Beperkingen & verder onderzoek

Dit onderzoek bevat een aantal beperkingen die mogelijks implicaties hebben op de

onderzoeksresultaten. Daarentegen biedt het ook een aantal suggesties voor verder onderzoek.

Een eerste beperking van dit onderzoek is de prominentie van de voedingsclaim. Er werd hier gebruik gemaakt van een heel duidelijke voedingsclaim waar kinderen in principe niet echt naast konden kijken. Voor verder onderzoek kan het interessant zijn om te kiezen voor een voedingsclaim die iets subtieler in beeld is, dit om na te gaan of er nog steeds eenzelfde impact is op de reclame-effecten.

Ten tweede lag de focus tijdens de les rond reclame op het cognitieve aspect van reclamewijsheid. Het ging tijdens de les vooral over wat reclame is, de doelstellingen ervan en de gebruikte technieken binnen de reclamewereld. Voor toekomstig onderzoek zou het interessant zijn om tijdens de reclame-educatie de affectieve en ethische aspecten meer aan bod te laten komen.

Ook in de vragenlijst werd enkel gepeild naar de cognitieve reclamewijsheid van de respondenten. Net zoals bij de educatie zouden hier ook de andere aspecten van reclamewijsheid mee te nemen: de affectieve en ethische reclamewijsheid. Een bijkomende beperking die hierbij geplaatst kan worden is het feit dat cognitieve reclamewijsheid gemeten werd aan de hand van verschillende vragen, die niet steeds hetzelfde aantal antwoordmogelijkheden hadden. Zo werd er naar de reclameherkenning van de respondenten gepeild via een ja-nee vraag, waar dus maar twee antwoordmogelijkheden waren.

De commerciële intentie bestond uit vragen die werden gemeten op een 5-punts Likertschaal. Hierdoor kon er geen schaal werden samengesteld die bestond uit al deze items. Bijkomend zijn er twee

mogelijke suggesties voor volgend onderzoek: ofwel wordt er in de toekomst gewerkt met items die steeds dezelfde aantal antwoordmogelijheden hebben, waarvoor er dus één schaalconstruct kan worden opgesteld. Ofwel wordt er voor de mediatie van de dichtome variabele (reclameherkenning) gebruik gemaakt van Mplus: dit is een programma speciaal ontworpen voor een mediatie-effect van een dichotome variabele, maar neemt heel wat tijd in beslag waardoor het voor dit onderzoek niet mogelijk was om dit te gebruiken.

Uit de resultaten bleek dat het effect van educatie op de reclame-effecten slechts gedeeltelijk verklaard kon worden door een hoger niveau van reclamewijsheid, maar niet door een hogere kennis van de reclametechnieken. Ook dit is een mogelijke vierde beperking. In verder onderzoek zou er op zoek kunnen gegaan worden naar eventuele andere mediatoren die dit effect (gedeeltelijk) verklaren.

Het beperkt aantal respondenten is een vijfde mogelijke beperking. Wegens tijdsgebrek en

onhaalbaarheid werd er per conditie gewerkt met zo’n 30 à 40 respondenten. Om meer betrouwbare resultaten te bekomen zou er in toekomstig onderzoek met meer respondenten kunnen gewerkt worden. Bovendien is er voor dit onderzoek slechts samengewerkt met enkele scholen. Ook dit zou een vertekening van de resultaten kunnen veroorzaken. Toekomstig onderzoek kan bijvoorbeeld een vergelijking maken van de resultaten over verschillende steden en provincies heen.

Een zesde beperking is het feit dat dit onderzoek werd uitgevoerd binnen een schoolsetting. Een school is een omgeving waar kinderen gestimuleerd worden om informatie cognitief te gaan

verwerken. Dit kan betekenen dat de kinderen de reclame waaraan ze werden blootgesteld op een meer cognitieve manier hebben verwerkt, dan in een alledaagse setting het geval zou zijn. Ook dit kan voor een vertekening van de resultaten zorgen.

Een bijkomende beperking is de korte tijd tussen de reclame-educatie en het invullen van de vragenlijst. Kunkel et al. (2004) concludeerden dat het effect van reclame-educatie op de

reclamewijsheid van kinderen langere tijd na het reclame- educatieprogramma eigenlijk nog niet is vastgesteld. Bijgevolg kan deze studie geen uitspraken doen over de reclamewijsheid van kinderen en hun beïnvloeding door voedingsclaims op langere termijn. Toekomstig onderzoek zal dus moeten achterhalen of kinderen zich dankzij reclame- educatie ook na een grotere tijdspanne zich beter kunnen verdedigen tegen het gebruik van voedingsclaims in reclame.

Bij jonge kinderen is er ook altijd het risico dat ze sociaal wenselijke antwoorden geven en ook dit is een mogelijke beperking voor dit onderzoek. Kinderen binnen de leeftijdsgroep zijn vaak meer geneigd om lachtende gezichtjes te omcirkelen in plaats van de droevige omdat ze menen dat dit beter

is. Ook dit kan voor een vertekening zorgen in de resultaten. De onderzoeker heeft de respondenten telkens duidelijk laten weten dat er geen juiste of foute antwoorden waren, maar toch garandeert dit niet dat er geen fouten in de vragenlijsten zouden zijn geslopen.

Een negende beperking die kan worden gemaakt is dat er een mogelijkheid is dat de kinderen misschien gespiekt zouden hebben. Ondanks het feit dat de onderzoeker duidelijk aanhaalde dat het belangrijk was dat ze individueel werkten, werd er toch opgemerkt dat de kinderen vaak eens naar hun buren keken om te kijken wat zij hadden aangeduid. Uiteraard maakte de onderzoeker meteen de opmerking dat ze niet mochten spieken, toch kan dit nog steeds een impact gehad hebben op de resultaten. Voor toekomstig onderzoek kan worden aangewezen dat kinderen de vragenlijst zo

individueel mogelijk invullen, dit kan door bijvoorbeeld een map tussen de kindjes te plaatsen of door ze indiviudeel te bevragen.

Een laatste inhoudelijke beperking kan zijn dat hier puur het kind is bestudeerd, misschien kan er in toekomstig onderzoek nagegaan worden wat de impact van de ouders is in hoe hun kind gaat reageren op een voedingsclaim. Besteden de ouders veel of niet veel aandacht aan gezonde voeding? En in hoeverre geloven zij de voedingsclaims die dagelijks in de reclame en op verpakkingen naar voren komen?

7. Bibliografie

AdLit, een onderzoeksproject rond reclamewijsheid bij minderjarigen. (n.d.). Geraadpleegd op 5 mei, 2015, via http://www.adlit.be

Andrews, J., Netemeyer, R. & Burton, S. (1998). Consumer Generalization of Nutrient Content Claims in Advertising. Journal of Marketing, 62, 62-75.

Ares, G. (2007). Influence of gender, age and motives underlying food choice on perceived healthiness and willingness to try functional foods. Appetite, 49, 148-158.

Arnas, A. The effects of television food advertisement on children’s food purchasing requests. Journal of Pediatrics, 48(2), 138-145.

Aschemann-Witzel, J., & Hamm, U. (2010). Do consumers prefer foods with nutrition and health claims? Results of a purchase simulation. Journal of Marketing Communications, 16(1-2), 47-58.

Bakir, A. & Palan, K. M. (2010). How are children’s attitudes towards ads and brands affected by gender-related content in advertising. Journal of Advertising, 39(1), 35- 48.

Bandyopadhyay, S., Kindra, G. & Sharp, L. (2001). Is television advertising good for children? Areas of concern and policy implications. International Journal of Advertising, 20, 89-116.

Barreiro-Hurle, J. (2010). The Effects of Multiple Health and Nutrition Labels on Consumer Food Choices. Journal of Agricultural Economics, 61(2), 426- 443.

Barron, R. & Kenny, D. (1986). Mediation. Geraadpleegd op 11 april, 2016, via http://davidakenny.net/cm/mediate.htm

Baxter, P.J. (1991). How children use media and influence purchases. Journal of Advertising Research, 31(6).

Bearden, W.O. & Netemeyer, R.G. (1999). Handbook of marketing scales: multi-item measures for marketing and consumer behavior research. Thousand Oakes (Calif.): Sage.

Begum, V. (2015). Effects of Kellog’s nutritional label on consumer buying behaviour in Dubai, UAE.

Social and behavioral sciences, 211, 1195- 1202.

Bottelberghs, I. (2007). Consumensjes: over kinderen, reclame en communicatie. Leuven:

LannooCampus.

Bridges, E. Briesch, R. & Yim, C. (2004). Advertising decisions and “children’s” product categories.

Geraadpleegd op 4 mei 2016 via hhtp:/www.cox.smu.edu/article/research/research.do/114

Brucks, M., Armstrong, G.M. & Goldberg, M.E. (1988). Children’s use of cognitive defenses against television advertising: A cognitive response approach. Journal of Consumer Research, 14, 471–82.

Buckingham, D., Willet, R., Banaji, S. & Cranmer, S. (2007). Media Smart Be Adwise 2: an evaluation. London, UK.

Bruner, G.C., Hensel, P.J. & James, K.E. (2005). Marketing scales handbook. 4: A compilation of multi-item measures for consumer behavior & advertising. Mason (Ohio): Thomson/South Western.

Buijzen, M. (2007). Reducing children’s susceptibility to commercials: Mechanisms of factual and evaluative advertising interventions. Media Psychology, 9, 411-430.

Buijzen, M. (2010). Hoe ouders de strijd met commercie aan kunnen gaan. In K. Segers & J. Bouwens (Eds.), Maak mij wat wijs! De media kennen, begrijpen en zelf creëren (pp. 120-132). Leuven, BE:

Lannoocampus.

Cacioppo, J.T & Petty R.E. (1984). The Elaboration Likelihood Model of Persuasion. Advances in Consumer Research. 11, 673-675.

Calvert, S.L. (2008). Children as consumers: advertising and marketing. The Future of Children,18, 205-234.

Carvel, J. (2001). Tv ads ‘have little effect’ on children. The Guardian. Geraadpleegd op 15 maart 2015, via http://www.theguardian.com/media/2000/nov/11/uknews

Cauberge, V., De Pelsmacker, P., Hudders, L. Destoop, K., Panic, K. (2012). Reclamewijsheid bij kinderen en jongeren. Faculteit Communicatiewetenschappen, Universiteit Gent.

Chernin, A. (2008). The effects of food marketing on children’s preferences: testing the moderating roles of age and gender. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 615(1), 101-118.

Choi, H., & Reid, L.N. (2004). Students as subjects in food advertising studies. An appraisal of appropriateness. Appetite, 81, 218-224.

Choi, H. & Paek, H.J.(2012). Are nutrient-content claims always effective? Match-up effects between product type and claim type in food advertising. International Journal of Advertising, 31(2), 421-443.

Choi, H., & Springston, J. K. (2014). How to Use Health and Nutrition–Related Claims Correctly on Food Advertising: Comparison of Benefit-Seeking, Risk-Avoidance, and Taste Appeals on Different Food Categories. Journal of Health Communication: International Perspectives, 19(9), 1047-1063.

Chung, J. & Monroe, G.S. (1998). Gender differences in information processing: An empirical test of the hypothesis-confirming strategy in an audit context. Accounting and Finance, 38, 265-279.

Chrysochou, P. & Grunert, K. (2014). Health-related ad information and health motivation effects on product evaluations. Journal of Business Research, 67(6), 1209-1217.

Colby et al. (2010). Nutrition Marketing on Food Labels. Journal of Nutrition Education and Behavior, 42, 92-98.

Committee on Communications. (1995). Children, adolescents, and advertising. Pediatrics. 95(5).

Consumentenbond. (2011). Monitoring voedingsreclame kinderen. Geraadpleegd op 2 maart ,2016, via https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2011/10/28/monitoring-voedingsreclame-kinderen

Center for Science in the Public Interest.(2003). Pestering parents: how food companies market obesity to children. Washington, DC: Center for Science in the Public Interest.

Darley, W.K. & Smith, R.E. (1995). Gender Differences in Information Processing Strategies: An Empirical Test of the Selectivity Model in Advertising Response. Journal of Advertising, 14(1), 41-56.

Davies, J. & Brember, I. (1994). The reliability and validity of the ‘smiley’ scale. British educational research journal, 20(4).

De Pelsmacker, P., Geuens, M., Van den Bergh, J. (2004). Marketing communications: a European perspective, 2(578).

Derbaix, C. & Bree, J. (1997). The impact of children’s affective reactions elicited by commercials on attitudes toward the advertisement and the brand. International Journal of Research in Marketing, 14, 207- 229.

Dixon, H., Scrully, M., Kelly, B., Chapman, K. & Wakefield, M. (2014). Can counter-advertising reduce pre-adolescent children’s susceptibility to front-of-package promotions on unhealthy foods?:

Experimental research. Social Science & Medicine, 116 (211-219).

Donohue, T.R., Henke, L.L. & Donohue, W.A. (1980). Do kids know what TV commercials intend.

Journal of Advertising Research, 20(5), 51-57.

Donoheu, T.R., Henke, L.L. & Meyer, T.P. (1983). Learning about television commercials: The impact of instructional units on children’s perspections of motive and intent. Journal of Broadcasting, 27, 251-261.

Eagle, L. (2007). Commercial media literacy – what does it do, to whom and does it matter? Journal of Advertising, 36(2), 101-110.

Elliott, C. & Brierley, M. (2012). Healthy Choice?: Exploring How Children Evaluate the Healtfulness of Packaged Foods. Canadian Journal of Public Health, 103, 453-458.

European Commission. (2015). Misleading advertising. Geraadpleegd op 20 maart, 2015 via http://ec.europa.eu/consumers/consumer_rights/unfair-trade/false-advertising/index_en.htm

Foodwatch (2016). Study: foods advertised with vitamins are unhealthy. Geraadpleegd op 28 maart, 2016 via http://www.foodwatch.org/en/what-we-do/topics/imitation-foods-and-blatant-trickery/more-information/study-foods-advertised-with-vitamins-are-unhealthy/

Frith, K.T., Mueller, B. (2003). Advertising and Societies: Global Issues. Peter De Lang.

Friestad, M. & Wright, P. (1994). The persuasion knowledge model: how people cope with persuasion attempts. Journal of Consumer Research, 21(1), 1-31.

Feshbach, S., Feshbach, N.D. & Cohen, S.E. (1982). Enhancing children’s discrimination in response to television advertising: The effects of psycho educational training in two elementary school-age groups. Developmental Review, 2(4), 385-403.

Gaeth, J. & Heath, T. (1987). The cognitive processing of misleading advertising in young and old adults: Assessment and training. Journal of Consumer Research, 14, 43-54.

Galst, J.P., White M.A. (1976). The Unhealthy Persuader: The Reinforcing Value of Television and Children's Purchase-Influencing Attempts at the Supermarket. Child Development, 47(4),1089-1096.

Garretson, J.A., & Burton, S. (2000) Effects of nutrition facts panel values, nutrition claims, and health claims on consumer attitudes, perceptions of disease-related risks, and trust. Journal of Public Policy & Marketing, 19(2), 213-227.

Goldberg, M.E. & Gibson, W. (1978). TV messages for snack and breakfast foods: Do they influence children’s preferences? Journal of Consumer Research, 5, 73–81.

Goldberg, M. & Gorn, G. (1982). Behavioral evidence of the effects of televised food messages on children. Journal of Consumer Research, 9, 200–205.

Graff, S., Kunkel, D. & Mermin, S. (2012). Government can regulate food advertising to children because cognitive research shows that it is inherently misleading. Health Affairs, 31 (392-398).

Gunter, B., Oates, C., Blades, M. (2004). Advertising to Children on tv: Content, Impact and Regulation. University of Sheffield, United Kingdom.

Grunert, K. G., et al. (2010). Nutrition knowledge, and use and understanding of nutrition information on food labels among consumers in the UK. Appetite, 1-13.

Harris, J. & Thompson, J. & Schwartz, M. & Brownell K (2010). Nutrition-related claims on children’s cereals: what do they mean to parents and do they influence willingness to buy. Public Health Nutrition, 14 (12), 2207-2212

Hartstichting. (2015). Infosheet kidsmarketing. Geraadpleegd op 2 maart, 2016 via https://www.hartstichting.nl/downloads/infosheet-onderzoek-kidsmarketing

Hastings, G., Stead, M., McDermott, l., Forsyth, A., MacKintosh A.M., Rayner, M., Godfrey, C., Caraher, M. & Angus, K. (2003). Review of research on the effects of food promotion to children.

University of Strathclyde: Food Standards Agency.

Hebden, L., King, L., Kelly, B., Chapman, K., & Innes-Hughes, C. (2011). A menagerie of promotional characters: promoting food to children through food packaging. Journal of Nutrition Education and Behavior, 43(5), 350-355.

Hite, C.F. & Hite, R.E. (1995). Reliance on brand by young children. Journal of the Market Research Society, 37(2), 185-193.

Hobbs, R. (2004). Does media literacy work? An empirical study of learning how to analyze advertisements. Advertising and Society Review, 5(4).

Ji, M.F. (2002). Children’s relationships with brands: “True love” or “One-night” stand? Psychology

& Marketing, 19(4), 369-387.

Kelly, L., Kerr, G. Drennan, J. (2010). Avoidance of advertising in social networking sites: The teenage perspective. Journal of interactive advertising, 10(2), 16-27.

Kozup, J. C., Creyer, E. H., & Burton, S. (2003). Making healthful food choices: The influence of health claims and nutrition information on consumers’ evaluations of packaged food products and restaurant menu items. Journal of Marketing, 67(2), 19-34.

Lalor, F., Kennedy, J., Flynn, M.A., Wall, P.G. (2010). A study of nutrition and health claims- a snapshot of what’s on the Irish market. Public Health Nutrition, 13(5), 704-711.

Lapierre, M.A., Vaala, S.E., & Linebarger, D.L. (2011). Influence of licensed spokescharacters and health cues on children’s ratings of cereal taste. Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine, 229-234.

Leathwood, P., Richardson, D., Sträter, P., Todd, P. & Van Trijp, H. 2007. Consumer understanding of nutrition and health claims: sources of evidence. British Journal of Nutrition, 98 (474-484).

Lee, M., Yoonhyeung, C., Quilliam, E.T. & Cole, R.T. (2009). Playing with food: content analysis of food Advergames. Journal of Consumer Affairs, 43(1), 129-154.

Lindström, M. & Seybold, P.B. (2004). Brandchild: remarkable insights into the minds of today’s global kids and their relationships with brands. London: Kogan Page.

Livingston, S. (2004). A commentary on the research evidence regarding the effects of food promotion on children. In Office of Communications (ed.), Childhood Obesity—Food Advertising in Context, London: London School of Economics and Political Science, Department of Media and

Communications.

Livingstone, S., & Helsper, E. J. (2006). Does advertising literacy mediate the effects of advertising on children? A critical examination of two linked research literatures in relation to obesity and food choice. Journal of Communication, 56(3), 560-584.

Lobstein, T. Comment: Preventing child obesity – an art and a science. Obesity Reviews, 7(1), 1-5.

Martinez, S. (2013). Introduction of new food products with voluntary health- and nutrition- related claims, 1989- 2010. U.S. Department of Agriculture, Economic Research Service.

McNeal, J. U. (1991). Planning priorities for marketing to children. The Journal of Business Strategy, 12, 12-15.

Media Rakkers: Lesmethode Reclame Masters. (n.d.). Geraadpleegd op 5 februari, 2016, via http://www.mediarakkers.nl/images/stories/lesmateriaal/Module1.pdf

Media Smart (n.d.). Geraadpleegd op 28 april 2015, van http://www.mediasmart.be

Meyers-Levy, J., Maheswaran D. (1991). Exploring Differences in Males’ and Females’ Processing Strategies. Journal of Consumer Research, 18, 63-70.

Moses, L. J. & Baldwin D.A. (2005). What can the study of cognitive development reveal about children’s ability to appreciate and cope with advertising? Journal of Public Policy & Marketing, 24 (186- 201).

Nicholls, A. J. & Cullen, P. (2004). The child-parent relationship: ‘pester power’, human rights and retail ethics. Journal of Retailing and Consumer Services, 11 (75-86).

Oates, C., Blades, M., Gunter, B. (2001). Children and television advertising: when do they understand persuasive intent? Journal of Consumer Behaviour, 3, 328-345.

O’Donahoe, S., Tynan, C. (1998). Beyond sophistication: dimensions of advertising literacy.

International Journal of Advertising, 17 (4).

Parker, B. J. (2003). Food For Health - The Use Of Nutrient Content, Health, and Structure/function Claims In Food Advertisements. Journal of Advertising, 32(3).

Piaget, Jean. (1929). The Child's Conception of the World. NY: Harcourt, Brace Jovanovich.

Pecheux, C. & Derbaix, C. (1999). Children and attitude toward the brand: a new measurement scale.

Journal of Advertising Research, 39(4), 19-27.

Phelps, J. E. & Hoy, G.M. (1996). The Aad-Ab-PI relationship in children: the impact of brand familiarity and measurement timing. Psychology and Marketing, 13(1), 77- 105.

Pine, K., Wilson, P. Nash, A. (2007). The relationship between television advertising, children’s viewing and their requests to Father Christmas. Journal of Developmental and Behavioral Pediatrics, 28(6), 456-461.

Pothoulaki, M., Chrysochoidis, G. (2008). Health claims: Consumers’ matters. Journal of functional foods,1, 222-228.

Provencher, V., Polivy, J., & Herman, C. P. (2009). Perceived healthiness of food. If it's healthy, you can eat more!. Appetite, 52(2), 340-344.

Reclame Rakkers (2007). Jeugd reclamewijzer. Geraadpleegd op 7 februari, 2016, via http://www.vea.nl/sites/default/files/documenten/reklamewijzer-2(1).pdf

Reisch, L. A., Gwodz, W., Barba, G., De Henauw, S., Lascorz, N., & Pigeaot, I. (2013). Eperimental advertising on children’s knowledge about and preferences for healthful food. Journal of Obesity, 1-13.

Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu. (2008). Ons eten gemeten: Gezonde voeding en veilig voedsel in Nederland. Geraadpleegd op 15 februari, 2016, via

http://rivm.openrepository.com/rivm/bitstream/10029/8860/1/270555007.pdf

Roberts, D. (2002). Media and youth: Access, exposure and privatization. Journal of Adolescent Health, 27, 8-14.

Robertson, T. Rossiter, J.R. (1974). Children’s attributions of intent in television commercials.

Journal of Consumer Research, 1, 118-119.

Roe, B., Levy, A. S., & Derby, B. M. (1999). The Impact of Health Claims on Consumer Search and Product Evaluation Outcomes: Results from FDA Experimental Data. Journal of Public Policy &

Marketing, 18(1), 89-105.

Roedder, D. J. (1999). Consumer socialization of children: a retrospective look at twenty-five years of research. Journal of Consumer Research, 26, 183-213.

Rose, L.B., Posadzki, P., Ernst, E. (2012). Spurious Claims for Health-care Products: An Experimental Approach to Evaluating Current UK Legislation and its Implementation. Medico-Legal Journal, 80(1), 13-18.

Rozendaal, E., Buijzen, M., Valkenburg P. (2011). Children’s understanding of advertisers’ persuasive tactics. International Journal of Advertising, 30, 329-350.

Rozendaal, E., Buijzen, M., Valkenburg, P. (2009). Do children’s cognitive advertising defenses reduce their desire for advertised products. Communications, 34, 287-303.

Rozendaal, E., Buijzen, M. & Valkenburg, P. (2008). Reclamewijsheid in ontwikkeling. Een vergelijking van de cognitieve reclamevaardigheden van kinderen en volwassenen. Tijdschrift voor communicatiewetenschap, 36, 270-283.

Rozendaal, E. (2011). Kinderen en reclame: Wijs maakt niet weerbaar. CcaM Kennis, 2 (1-3).

Rozendaal, E., Lapierre, M. A., Van Reijmersdal, E.A., Buijzen, M. (2012). Reconsidering advertising literacy as a defense against advertising effects. Media Psychology, 12, 333-354.

Sabbe, S., Verbeke, W., Deliza, R., Matta, V. & Van Damme, P. (2009). Effect of a health claim and personal characteristics on consumer acceptance of fruit juices with different concentrations of açaí (Euterpe oleracea Mart.) Appetite, 53(1), 84-92.

Sikkema, P. (2005). Het kind als consument. Justitiële verkenningen, 31(5), 77-84.

Smith, G. (1997). Children’s food: Marketing and innovation. London, United Kingdom.

Standing, L.G. (2004). Halo Effect. The Sage Encyclopedia of Social Science Research Methods, 2, 451-452.

Stichting Reclame Code. (2009). Geraadpleegd op 13 april, 2015 via https://www.reclamecode.nl/nrc/pagina.asp?paginaID=262%20&deel=2

Stigler, G.J. (1961). The Economics of Information. The Journal of Political Economy, 3, 213-225.

Stitt, C. & Kunkel, D. Food advertising during children's television programming on broadcast and cable channels. Health Communications, 23(6), 573-584.

Story, M., French, S. (2004). Food advertising and marketing directed at children and adolescents in the US. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 1(3).

Strasburger, V.C. (2001). Children and TV advertising: nowhere to run, nowhere to hide. Journal of Developmental & Behavioral Pediatrics, 22, 185-187.

Test-aankoop. (2016). No junkfood 4 kids!. Geraadpleegd op 7 april 2016 via www.test-aankoop.be Urala, N., Arvola, A., Lachteenmaki, L. (2003). Strength of health-related claims and their perceived advantage. International Journal of Food Science and Technology, 38(7), 815-826.

Valkenburg, P. (2000). Media and Youth Consumerism. Journal of Adolescent Health, 27, 52-56.

Van Dillen, F. (2001). Kidsmarketing: the empowerment of the kids. Alphen aan den Rijn: Kluwer.

Van Trijp, H. & Van der Lans, I. (2007). Consumer perceptions of nutrition and health claims.

Appetite, 48 (3), 305-324. x

Verbeke, W., Scholderer, J., & Lähteenmäki, L. (2009). Consumer appeal of nutrition and health

Verbeke, W., Scholderer, J., & Lähteenmäki, L. (2009). Consumer appeal of nutrition and health

In document aantal woorden: (pagina 68-86)