16 op· tocht
24 juni 2009kerk & leven
Volgend jaar maak ook jij misschien een moei- lijke
studiekeuze
. al aan houtbewerking of schilderen en decoratiegedacht?
eenmooie
opleiding
, waarmee je Veel Voor andere mensen kunt betekenen. Verbaasd? degrote sloebers
Van Vti sint-laurentius uit lokeren bouwden een reuzespeelmuur
Voor de
kleuters
Van de heilige familie- school in sint-niklaas. en of die erblij
meewaren!
Vind je de juiste vertaling? Met de letters in de hokjes vorm je een nieuw woord. Dat is iets wat je binnenkort heel veel mag doen!
frans
spel
een woordje
a. Het huis b. De zon c. Het dak d. Neen e. Groen f. Grijs g. Rood h. Zeven
d . . . c l e . . . .
e . . . . f . . . . h . . . . g . . . . . a l a . . . . . . b l e . . . . . .
oplossing
eVangelie
j
aïrus kwam naar Jezus toe en smeekte: „Mijn doch- tertje kan elk ogenblik sterven. Kom haar de han- den opleggen, zodat ze mag genezen en leven.”Jezus ging met hem mee. Toen ze het huis van Jaïrus nader- den, kwamen enkele mensen op hen toegelopen en zeiden:
„Het meisje is gestorven. Val Jezus niet langer lastig. Het is toch te laat.” Jezus zei tegen Jaïrus: „Wees niet bang, maar blijf geloven.” Hij ging het huis binnen en zei tegen de wenende mensen: „Waarom huilen jullie? Het kind is niet gestorven, maar slaapt.” De mensen lachten Hem uit, maar Hij stuurde ze naar buiten. Jezus ging de kamer binnen, nam de hand van het meisje en zei: „Talita koemi”, wat betekent:
Meisje, sta op. Onmiddellijk stond het meisje op en liep rond.
Iedereen was verbaasd. Jezus gaf de ouders de opdracht het meisje te eten te geven en voegde eraan toe dat niemand dit te weten mocht komen.
naar Marcus 5, 21-43
„Wees niet bang, maar blijf geloven”, zegt Jezus tegen Jaïrus, hoewel zijn dochtertje net overleden is. Geloven betekent ver- trouwen, en dat is wat de vader van het meisje doet. Vertrouwen dat het goed komt. Weten ook dat je veel betekent voor God, en dat jij op jouw beurt veel kan betekenen voor men- sen. Als je mensen buiten spel zet, maak je hen een beetje ‘dood’. Maar ook jij kan iemand tot leven wekken.
Niet letterlijk uit de dood natuurlijk.
Maar door hem of haar een beetje aandacht te geven. Een eenzame buur, een zieke oma, een verlegen kind. Je kent vast wel mensen die jij helemaal kan doen opleven.
elkaar
leVen tot brengen
Dankzij de leerlingen van het VTI hebben de kleuters een prach- tige speelmuur. © Martine Croonen
d
onderdag 4 juni. De speelmuur wordt ingehuldigd. De kleuter- tjes nemen plaats. Ook de schil- ders van het VTI zijn erbij. En de directeurs van beide scholen. Die vinden het een hele eer om het lint door te knippen. Gelukkig helpen de kleuters een handje.De jongens tonen trots hun kunstwerk.
„Alles samen zijn we er bijna een heel schooljaar mee bezig geweest”, vertelt Sven. „De speelmuur is wel 22,80 meter lang”, vult Soumir aan. Meester Jan: „Het moest een stevig ding worden. De jon-
20 meter
een speelmuur
Van wel
gens moesten testen welk hout en wel- ke verf geschikt waren om weer en wind te doorstaan. Voor de afwerking kozen ze de mooiste kleurencombinaties en bouwsteentjes uit.”
„Allemaal huisjes op een rij, het lijkt wel een straat”, vindt Boris. “Raampjes en deurtjes uitsnijden, een getallenpuz- zel, spiegeltje en stuurwieltjes erop...
Alles werd piekfijn uitgedokterd.” Ook de legomuur, die een beetje verderop staat, vinden de kleuters heel leuk. „Het was heel tof om samen te werken”, zegt schil- der Sven nog. „De kleuterjuffen kwamen met het idee. Dan tekende Frederik uit het 6de jaar Houttechnieken alles uit.
Het werd zijn eindwerk. Het was leuk om dit samen te doen. Zeker nu we zien dat ons werk zinvol is en dat de kleu- ters blij zijn.” Het VTI wil wel vaker zulke projecten doen, omdat de leerlingen er heel wat van opsteken, zoals samenwerken voor een goed doel.
Juf Mien droomt al van iets nieuws: een magneetbord met knikkerbaan. De leerlingen houtbewerking beloven volgend schooljaar een hele dag te komen timme- ren met de kleuters. En als er iets stukgaat aan de speelmuur, komen ze met veel ple- zier alles herstellen.
