verkrijgbaar
vana f 29-01
eerste druk, december 2020
© 2019 Éditions Soleil / Peru, Lorusso
© 2020 Nederlandstalige editie: Uitgeverij Daedalus, Genk Alle rechten voorbehouden.
Oorspronkelijke titel: Orcs & Gobelins - Renifleur Scenario: Olivier Peru Tekeningen: Giovanni Lorusso Inkleuring: J. Nanjan Cover: Giovanni Lorusso & Bertrand Benoit Vertaling: Dieter van Tilburgh Lettering: Daedalus Hardcover: ISBN: 978-94-639-4184-6 - D/2020/11960/110 Softcover: ISBN: 978-94-639-4185-3 - D/2020/11960/111
Uitgeverij Daedalus
www.uitgeverijdaedalus.be De ware uitdaging van het leven is iets nieuws te beginnen, zonder zorgen maar met het enthousiasme en de nieuwsgierigheid van een kind. Dank aan degenen die me hebben gesteund op dit pad.
Giovanni Lorusso
4 series in de wereld van arran
Dit album is verkrijgbaar vanaf
11 december 2020 in hardcovereditie en vanaf 29 januari 2021 in softcover.
Deze preview wordt u aangeboden door Daedalus via stripspeciaalzaak.be.
Wij wensen u veel leesplezier!
eerste druk, december 2020
© 2019 Éditions Soleil / Peru, Lorusso
© 2020 Nederlandstalige editie: Uitgeverij Daedalus, Genk Alle rechten voorbehouden.
Oorspronkelijke titel: Orcs & Gobelins - Renifleur Scenario: Olivier Peru Tekeningen: Giovanni Lorusso Inkleuring: J. Nanjan Cover: Giovanni Lorusso & Bertrand Benoit Vertaling: Dieter van Tilburgh Lettering: Daedalus Hardcover: ISBN: 978-94-639-4184-6 - D/2020/11960/110 Softcover: ISBN: 978-94-639-4185-3 - D/2020/11960/111
Uitgeverij Daedalus
www.uitgeverijdaedalus.be De ware uitdaging van het leven is iets nieuws te beginnen, zonder zorgen maar met het enthousiasme en de nieuwsgierigheid van een kind. Dank aan degenen die me hebben gesteund op dit pad.
Giovanni Lorusso
4 series in de wereld van arran
“Hij vergiste
zich.”
“Mijn vader joeg ze wekenlang op, tot hij ze
allemaal had gedood.”
“De eerste keer was ik twaalf.”
“Die groene ratten waren in bossen dicht bij ons domein komen wonen. Ze kwamen op onze dieren jagen
om zo voorraden aan te leggen voor de winter.”
“Hij dacht dat je ongedierte ver- wijdert door het
uit te moorden.”
“De overlevenden, vooral kinderen, hebben we naar
’t zuiden van onze gebieden gebracht. Daar hebben we ze allemaal iets afgenomen… een
arm, ’n voet of een oog.”
“Vier jaar later stonden
de goblins er weer.”
“Maar deze keer was ik oud genoeg
om te helpen en raad te geven.”
“Toen ik klein was, mocht ik twee keer met m’n vader mee op goblinjacht.”
“Hun tong hebben we laten zitten, zodat ze konden vertellen hoe wij goblins hier ontvangen.”
Daarna hebben we de wijfjes gekeeld zodat ze zich niet kunnen
voortplanten.
We hebben de goblins verrast door ze aan te vallen op ’n mistige
ochtend als deze.
We hebben alle leiders en krij- gers gedood.
“De angst die we hun indertijd hebben ingeboezemd, heeft
effect gehad, want ik heb nooit nog ’n goblin gezien.”
’n Goblin? En wat wil je ermee
doen, Enash?
Ik kan ‘m tam maken…
Oh, ik wil er ook eentje,
vader.
Hoe gaan we de kwestie van die verdomde mormels deze keer aanpakken?
We kunnen die ratten levend verbranden om ze ’n mooi aandenken aan ons land te bezorgen. Dan sturen we ze naar
het zuiden waar hun littekens als voorbeeld dienen.
Vader, mag ik er eentje houden?
Tot nu…
Jullie hebben onze goede heer Roksen
gehoord! Ik wil verschroeid haar ruiken!
Ik kan er ’n goede jachthond
van maken.
…dat je herinnering na herinnering jouw levensloop kunt afgaan en die van
je voorouders…
…en zo het geheugen van
je clan kan doorgeven. Mijn vader
was de beste spoorzoeker van onze clan.
Bij dodenwaken vertelde hij me dat het geheugen als een eindeloos spoor is…
Mijn familie, m’n clan… Het bestaat allemaal niet meer. Het
spoor dat me naar hen leidt, is koud.
Het is samen met hen gestorven.
Al wat ik nu heb, is een kooi. En pijnlijke
herinneringen.
Volgens z’n tatoeage stamt hij uit ’n familie
spoorzoekers.
Kom niet te dicht bij de tralies, jonge
heer. Je weet nooit wat die beesten in
hun kop halen.
Hier, zo kan je wat op krachten
komen, goblin.
Genade! Geef mij ook wat, meester Nyrrad!
Ik heb al dagen niets gegeten.
Geeft m’n broer je geen eten?
Nee, heer. Hij zegt dat de honger m’n zintuigen
aanscherpt voor wanneer ik ga vechten. Govert zei me dat
mijn goblin uit ’n krijgersfamilie komt.
Zijn ouders hebben zich flink verweerd.
Ik ga ‘m africhten voor
de strijd. Ik noem ‘m
‘moordenaar’.
En jij, hoe ga jij de jouwe
noemen?
“De angst die we hun indertijd hebben ingeboezemd, heeft
effect gehad, want ik heb nooit nog ’n goblin gezien.”
’n Goblin? En wat wil je ermee
doen, Enash?
Ik kan ‘m tam maken…
Oh, ik wil er ook eentje,
vader.
Hoe gaan we de kwestie van die verdomde mormels deze keer aanpakken?
We kunnen die ratten levend verbranden om ze ’n mooi aandenken aan ons land te bezorgen. Dan sturen we ze naar
het zuiden waar hun littekens als voorbeeld dienen.
Vader, mag ik er eentje houden?
Tot nu…
Jullie hebben onze goede heer Roksen
gehoord! Ik wil verschroeid haar ruiken!
- 4 -
Ik kan er ’n goede jachthond
van maken.
…dat je herinnering na herinnering jouw levensloop kunt afgaan en die van
je voorouders…
…en zo het geheugen van
je clan kan doorgeven.
Mijn vader was de beste spoorzoeker van onze clan.
Bij dodenwaken vertelde hij me dat het geheugen als een eindeloos spoor is…
Mijn familie, m’n clan… Het bestaat allemaal niet meer. Het
spoor dat me naar hen leidt, is koud.
Het is samen met hen gestorven.
Al wat ik nu heb, is een kooi. En pijnlijke
herinneringen.
Volgens z’n tatoeage stamt hij uit ’n familie
spoorzoekers.
Kom niet te dicht bij de tralies, jonge
heer. Je weet nooit wat die beesten in
hun kop halen.
Hier, zo kan je wat op krachten
komen, goblin.
Genade! Geef mij ook wat, meester Nyrrad!
Ik heb al dagen niets gegeten.
Geeft m’n broer je geen eten?
Nee, heer. Hij zegt dat de honger m’n zintuigen
aanscherpt voor wanneer ik ga vechten.
Govert zei me dat mijn goblin uit ’n krijgersfamilie komt.
Zijn ouders hebben zich flink verweerd.
Ik ga ‘m africhten voor
de strijd.
Ik noem ‘m
‘moordenaar’.
En jij, hoe ga jij de jouwe
noemen?
Trots iets dat een goblin
niet kent.
Maar dat betekent niet dat je met laarzen vol stront
over onze trots heen mag lopen.
Die mannen behandelen hun
honden beter
dan ons. Geef ze ’n wapen
zodat ze kunnen tonen waartoe ze in staat
zijn, dan kunnen wij wat lachen.
Die goblins zijn doodsaai.
In ’t zuiden kunnen ze met ’n boog overweg en met ’n mes. Ze dienen
in mijn huurlingen- compagnieën.
En wees inventief, schooiers. Zorg dat we er geen spijt van krijgen dat we groen
ongedierte hebben uitgenodigd.
Ik heb gehoord dat het
buitengewone dieven zijn.
Geef ze iets om te jongleren!
Kunnen we geen hofnarren van
ze maken?
Wel, jongens, maken jullie kleine groene
smeerlappen wat vooruitgang?
De goblin van Nyrrad zwijgt als
een mol. Volgens mij deugt hij nergens voor.
Je geeft hem naar
’t schijnt wel niet vaak te eten.
De mijne is groter en steviger.
Dat klopt, maar ik probeer ‘m met harde hand af te richten. Als hij
geen honger heeft, gaat hij niet gehoorzamen als ik ‘m bevelen geef.
Anders laten we jullie ratjes
ons vanavond vermaken?
Wat ’n geweldig idee!
Wel, groen- konten, wat kunnen jullie
zoal?
Trots iets dat een goblin
niet kent.
Maar dat betekent niet dat je met laarzen vol stront
over onze trots heen mag lopen.
Die mannen behandelen hun
honden beter
dan ons. Geef ze ’n wapen
zodat ze kunnen tonen waartoe ze in staat
zijn, dan kunnen wij wat lachen.
Die goblins zijn doodsaai.
In ’t zuiden kunnen ze met ’n boog overweg en met ’n mes. Ze dienen
in mijn huurlingen- compagnieën.
En wees inventief, schooiers. Zorg dat we er geen spijt van krijgen dat we groen
ongedierte hebben uitgenodigd.
Ik heb gehoord dat het
buitengewone dieven zijn.
Geef ze iets om te jongleren!
Kunnen we geen hofnarren van
ze maken?
Wel, jongens, maken jullie kleine groene smeerlappen wat
vooruitgang?
De goblin van Nyrrad zwijgt als
een mol. Volgens mij deugt hij nergens voor.
Je geeft hem naar
’t schijnt wel niet vaak te eten.
De mijne is groter en steviger.
Dat klopt, maar ik probeer ‘m met harde hand af te richten. Als hij
geen honger heeft, gaat hij niet gehoorzamen als ik ‘m bevelen geef.
Anders laten we jullie ratjes
ons vanavond vermaken?
Wat ’n geweldig idee!
Wel, groen- konten, wat kunnen jullie
zoal?
- 6 -
…maar de laatste.
Al wat telt in een gevecht…
…is niet wie de eerste klap
uitdeelt…
Hij zei dat ik later wel zou leren knokken…
volgens hem had ik nog wel even tijd voor er andere goblins mijn prak
zouden komen pikken…
Hij ver- giste zich.
Mijn vader zei dat ik de reukzin van een wolf had…
Hij leerde me jagen, toonde me hoe je een spoor volgt, hoe je geuren onderscheidt
en sporen leest…
Vechten was niet zijn specialiteit.
Maar er is een ding dat een goblin
weet zodra hij ter wereld komt.
Verdedig je!
De winnaar mag m’n bord
leegeten!
Zo, jullie zijn gewapend, vechten maar.
- 7 -
Er is misschien niet veel waar ik goed in ben, maar
ik wil niet sterven. Dat is de enige zekerheid.
Mijn vader zei altijd dat het leven het enige is dat je
krijgt zonder te vechten…
maar dat je het daarna koste wat kost moet verdedigen, zelfs al moet je er je principes
voor opzijschuiven. Het
leven…
Ik ga me eraan vastklampen als
een teek aan de lelijkste rat.
En als er een belofte is waar ik me mijn leven lang
aan zal houden, dan is het dat ik deze mensen voor hun misdaden zal laten boeten…
Ik ga hun clan uitroeien, of het proberen en sterven...
En dan geef ik jou ook een pak rammel.
Je had je goblin niet moordenaar
moeten noemen,
maar lepeltje. Je beest is wilder dan het lijkt. Hou ’t maar goed aan de lijn als je het
uit de stallen haalt.
Vuil smeerlapje!
Laat ‘m, Enash!
Geniet er maar van, want de volgende keer
dat hij me voor aap zet, gooi ik ‘m voor de
honden van Govert.
Hoe ga ik je noemen,
goblin?
M’n ouders noemden me
‘Ylack’.
Dat betekent Snuffel.
Keikop?
Koppige ezel?
Ik word gek van die riem rond
mijn nek…
Maar zonder riem mag ik mijn
kooi niet uit.
Zonder riem geen blauwe lucht boven mijn hoofd, geen goeie grond onder mijn
voeten en geen geur van kreupelhout in mijn neus.
Dat is wat ik daarnet
rook…
De geur van de dood… van de verlossing.
Niet zo trekken, Snuffel. Zo ga ik die
hinden missen als ze weer opduiken.
We zijn niet de enigen die hen achternazit-
ten. Ik ruik ’n andere geur.
Stropers?
Nee, een beest.
Verdomd beest!
Ik heb nooit iets groter dan een vleermuis gedood.
En ik heb al eeuwen niet meer
geschoten.
…maar het lukt me niet.
Ik kan me beter laten opvreten en een einde maken aan m’n
lijdensweg…
Snijd m’n lijn door, Nyrrad!
Snuffel!
Snuffel!
Snel!
Help mij!
Ik heb nooit iets groter dan een vleermuis gedood.
En ik heb al eeuwen niet meer
geschoten.
…maar het lukt me niet.
Ik kan me beter laten opvreten en een einde maken aan m’n
lijdensweg…
Snijd m’n lijn door, Nyrrad!
Snuffel!
Snuffel!
Snel!
Help mij!
- 10 -
Hoeveel pijlen heb je nodig om een beer te doden?
Hoeveel pijlen voor
een mens?
Nee, je bent van
mij.
Die beer had mij ook kunnen doden.
Ik heb je gered…
Heb je me met opzet naar die
beer geleid?
Hoe kan ik je bedanken?
Je kunt me vrijlaten.
Vertel in ’t kasteel dat die
beer me heeft verscheurd en laat
me vertrekken.
Nyrrad!
- 11 -
Hij zal voort- leven in onze gedachten.
Hij was een groot man in het noorden.
Je wil iemand horen zeggen dat je vader ’n harteloze bruut was en je broer
een idioot.
Sommige dingen houd je beter voor
jezelf, Snuffel.
Je moet je plaats
kennen.
Ik leef in ’n kooi, achter in een stal. Ik ken er elk
hoekje van.
En ik zal u dienen zoals ik uw vader
heb gediend.
Ik zal je zo goed mogelijk steunen, broer.
Ik roep ze wel tot de orde, net zoals vader
dat deed. Ik zal onze naam eer aandoen.
En ik ben het kotsbeu toe te kijken terwijl die mannen de dikke kont van mijn broer
proberen te likken.
Nu hij het clan- hoofd is, probeert iedereen bij hem in de
gunst te komen.
Nu ben jij de leider van onze
clan, Enash.
Gezien je leeftijd gaan de Crelljens en de Tempars
proberen ’n grote mond op te zetten…
Waarom kom je je bezatten bij
de beesten?
Omdat er hier, behalve de stalknecht
en zijn zonen, niemand komt.
Ik heb ’n paar uur rust verdiend. Ik ben het beu alle mannen uit de omgeving
te horen zeggen wat voor
’n groot, dapper en sterk man mijn vader was.
