3: Resultaten & Discussie
3.1 DWDD in schemavorm: de uitzending voorop
3: Resultaten & Discussie
3.1 DWDD in schemavorm: de uitzending voorop
De resultaten van de contentanalyse van één week lang DWDD op meerdere platformen zijn samengevat in een schema, zie hiervoor de volgende pagina. Hiermee wordt overzichtelijker gemaakt welke content DWDD in een willekeurig gekozen week verspreidt. Hiertoe is een deel van de uitingen bestudeerd en vervolgens gecodeerd, waardoor er zich langzamerhand verschillende categorieën beginnen te onderscheiden. Deze categorieën zijn niet exclusief, teksten kunnen bijvoorbeeld onder twee categorieën geschaard worden. Ook zijn uitingen als DWDD University en het Pop Up Museum hierin niet meegenomen, aangezien deze in de periode van analyse niet gebruikt werden. Middels het onderscheiden van verschillende categorieën kan alvast meer inzicht gegeven worden wat betreft de verschillende tekstsoorten die DWDD verspreidt en hoe zij hierin rekening houden met het platform.
De eerste categorie die duidelijk wordt, is sturing. DWDD gebruikt vooral Facebook en Twitter om alvast vooruit te blikken op wat er in de aflevering van die avond aan bod zal komen, in de hoop de kijker te prikkelen om te gaan kijken. Doordat Twitter en Facebook met een timeline werken, komen deze berichten gedurende de dag vanzelf op het pad van de mensen die DWDD gevolgd hebben. Ze hoeven niet specifiek naar de website van DWDD toe om te kijken of er al informatie is, maar krijgen deze vanzelf aangereikt. Op Twitter doet DWDD dit door middel van één of twee regels tekst en een foto, waarin de nadruk ligt op het noemen van de namen van de gasten. Hierbij voegen ze ook een linkje naar de website toe, zodat een geïnteresseerde meer hierover kan lezen dan de 140 tekens die Twitter biedt. Met deze doorverwijzing compenseren ze dus voor het ruimtegebrek op Twitter. Per aflevering zijn er, vanwege deze beperkte ruimte per tweet, meerdere berichten. Op Facebook wordt de informatie die wordt gegeven in de meerdere berichten op Twitter gecombineerd in één bericht met bijpassende foto van één van de gasten.
De tweede categorie die duidelijk wordt, is de categorie interactie. Wederom zijn het de platformen Twitter en Facebook die hier een grote rol in spelen. Zij bieden hier ook de mogelijkheid toe. Het is voor kijkers erg makkelijk om te reageren op de berichten van DWDD, bijvoorbeeld op het moment dat DWDD een bepaald persoon zoekt omdat ze hem willen interviewen in de uitzending. Binnen de uitzending op TV wordt ook kort de interactie met het publiek opgezocht, op het moment dat er opgeroepen wordt om suggesties in te sturen voor De TV Draait Door. Om deze suggestie in te sturen is er hulp nodig van een extra medium, het insturen kan namelijk via WhatsApp. Hiermee is dus een extra stap nodig om met het programma te communiceren. Via Twitter en Facebook gaat dit zonder extra tussenstap.
41 Figuur 2: Schematische weergave van de content van DWDD gedurende één week
42 Een categorie die vooral om het verspreiden van de content zelf draait, is de categorie ‘niet op TV, wel online’. Onder deze categorie vallen alle teksten die op een ander platform dan de televisieuitzending verschijnen en ook nog niet op televisie zijn vertoond. De uitzending zelf en content die naar de uitzending verwijst zijn in de meerderheid, en de categorie ‘niet op TV, wel online’ is relatief klein. De televisie-uitzending staat dus centraal. Dit wijst erop dat DWDD te typeren valt volgens de mothership approach (Jenkins, “The Reign…” 246). Dit houdt dus in dat er één uiting het hart van het programma vormt, en dat deze uiting te volgen is zonder dat andere platforms eerst geraadpleegd hoeven te worden ter voorbereiding hierop.
Een categorie die eigenlijk als subcategorie van ‘niet op TV, wel online’ kan worden beschouwd, is de categorie ‘achter de schermen’. Met teksten uit deze categorie geeft DWDD een inkijkje in het maakproces van het programma. Er wordt bijvoorbeeld een korte video gedeeld die toont wat de muzikale gasten in de studio doen voordat de live-uitzending begint, of een foto van het hele team van DWDD. Op deze manier kan het programma een band opbouwen met de kijker door meer persoonlijke content te laten zien wat een meer spontaan gevoel uitstraalt. Door dit op Instagram Stories te doen, waar de video of foto na 24 uur weer verdwijnt, voelt dit nog meer als een exclusief inkijkje in de wereld van De Wereld Draait Door.
De laatste categorie is de categorie ‘Gemist’. In deze categorie vallen alle teksten die aandacht vragen voor eerder uitgezonden afleveringen en losgeknipte fragmenten uit de uitzending op sociale media, en deze video’s zelf. Via sociale media wordt de kijker erop geattendeerd dat de aflevering zowel in delen als integraal terug te kijken is. In deze berichten worden vaak de hoogtepunten van de aflevering uitgelicht om de kijker aan te sporen deze nog eens terug te kijken. Ook dit onderdeel zal later nog verder toegelicht worden.
Het onderscheiden van deze verschillende categorieën maakt dus duidelijk dat de uitzending centraal staat. Andere platformen worden onder andere gebruikt om kijkers nieuwsgierig te maken naar de komende uitzending, of ze te wijzen op de hoogtepunten van de voorbije aflevering en deze terug te kijken. De content die niet in de uitzending aan bod komt maar wel online, sluit aan bij de onderwerpen die aan bod komen in de uitzending en bieden hierbij uitbreiding en verdieping. Ook worden de platformen die hiervoor geschikt zijn, zoals Facebook en Twitter, gebruikt voor interactie met de kijker. Instagram wordt juist weer ingezet voor kijkjes achter de schermen. DWDD houdt dus enigszins rekening met het type platform bij het verdelen welke content waar verschijnt. De kennis die met deze indeling in categorieën opgedaan is, kan vervolgens weer ingezet worden bij de verdere bestudering van DWDD.
43