Financiële mythes doorgeprikt Thuiswedstrijd I

I

Thuiswedstrijd

De VVD heeft een aantal traditionele onderwerpen die altijd hoog op de agenda hebben gestaan en die ons onderscheiden van andere partijen. Voorbeelden zijn makkelijk te geven: aanpak van criminaliteit, tegengaan van misbruik van sociale voorzieningen, defensie en het bevorderen van het eigen huis-bezit. Steeds meer blijkt de VVD een inhoudelijk goede en vooral realistische inzet te hebben. Nu de verkiezingen dichterbij komen - en de campagnes officieus zelfs al begonnen zijn - proberen andere partijen op 'onze' onderwerpen in balbezit te komen. Ook de Partij van de Arbeid probeert nu te scoren bij de eigen huis- bezitters. Haar fractie-voorzitter Wöltgens kwam onlangs wat overhaast met het voorstel het onderhoud aftrekbaar te maken.

Op zichzelf is het niet erg wanneer partijen standpunten innemen die dichter bij die van de VVD in de buurt komen. Politiek onderscheidt zich wat dat betreft van voetbal: het is niet zo dat maar één partij tegelijk aan de bal is. Daarom juichen we het toe wanneer anderen een partijtje mee­ spelen. Maar wat goed in het oog moet worden gehouden is, dat het niet om woorden gaat maar om daden.

CDA en PvdA hebben de afgelopen jaren stelselmatig de belasting op het eigen huis verhoogd. Nu kunnen ze nog zo hard roepen dat ze iets leuks willen doen voor mensen met een eigen huis, iedereen weet dat dit CDA/PvdA-kabinet datzelfde eigen huis heeft gebruikt als fiscale melkkoe. Het voorstel voor de aftrek van onderhoudskosten is daarom te vergelijken met een pass naar iemand die buitenspel staat. En ieder doelpunt, sterker iedere poging tot scoren in buitenspel- positie, wordt simpelweg afgekeurd. En daarin komen voetbal en politiek overeen.

Frits Bolkestein

Financiële mythes doorgeprikt

Afgelopen week verscheen het Centraal Economisch Plan 1993. Dat laat duidelijk zien waar het financieel-economisch beleid van het Kabinet Lubbers/Kok op uitloopt. De werkloos­ heid stijgt met 110.000 personen in '93 en '94. De verhouding tussen werkenden en niet- werkenden verslechtert. De winstgevendheid van bedrijven loopt hollend achteruit (ook in vergelijking met ander EG-landen). De ontwik­ keling van de reële arbeidskosten en van de arbeidsinkomenquota stijgt met 7 % : dat is zorgwekkend. Daar gaat in het bedrijfsleven een winstdaling van 25 miljard op jaarbasis mee gepaard: de helft van de gezondmaking in de jaren tachtig wordt zo ongedaan gemaakt. Bij elkaar een ernstige rem voor investeringen en werkgelegenheid. Het kabinet nam zich aan het begin van de rit nog voor ieder jaar 100.000 banen te scheppen. Nu dreigt volgend jaar de eindstreep te worden gehaald met 70.000 werklozen en 60.000 arbeidsongeschikten meer. Dat is sociale verarming in plaats van de beloofde sociale vernieuwing.

Het Centraal Economisch Plan '93 laat zien dat de dramatische verslechtering van de positie van het bedrijfsleven maar ten dele is toe te schrijven aan de tegenvallende internationale conjunctuur. De verhoging van de belasfing en premie-tarieven voor werknemers en bedrijven is onder dit kabinetsbeleid opgelopen tot 10 miljard! Deze lastenverzwaring is voor een groot deel afgewenteld op de winstinkomens. Het ontbreken van lastenreductie ter onder­ steuning van de koopkracht wreekt zich hier. In 1993 wordt de maximum-norm voor de collectieve lastendruk voor het derde achter­ eenvolgende maal ruim overschreden. Dat niet alleen, ook het financieringstekort komt dit jaar

en volgend jaar boven het afgesproken tijdpad uit. In 1995 (na deze kabinetsperiode) loopt het zelfs weer op! Het kabinet regeert zo over zijn graf heen. Het halen van de tekortdoelstelling van 3,25 NNI in 1994 wordt doorgeschoven en voor een groot deel incidenteel ingevuld. De VVD vindt dat onverantwoord.

M et een aantal illusies wordt defintief afge­ daan. Ten eerste de incidentele wijze waarmee het financieringstekort in 1994 wordt terugge­ drongen. Dat deel mag maar 800 miljoen zijn en niet 5 miljard; het bedrag waarmee deze regering de geschiedenis in wil gaan. Daarnaast rekent het CEP '93 ook af met de boodschap van premier Lubbers, als zouden de collectieve uitgaven momenteel reeël worden bevroren. In deze kabinetsperiode blijken ze elk jaar tot en met '94 reëel te stijgen. Tenslotte prikt het de koerswending van de minister van Financiën door: minder bezuinigen om de werkgelegen­ heid te ontzien. Macro-economische effecten blijken het gunstigst wanneer een ombuigings- pakket bij de inkomensoverdrachten en subsi­ dies wordt gecombineerd met een verlaging van de collectieve lasten. De VVD-fractie toonde met het alternatief beleidspakket voor 1993 al aan, dat een weloverwogen ombuigingspakket van 5 miljard de werkgelegenheid op korte termijn geen schade doet en op lange termijn sterk verbetert. De ombuigingspakketten in het CEP '93 ondersteunen deze stelling.

Inlichtingen: Rudolf de Korte, 070-3182890

VA N B IN N EN H O F

Eigen huis

belasting

Afgelopen week vond op verzoek van de VVD een mondeling overleg en daarop aansluitend een plenair debat plaats over het huurwaarde-forfait. Minister­ president Lubbers heeft namelijk eind vorig jaar de Eerste Kamer een nacalcu­ latie toegezegd, toen de verhoging van het huurwaarde-forfait daar op verzet stuitte. Een echte nacalculatie komt er niet deze kabinetsperiode.

Woordvoerder Rudolf de Korte bena­ drukte de lastenverzwaring waar mee de bezitters van een eigen huis de afgelo­ pen jaren zijn geconfronteerd: het huurwaarde-forfait is van 1 ,8 % in 1990 opgetrokken tot 3 ,3 % in 1994, een totale verzwaring van 1 miljard. K r it ie k

De staatssecretaris van Financiën, van Amelsvoort (CDA), vindt dat er met uitzondering van de zogeheten 'correctiefactor voor het bestedings- aspect van het eigen huis' geen aanleiding is voor een aanpassing. De VVD is het daar hartgrondig mee oneens. Bovendien is de door de premier beloofde nacalculatie, vervangen door een 'geactualiseerde' raming. De hoofd­ kritiek van de VVD berust op twee zaken: ten eerste wordt in de systema­ tiek geen rekening gehouden met de boveninflatiore prijsstijgingen van koopwoningen (wat sinds jaar en dag wel de gebruikelijke systematiek is voor het huurwaarde-forfait); ten tweede is de onderbouwing van het principe en de cijfermatige onderbouwing volstrekt ontoereikend. "W ij doen dan ook een dringend beroep op de staatssecretaris om de bijna drie miljoen eigen-huis- bezitters, die zich nu als een fiscale melkkoe behandeld zien, alsnog op een correcte manier te behandelen door hen een eerlijke nacalculatie, zoals in de Eerste Kamer is toegezegd, in het voor­ uitzicht te stellen," vroeg de woord­ voerder.

S o m m e t je

Een ander punt waar de V V D kritiek op heeft is de 'correctiefactor voor het bestedingsaspect'. Dat is een moeilijk uit te leggen zaak: "W a a r hebben politici het over bij de correctiefactor voor het bestedingsaspect?" vroeg de woord­ voerder zich hardop af. "Heel veel mensen zeggen: als ik een televisie of een caravan heb, dan hoef ik daar toch ook geen belasting voor te betalen, of gaat dat soms nog gebeuren?" De woordvoerder legde een sommetje op tafel: de gemiddelde woning was in 1989 (aantreden kabinet-Lubbers/Kok)

Fl 175.000,- waard. Daarvoor moest de eigenaar een forfait van Fl 1560,- bij zijn inkomen tellen. Vier jaar later kan dat huis op Fl 225.000,- worden getaxeerd. Het forfait is inmiddels vier maal zo hoog: Fl 6380,-! Dat staat in geen enkele verhouding met de jaarlijkse huurverhoging van 5 ,5 % . De VVD diende mede daarom een motie in om bij de nacaluculatie over 1991 en 1992 het forfait neerwaarts aan te passen. A f t r e k o n d e r h o u d e ig e n h u is Het (verrassende) voorstel van PvdA- fractievoorzitter Wöltgens om onder­ houdskosten aftrekbaar te maken mengde zich door de discussie over het huurwaarde forfait. De woordvoerder wees op de ommezwaai die de PvdA blijkbaar in tien jaar tijd heeft gemaakt. De voordelen die de PvdA tegenwoordig ziet (minder zwart werk en gunstige werkgelegenheidseffecten) werden toen in twijfel getrokken. De staatssecretaris noemde het huidige plan ondoordacht. Bovendien werd pas deze week duidelijk dat de proefballon van Wöltgens alleen sloeg op de arbeidskosten in het onder­ houdswerk, die dan voor drie jaar vrij­ gesteld (met een drempel en een plafond) zouden worden. Het CDA en D66 lijken het voorstel in elk geval niet te steunen. De CDA-staatssecretaris van Financiën ook niet, maar de PvdA- minister van Financiën wel. Intussen is het in het land tot een stagnatie in de onderhoudswerkzaamheden gekomen. Zeer waarschijnlijk zal aftrekbaarheid van de arbeidskosten bij het onderhoud leiden tot een verdere verhoging van het huurwaarde forfait. De VVD staat als vanouds in principe positief tegenover het aftrekbaar stellen van onderhoud eigen woning. Dat mag echter in geen geval leiden tot verhoging van lasten van de eigen woningbezitter en zeker niet tot tot een hoger huurwaarde- forfait. Het huurwaarde-forfait moet juist fors omlaag.

Inlichtingen:

Rudolf de Korte, 070-3182890

VVD stemt

tegen politiewet

Afgelopen week heeft de V V D gestemd tegen de nieuwe politiewet.

De VVD is al jaren voorstander van een reorganisatie van de politie: één politie, die op een grotere schaal dan die van de gemeenten is georganiseerd. Daarom heeft de VVD-fractie zich achter de doelstelling van de regionale politie

geschaard, zoals het in het regeer- accoord was verwoord. Ook met het doel van de politiewet was de VVD- fractie het eens.

M aar vanaf het begin heeft de VVD gewaarschuwd, dat bij vormgeving van de wet moest worden gelet op:

het gevaar van verzelfstandiging van de politie;

de noodzaak van en toereikende democratische controle op de politie; waarborgen voor een goede basis­ politiezorg in alle gemeenten. In het wetsvoorstel zoals het aan de Kamer werd voorgelegd is dat niet of nauwelijks gebeurd.

Een andere belangrijke wens van de VVD is niet gehonoreerd: een

substantiële sterkte-uitbreiding van de politie. De fractie vreest dat het grote tekort aan mankracht het slagen van de reorganisatie in gevaar heeft gebracht. Na zeer zorgvuldige overweging kwam de fractie tot de conclusie dat deze politie-wet niet voor haar rekening genomen kan worden.

Inlichtingen:

Hans Dijkstal, 070-3182884

Rijbewijzen

De minister van Verkeer en Waterstaat M ay (CDA) overlegde afgelopen week een wijziging in de W e t Rijonderricht Motorrijtuigen .... Het doel ervan is de vakbekwaamheid van de rij-instructeurs te verhogen, door middel van het stellen van zwaardere eisen aan het examen van de instructeurs. Daarnaast wordt een verplichte applicatie-toets ingevoerd. Het oorspronkelijk voorstel hield in dat alle instructeurs, ook die nu al bevoegd zijn, iedere zeven jaar de applicatie-toets moesten afleggen. W anneer die niet wordt gehaald, verliezen de rij-instructeurs hun bevoegdheid tot het moment dat zij het wel halen. De VVD heeft samen met PvdA en CDA het wetsvoorstel op 2 punten geamendeerd. Ten eerste moet nu de verplichte applicatie-toets iedere vijfjaren worden afgenomen. Ten tweede wordt bij alle instructeurs die op het moment van ingaan van de wet 50 jaar of ouder zijn de bevoegdheid niet afgenomen wanneer zij de applicatie- toets niet halen. Een soort hardheids­ clausule voor oudere instructeurs als het ware.

TO T BU IT EN PO ST

Wijziging A O W

Op dit moment ontvangen AO W - gerechtigden met een partner jonger dan 65 jaar een ouderdomspensioen van 7 0 % van het minimumloon. Dit kan worden aangevuld met een van het inkomen van de jongere partner afhan­ kelijke toeslag van 3 0 % van het minimumloon. Het kabinet stelde afgelopen week voor om de verhouding inkomens-onafhankelijk/inkomens- afhankelijk van 70:30 te wijzigen in 50:50. Dat betekent dus dat de inko­ mensafhankelijke toeslag van 3 0 % met 2 0 % wordt vergroot tot 5 0 % . Deze voorgestelde wijziging zal niet gelden voor reeds 'bestaande gevallen'. De huidige verhouding blijft voor hen van toepassing. Al bij de schriftelijke voor­ bereiding heeft de VVD zich fel verzet tegen dit voorstel om de A O W verder (partner)inkomens-afhankelijk te maken. Net zoals de fractie zich eerder heeft verzet tegen het 5 0 % inkomens­ afhankelijk maken van de A O W . A n t i- e m a n c ip a t o ir

Het gevolg zal volgens de VVD zijn dat veel ouderen, en met name oudere werkneemsters (die partner zijn van een A O W 'e r), ontmoedigd zullen worden om de arbeidsmarkt te betreden. Ook bestaat het gevaar van een vergrote uitval van deze groep op de arbeids­ markt. Het is volstrekt anti-emancipatoir dus. En ook niette begrijpen nu het kabinet zelf in de Voortgangsnota 'Ouderen in Tel' stelt dat het triest gesteld is met de arbeidsparticipatie van ouderen. Dat slechts 2 2 % van de mannen en 8 % van de vrouwen na het bereiken van de 60-jarige leeftijd betaalde arbeid verricht. Het kabinet erkent deze fnuikende gevolgen wel, maar stelt dat het voorstel, "slechts in beperkte mate ontmoedigend zal werken". Enigszins badinerend voegt het daar aan toe dat "een beslissing om het arbeidsproces te verlaten niet enkel wordt bepaald door financiële over­ wegingen" en dat "de gemeenschappe­ lijke beleving van de oude dag" wél zo'n reden kan zijn.

Dat zijn volgens de VVD hele ontroe­ rende opmerkingen, maar daardoor niet minder onzinnig. W a n t natuurlijk zijn financiële incentives, óók voor ouderen, een zeer belangrijke overweging om al dan niet actief aan het arbeidsproces' deel te nemen. Juist met de hoge inactiviteit in ons land, met name onder ouderen en gelet op de dubbele verg­ rijzing, is een aanzienlijke vergroting van de arbeidsparticipatie van ouderen geen luxe maar pure noodzaak. Bovendien vroeg woordvoerder Len Rempt zich af of de A O W door een grotere inkomens­

afhankelijke toeslag niet juist fraude­ gevoeliger wordt.

D o lk s t o o t

Al met al een bijzonder slecht voorstel, dat de steun van de VVD dan ook niet kreeg. In het Europese Jaar van de ouderen jaagt Staatssecretaris van Sociale Zaken, Ter Veld (PvdA), de ouderen, en met name de oudere vrouwen, de arbeidsmarkt af en ontmoedigd anderen om überhaupt de arbeidsmarkt te betreden. Een bijdrage aan dit Europese Jaar van de Ouderen waar ze naar onze mening niet trots op hoeft te zijn.

Bij de plenaire behandeling van het eerdere wetsvoorstel enige jaren geleden noemde Robin Linschoten dat voorstel 'een dolkstoot in de rug van de vrouwenbeweging'. De woordvoerder voegde daar nu aan toe, dat deze Staatssecretaris met dit voorstel deze dolk nog eens langzaam ronddraait. Inlichtingen: Len Rempt-Halmmans de Jongh, 070-3182889 en Robin Linschoten, 070-3182895

Pedagogisch

ondernemerschap

In de vorm van een nota getiteld " Kiezen voor Autonomie" heeft de VVD 22 maart jl. haar bijdrage geleverd aan de discussie over bestuurlijke

vernieuwing in het onderwijs. Deze was tevens de inzet van woordvoerder Jan Franssen bij het mondeling overleg op 25 maart met staatssecretaris Wallage (PvdA) over dit onderwerp. Doel van de nota is het bieden van een liberaal politiek kader voor de discussie met de regering en het onderwijsveld over de sturing van het onderwijssysteem. Dat daar verandering in moet komen is duidelijk. Het onderwijs is dichtgeregeld. Lang heeft men gedacht dat het

onderwijs het best gediend was met

strakke, minutieuze regelgeving van bovenaf. In de jaren tachtig echter nam de VVD het voortouw in de roep om

meer a utonom ie van scholen. Het

onderwijs was, en is, op veel plaatsen inert, te weinig creatief en te weinig professioneel. Dat is minstens zo bedrei­ gend voor het aanzien van het leraars­ beroep als de hoogte van de beloning. P r i o r i t e i t e n

M e e r autonomie van scholen vereist een

zekere schaalgrootte, omdat grotere scholen meer leerlingen en dus meer geld krijgen makkelijker met hun

middelen kunnen schuiven en eigen prioriteiten kunnen stellen. M aar voorde VVD is met de schaal-vergrotings- operatie van 1990 de grens voor de komende tien jaar bereikt voor basis en voortgezet onderwijs. Het gaat om bestuurlijke schaalvergroting. Uitgangspunt van de VVD-nota is dat het onderwijsbestel scholen in staat moet stellen snel en kwalitatief

verantwoord in te spelen op veranderde maatschappelijke omstandigheden en veranderende onderwijskundige inzichten. De kwaliteit van de pedagogische relatie die beroepshalve met leerlingen wordt onderhouden staat hierbij voorop en is uitgewerkt onder de noemer "pedagogisch ondernemerschap".

V a k m a n s c h a p

Tevens wil de VVD gemeenten meer mogelijkheden bieden om samen met de scholen onderwijsbeleid te maken. Daartoe kan het bestuur van de open­ bare school het best verzelfstandigd worden, om openbare en bijzondere scholen in een gelijkwaardige positie tegenover de gemeentelijke overheid te plaatsen. Deze autonomievergroting moet gepaard gaan met dereguleren: In scholen moeten niet de regeltjes domineren, maar het vakmanschap van de mensen die er werken. De VVD wil een beleid waarbij door autonomie meer kwaliteit ontstaat, want daar gaat het tenslotte om.

® a s ïïE

OPINIE

'e

Onderdeel toespraak Frits Bolkestein voor de jaarvergadering

van de Vereniging van Staten- en Raadsleden

M otto: "Tussen droom en daad

staan wetten in de weg en

praktische bezwaren" (Elschot).

Een van de belangrijkste redenen voor bestuurlijke vernieuwing is de groeiende afstand tussen burger en politiek. Die afstand heeft te maken met ongenoegen over het functioneren van de overheid en haar overdreven pretenties. Een bezinning op de kerntaken van de over­ heid is daarom nuttig om de aanspraken van de politiek tot realistische proporties terug te brengen. Daarnaast is het nodig te bezien hoe de overheid doelmatiger kan functioneren, vooral in de alle­ daagse aangelegenheden waar de mensen zich de meeste zorgen over maken. Daardoor kan de geloofwaardig­ heid van de politiek terugkeren en dus ook het vertrouwen van de burger. W e moeten, als in de gelijknamige film " Back to the fu tu re", terug naar de toekomst. De overheid moet zich beper­ ken tot zaken die alleen zij kan

verrichten en waar zij ook werkelijk goed in is: tot datgene dus wat wij aan het eind van de twintigste eeuw in redelijk­ heid van de overheid mogen

verwachten. Niet meer, maar ook niet minder.

D e p a r t e m e n t a le h e r in d e l in g Wij kunnen het veranderen van de over­ heid niet aan ambtenaren overlaten. Het zijn bij uitstek politici die daarin de lijnen moet aangeven. Dat verklaart waarom de opdracht van het kabinet aan de secretarissen-generaal de departe­ mentale indeling te reorganiseren wel moest falen. Zij speelden terecht de bal terug naar de ministerraad. En wat zagen wij? Zodra het vraagstuk van de departementale herindeling op het bord van het kabinet terechtkwam, braken er

“ Hoekse en Kabeljauwse tw isten" uit. Zo kwamen er in het najaar van 1991 berichten in de krant dat het Ministerie van Landbouw zou overgaan naar Economische Zaken. En dat door verder­ gaande decentralisatie van de volks­ huisvesting het departement van V R O M eveneens overbodig zou worden. De milieutaak werd opgeëist zowel door minister Maij-Weggen van Verkeer en Waterstaat als door minister Andriessen van Economische Zaken, die immers ook het energiebeleid in zijn portefeuille heeft.

Er was voorts ruzie op het terrein van de buitenlandse politiek. Ruzie enerzijds

tussen minister Van den Broek en premier Lubbers over het primaat van het buitenlands beleid. En ruzie anderzijds tussen de ministers Van den Broek en Pronk over de positie van de minister voor ontwikkelingssamenwer­ king. De laatste gedachte op dit terrein is een nieuw ministerie van internatio­ nale economische samenwerking, dat zou bestaan uit het departement van Economische Zaken en het deel Ontwikkelingssamenwerking van Buitenlandse Zaken. Dat idee is overi­ gens al zo'n 15 jaar oud. Zoals de kleedster van Marie-Antoinette tegen haar meesteres zei: “ Al het nieuwe in de mode is is er vroeger ook al geweest". Maar, om een hoofdartikel van een landelijk avondblad citeren: "Een speci­ aal ministerie van ontwikkelingssa­ menwerking is eerder een demonstratief gebaar dan een evidente noodzaak". W aar is het ons eigenlijk om te doen? In november 1992 sprak de Heer J.J. van Aartsen, Secretaris-generaal van Binnenlandse Zaken, ten behoeve van een ARD-debat. Hij zei toen: "De stel­ ling dat minder ministers tot betere besluitvorming leidt, is niet onderbouwd. Het is echt niet zo dat over elk

onderwerp dat in het kabinet wordt behandeld veertien ministers meepraten. De discussies gaan tussen de meest betrokken ministers en dat zijn er bij belangrijke onderwerpen 5 of 6". Als oud-minister kan ik u verzekeren dat dit waar is. Het zou dan ook aanbeveling verdienen meer af te doen in onderraden van de Ministerraad zonder de

conclusies van die onderraden nog eens aan de voltallige Ministerraad ter bevestiging voor te leggen. Dan kan de Ministerraad zelf zich meer met alge­ mene onderwerpen bezighouden. Daar komt een tweede overweging bij, die ook door de Heer Van Aartsen wordt genoemd. Wanneer een conflict binnen een departement wordt beslecht, is dat niet noodzakelijk beter dan wanneer datzelfde conflict tussen departementen wordt opgelost. Integendeel: in het tweede geval komen er bewindsperso­ nen aan te pas, wat de politieke regie versterkt.

Departementale herindeling behoort niet plaats te hebben om de herindeling zelve. Laten wij aktiviteit vooral niet verwarren met aktie. Reorganisaties zijn niet alleen financieel maar ook emotio­ neel duur. Het duurt lang voordat zij hun definitieve beslag krijgen en de

betrokken ambtenaren hun uiteindelijke draai hebben gevonden. Zij moeten . daarom alleen worden ondernomen wanneer concrete voordelen als het ware binnen handbereik liggen. Het betere is vijand van het goede. Kleine verbeteringen zijn te verkiezen boven grootse plannen die verzanden. W a t zouden die kleine verbeteringen kunnen zijn? In een volgend kabinet moet Volksgezondheid (plus Welzijn) door een minister worden behartigd en Ontwikkelingssamenwerking door een staatssecretaris. Cultuur moet de taak van een aparte staatssecretaris worden. W a t mij betreft, mag de herindeling der departementen daarbij blijven.

Als gevolg van die kleine wijzigingen zou Nederland dertien departementen en evenzovele ministers hebben. Internationaal vergeleken zijn dat bescheiden aantallen. Het kan natuurlijk ook nuttig zijn de plaats van directo­ raten te beschouwen. Juist op dat niveau wordt soms dubbel werk verricht: zie de twee directoraten Politie op de ministe­ ries van Binnenlandse Zaken en Justitie. Door de reorganisatie van de politie zal het directoraat op het departement van Justitie overbodig worden.

(De toespraak van Frits Bolkestein bestond u i t 5 onderdelen en bevatte behalve he t bovenstaande oo k de volgende on de rwerpen : de 'besturen op niveau' pro blem atie k ; burgemeesters en wethouders; de decentralisatie; en de k w a lit e i t van de overheid, le de r van deze onde rwerpen zal ter z ij n e r t i j d in de VVD-Expresse verschijnen.)

Colofon

De VVD-Expresse is een uitgave van de “ M r Annelien Kappeyne van, de Coppello Stichting", onder redactie van Clemens Cornielje, hoofd, afdeling Voorlichting van de VVD-Tweede Kamerfractie, én Arno Visser en Dominique Peters, medewerkers afdeling Voorlichting. De VVD-Expresse wordt gedrukt bij: Roeland Druk te Scheveningen. Een jaar-abonnement kost fl 75,- en is schriftelijk aan te vragen bij de VVD-fractie, Tweede Kamer der Staten-Generaal, postbus 20018, 2500 EA Den Haag