• No results found

Invloed van sekse, levensfase en opleidingsniveau

5 Samenvatting, conclusies en aanbevelingen

5.5 Invloed van sekse, levensfase en opleidingsniveau

Inleiding

Uit de voorgaande paragrafen is gebleken dat er niet zozeer sprake is van duidelijke verschillen tussen het vrijetijdsgedrag van Turkse en Marokkaanse respondenten, maar eerder van over-eenkomsten. Variabelen als sekse, opleidingsniveau en levensfase lijken hierin een grotere rol te spelen dan verschillen die herleid kunnen worden tot de etnische herkomst van responden-ten. Deze constatering leidt ons tot de vierde, en tevens laatste centrale onderzoeksvraag: Wel-ke verschillen doen zich bij dit alles voor a) tussen jonge mannen en jonge vrouwen, b) tussen alleenstaanden en mensen met een jong gezin, en c) tussen hoger opgeleiden en lager opge-leiden uit de twee etnische groepen die we onderzoeken?

Deze onderzoeksvraag is beantwoord door vrijetijdsprofielen te beschrijven per groep. Al-lereerst wordt aandacht besteed aan de vrijetijdsbesteding in de openbare stedelijke ruimte van Turkse en Marokkaanse mannen. Hierbij wordt een onderscheid gemaakt tussen alleenstaande en getrouwde mannen, en tussen hoog- en laagopgeleide mannen. Bij het schetsen van de vrijetijdsprofielen van de vrouwelijke respondenten wordt hetzelfde stramien gevolgd.

Mannen

Laagopgeleide alleenstaande Turkse en Marokkaanse jongemannen

De laagopgeleide alleenstaande Turkse en Marokkaanse jongeren beschikken in ruime mate over vrije tijd, zowel in het weekend als doordeweeks. Veel van de vrije tijd wordt doorgebracht in de openbare ruimte in de eigen buurt. Pleintjes, voetbalveldjes of gewoon een straat in de buurt zijn locaties waar deze jongeren regelmatig verpozen. Als de eigen buurt hiervoor te wei-nig mogelijkheden biedt of als er afwisseling wordt gezocht, bezoeken ze soortgelijke openbare plekken in andere buurten. Het centrumgebied vormt in veel mindere mate een trekpleister.

Marokkaanse jongeren bezoeken het centrum iets meer dan Turkse jongeren en zij doen dit vooral om redenen van vertier. Op de stedelijke functies van de binnenstad komen de jongeren nauwelijks af. In de openbare ruimte houden de beide groepen zich voornamelijk op in peer-groepen, de Marokkaanse nog meer dan de Turkse respondenten. Hun Turkse of Marokkaanse vrienden kennen ze vaak al lang en het contact is vaak zeer intens. Toch is hun vriendenkring niet volledig cultureel homogeen van samenstelling, in de buurt blijken ze ook veelvuldig in contact te staan met jongeren die een andere herkomst hebben. De respondenten geven aan zeer vrij te zijn in de keuze van vrijetijdsbesteding. De Marokkaanse of Turkse cultuur legt hen

als jonge mannen weinig beperkingen op. Het voornaamste motief voor deze groep om op een bepaalde plek te recreëren of om naar een specifieke openbare ruimte toe te gaan is de aan-wezigheid van vrienden. De locatie of de fysieke kwaliteiten van de plek zijn niet echt van be-lang, de aanwezigheid van vrienden en het gezamenlijk ergens heengaan des te meer. Beide groepen geven aan vrijwel nooit ergens alleen naartoe te gaan of alleen te verblijven. Recreatie vindt vrijwel altijd groepsgebonden plaats. In de vriendengroep zoekt men vooral naar gezellig-heid en ontspanning. Gevoelens van onveiliggezellig-heid zijn hun, hoogst waarschijnlijk beïnvloed door het verblijven in een groep, onbekend.

Hoogopgeleide alleenstaande Turkse en Marokkaanse jongemannen

Net als voor de jongeren met weinig opleiding geldt ook hoogopgeleide alleenstaande Turkse en Marokkaanse jonge mannen dat zij van huis uit weinig beperkingen krijgen opgelegd voor hun leven buiten de deur. In tegenstelling tot de jongens met weinig opleiding, beschikken zij echter over weinig tot zeer weinig vrije tijd. Vooral doordeweeks en in mindere mate in het weekend, is deze groep druk bezet. Dit geldt nog het sterkst voor de hoogopgeleide Turken. De openbare ruimte in de buurt wordt door deze groep zeer weinig bezocht. De pleintjes, veldjes of straathoeken in de buurt zijn geen plekken waar ze zich graag ophouden. De Marokkaanse jongeren bezoeken nog wel af en toe winkels en terrasjes in de buurt, maar over het algemeen geven beide groepen de voorkeur aan het centrum van de stad. Marokkaanse jongeren bezoe-ken daarnaast ook vaak centra van andere grote steden. Bij Turkse jongeren gebeurt dit veel minder. Zij bezoeken hun stadscentrum voornamelijk om functionele redenen, bij de Marok-kaanse jongeren voert het recreatieve element de boventoon.

Terwijl de hoogopgeleide alleenstaande Turkse jongeren merendeels optrekken met land-genoten en in mindere mate met collega's en studievrienden, is het contactpatroon van de Ma-rokkaanse jongeren diverser: zij gaan ongeveer in dezelfde mate om met landgenoten, familie-leden, studievrienden en collega's. Een beschouwing van de motieven om gebruik te maken van de openbare ruimte laat ook een aantal interessante overeenkomsten en verschillen zien.

Beide hoogopgeleide groepen geven aan voornamelijk buiten te vertoeven voor ontspanning.

Mooi weer is daarbij een belangrijk criterium. Ook de aanwezigheid van veel andere mensen wordt door hen belangrijk gevonden. Een motief dat voor beide groepen zwaar telt is de aanwe-zigheid van vrienden. Zowel de Turkse als de Marokkaanse hoogopgeleiden vinden het belang-rijk om in de openbare ruimte goede vrienden te ontmoeten. De gewenste kenmerken van de locatie verschillen echter. Anonimiteit, het recreëren op plaatsen waar men niet herkend wordt, speelt bij beide groepen een bescheiden rol. De Marokkaanse respondenten hechten meer waarde aan de kwaliteit van de openbare ruimte.

Laagopgeleide getrouwde Marokkaanse en Turkse mannen met kinderen

Getrouwde Marokkaanse en Turkse mannen met een lage opleiding hebben in het algemeen zowel in het weekend als op werkdagen weinig vrije tijd. De schaarse vrije tijd die ze hebben wordt soms in openbare gelegenheden (café, koffiehuis e.d.) in de eigen buurt doorgebracht.

De publieke buitenruimte in de buurt wordt daarentegen zeer weinig bezocht. Straten, pleintjes en veldjes in de woonomgeving zijn geen pleisterplaatsen voor deze groep. In de openbare ruimte wordt de tijd veelal doorgebracht met het gezin en deze bestaat dan voornamelijk uit functioneel winkelen in de buurt of het centrum van de stad. Het bezoeken van een andere stad behoort niet tot de gewoontes. Wat opvalt is dat deze groep mannen in de vrije tijd vrijwel uit-sluitend omgaat met mensen van dezelfde culturele signatuur. Men zoekt vrienden en familiele-den uit het eigen herkomstland op.

Als een keer voor recreatieve doeleinden gebruik wordt gemaakt van openbare ruimtes, dan is dat om tijd met de kinderen (dit is vooral voor Turkse mannen van belang) en met vrien-den door te brengen. Een goede kwaliteit van voorzieningen behoort niet tot de primaire over-wegingen om naar een specifieke openbare ruimte te gaan. Gevoelens van onveiligheid doen er bij de Turkse mannen wel toe. In tegenstelling tot de Marokkaanse mannen, hebben zij erva-ring met onveilige plekken in de buurt en het centrum van de stad. Deze locaties worden bij familie-uitjes bewust gemeden met het oog op de kinderen. Het belangrijks motief van de Ma-rokkaanse mannen om gebruik te maken van openbare ruimte is de behoefte aan ontspanning en het genieten van mooi weer.

Hoogopgeleide getrouwde Marokkaanse en Turkse mannen met kinderen

Ook de getrouwde Marokkaanse en Turkse mannen met een hoge opleiding hebben weinig vrije tijd. Vooral doordeweeks is vrije tijd zeldzaam. In het weekend hebben de mannen, de Marokkanen meer dan de Turken, iets meer vrije tijd. Deze mannen zijn geen reguliere gebrui-kers van openbare ruimtes. In het straatbeeld van de eigen woonomgeving zijn zij grotendeels afwezig. Het centrum van de eigen stad is nog de belangrijkste bestemming. De Marokkaanse mannen bezoeken met enige regelmaat ook centra van andere grote steden. De voornaamste bezigheden in de centrumgebieden zijn winkelen (met het gezin) en terrasbezoek. Met dit neer-vlijen op terrassen onderscheiden ze zich wel van de getrouwde Turkse en Marokkaanse man-nen met een lagere opleiding. Bij terras- en cafébezoek gaan de manman-nen alleen op pad en wordt afgesproken met vrienden en collega's. In tegenstelling tot de getrouwde mannen met een lagere opleiding die voornamelijk met 'landgenoten' omgaan, ziet het omgangspatroon van de hoger opgeleide getrouwde mannen er dus gevarieerder uit. Naast de eigen gezinsleden en mensen van dezelfde culturele signatuur, wordt ook het gezelschap gezocht van collega's en oude studievrienden.

De belangrijkste motieven om in de schaarse vrije tijd gebruik te maken van openbare ruimtes is de aanwezigheid van vrienden en een goede kwaliteit van voorzieningen. Deze groep blijkt een kritische consument te zijn van openbare plekken en heeft bijvoorbeeld geen bezwaar te-gen een wat langere reistijd. Het ontwijken van sociale controle speelt ook een rol. Met name de Marokkaanse mannen geven aan in de openbare ruimte bewust op zoek te zijn naar anonimi-teit: het niet herkend worden door (Marokkaanse) bekenden. De veiligheid of onveiligheid van bepaalde plekken wordt niet in de overweging meegenomen. Vooral mooi weer en een be-hoefte aan ontspanning zijn motieven om het huis te verlaten en met vrienden of het gezin te recreëren in openbare ruimtes.

Vrouwen

Laagopgeleide alleenstaande Turkse en Marokkaanse vrouwen

Turkse en Marokkaanse jonge vrouwen met weinig opleiding en zonder partner, blijken vooral in het weekend vrije tijd te hebben. Doordeweeks wordt veel tijd besteed aan studie, een bijbaan-tje en het helpen in de huishouding. Bijna nooit wordt de vrije tijd in de openbare ruimtes van de eigen buurt doorgebracht. Voor de Marokkaanse vrouwen geldt dit nog sterker dan voor de Turkse. De voornaamste bezigheid van het publieke domein bestaat uit winkelen met vriendin-nen in het centrum van de stad, en incidenteel in de eigen buurt. Het shoppen heeft soms een functioneel karakter, maar vaker geldt het als een manier van ontspanning. Tijdens het winkelen wordt er voornamelijk omgegaan met meisjes/vrouwen van dezelfde culturele origine. Deze vriendinnen kennen ze meestal al lang en het contact met deze vrouwen is intensief. Soms zit er een overlap tussen familie en vriendinnen: familieleden (nichten en zussen) zijn regelmatig de beste vriendinnen. Gewinkeld wordt er ook met studievriendinnen oftewel medescholieren.

Dergelijke schoolgroepen zijn meestal cultureel pluriform samengesteld. Voor al deze vrouwen geldt dat ze nooit alleen op stap gaan, van tevoren wordt er afgesproken om gezamenlijk er-gens naar toe te gaan. Het vrijetijdsgedrag wordt, zo zeggen beide groepen, sterk bepaald door hun culturele achtergrond (specifieker gesteld: de opvattingen over de rol van vrouwen). Voor de Marokkaanse vrouwen geldt dit nog sterker dan voor de Turkse vrouwen.

Naast de winkels en het gezelschap van hun vriendinnen is de aanwezigheid van veel an-dere mensen een belangrijke reden voor laagopgeleide Turkse en Marokkaanse alleenstaande vrouwen om frequent het centrum van de stad op te zoeken. Ze geven de voorkeur aan open-bare plekken waar veel 'volk' rondloopt, de kwaliteit van de voorzieningen (de winkelstraat) is van ondergeschikt belang. Voor de Turkse vrouwen geldt dat ze soms in de openbare ruimte anonimiteit zoeken. Ze willen niet dat al hun gangen nagegaan worden en willen daarom niet altijd Turkse bekenden tegenkomen. Zowel de Turkse als de Marokkaanse laagopgeleide

vrou-wen gebruiken de openbare ruimte om te ontspannen en te ontsnappen aan de sleur van de week.

Hoogopgeleide alleenstaande Turkse en Marokkaanse vrouwen

De hoogopgeleide alleenstaande Marokkaanse en Turkse vrouwen hebben in vergelijking met vrouwen met een lagere opleiding de hele week door een overvloed aan vrije tijd. Deze hoe-veelheid vrije tijd wordt nooit in de openbare ruimte in de eigen buurt besteed. Vrijwel alle tijd die ze buitenshuis doorbrengen wordt gespendeerd in het centrum de stad, waarbij zeer regel-matig centra van andere steden worden bezocht. De voornaamste publieke bezigheid van deze groep vrouwen bestaat, net zoals bij de lager opgeleide vrouwen, uit winkelen. Daarnaast wordt ook regelmatig een terrasje 'gepikt.' De openbare ruimte wordt voornamelijk bezocht in het ge-zelschap van vrouwen met eenzelfde culturele achtergrond, bij de Turkse vrouwen is dit zeer sterk het geval. Een overlap tussen familie en vriendinnen is bij de hoogopgeleide alleenstaan-de vrouwen niet aanwezig. Naast vriendinnen uit alleenstaan-de eigen kring gaan ze ook regelmatig om met medestudenten. Deze laatstgenoemde vriendengroep bestaat uit vrouwen met verschillende culturele achtergronden. Voor zowel de Marokkaanse als de Turkse hoogopgeleide vrouwen geldt dat het contact met hun Turkse of Marokkaanse vriendinnen intensiever en langduriger is dan de vriendschap met medestudenten.

Bij het opzoeken van centrumgebieden speelt de aanwezigheid van vriendinnen en in min-dere mate de aanwezigheid van anmin-dere mensen een belangrijke rol. De vrouwen ontmoeten elkaar niet in het centrum, maar gaan er gezamenlijk naar toe. Een belangrijk motief om niet in de eigen buurt te recreëren is het gebrek aan privacy. Het teveel aan sociale controle in de woonomgeving wordt als onwenselijk ervaren, de anonimiteit van het recreëren in het centrum heeft de voorkeur.

Laagopgeleide getrouwde Marokkaanse en Turkse vrouwen met kinderen

Getrouwde Marokkaanse en Turkse vrouwen met een lage opleiding beschikken gedurende de week over weinig vrije tijd. De vrije tijd die deze vrouwen hebben wordt, door de Turkse vrou-wen meer dan door de Marokkaanse, soms in de openbare ruimte besteed. De openbare ruimte is grotendeels beperkt tot de eigen woonomgeving en dan met name straten, speeltuintjes en het buurtwinkelcentrum. De Turkse vrouwen maken af en toe ook gebruik van het centrum van de stad, al is dit vrijwel uitsluitend om functionele redenen. Voor beide groepen vrouwen geldt dat ze de openbare ruimte voornamelijk functioneel gebruiken, om te winkelen of om de kinde-ren naar school te bkinde-rengen. Het bezoek aan een buurtspeeltuin, iets wat veelvuldig wordt ge-daan, komt voort uit een mix van functionele en recreatieve motieven. Het primaire doel van een dergelijk bezoek is het laten spelen van de kinderen en een nevendoel is het ontmoeten van andere Turkse of Marokkaanse vrouwen. In de openbare ruimte gaan deze vrouwen vrijwel

uitsluitend om met vrouwen van dezelfde culturele signatuur en met familie of gezinsleden. De kring waarin zij zich bewegen is sterk cultureel homogeen.

Zowel de Turkse als de Marokkaanse vrouwen hechten waarde aan de aanwezigheid van veel andere mensen op openbare plekken. Drukke winkelcentra of markten worden veel be-zocht en locaties waar weinig mensen komen, worden vermeden. Ruimtes worden dus gese-lecteerd op veilige drukte. Sommige vrouwen hechten ook aan anonimiteit, aan het ontbreken van sociale controle in de openbare ruimtes: de aanwezigheid van veel andere mensen wordt mede daarom positief gewaardeerd. Aan de kwaliteit van de voorzieningen worden minder ei-sen gesteld.

Hoogopgeleide getrouwde Marokkaanse en Turkse vrouwen met kinderen

Ook de hoogopgeleide Marokkaanse en Turkse getrouwde vrouwen hebben weinig tijd voor zichzelf. De Marokkaanse vrouwen beschikken over iets meer vrije tijd dat de Turkse vrouwen, dit geldt voornamelijk voor het weekend. Ondanks de relatieve schaarste aan vrije tijd, zijn deze vrouwen frequente gebruikers van openbare ruimtes. Zij zoeken vooral het centrum van de stad op. De Marokkaanse vrouwen doen, in tegenstelling tot de Turkse vrouwen, ook regelmatig het centrum van een andere grote stad aan en ze zijn ook niet geheel afkerig van een bezoek aan de eigen buurt. De belangrijkste activiteit is het winkelen, zowel om recreatieve als om functio-nele redenen. Ook terrasbezoek behoort tot de gewoontes van deze getrouwde hoogopgeleide vrouwen. Winkelen en het bezoeken van terrasjes wordt gedaan met het gezin, maar ook met verschillende vrienden, kennissen en familie. Ondanks het feit dat de vrouwen in de openbare ruimte veel omgaan met vrouwelijke (ex)studie-genoten en met collega's met diverse culturele achtergronden, is het contact bij beide groepen het meest hecht met vrouwen met dezelfde culturele herkomst. Deze culturele 'verwantschap' blijft een belangrijke rol spelen, ook als zich andere mogelijkheden hebben aangediend. De voornaamste reden waarom de vrouwen het huis uit gaan is om tijd met het gezin door te brengen. Bij het kiezen van een bepaalde locatie, zijn de aanwezigheid van vriendinnen en van veel andere 'onbekende' mensen van belang. De aanwezigheid van 'veel onbekende mensen' geeft de vrouwen een gevoel van veiligheid en tevens een gevoel van anonimiteit. Vooral de Marokkaanse vrouwen hechten veel waarde aan het anoniem zijn, het niet herkend worden. Daarnaast zijn de Marokkaanse vrouwen ook kri-tisch voor wat betreft de kwaliteit van de openbare ruimte. Zij zijn bijvoorbeeld bereid om te reizen naar een andere stad als de voorzieningen daar beter zijn.

5.6 Conclusies

In de hier gepresenteerde conclusies worden de in hoofdstuk 5 weergegeven resultaten geïn-terpreteerd. De meeste conclusies hebben betrekking op ruimtelijke interacties, motieven van vrijetijdsgedrag en de verschillen tussen groepen. De conclusie over de kwaliteit van de fysieke ruimte en bewonersinitiatieven heeft betrekking op de fysieke ruimte en het gebruik daarvan.

Interactie en integratie

In de openbare ruimte worden nauwelijks nieuwe contacten gelegd. Globaal gezien besteden verschillende groepen respondenten (sekse, leeftijd, levensfase, etniciteit) hun vrije tijd in de openbare ruimte niet mét elkaar, maar náást elkaar. Samenzijn, maar ook anonimiteit is een veelgehoord motief. Dit betekent niet per definitie dat er geen sprake is van integratie. Als men integratie ‘smal’7 opvat, als men uitsluitend gemengde activiteiten hieronder schaart, zou men het "anderen zien" en het "aan elkaar snuffelen" kunnen beschouwen als een eerste stap rich-ting integratie.

Als men een bredere definitie van integratie hanteert, waar ook sociale verbanden met een meer homogeen karakter qua etniciteit of sekse onder vallen, dan draagt de vrijetijdsbesteding met elkaar hieraan zeker bij. Deze bevordert de sociale cohesie.

Opleidingsniveau, interactie en integratie

Zoals eerder geconstateerd, brengen hoogopgeleide Turken en Marokkanen hun vrije tijd in de openbare stedelijke buitenruimte door met een gemêleerder gezelschap dan laagopgeleide respondenten met dezelfde etnische achtergrond. Hoogopgeleide respondenten trekken in hun vrije tijd op met collega’s, medescholieren of -studenten en soms met hun buren. Deze groepen bestaan uit autochtone Nederlanders en Nederlanders van verschillende culturele origine. Dit duidt erop dat de hoogopgeleide Turken en Marokkanen meer geïntegreerd zijn in de samenle-ving, zeker als men uitgaat van de ‘smalle’ definitie van integratie. Met een stijgend opleidings-niveau zou integratie dus toenemen. Het aantal hoogopgeleide allochtonen in Nederland is echter nog beperkt. Het is dan ook niet geheel duidelijk of Turken en Marokkanen met een hoog opleidingsniveau bij meer keuze hun vrije tijd toch liever doorbrengen met andere hoogopgelei-de allochtonen met hoogopgelei-dezelfhoogopgelei-de etnische achtergrond.

7 Zie voor de opvattingen over integratie ook hoofdstuk 6.

Opleidingsniveau en ruimtegebruik

Met name laagopgeleide alleenstaande mannen, mannen met kinderen en laagopgeleide moe-ders zijn aangewezen op de buurt. De andere groepen, en met name de hoogopgeleiden heb-ben een groter actieradius en daarmee meer ruimtelijke keuzemogelijkheden in hun vrijetijds-gedrag.

Discriminatie

Tijdens het onderzoek is geen één keer melding gemaakt van discriminatie tijdens de vrijetijds-besteding in de openbare stedelijke ruimte. Ook onderlinge discriminatie is niet genoemd. De segregatie tussen autochtonen en allochtonen hoeft niet per definitie te duiden op discriminatie of bewust vermijdingsgedrag: mensen met dezelfde etnische herkomst praten nu eenmaal ge-makkelijker met elkaar. Bovendien zijn de mogelijkheden om autochtonen in de eigen woonwijk te ontmoeten beperkt als mensen gehuisvest zijn in buurten waar met name allochtonen wonen.

Tijdens het onderzoek is geen één keer melding gemaakt van discriminatie tijdens de vrijetijds-besteding in de openbare stedelijke ruimte. Ook onderlinge discriminatie is niet genoemd. De segregatie tussen autochtonen en allochtonen hoeft niet per definitie te duiden op discriminatie of bewust vermijdingsgedrag: mensen met dezelfde etnische herkomst praten nu eenmaal ge-makkelijker met elkaar. Bovendien zijn de mogelijkheden om autochtonen in de eigen woonwijk te ontmoeten beperkt als mensen gehuisvest zijn in buurten waar met name allochtonen wonen.