Philopater met onrechtvaerdighe gramschap ontsteecken tegen de Ioden, om dat sy niet waren gheweecken (volgens sijn bevel) van haer vaderlijcke Wetten goet: Heeft dies ghedacht sich over de ghevangen te wreecken, Ghebiedende door die meeste wreetheyt te storten haer bloet. Dies elck met tranen laes! Godt aen-roept en valt te voet: Die haer niet alleen verlost door wonder-daden crachtich, Maer verandert oock des Coninckx hert en wreet ghemoet, Dat hy haer bewijst en doet // veel weldaets en liefde sachtich. Met geen minder vreucht (als elck hier door was deelachtich) ontfangh' ick u minn'lijck O jonstighe Cooren-aren:
Ghy die daet'lijc toont dat Liefd' moet blijcken waerachtich: Wilt my den sin uw's Intreets verstandich verclaren;
Balade op den Intrede.
Alle des Spel-coorns Broeders (by wien Trou met blycken) aen alle vry Cam'ren in Hollandt hebben ghesonden een Chaert, die ter bestemder tijt met consts verrycken, Voor de stads Haerlem sullen werden ghevonden in't Boom-rijck hout, om aldaer te dien stonden
te verwachten der Cam'ren Intre met personeringh' soet. Wat deucht oyt wracht (nae des Chaerts vermonden) een Mensch barmhertich liefdich vol deuchden goet: En wat verschricklick quaet een gierich Mensch onvroet. Al 'twelck wy Coorn-aren niet hebben afgheslagen: Maer insonderheyt overgheleyt dat Lijeft blycken moet, Sijn wy tot zulcx versoeck hertlick wel ghenegen, Om den meesten hoop der menschen te beweghen, Dat den troostloosen Armen mocht werden ghetroost. Verclaerend' ons Intrees zin met dit naevolghend' propoost. Ons Heer Christus een leeraer van Godt vercooren, Heeft een claer Exempel der barmhertigheyt voor-ghestelt, 't Welck wy u alhier verthoonen naer behooren:
Als ons Lucas in't thiende Capittel vertelt, Van dees Moordenaren die wreed'lick met ghewelt Hebben ghewont dees Mensche, uyttreckende zijn cleeren, Gaende Van Ierusalem nae Iericho over 'tvelt,
Hem half doot latende, zijn alzoo wech gaen keeren. Deesen Priester hem siende, heeft niet willen salveeren, Maer is oick wech ghegaen, verlatend' in zijn ellent. Desghelijcx deesen Levyt, door een naestigh begeeren
den selven wech passerende, heeft als een onbekent onbeweechlick hem ghelaeten in zijn torment,
Die van dees Moord'naers was ghewondt moordadich: Maer een ander heeft hem aen-ghesien genadich. Desen Samaritaen zijnde zeer veracht
onder der Ioden natie als haeren vyandt, Is den selven wech insghelijck ghereyst onsacht, Al waer hy deesen ghewonden sach leghen uyt verstant: Terstont tot hem gaende met barmhertigheyt wandt, Verbint zijn wonden, Oly en Wyn gaet hy daer in ghieten, Leght hem op zijn Beest als een vriendt playsant: Noch siet men meerder deucht van hem ghenieten,
Brenghend hem ter herbergh', al waer hy de Weerdt gaet hieten sorghe voor hem te draghen: noch daer en boven
ghevende hem twee penninghen, wat hy meer sal verschieten belooft wederom te gheven sonder vertoven.
Dit is een deught waerdich om prijsen en loven, Ghewracht van deesen vreemden Samaritaen, Als wy door dees persoonen u eerst doen verstaen. Nu volcht Christus den rechten Samaritaen reyn, Die ons al hier werdt verthoont door deesen, d'Welck ghecomen is van boven in 's Werelts pleyn, Om ons arme ghewonde menschen te gheneesen: Wy die onder de Helsche Moord'naers mispreesen ghevallen waeren, heeft hy ons daer van bevryt. En noch daeren-boven (als wy moghen leesen) veel Miraculen ghedaen in 'sWerelts cryt, De Blinde maecte hy siende met vlyt:
Den Dooven hoorende; ghenesende oick Vrouwen: Verweckende de Dooden door zijn cracht subyt. Sijns Vaders verborghen wil heeft hy ons entfouwen: Leerende zijn woordt daermen op moet bouwen, Om ons daer door te keeren van alle dwalicheyt, Sijnde een middel tot onsser zalicheyt.
Al dees voor-verhaelde daeden en wercken
hebben zijn twaelf apostelen aenschouw't met ooghen. Deesen Iudas een van zijn vercooren Clercken, Ginc een verradich werc aen zijn Meester betooghen, Hem verraedende, een Heer van al vermooghen, 't Welc hy uyt enckel giericheyt heeft ghewrocht: Want dees heeft hem tot d'Over-priesters gaen vooghen, Sijnde door giericheyt zeer qualicken bedocht,
Hem vraeghende: wat wilt ghy mijn gheven, in-dien ic mocht hem u overleveren, mijn stellende te vrede?
O! verschriclic quaet, die zijn eyghen Meester vercocht, Om dertich silvere penninghen Iudas dit dede:
Met d'Oversten des volcx, en Chrychs-knechten mede heeft hy hem doen vanghen met een cus verradich, Hem ter doot brenghende door verwoetheyt gestadich.
Prince.
Ghy Princelicke toe-hoorders, dit is d'intentie van dees' ons Intrede verthoonende openbaer, Volghend' u Chaerte, maeckende daer van mentie, Van ons Cooren-aren ghepractiseert voorwaer. Biddende 'tselve in danc te willen nemen claer: Laet u beweghen door dees Exempelen wis, Op dat ghy deucht meucht wercken voor en naer, Tot troost van uwen naesten, die in armoed' is, Als u bewesen wert door deesen Samaritaen fris: En verschrict u voor dees giericheyt en wortel quaet, Al waer Iudas in verstrict, en is ghevallen mis vande oprechte leer, dien hy heeft versmaet.
Ontfangt (als voorsz.) hier meed' ons Blasoen, t' uwer baet, 't Is ons begeeren,, om te vereeren,, u ghetrou Pellicanisten, Daer Liefde goet,, en Trou blijcken moet,, sal men niet twisten.