MAN 1
Ik moet zeggen, ik lees zelf niet zoveel, ik ben van opleiding opvoeder. Euh, ik heb op latere leeftijd nog een graduaat orthopedagogie gedaan en euhm, ik heb zelf drie kinderen, een dochter van 22, een zoon van 13 en één van 10 en ja, ik zou dus zogezegd moeten weten hoe dat het moet hé, opvoeden. Maar ik lees daar niet zo heel veel over, die boekskes die ze dan thuis meebrengen, gelijk Klasse enzo. Mijn echtgenote die volgt dat op de voet. En wij hebben alletwee zo wat onze ideeën over opvoeding en euh, hetgeen algemeen wordt gezegd zo van dezelfde lijn volgen enzo, alhoewel inconsequent opvoeden ook opvoeden is, en als ik bijvoorbeeld niet akkoord ga met een manier van opvoeden of van denken van mij echtgenote dan zeg ik dat ook en ik maak daar ook wel een onderscheid in. We hebben bijvoorbeeld wat problemen met die jongste van 10 jaar, alléz, ik zo niet, maar mijn echtgenote heeft er heel veel problemen mee gehad en misschien nu nog en daarvoor zijn we dus naar digizone gegaan, via verwijzing van school en clb, een jaar later konden we daar pas terecht. En daar kwamen heel interessante zaken uit eigenlijk.
Lees je er zelf nog aanvullend iets over?
Ik ben eigenlijk zelf zo een beetje bezig rond verslaving enzo en daar lees ik eigenlijk meer over.
Maar dat is dan in functie van uw werk eigenlijk?
Ja, van hetgeen ik wil gaan doen ja.
En die tijdschriften gelijk Klasse enzo, lees je dat dan soms?
Af en toe pak ik dat eens vast. Maar ik moet wel toegeven dat ik daar niet zo bezeten van ben. Alléz, dat is allemaal wel goed en wel, daar staan heel veel praktische dingen in en ja, ideeën over opvoeding veranderen ook wel heel veel enzo hé. Alléz, in mijn opleiding, ik ben afgestudeerd in juni 2004, daar hebben we het de hele tijd over opvoeding gehad hé. Een opvoeder moet ook wel flexibel zijn en zijn ideeën kunnen aanpassen, veranderen enzo, zichzelf in vraag durven stellen, dat doe ik allemaal wel hé.
Wat vind je dan eigenlijk van hetgeen bijvoorbeeld in die Klasse staat?
Ik vind dat wel nuttig, heel concreet, praktische zaken meestal, ja, dat is niet slecht. Of dat ik daar iets aan heb, dat is iets anders hé. Bijvoorbeeld die jongste is dan gediagnosticeerd als iemand met aandachtsstoornissen en ADHD en daar staat dan wel regelmatig iets van in.
Maar alléz, ik euh, hetgeen dat ik dan van ADHD weet dat is dan van mijn opleiding enzo, die stages, ok, dat is aanvullend, maar ik doe daar dan niet genoeg moeite voor misschien.
Moest je die opleiding niet gehad hebben, zou je dan meer zoiets vastnemen?
Pff, dat hangt er een beetje vanaf hé, van de interactie met mijn echtgenote, de mede-opvoeder en mezelf in verband met die kinderen. Want euh, we komen bijvoorbeeld uit totaal verschillende contexten. Ik kom uit een gezin van 8 kinderen en zij uit een gezin van 2
kinderen, dus die vaardigheden die wij moesten hebben om in het gezin te hanteren die zijn helemaal anders dan die van haar hé. Ieder heeft natuurlijk zijn ding, en alles hangt ook af van de mate waarin dat iemand zich daaraan wilt aanpassen. Mijn echtgenote leest ongelooflijk veel van die zaken, maar in welke mate dat zij zichzelf aanpast aan hetgeen zij leest, dat is een andere zaak.
Praat zij met u over hetgeen ze gelezen heeft?
Weinig eigenlijk. Dus ik denk ook niet dat er dan zo’n spectaculaire zaken of veranderingen uit de bus komen. Maar we hebben wel al vanalles gedaan, we zijn zo eens naar informatie-avonden geweest in het school. Ik ben dan zo een maniak in het noteren van alles zo. In die opleiding ook, ik kan die opleiding aan de hand van mijn notities helemaal terug samen stellen. Ik was den oudste van heel dat spel daar, dus dat waren allemaal jongere maskes gelijk als gij, in het volwassenenonderwijs dan, via de VDAB. Ik kom eigenlijk uit de privésector en dat bedrijf is gesloten of overgekocht en ik heb me laten ontslaan en ik wou iets helemaal anders doen. En dan heb ik via de VDAB graduaat orthopedagogie gedaan. Ik noteer heel veel, en ik ben daar heel snel in en dat heb ik eigenlijk altijd als ik zo informatie-opdrachten enzo volg, ok ik doen dat wel, maar meer doe ik er niet mee, dat zit allemaal geklasseerd. Ik heb zo nog al sterke ideeën eigenlijk op gebied van opvoeding en ik welke mate dat dat dan beïnvloedbaar is als ge 52 jaar zijt, das niet simpel. En pas op, mijn kinderen die doen het niet slecht hé. Ik denk dat euh, dat is dus bij digizone uitgekomen, dat er ongelooflijke verschillen zijn tussen ons, opvoedingsideeën en opvoedingsstijlen, tussen mijn echtgenote en mij, maar dat gaat ook, we zijn al 25 jaar getrouwd dus euh…
Wat vind je dan van die informatie-avonden? Haal je daar meer uit dan uit de literatuur?
Dat is rechtstreekser natuurlijk hé, dan kan je vragen stellen enzo. Ja, ik zie dat natuurlijk altijd wel een beetje met die opleidingachtergrond hé. Ik hang daar nu wel niet de orthopedagoog uit, ik laat dat gewoon over mij komen, maar ik heb daar ook wel mijn vragen bij ze, bij hetgeen ze daar allemaal durven zeggen. Die moeders dan allemaal, die bezorgde moeders, als het dan over vanalles gaat, drugspreventie bijvoorbeeld, ik ben eigenlijk zelf een beetje gespecialiseerd in verslaving. En daar zitten ook zeker opvoedingsaspecten achter. Want euh, alléz ja, dat is eigenlijk het eerste dat je als opvoeder doet na zo’n opleiding, euh, de tegenstelling tussen nurture en nature, wat is van uzelf en wat is er via opvoedingscontexten meegegeven en die discussie is er één zonder einde. Maar in contacten die ik leg rond verslaving heeft dat wel zijn invloed, dat zouden we moeten meepakken vanuit de jeugd enzo, maar het gaat eigenlijk over het nu en de toekomst en hoe ze daar mee omgaan. En daar heb ik ook heel expliciete ideeën in en euh, ik heb stages gedaan enzo in die wereld en tegen veel zaken zet ik mij wel wat af, ik heb zo meer een individuele aanpak, en euh…
Werk je dan in een instelling ofzo?
Neenee, ik ben, ik moet, ik ga eigenlijk een zelfstandige praktijk opstarten binnen x-aantal tijd. Maar ik ben eerst zo nog wat aan het oefenen en dat gaat heel goed.
Praten jullie dan soms met elkaar over jullie ideeën over opvoeding en hetgeen je gelezen hebt?
Ja, we praten erover, ge kunt niet anders hé. Als er iets op uw lever ligt, moet ge dat direct zeggen. Als het gaat over toegeven in opvoeden, kinderen hun grenzen leren kennen en bevestiging en kunnen onderhandelen enzo. Ik ben volgens mijn echtgenote de ‘te begrijpende’, ik onderhandel lang, en dat contrast komt bij die psycholoog van digizone geweldig tot uiting. Dat ze soms het idee heeft dat die kleine van 10 jaar den baas is omdat dat iemand is die heel ongeduldig is en die heeft een concentratiestoornis en zijn wil wilt hij wel opleggen natuurlijk. Maar ik leg me bij die jongen neer, zijn argumentatie is ook fantastisch, hoogbegaafd en ik hou er rekening mee met wat er allemaal gebeurt hé. Ik pak het misschien te veel op voor dat manneke, omdat die nogal wat tegenstand ondervindt zo, die is heel actief en mijn vrouw en dochter die moeten zo wat traag wakker worden en dan begint het al hé. Die kerel zit vol leven enzo en ik vind dat dan ook heel erg dat dat gefnuikt wordt hé die levendigheid. Ik heb hiernaast een drumstel voor hem gezet, dat hij zich daar toch kan uitleven. Maar hij blijft heel actief, maar er is verder niks mis ze.
Heb je op voorhand verwachtingen als je iets begint te lezen?
Nee.
Is er voor u verschil in welk magazine of boek de tekst over opvoeding verschijnt?
Ik denk dat wel. Klasse is wel een bekend boekske en dat zou dan toch wel een beetje meer gefundeerd moeten zijn. Dat denk ik. Maar alléz, soms komt mijn echtgenote wel eens met Flair-verhalen af en dan is dat wel eens grappig enzo. Pas op, ik heb zo wel m’n ideeën en ook over de stromingen in de psychologie. Ik neem zo uit alles wat op wat ik het belangrijkste vind en ik probeer dat toe te passen op het individu dat ik voor mij heb hé. En dan is hetzelfde gelijk met zo’n boekskes hé. Er staan zinnige dingen in ook, of dat dat nu wetenschappelijk onderbouwd is of niet. Statistisch is dat wel eens interessant natuurlijk enzo, maar nee, ik neem dat gewoon in mij op, ik verwerk dat en als dat van toepassing kan zijn op bepaalde momenten of voor bepaalde mensen, dan gebruik ik dat.
Kijk je daar dan achteraf nog eens terug naar?
Dat is zo ook iets. Ik leg dat vast zoiets, ik vind dat zo idioot dat als ik naar een voordracht of zoiets ga, en ik zit er dan zo maar, en ik weet ook dat al hetgeen daar verteld wordt, daar blijven dinges van hangen, maar ge vergeet ook, en nu wil ik dat gewoon vastleggen zodanig dat ik er terug naar kan grijpen wanneer ik het nodig heb. Maar eigenlijk kijk ik wel niet vaak naar terug. Dat hangt er ook van af, in mijn opvoeding, of ik thuis problemen heb ofzo, of hetgeen ik van plan ben te doen rond verslaving, dat is ook helemaal iets anders hé. Het komt wel van pas, maar het gaat meestal over kinderen, waar dat mijn echtgenote dan mee afkomt. En zo de invloed op latere leeftijd, de angst bevangt haar soms zo, vooral omdat ze zo weinig controle over die jongste krijgt, zo van ‘wat gaat dat later worden’ enzo, over kinderpraktijken hé. En we hebben een dochter van 22, maar daar is niks mis mee, die is afgestudeerd als licentiate biomedische wetenschappen, dus euh, die andere twee kinderen
zijn ook veel gemakkelijker. Die jongste is ne moeilijke en dan begint het hé, dan zou je meer gaan grijpen naar zo’n boekskes natuurlijk hé.
Denk je dat als er niks ‘mis’ is met je kinderen, dat je dan geen nood hebt aan die opvoedingsliteratuur?
Nee, maar ondanks het feit dat mijn echtgenote zeer veel leest, belezen is, veel leest gewoon, want die gaat ’s avonds…die kan heel snel lezen, die leest heel veel boeken op korte tijd enzo en toch hoor ik daar weinig ideeën over of weinig weerwerk ten opzichte van wat ik erover denk. Ik heb meer expliciete ideeën dan zij waarschijnlijk hé.
Denk je dat het nuttig is om veel te lezen over opvoeding?
Dat zal wel hé. Maar ja, lezen is ook wel allemaal goed en wel, ge moet daar al den tijd voor hebben. Ik lees bijvoorbeeld ook geen kranten, want als ik een krant vastpak, dan wil ik die van het begin tot het einde lezen en dat is niet te doen. Ik heb wel zo van die vrienden en kennissen die echt zo van die krantenpraat verkopen, die echt zo alles weten van de details in kranten en als ik eens iets wil weten, gewoon een praktisch iets gelijk een uitslag ofzo, dan vraag ik dat gewoon aan die mensen. Ik laat dat gewoon zo rusten, ik ga dat niet opzoeken.
Maar voor de rest heb ik het druk met m’n eigen interesses en met m’n kinderen enzo.
En lees je eigenlijk over het algemeen veel?
Eigenlijk lees ik veel, maar dan eerder wetenschappelijke zaken, dat vind ik veel boeiender.
Maar binnen de opvoeding zijn er ook wetenschappelijk zaken hé. Maar als ik dan in die materie iets lees, is het meestal vakliteratuur rond verslaving enzo. Of op het internet, hoe dat ze in Nederland denken over verslaving enzo. Dat komt voort uit die persoonlijke interesse rond verslaving enzo, dat heeft een hele achtergrond. Dat is eigenlijk bij mij prioritair op het gebied van het opzoeken van literatuur hé. En dat vind ik niet gemakkelijk terug in die dingskes of… Want alléz, rond verslaving zal er ook wel het één en het ander instaan hé.
Wat vind je van het verschil tussen een kort artikel en een boek?
Ja, dat is voor mij wel meer aangewezen hé. Mijn echtgenote komt nogal veel met artikels af, en dan lees ik dat eens. Maar uit wat dat nu komt? Dat kan uit vanalles zijn ze. Mijn echtgenote is een vroedvrouw hé en die heeft ook heel veel contacten in die sociale wereld en van het één komt het ander zo hé.
Maar lees je liever ervaringen dan puur theoretische dingen?
Een tijd geleden heb ik als opvoeder alles geklasseerd zo van stoornissen, want er is bij onze doelgroep een brede waaier aan hé, autisme, ADHD, noem maar op en ik heb dat dan allemaal geklasseerd, ik verzamel ook zo al die dingen. En dan had ik zo nog eens iets vastgepakt, maar daar was ik toch niet zo zot van, van die voorbijgestreefde dingen…, alles verandert zo snel. Bijvoorbeeld astronomie, dat is een exacte wetenschap en dat vind ik boeiend en dan ben ik zo eens in een club geweest en daar zeiden ze zo van de ene op de andere dag dat het allemaal anders was dan dat ze altijd zeiden, en dat is dan een exacte wetenschap en zo is dat met deze materie ook. Ik stel alles zo wat in vraag, ik weeg alles zo
wat af. Eclectisch zo, van alles een beetje in mij opnemen. En ja, als er zo iets nieuws afkomt, dat is altijd wel eens boeiend en plezant enzo, maar dat wilt niet zeggen dat ik zo heel mijn denkwereld ga veranderen.
Kan hetgeen je leest een steun voor je betekenen?
Als je nu verschillende meningen hebt bijvoorbeeld, tussen mijn echtgenote en ik. Ja, zij komt met die boekskes af van ‘zie eens wat daar in staat’, maar zo kunt ge bezig blijven. Nee, ik ben er zeker geen specialist in, in al die knipsels.
Toevallig zit je nu ook tegenover een man die thuis is en veel bezig is met de opvoeding van z’n kinderen, meer dan mijn echtgenote. Ik ben meer met de kinderen bezig. Mijn vrouw geeft les en ze heeft een zelfstandige praktijk en dat is de keuze die wij gemaakt hebben hé.
En dat is toch wat wennen voor haar als ze zo de dagdagelijkse zaken aan mij moet overgeven. We hebben ook ongelooflijk verschillende interesses.
Let je op de auteur van een artikel?
Dat zijn dan zo van die mannen gelijk nen Adriaenssens enzo. Ik vind eigenlijk, navenant dat dat allemaal gerenommeerde mannen zijn, dat die simpele dingen schrijven. Dat is natuurlijk ook wel een beetje een hautaine houding die ik aanneem, maar ik denk dikwijls toch dat ik zoiets ook wel zou kunnen bedenken. Mijn echtgenote zegt dan dikwijls dat ik ook eens zo’n boek moet schrijven, maar dat vind ik dan misschien wat zinloos. Ik neem liever de dingen zo wat in mij op. Ik heb mijn ideeën en dat komt dikwijls wel overeen met die mannen, maar dat zijn dan gerenommeerde mensen in die vakliteratuur en dan vind ik dat eigenlijk toch maar simpele zaken. Maar mijn echtgenote laat zich wel meer vangen door al die namen eigenlijk. Dat vind ik wel.
Maakt het dan voor u verschil uit of de auteur een ervaringsdeskundige is of een academicus?
Ja, misschien wel hé. Ge laat uzelf automatisch meer beïnvloeden door mensen die het zouden moeten weten, al weet iemand anders het misschien even goed hé. Maar zo ja, die zullen waarschijnlijk wel wat meer wetenschappelijke achtergrond hebben, alléz, dat veronderstel ik toch. Ervaring vind ik eigenlijk even belangrijk. Bijvoorbeeld rond die verslaving is dat ook zo iets hé, als je dat zelf wat mee hebt ondervonden dan kunt ge veel meer op die mensen hun golflengte komen zo. Dat is zeker zo belangrijk. Als ge tegen een verslaafde theoretisch begint te zwammen, dan geraakt ge ook niet ver ze.
Spreek je soms met andere mensen, buiten je echtgenote dan, over hetgeen je las?
Ja, maar niet echt zo overdreven, oppervlakkig zo eens. Dikwijls zo opvoedingsstijlen, de voor- en nadelen van verschillende opvoedingsstijlen, tja, dat zal ook wel meer vanuit mijn opleiding komen ze. Ik lees ook te weinig in die dingen, ik zou mezelf misschien eens moeten opleggen om dat meer te doen.
Vind je het belangrijk dat mensen, ouders lezen over opvoeding?
Ja, maar als ik dat zo hoor, mijn echtgenote bijvoorbeeld als ze mensen op de wereld zet, kinderen, als ik dat zo hoor in welke gezinnen dat dat is, als ik zo die verhalen hoor dan
denk ik soms toch ook wel dat die ouders eens meer daarover moeten lezen eigenlijk. Want die denken natuurlijk ook allemaal dat hun soort opvoeding de juiste is hé. Maar als dan het vierde kind geboren wordt enzo en als ge dan ziet hoe dat ze doen tegenover die andere kinderen, dan vraagt ge u wel af ‘dat vierde kind, amai’. Mensen moeten soms zelf heropgevoed worden, als ouders, en gewoon, ik heb dat ook geleerd hé, alle soorten zaken die bij de opvoeding komen kijken, als opvoeder, maar dat zou voor iedereen goed zijn.
Uzelf in vraag stellen als opvoeder. En dan is het wel goed dat ze bijvoorbeeld in het school die voordrachten geven hé, dat die ouders eens nadenken over die dingen enzo. Want ge hoort ook aan de vragen die ze dan stellen, dat ze het echt soms niet weten.
Heeft een spreker dan meer effect?
Jaja, ik denk dat wel. Ze geven boekskes mee enzo ook allemaal hé. Maar in welke mate dat ze dat lezen, dat weet ik niet.
Vind je het belangrijk dat die informatie bij de mensen thuis toekomt?
Ja, algemeen artikels over opvoeding, dat is boeiend hé. Maar ge kunt, dat staat overal in, gelijk in de krant enzo. Natuurlijk is dat belangrijk hé, maar of dat mensen daar echt
Ja, algemeen artikels over opvoeding, dat is boeiend hé. Maar ge kunt, dat staat overal in, gelijk in de krant enzo. Natuurlijk is dat belangrijk hé, maar of dat mensen daar echt