Ik geef uitleg over de mismatch factoren, herken je je in deze mismatch thema’s en welke zijn het meest op jou van toepassing?
Vroeger toen ik nog een paard had zat ik niet zo lekker in m’n vel omdat ik heel erg geïsoleerd was door alles wat ik moest doen. Ik deed toen natuurdiergeneeskunde wat heel druk was en moest ook elke dag m’n paard verzorgen. Ik miste toen wel een normaal studentenleven, waarin je veel mensen ontmoet. Dus dat ontbrak wel heel erg op dat moment, waardoor ik me vaak down voelde. Dit heb ik nu niet meer, ik heb meer structuur door de week en ik wil in het weekeinde dan ook echt wat gezelligs gaan doen en daar heb ik de ruimte nu ook voor. Hoe kan ik dat gevoel omschrijven (collectief gevoel, meer vrienden)? Ja, het gevoel dat je bij een groep hoort dat miste ik toen erg. Ik heb ook een eetstoornis gehad en die had daar ook veel impact op. Ik ging me hierdoor juist ook meer afsluiten voor anderen. Daar ben ik nu wel steeds meer overheen aan het komen. Hoe gaat dat er nu mee, want je bent nu toch ver van huis ook? Ik vind het eigenlijk wel fijn nu want ik heb veel contact met mensen die hier ook nieuw zijn (die ook verhuisd zijn naar Zwitserland) daardoor heb je samen iets gemeenschappelijks. Je bent allemaal nieuw hier. Toen ik in Utrecht nieuwe vriendinnen ging maken kenden veel elkaar al heel lang. Ik dacht bij mezelf van dat ga ik nooit meer inhalen. Hier in Zwitserland is iedereen nieuw en vaak ook voor tijdelijk dus je hebt meteen meer bonding.
Mijn grootste mismatch is zorgen maken denk ik. Ik heb er een gewoonte van gemaakt om als ik een probleem heb, dat ik het dan graag wil oplossen. Ik leg dan meteen een hele grote focus op dat probleem, als ik dan meer energie in dat probleem stop dan gaat het ook sneller weg. Ik ga dan veel over lezen, opzoeken, praten en mama bellen. Terwijl ik beter m’n gedachten kan verzetten op zo’n moment en wat anders gaan doen. Ik heb mezelf aangeleerd om problemen alle aandacht te geven omdat ik anders denk dat als ik ze niet meteen oplos ze hun eigen leven gaan leiden. Terwijl het misschien juist de andere kant op werkt. Ja, inderdaad. Ik denk vooral dat dat piekeren voor mij wel een probleem is.
En ik zie toch dat je best hoog scoort op perfectionisme. Heb je vaak het gevoel dat je het op alle vlakken goed wilt doen? Ja, nu je dit zo zegt. Eerst dacht ik van niet want als ik een 7 haal ben ik al heel blij. Maar ik heb wel heel erg dat ik op alle vlakken het goed wil doen. Ik wil en vrienden hebben, ik wil sporten, er goed uitzien, in familie investeren, het goed doen op stage en een leuk huis hebben. Dus als dat perfectionisme is dan is dat bij mij inderdaad een grote factor. Je benoemde dat je een eetstoornis had, hoe gaat het nu met eten? In de basis zit het wel goed. Ik koop geen extreme dingen meer. Ik zakte wel een beetje af naar slechter eten omdat ik dacht ik moet niet te streng zijn voor mezelf. Maar ik wil ook wel gezond zijn. Als ik ongezonde dingen at dacht ik van nou ben ik in ieder geval niet aan het lijnen. Maar ik probeer dat wel in de hand te houden. Soms word ik wel getriggerd als ik ben aangekomen. Dan maak ik meteen plannen in m’n hoofd maar die probeer ik dan meteen te vergeten. Het gezond zijn en goed eten is natuurlijk ook een soort uiting van perfectionisme. Kan je iets meer vertellen over de tijd waarin je niet zo lekker in je vel zat en waar dat misschien door kwam? Ik denk wel dat vroeger toen ik een drukke studie deed en een paard had dat mij veel stress koste. Ik had tijd te kort om eigenlijk te leven zoals ik wilde leven. En voelde me wel een beetje een buitenstaander die niet veel vrienden had en zonder sociaal leven. Ik had ook financieel veel zorgen om elke maand ook mijn paard en studie te betalen en werkte daarom ook veel in de horeca in die tijd. Ik was altijd pas laat in de avond klaar en de volgende ochtend moest ik weer studeren. In die tijd woonde ik wel thuis maar daar waren ook vaak spanningen. Ik denk dat de combinatie van al deze dingen wel heeft gezorgd dat ik steeds minder lekker in m’n vel zat en dat mijn eetstoornis ook groter kon worden. Nu ik geen paard meer heb scheelt dat al een hele hoop omdat ik die financiële zorgen niet meer heb. Ook woon ik nu uit huis en dat vind ik ook wel fijn om mijn eigen leven op te bouwen.
Denk je dat er nog andere mismatch factoren zijn, die wij missen en niet hebben bevraagd? Of een factor wat je juist helpt?
Ik vind het heel fijn om privacy te kunnen hebben en om me even terug te kunnen trekken als ik daar behoefte aan heb. Ik denk dat dat misschien ook wel onder vrijheid valt. Ook het buitenzijn helpt bij mij maar dan vooral door het bos lopen en niet gewoon door de stad. Ook het openbaar vervoer vind ik verschrikkelijk, alles op elkaar, iedereen is gehaast en vieze mensen.
Wij willen ook de tijdlijn achterhalen van mismatch factoren en depressieve klachten, kan jij daar wat over zeggen als je terugkijkt naar je studentenleven: begint het eerst met mismatch factoren of is het juist andersom? Ik denk wel dat hoe je fysiek in elkaar zit dat dat zo’n enorme invloed heeft over hoe je voelt. Ik had bijvoorbeeld een tekort aan oestrogeen omdat ik langdurig aan het lijnen was en daardoor krijg je pieker gedachtes omdat je ook minder serotonine aanmaakt. En doordat ik hier minder van aanmaakte had ik ook minder zin om te bewegen en ging ik minder naar buiten. Dus ik denk dat je fysieke gesteldheid (voeding, buitenlucht, bewegen) wel echt een basis is wat heel veel invloed heeft op de psychologische mismatches. Het is natuurlijk ook een beetje het kip en het ei verhaal, dus het is ook weer met elkaar verbonden denk ik.
Heb je nu bepaalde factoren of technieken die helpen tegen depressieve symptomen en
piekergedachtes? Ik denk dat een bewustzijn van die mismatches mij al best wel helpt. Dat je weet wat goed voor je is (buitenzijn, gezond eten). En ik luister heel veel podcasts over hoe je met je gedachtes om kan gaan op een positievere manier. Ook podcasts die gaan over de law of attraction en energieën, daar heb ik wel een soort van hou vast aan en geven me ook nieuwe inspiratie en energie. Dus ik zoek wel dingen uit die mij helpen om naar mijn eigen gevoel te luisteren en m’n hart te volgen.
HSP
Ben je bekend met het begrip HSP? Ja, ik heb wel een keer een boek over gelezen en mijn moeder heeft er ook vaak over verteld. Je scoort heel hoog op de HSP lijst. Komen bepaalde aspecten van HSP je bekend voor? Als ik onder de mensen ben, ben ik constant aan het scannen hoe de ander zich voelt op dat moment. Als ik dus met veel mensen samen ben dan probeer ik dat dus van al die mensen tegelijk te doen. Dan heb ik dus de hele tijd het gevoel dat ik aan het rekening houden ben met hoe die anderen zich voelen. Ik denk dat het ook wel heel chill kan zijn als je ergens bent en kan zeggen van ‘zo ben ik gewoon en wat jij doet of voelt maakt me niet uit’. Maar dat heb ik dus heel erg niet. Daarom heb ik ook vaak de behoefte om even alleen te zijn omdat dat me gewoon veel energie kost. Ik vertel over dat dat voor een HSP heel logisch is.
Ervaar je dat bepaalde indrukken/veranderingen etc. meer invloed op jou hebben dan vergeleken met anderen? Mensen gaan van het een in het ander door: werken, uiteten, daarna met iemand bellen, dan de volgende ochtend meteen weer de tv aan. Ik kan dat echt niet en ik heb echt van die rustmomenten nodig. Soms denk ik wel van ‘waarom kunnen mensen zo makkelijk de hele dag met iemand kletsen’. Ik vertel ook wat over mijn eigen ervaring. Mij lijkt het me juist gezellig als ik met mensen ben en niet overal steeds over nadenk.
Was je als kind ook hoog gevoelig (snel huilen, overprikkeld)? Nee, dat viel eigenlijk wel mee. Als kind had ik er nog niet echt last van.
Heb je moeite met sociaal beoordeeld worden (socially judging) en wedijveren (competing) met anderen? Ja, socially judging vind ik wel lastig. Vooral in een nieuwe situaties denk ik veel na over wat anderen van mij vinden. Ik probeer daar wel op te letten dat ik dat niet te veel aandacht geef want daar word ik heel onzeker van. Competing meer in de zin van, mezelf vergelijken met iemand anders, en dat triggert dan wel mijn perfectionisme. Dan denk ik van ‘zij heeft wel een vriend, ze heeft wel
een master gedaan’ en dan wil ik dat ook doen. Als ik het dan goed doe op al die andere punten dan ben ik even goed of beter dan die persoon.
Zie je jezelf meer als introvert of extravert? Ik denk dat ik meer introvert ben maar dat ik me toch ook wel extravert gedraag. Dat extraverte is meer de manier hoe ik mezelf presenteer. Van nature ben ik wel meer introvert.
Denk je dat als je minder gevoelig zou zijn geweest, je minder last zou hebben van mismatch factoren en je uiteindelijk minder depressieve klachten zou hebben ontwikkeld? Haha, een moeilijke vraag, natuurlijk!