De tweede onderzoeksmethode die is toegepast betreft interviews. Er is gekozen voor semi-
gestructureerde diepte-interviews met betrokkenen. Van te voren is er een vragenlijst samengesteld (bijlage 4) gebaseerd op vijf hoofdthema’s. De vijf hoofdthema’s zijn: 1. de ontstaansgeschiedenis van het livebloggen bij de NOS en NRC.nl, 2. de procedure van het livebloggen, 3. de kenmerken van een liveblog bij NOS en NRC.nl, 4. de voor- en nadelen van livebloggen en 5. de toekomst van het genre. Bij ieder van deze thema’s zijn meerdere vragen opgesteld die als leidraad zijn gebruikt bij de vijf interviews. Niet iedere vraag is letterlijk teruggekomen, maar de vijf thema’s zijn leidend geweest bij de interviews met de betrokkenen. De interviews zijn opgenomen door middel van een digitale voice-recorder, zodat bij de verwerking ervan kon worden teruggevallen op de oorspronkelijke opnamen en waardoor de kans op eventuele vertekeningen beperkt is gebleven. (Mortelmans, 2011, 225).
De interviews zijn volgens het zogenoemde verbatim-principe getranscribeerd, een letterlijke weergave van wat er gezegd is op de band. Hierdoor kan het voorkomen dat de transcripts
grammaticale fouten bevatten, evenals verkeerde zinsconstructies, tussenwoordjes en gedrag zoals lachen of kuchen. Hierna zijn de interviews geanalyseerd naar aanleiding van de opgestelde
themalijst en zijn alle meningen gesystematiseerd. De geïnterviewden is gevraagd of ze het transcript naderhand nog voorgelegd wilden krijgen. Alle geïnterviewden hebben aangegeven hier geen
behoefte aan te hebben. De interviews zijn allemaal op band, deze zijn terug te vinden op de CD- ROM in de bijlagen.
3.2.1 NOS
Tijdens het onderzoek is de aandacht gericht op het interviewen van ervaringsdeskundigen rondom het livebloggen. Dit gebeurde in de periode 01-05-2012 t/m 01-08-2012. Er zijn uiteindelijk vijf mensen geïnterviewd en de transcripties hiervan zijn terug te vinden in de bijlagen. In de volgende paragrafen zijn de werkwijze en resultaten verder toegelicht.
De internetredactie is vanaf het begin af aan geraadpleegd om vast te kunnen stellen wie de meest aangewezen personen waren met wie de gesprekken zouden moeten plaatsvinden. Dit gebeurde aan het begin van mijn stageperiode en tijdens mijn stage heb ik deze practitioners benaderd. De criteria hierbij waren vooral de beschikbaarheid en welwillendheid. Voorts zijn meerdere personen die
35 daadwerkelijk zelf livebloggen of met het besluitproces rondom livebloggen te maken hebben
benaderd voor een interview.
Ten behoeve van het onderzoek is er met drie livebloggers gesproken, te weten: Jurjen Boekraad, Harrie van Veen en Sandra Dulkes. Daarnaast heeft er een gesprek plaatsgevonden met de plaatsvervangend chef van de internetredactie, Jens Kraan, om inzicht te verkrijgen vanuit het managersperspectief. Tevens is er gesproken met Bas de Vries, liveblogger, medewerker van NOS Net (het burgeriniatief van de NOS), iemand met veel ideeën over livebloggen binnen de NOS.
De vijf genoemde personen zijn geïnterviewd bij de NOS zelf. Deze interviews duurden gemiddeld tussen de dertig en veertig minuten. Deze interviews zijn opgenomen en verbatim getranscribeerd. Het betroft semi-gestructureerde interviews met daarbij een checklist van punten. Aan alle
geinterviewde personen zijn dezelfde vragen voorgelegd. De geinterviewden is bovendien de mogelijkheid geboden meer ruimte gegeven om hun visie meer specifiek te ontvouwen.
Ten behoeve van het onderzoek is een vragenlijst (bijlage 4) opgesteld met daarbij vijf hoofdthema’s. Deze thema’s zijn 1. de ontstaansgeschiedenis van het livebloggen bij de NOS, 2. de procedure van het livebloggen, 3. de kenmerken van een NOS liveblog, 4. de voor- en nadelen van livebloggen en 5. de toekomst van het genre. Bij ieder van deze thema’s zijn vragen geformuleerd die als leidraad zijn gebruikt bij de vijf interviews.
De vragen betreffen onder meer de functie binnen het mediabedrijf en de rol van de geïnterviewden in het liveblogproces. Daarna zijn de vragen meer toegespitst op de onderzoeksvraag . Vervolgens zijn de vragen gericht op de vijf bovengenoemde thema’s om daarna af te sluiten met enkele slotvragen over het proces. Er is bewust gekozen om aan de geïnterviewden geen bronnen voor te leggen maar juist hun eigen ervaringen aan bod te laten komen. Tijdens de interviews brachten de geïnterviewden zelf al bepaalde liveblogs of gebeurtenissen naar voren.
Het idee achter de vijf thema’s is om zo in kaart te brengen hoe het proces rondom livebloggen eruit ziet en hoe de livebloggers en de mensen die met het besluitvormingsproces te maken te hebben dit ervaren. Tevens wat de betrokkenen als voor- en nadelen zien van het livebloggen en wat hun ideeën zijn voor de toekomst.
Het onderzoek sluit aan op het onderzoek van Thurman & Walters (2012) dat een paar maanden na het afronden van de interviews werd gepubliceerd. In de interviews van Thurman & Walters met The
36 Guardian journalisten richten zij zich op de thema’s productie, het proces, participatie van het publiek en de voor- en nadelen van livebloggen.
3.2.2 NRC.nl
Net als bij de NOS, heb ik bij de NRC.nl ook interviews gehouden. Omdat ik hier geen stage liep heb ik een e-mail gestuurd naar de internetredactie om te vragen of ik de internetchef mocht interviewen over livebloggen. Dit interview vond plaats op 06-02-2012 met Peter van der Ploeg. Tijdens dit interview kwam naar voren dat NRC.nl een paar maanden later, in mei 2012, een proef zouden gaan doen met een liveblog van een week. Gedurende de start van dit experiment ben ik in staat geweest om de aanpak van dit experiment te observeren en om enkele korte interviews te houden met twee livebloggers. Naderhand, op 11-06-2012, heeft er nog een gesprek plaatsgevonden met Lex Boon, één van de bedenkers van het experiment, om de start van het experiment te bespreken en zijn visie hierop te verkrijgen. Tijdens de experiment-week had hij het namelijk zo druk dat een
nabeschouwend gesprek pas twee weken later plaats kon vinden.
Bij deze verscheidene interviews heb ik dezelfde vragenlijst toegepast (bijlage 4) en heb ik de interviews opgenomen en verbatim getranscribeerd. Deze interviews duurden gemiddeld tussen de dertig en veertig minuten. Het betrof semi-gestructureerde interviews met daarbij een checklist van punten. Aan alle geinterviewde personen zijn dezelfde vragen voorgelegd. De geinterviewden is bovendien de mogelijkheid geboden meer ruimte gegeven om hun visie meer specifiek te ontvouwen.