Stageverslag Dr. J. de Graafschool
Wat verwachtte ik
Tijdens het kennismakingsgesprek met mijn stagebegeleidster en één van de logopedisten werd duidelijk gesteld wat de verwachtingen voor de stage waren. Ze gaven aan dat ze gewend waren dat er twee stagiaires rondliepen op de Dr. J. de Graafschool (DGS). Aan de ene kant leek het mij fijn om iemand te hebben waarmee ik zou kunnen overleggen, aan de andere kant vind ik het ook geen probleem om mijn eigen ding te doen. Daarbij zou ik altijd kunnen overleggen met mijn studiegenootjes. Er werd verwacht dat ik zelfstandig bezig zou gaan, vanwege het feit dat mijn stagebegeleidster ook lesgeeft. Daarnaast werd besproken welke onderzoeksonderwerpen interessant zouden zijn voor beide partijen. Daarbij werd duidelijk dat, vanwege de uiteenlopende problematiek, de onderzoekspopulaties op de DGS vaak kleiner uitvallen. Kortom, allemaal punten om rekening mee te houden. Een aantal interessante onderwerpen kwamen naar voren, waarbij ik uiteindelijk heb gekozen voor het onderwerp emoticons. Ik zou voor drie maanden lang, twee dagen in de week stage lopen op deze school. Ik was erg benieuwd wat ik allemaal zou ondervinden en ontdekken. Ik ging nieuwsgierig mijn stage in.
Hoe is de stage verlopen
In het begin van de stage liep ik een aantal dagen mee in verschillende klassen. Ik heb in deze periode vooral geobserveerd om zo de doelgroep te leren kennen. In verschillende groepen, verschillende lessen en bij verschillende niveaus heb ik geobserveerd. Ik vond het belangrijk om eerst te weten hoe de praktijk verloopt. Daarbij merkte ik op dat de docenten verschillende lesstijlen hadden en op verschillende manieren met problematiek omgingen. Als ik wat opmerkte kon ik dit bespreken met mijn stagebegeleidster en met de desbetreffende mentor.
Naast dat mijn stagebegeleidster lesgeeft, is ze ook remedial teacher. In mijn vorige stage als logopedist heb ik ook dyslexiebehandelingen gegeven. Ik vond het erg leuk om te zien dat dit stuk af en toe ook terug kwam in deze stage. Samen met mijn stagebegeleidster hadden we vaak discussies over verschillende methodes. Ze heeft mij uitgedaagd om altijd kritisch naar de methoden te kijken die je inzet. Zo heb ik bijvoorbeeld beschreven welke aanpassingen nodig zijn om de methode Kurzweil in te zetten voor deze doelgroep. Ik vond het leuk om te zien dat dit document meteen werd gedeeld onder alle collega’s.
een emotiethermometer gemaakt, welke op dat moment goed werkte voor de leerling. Samen met de leerling heb ik de thermometer ontworpen. Ik merkte op dat de collega’s nieuwsgierig zijn op de DGS, zo ook toen ik bezig was met de thermometer. Terwijl ik een prototype aan het maken was werd mij gevraagd wat ik precies aan het maken was en of het ook inzetbaar zou kunnen zijn voor andere leerlingen.
Ik voelde me meteen op mijn gemak op de DSG, zowel door de collega’s als door de leerlingen op de school. Ik werd beschouwd als een collega en dat voelde erg prettig. Als ik iets ‘nieuws’ had ontdekt kon ik dit delen met collega’s en hierover discussiëren en kwamen we tot nieuwe inzichten. Het contact met de leerlingen en collega’s verliep goed. In het begin vond ik het nog wel spannend om docenten aan te spreken om bijvoorbeeld mede te delen wanneer ik een leerling uit de klas zou halen. Echter liet ik dit niet merken en zette ik mij hier al gauw overheen. Ik kon mij goed aanpassen aan de omgeving. Samenwerken kwam ruim aan bod in de stage. Ook met één van de logopedisten heb ik nauw contact gehad. We hielden overleg om te kijken wat voor onderzoeken nog ontbraken bij deze doelgroep. Samen zijn we tot een plan gekomen om de reeds verzamelde data te analyseren. We merkten namelijk dat er weinig onderzoek werd gedaan naar jongeren in deze doelgroep. Waar we vooral tegen aanliepen was dat er weinig inzicht is in waar nog groei te zien is. Helaas duurde de data verzameling iets langer dan we hadden ingepland, waardoor ik niet meer tijdens de stage tot een analyse ben gekomen.
Tijdens de tussen/eindevaluatie bleek dat mijn zelfevaluatie overeenkwam met de bevindingen van mijn begeleidster. Ik voel me fijn in een praktijksituatie en zoals ik eerder zei vind ik het prettig dat ik literatuur in de praktijk kan brengen. Ook mijn stagebegeleidster merkte dit op en vond daarnaast dat ik goed kon switchen tussen bezigheden. Wat ik ook erg fijn vind om te horen was dat leeftijd wegviel. In het verleden was ik nog weleens onzeker over het idee dat ik wellicht ‘te jong’ zou zijn. Nu ik ouder ben, en meer ervaring op heb gedaan, merk ik dat ik hier niet meer bij stil sta. Daarnaast ben ik niet meer zenuwachtig voor het geven van presentaties. Zo gaf ik een presentatie over mijn onderzoek voor de logopedisten van de DSG. Deze presentatie vond ik erg verhelderd, terwijl ik een aantal jaren geleden hier nog erg tegenop zou hebben gekeken. Juist ook door de prettige werksfeer en mijn ervaringen ben ik gegroeid in mijn vertrouwen.
Hoe kijk ik erop terug
