• No results found

gaf hoer soe grote gracie + na den groten staet ende ‖ weelde der naturen van allen dingen, die alsulken staet ende heerlicheit der abdyschap toe behoert, die sie

36c

gaf hoer soe grote gracie

+

na den groten staet ende ‖ weelde der naturen van allen

dingen, die alsulken staet ende heerlicheit der abdyschap toe behoert, die sie

gewonne was Ende ock want sie tot oeltheit der iaren gecomen was ende hoer

nochtans alsoe groet gewelt dede

6)

. Ende was also onsuekelick

7)

in horen eten, als

oft een ionck mensch hadde geweest. Ende sie plach dat alre onbequaemste

8)

wtter

schottelen te nemen, eer een ander toe sach

9)

Datter niemant by te sytten en conde

comen, die so behende

10)

was, dat hij hoer daer in voer conde comen Also dat die

susteren vermyden by hoer te sytten over tafelen. Want sie en condens myt gelijken

+

36d

mode

11)

niet

+

wal verdragen Ende sommyge en mochtens niet lijden

12)

van sericheit

‖ des herten

13)

, als sie gedachten wat sie geweest hadde. Mer hijr was een kint

van vij of viij iaren; dat plach sie te leren. Ende daer pijnde sij hoer by te comen over

tafelen ende dat kint by hoer. Dat kint plach dat beste wtter schottelen

14)

te nemen

na manieren der kinder, die gerne nemen dat sie best mogen. Dat kint plach te

seggen· ‘vrouwe, ic mach die butkens

15)

wal.’ Soe segede die oetmodige vrouwe:

‘lieve kint, etet gy die butkens, ic mach dat vleysch wal.’ Also vlijtich was sie hore

naturen gewelt te doen in allen dingen. Mitten selven kinde hadde sie mennyge

gracie· sie plach hem den psalter te leren. Soe toech

16)

dat kint dan die woerde al

gemelick al

1) ligge. 2) hent,tot.

3) ende - suster; ms. 8849-'59, fol. 228r: et applicuit se ad omnia communia. 4) lie (einde reg.): 25b, 108d, 191a. Verg. Mnl. Wdb. op ‘lie, 2de art.’ 5) Verbeterd volgens 44d: seer grote ende wonderlike dinge. Hs.: wonderlik. 6) ‘hem gewelt doen’,tegennatuurlijk handelen.

7) onsuekelick (= onsoekelick, -lijc),niet veeleischend, niet kieskeurig. 8) dat alre onbequaemste,hetgeen het minst, het onaangenaamst smaakt.

9) eer - toe sach,voordat een ander het zag, het merkte (ms. 8849-'59, fol. 228r: priusquam assidens soror aduerteret).

10) behende,bij de hand.

11) myt gelijken mode (hetz. als ‘lijckmodelijc’, 146b), met een kalm gemoed. 12) en mochtens niet lijden,konden het niet velen.

13) sericheit des herten,droefheid des harten. ons hartzeer. Verg 43d, waar ‘hertseer’ gevonden wordt.

14) schotte (einde reg.).

15) butkens (= botkens), meerv. verkleinw. van ‘butte’ (= botte),bot, been; Lat. os. 16) toech (van ‘tien’,trekken), bracht met moeite uit. Zie Mnl. Wdb. op ‘g e m e l i j c , no

. 2’, waar het woord ‘toech’ metradbraakte? verklaard wordt. Ms. 8849-'59, fol. 228r: male legebat ad irritandum eam.

+

37a

+

willens

1)

. Soe segede die oetmodi- ‖ ge ende sachtmodige vrou: ‘hoe leset gy nu

aldus?’ Doe vragede hoer dat kint sommyge woerde, hoe dat sie toe duytsche

weren. Doe segede sie· ‘lieve kint, dat en weet ic niet.’ Doe segede dat kint weder:

‘hebdy ene abdisse geweest, ende en wete gy dat niet?’ recht oft seggen wolde·

‘wat abdysse hebdy dan gewest!’

- Dit kint plach die roer

2)

te hebben, soe dattet des nachtes vaeke op die camer

3)

most gaen. Soe en wast tot niemant also vry als tot der vrouwen van vreden; die

stont dan op ende genck

4)

myt hem. Als dan dat kint daer lange bleef, soe wachtede

die oetmodige vrouwe seer sachtmodelick ende verduldelick

5)

.

+

37b

- Sie plach dat altaer te decken ende te bereyden

a)

, alsmen mysse

+

solde doen.

Ende ‖ onse eerweerdige vader heer Iohan brinckerinck hadde hoer heyten doen:

wat daer aver bleef van den wijn in die pullen, dat solde sie wt drincken. Op een

tijt waert hoer voer hoer gebreck gesecht voer

6)

elsebe hasenbroecks, die doe

meystersche was, dat sie soe vele scharbiers

7)

ter tafelen druncke. Doe segede

hoer suster elsbe dat sie dat wal

8)

laten moste te drincken. Doe waert die edele

oetmodige vrouwe bedrucket ende segede al weemodelick Dat sie den wijn liever

laten wolde dan dat scharbier: sie voer daer soe wal van.

+

37c

- Sie plach soe vlijtelike te arbeyden, datmen hoer overste cleet wal

+

plach te

wringen

9)

. Sie plach suster griete ‖ kerstkens

b)

te helpen op die

1) al gemelick (knorrig, slecht gehumeurd) al willens, eig. hetzij kwaadschiks hetzij gewillig, dus of het wilde of niet; Lat. nolens volens.

2) roer,buikloop, diarrhée.

3) camer (verg. camerganc),bestekamer, geheim gemak. 4) OPZOOMER,Kl. v. Diep., II, 9: ginck.

5) verduldelick,geduldig.

a) Gedurende het lezen van den miscanon waren de gordijnen, die aan beide zijden van het altaar hingen, toegeschoven (‘dat altaer decken’); onder ‘dat altaer bereyden’ heeft men te verstaan het in orde, in gereedheid brengen van het altaar en van het hierbij behoorende gereedschap. Zie over de voorwerpen, die het altaargereedschap uitmaakten, MOLL, Kerkgesch. v. Ned. vóór de Herv, dl. II, st. iii, Utr. 1869, blz. 159-164.

6) ‘enen voer gebreck gesecht werden voer’ (een term der devoten, herhaaldelijk in ons hs. voorkomende),bij iem. van overtreding, van zonde beschuldigd worden.

7) Zie LÜBBENe. WALTHER,Mnd. Handwörterb.: s c h e r - b ê r , Art Dünnbier, en verg. Teuth.: s c h a r (scher,dun). Lat. tisana.

8) ‘wal’ (einde reg.) behoeft niet veranderd te worden in ‘wat’, gelijk wij zouden kunnen meenen; zie b.v. 118d (ende hij lietet hem soe lange, dat sie wal by gecomen weren, ... zoolang, totdat zij er flink van bovenop gekomen waren) en 119a: Ende doe sie wal worwers (voorwaarts?) gecomen weren.

9) wringen,uitwringen. Door het ‘vlijtelike arbeyden’ was het ‘overste cleet’ (opperkleed; ms. 8849-'59, fol. 228v: interiores vestes) nat geworden van het zweet.

b) Gest. na Paschen van het jaar 1458 (MATTHAEUS, ‘Lijst van Diepenv. zusters’ - in zijneVita .. Elis. v. Heenvliet -, p. 230).

tichlery

1)

die werkluden te dienen Want suster griete begeerde hoer voer yemant

anders

2)

. Ende als sie daer gaen solde, soe vragede sie wie dat myt hoer solde

gaen: of sie die vrouwe van vreden myt hoer nemen solde· soe kreech sie sij myt

hoer.

- Op een tijt was een bruder al merckelike wat vurich, die by den werckluden

3)

plach te wesen. Doe segeden die wercklude tot hem: ‘brueder iacob, gy sijt alte

vurich.’ Doe segede hij: ‘soe gelijck ic der wrouwen

4)

van vreden wal.’ Doe sie die

vrou van vreden hoerden noemen, doe kregen sie grote begeerte hoer te sien. Doe

+

37d

gevyelt eens op een tijt dat

+

die werckluyde gegeten hadden. Doe segen sie doer

een ‖ gat van eenre muren dat sie sat ende las

5)

dat kuut wtten grade, dat sie

verworpen hadden, ende dat sie die at. Doe worden sie soe seer beschemt; ende

verwonderende verwonderden sie hem Dat die edele vrouwe hoere luyde believynge

6)

at, ende worden daer seer in gestichtet

7)

ende etent voert an selven. Dit is een

wonderlick werck godes· dat die edele vrouwe, die wilneer soe derten

8)

ende soe

weeckelick

9)

was ende soe verweent

10)

in horen eten Dat sie cume

11)

den necke van

den herinck mochte eten, dat sie doe at dat die wercklude verworpen hadden. Dat

was die verwandelinge der rechterhant gods

12)

. Mer niet allene hijr in, mer ock in al

+

38a

horen leven heeft god grote dinge myt hoer gewracht. Sie plach der werckluden

+

schottelen te wasschen op horen knien. Ende als men hoer dan segede, of men

daer wat onder leggen wolde Soe segede sie dattet hoer so best puntede

13)

ende

lichter an queme Ende lichte of

14)

daer ock yet

1) op die tichlery; ms. 8849-'59, fol. 228 v: iuxta furnum lapidum. 2) voer yemant anders,boven een ander, wie(n) ook; vóór ieder ander. 3) ‘luden’ staat in margine.

4) wrouwen, d.i. vrouwen. 5) ‘lesen’,verzamelen, oprapen.

6) believynge (zieTijdspiegel, jaarg. 1887, blz. 499), dat wat (over-)blijft, rest. In denz. zin komt in het Mnl. het woord ‘relief’ voor (Lat. reliquiae; Fr. relief), b.v. VERDAM,Die Spiegel der Sonden, dl. II, kol. 26: Dese onseide Lazarum die reli eren (overblijfselen, kliekjes; ongewoon meerv. van ‘relief’) te gheven van sijnre tafelen.

7) ‘in iet, in enen gestichtet werden’ is een term der devoten. 8) derten,dartel, wuft, lichtzinnig.

9) weeckelick, eig.delicaat (verg. ons eene delicate constitutie = eene constitutie die weinig velen kan, die tegen dit en dat niet kan); bij uitbr. verwend. Zie ook 42d.

10) verweent,weelderig. Zie VERDAM,Die Spiegel der Sonden, dl. I (Leid. 1900), blz. 149: Mencsel verweent ende vremde verwe is nyemand schuldich te begherne.

11) cume,ternauwernood; Hd. kaum.

12) ‘Die verwandelinge der rechterhant gods’ (ms. 8849-'59, fol. 227 v: mutacio dextre excelsi) is eene uitdrukking, inzonderheid aan het spraakgebruik der devoten eigen. Op een paar plaatsen komt zij nog in ons hs. voor, o.a. 34a, 142c, meermalen daarentegen in de Colacien van Claus van Euskerken (hs. no. 686 der Provinc. Bibl. van Friesland).

13) ‘punten’,passen, schikken.

was, datmen

1)

daer onder

2)

leggen mochte· Want die hillige armoede was daer seer

groet, welck sie hertelike mynde. Sie plach dat schottelwater op horen schulderen

te dragen daert wesen solde

3)

Ende soe storte siet onder tijden inden boesem, dat

sie over al

4)

nat waert.

- Sie was soe rechte oetmodich ende cleyn in hoer selven, dat sie niet lijden en

mochte datmen sie ‘vrouwe’ heyt. Ende als hoer die susteren ‘vrouwe’ heyten, soe

+

38b

segede sie: ‘ya

5)

vrouwe, ya vrouwe’ Ende segede

+

datmen sie hieten solde· ‘yutte

hermens’ of ‘yutte poetkens’

a)

. ‖ Ende als sie merckte dat dat niet helpen en

mochte· nam siet voer, als men sie ‘vrouwe’ heyte· dat sie liet

6)

, of sies niet en hoerde

Mer als men sie ‘suster yutte’ noemde, soe antwaerde sie guetlick Ende aldus

maeckte sij hoer quijt den namen deser weerdicheit. Want in horen gront

7)

hadde

sie gelecht dat fondement der oetmodicheit

8)

Ende dat bewees al hoer leven ende

wanderinge. Want sie en was niet toenachtich

9)

in woerden noch in gelate· want sie

en plach niet te seggen van horen state noch van edelheit hore geboerten. Mer na

dattet fondament was, soe was ock dat werck des tymmers Want by den

+

38c

oetmodicsten

10)

ende die ongeachtet

+

schenen te wesen Als by ‖ den susteren int

koehuys

11)

ende in der koecken, daer pijnde sie hoer vaste by te comen. Ende

die ynnyge

12)

meghede van den lande plegen des hilligen daghes tot hoer te comen;

den plach sie dan wat guedes te seggen Ende plach hem hoer ‘pater noster’ te leren

ende hoer ‘ave maria’.