "Hollandia", en dat Is deze keer Boots:
- Land in zicht! Hoera!, we hebben Indi~ gevonden en juichend gooit hij zijn muts de lucht in. die warrelend naar beneden valt, want vader Boots doet geen moeite om ze weer te grijpen.
DE SPRONG GELUKT
Natuurlijk IS Geurt de erste, die als e 11 eekhoorn de touwen in klautert., om bij z n vader t komen, want nog .slechts vanui de hoge zitplaats moet het land te zien zijn. De mannen, die onder tegen de v rschansing g leund, het gezicht m t de hand overhuivend, naar de hori~on star u, zi 11 nog niets, hoe scherp hun ogen ook turen. En ja, op de hoogte van zijn vader gekomen, zi I, ook hij d smalle str p, die land b tekent. E n hand en b Id voeLen in het want, zwaait hij met de and re hand eel1 opgewonden vreugde-roffel in de lucht. n net als zijn vader.
schreeuwt hij zijn hoeraas!
Maar de blijdschap is alg meen. kapi ein is uit zijn hu gekomen en, 11 L voorbe ld v II zijn sche pl:ijongen volgend, kl al terl, hij in hel, want. D andere matrozeu, die eerst onder bij d verschansing ~ijn blijv 11 sta' n, komen hem na. n zo zil, i dere n, beh iv d' roerganger, een og nblik later in he t,ouwwerk, Als tm I,roep uitgelaten schooljongens 1'0 pen z elkander to
e flnd r ctn schepen hggen 11 g vcr achLer hell. 11 I, gebeurt, wimeer in cl na hl" dal, m n W.lt van elkand r raakt, maar in d loop van de morgenuren is men dan alweer bijeen.
- Los drie vrengdes hot n!, O1nn1' nd el' de kapitein dan, erwijl hij ziclJ lan ::; dc L uwladd r' neerlaat. Dan kunnen d anderen horen, dat cr 1 ts bi~onders aan de hand is en zullen hun mann 11 ok wat ' hel' Cl' gaan uitkijken vanuit het lt' raaienlll'b t.
'n zo gebeurt he .
Na nkelc min lt 11 zijn de hoezen van de drie kleine kanoll-n n gP rokk n Pl1 • taa eurt al met een brandende lont bij den k l1ol1nier. Na llog 'nkele minuten zijn de stukken geladen nonder e n plechtige stilte van alle manschappen, brengt d kanOn! i r ct brand lct 10nL bij de zundgaten. Kort acht l'
elkaar dond r n ov l' d wijde watel'vlaktc d drie knallen van het geSChut.
DE SPRONG GELUKT
llmlddellijk op volgt weer n driedubbel hoera!, v n dc bemanlllng n dan ~i t 111 11 het k op de drie andere schepen levendiger word n. M 11 clrmgt daar sam 11 aan de verschansing om de oorzaak v n ct vrcugdeschot Il \, ontdekkC'l1. Met vlaggen sint d kapitein dan "Land in zich. Aan stu uboord, recht vooruit! "
De drie volg l'S zett n alle zeil n bij. om op gclijke lijn te komen met de .,IIollandia", welke op lmar b urt, spoed maakt.
om de er te hebb n, ook het e l's\' aan land te ~ijn.
Het is nog c n spann ndc w dstrijd van nkele uren, want ook d and r s hepen zijn g d z ilers n d b manningen daarop g v II g cu krimp. leder wU voor zich de e r opeisen het eerst voet aan land t zeLten op vreemde kus .
Maar dc voor I rong van dc "Hollandia" is groot en hoewel niet de snelst zeil 1', I opt ij t SChip toch 'tl b hoorlijk aantal knOpeIl. De g zag voerder geeft de juiste bevelen en elke manoeuvr wordt t1l t de hll11pigh id van rvar n ~eelui uitge-voent 0 k G urt ~it in 11 ,t w.\llL of op dC' raas Is l' iets moet gebeur 11 n v n vlug '11 met cv 11 vast hand als de anderen voert hij de b vel n ui . D tocht vall ruim een jaar h eft bijna een voll dig mal roos van 11 m g maakt. Ilo kl iu hij ook is.
de sclleepsjong 11; hIJ he ft cl handlgheid vau C11 lichtmatroos en alleen nog dool' zijn gestalte blijft hij de naam van "jongen"
behouden.
Deze sprong OV r de lndtsche 0 eaan heeIt dus bijna vi r maanden geduurd. 'e 11 wonder, dat. de vreugde groot Is. Voor de talrijke zieken is de t.ijding tevens een grote verlichting.
Want land bet kent vruchten n vers vlees; land betekent leven!
De wedstrijd loop ten einde. Met dicht achter zich twee van de drie volg 1'1', gaat de "Hollandia' hel, rst voor de onbe-kende kust ten anker.
En enkele minuten later is de sloep gestreken, waarmee de
DE SPRONG GELUKT
patroutlle aan land zal gaan. Ofschoon alles snel geschied , wordt ook deze keer de bewapening niet vergeten. De lessen op de vorige landingsplaatsen zijn onthouden!
De kapitein blijft zelf op Zijll schip en seint ondertussen aan Houtman, dat hij reeds een sloep met mannen onderweg heeft.
Natuurlijk zitten Boots en Geurt er weer in. Bij wie zou het opgekomen zijn, hen te weren! De jongen is de vlugste en handigste van de hele bemanning en V'l.der Boots is ook een kerel, waarop staat valt te maken.
- De appel en de boom gaan samen op stap, lacht de tim-merman. Het spreekwoord zegt. dat ze niet vel' van elkaar zijn en bij jull1e tweeën komt dat wel heel goed uit.
De boot bereikt spoedig het land, waar geen enkel levend wezen is te zien. Maar even voorzichtig spiedt men eerst de kust af, alvorens te landen. En ja, men Is nog niet goed en wel aan de kust of de timmerman zegt:
- Hallo!, daar hebben we lui, die me aan 011S • vontuur op Madagascar herinneren. Ze zijn in ieder geval bij denzelfd n snijder op bezoek geweest als wij toen.
En inderdaad, de Inboorlingen, die uit de struiken te voor-schijn komen, zijn slechts bekleed met een smalle lendedoek.
Bang schijnen ze intussen niet te zijn, want ze komen naderbij om het groepje bezoekers van alle kanten te bekijken. Ook de Nederlanders blijven heel rustig. Ze laten zich bezichtigen al grote bezienswaardigheden. Zo beweert de timmerman natuur-lijk weer.
Na de eerste, zwijgende kennismaking, probeert Boots een gesprek aan te knopen met de vreemdsoortige luitjes. De laatste maanden hebben ze op dit punt wel een en ander geleerd, zodat
het de mannen al spoedig duidelijk is, dat de matrozen vlees en vruchten moeten hebben. Enkele gaan cr weg en komen een ioed kwartier later met verschillende bruikbare waren terug.
DE SPRONG GELUKT
ONDEPVINDEN
DE SPRONG GELUKT
sloep k er an t rug. Onl aan Houtman verslag te gaan uilbrengen ov r de b woners, die men 11 ft, g ~roffen. Men kan dan Lev 11 d vruch~ n en het vlees ov rleggen.
Er word n daarna m rder boten aan land gezond 11, d fl
telkcns beladen tcrugk r 11; ook m vat,en v J'S wat 1'.
D scheepsraad b sluit dan, ni t te landcn en e n elndjl"
verder buiten eIe kust voor anker te gaan. om daar de nacht duur l orcllg 11. D bemanning heeft di ru t w I v reIl nd.
"aar m n is h t rook ov r 1'11S. dat m n zich hier 111 t I' lang mo " lat nophoud 11. H L blijk heel duidelijk, dat d Inboorlingen hier niet geschikt zijn om voordelig ha.ndel m e t · drijven. want anclrr.c; zouu 1\ ze cr wrl wat \) s'h afd r
uitzien en zou m 11 ook wel sp r n vinden van de Portugezen.
Nee, de slimmc Hollanders begrijp n wel, dat ze nog v rderop moeten en nu ze e nmaal in de buur~ van land zijn, zi n ze r ni t tegen op, de z Hen we r te hj sen n naa' en b tere land' ngspl als te zoek n.
Dc vOlgende morgen wordt dl' r is dus voor tg zet, zond r da men nog aan land gaat, waar de inboorling n ni uw voorraad hebben samengebracht, om t ruil n tegen de snuisterijen. die de matroz n gisteren h bb n laten zien .
M 11 m rkt hij he V rdel' varpl1. Ia m 11 en i1andj h ft, aan cd aan, het is Engano. aan de Westku L van Sumatra. zoda men nu nog vaster overtuigd Is van de goede conclusie. die de
he p.'5raad g rokken he ft.
o
11 Juni komt d klein vJ ot in Straat Soenda. Dez keer is het niet de "Hollalldia", die een boot aan land zendt, maar het "Duifje". Ep als de mannen op hun schip terugkeren lijken ze wel te komen uit het beloofde land, want rijk met allerl i vruchten beladen, komt men aan de valreep.De Lampongse kust vall Sumatra is het "beloofde lalld".
Natuurlijk volgcn nu ook van de andere schepen d sloepen, want de mannen der patrouille hebben verteld, dat de inboor-llnien hier beschaafder zijn, dan dIe op het eilandje, dat ze
DE SPRONG GELUKT
nk J dag n lectf'n h bb naai g a n. 1 I r schljn n For u-g zcn en Spanjaard n wél hand 1 g dl' ven te 11 bbcn, want de mannen n vrouw n zijn in kal en gekle ct.
sappi{;e vru'h pn I V 11 nog z v I llr rliJ 11 cl OP ct z kust, dat de n1allll JI snel de bot n lIit d davids lat n.
Het is l1i t nodig, dat men hcn aanmoedigt. Ze zijn cr zelf wel op u't, zo vlug !TI gelijk aan land t kom n!
_ lIeL lijlH'11 wit 1"1 elsp Iers!, Zf'gt G '\trt I g n zijn vader.
als zij aan land gaan 11 hij daar mann n n vrouw 11 gekleed :GieL in ct mgeslag n, kleurig doek 11. Ze kijken r nogal vl'olIjk bij; dus znl h L w I ge n drama zijn. Als onz mann n b 'l" nu maar wc'r ui L naar mak 11, zoal' l(at~I, vo('g hij r dan a' n L . Hij 11 rinncrt zich h t val 111 t d ijkers en
,l'st bram Lichting.
_ Jong n, '-1 Lwo rdL <.I oud 00 ,5 dan; hl r I<unn 11 onze III ns 11 hand 11"11 ('Jl daRr ze . 11 helemaal In m t n kom n, g 10 f ik ni ·t, dat, z ruzie zuil 1 zoek Il. Hand 1 ~'aa vóór vecht 'n.
_ Maar vall hilurlrl l-oll1l. ook dIl WIJls v ch~ 11, ment eurt en ongelijk hE:' ft hij ui t. at, is maar al t) dikwijls g bleken!
Z,;ij 1 P n cl311 1\al11l.'l1 door 1 l<aOlpong, zo blijk mell hi r heL dOl"[ t lIot'lll n 1~11 ond 'rvin 1 '11 ood rLuss 11 v ('1 bekljk..<;
'an dc kinderen, lil' r r Ilellop .11. D kok IS claar juist aan het onderhand 'I 11 I11r zo'n bruin n ken'l.
Wil ,j 11 II IV'I grlov 11, dal (ti ' "cnt me mijn 1-r3al j ~
laa.L houden'.', z 'gL uc k k oulgoochcld. Iïjk C115, wat hij zou bedoelen.
Vader n G mI. Komrn nad rbij n zi n dc n. ho de man op zijn bov 1 I 'n ['I,w -n lal1 (1) drk I t Jr op zijn h< 111 teken.
'fot slot van cl v rnJak lijk v rtoning knippert bij met de ogen en doet hij ne , of hij in d zon iets b we gt.
_ Snap julli el' i' I' van?, vraagt d kok w r.
Vader Boots kijk n gecns 1 . ar cl n man, va ct n ma n naar Geur en dan weer naar d n kok.