bron
Den spiegel der zondaeren. Z.p., 18de eeuw
Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/_spi009spie01_01/colofon.php
© 2011 dbnl
1
Den spiegel der zondaeren.
Jaerschrift: gy ChrIsten MensCh spIegeLt U In DIt LIet.
Stemme van den bekeerden Zondaer.
1.
Komt zondaers ziet hier nu erven Het gon' dat is vast gestelt,
Allen mensch die moet eens sterven, Dat word ons g'heel klaer vermelt, Atreps vreedheyd komt men toonen Hoe zy op dees weirelds baen,
Geen een mensch en komt verschoonen;
Maer de dood moet onderstaen.
2.
De schrikbaere dood vol schromen Met haer schigten hier ten toon, Gestelt die tot ons moet komen Al dat leeft komt zy t'ontbloon, Daerom menschen die in 't leven Zyn in vreugden of getraen, Ziet nu dezen mensch eens beven, Die zyn vonnis moet ontfaen.
3.
Dezen mensch besmet met zonden, moet de dood gaen onderstaen, Christene wilt het doorgronden, Hoe hy stort zoo menig traen Over zyn verstorven wangen, Ziet zyn kwaed geschreven staen, Den duyvel komt hem te prangen, Zyn bewaerders van hem gaen.
4.
Allen mensch die komt te sterven Is met zwaeren schrik belaen, En moet gaen zyn leven derven, Om voor Gods oordeel te staen.
Zyn gevonnist om te lyden, Zegt God voor u zonden hier, Gaet van my vermallendyden, Voor eeuwig in 't helsche vier.
5.
O tooneel Gods vol van vraeke, Die den mensch moet onderstaen, Ziet hem roepen zonder spraeke,
Den spiegel der zondaeren
Zyn geroep is zonder kracht, Priester, vrouw en kinders nygen, En in traenen schier versmacht.
6.
Nu zullen wy voorders treden Tot een boetveirdigen mensch, Die altyd in goede zeden
Heeft wel geleeft naer Gods wensch, Ziet zyn Engel hem beschermen, En staen by zyn ledicant, Zegt komt in beyde myn ermen, Geen kwaed heeft de overhand.
7.
Dees mensch is blinkende en schoone, Ziet den priester by hem staen,
Zynen Engel komt met de kroone, Om zyn edel ziel t'ontfaen, God roept komt gebenedyden Nu ook in het Hemelryk, Eeuwig zult gy u verblyden Met my en d'Engels gelyk.
8.
Daerom menschen die nog leven, Spiegelt uw hier al te gaer,
Wilt u tot de deugd begeven, Gy zult hier ende hier naer Bevryd zyn van d'helsche pynen, En dan nog voor uwen loon Mogen voor God zelf verschynen, Eeuwig erven 's Hemels kroon. Eynde.
Dees Zangers zingen menig Lied, en zyn van eene streek, Francis woont tot Schoorsse, Donatus t'Everbeke.
2
Liedeken van de Mode-dracht van menig Mans geslacht
Stemme: van het Bruggelings Spinne-Willeken.
1. Komt hier maer by geloopen, Zoo wel gy vrouw als mans geslagt, En wilt wat liedjens koopen Van de nieuw mode dragt, Eerst zullen wy u doen verstaen, Hoe dat'er nu veel jongmans gaen, Wat voor aerdige kleeren,
Dat s'hun lichaem doen aen.
2. Wy zyn lestmael gekomen, Ontrent d'Edel Brusselsche stad, Daer hebben wy vernomen, Wat voor broeken aen 't gat.
Dat zy draegen op 't land en sté, Wy zagen daer een vies cadé, Met den hoed op d'een oore, Ider een loeg'er mé
3 Zy zyn Brutus geschoren, Tot van achter in hunnen nek, Hun haerkens zyn van vooren Gekrult, als eenen strek, Zy hebben ook een veste aen, De craege die moet regte staen, Die dat niet en kan volgen, Mag zelden mede gaen.
4. Zy draegen nu ook broeken, Met meer als duyzend knoppen aen, 'K weet niet waer zy het zoeken, Om zoo te konnen gaen,
Het zyn meest heeren in den schyn;
Maer ten kan tog alzoo niet zyn, Om meyskens te verdooven, 't doet ons waerachtig pyn.
5. De schoenen die zy draegen, Zyn de teenen g'heel afgekapt, Voorwaer men moet niet vraegen, Of 't hemde is gelapt,
En de koussen die zy aendoen, Die zyn van wolle of van catoen, Schoon gebreyd of geweven, g'heel naer het nieuw fatsoen.
6. Wy mogen niet verachten De moden zoo op 't land als sté, Want veel derleye ambachten, Die leven 'er tog mé,
En ook de koopmans van papier Of de liedzangers vol plaisier, Die hebben ook behaegen In zulks lichaems verçier.
Dat elk maer naer de moden loopt ,, Al die maer braeve Liedjens koopt.
Den spiegel der zondaeren
Air: Au sortie de l'Enfance
1. Oh! ma charmante Eleonore, Si je n'ai pas été constant, C'est pour éprouver encore, Si tu m'aimois sincèrement, Ne doute plus de ma tendresse, Je n'ai jamais changé d'amour, Oui je veux ma chère maîtresse, T'aimer comme le premier jour.
2 Rend moi ton coeur & la tendresse, Je ne veux vivre que pour toi, Près de mon aimable maîtresse, Je ne trahirais plus ma vie, Car éloigné de mon amie, Je n'ai plus trouvé le bonheur, Je veux que c'est une folie D'être leger. d'être trompeur.
3. Jamais je ne serais volage, Oui je t'en fais bien le charmant, Dans les liens du mariage, Je veux m'unir sincerement, Ensemble passeront notre vie, Non je ne serais plus trompeur, Près de toi mon aimable amie, Je gouterais le vrai bonheur.
Finis par moi Donace de Schouwer, natif d'Everbecq & François vande Velde.
