4.3 Gevolgen voor de Vlaamse consumenten
4.3.2 Kwaliteit
Uit het interview met mevr. Becaus (Vlaamse Visveiling) en mevr. Vlietinck (Rederscentrale) blijkt dat de visserijsector zich nog geen of weinig zorgen maakt over een eventuele kwaliteitswijziging van vis als gevolg van de Brexit. Vis wordt verkocht in kwaliteitsklassen waarbij de grenzen op Europees niveau bepaald worden. Een lage kwaliteit wordt automatisch afgestraft door in een
lagere kwaliteitsklasse terecht te komen, die een lagere geldwaarde heeft. Aan dit systeem komt na de Brexit geen verandering, dus zijn er voor de consument weinig tot geen gevolgen voor de kwaliteit van vis, aangezien zij zelf kiezen of zij vis kopen of niet (S. Becaus, persoonlijke communicatie, 8 maart 2018). Naast deze kwaliteitsvereiste zijn er ook standaarden opgelegd die IUU-fishing tegengaan. Deze standaarden moeten de integriteit van vis bewijzen ten opzichte van de consument. Het is belangrijk dat het VK zich aan deze standaarden en eisen blijft houden om vis te kunnen exporteren naar de Europese markt (House of Lords, 2016). Het VK mag na de Brexit dus afwijken van de Europese regelgeving en kan zo haar eigen kwaliteitsvereisten opleggen, maar de producten moet wel voldoen aan de voorwaarden om verkocht te kunnen worden op de Europese markt.
Daarnaast merkt de Vlaamse Visveiling op dat Britse vis vaak in slechtere staat toekomt op de Vlaamse veilingen. Hiervoor zijn er twee redenen. Ten eerste is het Britse vlootsegment kleiner en is er vaak minder plaats voor koeling (S. Becaus, persoonlijke communicatie, 8 maart 2018).
Ten tweede blijkt uit cijfers van Euromonitor International Passport Nutrition 2017, dat de Britten vier keer meer verwerkte voeding eten (denk aan Fish & chips) dan verse voeding. De kwaliteitseisen in de Britse voedselcultuur liggen dus van nature uit lager. Dit ziet men ook aan het feit dat obesitas en diabetes in het VK een groot probleem is, tot grote ergernis van de National Health Service (NHS). Het VK moet de Brexit dan ook zien als een manier om nieuwe standaarden op te leggen die de voedselcultuur moet herijken (Lang et al, 2017).
Daarnaast wordt gezegd dat een harde Brexit een lange periode van onzekerheid in de hand werkt voor het voedselsysteem van het VK. Deze periode van onzekerheid kan ervoor zorgen dat de kosten voor de productie en de consumentenprijs zal oplopen, wat kan resulteren in voedselfraude. Ook zullen de kwaliteitsvereisten van voedsel voor export naar niet-EU-landen lager liggen, wat de algemene kwaliteit van Britse producten kan doen dalen.
Om kwaliteit en integriteit van visserijproducten te behouden of te verbeteren, rapporteren Lang et al (2017) het belang van de Britse Food Standard Agency (FSA) of andere nieuwe instellingen die de taken van de Europese instellingen zoals de European Food Safety Agency (EFSA), DG Health and Food Safety (SANTE) en Health & Food Audits moet overnemen.
Met andere woorden zal het VK hun eigen kwaliteitsvereisten kunnen opleggen. Lang et al (2017) en Haesman & Morley (2017) zien de Brexit niet als een excuus om lagere standaarden op te leggen, maar als een kans om hogere standaarden op te leggen die de volksgezondheid in het VK op moet krikken. Het herorganiseren en herreguleren van de sector geeft de Britten de kans
om een kwalitatief, duurzaam en veilig systeem voor voedselproductie op te stellen. Of het VK hiervoor de tijd en middelen heeft blijft een vraag.
5 Algemeen besluit
Om een duidelijk overzicht te geven van hoe de samenwerkingsverbanden en governance in het beleidsdomein visserij er na de Brexit uit zullen zien, staan de Brexit-onderhandeling aan het einde van academiejaar 2017-2018 nog niet ver genoeg. Wel toont het gevoerde onderzoek aan dat er door de Brexit drie grote thema’s onder druk komen te staan binnen de samenwerkingsverbanden op het vlak van visserijbeleid, namelijk handel, toegang en milieu.
Het tweede hoofdstuk bespreekt hoe de handel tussen het VK en de Europese lidstaten kan verlopen volgens de verschillende handelsrelaties. Hierbij is het duidelijk dat er geen kant en klaar voorbeeld bestaat dat zomaar overgenomen kan worden. Er zal een akkoord moeten komen waarbij aandachtspunten uit de verschillende modellen in rekening moeten worden gebracht. Het wordt een spel van wikken en wegen tussen de eisen van beide partijen. Uit de interviews bleek dat het voor zowel de Britten als voor de Europeanen belangrijk is dat het VK binnen de douane-unie blijft. Enerzijds omdat de Britten hun visserijproducten kostenloos zouden kunnen blijven exporteren naar het Europees vasteland en anderzijds omdat vis gevangen door de Belgische vloot en aangeland in Britse havens moeiteloos getransporteerd zou kunnen worden naar België.
Hiervoor moet een handelsakkoord afgesloten worden dat dergelijke tarifaire handelsbelemmeringen miniem houdt. Indien dit niet lukt, zullen deze prijswijzigingen doorgerekend worden aan de consument. Ook zullen de Britten moeten blijven voldoen aan de niet-tarifaire eisen die de Europese Unie opstelt, zoals kwaliteitseisen en standaarden die IUU-fishing bestrijden. Uit het onderzoek blijkt dat het VK de Brexit moet zien als een reden om op de kwaliteit van hun voeding te verbeteren, wat het risico op verminderde kwaliteit op lange termijn verkleint.
Vervolgens is ook de toegang tot de Britse wateren een knelpunt voor de Europese vissers. Indien Europese vissers de bevoegdheid verliezen om in Britse wateren te vissen, verliezen zij een groot deel van hun aanvoer. Dit heeft invloed op het aanbod, de prijs en werkgelegenheid. Op het vlak van toegang is het dus wenselijk om een akkoord af te sluiten waarbij Europese vissers toegang blijven krijgen tot de Britse wateren. Hier kan men zich baseren op de Noorse optie, waarbij het VK de soevereiniteit over hun wateren wel behoudt maar hun wateren gedeeld wordt met andere staten op basis van bilaterale akkoorden. De belangrijkste opmerking bij handel en toegang is het quid pro quo-beginsel dat tijdens de onderhandelingen sterk uitgespeeld zal worden. Wanneer
toegang meer tot de Europese markt. Een samenwerkingsverband waarin de belangen van zowel het VK als de EU worden verwezenlijkt leidt tot een win-winsituatie.
Ten laatste moet na de Brexit ook samenwerking tussen lidstaten op het vlak van duurzaamheid behouden blijven. De samenwerkingsstructuur uit figuur 2 is historisch gegroeid, omdat beleidsmakers ondervonden dat het visbestand enkel in stand gehouden kan worden door samenwerking. Wanneer het VK uit de EU stapt, zal het VK zich in principe niet meer moeten houden aan de afspreken gemaakt in het GVB. De relatie tussen het VK en de EU zal automatisch terugvallen op het UNCLOS III, dat samenwerking tussen staten verplicht op het vlak van quota, toegang, IUU-fishing en de instandhouding van het visbestand door middel van ROVB’s en VPO’s. Men kan uit dit onderzoek besluiten dat samenwerking via het UNCLOS III niet zal volstaan. Zowel het VK als de EU zien de noodzaak om onderlinge akkoorden af te sluiten voor de instandhouding van gedeelde visbestanden. Welke samenwerkingsverbanden er precies zullen standhouden en welke er zullen verdwijnen is op dit moment nog niet geweten. Hiervoor is het aangewezen om verder onderzoek uit te voeren na de afloop van de overgangsperiode.
Lijst van geraadpleegde werken
Adriansens, J. (2009). Vissen met quota-Belgische zeevisserij. Landbouwrapport. DL e. Visserij.
Brussel, Vlaamse Overheid, Departement Landbouw en Visserij: 51p
AIPCE-CEP. (z.d.a). Membership. Geraadpleegd op 27 maart 2018 via https://www.aipce-cep.org/membership/
AIPCE-CEP. (z.d.b). About us. Geraadpleegd op 27 maart 2018 via https://www.aipce-cep.org/about-us/
Allen Green, D. (28 februari 2017). Brexit and the issue of WTO schedules. Financial times.
Geraadpleegd op 9 november 2017 via https://www.ft.com/content/42b59126-794c-3a0b-b19a-6d4b0a11c990
Bache, I. and Flinders, M. (2004) Multi Level Governance, Oxford: Oxford University Press.
Barston, R. (1999). The law of the sea and regional fisheries organisations. The International Journal of Marine and Coastal Law, 14(3), 333-352.
Blatter, J., & Haverland, M. (2012). Designing case studies: Explanatory approaches in small-N research. Palgrave Macmillan.
Blondeel, L., Verlé, K., Vlaemynck, G., Braeckman, R., Vermeersch, X., Vanderperren, E., Torreele, E. (2016). VERWERKVIS - De Vlaamse visserijsector en de visverwerkende nijverheid status, noden en kansen. ILVO. Geraadpleegd via
file:///C:/Users/fienp/Downloads/297615.pdf
Bloomberg. (2017). Europe’s ties that bind. Geraadpleegd op 17 maart 2018 via https://iwmusa.com/wp-content/uploads/2016/07/2016.07.11-Bloomberg-Chart-EU-Relationships.pdf
Carmen-Paz, M. (juni 2017). Het gemeenschappelijk visserijbeleid: ontstaan en ontwikkeling.
Geraadpleegd op 13 oktober 2017 via
http://www.europarl.europa.eu/atyourservice/nl/displayFtu.html?ftuId=FTU_5.3.1.html
Christensen, V. (2009). MEY=MSY. FISH and FISHERIES. 11(1), 105-110. Doi: 10.1111/j.1467-2979.2009.00341.x
Churchill, R.R. (1987). EEC Fisheries Law. Dordrecht: Martinus Nijhoff.
Clarke, S., Serwicka, I., & Winters, L. A. (2017). Will Brexit raise the cost of living?. National Institute Economic Review, 242(1), R37-R50.
Daw, T., & Gray, T. (2005). Fisheries science and sustainability in international policy: a study of failure in the European Union's Common Fisheries Policy. Marine Policy, 29(3), 189-197.
De Clercq, M. (2015). Economie toegelicht. (7de ed.). Antwerpen: Intersentia.
Departement landbouw & visserij. (2016). De Belgische zeevisserij: aanvoer en besomming.
Geraadpleegd op 24 maart 2018 via
https://lv.vlaanderen.be/sites/default/files/attachments/gr_201707_aanvoer_en_besomming_20
Emerson, M. (2016). Which model for Brexit? Geraadpleegd via
https://www.ceps.eu/system/files/SR147%20ME%20Which%20model%20for%20Brexit.pdf Europese Commissie. (8 december 2017). Brexit: European Commission recommends sufficient progress to the European Council (Article 50) [Press release]. Geraadpleegd via http://europa.eu/rapid/press-release_IP-17-5173_en.htm
Europese Commissie. (2007). Factsheets. Geraadpleegd op 1 november 2017 via
https://ec.europa.eu/fisheries/sites/fisheries/files/docs/publications/pcp2008_factsheets_en.pdf Europese Commissie. (z.j.a) Regionale organisaties voor visserijbeheer. Geraadpleegd op 14 Maart 2018 via https://ec.europa.eu/fisheries/cfp/international/rfmo_nl
Europese Commissie (z.j.b). European Maritime and Fisheries Fund (EMFF). Geraadpleegd op 1 November 2017 via https://ec.europa.eu/fisheries/cfp/emff/
Europese Commissie. (z.j.c). Tackling illegal, unreported and unregulated (IUU) fishing.
Geraadpleegd op 2 November 2017 via
https://ec.europa.eu/fisheries/sites/fisheries/files/docs/publications/2015-04-tackling-iuu-fishing_en.pdf
Feagin, J.R., Orum, A.M., Sjoberg, G. (1991). A case for the case study. Chapel Hill: The University of North Carolina.
Ferris, J. M. (1993). The double‐edged sword of social service contracting: Public accountability versus nonprofit autonomy. Nonprofit Management and Leadership, 3(4), 363-376.
Fishing For Leave (2017). The Brexit textbook on fisheries. Geraadpleegd op 16 maart 2018 via http://ffl.org.uk/wp-content/uploads/2017/10/FFL-Full-Policy-Book-Low-Res..pdf
Flyvbjerg, B. (2006). Five misunderstandings about case-study research. Qualitative inquiry, 12(2), 219-245.
FOD economie. (2015). Marktwerking in Belgie: horizontale screening van sectoren.
Geraadpleegd via file:///C:/Users/fienp/Downloads/Horizontale-screening-van-sectoren-2014.pdf
Goulding, I., Szalaj, D., & Portugal, M. L. (2017). Impact of Brexit on UK Fisheries.
Geraadpleegd via
https://www.researchgate.net/profile/Dorota_Szalaj/publication/318317823_Impact_of_Brexit_o n_UK_Fisheries/links/596351f1a6fdccc9b1534263/Impact-of-Brexit-on-UK-Fisheries.pdf
Gray, A. (Ed.). (2003). Collaboration in public services: the challenge for evaluation (Vol. 10).
Transaction Publishers
Gray, T., & Hatchard, J. (2003). The 2002 reform of the Common Fisheries Policy's system of governance—rhetoric or reality?. Marine Policy, 27(6), 545-554.
Gronbjerg, K. A. (1990). Managing nonprofit funding relations: Case studies of six human service organizations. Program on Non-Profit Organizations, Institution for Social and Policy Studies, Yale University.
Hannesson, R. (2013). Exclusive Economic Zone. Encyclopedia of Energy, Natural Resource, and Environmental Economics, 150.
Hardin, G. (1968). The Tragedy of the Commons. Science, 162, No. 3850, pp.1243-1248.
Hatchard, J. L., & Gray, T. S. (2014). From RACs to advisory councils: lessons from North Sea discourse for the 2014 reform of the European Common Fisheries Policy. Marine Policy, 47, 87-93.
Hart, C. (1998). Doing a literature review: Releasing the social science research imagination.
Sage. Geraadpleegd via
https://s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/35996527/Doing_a_L_review.pdf?AWSA ccessKeyId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires=1527773231&Signature=SbNcpAAgbAuzie
Ffk0eucs%2F4esQ%3D&response-content-disposition=inline%3B%20filename%3DDoing_a_Literature_Review_Releasing_the.pdf
Heasman, M., & Morley, A. S. (2017). Earning a Crust? A review of labour trends in UK food manufacturing. Geraadpleegd via https://e-space.mmu.ac.uk/618702/1/Earning-A-Crust-A-review-of-labour-trends-in-UK-manufacturing-Briefing-Paper-2017.pdf
Hope, C. (2017, 10 December). Britain should sign a 'Canada-plus plus plus' trade deal with the EU after Brexit, David Davis says. The Telegraph. Geraadpleegd via
https://www.telegraph.co.uk/news/2017/12/10/britain-should-sign-canada-style-trade-deal-european-union-brext/
House of Commons Library. (2017). Brexit: What next for UK fisheries? Geraadpleegd op 10 November 2017 via http://researchbriefings.parliament.uk/ResearchBriefing/Summary/CBP-7669
House of Lords. (2016). Brexit: fisheries. Geraadpleegd op 8 Oktober 2017 via https://publications.parliament.uk/pa/ld201617/ldselect/ldeucom/78/78.pdf
HM Government (2 februari 2017) white paper: The United Kingdom’s exit from and new partnership with the European Union. Geraadpleegd via
https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/589191/The_Unit ed_Kingdoms_exit_from_and_partnership_with_the_EU_Web.pdf
IJlstra, T. (1992). Development of resource jurisdiction in the ec's regional seas: National eez policies of ec member states in the northeast atlantic, the mediterranean sea, and the baltic sea. Ocean Development and International Law 23(2-3), 165-192.
Jeffery, C., & Wincott, D. (2006). Devolution in the United Kingdom: Statehood and citizenship in transition. Publius: the journal of federalism, 36(1), 3-18.
Khalilian, S., Froese, R., Proelss, A., & Requate, T. (2010). Designed for failure: a critique of the Common Fisheries Policy of the European Union. Marine Policy, 34(6), 1178-1182.
Klijn, E. H. (2008). Governance and governance networks in Europe: An assessment of ten years of research on the theme. Public management review, 10(4), 505-525.
Kooiman, J. ed. (1993) Modern Governance: New Government–Society Interactions, Newbury Park, CA: Sage.
Kreilinger, V., Becker, S., & Wolfstädter, L. M. (2017). Brexit: Negotiation phase and scenarios of a drama in three acts.
Kuhlmann, S., Wollmann, H. (2014). Introduction to comparative public administration.
Cheltenham: Edward Elgar.
Lang, T., Millstone, E., & Marsden, T. (2017). A Food Brexit: time to get real. Geraadpleegd via http://sro.sussex.ac.uk/69300/1/Food%20Brexit%20Briefing%20Paper%20LangMillstoneMarsd en%2016July2017.pdf
Linke, S., Dreyer, M., & Sellke, P. (2011). The Regional Advisory Councils: what is their potential to incorporate stakeholder knowledge into fisheries governance?. Ambio, 40(2), 133-143.
Marks, G. and Hooghe, G. L. (2004) ‘Contrasting Views of Multi-level Governance’ in I. Bache and M. Flinders (eds) Multi-level Governance, Oxford: Oxford University Press.
Meron, T. (1987). The Geneva Conventions as Customary Law. The American Journal of International Law, 81(2), 348-370. doi:10.2307/2202407
Miller, V. (2016). Brexit: impact across policy areas. Geraadpleegd via http://dera.ioe.ac.uk/27171/1/CBP-7213.pdf
Minten, D. (27 februari 2018). Corbyn draait de duimschroeven aan. De Standaard.
Geraadpleegd op 5 maart 2018 via http://www.standaard.be/cnt/dmf20180226_03379576 Minten, D. (20 maart 2018). Extra tijd voor Brexit. De Standaard. Geraadpleegd op 25 maart 2018 via http://www.standaard.be/cnt/dmf20180319_03418238
Müftüler-Bac, M. (1998). The Never-Ending Story: Turkey and the European Union. Middle Eastern Studies, 34(4), 240-258. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/4283976
Musgrave, R.A. (1959). The Theory of Public Finance: A Study in Public Economy. New York:
McGraw-Hill.
NBB (z.d.). Belangrijkste componenten per bedrijfstak per sector. Geraadpleegd op 6 mei 2018 via http://stat.nbb.be/Index.aspx
Oanta, G.A. (2017). Some Recent Questions Regarding the European Union’s Public Access Fisheries Agreements. In G. Andreone (Ed.), The Future of the Law of the Sea (pp. 45-63).
Rome: Springer international publishing.
OECD (1989). Renewable natural resources: economic incentives for improved management.
OECD.
Orbie, J., & Vos, H. (2016). De Europese Unie. In Carl Devos (Ed.), Een plattegrond van de macht (pp. 596–637). Academia Press.
Orbie, J., & Vos, H. (2014). De Europese Unie. In Een plattegrond van de macht: inleiding tot politiek en politieke wetenschappen (pp. 581-614). Academia Press.
Penas, E. (2007). The fishery conservation policy of the European Union after 2002: towards long-term sustainability. ICES Journal of Marine Science, 64(4), 588-595.
Perraudin, F. (2 juli 2017) UK to 'take back control' of waters after exiting fishing convention, The Guardian. Geraadpleegd via https://www.theguardian.com/environment/2017/jul/02/uk-take-back-control-london-fisheries-convention-michael-gove
Rederscentrale. (2017) Brexit update. Geraadpleegd op 26 februari 2018 via
Rogers, J. (3 augustus 2017). Brexit fisheries BOMBSHELL: Gove vows EU fishermen can STILL use UK waters AFTER divorce, Express. Geraadpleegd via
https://www.express.co.uk/news/politics/836318/Brexit-Michael-Gove-EU-fishermen-UK-waters-Defra-Mike-Hookem
Rothwell, D. R., & Stephens, T. (2016). The international law of the sea. Bloomsbury Publishing.
Salomon, M., Markus, T., & Dross, M. (2014). Masterstroke or paper tiger–The reform of the EU׳ s Common Fisheries Policy. Marine Policy, 47, 76-84.
Schweiger, L. (2010). Working Paper Series: The Evolution of the Common Fisheries Policy:
Governance of a Common-Pool Resource in the Context of European Integration.
Geraadpleegd op 25 Oktober 2017 via
https://eif.univie.ac.at/downloads/workingpapers/wp2010-07.pdf
Shaw, M. M. (2003). Successful collaboration between the nonprofit and public sectors. Nonprofit management and leadership, 14(1), 107-120.
Skynews. (2017). David Davis: We want 'slick' customs arrangements with EU. Geraadpleegd op 5 november 2017 via https://news.sky.com/story/government-proposes-interim-eu-uk-customs-union-after-brexit-10988983)
Sobrino Heredia, J. M. (2017). Research for PECH Committee–Common Fisheries Policy and BREXIT-Legal framework for governance, European Parliament, Policy Department for
Structural and Cohesion Policies, Brussels.[Online]:
http://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2017/601981. IPOL_STU (2 017) 601981_EN. pdf.
Stewart, H. (14 augustus 2017). Brexit: David Davis to set out hoped-for EU customs deal. The Guardian. Geraadpleegd op 5 november 2017 via
https://www.theguardian.com/politics/2017/aug/14/brexit-david-davis-to-set-out-hoped-for-eu-customs-deal
Sturm, R. (2004). Das politische System Großbritanniens. In Die politischen Systeme Westeuropas (pp. 225-262). VS Verlag für Sozialwissenschaften, Wiesbaden.
Suply, G. (2016). Brexit: Een praktisch overzicht van de economische impact op de Vlaamse bedrijfswereld. Voka.
Swati, D., & Sampson, T. (2016). Life after BREXIT: What are the UK’s options outside the European Union? (PAPERBREXIT01). Geraadpleegd op 25 maart 2018, via
http://eprints.lse.ac.uk/66143/1/__lse.ac.uk_storage_LIBRARY_Secondary_libfile_shared_repo sitory_Content_LSE%20BrexitVote%20blog_LEQSPaper26.pdf
Symes, D. & Crean, K. (1995). Historic Prejudice and Invisible Boundaries: Dilemmas for the Development of the Common Fisheries Policy. In: Blake, G. H. et al. (eds.), The Peaceful Management of Transboundary Resources. London: Graham and Trotman.
Trampan, B. & Kraan, M. (2015) Aanpassingen visserijgedrag en –techniek in de tongvisserij in verband met de aanlandplicht. Geraadpleegd op 1 November 2017 via
http://library.wur.nl/WebQuery/wurpubs/fulltext/361041
UN. (3 april 2018). Chronological list of ratifications of, accessions and successions to the Convention and the related Agreements. Geraadpleegd via
http://www.un.org/depts/los/reference_files/chronological_lists_of_ratifications.htm
Van Elsuwege, P. (2017). Tussen interne markt, douane-unie en vrijhandelszone: op zoek naar een model voor de toekomstige economische relaties tussen de EU en het Verenigd
Koninkrijk. SOCIAAL-ECONOMISCHE WETGEVING, 65(5), 182-188.
Van Thiel, S. (2015) Bestuurskundig onderzoek: een methodologisch inleiding (3e ed.). Bussum, Nederland: Coutinho
Walker, W. L. (1945). Territorial Waters: The Cannon Shot Rule. The British year book of international law, 22, 210-231.
Van Elsuwege, P. (2017). Tussen interne markt, douane-unie en vrijhandelszone: op zoek naar een model voor de toekomstige economische relaties tussen de EU en het Verenigd
Koninkrijk. SOCIAAL-ECONOMISCHE WETGEVING, 65(5), 182-188.
Vos, H. (2015). Besluitvorming in de Europese Unie: een survival kit. EU Studies. Leuven:
ACCO.
Vulperhorst, V., Malarky, L., Cornax, M. J., & Lowell, B. (2017). Fishing the Boundaries of Law.
Geraadpleegd via
http://eu.oceana.org/sites/default/files/oceana_fishing_the_boundaries_of_law.pdf
Bijlagen
1. Interview Sylvie Becaus, algemeen directeur Vlaamse Visveiling
1. Kan je kort schetsen hoe de Vlaamse Visveiling werkt? Wordt er vis aangeboden en gekocht door Britse vissers en bedrijven?
De VLV is het verkoopsplatform dat vraag en aanbod combineert. Het is als het ware de bemiddelaar op een publiek platform tussen vrager en aanbieder aangezien het zelf geen vis koopt. Onze veiling werkt met een klok, en de eerste die daarbij afdrukt krijgt de vis.
Dat is dan hetzelfde systeem als bij de groentenveiling dus?
Ja inderdaad, maar ik ken niet veel mensen die op de hoogte zijn van hoe een veiling werkt.
We werken met aucties. Wij bieden voornamelijk producten aan van de Belgische vloot. Vorig jaar was dat 16.500 ton ( voor €66 mln). Daarnaast hebben we ook diverse aanvoer, dat komt van diverse aanbieders. Dat is vornamelijk het VK en Ierland. Dit gaat over 1.500 ton ter waarde van €7.5 mln.
Onze kopers zijn voornamelijk kopers uit de Benelux. Maar afhankelijk van welke vis zijn er bepaalde segmenten kopers belangrijker. We hebben de industriële vis (pladijs, poon,…) en de restaurantvis (tong, lotte, roggen,…) gaan vooral naar de versmarkt, met vooral Belgische kopers voor groothandel. Dit is niet de kleine viswinkel want zij kopen hun vis via de groothandel. En dan hebben we de buitenlandse kopers (benelux beschouw ik als binnenland).
Buitenlandse kopers is vooral Spanjaarden, Italianen… tot Kroatië. Zij kopen specifieke producten aan zoals
Buitenlandse kopers is vooral Spanjaarden, Italianen… tot Kroatië. Zij kopen specifieke producten aan zoals