m id dela r es en ko nin gi n
Een hecht anker Maria, altijd en overal moeder
Getuigen van het Licht
Ze keek naar mij
D
e cover van dit nummer is voor velen een vertrouwd beeld: de basiliek van Lourdes. Dat we uitgerekend deze maand Frankrijks bekendste heiligdom in de kijker zetten, is geen toeval. Elk jaar op 11 febru- ari wordt in verschillende kerken een eerbetoon gebracht aan Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.De datum verwijst naar de eerste verschijning van Maria aan Bernadette Soubirous in 1858.
Niet de historische gebeurtenis op zich wordt gevierd – na de verschijning van 11 februari zou- den er nog zeventien volgen – maar de persoon van Maria zelf. Door Bernadette Soubirous aan te spreken, heeft Gods moeder aandacht willen vragen voor bekering, gebed en naastenliefde.
Ze spoort ons aan om dienstbaar te zijn, vooral ten aanzien van wie ziek en hulpbehoevend is.
Bernadette, een eenvoudig jong meisje, heeft die boodschap begrepen. Tot ze zelf niet meer kon, heeft ze in het klooster zieken verpleegd.
Dat de boodschap van Lourdes ook vandaag nog klinkt, bewijzen de talrijke kleine bedevaartplek- ken in binnen- en buitenland waar gelovigen sa- menkomen bij een Mariagrotje, vaak een schaal- model van de echte Lourdesgrot. Klein Lourdes,
in de buurt van Tongeren, is zo’n plek. Onze medewerker pater Ghislain ging er langs voor een gesprek met een van de bezielers.
In zijn bijdrage aan dit nummer vertelt pater Jos Van den Bergh een anekdote uit Lourdes.
Wanneer kort na de verschijningen een groot Mariabeeld in de nis van de grot wordt gehesen, gaat Bernadette nieuwsgierig kijken. Maar de teleurstelling is groot. Dit is niet de ‘witte dame’
zoals zij ze heeft ontmoet. ‘Ze keek naar mij, als een mens’, zegt ze, terwijl de ogen van het nieuwe beeld op de hemel gericht zijn.
Bernadette was ongetwijfeld de kluts kwijt na elke ontmoeting met Maria. Dat de moeder van God uitgerekend háár uitkoos om haar bood- schap door te geven! Een arm meisje, geplaagd door astma, dat nauwelijks kon lezen of schrij- ven ... Tegelijk werd ze al bij elke verschijning ge- raakt tot in haar ziel. Bernadette werd getroffen door Maria’s moederlijke blik. Een liefdevolle blik die dwars door stambomen, diploma’s, status en bezit heen kijkt. Een blik waarin we de ogen van de Zoon herkennen.
De redactie
Inhoud
Een hecht anker Frans Fabry
Het mirakel van Klein Lourdes Ghislain Kasereka
Getuigen van het Licht Luc Van Hilst
Met reuzenstappen vooruit Monique Rahier
Eerlijk duurt het langst Myriam Vanden Nest Uit het leven gegrepen
Nepo James Raj
Waar wij in liefde samenzijn Geert Narinx
Uit liefde voor Kerk en werkman Felix Van Meerbergen
De last der jaren Antoine Rubbens
Wees gegroet ... in Scherpenheuvel ...
20-21
Heb je vijf minuutjes? ...
30
Geboekt ...
31
We bidden voor en met elkaar ...
32-33
Tombola – Lourdes in België – Puzzelpagina ...
34-35
4-5
16-19 14-15
6-7
23 22
12-13
24-27
28-29
Maria, altijd en overal moeder Jos Van den Bergh
10-11
Maria, altijd en overal
moeder
Z
o ging het dagelijks in mijn kindertijd:moeder gaf het teken, de jongste kinderen moesten naar bed. Dus was het tijd voor het avondritueel: alle kinderen samengeperst op de grote canapé, dicht bij elkaar, klaar om het rozenhoedje te bidden. En moeder ging naar de schouw, waarop het Mariabeeld stond, en draaide het met een subtiele beweging naar ons toe. Moe- der werd zo dagelijks een vrouw die extra naar dé moeder verwees in dit gebaar. Maar het was verbonden met haar houding van elke dag, waar ze altijd moeder was in wassen en plassen, strijken en koken, in zorgen en begaan zijn met man en kinderen, in haar gastvrijheid en openheid voor velen op elk moment van de dag.
DEUGDDOEND EN RICHTINGGEVEND
Ik weet niet meer wanneer dit samen bidden van de rozenkrans opgehouden is. Maar ik weet wél
nog dat ik daar deugd aan gehad heb en ernaar verlangde als naar momenten waarop het leven goed was, waarop er vrede was in mijn hart.
Momenten waarop de dag werd neergelegd en ook eigenlijk stilgelegd als ik me herinner hoe levendig maar ook lawaaierig onze dagen waren.
Momenten waarop alles betekenis kreeg. En het was moeder die daarvoor zorgde. Zij gaf de toon aan van dit gebedsmoment, elke avond.
Ik kan haar niet meer vragen wat voor haar de be- tekenis was, waarom zij ons dit aanbood, waarom ze het eigenlijk vanzelfsprekend vond, maar ze verrijkte er mijn kinderjaren mee. Deze zorg gaf zeker kleur aan mijn leven. Het was een duidelijk accent van wat moeder-zijn voor mij betekent.
Het is meer dan kinderen grootbrengen. Het is meer dan opvoeden en zorgen dat de kinderen het goed hebben. Het is hen ook de richting wij- zen van wat echt zin en betekenis gaf aan haar bestaan, door het zelf voor te leven.
We hadden het aangekondigd in het vorige nummer: de komende maanden zal montfortaan Jos Van den Bergh ons met telkens een ander aspect van de figuur van Maria
laten kennismaken. Deze keer kijkt hij met ons naar Maria’s moederschap.
Bernadette Soubirous kon zich niet vinden in de manier waarop kunstenaars Maria afbeeldden, de ogen ten hemel gericht
Mariaverering heeft altijd met zulke ervaringen te maken, ervaringen waar mensen elkaar vinden, waar mensen samen hetzelfde zoeken te doen, om elkaar te steunen, om elkaar op te roepen, om een gevoel van samenhorigheid te creëren. Het gaat om gemeenschap vormen, in het gezin, of elders, met de bedoeling om iets toe te voegen aan het leven, iets wat deugd doet. Iets wat waardevol wordt omdat we er samen mee bezig zijn, iets waar je met plezier naar terugkijkt, juist omdat het zin gaf.
BOVENAL MOEDER
Maria is en blijft vooreerst moeder, een moeder met dagelijkse zorg voor het geluk van man en kinderen, met aandacht voor wie er binnenkomt en buitengaat. Met een klop op de schouder bij wie moeite heeft. Met een goed woord en een tere hand als woorden niet meer helpen. Met volle aandacht voor wat de mensen echt bezighoudt.
Een moeder die waakt en slaapt met haar kroost in haar gedachten.
Maar Maria is ook een moeder die de weg wijst, die een specifieke opdracht heeft gekregen om de weg naar God te tonen, vanaf het begin al, wan- neer ze nog niet eens aan trouwen denkt. Dan worden haar gewone verwachtingen doorbroken.
Een wonder gebeuren, dat ook zo vertaald is door de eeuwen heen. Een gebeurtenis die – achteraf gezien – klopte met wat er al eeuwenlang was doorverteld: er zou een kind geboren worden dat redding voor de mensheid zou betekenen. Het zou niet gewoon gaan. Het zou te maken hebben met extra aandacht van godswege voor de mens- heid die in nood verkeert. Maria zou moeder worden en het zou duidelijk worden in zovele tekenen die achteraf worden ingeschat als voorte- kenen van wat er komen zou: dit kind zou grote betekenis krijgen voor vele mensen, toen en nu.
Het kind werd dan ook Jezus genoemd, wat ‘God redt’ betekent.
BERNADETTES BOODSCHAP
Wanneer we de achtergrond lezen van de dogma’s die de Kerk in de loop van de eeuwen in verband met Maria heeft afgekondigd, dan gaat het tel- kens hierom: een belangrijk aspect van Maria in het licht zetten, om duidelijk te maken dat ze met haar leven en manier van leven een duidelijke bijdrage heeft geleverd om de menswording van God in Jezus mogelijk te maken en te bevorderen.
Daarom wordt ze ook ‘Moeder van God’ ge- noemd in een van de dogma’s.
Wanneer Bernadette in Lourdes het beeld te zien krijgt dat een kunstenaar had gemaakt, kan ze haar ontgoocheling niet verbergen. Het beeld moest gebaseerd zijn op wat ze verteld had over haar ontmoetingen met een dame, die haar van- uit een lichtschijnsel tegemoet kwam in de grot van Massabielle. Maar Bernadette herkent de dame niet in het kunstwerk. Ze maakt duidelijk dat Maria niet naar boven keek, niet keek naar de plaats die wij nog steeds zonder nadenken als de plaats van de hemel aangeven. Bernadette zegt:
‘Ze keek naar mij, als naar een mens.’ Zij voelde zich gezien als waardevol, belangrijk, bevoor- recht. Ze wist zich erkend in haar waardigheid als jonge vrouw.
Wat mij vooral raakt in dit meisje met een bood- schap is de eenvoud en duidelijke oprechtheid, bij elke ondervraging door kerkelijke en wereldlijke overheden. En zulke mensen heeft Maria nodig om haar boodschap en moederlijke bekommernis oprecht aan bod te brengen. Zulke mensen kun- nen de boodschappers zijn van wat Maria van godswege te zeggen heeft.
ONTMOETING
Natuurlijk zijn alle afbeeldingen goed die de tedere kant van Maria benadrukken. Ook de af- beeldingen die verband leggen met het ‘hoge’, het hemelse, de familieband ook in het portret van Jozef, Maria en Jezus. Maar wat afgebeeld wilde worden in Lourdes is een ontmoeting tussen twee vrouwen, een vrouw en een kind. Een moe- der en haar aanhankelijke geestelijke dochter, die verbaasd maar gelukkig is, die gehoorzaamt maar toch standvastig blijft ingaan op de boodschap om terug te keren naar de plaats van de grot – telkens opnieuw, volhardend, want de dame had haar dit gevraagd. Wat daarbij belangrijk is, is de houding van toenadering, de blik waarmee ze elkaar aankijken, de vreugde die vooral in een simpele glimlach ligt. En daarom was het beeld van een ernstige vrouw die in de hoogte keek voor Bernadette geen goede weergave van haar er- varing van de warme en vriendelijke ontmoeting met moeder Maria.
pater Jos Van den Bergh, s.m.m.
Waar wij in liefde samenzijn
Sinds enkele jaren woon en werk ik in en vanuit het bedevaartsoord Onze-Lieve-Vrouw van Scherpenheuvel. Een tijdje geleden werd me gevraagd of ik mij kon herinneren wanneer ik
voor de eerste maal in Scherpenheuvel kwam en wat ik toen voelde. Dan gaan we twintig jaar terug in de tijd ...
I
n 2001 kwam ik voor de eerste maal naar Scherpenheuvel, ik was toen 8 of 9 jaar.Mijn moeder en twee van haar broers gin- gen te voet (ongeveer 80 kilometer ...!). Ik zie me nog tegen de basiliek leunen tegen de smeed- ijzeren slang met pinnen erop. Ook heb ik nog een grote noveenkaars die ik toen gekocht heb.
Heel af en toe, bij bijzondere momenten, steek ik die aan. Mijn moeder en nonkels waren blij toen ze aankwamen en jaren later werd dit ver- haal nog verteld. Sindsdien is ze al vele malen te voet op bedevaart gekomen, samen met de familie.
Negen jaar later was ik voor een tweede keer wel- kom bij Onze-Lieve-Vrouw, met meer dan acht- honderd misdienaars uit heel Vlaanderen. Ieder bisdom vanuit een andere kerk op bedevaart naar Maria. De Limburgers vertrokken te voet vanuit de abdij van Averbode. In Scherpenheuvel aan- gekomen gingen we de basiliek in, tot bij Maria, en legden onze intenties in een mandje. Op het einde van de dag vierden we samen eucharistie in de Mariahal.
De jaren daarna kwam ik regelmatiger in Scher- penheuvel om eucharistie te vieren, om te bidden, om te helpen bij de benefiet van het onthaal- centrum, om te zingen met ons koor. Sinds een vijftal jaar ben ik thuis in het oratorium in op- richting en deel ik lief en leed met zovele parochi- anen, bedevaarders en bezoekers.
ÉÉN GROTE FAMILIE
Als ik terugblik op de afgelopen jaren en momen- ten, dan zie ik hoe de Heer mensen samenroept
en hoe Hij met ons meegaat. Zoals het klinkt in het overbekende lied: ‘Waar wij in liefde samen- zijn, daar komt de Heer in ons midden.’
Als we eucharistie vieren, zijn we verzameld rond het altaar. We worden als christenen samengeroe- pen en vieren als één grote familie. We luisteren naar zijn woord en we ontvangen Hem in de communie. Tijdens het vieren van de eucharistie worden we één met Hem. Zoals Jezus na zijn ver- rijzenis bij de leerlingen verscheen, zo is Hij ook onder ons aanwezig als wij als broeders en zusters samenkomen en Hij zijn woord tot ons spreekt.
Hij maakt ons één door zijn leven te geven op het kruis en door ons jawoord aan Hem.
Het is pas in Scherpenheuvel dat ik dit ten volle begon te beseffen. We zijn één grote familie, alle- maal broers en zussen van elkaar. Daarom deed het tijdens de eerste en de tweede ‘lockdown’ zo’n pijn dat wij deze band niet konden vieren – de misviering moest immers noodgedwongen met gesloten deuren plaatsvinden. Goddank kon ik met mijn broeders van het oratorium dagelijks bidden en eucharistie vieren. Maar het gemis van de geloofsgemeenschap was groot. Toen pas merkte ik hoe wezenlijk anderen zijn bij het vie- ren van liturgie.
‘Bid, broeders en zusters’, ‘Broeders en zusters, wens elkaar de vrede’. Het zijn maar twee voor- beelden van de vele keren dat het Godsvolk wordt aangesproken in de liturgie. Helaas mochten ze er niet fysiek bij zijn en dat deed pijn. We misten een wezenlijk onderdeel in de viering, de familie was niet compleet.
THUIS BIJ MARIA
Ondanks het gemis heb ik vaak geprobeerd om tijdens de viering te denken aan al diegenen met wie ik normaal samen vier. Op de een of andere manier bracht de Heer ons toch samen. Niet fysiek, maar wel verenigd in zijn lichaam dat de Kerk is. Ondanks beperking en afstand konden we samen zijn, verbonden in gebed.
Groot was mijn vreugde dan ook wanneer we na een lange ‘ballingschap’ opnieuw samen eucha- ristie mochten vieren. Plots kreeg het Godsvolk weer een stem. We waren weer verzameld rond de tafel van de Heer. We waren opnieuw in liefde verzameld en de Heer was in ons midden.
Maria in Scherpenheuvel brengt mensen sa- men. Mensen die toevallig op bedevaart komen, misdienaars die hier hun geloof en engagement komen vieren, bedevaarders, parochianen ... Ie- dereen is thuis bij Maria, lockdown of niet. We zijn samen één en laten elkaar niet los. Maria als wakende moeder gaat met ons mee, verheugd als we met velen tezamen haar komen groeten als onze zuster in het geloof; gelovig en hoopvol als ze ons moet missen en ze alles overweegt wat ze in haar hart van ons bewaart. Zo zijn we bij haar toch altijd samen en van ganser harte.
Geert Narinx
Ondanks de afstand konden we samen zijn,
verbonden in gebed
De Kaarskensprocessie in 2021: afstand en mondkapjes
in Scherpenheuvel Wees gegroet …
www.scherpenheuvel.be februari 2022
DE TIJD VAN DE GEEST
en de Heilige Geest hem meer en meer beheerste.
De ontmoeting in de tempel bij de opdracht van Jezus wordt evenzeer door de Geest beheerst. ‘Nu leefde er in Jeruzalem een zekere Simeon, een wetgetrouw en vroom man, die Israëls vertroos- ting verwachtte en de Heilige Geest rustte op hem. Hij had een godsspraak ontvangen van de Heilige Geest dat de dood hem niet zou treffen, voordat hij de Gezalfde des Heren zou hebben aanschouwd. Door de Geest gedreven was hij naar de tempel gekomen’ (Lc 2, 26-27). Drie zinnen en driemaal wordt de Heilige Geest ver- meld ... en hoe!
De tijd van openbaring loopt natuurlijk door in onze tijd, tot alles volbracht wordt bij de weder- komst van de Heer. Jezus schenkt aan het einde van het Evangelie de Heilige Geest aan de apos- telen en sedertdien wordt Hij doorgegeven. De Heilige Geest kenmerkt de Kerk in haar zending om in iedere tijd Gods liefde in Jezus Christus te openbaren. De Geest die we in ons doopsel en vormsel hebben ontvangen en die iedere eucharis- tie over ons wordt afgesmeekt, bezielt en beheerst ons meer en meer om ook onze tijd tot ‘openba- ringstijd’ te maken.
Dat God getoond wordt, hangt niet af van de tegenwerking van Herodes, de samenleving waar geen plaats is in de herberg, de koppigheid en vasthoudendheid van schriftgeleerden, farizeeën en wetgeleerden, van Romeinse overheersers met Pontiussen en Pilatussen … Toen niet en nu ook niet, het hangt af van de werking van de Heilige Geest. We hebben hem ontvangen, laten we er ons ook door drijven?
Luc Van Hilst, pastoor Met het hoogfeest van de Opdracht van de Heer
(Maria-Lichtmis) wordt de zogenaamde ‘open- baringstijd’ afgesloten. Is het je opgevallen hoe de werking van de Heilige Geest kenmerkend is voor het Nieuwe Verbond? Bij de aankondiging door de engel komt de Heilige Geest over Maria, bij het bezoek aan haar bloedverwante komt Hij over Elisabet, na de geboorte van Johannes wordt Zacharias vervuld met de Heilige Geest en zingt zijn lofzang. De evangelist Lucas voegt eraan voor de duidelijkheid aan toe dat het kind opgroeide
LICHT!
anderen, licht voor wie onder zorgen gebukt gaan, licht voor iedereen die ernaar opkijkt. In de donkere winterdagen deed het deugd aan wie in de buurt van de basiliek kwam, maar ook voor wie onderweg waren ... zelfs op de E314. Van ver lachte het licht toe. Gedeelde verwachting werd dubbele verwachting, vierdubbele zelfs!
In de advent wordt ons verlangen naar de Heer, onze verwachting en onze hoop, begeleid door het licht dat zondag aan zondag groeit tot vier kaarsen op de krans. Dat was ook in de afgelo- pen adventstijd zo. Er werden vier grote kaarsen aangestoken op de kerktoren, zondag na zondag.
Licht voor wie zorgen in deze coronatijd voor
WAAROM BIDDEN?
‘Bidden is krachtig voedsel, vol aangename smaak, een bron van overvloed, een opgang van de geest naar God, Hem recht in de ogen zien.’
Zo bezingt Louis-Marie Grignion de Montfort de kracht van het gebed in zijn kantiek nr. 15 – hier in een vertaling van pater Wiel Logister.
Verderop in hetzelfde lied onderscheidt Montfort twee types van gebeden: het inwendige gebed, waarbij je je met je hart tot de Heer richt, en het gesproken gebed, waarin mond en hart samen betrokken zijn.
Maar waarom zou je bidden? Op die vraag geeft de heilige Louis-Marie in deze kantiek verschil- lende antwoorden. Met zijn betoog wil hij er- voor zorgen dat we onophoudelijk bidden. Het gebed moet ons levensritme bepalen. Ten eerste wijst hij erop dat het gebed noodzakelijk is, willen we God met lichaam en ziel eer aandoen.
Bidden is volgens Montfort als ‘goddelijke wie- rook’ waarvan de aangename geur opstijgt tot bij de Heer. Ten tweede is bidden nodig om Gods barmhartigheid te verkrijgen. Als hij de arme zondaars ziet bidden bij zijn troon, blijft God niet ongevoelig en toont Hij zijn erbar- men. Al biddend komen we dichter tot Hem en tot onszelf.
MET JEZUS ALS VOORBEELD
Ten derde is bidden nodig om genade te ver- krijgen. ‘Het gebed’, zo schrijft Montfort, ‘is het grote kanaal waarlangs de vrijgevige God zijn genade schenkt.’ Zonder gebed blijven we zonder deugd, zonder genade, zonder licht. De grote missionaris vergelijkt mensen die hun gebedsleven verwaarlozen met wankele riets- tengels: ‘Je gaat door de knieën bij de geringste moeilijkheid en vervalt van kwaad tot erger.’
Een vierde argument voor het gebed is te kijken naar Jezus: de Mensenzoon bad dag en nacht.
Zijn gebedsleven kan ons tot voorbeeld strek- ken. De heiligen hebben dat goed begrepen, want het gebed gaf hun kracht. Geestelijke oefe- ningen waren hun vreugde.
We bidden voor en met elkaar
De heilige Louis-Marie dringt erop aan om te vol- harden in het gebed, ook al komen er obstakels op je pad. Bidden werkt, want het maakt ongeduldige mensen zachtmoedig. Armen worden er rijker door – niet met wereldse goederen, maar dankzij de rijkdommen van het eeuwige leven. In de woor- den van kantiek nr. 15: ‘Midden in de strijd voelt iemand die bidt, zich toch in vrede; zelfs bij zware tegenslag draagt hij de hemel in zijn hart.’
THEORIE EN PRAKTIJK
Wie alle dagen naar de kerk gaat om te bidden, maar eenmaal buiten zich niets aantrekt van God of gebod, zal merken dat zijn gebed geen vruchten
We bidden voor en met elkaar
INTENTIES
Voor de gezondheid van mijn kleinkind en bete- re vooruitzichten (werk en gezondheid) voor de kinderen – Voor het welzijn van de zieken – Voor vrede in de wereld – Voor mijn grootouders die zich eenzaam voelen – Voor mijn zieke dochter en haar gezin – Voor twee kinderen met zware gezondheidsproblemen – Opdat mijn pasgeboren nichtje mag opgroeien als kind van God – Voor alle abonnees van dit tijdschrift.
VOOR ONZE OVERLEDENEN
Antwerpen: dhr. Johan Van den Bergh – Berlare:
dhr. De Vriendt – Bierbeek: mej. Serafina Ver- sin-Roskams – Gent: mej. Georgette Dubois – Kontich: mevr. Maria Van Uytsel-Ooms – Moor- slede: mevr. Jeanne Dejonghe-Vermeersch, mede- werkster – Ichtegem: dhr. Marcel Vanoverbeke – Strombeek-Bever: dhr. Guido Verheyden – Tor- hout: mevr. Gerda Vancanneyt-Dumon.
Lijst afgesloten: 23 december 2021.
afwerpt. Het blijft steriel en dor. Een gebedsleven dat volledig losstaat van het dagelijkse leven, van ons doen en laten, heeft geen zin, schrijft Montfort: ‘Als bidden en werken niet accorderen, is er huichelarij in het spel. Een helder gebed en een voorbeeldig le- ven horen bij elkaar zoals theorie en praktijk.’
Montfort besluit met de raad om de ‘veilige weg’ te kiezen bij het bidden: ‘Begeef je op weg naar Jezus via een vurige verering van Maria; en stijg dan met Jezus op naar de Vader. Dan word je zeker niet afge- wezen.’ Laten we altijd voor en met elkaar bidden.
pater Ghislain Kasereka, s.m.m.
BID JE MEE?
Ook in februari bidden we samen.
We beginnen onze gemeenschappelijke gebedsnoveen op vrijdag 11 februari (gedachtenis van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes).
Ze eindigt op zater- dag 19 februari.
Je deelt eveneens in de eucharistieviering die dagelijks wordt opgedragen voor alle abonnees en voor on- ze overledenen.
Verenigd in gebed!
middelares en koningin
Mariaal tijdschrift van de montfortanen 88ste jaargang – februari 2022 Maria, middelares en koningin is een uitgave van de vzw Mariale Werken Diestsevest 55, 3000 Leuven 016 30 82 12
middelares@mariaalcentrum.be www.mariaalcentrum.be btw BE 0416.682.009
We zijn open op werkdagen van 8 tot 12 en van 12.30 tot 16.30 u.
(vrijdag tot 14.30 u.)
Verantwoordelijke uitgever:
pater Frans Fabry, directeur ZIN IN EEN ABONNEMENT?
Maria, middelares en koningin verschijnt tien keer per jaar. Een jaarabonnement kost 23 euro (in België). Tarieven voor het buitenland: 40 euro (EU-lidstaten) of 55 euro (buiten de EU). Voor een steunabonnement betaal je 50 euro.
De nieuwe jaargang begint in april.
Schrijf het bedrag over op rekening- nummer BE12 0000 4099 1792 (BIC: BPOTBEB1) van Middelares en koningin, Diestsevest 55, 3000 Leuven.
Werkten mee aan dit nummer:
Karel Evenepoel (taalcorrector), Frans Fabry, Glenn Geeraerts (eindredactie), Nepo James Raj, Ghislain Kasereka, Geert Narinx, Hilda Poleunus, Monique Rahier, Antoine Rubbens,
Myriam Vanden Nest, Jos Van den Bergh, Luc Van Hilst, Felix Van Meerbergen, Eddie Verbist Foto’s in dit nummer:
Yvann K/AdobeStock (coverbeeld), New Africa/
AdobeStock (p. 4-5), Wjarek/AdobeStock (p. 6, 8-9), Vivida Photo PC/AdobeStock (p. 10), Archief Scher- penheuvel (p. 13, 20-21), Solotry/AdobeStock (p. 14- 15), Glenn Geeraerts (p. 16, 19), Ljupko Smokovski/
AdobeStock (p. 22), Stillfx/AdobeStock (p. 23), Re- pro KADOC-KU Leuven. Beeldarchief (KFA3491, KFA7035, KFA15250) (p. 24, 26, 27), Lightfield Studios/AdobeStock (p. 29), Mikitiger/AdobeStock (p. 30), Minerva Studio/AdobeStock (p. 31), Kra- kenimages/AdobeStock (p. 32-33), Konstiantyn/
AdobeStock (p. 33), Shutterstock/Alphaspirit (p. 34a), Hilda Poleunus (p. 34c-d), Mariaal Cen- trum (p. 34b), SeanPavone/AdobeStock (p. 36) Drukwerk: Van der Poorten nv, Kessel-Lo 100% klimaatneutrale drukkerij
Puzzelbladzijde
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1
2 3 4 5 6 7 8 9 10
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1
2 3 4 5 6 7 8 9 10
K L U I Z E N A A R
T P I N G E S F
E W
I E R D E I
N A G E L M E S J E A
K L E I E N E
I S R S L A L O M
E M M E R A E T A O
L G A E R A T O
K A R A A R S T L
A E S I E L O R
OPGAVE NR. 263
OPLOSSING NR. 262 DECEMBER 2021
HORIZONTAAL
1. Persoon aan wie O.L.-Vrouw in Lourdes is verschenen – 2. Weegschaal – 3. Editie – Klierachtig orgaan – Noot – 4. Als zeeman dienst doen – Zuiver – 5. Engels bier – Soort ploeg met ijzeren pennen – 6. Voortdurend – Gebed gericht tot O.L.-Vrouw – 7. Spoorstaaf – Noord-Brabantse plaats bij Asten – 8. Toets alleen – Stap – Rex imperator – 9. Op de rede berustend geloof in een transcendente god – 10. Van Noorwegen – Indisch geneesmiddel.
VERTICAAL
1. Pelgrimstochten – 2. Plaats in de V.S., bekend door een voormalige Amerikaanse soap – 3. Rubidium – Jongensnaam – Muzieknoot – 4. Ver- bogen vorm van ‘naam’ - Deel van een onafscheidelijke metgezel (Lat.) – 5. Regel – Bundel – 6. Laagte tussen bergen – Graszode – 7. Entrepot – Korte nota – 8. Tijdschrift – Zoon van Sem – Laagwater – 9. Bij voorkeur – 10. Die in het Nieuwe Testament het leven en de leer van Jezus heeft be- schreven.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1
2 3 4 5 6 7 8 9 10
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1
2 3 4 5 6 7
K L U I Z E N A A R
T P I N G E S F
E W I E R D E I
N A G E L M E S J E A
K L E I E N E
I S R S L A L O M
E M M E R A E T A O
L G A E R A T O
K A R A A R S T L
A E S I E L O R
februari 2022 | Maria, middelares en koningin 35
