A m s t e l m a r e
humanistisch verbond u i t g a v e v a n d e a f d e l i n g A m s t e r d a m - A m s t e l l a n d m e i 2 0 0 5 n r 5 2 0
L a a t s t e e d i t i e
I n d i t n u m m e r :
A m s t e l m a re m a a k t p l a a t s v o o r N i e u w s b r i e f e n d i g i t a l e s n e l w e g
S a s k i a v a n L o e n e n w a s t h u m a n i s t e n e e n s fl i n k d e o re n
A f d e l i n g s l a a t n i e u w e ko e r s i n
K a re l N i j ke r k : “ H u m a n i s t e n i n p ro t e s t ” M a c h t e n m e d i a i n h e t h u m a n i s t e n c a f é
w w w . h u m a n i s t i s c h v e r b o n d . n l
a m s t e r d a m r e g i o . h u m a n i s t i s c h v e r b o n d . n l G i r o n r . 6 0 2 7 0 0 t . n . v . H u m a n i s t i s c h V e r b o n d a f d e l i n g A m s t e r d a m - A m s t e l l a n d , t e A m s t e r d a m
Inhoud
pag.
Redactioneel 2
Column door Saskia van Loenen 3 Humanistencafé - een verslag 6 Afdeling slaat nieuwe koers in 7 Nieuwe penningmeester stelt zich voor 8
Van Eeghenstraat exit 9
Wandelen in 2005 9
Vrijdagmiddagbijeenkomsten 9
Humanisme en atheïsme 10
Het begrip Diepenhorst 12
Sokratisch gesprek 13
Boekenmarkt 14
Agenda 14
Nuttige adressen en telefoonnummers 15
Amstelmare, adieu 16
Colofon 16
Digitale nieuwsservice 16
2
Beste lezers,
Helaas is dit een afscheidsbrief van de redactie van dit blad, want de Amstelmare houdt op te bestaan. Er is een frisse, nieuwe wind gaan waaien met nieuwe mensen - nieuwe ideeën - een mooi initiatief, dat, zoals we allen hopen, goed zal zijn voor het voortbestaan van deze afdeling van het Humanistisch verbond.
De ledenvergadering van 6 april j.l. is akkoord gegaan met het voorstel van het huidige bestuur tot een nieuw beleid. Wij wensen hen heel veel goeds voor de nabije en verdere toe- komst.
Er zijn nieuwe en goede plannen geopperd om meer jonge mensen aan te trekken en enthou- siast te maken voor het humanisme en in het bijzonder voor de afdeling Amsterdam-
Amstelland. Een moeilijke klus, zoals de oude- ren onder ons weten, maar desondanks wil het bestuur haar schouders eronder zetten en ver- nieuwen is daartoe nodig. Vandaar dat wij u moeten laten weten dat het mededelingenblad van de afdeling Amsterdam-Amstelland, als één van de consequenties van het nieuwe beleid, in de toekomst niet meer in uw bus zal vallen. Wel zult u geregeld een nieuwsbrief ontvangen om op de hoogte te blijven van de activiteiten.
Wij danken alle mensen, die ons gedurende de afgelopen jaren kopij stuurden voor H-Varia, Loopmare-H-Varia en tenslotte Amstelmare.
Wij waren daar blij mee en hebben, met vallen en opstaan, altijd met plezier aan deze uitga- ven gewerkt.
Het ga u goed, de redactie.
Redactioneel
In de binnenkant van deze Amstelmare vind u een enquête van het bestuur.
Zij zijn benieuwd naar uw mening over het Humanistisch Verbond, over de verande- ringen binnen de afdeling en de toekomst van het Verbond in zijn geheel. Wij ver- zoeken u vriendelijk het formulier in te vullen en te retourneren naar Marjo van der Woerd, Riouwstraat 97-C, 1094 XL Amsterdam. In de komende digitale nieuwsbrief treft u deze enquête ook aan en die kunt u per email verzenden.
speer fotografie
Beste humanisten,
Wat doet het me goed jullie hier te zien. Want hier zijn jullie dus! Laat ik nou jaren gedacht hebben dat jullie uitgestorven waren! Inwendig had ik eigenlijk al afscheid van jullie genomen.
En ik overdrijf niet als ik zeg dat ik het daar best moeilijk mee had. Humanisten kende ik immers toch vooral als een prettige groep mensen, een verrijking van de soort zou je kunnen zeggen. Maar helaas, jullie waren uit- gestorven. Dat kón niet anders, anders had ik jullie wel gezien. Wat ontzettend zonde!
Zonder een almachtige aan te roepen, maar wel met lekkere sentimentele muziek en een waxinelichtje hield ik thuis mijn eigen huma- nistische uitvaartdienst voor de humanisten.
Maar goed, ik sta hier nu en ik zie dat u er nog wel degelijk bent. Ik had het dus mis. U vraagt zich misschien af hoe ik er in gods- naam bij kwam te denken dat u uitgestorven was. Dat zal ik u even uitleggen.
Zo'n tien jaar geleden kwam ik te werken bij het Humanistisch Verbond als redacteur van het maandblad De Humanist. Het was halver- wege de jaren negentig. Een prettige tijd. Er gebeurden niet echt schokkende dingen, en eigenlijk ging het allemaal hartstikke goed. De economie trok aan, we kregen het allemaal steeds een stukje beter, oorlog zou het nooit meer worden, en het eerste Paarse kabinet beviel iedereen zo goed - op een paar zuur- pruimen van het CDA na dan - dat de algeme- ne verwachting was dat Nederland de rest van haar bestaan in die fijne Paarse handen zou blijven. Uit onderzoek bleek dat Nederlanders zichzelf in die jaren als de gelukkigste mensen ter wereld beschouwden. We hadden het bij- zonder met onszelf getroffen.
Na een aantal jaren vertrok ik bij het
Humanistisch Verbond, om twee redenen. De eerste was een hele praktische: ik kon bij De Humanist niet verder groeien. Maar er was nog een tweede, niet onbelangrijke reden: ik zag eerlijk gezegd niet in wat het Humanistisch Verbond nog voor bestaansrecht had. Waarom zou er nog een vereniging zijn voor huma- nisten? Bijna iedereen wás inmiddels, vaak
Column door Saskia van Loenen
Dit is de letterlijke tekst van de door Saskia van Loenen uitgesproken column op 14 april in het Humanistencafé.
Saskia van Loenen is hoofdredacteur van het blad Contouren (VluchtelingenWerk) en columnist. Daarvoor werkte zij enkele jaren voor De Humanist.
zonder het zelf te beseffen trouwens, huma- nist. Daarvoor hoefde je nergens lid van te zijn.
Nederland was een humanistisch land gewor- den, zeker sinds Paars het voor het zeggen had. Waarom zou je nog ergens voor 'strijden' als de strijd inmiddels gestreden was? Want zo zag ik dat: de strijd was gestreden. Niet alleen was de macht van het CDA eindelijk gebroken en konden sommige mensonterende, maar door de Roomse lieden krampachtig in stand gehouden toestanden in bijvoorbeeld de zorg eindelijk worden aangepakt; niet alleen in poli- tieke zin was dus het kerkelijke aspect op een zijspoor gezet - maar het ging nog veel verder.
In het dagelijks leven waren het nog slechts kleine groepjes fanatiekelingen op de Veluwe die op vaste tijden en getooid met hoed en in zwarte kledij de wekelijkse gang naar de kerk maakten - prima verder trouwens, laat ze lek- ker. Maar voor de rest verdween God niet alleen uit Jorwerd, maar uit heel ons land.
Nederland seculariseerde in hoog tempo en wie vond dat eigenlijk erg? 'Hèhè! Eindelijk!' - zo voelde het, en niet alleen voor mij. Lachend keek ik om naar mijn kinderjaren, nog maar zo kort geleden, waarbij men het nog in zijn malle hoofd had gehaald om ons kinderen tijdens godsdienstles te vragen wat bij een jongetje hoorde en wat bij een meisje: een bal, een pop, een step, een speelgoedautootje, een spring- touw, een stoffer-en-blik. De leeftijdsgenoot- jes die zeiden dat ik in de hel kwam omdat ik niet in God geloofde. Het doodgereden kind waarvan de ouders maar moesten accepteren dat dit nu eenmaal Gods wil was.
3
Maar goed, daar waren we dus ein-de-lijk vanaf, van al die onzin. We waren vrij. Vrij van een almachtige waar wij niet in geloofden maar die tot dan toe toch steeds in een almachtige positie had verkeerd - een fictieve figuur die bij wet of per decreet ons kon voor- schrijven wat wel en niet te doen. Al die ach- terlijke regeltjes; dit mocht niet, dat hoorde niet - en altijd maar zonder daar redelijke argumenten voor aan te dragen. Het stond zo geschreven, en dus was het zo.
Onvoorstelbaar toch, als je daar aan terug- denkt!
Zo stonden de zaken er dus voor toen ik het HV verliet. Die club zal binnen een paar jaar wel worden opgeheven, daarvan was ik eigen- lijk overtuigd. En dat is natuurlijk helemaal niet erg! Het ultieme resultaat voor een actie- groep of vereniging is dat je jezelf uiteindelijk op kunt heffen, toch? Het doel was bereikt. We waren verlost van de verstikkende invloed van religies, en daar ging het om.
Maar niet lang daarna leek er ineens iets te veranderen in Nederland. Af en toe las ik de krant en fronsde ik mijn wenkbrauwen. Steeds vaker gebeurde dat. Steeds vaker ook werd ik gewoon kwaad als ik bepaalde berichten las of zag op het journaal. Hallo zeg! Wat gebeurt hier? Een godsdienst deed plotseling weer van zich spreken, een geheel nieuwe godsdienst dit keer, althans voor ons: de islam - eerst incidenteel, toen steeds vaker, en uiteindelijk zelfs dagelijks. In slechts een paar jaar tijd leek het seculiere Nederland van bovenaf te worden teruggefloten. Waar religie tot dan toe nauwelijks nog zichtbaar was in de
Nederlandse samenleving leek de situatie plot- seling met 180 graden te draaien. Dit alles voltrok zich zo snel en zo intens dat het voor mij inmiddels voelt alsof we zijn teruggewor- pen in de tijden van weleer - en dat de situatie vergeleken met toen zelfs nog veel erger is.
Een godsdienst is in ons midden gekomen die groter en groter en groter wordt, die door de meeste aanhangers behoorlijk fanatiek wordt beleden (zeker naar Nederlandse maatstaven) en die het straatbeeld inmiddels drastisch heeft veranderd. En al is het ieders persoon- lijke recht om te geloven in een God, het moge duidelijk zijn dat een almaar groeiende gods- dienst - en dan ook nog eens eentje die op ons qua ideeën en waarden toch enigszins middeleeuws overkomt - voor de meeste ongelovigen onder ons een ontwikkeling is die wij met lede ogen aanschouwen. (Ongelovigen
- inmiddels weer een heus scheldwoord!) De strikte scheiding tussen kerk en staat is ineens niet meer zo vanzelfsprekend. Wederom is een godsdienst in staat mensen de mond te snoe- ren, mag je niet meer hardop zeggen wat je denkt, dien je op eieren te lopen als je kritiek wilt leveren, zijn mijn homoseksuele vrienden bang voor de toekomst, dreigen verworvenhe- den als homohuwelijk, recht op abortus en euthanasie, gelijke rechten voor man en vrouw en ga zo maar door steeds minder vanzelf- sprekend te worden. En waarom? Omdat we, net als enkele decennia terug, rekening dienen te houden met de ideeën, gebruiken, normen en waarden van de gelovige medemens.
Je ZOU denken dat de humanisten, net zoals in de tijd van de verstikkende westerse godsdien- sten, nu en masse van zich zouden laten horen en zouden voorgaan in de strijd tegen inmen- ging van nu weer déze godsdienst in ons dagelijks leven. Dat de humanisten zich met net zoveel vuur als vroeger zouden roeren in het debat. Dat de humanisten zich zouden ver- zetten tegen het terugdraaien van de klok als het gaat om verworvenheden op het menselijke vlak waar we hier in Nederland ontzettend trots en dankbaar om moeten zijn. Dat humanisten zich zouden verzetten tegen het zich steeds meer moeten aanpassen van de ongelovigen aan hen die zich willen laten leiden door een boek van meer dan duizend jaar oud in plaats van door zélf na te denken. Maar nee, niets van dat al. Als we het vanavond dan hebben over media en ik combineer dit met de humanisti- sche beweging dan moet mij toch van het hart dat ik die twee termen nauwelijk met elkaar kan verbinden, behalve dan in die zin dat ik constateer dat de humanistische beweging GEEN ENKELE rol lijkt te spelen in het huidige, zich in alle media afspelende maatschappelijke debat.
Het Humanistisch Verbond zwijgt en kijkt toe...
Hoe kan dat? Ik zie jullie niet, ik hoor jullie niet, ik lees jullie niet. Juist nu, nu er weer ouderwets aan verworven vrijheden wordt geknabbeld door toedoen van een godsdienst;
juist nu zouden humanisten zich moeten roe- ren. Het zou jullie nog heel veel nieuwe leden opleveren ook. Ikzelf zou bijvoorbeeld zéker lid zijn geworden. Maar ik ben het nog steeds niet. Hebt u zich de afgelopen jaren nooit afgevraagd hoe het mogelijk is dat het aantal leden alleen maar is afgenomen, in plaats van toegenomen? En dat terwijl het Humanistisch Verbond naar mijn mening, terwijl ik tien jaar geleden dus nog precies het tegenovergestelde
4
dacht, nu juist méér bestaansrecht heeft dan ooit tevoren!
Onvoorstelbaar vind ik het dan ook dat de humanisten uitgerekend in deze turbulente tijden, waarin nota bene het van oorsprong humanistische onderwerp 'scheiding kerk en staat' centraal staat, compleet onzichtbaar zijn in het maatschappelijk debat. Als er één peri- ode is geweest dat de humanisten luid en dui- delijk van zich hadden kunnen laten horen, dan was het toch wel de afgelopen paar jaar.
De media snakken naar jullie! Maar in alle tv- programma's, radiodebatten, kranteninter- views die ik over dit onderwerp gezien, gehoord en gelezen heb (en dat waren er behoorlijk veel) heb ik 'de humanisten' keer op keer gemist. Ik vraag het nogmaals: hoe kan dat?
Ik denk dat ik wel weet waar een deel van het antwoord ligt. Ik weet namelijk zeker dat jullie in het geval van een plotseling sterk uitdijende en enorm aan invloed winnende streng- CHRISTELIJKE religie compleet anders zouden hebben gereageerd. Maar omdat het in dit geval mensen van buitenlandse komaf betreft wordt er zo verkrampt gereageerd; bang om te kwetsen, bang om niet politiek-correct te zijn, bang om ook maar de schijn te wekken dat je iets tegen allochtonen zou hebben.
Maar kom op zeg; juist humanisten zijn toch als geen ander in staat om een dergelijk debat met respect en nuance te voeren? Juist huma- nisten kunnen hun punt duidelijk maken zon- der dat zij onmiddellijk in de Geert Wilders- hoek, of erger, kunnen worden weggezet. Juist humanisten kunnen laten zien dat je moeite kunt hebben met de invloed van religie op het dagelijks leven, zonder dat je moeite hebt met de aanhangers ervan. Jullie zijn uitstekend in staat om dat onderscheid luid en duidelijk te maken!
Maar goed, die kans hebben jullie vooralsnog compleet laten liggen. Vandaar dat ik onlangs de sombere conclusie trok: ik word door nie- mand vertegenwoordigd. Wie neemt het nog op voor de ongelovigen?
Maar de zaak is nog niet helemaal verloren.
Want jullie zijn er nog! En nog steeds lonken de media naar u, naar u, naar u en naar mij.
Laten we er in godsnaam voor zorgen dat de media als de wiedeweerga doordrongen raken van een humanistische kijk op de huidige maatschappelijke discussie. Dus kom op, en slinger die genuanceerde, allochtoon-vriende
lijke maar wel ONGELOVIGE stem de ether in!
Roer u als in de tijden van weleer! En zorg ervoor dat mijn generatie het nog meemaakt dat een film à la Monty Python's Life of Brian in de Nederlandse bioscopen kan worden ver- toond, maar dan met een bekende profeet die half geplet onder de steen van Mekka zijn ver- sie fluit van 'Always look on the bright side of life'. En dat dit geen ritueel afgeslachte cineast oplevert, maar hooguit wat gemor vanuit de streng-in-de-leer-zijnde oude mannenhoek, net zoals destijds bij Life of Brian: in het Vaticaan kreeg men een rolberoerte, maar het volk vond het allemaal prachtig. Zou het niet geweldig zijn wanneer een dergelijke knipoog naar een religie weer gewoon mogelijk is? Júllie zijn het die daaraan zouden moeten werken!
En daarom ben ik ook zo blij om hier te staan en te zien dat u er nog steeds bent. Weliswaar niet in enorme getalen, maar zoals bij alle met uitsterven bedreigde diersoorten geldt: je hebt er in feite maar twee nodig om weer tot een volwaardige hoeveelheid te kunnen aangroeien.
Ik zou dus zeggen: gaat u na vanavond heen en vermenigvuldigt u!
Dank u wel.
5
Laten we wel wezen, het was de hoogste tijd, het moest anders. Radicaal anders. Want willen wij als humanisten iets te bieden hebben en flink aan de weg willen tim- meren, dan zullen we iets moeten brengen waar de mensen op af komen. Zorg dan dus
voor een aantrekkelijke locatie, nodig deskun- dige sprekers uit die recht voor z'n raap hun mening geven over een prikkelend onderwerp, lok discussie en debat uit en laat vlotte muzi- kanten hun gang gaan. Deze nieuwe stijl, noem het 'formule' of 'format', beleefden we op donderdag 14 april 2005 op de
Prinsengracht 96 in Amsterdam onder de naam "Humanistencafé". En het bleek al direct een succes.
Nu hadden we ook niet te klagen over de hoofdrolspelers. Zoals de doorgewinterde mediamensen John Jansen van Galen (journa- list/publicist, presentator) en communicatie- wetenschapper Piet Bakker.
Rina Spigt, redacteur van het radioprogramma Desmet Live kwam aan het woord en zo ook Saskia van Loenen, journalist en sporen ver- dienend in het vluchtelingenwerk.
Joep Schrijvers, voorzitter HV Amsterdam- Amstelland, en nooit te beroerd om wat pro- vocaties uit zijn mouw te schudden, opende de avond en presenteerde Saskia van Loenen.
Saskia bracht een gesproken column en schudde de boel gelijk op en wakker. "Er was een tijd", zo meldde zij, "waarin humanisten een tegenwicht vormden tegen onbuigzame en invloedrijke religieuze groeperingen en met succes". Zo dacht zij. "Want de ontkerkelijking nam toe waarbij het scheen dat mensen ken- nelijk zelf gingen nadenken. Het Humanistisch Verbond had zichzelf dus min of meer over- bodig gemaakt. Mooi zo. Maar nu allerlei reli- gieuze groeperingen overal ter wereld meer en meer grip en invloed krijgen op het dagelijkse leven, horen en zien we niets van humanisten.
Ze zijn stil en kijken er naar". En Saskia roept uit: "Humanisten, waar blijven jullie!!?".
Geen slecht begin op zo'n avond.
Humanistencafé -
een klinkend succes Hanne van Noordt nam soepel de debatlei- dersrol op zich, zij introduceerde en bevroeg de vertegenwoordigers van die 'machtige' media, die ook met elkaar in debat gingen, hoewel zij het meestal wel met elkaar eens waren. "Het valt wel mee met die macht", zo beweerden zij. Niet verwonderlijk, wie wil graag een machtspositie claimen, maar heb- ben de media de macht om mensen tot andere meningen, tot een andere visie te brengen?"Niet erg waarschijnlijk", volgens Jansen van Galen. "Wij brengen nieuws en achtergronden, wij brengen een werkelijkheid, al is het vaak dat deel van de werkelijkheid dat lekker opvalt. Saai nieuws is immers geen nieuws.
Maar je moet het natuurlijk niet overdrijven".
Er kwamen mooie voorbeelden, waaronder het verschijnsel dat volgens een onderzoek 80 procent van de Nederlandse bevolking niet persoonlijk geraakt was door het overlijden van de paus, maar dat vervolgens elke krant, radio- en TV-zender dagenlang bol stond van dat overlijdensnieuws. Je zou dat een overdre- ven belangstelling kunnen noemen, maar het was natuurlijk wel wereldnieuws.
Piet Bakker weersprak hem niet. "Het geklaag over de teruglopende kwaliteit van de journa- listiek is niet terecht", zo sprak hij met Jansen van Galen. "Wij dagen iedereen uit om de kranten van dertig jaar geleden naast de hui- dige te leggen. De kwaliteit is sterk toegeno- men, vooral waar het de achtergrond
van het nieuws betreft".
Rina Spigt verklaarde haar functie en rol vanuit het medium radio en met humanistische invalshoek, helaas op een zender (747AM) die het land niet helemaal dekt, maar waar in elk geval het humanisme een stevige voet aan de grond heeft.
Serieuze zaken dus, vaak op luchtige toon gebracht, de ambiance nodigde uit tot licht- voetigheid, een koffie, een biertje, een bab- beltje met elkaar en de sprekers.
En dan was daar natuurlijk Ralph de Jong, die tussendoor het zang- en snarenspel verzorg- de. Denk niet dat het een lieflijk spel was, want Ralph is een blueszanger/gitarist die heel erg veel geluid maakt. Erg leuk ook overigens.
Valt er nog iets te verbeteren? Uiteraard, ja. De wisselwerking met het 'publiek' kwam nog niet erg van de grond. Wat technische dingetjes erbij, wat meer publieke belangstelling mag ook. Maar het belangrijkste winstpunt is dat we de juiste lijn te pakken hebben.
verslag door Don Remkes
6
donderdag 14 april 2005, café P96,
"de vernietigende kracht van de media"
Boven "Eik en Linde" aan de Plantage Middenlaan vond dit jaar de Algemene Ledenvergadering plaats. Een kleine maar overzichtelijke ruimte waar de ongeveer 35 aanwezigen naar elkaar luisterden en met elkaar converseerden. De avond stond in het teken van de gebeurtenissen binnen de afde- ling van het afgelopen jaar maar er werd veel tijd besteed aan de beleidsplannen voor de toekomst.
De notulen van de ALV van 29 maart 2004, het financieel en secretarieel jaarverslag over 2004 en de verklaring van de kascommissie werden staande de vergadering goedgekeurd.
De voorzitter Joep Schrijvers hield vervolgens een krachtig betoog waarin hij de noodzaak voor vernieuwing uiteenzette. Zijn verhaal omlijstte hij met korte duidelijke teksten en prikkelende beelden door middel van een power-point presentatie. De argumentaties van het bestuur, het Humanistisch geluid explicieter te laten horen op het gebied van wonen, opvoeding, leefbaarheid, onderwijs, religieuze dialoog en aan mensen met een humanistische belangstelling een interessante leeromgeving te bieden vond bij de aanwezi- gen weerklank. Hieronder een samenvatting.
Het Humanistisch Verbond richt zich de komende jaren op drie pijlers:
Het organiseren van een maandelijks cool en hip Humanistencafé (HV KV) waarin debat, inhoudelijkheid, lounging en gezelligheid cen- traal staan.
De cursorische activiteiten worden onderge- bracht in een humanistisch Leerhuis. Het bestuur treedt in overleg met mogelijke gesprekspartners en zij komt op de ledenver- gadering van 2006 met een nader uitgewerkt plan.
Het bestuur laat meer haar gezicht zien en haar stem horen in Amsterdam en Amstelveen, zoals in debatten, in media en in de
Humanistencafé's.
De nieuwe organisatievorm zal een netwerkor- ganisatie worden waarbij internet en e-mail belangrijke communicatiekanalen worden. Het bestuur is geen bestuur op afstand, maar zal als werkbestuur fungeren. Actieve vrijwilligers die de pijlers vormgeven vormen samen het netwerk. Ook kent de afdeling een warme bui- tenring van betrokkenen die op incidentele basis meedoen, als ook de andere organisaties van de humanistische alliantie.
Afdeling slaat nieuwe koers in
De volgende organisatieonderdelen worden afgebouwd. De ledenraad wordt als instituut opgeheven. Wie betrokken wil zijn, kan zich opgeven als vrijwilliger binnen het netwerk of voor de warme buitenring. De Amstelmare zal in zijn huidige vorm ophouden te bestaan. Een periodieke Nieuwsbrief komt hiervoor in de plaats.
De programmacommissie gaat op in het net- werk. De vrijwillige gesprekspartners (VGP) zal op afstand komen te staan van de afdeling en een zelfstandige herstart kunnen maken. De telefoon voor informatie en gesprek (TIG) zal door de geringe belangstelling worden opgehe- ven.Tijdens de vergadering werd door een aantal aanwezigen voorgesteld de mogelijkheid aan te houden voor een eigen initiatief onder de vlag van het HV. Dit om de VGP en / of TIG voort te kunnen zetten. De vergadering stemde hiermee in.
Tenslotte ging men akkoord met het opzeggen van de Sarphatikade als vergaderruimte daar deze locatie te duur maar ook te onaantrekke- lijk is.
De gelden die vrijkomen worden besteed aan het nieuwe beleid.
De Algemene Ledenvergadering op 6 april 2005 is bij stemming akkoord gegaan met de nieuwe richting die de afdeling inslaat. Wij, als bestuur zullen dit vertrouwen niet beschamen en ons met hart en ziel inzetten voor een inspirerend Humanisme in Amsterdam en Amstelveen.
Meerdere aanwezigen hebben zich op de ALV aangemeld voor de digitale Nieuwsbrief. Bent u na het lezen van dit verslag geïnteresseerd om ook deze digitale Nieuwsbrief te ontvangen, meldt u zich dan aan via uw emailadres bij Marjo van der Woerd via marjo@deds.nl Ans Hendriks
secretaris HV Amsterdam-Amstelland
7
Beste mensen,
Over mij valt veel te zeggen maar niet dat ik eenvoudig in een hokje te stoppen ben. Daar hou ik dan ook niet zo van. De laatste jaren ben ik me steeds meer gaan beseffen dat ik me niet bij één politieke partij thuis voel. Dat is denk ik kenmerkend voor ons huidig tijds- gewicht waar onze samenleving niet langer opgedeeld kan worden in sociaal, liberaal en confessioneel. Ons landje is verworden van een samenleving waar het groepsbesef erg belangrijk was tot eentje waar iedereen uniek wil zijn. In deze steeds meer globaliserende wereld zijn er steeds meer mogelijkheden om je te ontwikkelen tot een hoogst ….. ja wat eigenlijk. Ieder van ons is denk ik wel eens een tijdje zoekende geweest. Wat wil ik nu eigen- lijk, wat is mijn bijdrage in dit grotere geheel?
Ik ben nog steeds van mening dat het
Humanistisch Verbond daar een erg goede rol in kan spelen, in deze zoektocht. Niet dat wij het antwoord hebben, want wij bieden geen antwoorden op de vragen des levens. Wel kun- nen wij helpen met nadenken over die dingen die ieder van ons bezig houden. Het
Humanistisch Verbond wordt ten onrechte niet erkend als geestelijke stroming. Ik denk echter dat dit onze eigen schuld is. Saskia van
Loenen haar gesproken column in ons eerste Humanistencafé (dat ook in deze Amstelmare staat afgedrukt) was mij dan ook uit het hart
Nieuwe penningmeester stelt zich voor
Boer, germanist, historicus, liberaal, humanist……penningmeester
gegrepen. We kunnen wel altijd de nadruk op negatief nieuws bij de media de schuld geven, maar ik vind dat het Humanistisch verbond en humanisten in het algemeen veel te weinig van zich laten horen, en dit kan veranderen...
Toen Joep Schrijvers vorig jaar zomer aan het Amsterdam firmament verscheen en mij vroeg of ik zin had om samen met hem en Ans Hendriks de afdeling weer van zijn grond- vesten te trekken was ik meteen erg enthousi- ast en zei ik toe hem te willen helpen.
Waarom denk ik dat de ALV geen vergissing heeft begaan door mij te verkiezen in het bestuur als penningmeester? Ik ben in maart 2003 lid geworden van het Humanistisch Verbond. Sinds dat moment ben ik enige tijd lid geweest van de programma commissie en heb ik het Humanistisch Verbond goed genoeg leren kennen om er met een kritische blik naar te kunnen kijken en het zelfbewust te ver- tegenwoordigen naar de buitenwereld toe. Qua kennis van moderne technologie, jongerencul- tuur en jaren van bestuurservaring denk ik een aardige bijdrage te kunnen leveren in het bestuur 2005 van deze afdeling. In de korte periode die ik tot nu toe actief ben in het bestuur heb ik gemerkt dat je besturen binnenbinnen deze afdeling van het
Humanistisch Verbond nooit alleen doet. Oud bestuursleden, actieve leden, jong en oud, iedereen staat klaar met raad en daad om mij te helpen daar waar dat kan. Dit ondervind ik menigmaal weer als hartverwarmend en maakt 't het allemaal waard.
Joeps hele idee achter de reorganisatie van onze afdeling was dat er meer interactie moest zijn tussen alles wat wij ondernemen binnen onze afdeling. Dit heb ik vanaf het begin een goed idee gevonden en ik denk dat we een goed eind op weg zijn op weg naar een vitale afdeling Amsterdam-Amstelland. Iedereen die het daar niet mee eens is hoor ik graag, nu of op een later tijdstip. Laten we er samen voor gaan!
Marjo van der Woerd
Penningmeester - marjo@deds.nl
8
Nadat het Humanistisch Verbond Amsterdam jarenlang gastvrijheid heeft genoten in de Van Eeghenstraat 90 is op donderdagavond 10 februari 2005 daar de laatste lezing gehouden.
Bep de Klerk van stichting PIJN-HOOP sprak over chronische pijn. Er was een kleine
opkomst, maar dat was juist goed omdat hier- door het zeer persoonlijke verhaal van Bep goed tot zijn recht kwam. Ze is ervaringsdes- kundige. Op jonge leeftijd heeft zij door een val letsel opgelopen, waardoor pijn haar dage- lijkse metgezel werd.
Er is verschil tussen gewone en chronische pijn. De eerste is van levensbelang als waar- schuwing. De laatste heeft geen funktie (meer), heeft zich als het ware in je hersenen genesteld en gaat niet meer weg.
Stichting PIJN-HOOP, die een organisatie is voor mensen met en door mensen met chroni- sche pijn, helpt mensen hiermee te leven.
Allereerst moet je het accepteren en leren de beperkingen te aanvaarden. Het moeilijkste en pijnlijkste om mee om te gaan is het onbegrip uit je omgeving. Opmerkingen als: " Je moet eens wat flinker worden" zijn erger dan pijn.
Hoewel Bep liever die pijn niet had gehad, is ze ondanks alles dankbaar omdat ze een beter mens is geworden, dankzij haar pijn die chro- nisch is.
Lia Jansen
Van Eeghenstraat exit
Daar dit waarschijnlijk de laatste Amstelmare is die verschijnt, wil ik nu vast twee data voor- stellen waarop we weer samen zouden kunnen wandelen:
zondag 12 juni en zondag 2 oktober.
Waar: dat moet nog bedacht worden.
Verzamelen doen we zoals gebruikelijk om 10.30 u bij het wijkcentrum De Bolder, Groenhof 140 in Amstelveen.
Voor meer informatie, even bellen (020) 6416220.
Tot ziens, Maria Visser.
Deze middagbijeenkomsten op iedere laatste vrijdag van de maand worden voorlopig ook dit jaar gehouden in het wijkcentrum De Bolder, Groenhof 140, Amstelveen van
14.00 - 16.00 u, behalve in de maanden juli, augustus en december.
Kom eens langs, Maria Visser.
Wandelen in 2005
Vrijdagmiddagbijeenkomsten
9
afdeling Amsterdam-Amstelland
Enquête
stand van zaken
binnen het Amsterdamse humanisme
Mei 2005
(U kunt uw persoonlijke gegeven invullen maar dat hoeft uiteraard niet)
Naam : ………
Lid sinds : ……
Leeftijd : ………
E-mail : ………
1. Wat is uw eerste associatie bij de naam Humanistisch Verbond?
………
………
2. Wat was voor u de reden om lid te worden van het Humanistisch Verbond?
………
………
3. Wat spreekt u op dit moment aan in het HV als landelijke organisatie?
………
………
4. Heeft u recentelijk nog activiteiten van het Humanistisch Verbond bijgewoond en zo ja welke?
………
………
5. Wat mist u bij het huidige Humanistisch Verbond als geheel?
………
………
6. Wat zou het Humanistisch Verbond als geheel meer moeten doen?
………
………
7. Wat vindt u van de huidige veranderingen binnen de afdeling
Amsterdam-Amstelland? (humanistisch geluid, humanistencafé, leerhuis, gemeenschapswerk, net- werkorganisatie worden)
………
………
………
8. Wat zijn volgens u de belangrijkste issues in Amsterdam en omgeving voor humanisten?
………
………
9. Welk trefwoord spreekt u het meeste aan:
- zelfbeschikking - spiritualiteit
- normen en waarden - eerlijke verdeling - milieu
- anders, namelijk ………
10. Wat zou u (nog) van de humanistische traditie willen leren?
- filosofische grondslagen humanisme - praktische vaardigheden, namelijk:…
- het gedachtegoed van grote denkers - levenskunst
- religiekritiek
- andere onderwerpen, namelijk ………
11. Hoe ziet u de toekomst voor het humanisme in Nederland?
………
………
12. Hoe ziet u de toekomst voor het Humanistisch Verbond als geheel?
………
………
13. Heeft u nog suggesties voor de afdeling Amsterdam-Amstelland en zo ja, welke?
………
………
Bij voorbaat hartelijk dank voor het invullen van deze enquete. U kunt
deze opsturen naar Marjo van der Woerd, Riouwstraat 97-C. Hij zal ook digitaal meegezonden worden met de volgende digitale nieuwsbrief.
In "de Verdieping", een bijblad van de krant Trouw van dinsdag 8 februari, kopte redacteur en dominee Jean Jacques Suurmond boven zijn artikel: "Soms ben ik echt jaloers op athe- ïsten. Minpuntje is dat je dan lid van de VVD schijnt te moeten zijn....Soms benijd ik de groeiende groep atheisten in ons land die geen enkele last heeft van religie.
Voor een gelovige roept bijvoorbeeld de ramp in Azie allerlei ingewikkelde vragen op zoals: Waar is God in dit alles? Een atheist is prettig gevrijwaard van zulke vragen. Voor hem is de ramp een speling van de natuur en de enige vraag is hoe zal hij daarop reageren?"
Dat laatste is wat kort door de bocht. Sinds mensenheugenis heeft de in een God of Goden gelovende mens verklaringen gezocht voor natuurrrampen of andere onverklaarbare cala- miteiten. Hulpverleners hebben dan troostrijke woorden paraat en verwijzen naar een leidende hogere macht die uiteindelijk alles weer in goede banen zal leiden of de verschrikkelijke onver- klaarbare rampspoed zal verklaren als een straf voor zondig gedrag.
De in het blad Trouw schrijvende dominee ver- meldt dat hij ook nog met een andere worsteling wordt geconfronteerd. Zijn vader is humanist en lid van het Humanistisch Verbond. Dat is voor hem als geestelijk leidsman een bijkomend pro- bleem. Zijn humanistische vader is dus een atheïst.
Dat laatste is een vaak voorkomend misverstand dat zelfs theologen nog parten speelt. Er is voor de dominee toch een lichtpuntje want, zo ver- volgt hij met zijn beschouwing: "Het enige mogelijk verontrustende thuis was een beeldje van een lachende Boedha en een geheimzinnig zwart boek met de gouden woorden "La Sainte Bible" op de rug van het boek. Het stond veilig achter glas in de boekenkast en ik herinner me niet dat het ooit van zijn plaats kwam".
Dat laatste was voor de Christelijk geworden zoon een geluk bij een ongeluk. Er stonden nog twee (religieuze) ikonen in de boekenkast waar- van één object een teken van het Christelijk denken vertegenwoordigt. Het Christendom was nog in de vitrine aanwezig. Wellicht viel het met het huiselijk atheïsme wel mee.
Zijn humanisten altijd atheisten?
Op die vraag kan een duidelijk antwoord gege- ven worden. Humanisten zijn niet per definitie atheïsten en dat zijn ze ook nooit geweest. De twijfel over het al dan niet bestaan van een hogere, goddelijke macht, de twijfel over de
Humanisme en atheisme
beïnvloeding op de mens vanuit een oneindige kosmos waardoor de vrije wil beinvloed wordt, kortom de vele twijfels waar wij in ons leven mee te maken krijgen is een belangrijk element van het humanisme. De vraag of er sprake is van een sturing vanuit een nog onbekende wereld heeft humanisten vanaf de Renaissance steeds beziggehouden.
De vereenzelviging van het humanisme met het atheïsme, de ongelovigheid, wordt door de in één God gelovende religies (christendom, jodendom en islam,) vaak als een waarschu- wing en als een gevaar aangeduid.
Het woord atheïsme is afkomstig van de
Grieken waarbij de letter "a" staat voor "niet" en
"theos" voor God. Bij de Grieken waren de a- theïsten mensen met een te traditionele tegen- draadse opvatting over de Goden. Atheïsten hielden er een enigszins afwijkende visie van het Griekse godendom op na. Vandaar dat zij als a-theïsten bestempeld werden.
Het christendom vertaalde het a-theïsme als:
"goddeloosheid". A-theïsten zagen zij als vij- anden van het heersende geloof en dat is eeuwenlang zo gebleven. In het Europese en christelijke verleden zijn er talloze religieuze conflicten ontstaan o.a. over bepaalde inter- pretaties van de Bijbel waarbij de tegenstan- ders elkaar beschuldigden van: goddeloosheid en ongelovigheid, c.q. a-theïsme. De atheïsten kregen vaak de schuld van de langdurige en vaak zeer bloedige religieuze conflicten tussen christelijke groeperingen. Met name in
Nederland is er eeuwenlang strijd geleverd tus- sen christelijke splintergroepen alsook tussen de protestanten en de katholieken. Erasmus is na een korte periode in Nederland voorgoed uit ons land vertrokken omdat hij niet meer kon leven tussen de elkaar bestrijdende religieuzen (zie eerste deel van de brieven van Eramsus).
De angst van het christendom voor het a- theisme heeft ook geleid tot de bekeringsdrang van de protestantse- en de katholieke kerk die het als hun roeping beschouwden om "godde- loze" volkeren waarmee men in aanraking kwam tot een godvruchtig theïstisch leven te bekeren.
Bekering van de goddeloze atheïsten was een heilige roeping die eeuwenlang vanuit het christelijke Europa is gepropageerd. Weg dus met de andersdenkende ongelovige atheïsten.
Voor de Amerikaanse president Bush is dat nog steeds een belangrijke politieke drijfveer.
Onder het mom van democratisering steekt door Karel Nijkerk
10
Bush zijn monotheïstisch protestants christe- lijke geloof niet onder stoelen of (kerk)ban- ken. De oorlogvoering in Afganistan en Irak is nog steeds een uiting van die roeping om terroristen en "terroristische" Staten (Iran, Syrië) tot het ware geloof te bekeren. Met de hand op de Bijbel heeft de Amerikaanse presi- dent zijn nobele (religieuze) voornemens ken- baar gemaakt en wordt de oorlogvoering tegen de ongelovigen voortgezet (alhoewel de islam, evenals het christendom een monothe- ïstisch, in éen God gelovende, religie is).
Ook humanisme op zoek naar een evenwicht Terug naar de waarnemingen van dominee Suurmond. Tegenwoordig is het bezit van een Boedhabeeldje in een vitrine of op de schoor- steen een veel voorkomend verschijnsel. Het is een teken dat men met zijn tijd meegaat en ook andere levensbeschouwelijke vormen res- pecteert en/of aanhangt. Een Boedhabeeldje naast de Bijbel is een aanduiding voor de zoektocht die zich al enige tijd in onze samenleving voltrekt bij tal van kerkverlaters en ook bij humanisten...De laatstgenoemden zijn trouwens al vanaf de Renaissance op zoek naar een evenwicht tussen religiositeit en a- theïsme.
Aan het einde van de achttiende eeuw ont- stond een nieuwe situatie doordat het ratione- le en wetenschappelijke denken in een
stroomversnelling kwam, mede door toedoen van de Franse Revolutie. Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap werd een leidraad voor het leven van de burgerij. De bestrijding van een domi- nante adellijke elite en de daarmee verbonden christelijke geestelijkheid, die eeuwenlang voorschreven op welke wijze er geloofd en gedacht diende te worden, werd krachtig ter hand genomen. In Frankrijk werd in de 19e eeuw het a-theïsme de wereldbeschouwing van zeer veel intellectuelen. Bovendien kwam door de veldtochten van Napoleon Bonaparte de verspreiding van de idealen van de Franse Revolutie in Europa op gang. Tal van 19e- eeuwse filosofen waaronder Hegel,
Feuerbach, Nietzsche (God is dood), John Stuart Mill en wetenschappers (Darwin, evolu- tieleer; Freud, psychoanalyse) en maatschap- pelijke vernieuwers (Marx) benadrukten de betekenis van het nieuwe vrije denken en twij- felden aan het ideaal van de op het christen- dom gebaseerde godsdienstigheid...Volgens Bert Boelaars vertoonde het 19e-eeuwse humanisme een duidelijke ongodsdienstige en zelfs antigodsdienstige stroming (zie Bert Boelaars: De kostbare mens).
Hoe nu verder?
In de tweede helft van twintigste eeuw, vooral na de tweede wereldoorlog, hebben in
Nederland velen gekozen voor de (humanisti- sche) gedachte van keuzevrijheid, zelfbeschik- king en eigen verantwoordelijkheid. De oprich- ting na de Tweede Wereldoorlog van het
Humanistisch Verbond door J.P. van Praag, een Verbond dat de humanisten verenigde en onderdak verschafte betekende tevens een ver- dere uitgroei van het humanisme in Nederland.
Het begin was moeizaam vanwege de verzui- ling waardoor de kerkelijke organisaties hun positie verstevigden. Het Humanistisch
Verbond werd niet als zuil erkent en wilde ook niet aan de leiband lopen van de kerken.
Gaandeweg heeft het humanisme als een levensbeschouwing maatschappelijke erken- ning gekregen. Er werden een aantal maat- schappelijk organisaties in het leven geroepen en er kwam zelfs een Humanistische
Universiteit . De afbrokkeling van de kerkelijke organisaties door ledenverlies en de ontkerke- lijking in de samenleving heeft er toe bijgedra- gen dat het humanisme niet meer als een vreemdsoortige atheïstische gemeenschap beschouwd werd maar als een volwaardige gesprekspartner aanvaard werd. Inmiddels hebben de humanistische organisaties zich verenigd in een Humanistische Alliantie waardoor een gemeenschappelijk optreden mogelijk is. Toch heeft het Humanistisch Verbond naar buiten toe weinig van zich laten horen. Een enkeling, zoals voormalig HV-voor- zitter Paul Cliteur profileerde zich duidelijk als humanist en atheïst. Dat wordt hem vooral door de islamitische gelovigen kwalijk geno- men. Daarmee is voor de humanisten een nieuwe situatie ontstaan. In onze samenleving keert andermaal een monotheïstische geloofs- richting zich tegen het humanisme en toont zich een agressieve tegenstander van de
humanistische uitgangspunten van: zelbeschik- king, vrijheid en eigen verantwoordelijkheid.
Het is van belang dat de humanisten zich nu meer dan voorheen duidelijk profileren en niet slaafs en alleen passief zijn, maar hun protest laten horen en duidelijk stellen dat niet wordt afgeweken van de humanistische uitganspun- ten zodat ook het atheïsme naast andere
"ismen" een volwaardige en gerespecteerde positie inneemt in de huidige samenleving.
11
Een ereplaats in het Gedenkboek der Groten van de Amsterdamse Universiteit is weggelegd voor prof. I.A. Diepenhorst, vroeger hoogleraar straf- recht en rector-magnificus.
De tengere, grote denker, die onlangs overleed op 88-jarige leeftijd, maakte ook naam als Onderwijsminister in de jaren '60 en als parle- mentariër.
Een geboren redenaar, een erudiet die het gevleugelde woord niet schuwde en aan zijn beschouwingen beeldende kracht gaf. Charmant was zijn soms wel parmantige pertinentie - hij raakte zo bekend als voorzitter van een televi- sieforum -, steil calvinisme was hem als rasechte ARP-er in elk geval vreemd. Dat bleek tevens uit zijn verrassende interpretaties van nieuwerwetse ideeën. Hij liet de tijdgeest op zich inwerken en toonde doorgaans begrip.
Tijdens de befaamde studentenprotesten midden jaren '60, toen de zogenaamde bewustwording van aankomende academici snel groeide, moest autoriteit/bestuurder Diepenhorst menig verwijt incasseren.
Hij verschool zich echter niet achter starre standpunten.
Ik interviewde voor Elsevier de onderwijsdeskun- dige na zijn ministerschap over de zich uitbrei- dende revolte tegen gezagsstructuren en bezui- nigingsplannen. Op aimabele toon liet hij weten dat de 'studentenonlusten' door concrete punten waren ingegeven en dat de vraag om meer inspraak toejuiching verdiende. Hij vond dat er over gedrevenheid vanuit een groot idealisme kon worden gesproken en dat "de studenten voor hun zaak durven te staan". Hij poneerde zelfs dat zij "de dingen scherper kunnen zien dan ouderen, maar - benadrukte hij - de keer- zijde is een verlies aan objectiviteit, wat ertoe kan leiden dat men in gevaarlijk denkwater ver- zeild raakt".
Zorgvuldig, haast vaderlijk, formuleerde vrijgezel Diepenhorst: "Studenten vergeten wel eens dat op 17-18-jarige leeftijd hun persoonlijkheid nog moet groeien. Als ze de universiteit verlaten, worden ze geacht wetenschapsrijpe en maat- schappijrijpe mensen te zijn. Een derdejaars- student hoeft niet te doen alsof hij de gelijke is van een matig bestuursbekwaam hoogleraar met 20 jaar ervaring. Ondanks dat matige vormt de student voor zijn leermeester nog geen gelijke partij".
Prof. Diepenhorst had me gevraagd of hij -
destijds al usance bij interviews met 'hoogge- plaatsten' - het resultaat van het gesprek voor publicatie mocht inzien.
Toen ik het geheel met een enkele correctie ontving , las ik op de eerste pagina:
"U hebt mij goed begrepen", wat ik, als jong redacteur, een niet gering compliment vond.
Het begrip van Diepenhorst
Herinnering van Jouke Mulder
12
zaterdag 25 en zondag 26 juni
De aantrekkingskracht van de Muzen
Eeuwenlang werd de mens verleid door het goddelijke gezang van de muzen. Zij leiden hem bij het scheppen van kunstwerken.
Sommigen van die kunstwerken vinden we mooi en anderen niet. De vraag: Wat is
schoonheid? staat centraal in de twee socrati- sche gesprekken die plaatsvinden onder leiding Arthur d'Ansembourg en Annette van den Bosch.
Het eerste gesprek gaat over de schoonheid van beeldende kunst en het tweede over de schoonheid van poëzieregels. Het socratische gesprek is een methode om zelfstandig te filo- soferen over een vraag die aansluit bij de eigen ervaring. Het is een oefening in langzaam en zorgvuldig denken in samenspraak met ande- ren. In het gesprek proberen we tot een gemeenschappelijk inzicht te komen en con- sensus te bereiken over de vraag die voorligt.
De vraag wordt onderzocht door middel van een voorbeeld uit de beeldende kunst en uit de poëzie. Belangrijk in het socratisch gesprek zijn het luisteren naar elkaar, het proberen te begrijpen wat de ander zegt, het opschorten van je eigen mening en het duidelijk verwoor- den van je eigen mening. Een zoekende hou- ding komt daarbij goed van pas. Het gaat om een heel praktische, concrete manier van filo- soferen over de schoonheidservaring.
Van de deelnemers wordt verwacht dat zij voorafgaand aan het gesprek een afbeelding van een mooi schilderij en een mooi gedicht toezenden aan Annette van den Bosch.
Socratisch Gesprek
Op zaterdag zullen we de vraag wat is schoon- heid uitwerken aan de hand van een afbeelding van een schilderij. Op zondag wordt de uit- gangsvraag hernomen aan de hand van een voorbeeld uit de poëzie. Iedereen kan mee doen aan het gesprek want voorafgaand aan het gesprek worden de regels van de socrati- sche gespreksvoering uitgelegd. Deelname is alleen mogelijk als je beide dagen aanwezig kunt zijn.
Datum: zaterdag 25 juni van 10.00 tot 16.00 en zondag 26 juni van 10.00 tot 15.00 uur.
Plaats: Humanistisch Verbond, Sarphatiekade 13, Amsterdam.
Kosten: E 50,- voor leden en studenten, E 60,- voor niet-leden.
Informatie: annette@annettevandenbosch Inschrijven: vóór 11 juni via 020-468.6706 (na 18:00) of email hv_amsterdam@web.de
Van 12.00 tot 13.00 is er een lunchpauze.
Deelnemers dienen zelf wat te eten voor de lunchpauze mee te nemen, of kunnen in de buurt een broodje eten. Koffie en thee is aan- wezig.
Aan de deelnemers wordt gevraagd om een afbeelding van een schilderij en een gedicht (kort en Nederlandstalig) voor 11 juni te zen- den aan annette@annettevandenbosch.nl of per post naar: Annette van den Bosch Tilanuslaan 10, 3705 VM Zeist.
13
Zaterdag 2 juli zal de jaarlijkse boekenmarkt van de afdeling Amsterdam-Amstelland weer plaats hebben. Het bestuur mag dan verande- ringsgezind zijn, haar affiniteit met boeken is even groot als niet groter dan in voorgaande jaren. In de laatste bij-
eenkomst van het WEB was een ieder het er over eens dat de boe- kenmarkt altijd een groot succes is geweest en dat deze zeker zijn voortgang moet hebben. Ook dit jaar kunt u uw overtol- lige boeken daarom kwijt op de boeken- markt van onze afde-
ling. De opbrengst van de boekenmarkt gaat zoals altijd naar de afdelingskas.
De boekenmarkt heeft dit jaar plaats op zater- dag 2 juli van 13:00 tot 17:00 in de tuin van Humanitas.
Wil je mee helpen met de organisatie van de Boekenmarkt of heb je boeken over die je kwijt wilt, bel of mail mij dan via 072-5092214 of ans.hendriks@planet.nl
Ans Hendriks.
Boekenmarkt 2005
1417 mei - Humanistencafé thema: "Weg met Europa!"
1 juni mogen we stemmen over de EU-grondwet.
Waar doen we het eigenlijk voor? Met als debaters o.a. Mielle Bulterman, wetenschapper in Leiden gespecialiseerd in Europees recht en Nico Wegter, directeur bureau Europese Commissie, interviews met Jaap Peters over zijn boek “De intensieve menshouderij” en Elena Simons, ‘maatschappelijk uitvinder’ en auteur van “Pret met moslims”. Dat allemaal en meer om: 20.00 uur in Café P96, Prinsengracht 96 Amsterdam.
21 juni - Wereldhumanismedag
Iedereen die zin heeft om mee te helpen met de organisatie van de verschillende activiteiten op deze dag wordt verzocht zich aan te melden bij Marjo van der Woerd via marjo@deds.nl
http://www.secularseasons.org/june/world_huma- nist.html
21 -jjuni Dag van de Dialoog
Ook wij doen mee aan de dag van de dialoog, een dag waarop Amsterdammers met elkaar in gesprek gaan. Wil je hieraan meedoen, geef je dan op bij Hanne van Noordt, 020-6811888 of 06-19070888, email: h.noordt@chello.nl.
Meer info: http://www.amsterdamdialoog.nl 4 mei - Stille tocht
In het kader van de dodenherdenking op 4 mei organiseert het Amsterdams 4 en 5 mei comite een Stille tocht van het Museumplein naar de Dam. De start is om 18:15 op het Museumplein bij het Sinti Roma monument tegenover het Amerikaanse con- sulaat. Aan deze Stille tocht nemen jaarlijks leden van het college van B&W, leden van de
Gemeenteraad en vele organisaties en andere belangstellenden deel. Ook het bestuur en andere leden van de afdeling Amsterdam-Amstelland zul- len meelopen in deze Stille tocht.
5 mei - Bevrijdingsdag
Donderdag 5 mei a.s. zal de Humanistische alliantie vertegenwoordigd zijn op de informatiemarkt op het bevrijdingsfestival Amsterdam.
De volgende leden zullen hier vertgenwoordigd zijn:
* Het Humanistisch Verbond
* Het Hivos
* De Vrije Gemeente
Wij zullen minimaal van 12:00 tot 18:00 op het museumplein staan. Leden van het HV afdeling Amsterdam-Amstelland die bereid zijn een uur of twee het humanisme te vertegenwoordigen kunnen zich opgeven bij Marjo van der Woerd via
marjo@deds.nl
2 juli - Boekenmarkt zie hiernaast
Agenda
Ledencontactpersonen
afdeling Amsterdam-Amstelland
Naam Telefoon postcode stadsdeel
Mario van Asseldonk 620 95 14 1011-1018 Binnenstad Michiel Menschaar 693 15 28 1019-1020 Eilanden Lia Jansen 612 69 52 1052-1062 West
Carina van Aurich 613 84 51 1063-1067 Slotermeer/Geuzenveld Geert Portman 619 46 32 1068-1069 Osdorp
Wieke Nolet 672 29 23 1071-1077 Zuid
Corrie Lakeman 671 48 21 1078-1079 Rivierenbuurt Wil Stam 646 44 25 1080-1090 Buitenveldert
Michiel Menschaar 693 15 28 1091-1098 Oost/Watergraafsmeer Rita Pezaro 691 00 01 1100-1103 Zuidoost
Jan Koning 699 09 22 1104-nb Henriëtte Roland Holsthuis Rita Pezaro 691 00 01 1104-1115 Zuidoost/Diemen/Duivendrecht Sonja van Zutphen 641 06 16 1180-1186 Amstelland
Voorzitter Joep Schrijvers Frankfurthersingel 252 1060 TR Amsterdam 020-6107374 email: joepeter@planet.nl
Secretaris Ans Hendriks Duinweg 85 1871 AE Schoorl 072-5092214
email: ans.hendriks@planet.nl
Penningmeester Marjo van der Woerd Riouwstraat 97-C, 1094 XL Amsterdam 020-4686706 email: marjo@deds.nl
lid Ruth Mungroop Zomerdijkstraat 7-I 1079 XW Amsterdam 020-8448704 email: r.mungroop@planet.nl 06-25386614
* Jonge Humanisten bereikbaar via Centraal Bureau 020-5 219000
* Studentenraadswerk infl. via T.I.G. op werkdagen van 10.00-12.00 uur 020-6222 404
* Humanitas Amsterdam Sarphatistraat 4-6 1017 WS Amsterdam 020-523 1100 Postbus 71, 1000 AB Amsterdam
* Humanitas Amstelveen Ger Hazenberg, Maritsa 31, 1186 LE A’veen 020-6451 733
* Humanistisch Verbond, Centraal Bureau, Sarphatikade 13, 1017 WV A’dam 020-521 9000 Postbus 75490, 1070 AL Amsterdam Publieksvoorlichting 020-521 9090
* Stichting Alg. Ziekenhuis Amstelland Mw. L. Schenk 020-643 0240
* (Achterbancommissie) J. Mul 020-6415 981
* Amstelveen Lokaal M. Burema 020-645 2570
Bestuur
afdeling Amsterdam-Amstelland
Algemeen
15
Op een enkel protest na, in de vorm van een lichte verwensing, ging de ledenvergadering van het Humanistisch Verbond Amsterdam- Amstelland op 6 april akkoord met het bestuursvoorstel tot opheffing van de Amstelmare.
Zo ligt heden het laatste nummer voor u.
Het 'gedrukte woord' moet in dit geval wijken voor de opmars van internet en website.
Bovendien past de opheffing in de bezuini- gingsdrang van het bestuur, dat andere accen- ten gaat aanbrengen.
De redaktie kreeg niet altijd voldoende res- pons vanuit de lezerskring. Daarom werd in de loop der jaren een groot aantal artikelen door redacteuren/-trices zelf geschreven of enta- meerden zij buitenstaanders tot een bijdrage.
Het blad groeide van een mededelingenorgaan uit tot een substantiële HV-uitgave.
In de pauze van de april-bijeenkomst zei één van de redaktieleden schalks tegen voorzitter Schrijvers:"Je hebt de wind er wel onder". "O ja", reageerde hij lakoniek.
Joep Schrijvers, sinds een jaar voorzitter van het HV Amsterdam-Amstelland, is manage- mentdeskundige en publicist.
Als lid van de redaktie wens ik hem ondanks zijn kennis de nodige wijsheid en creativiteit aangaande de te nemen beslissingen toe, Jouke Mulder
Amstelmare,
Adieu
Amstelmare is een uitgave van het Humanistisch Verbond, afdeling Amsterdam-Amstelland.
Redactie Lida Klijn
Ingeborg Kurpershoek Jouke Mulder
Maria Visser Hanne van Noordt.
Colofon
16Sinds het eerste nummer van de digitale nieuwsbrief in december 2003 kent het ledental van deze nieuws- brief een alsmaar stijgende lijn. Deze nieuwsbrief die minimaal één en maximaal twee maal per maand ver- schijnt bevat alle activiteiten van het Humanistisch Verbond afdeling Amsterdam-Amstelland en alle aan haar gelieerde organisaties.
U kunt zich aanmelden voor deze nieuwsbrief door een e-mail te sturen naar: hv_amsterdam@web.de met in de onderwerpregel "aanmelding nieuwsbrief".
Activiteiten voor vermelding in de nieuwsbrief kunt u naar ditzelfde adres sturen.
U kunt zich afmelden voor de nieuwsbrief door een mail naar hv_amsterdam@web.de te sturen met in de onderwerpregel "opzegging nieuwsbrief".
