E . ,
TUSSEN VECHT EN EEM
Centrale Organisatie van Vrienden van de Historie
van het Gooi en Omstreken
Jaargang 2, afdl. 1 - januari '72 DE TOEKOMST VAN HET GOOI
Het laatste nummer van de eerste jaargang, dat als een soort begeleidende catalogus aan de Erfgooiers- manifestatie gewijd was, krijgt als pendant dit eerste nummer van de tweede jaargang, dat in zijn inhoud eni enigszins afwijkt van alle vorige nummers: we gaan een blik werpen in de toekomst.
Wie zouden wij dan beter aan het woord kunnen laten dan Drs P.C.W.M.Bogaers, voorzitter van het gewest Gooi
land, die over die toekomst van het Gooi bij gelegen
heid van de opening van de tentoonstelling "1000-jaar Erfgooiers" op 11 december 1971 in het Singer Museum te Laren een inleiding hield.
Verder vindt u in aansluiting op de droeve actuali
teit van de brand aan de Kerkbrink te Hilversum een artikel van de hand van Dr G.G.Pekelharing over de klokken van Hilversum.
Mag ik dan besluiten om u - mede namens het bestuur van TVE - niet alleen voor 1972 een gelukkig nieuw
jaar, maar ook voor de toekomst een leefbaar Gooi voor ons allen toe te wensen.
J.V.M.O.
D e t o e k o m s t v a n h e t G o o i 1. Hoop en verwachting bepalen voor een belangrijk
deel de kracht van de polsslag van individu én ge
meenschap .
Een reëel toekomstperspectief maakt de zorgen van elke dag lichter| maakt het vinden van oplossingen voor de dagelijkse problemen gemakkelijker en werkt daardoor tevens als katalysator bij het bestuderen van de lange-termijn-vraagstukken.
Ligt juist in het scheppen van perspectief voor de huidige Gooise samenleving niet de grootste bete
kenis van de ontbinding van het 1000-jarig rijk van de Erfgooiers, hoe zwaar die ontbinding om histo
rische, sociologische en wellicht ook economische redenen velen zal vallen ?
TVE.2 - 1
Steeds duidelijke wordt het immers, dat het toe
komstperspectief voor het Gooi afhankelijk is van het snel - heel snel - concreet vinden van de ruimte, die nodig is om én de woningzoekenden én de industrie én de omroep én de naar rust en na
tuur snakkende recreant een duurzaam perspectief te kunnen bieden.
Er is wellicht geen ander gebied in ons land te vinden waar - juist vanwege de recreatieve functie niet alleen voor de eigen bevolking maar ook voor belangrijke delen van de zgn. Noordvleugel van de Randstad - de diverse aanspraken op het meest schaarse goed, de ruimte, zó met elkaar wedijveren als in het Gooi !
Ligt de hoofdoorzaak van de huidige problematiek in het Gooi niet in het te lang als tegenstrijdig met elkaar hebben ervaren van de twee hoofddoel
einden van het ruimtelijk beleid, t.w.
a) het zoveel mogelijk bewaren van het huidige ka
rakter van het Gooi, in het bijzonder waar het natuur- en landschapsschoon en natuurweten
schappelijk waardevolle terreinen betreft; een uniek gebied juist vanwege de diversiteit van de verschillende landschappen en de geografi
sche ligging daarvan ("groene oase" in de Noord oostelijke hoek van de Randstad); en
b) het scheppen van expansiemogelijkheden voor wo- nongbouw, voor de in het Gooi gevestigde be
drijven en instellingen, voor de bij deze tijd passende algemene voorzieningen, etc. ?
2. Op hetzelfde ogenblik, dat men mentaal aanvaardt, dat beide doeleinden wel in harmonie met elkaar zijn te realiseren via de zgn. uitwaartse bebou- wingspolitiek - d.w.z. door het creeren van de belangrijkste bouwmogelijkheden aan de randen van het Gooi en over die randen heen, (denk wat de langere termijn betreft daarbij i.h.b. aan Zuidelijk Flevoland) - verandert de situatie en daardoor het toekomstperspectief l802.
Voor de recreanten, omdat een dergelijke politiek TVE.2 - 2
kan worden gekenschetst met de woorden: "spaar het middengebied".
Voor de woningzoekenden, omdat door de voor het Gooi ongekende mogelijkheden van met name de bebou
wing van een deel van de Hilversumse Meent, de Oostermeent en later Zuidelijk Flevoland in plaats van aan honderdtallen aan enige duizenden woningen per jaar gedacht zou kunnen gaan worden. (Bewijs te vinden in de realisering van het plan "Stad en Lande" te huizen.)
Voor de in het Gooi gevestigde bedrijven en instel
lingen, omdat de ruimte in Zuidelijk Flevoland - bij een goede aanpak - ongekende perspectieven zou kunnen openen.
3 Helaas blijkt de realisering van deze gedachten b e langrijk meer tijd te kosten dan aanvankelijk werd ge
dacht en feitelijk beschikbaar is.
Concrete gevolgen hiervan :
- het teloor gaan van een stuk continuïteit in de woningbouw mei alle menselijk leed daaraan ver
bonden^ was het aantal woningen tbv. het Gooi in uitvoering medio 1970 met veler inspanning einde
lijk opgevoerd tot meer dan 2500, thans is dit cij
fer weer gedaald tot beneden de 1500 en het m o ment komt in zicht, dat gesproken zal moeten wor
den van beneden de 1000 S
- dat een dergelijke ontwikkeling op haar beurt on
rust gaat geven bij de woningzoekenden, dat er actiegroepen gaan ontstaan, daarover hoeft men zich niet te verwonderen;
- dat ook het bedrijfsleven (ik doel hier op de Gooise Industriedag en recente publicaties van de zijde van de Kamer van Koophandel) van zijn onrust en onlustgevoelens duidelijk blijk geeft, is even
eens een niet mis te verstaan teken aan de wand.
k. Wil het hierboven geschetste perspectief van de uitwaartse bebouwingspolitiek een reeel perspec
tief worden, dan is mijns inziens nodig :
T V E . 2 - 3
a ) h e t c o n c e n t r e r e n v a n a l l e k r a c h t e n op h e t z o v e e l m o g e l i j k n a a r v o r e n h a l e n v a n h e t i n u i t v o e r i n g nemen v a n d e e e r s t e d e e l p l a n n e n op O o s t e r m e e n t e n H i l v e r s u m s e M e en t om d a a r d o o r h e t e r f g o e d v a n d e E r f g o o i e r s z o s n e l m o g e l i j k d i e n s t b a a r t e ma ken a a n d e t o e k o m s t v a n h e t G o o i !
b ) n u r e e d s a l d i e m a a t r e g e l e n n e m e n , w a a r d o o r v e i l i g g e s t e l d w o r d t , d a t de b e b o u w i n g v a n de O o s t e r m e e n t zijn l o g i s c h v e r v o l g k a n v i n d e n i n Z u i d e l i j k F l e v o l a n d , i n w e l k v e r b a n d d e p l a a t s v a n d e e e r s t e k e r n v a n A l m e r e e n d e b r u g bij H u i z e n / B l a r i c u m o v e r h e t G o o i - m e e r v a n p r i m a i r b e l a n g z i j n .
c ) t e b e s e f f e n , d a t d e p e r i o d e , d i e o n s n o g s c h e i d t v a n h e t i n . u i t v o e r i n g nemen v a n de z o j u i s t g e n o e m d e e e r s t e d e e l p l a n n e n n i e t i n l e d i g h e i d k a n w o r d e n d o o r g e b r a c h t . Ook i n d i e t u s s e n f a s e z u l l e n d e d o e l e i n d e n v a n h e t h u i s v e s t i n g s b e l e i d z o g o e d m o g e l i j k d i e n e n t e w o r d e n g e r e a l i s e e r d .
5* W i l d i e d r i e l e d i g e t a a k s t e l l i n g w e r k e l i j k h e i d w o r d e n , d a n i s t e g e l i j k e r t i j d n o d i g :
a ) e e n e e n s g e z i n d e e n m a x i m a l e i n s p e n n i n g v a n de zijde v a n de g e h e l e G o o i s e g e m e e n s c h a p z e l f om h e t k e r n p r o b l e e m , de w o n i n g n o o d , i n k o r t e tijd e e n s t u k d i c h t e r bij h a a r o p l o s s i n g t e b r e n g e n . Wie op z i c h l a a t i n w e r k e n de v e r t r a g e n d e en d a a r d o o r n o g a l e e n s v o l l e d i g b l o k k e r e n d e w e r k i n g v a n d e e p i d e m i s c h e omvanh a a n n e m e n d e s t r o o m v a n b e z a a r s c h r i f t e n t e g e n b e s t e m m i n g s p l a n n e n , t e r w i j l e v e r d i e p l a n n e n op b e s t u u r l i j k n i v e a u t u s s e n d e d i v e r s e i n s t a n t i e s o v e r e e n s t e m m i n g b e s t a a t , w i e op z i c h l a a t i n w e r k e n de g e v o l g e n v a n de g r o e i e n d e b e z w a r e n t e g e n d e m e t d e r g e l i j k e p l a n n e n v e r b a n d h o u d e n d e v e r k e e r s v e r b i n d i n g e n , m o e t z i c h z e l f w e l g a a n a f v r a g e n : i s h e t G o o i n i e t b e z i g z i c h z e l f t e b l o k k e r e n e n d a a r d o o r zijn e i g e n t o e k o m s t p e r s p e c t i e f t e o n d e r g r a v e n ?
TVE.2 - k
B o v e n d i e n mag h i e r b i j n i e t w o r d e n o n d e r s c h a t d e n e g a t i e v e i n v l o e d , d i e v a n e e n d e r g e l i j k g e d r a g s p a t r o o n u i t g a a t , op d e a c t i v i t e i t e n i n d e z g n . o v e r l o o p s g e m e e n t e t b v . d e w o n i n g b o u w v o o r G o o i s e w o n i n g z o e k e n d e n .
b ) e e n z o d a n i g e o r g a n i s a t i e v a n h e t l o k a l e b e s t u u r , d a t d a a r d o o r t o t u i t i n g k a n w o r d e n g e b r a c h t , d a t v o o r G o o i s e o p l o s s i n g e n n o d i g i s i e t s v a n e e n g e z a m e n l i j k e G o o i s e a a n p a k - d o o r g e m e e n t e n e n g w e s t - d i e n i e t b e p e r k t b l i j f t t o t h e t c r e ë r e n v a n m o g e l i j k h e d e n , m a a r d i e z i c h ó ó k u i t s t r e k t t o t d e r e a l i s e r i n g v a n d i e m o g e l i j k h e d e n . E e n g e z a m e n l i j k e a a n p a k , m e t a l s d o e l e e n v e r s t e r k i n g v a n h e t l o k a l e h u i s v e s t i n g s b e l e i d v i a h e t s c h e p p e n v a n e e n g r o t e r e b e s t u u r l i j k e s l a g v a a r d i g h e i d i n e e n r u i m e r o p e r a t i e t e r r e i n5 e e n g r o t e r e s l a g v a a r d i g h e i d , d i e t i j d w i n s t k a n b e t e k e n e n op h e t g e b i e d v a n v o o r b e r e i d i n g , g o e d k e u r i n g e n r e a l i s e r i n g v a n d e p l a n n e n ^ e e n g r o t e s l a g v a a r d i g h e i d , w a a r d o o r o n d e r m e e r s n e l l e r g e r e a g e e r d k a n w o r d e n op z i c h s o m t i j d s p l o t s e l i n g v o o r d o e n d e n i e u w e f e i t e n , e n w a a r d o o r b e p a a l d e b a r r i è r e s s o m s s n e l l e r k u n n e n w o r d e n v e r w i j d e r d . c ) e e n c o n s i s t e n t r u i m t e l i j k b e l e i d v a n a l l e b e -
s t u u r s i n s t a n t i e s m . b . t . h e t G o o i e n d e d e z e s t r e e k o m r i n g e n d e g e b i e d e n .
" Va n a l l e b e s t u u r s i n s t a n t i e s " .
I n d e z e i s - w a t d e n i e t - G o o i s e i n s t a n t i e s b e t r e f t - o n d e r s c h e i d t e m a k e n t u s s e n e n e r z i j d s d e g e m e e n t e b e s t u r e n v a n d e z g n . o v e r l o o p g e m e e n t e n e n a n d e r z i j d s d e p r o v i n c i a l e o v e r h e d e n e n d e r i j k s o v e r h e i d .
De v r a a g mag i n d i t v e r b a n d w o r d e n g e s t e l d , o f d e z g n . o v e r l o o p g e m e e n t e n - m e t a l l e e r k e n t e l i j k h e i d v o o r w a t g e b e u r t - z i c h w e l v o l d o e n d e r e a l i s e r e n , d a t d e a c t u e l e p r o b l e m a t i e k v a n h e t G o o i v o o r e e n b e l a n g r i j k d e e l z ijn o o r z a a k v i n d t i n d e r e c r e a t i e v e f u n c t i e v a n d a t G o o i v o o r e e n b e l a n g r i j k d e e l v a n d e N o o r d v l e u g e l v a n d e R a n d s t a d .
D a t ' t G o o i o n m o g e l i j k ' t G o o i k a n b l i j v e n , a l s men d e T V E . 2 -
5
verantwoordelijkheid voor het kunnen realiseren van dit doel niet mede als een stuk eigen verantwoorde
lijkheid van de omgeving ervaart.
Ik geef gaarne toe - heb dat trouwens hiervoor reeds gezegd - dat het ontbreken van maximale inspanning van de zijde van de Gooise gemeenschap zelf, voor de overloopgemeenten niet bepaald een stimulans zal zijn om het bouwen voor Gooise woningzoekenden een hoge prioriteit te geven.
Van de andere kant is het óók een feit, dat aan de zgn. uitwaartse bebouwingspolitiek tot nog toe een belangrijk deel van haar basis is ontnomen doordat practisch alle begin I969 samen opgezette planningen tot op de dag van. vandaag niet zijn gerealiseerd. Is dit voor een deel in de toekomst nog recht te breien, ernstiger wordt het als een gemeentebestuur, zoals onlangs is gebeurd, eenzijdig en zonder contact af
spraken en overeenkomsten met andere bestuursinstan- ties gemeekt van nul en generlei waarde verklaart.
Een dergelijke handelwijze maakt je stil en bedroefd;
én vanwege het leed, dat daardoor de Gooise woning
zoekenden wordt aangedaan, én vanwege het wegglijden van de basis onder behoorlijk bestuur.
wil die - in wezen ogenschijnlijk met zichzelf in strijd zijnde - dubbele taak voor het Gooi kunnen wor
den gerealiseerd, dan is "een consistent ruimtelijk beleid van alle bestuursinstanties" niet alleen ver
eist m.b.t. het "oude land" maar evenzeer - zo niet sterker - m.b.t. het "nieuwe land", zuidelijk Flevo
land, Almere.
Zuidelijk Flevoland is immers de meest unieke kans om onvervangbare natuur- en recreatiegebieden als
mede andere open ruimten op het "oude land" defini
tief te beschermen.
Hoe sneller zowel t.b.v. Amsterdam, 5t Gooi als
Utrecht de uitstraling naar het nieuwe land kan wor
den gerealiseerd, des te eerder ontstaat de situatie, dat op het "oude land" de druk op het wellicht kost
baarste goed van dit "oude land" t.w. de epen ruimten aanmerkelijk kan afnemen.
TVE.2 - 6
"De meest unieke kans", mits men bij de concretisering van Almere zich voortdurend voor ogen houdt, waarom het in feite gaat. En dat is niet alleen woningbouw, maar ook het creeren van expansiemogelijkheden voor o.m. het bedrijfsleven en met name óók het behoud van onvervangbare natuur- en recreatie-gebieden.
In dit verband is het onbegrijpelijk, dat dezelfde rijks
overheid, die als geen ander de zgn. uitwaartse be- bouwingspolitiek heeft geentameerd. bij de keuze van de eerste kern van Almere tot nog toe zo weinig reke, - ning houdt met het effect van de situering van die eerste kern op laatstgenoemd doel, nota bene de be
langrijkste beweegreden waarom indertijs aan de inpolde
ring van Zuidelijk Flevoland voorrang is gegeven boven de Markerwaard»
Zo wexnig rekening houdt, dat ernstig gevreesd moet worden, dat wat de "meest unieke kans" genoemd mag worden, in de praktijk fatale gevolgen zal hebben voor het gebied, welks karakter men zegt zo goed mogelijk te willen beschermen.
Fatale gevolgen, niet omdat op de ene plaats sneller of langzamer gebouwd zou worden dan op een andere, maar
wel vanwege de consequenties die de bouw van de eerste kern tegenover Naarden en niet tegenover Huizen/Blari- cum zal hebben voor het "oude land"
Wij beginnen thans enige ervaring op te doen met een van de consequenties van de uitwaartse bebouwingspoli- tiek - de wegenstructuur - op het karakter van het landschap. Het uiterste wordt gedaan om één van deze verbanden - de verbinding Hilversum-Oostermeent - zo goed mogelijk dienstbaar te maken aan de doelstelling:
spaar het middengebied. Desniettemin zal aan (enige) verdere aantasting van natuurschoon en open ruimten niet zijn te ontkomen. Dat is een offer, dat voor het realiseren van het hoofddoel zal moeten worden gebracht.
Maar wat is er dan logischer om de vrucht van dit of
fer tevens te gebruiken voor de bereikbaarheid van de eerste kern van Almere, hetgeen kan als men die eer
ste kern bouwt in het verlengde van de Oostermeent en de Oostermeentstad durft te zien als "stepping-stone"
TVE.2 - 7
voor de uitstralingspolitiek naar Zuidelijk Flevoland.
Hiervoor is te meer reden, omdat het loslaten van deze gedachte - en het creëren van een nieuw zwaarte
punt tegenover Naarden - 'betekent, dat de gehele pro
blematiek van de Gooise infrastructuur tweemaal op cns afkomt en in dat laatste geval niet opgelost kan worden via de randen van het Gooi maar midden door Gooi- en Vechtstreek heen nieuwe verbanden nodig maakt. Met als gevolg, dat een aantal wegen, die wel
op het voor-ontwerp partiele herziening van het
streekplan voor het Gooi en de Vechtstreek voorkwamen maar die vanwege haar ernstige consequenties voor het landschap in het thans voorliggende ontwerp zijn weg
gelaten, weer opnieuw actueel zouden worden.
Maar er is meer ! Een nieuwe kern zal voor een deel van haar algemene voorzieningen - zeker tijdelijk - aangewezen zijn op dichtbij gelegen bestaande kernen.
Hierbij valt te denken aan ziekenhuizen, middelbare scholen, geclassificeerde winkelcentra, culturele voorzieningen e.d.
Een eerste kern van Almere tegenover de Oostermeent heeft het onmiskenbare voordeel, dat bij de concreti
sering van het Oostermeentplan nu reeds volop reke
ning gehouden zou kunnen worden met wat uit dien hoofde in de toekomst zou worden gevraagd, terwijl de relatie met Hilversum via de Grensweg kan plaats vin
den. Een eerste kern tegenover Naarden betekent even
wel: het in beslag nemen van nieuwe ruimten op het
"oude land" zowel ten behoeve van de expansie van het voorzieningenpakket zelf als ten behoeve van verkeers- voorzieningen.
Een volkomen onbegrijpelijk beleid van een instantie, die zo gaarne als hoofduitgangspunt van het ruimte
lijk beleid gehandhaafd wil zien: het zoveel mogelijk bewaren van het huidige karakter van het Gooi en de Vechtstreek, in het bijzonder waar het natuur- en landschapsschoon en natuurwetenschappelijk waardevolle terreinen betreft. Zo onbegrijpelijk, dat ik de hoop nog niet heb laten varen, dat het - in deze twee m i nuten voor twaalf situatie - op dit punt tot een be
leidswijziging komt, omdat een regering toch te over
tuigen moet zijn, dat een Gooi-politiek niet te hand- TVE.2 - 8
haven is by een voortdurend toenemende druk op de meest kwetbare delen van dit gebied.
Bij overdruk ploft op den duur elke ketel, ook de Gooise i
6. M.d.V. niemand van de hier aanwezigen kan er iets aan doen, dat het veilig stellen van de toekomst van het Gooi een uiterst complex vraagstuk is van
wege het tegelijkertijd moeten realiseren van twee - in wezen ogenschijnlijk, met elkaar tegenstrijdige - doeleinden.
Toch is het onze gezamenlijke opdracht. Immens zwaar, maar ook boeiend ! In wezen vraagt het een gelijktijdige maximale inzet op vier fronten:
a) een mentale bereidheid om te komen tot een m a ximale inspanning van de gehele Gooise gemeen
schap ;
b) verdergaande bestuurlijke samenwerking in het Gooi;
c) een zich mentaal verantwoordelijk voelen van de lokale overheden in de overloopgemeenten voor het kunnen behouden van het karakter van het Gooi j
d) een optimaal dienstbaar maken van de ongekende mogelijkheden van Zuidelijk Flevoland voor het behoud van onvervangbare gebieden op het "oude land".
Het Gooi verkeert in de allesbehalve prettige situatie dat als één van deze vier poten niet functioneert die combinatie van doelstellingen niet is te realiseren.
Omgekeerd kan door een harmonische voortgang op alle vier de gebieden het schier onmogelijke mogelijk worden.
Het doel waarom het uiteindelijk gaat is te belangrijk om niet het uiterste te doen het samen te realiseren.
Laat ons kracht putten uit de reden van ons samenzijn hier: het opheffen van het duizend-jarig rijk der Erf- gooiers, die daardoor hun steen hebben bijgedragen tot het veilig stellen van een goede toekomst voor dit ge
west en waarin U, mijnheer de voorzitter - met uw ove
rige leden - aanleiding hebt gevonden het lofwaardige initiatief te nemen tot het organiseren van deze Manifestatie. Drs# p.c.W.M.Bogaers.
TVE.2 - 9
I N M E M O R I A M - twee luidklokken
In de 5de bundel "Mededelingen van het Goois Museum" (1955) is in het kort de geschiedenis nage
gaan van de luidklokken in de oude toren aan de Kerkbrink te Hilversum.
Aanleiding daartoe was destijds het aanbrengen van twee nieuwe klokken (1951), ter vervanging van het paar dat tijdens de duitse bezetting was wegge
haald. (19^5)
Het verdwenen tweetal dateerde van 1768. Zij waren gegoten door Pieter Soest in de stads klokgieterij te Amsterdam, en droegen treffende opschriften :
de grootste herinnerend aan de vergieting uit de resten van de bij de dorpsbrand van 1766 verloren gegane voorgangster;
de kleinste de vermanende versregels : 0 Volk van Hilversum
Verlaat Uw Booze Sonden Eer Dat Uw Sterfdag Kom En Wij Uw Dood verKonden.
Al Ben Ik Kleynder Als Mijn Maat En Minder in Gewigt
Nogtans Wek Ik het Volk En Roepse Tot Hun Pligt.
Des Avonds Op Sijn Tijd Word Ik Weer Geluyt,
'T Welk Aan Het Werkvolk Zeyd : Dees Dag Is Om. SCHEY U Y T .
Het initiatief voor de vernieuwing was uitgegaan van het Goois Museum. Er werd een inzameling onder de burgerij georganiseerd en een "torenklokken-con- cert" gegeven, waarbij Laurens Bogtman enige toepas
selijke liederen zong. De einduitkomst was, dat aan de Gemeente een som gelds kon worden aangeboden, juist voldoende om, aangevuld met een belangrijke oorlcgsschadevergoeding van Rijkswege, het herstel mogelijk te maken.
De Gemeente aanvaardde het bedrag en nam zelf TVE.2 - 10
de modernisering van klokkenstoel en de luidinstalla- tie voor haar rekening. De twee nieuwe klokken werden gegoten door de N.V. Ijzergieterij en Machinefabriek Js.Zimmer en Zonen te Amsterdam. Voor het eerst wer
den zij geluid op Koninginneverjaardag 30 april, en vervolgens tijdens de dodenherdenking op 4 mei 1951.
Ook deze klokken kregen opschriften, in vormgeving verzorgd door prof.dr G.Stuiveling :
op de grote een beknopt historisch overzicht:
1766 bij laaie brand verloren 1768 uit puin en as herboren 19^3 geschonden door geweld 1951 in vrede vrij hersteld.
op de kleine: een herhaling van de regels 5 tot 8 uit het vers op de vroegere klok, met vermelding van de jaartallen 1768 1951-
Het artikeltje in Mededelingen V eindigde met de woorden: Moge het aan de derde generatie beschoren zijn, tot in lengte van tijden ongestoord hun om beur
ten m a n e n d , r o u w e n d en f e e s t e - 1 ij k geluid te doen golven over Hilversum in de eeuwige wisseling van r u s t , l e e d e n v r e u g d e .
Deze goede wens is, helaas niet in vervulling ge
gaan. In plaats van, gelijk voorheen, een paar eeuwen dienst te doen, is de levensduur ditmaal tot slechts 20 jaren beperkt gebleven. In de namiddag van vrijdag 3 december 1971 herhaalde zich de geschiedenis. Kerk en toren brandden in korte tijd geheel uit. De klokken stortten erbarmelijk neer en braken in nauwelijks te herkennen brokstukken uiteen.
Daarmee is de sonore klank van het brons op het hele en het halve uur en bij bijzondere gelegenheden - vreugdevolle of droevige - wederom tot zwijgen ge
bracht .
Moge het niet te lang duren voordat andermaal een stel klokken de waardevolle taak overneemt, misschien onder het oude motto:
TVE.2 -11
Wij Zijn Door Last van Die Hier Onder Staan vergooten En Uit 11 Verbrande Stof en Puynhoop
Weergesprooten.
Hilversum. G .G.Pekelharing.
TVE.2 12
R e d a c t i e - s e c r .: J.V.M.Out, Raadhuislaan
87
EemnesRedactie: Dr.A.C.J.de Vrankrijker, Drs . B . G. J . Elias , D r . A.J.Kölker, R .W.C.van Boetzelaar, F.Renou, Dr . W.R.Wijbrands Marcussen.
Dagelijks bestuur v . d .Stichting "Tussen Vecht en Eem"
Voorzitter: O.L.van der Aa, A msterdam
Secretaris: Mr. F . W . R . N u b o e r , Van Beeverlaan 11 Laren, tel. 02153-15229
Minimum-bijdrage voor begunstigers ƒ 20.- per jaar (incl.periodiek) op postgiro 32750 van de Amro-bank te Hilversum, onder v ermelding van
"Bijdrage S tichting Tussen Vecht en Eem".
