Voor het interpreteren van de data die aan de hand van de Babbelbox verzameld is, wordt gebruik gemaakt van thematische analyse (TA). Er wordt voor thematische analyse gekozen omdat de verzamelde data uitgebreid en gevarieerd zijn, waardoor een onderverdeling per thema tot een efficiëntere analyse kan leiden zonder het overzicht te verliezen. Thematische analyse is een methodiek die gebruikt wordt om patronen of thema’s te identificeren, analyseren en rapporteren (Braun & Clarke, 2006).
Een van de voordelen van thematische analyse is de flexibiliteit. Thematische analyse is niet gebonden aan een reeds bestaand theoretische kader en kan dus binnen verschillende theoretische kaders gebruikt worden. Vanuit het brede theoretische kader zijn er verschillende uitvoeringen mogelijk van de methode. Door zijn theoretische vrijheid biedt thematische analyse de mogelijkheid om een rijk en gedetailleerd, maar toch complex gegevensbestand te ontwikkelen (Braun & Clarke, 2006).
De analyse gebeurt in zes stappen, die door Braun en Clarke (2006) duidelijk in volgorde opgesomd worden en eindigen bij het schrijven van een rapport. Doch is de overlapping tussen de verschillende fases duidelijk. In de praktijk kunnen de verschillende fases gelijktijdig voorkomen. Tijdens het uitvoeren van een thematische analyse kan een onderzoeker heen en weer bewegen tussen fasen. Dit is geen teken dat de analyse slecht verloopt, maar heeft als doel de analyse te verbeteren door meerdere stappen in de analyse te controleren. Het is met andere woorden geen lineair, maar een recursief proces waarbij er heen en weer kan bewogen worden waar nodig. Schrijven maakt integraal deel uit van de
29
analyse. Schrijven vangt al aan in fase een met het noteren van ideeën en mogelijke coderingsschema’s en loopt door gedurende het hele proces (Braun & Clarke, 2006). Hieronder worden de verschillende stappen kort toegelicht.
3.4.1. Vertrouwdheid met de gegevens
Bij thematische analyse is het erg belangrijk dat er gebruik gemaakt wordt van letterlijke transcriptie. Thematische analyse focust zich namelijk eerder op wat er gezegd wordt en minder op de manier waarop iets gezegd wordt. Transcriptie mag niet gezien worden als een tijdrovend en nutteloos werk. Het is noodzakelijk om zich als onderzoeker actief te engageren met het verzamelde onderzoeksmateriaal en zich op die manier vertrouwd te maken met de data (Howitt, 2010). Om familiariteit op te bouwen met de data werden de gegevens verzameld en getranscribeerd door de onderzoekster. Verder werden de video-opnames herhaaldelijk bekeken en werd het transcriptiemateriaal meerdere keren herlezen om te verzekeren dat de nadruk op de participant blijft.
3.4.2. Het generen van een initiële codering
Braun en Clarke (2006) raden aan om elke regel te coderen, zodat de onderzoeker aan de slag gaat met de details van de data in plaats van met de brede reikwijdte van de gegevens. Met codering gaat de onderzoeker een label toekennen met als doel de inhoud van een regel te beschrijven. In deze fase wordt met ander woorden alles genoteerd wat de onderzoeker interessant vindt (Howitt, 2010).
De onderzoeker dient er zich van bewust te zijn dat coderingen en thema’s zich niet bevinden in de data als zodanig, maar ontstaan in het samenspel tussen de data en het werk dat de onderzoeker investeert in de data-analyse. Belangrijk is dus dat er steeds een duidelijke link bestaat tussen wat de respondent daadwerkelijk gezegd heeft en de toegekende code (Howitt, 2010). Om zo dicht mogelijk bij de ervaring van de participant te blijven, probeert dit onderzoek zo dicht mogelijk te blijven bij de beschrijvingen en het taalgebruik van de participant. Dit onderzoek tracht zoveel mogelijk data-gedreven te zijn. Dat wilt zeggen dat de data werd gecodeerd zonder dat ze moesten passen in een welbepaald kader. Het meermaals lezen en herlezen van de data draagt hiertoe bij.
3.4.3. Het zoeken naar overkoepelende thema’s op basis van de codering
In de volgende stap bekijkt de onderzoeker of de codes ondergebracht kunnen worden onder een overkoepeld thema. In deze stap is het streefdoel het beknopt en kernachtig weergeven van belangrijke elementen. Noodzakelijk bij deze fase is om te erkennen dat deze thema’s niet enkel de originele gedachten van de participant bevatten, maar ook de interpretatie van de onderzoeker (Howitt, 2010). Ondanks de theoretische voorkennis van de onderzoeker, is er in dit onderzoek getracht om zo dicht mogelijk bij de ervaringen van de participanten te blijven.
30
3.4.4. Het herzien van deze thema’s
De vierde stap betreft het verder verfijnen van de verschillende thema’s. Tot hiertoe zijn al enkele voorlopige thema’s ontwikkeld die helpen om de gegevens te begrijpen. Afhankelijk van de omstandigheden is het mogelijk dat deze thema's in deze fase nog niet volledig zijn afgebakend of net heel verfijnd zijn omschreven. Het is dus essentieel om deze thema's te onderzoeken in het licht van de oorspronkelijke gegevens. Dit houdt in dat de verschillende codes die bij een thema worden ondergebracht op een logische en betekenisvolle manier moeten samenhangen (Howitt, 2010).
3.4.5.
Het benoemen en definiëren van de thema’s
Bij deze fase moet de essentie van elk thema kort en duidelijk kunnen worden weergegeven. Daarbij was het belangrijk na te gaan of er voldoende heterogeniteit is tussen de verschillende thema’s. Dit houdt in welke mate een bepaalde thema voldoende conceptueel kan onderscheiden worden van andere thema’s. Eveneens is het belangrijk dat er voldoende homogeniteit is binnen een thema (Howitt, 2010).
In deze stap van analyse is het opnieuw heel erg aangewezen dat de onderzoeker praat met anderen over zijn/haar ideeën. Dit kan helpen om zicht te krijgen op andere perspectieven, maar ook om een beter zicht te krijgen op het identificeren van de eigen ideeën.
Bij het ordenen van codes in overkoepelende thema’s is het handig om visuele representaties te gebruiken (Braun & Clarke, 2006). Op basis van het getranscribeerde onderzoeksmateriaal werd een boomstructuur opgesteld. Op deze boomstructuur werden de overkoepelende thema’s geplaatst en van daaruit werden er lijnen getrokken naar de eventuele subthema’s die daaronder passen. Hierdoor ontstond er een duidelijk overzicht van de indeling.