VliJBEID El DEMOCIATIE
Zaterdag 1 Juni 1957 - No. 449
Televisieproblemen
(Zie pag. 3)
WIEKBLAD VAH Dl VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRATII
Kabinetsbeslissing misl~ende Amsterdams
T eleurstelling, verbittering, ver- ontwaardiging, in welke vorm ook geuit over de kabinetsbeslissing
ten
aanzien van de IJ-tunnel, men zal
zeslechts kunnen delen en onder- schrijven. Het is een besluit, een behan- deling, een bejegening, die ons herin- nert aan de eens door minister Beel gesproken woorden, "dat het begrip hoofdstad elke wezenlijke betekenis nûste". Die woorden zijn toen terug- genomen, maar de daad, nu jegens Am- sterdam bedreven, geeft die woorden
tuil
toch weer, op pijnlijke wijze, een ,,zeer wezenlijke inhoud".
Dat wij hebben behoord tot diege- nen, die - getuige hetgeen wij in "De Vrije Amsterdammer" schreven - on- gerustheid bleven gevoelen ten opzich- te van de gestage voortgang aan de bouw van
deIJ-tunnel, doet er niet aan af, dat ook wij deze bejegening onaanvaardbaar ac!Iten. De ongerust- heid van onze kant, die ons een felle aanval van het socialistische "Vrije Volk" heeft bezorgd, had alleen met werkelijkheidszin te doen. Met dezelf- de werkelijkheidszin zouden wij voor- stalnders willen zijn van ell(e deugde- lij·lke, on-ge-emotioneerde poging om dit grote nadeel voor Amsterdam als- n@Jg te voorkomen. Want het is inder- clWad, zoals
B.en W. het in hun eerste c-ommuniqué stelden, dat deze kabi- netsbeslissing een miskenning is van
de·levensbelangen van Amsterdam.
* * *
E en facet van deze zaak, waarop wij toch wel eens scherp het lic!n<· wudeo willen laten vallen, is dat 't !'nier een ka b i n e t s b e s 1 i s s i n g betrreft. In de begrijpelijke verontwaar- digjog over deze zaak is minister Alge- rat tmaar onze smaak iets te sterk in per- soog als de boosdoener naar voren ge- scl\wven. Uiteraard draagt hij me d e de VetrJl'ltwoordelijkheid voor dit besluit, mwmr voorop staat, dat het kabinet daar- vomJr collectief tekent. Minister Algera heeft aan de waarnemend burgemeester
vatr~
Amsterdam de teleurstellende me- dedeling gedaan namens het kabinet en
8.en W. van Amsterdam hebben er vetrstandig (en politiek formeel) goed aa111> gedaan hun bevreemding uit te
~p'lfeken
over de "namens de regering"
gedane mededeling.
In perscommentaren is het feit, dat het hier een kabinetsbeslissing betrof, wd ietwat verwaarloosd. Is dat toeval?
Oli
heeft men in sommige politiek- joUllrnalistieke kringen met deze ver- wiiHt.eling geen raad geweten? Men
hedftt:daar toch, bij enige analyse, bij eni!Jl; nadenken, wei kunnen vaststellen, dat Amsterdam hier slachtoffer is ge-
levensbelangen
worden van het regeringsbeleid in het algemeen? Want wat beleid schijnt tegenover Amsterdam - de water- staatkundige kant van het
betrokk~nproject nu even buiten beschouwing gelaten - is in feite regeringsbeleid, waarvan dit tunneldrama ·de trieste consequentie is. En men vraagt zich af:
, wat staat ons nog meer, ten nadele van Amsterdam niet alleen, doch van ge- heel Nederland, te wachten?
* * *
W ij hebben een compromissenre- gering, die dientengevolge elke duidelijke lijn van bewust gericht beleid - en dat in deze tijd van "ge-
000000000000000000<:>0000000§ ~
~ A~:~:::.:!~ g~::::. d::: o:::: ~
0 spronkelijk uitsluitend bestemd
0
·~·:::
voor ,,l)e Vrije Amsterdammer", de Amsterdamse editie van "Vrijheid,~::::
en Democratie".
De "tunnelkwestie" is echter niet uitsluitend een Amsterdamse, màar
§~:
is een n at i o n a I e zaak, waarin~::
mede de grote belangen van de Zaanstreek, met haar nationale in-
I
dustrieën, een rol speelt.~
Wij plaàtsen deze beschouwing 0 van onze Amsterdamse redacteur
~
i
dan ook gaarne als hoofdartikel0~·:.
zowel in "Vrijheid en Democratie"
als in "De Vrije Amsterdammer". 0
8 0
00000000000000000000000000leiding" ! - volkomen mist. Bij deze zwakte, gevolg van voortdurend inci- dentele koersbepalingen naar gelang men poogt de politieke naald op het evenwichtspunt te houden, is van voor- uit zien, wat regeren behoort te zijn, nauwelijks meer sprake. Een welvaarts·
periode of zogenaamde welvaartsperio- de laat de regering voorbij gaan, druk doende als zij is met haar interne poli- tieke evenwicht, zonder dat weerstand wordt gekweekt voor tijden, die daarop kunnen volgen en waarin gekweekte weerstand het behoud kan betekenen.
Na de periode van potverteren, o.a.
met loonronden, die ons in de gevaar- lijke spiraal van de inflatie brengen en overigens zonder enig krachtdadig be- leid ten opzichte van de woningvoor- ziening of de sanering van het huurpeil van voor-oorlogse woningen, presen- teert dezelfde regering dan, bijkans van de ene dag op de andere, de "beste- dingsbeperking".
Er wordt geregeerd met de impulsen en techniek van een kleine particuliere huishouding, waar men bijvoorbeeld
twee dagen geen koekje bij de thee neemt om de extra uitgaven aan voor- jaars-schoonmaakartikelen binnen het huishoudelijk weekbudget te houden.
Minister Hofstra doet het met dezelfde huishoudelijke ,planmatigheid" met de belastingen. Vandaag eens iets er af, morgen weer eens iets er bij - 't kan verkeren.
De bestedingsbeperking wordt ieder- een aanbevolen, particulieren en lagere overheden, doch de regering ziet er, wat haar toch niet geringe aandeel be- treft in de nationale huishoudkosten, nauwelijks kans toe. Zij moet haar in- terne politieke evenwicht bewaren en na zoveel naijver onder de grote part- ners om de gunst van de kiezers - pronken met sociale voorzieningen, waarvoor overigens het gehele volk de penningen moet aandragen - schroomt elk dezer partijen er voor ook maar iets te ondernemen dat de verworven volks- gunst zou kunnen schaden. De Romein-
se keizers wisten al dat de volksgunst een labiele zaak was; onze regeerders weten dat ook. Maar de Romeinse kei- zers bekeken het wat filosofischer en gingen de weg, die zij meenden dat moet worden gegaan. In dat opzicht schijnen de democratische regeerders thans, ten opzichte van hun imperialis- tische en daarbij dikwijls wat dictato- riale "evenbeelden" weer naar het an- dere uiterste te zijn doorgeslagen.
* * *
W ij hebben nu het beeld, dat de regering plotseling rigoureus bestedingsbeperking bedrijft, waarvan thans minister Algera de executeur mag zijn. Dientengevolge wordt het interne evenwicht niet verstoord - het is ook een "kabinetsbeslissing" - en deze regering kan dus verder strom- pelen. Maar deze "kabinetsbeslissing"
steunt in zeer belangrijke mate op liet beleid van socialistische en katholieke ministers. Zij dragen mede-verantwoor- delijkheid, in belangrijke, zo niet over- heersende mate voor dit besluit, dat óók minister Algera voor zijn rekening neemt. Minister Algera aan te vallen als beleidsman voor Waterstaat, zoals
"Het Vrije Volk" heeft gedaan, is niet geheel billijk. Voor dit beleid - en dat heeft het zoëven genoemde socialis- tische partijdagblad gelukkig dan toch ook gezien ...:..._ tekent het gehele kabi- net!
Amsterdam is nièt de dupe van mi- nister Algera. De hoofdstad is het slachtoffer van deze regering, van het rooms-rode compromis, dat ons het zwakke regeringsbeleid oplevert, waar- van deze voor Amsterdam fatale beslis- sing een der excessen is, en waarvoor,
zou men zeggen, toch langzamerhand niemand meer blind kan zijn.
Helaas, in Amsterdam wel. De frac- tieleider van de socialisten in de Am- sterdamse gemeenteraad, drs. J. M. den Uyl, heeft ten opzichte van deze kabi.
netsbeslissing verklaard "dat zulk een houding in geen enkel opzicht is te verantwoorden; het lijkt op een gebrek aan gewoon burgermansfatsoen". En de fractieleider van de katholieken, de heer C. Burger, noemde dit beleid "de ergste vorm van dilettantisme". Zoals men ziet, dat klinkt lang niet mals
te-genover het kabinet. Maar men mag wel aannemen, dat de heren dit alleen hebben bedoeld aan het adres van mi- nister Algera en niet aan dat van hun geestverwanten!
Nochtans zijn deze uitlatingen dan verkeerd geadresseerd. Zij behoren aan het kabinet te zijn
gericht~Doch het is begrijpelijk, dat de Amsterdamse stads- bestuurders, die daar zelf constant een röod-rooms compromis bedrijven, dit uitzicht op de werkelijkheid en daar- mee op zichzelf totaal hebben verloren.
"Het tekent de zwakte van minister Algera dat hij er bij zijn beleid op moet steunen, dat dit een kabinetsbeslissing is", heeft men ons van socialistische zijde voorgehouden. Men kan daar te- genover stellen, dat het juist de kracht van deze minister is, dat hij voor dit beleid verwijst naar het gehele kabinet, waarin hij, politiek gesproken, zeer sterk in de minderheid is. Als er van zwakte kan worden gesproken ten aan- zien van minister Algera, dan is het, dat hij, als verantwoordelijk minister van Waterstaat, de verantwoordelijk- heid voor dit besluit m e d e aanvaardt.
Maar die zwakte is niets nieuws, die ligt in de lijn van de compromissen van deze regering. Hoewel het de vraag blijft, of een
soortgelij~e"kabi- netsbeslissing", gelet op de politieke verhoudingen die tot compromissen dwingen, ooit zou vallen bij een door een socialistische of katholieke minis.
ter beheerd departement!
* * *
W anneer men deze kant van de zaak naar voren brengt, belet dat overigens niet vast te stellen, dat deze beslissing feitelijke aspecten heeft, die geheel voor rekening komen van de minister van Waterstaat. De "rege·
ringsbeslissing" is zodanig geredigeerd, dat men daaruit kan afleiden, dat W a.
terstaat meent dat over deze IJ-tunnel, wat betreft haar techniek en keuze van tracé, eerst nog zou moeten worden onderhandeld. Wanneer de minister
(Vervolg op pag. 4)
~IIIVUillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!:
: " ~~- BENT U OOK ? §
~ 14 SEPTEMBER - RIVIERA-HAL TE ROTTERDAM VAN DE PARTIJ. §
- :ltlllllllllllllllittlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli=
VRIJHEID EN DEMO<JRATU:
~Litsen van Het Binnenhof
zelfs indien men voor de kapitalisti-sche produktiewijze weinig waardering heeft, zal men moeten erkennen, dat, indien deze er is, het uitermate ge- vaarlijk is haar uit te holle14 In feite zal dit betekenen een aantasting VSJ)
b.et toekomstig inkomen van de volks- gemeenschap.
Begroting van Financiën in Eerste Kamer· Mr. J. de Wilde con·
stateert: uitholling private eigendom door politieke con-·:nomis·
sen. H. D. Louwes op de bres voor de .boeren van Giethoorn • Bezwaar tegen parlementaire missie naar Nieuw-Guinea • G. Rit·
meester ondertekent motie tegen uitschakeling van de Nationale Reserve.
Indien de fiscus te zware lasten legt op het in de onderneming gestoken kapitaal, wordt een werkgemeenschap getroffen.
Minister Hofstra gaf een zeer som- bere schets van de financiële toestand en verklaarde, dat de eerste jaren aan belastingverlaging, zoals afschaffing van de commissarissenbelasting (f 9 miljoen) en vrijstelling van het pri- maire dividend (f 120 miljoen), niet te denken valt.
U
it het debat in de Tweede Ka- mer over de bestedingsbeper- king heeft onze geestverwant mr. J.de Wilde de conclusie getrokken, dat twee in wezen onverzoenlijke maat- schappij-opvattingen tevergeefs hebben getracht en tevergeefs trachten tot be- vredigende compromissen te geraken.
De ene opvatting, waartoe de meer- derheid van de volksvertegenwoordi- ging behoort, acht de privaat-eigen- domsorde de grondslag voor een ge- zond maatschappelijk bestel. De an- dere daarentegen acht deze een ge- vaar. Elk compromis tussen beide op- vattingen kan niet anders zijn dan een uitholling van de bestaande privaat- eigendomsorde.
Onze geestverwant zei dit vorige week in de Eerste Kamer bij de be- handeling van de begroting van Fi- nanciën. Als voorbeeld van een slecht politiek compromis noemde hij de blok- ltering van de vijftig miljoen eige- naarslasten in de landbouw.
*
**
H
et is voor hen, die deel uitmaken van de regering, kortzichtig .te
menen, dat men geen verantwoorde- lijkheid voor dergelijke maatregelen heeft, wanneer men tegenstemt, aldus mr. De Wilde.Wanneer men niettegenstaande der- gelijke compromissen ermee akkoord gaat, dat partijgenoten in het kabinet zitting hebben, dan is dit een erken- ning van het feit, dat men de uithol- ling van de bestaande privaat-eigen- domsorde van minder belang acht dan het meeregeren.
De compromissen ten nadele van de Pl"ivaat-eigendomsorde zijn heus geen nieuwigheden'" van deze regering. Het huurbeleid voordien, ten aanzien waar- van minister Zijlstra in deze Kamer heeft erkend, dat het een fout was, dat in oktober 1955 van de toenmaals toegepaste loonronde geen gebruik is gemaakt om de huren te verhogen, is hiervan een sprekend voorbeeld.
Zo is er geleidelijk een kitmaat ont- staan, dat schadelijk is voor de be- staande privaat-eigendomsorde.
* * *
D
it klimaat wordt in niet onbe- . langrijke mate bepaald doór fis- cale invloeden. Van deze gedachten uit meendP hli de Mlndacht te moeten ves-MR. H. VAN RlEL
•... niet naar N.-Guinea ..•..•
tige~ op een aantal onevenwichtighe- den m het bestaande belastingsysteem.
Hij constateerde de volgende oneven- wichtigheden:
1. dat het tarief van de inkomsten- belasting voor ongehuwden beduidend te hoog is;
2. dat er een extra heffing is op het inkomen uit het commissariaat;
3. dat in de artikelen 19 en 21 van het besluit op de inkomstenbelasting de overdracht van de aandelen in een familie-N.V. wordt belast alsof het be- drijf wordt overgedragen;
4. dat men bij de waardering van aandelen voor . de vermogens-belasting en successierecht bij besloten N.V.'s veelal, omdat
er
door de N.V. wordt heengezien, uitgaat van de intrinsieke waarde;5. dat de vermogensbelasting niet in het huidige systeem van beheerste huur- en pachtprijzen, van sociale ze_
kerheid voor niet-vermogenden en van overmatige progressie in de inkom- stenbelasting past.
* • •
O nze
woordvoerder deed de volgen- de suggesties:1. geleidelijke opheffing van de on- matige progressie door bijvoorbeeld het marginaal percentage op 50 procent te stellen;
2. het deel van het inkomen, dat een sociale besteding ( ondernemingsfunc- tie) heeft en dat dus niet consumptief wordt aangewend, alleen door een ge- matigd proportioneel tarief te treffen;
3. fiscale faciliteiten bij de afschrij- ving op nieuwbouw.
De loonpolitiek is de regering wat uit de hand gelopen. In tegenstelling daarmee kwam het ondernemersinko- men, zoals ook de president van de Nederlandse Bank constateert, onder druk te
staan.
Dit werd bovendien nog geaccentueerd door de gevoerde prijs- stabilisatie.Een dergelijke gang van zaken acht ik in strijd met de verdelende recht.
vaardigheid, aldus mr. De Wilde, maar
• • •
O
nze landbouwspecialist, de heer H. D. Louwes, bepleitte het overbrengen van het landbouwdomein..beheer van het departement van Fi- nanciën naar het departement van Landbouw.
Het bezwaar van de huidige toe- stand is, dat over het beheer van een belangrijk deel van de Nederlandse landbouwgronden moet worden gespro- ken met een uit de aard der zaak on- deskundige minister. Dit is allerminst een onvriendelijkheid, maar uiteraard zal het een toevallig samentreffen zijn, wanneer iemand, die minister van Fi- nanciën is, tevens over een gedegen landbouwkennis beschikt.
De belan-gstelling en goede wil zul- len zeker aanwezig zijn, maar de des- kundigheid ontbreekt en juist hier- door is dit domeinbeheer als het ware tot een van de meest hechte en meest onneembare vesten geworden in de staatsappara tuur.
E
r heerst· rond de positie van het :.I kabinet een zekere motregen- sfeer, aldus de heer Louwes. Wanneer wij de uitingen horen van de voorzit- ters van enkele politieke partijen, die met dit kabinet verwant zijn, meen ikCell.~phane
UITSLUITEND;
SID;\(. UTRECIIT
FILMS - ROllEN - ZAKKEN - PLASTICS - FLESSEN
DEZE BURGER
gevoelt de pijn van zijn volstrekte onkunde nooit BmartelijJcer dan wanneer het over financiel-economische zaken gaat. Daar begrijpt hij nimmer, o nim- mer, één bal van. ·
Alles wat de heer Holstra Ie berde brengt, wanneer hij zijn macabere expo-
séetj~s geelt aan de leden der volksvertegenwoordiging, ontgaat mij te enenmale.
En wanneer de heer Zijlstra het op de smalle heupen heeft en eens even haarlijn en glasl]elder gaat uiteenzetten, hoe wij met ons allen ervoor staan, dan is - van m ij n brug af gezien - het haar dat van een olifant en het glas m a tg las.
Het enige dat :i1r: begrijp, is, dat wij er met ons aiien bepaald niet prettig voor staan wat de centjes betrelt en dat de bestedingsbeperking een onwrik- baar blok ?eelt geworpen voor de brede poort van onze vooruitgang. Zelfs het vooruitzien dat, naar men mij altijd geleerd heelt, de kwintessens ':m alle regeren is, is er niet meer bij, gezien de Amsterdamse tunnel en de drastische vermindering van de rijksbijdrage aan de vreemdelingenindustrie, die een onzer grootste vreemde-centjes-trekJeers is. Heel Amsterdam en mr. dr. Deckers zijn daar boos om. Ik ben niet gauw boos. Wel verwonderd. Van mijn bur- gerstandpunt gezien lijken mij d e z e beperkingen criJeep maar d o m. Precies even oer-dom als, in de particuliere sector, die Amsterdamse hoteldirecteu- ren, die de wereldpers - j u is t de pers - liet betalen voor dingen, die zij niet geconsumeerd had.
Neen, ik begrijp er_ ri iets van.
Met mijn banale lekenverstand begrijp ik bijvoorbeeld ook niet, dat de vorig e heren die donkere woÏken niet hebben zien aankomen drijven in het hemeltje-blauw dat Boven onze schijnbaar-vette jaren gespannen stond.
Heelt zo'n aardige meneer van de Kielt met zijn slimme gezichtje, daar nu niets van gezièn?
·Ik vraag maar hé'el bescheidenlijk.
En ik doe mijn burgerplicht wat de beperking betreft: geen lepel kaviaar, geen heeltenJcoJcteel, geen slok champagne glijden, sedert maanden, meer door de, van zorg om 's lands financiën toegenepen, keel van
1 .JUNI 1957 PAG. Z
niet teveel te zeggen wanneer ik be- weer, dat er een soort motregensfeer rond dit kabinet wordt geschapen. In die motregen zou ik nu een zonne- straal willen zien.
Als de minister van Financiën er mee instemt, dat het beheer van deze landbouwgronden naar Landbouw wor- den overgebracht; zou dit een construc- tieve daad van dit kabinet zijn waar het nog jarenlang om geprezen zou worden.
• * *
V
ervolgens sprak de beer Louwes over de uitgifte van boerderijen in het .Land van Vollenhoven, welke beschikbaar komende boerderijen hij zoveel mogelijk dienstbaar wil makenaan
de verbetering van toestanden iD de landbouw in het dorp Giethoorn.In dit dorp wonen enige honderden kleine boeren, die in het algemeen een buitengewoon moeilijk bestaan heb- ben. Deze boerderijen zijn slechts met
MR. /. DE W{LDE
onevenwichtigheden ift belasting- systeem ... .
punters bereikbaar, zodat het gehele verkeer met de landerijen via het wa...
ter moet gebeuren.
Wat men in Giethoorn graag zou zien, is, dat zoveel mogelijk boeren uit het dorp Giethoorn boerderijen krijgen toegewezen. De boeren, die in Giet.
hoorn blijven, krijgen dan meer land bij huis en daardoor wordt hun be- staan beter en menswaardiger.
De minister zegt: ik doe mijn best.
Ik geloof dat gaarne, zei de heer Lou..
wes, maar ik geloof ook, dat het niet onredelijk is, wanneer men vraagt aan een grote.r aantal boeren uit Giethoorn boerderijen toe te wijzen, opdat de be- volkingsdruk in het dorp wat kan af- nemen en meer boeren dichter bij hUJI.
bedrijfsgebouwen land kunnen toege- wezen krijgen, dat nu in gebruik is b:U die boeren, die een bedrijfspand kun- nen krijgen in de nieuwe polder.
*
**
M
en moet deze mensen in hUJI.moeilijke en zware bestaan zo- veel mogelijk tegemoetkomen en die belangen mag men niet opofferen
aaa
de bescherming van het natuurschoon.Dan maakt men waarden
van
elkaar afhankelijk, die niet van elkaar afhan- kelijk mogen zijn. Degenen, die van het natuurschoon genieten, komen in de regel slechts enkele dagen 'per jaar, maar de boer met zijn gezin zit 365 dagen van het jaar met de moeilijk- heden.Deze toestand hebben zij lang aan- vaard, omdat zij niet
wisten,
dat het beter kon, maar tegenwoordig weet men dat het wèl beter kan. Men komt meer met het leven buiten het dorp in aanraking en men beseft hoe moei- lijk men het eigenlijk heeft en aan..vaardt de toestand niet langer.
Deze minister is zo ongeveer de land- heer van Giethoorn en ik doe een be- roep op de humane gevoelens, die hij zeker koestert om de moeilijkheden van deze boeren in Giethoorn onder de ogen te zien en zich duidelijk voor ogen
te
stellen, wat het betekent als men terwille van de instandhouding van na..tuurreservaten mensen dwingt tot een dergelijk moeilijk en ik mag wel zeg- gen niet menswaardig bestaan.
Ik hoop, dat de minister eens tijd zal kunnen vinden om in Giethoorn te gaan varen. Dan moet hij dat niet doen op een mooie zomerdag, maar op eea
nJWe herfstdag. Dan zal hij beseffen
onder welke moeilijke oml!ltandigbeden zich het leven daar afspeelt.
* ~ WEEK to.t WEEK *
Televisieproblemen
E en speciale studiecommissie van de V.A.R.A.
heeft een rapport het licht doen zien inzake de commerciële televisie. De grote meerderheid van deze commissie is van oordeel, dat, zowel verzorging
~an
televisie-uitzendingen door commerciële onder- oemingen als toelating van reclame voor handels- artikelen moet worden afgewezen.
Al zijn wij het met de conclusies van dit rapport allerminst eens, men kan genoemde commissie in elk geval erkentelijk zijn, dat zij een inderdaad wel ac- tueel geworden probleem weer in het brandpunt der belangstelling heeft gesteld en een bijdrage heeft Jeleverd tot een verdere discussie.
De
belangstelling voor de televisie in ons land neemt zeer snel toe. Op het moment, dat wij dit IChrijven, zijn er inmiddels ruim 150.000 toestellen officieel geregistreerd, zodat men veilig kan aan- aemen, dat de televisie in ons land reeds ongeveer een half miljoen kijkers bestrijkt. Dit aantal zal onge- twijfeld in een snel tempo toenemen.
Het is zeker van belang op welke wijze deze snel wassende stroom televisie-enthousiasten hun pro- gramma's krijgen aangeboden. Het probleem pro- of contra commerciële televisie is verder van zeer groot belang, omdat het ten nauwste verbonden
is metde vraag of- en in hoeverre het bestaande om- roepbestel eens op de helling moet.
Inconsequent
H et is wel interessant om op enige punten van het rapport van de V.A.R.A.-commissie in- zake de commerciële televisie nader in te gaan.
Als men het rapport bestudeert ontkomt men niet aan de indruk, dat er op socialistische stokpaardjes wordt gereden met het gevolg, dat men tot incon- sequente uitspraken komt.
Zo stelt het rapport o.m. dat, de middelen nodig voor de financiering van een verantwoord televisie- programma, in de eerste plaats door de kijkers die- nen te worden opgebracht. Indien en voor zolang, zo constateert het rapport verder, de bijdragep. der kijkers niet toereikend zijn, dient de overheid met aanvullende subsidies bij te springen.
Welnu, dat is weer een typisch socialistisch trekje:
leunen op de overheid, dus het zoeken van de weg
~an
de geringste weerstand en het belasten van de gemeenschap waar dit volstrekt overbodig is.
Immers, het toelaten van de commerciële televisie zou andere financiële bronnen ter beschikking stel- len en het leunen op de overheid overbodig maken.
Neen, zegt het V.A.R.A.-rapport: Het algemeen Nederlandse economische belang, maakt de toelating
~an
reclame tot de Nederlandse televisie niet nood- zakelijk. Een algemene stimulering van de vraag naar de verbruiksgoederen acht de commissie niet in onvereenstemming met de huidige financieel-econo- mische situatie.
Deze redenering gaat toch wel erg scheef. De com- missie doelt hier kennelijk op de bestedingsbeperking .in de particuliere sector.
Geldt dit dan niet voor de overheid? zo zouden wij willen vragen. Mogen wij die dan maar verder rustig financieel uithollen?
Dit is geen rustige, objectieve beoordeling meer.
Men wil de zaak bewust "hineininterpretieren". Dat is jammer, want de zaak waar het om gaat is daar te belangrijk voor.
En de pers dan?
W ij begrijpen eerlijk gezegd niet, dat de tegen- standers van de comerciële televisie zo een- 2ijdig redeneren en het doen voorkomen of de cul- t:Errele en voorlichtende taak van de televisie zo veel :.rou verschillen van die van de pers.
Zo ook het rapport van de V.A.R.A.-commissie, dat constateert: "Verzorging van televisie-uitzendin- gen door commerciële ondernemingen wordt af ge- wezen.
Doelstellingen en exploitatie van zulke onderne- mingen zijn in wezen vreemd aan een onafhankelijke en een onbelemmerde behartiging van culturele ta- ken ten algemene nutte. De instellingen, welke op dit gebied een taak hebben, worden door de con- cuerentie met commerciële ondernemingen in de uit- oefening van deze taak belemmerd, mogelijk zelfs in haar bestaan bedreigd", aldus het rapport.
Ook deze redenering begrijpen wij niet. Hoe is
d2nde situatie in de dagblad- en de vakbladpers?
Zijn dat geen commerciële ondernemingen en heb- ben zij geen voorlichtende en culturele taak?
I~de
pers dan niet onafhankelijk en behartigt zij niet on- belemmerd de taken ten algemene nutte?
Hoe men de zaak ook keert of wendt, men kan toch bezwaarlijk volhouden, dat de inhoud van onze pers wordt gedicteerd of zelfs wordt beïnvloed door de adverteerders.
De pers als zodanig staat in dit opzicht volkomen onafhankelijk. Dit is ook zo bij de vakbladpers.
Natuurlijk zijn daarvoor bij de pers bepaalde nor- men en regelen
a~nwezig.Normen en regelen, die door een hoog ontwikkelde mentaliteit van de adver- teerders meestal niet eens in het geding komen.
Dat er een groot verschil zou zijn tussen de voor- lichtende en culturele taak van de televisie en de pers, nogmaals, dat wil er bij ons niet in en wij zouden dan ook niet weten, waarom het element der reclame in de televisie niet zou mogen doordringen.
1917-1957
Huldiging Mr. P.J.Oud
H
et aantal aanmeldi~ dat uit de afdelin..gen komt voor deelname aaa de huldl- glngs-bijeenkomsten op zaterdag 14 september a.s. te Rotterdam, loopt reeds in de honderden.
Zoals wlj reeds eerder mededeelden, is de zaal- ruimte te Rotterdam beperkt, zodat slechts en- kele duizenden partijleden en geestverwanten de- ze dag zullen kunnen bijwonen.
Maandag 3 juni a.s. zal in één der zalen van het Groothandelsgebouw te Rotterdam een bijeen- komst worden gehouden met afgevaardigden der Zuid-hollandse partij.afdelingen. Deze vergade- ring, bijeengeroepen namens het Hoofdbestuur der Partij in overleg met het bestuur onzer Rot- terdamse afdeling, zal staan onder leiding van mr. J. J. Kamp, voorzitter van de afdeling Rot- terdam.
In deze bijeenkomst zal aan de afdelingsbestu- ren de organisatie der feestelijkheden worden medegedeeld, terwijl plannen zullen worden be- raamd om te komen tot een massale deelname, met name uit de afdelingen rond Rotterdam. Het ligt in het voornemen in deze vergadering een commissie te vormen, die de verdere. organisatie In de proviDcie ZUid-holland ter hand zal nemen.
Vanzelfsprel>end mag uit het bovenstaande niet worden geconcludeerd, dat partijleden uit andere delen van ons land niet welkom zouden zijn op zaterdag 14 september. Integendeel, de Rotterdamse afdeling, die als gastvrouwe op- treedt, hoopt deelnemers uit alle streken van ons land te mogen begroeten.
De feestelijke bijeenkomst, die des middags om 3 uur in de Riviera-hal aanvangt, zal staan on- der leiding van Mr. H. VAN BIEL, DE ONDER- VOORZITTER DER PARTIJ. DRS. H. A.
KORTHALS, DE VICE VOORZITTER VAN DE TWEEDE KAMERFRACTIE, zal de feestrede uitsprel-:.f..,, terwijl nog talloze andere evenemen- ten het pwgramma van deze middag zullen com- pleteren.
In Ik avondbijêénkomst, die om half 9 begint, zal een zeer bijzonder cabaret-programma wor- den gegeven, waarover binnenkort meer kan worden medegedeeld.
LATEN DE AFDELINGSBESTUREN ZO SPOEDIG MOGELIJK AAN HET ALGEMEEN SECRETARIAAT OPGEVEN, H 0 E VEEL PLAATSEN ZIJ VOOR HUN LEDEN WEN- SEN TE RESERVEREN.
' ~
Demagogisch
H et eerder genoemde televisierapport mag, zo zegt de V.A.R.A. vooral · niet beschouwd worden als een rapport van de Partij van de Arbeid, noch als een rapport van de V.A.R.A. zelf, doch als een studie· door een voor het socialisme representa- tieve groep intellectuelen. •
Uit deze verklaring moeten wij dan waarschijnlijk de mate van objectiviteit aflezen, waarmede het rap- port is samengesteld.
Jammer, en meer dan dat, ergerlijk, is, dat elke vorm van objectiviteit de bodem wordt ingeslagen door een tendentieuze tekening op de omslag van het rapport, waarop de tegenstelling staat afgebeeld van twee fotografische begrippen te weten: één van ar- tistieke en fijnzinnige dirigentenhanden en één van handen vol met "geld, dat stinkt".
Een dergelijke wijze van voorstellen is niet alleen onsmakelijk, doch het heeft kennelijk de bedoeling de lezer reeds bij voorbaat in een bepaalde hoek te
duwen. ·
En zij, die hiervoor hun toestemming gaven, ma- ken zich nog benauwd over het voorlichtings- en culturele peil van de commerciële televisie!
Het is wel triest.
1 JUNI 195'7 - PAG. 3
V er keerde bezuiniging
D e Algemene Nederlandse Vereniging voor Vreemdelingenverkeer heeft vorige week te Hoorn een algemene vergadering gehouden alwaar nogal opzienbarende mededelingen zijn gedaan.
Zo zeide de voorzitter, mr. dr. L. N. Deckers
?.m., dat de A.N.V.V. dit jaar veertien procent, dat 1s f 200.000 van haar Rijkssubsidie geblokkeerd ziet waardoor zij de propaganda voor Nederland in het buitenland en haar vertegenwoordigingen in de we- reld drastisch zal moeten inkrimpen.
De bezoldigde vertegenwoordigers in Oostenrijk:
Italië, Noorwegen, Canada en Denemarken word~
opgeheven.
Terecht noemde oud-minister Deckers de bezuini- ging op de subsidie onbegrijpelijk, daar de propa.- ganda in het buitenland Nederland toch rechtstreeks inkomsten oplevert en wel 232 miljoen in 1956.
Wij kunnen ons de verontwaardiging in A.N.V.V.- kringen zeker voorstellen.
Wat de regering thans doet, is het paard achter de wagen spannen. De te verwachten ernstige gevolgen hiervan liggen nogal voor de hand als men bedenkt, dat er op het ogenblik
alsprake is van een zekere relatieve vermindering van de buitenlandse toeristi- sche belangstelling voor ons land.
De stijging van het buitenlandse bezoek blijft bij ons n.l. iets ten achter bij de stijging, die men waar•
neemt in vele andere landen van Europa. Dit bete- kent dus een toenemende concurrentie, hetgeen dus wil zeggen, dat ons land de zaak nog energieker zal moeten aanpakken in plaats van zijn activiteiten in te krimpen.
Het buitenlandse toerisme is voor ons land een belangrijke deviezenbron en het is bepaald ontstel- lend, dat de overheid dit blijkbaar niet in voldoende mate inziet.
Dit is nu een voorbeeld van een geheel verkeerd gerichte bestedingsbeperking, die de overheid thans laat zien. Zij gooit aldus het kind met het badwater weg.
Hoe absurd deze bestedingsbeperking wel is, werd wel op een zeer duidelijke wijze aangetoond ·door de cijfers, die de heer Strijkers, directeur van de V.V.V.
te Amsterdam verstrekte.
Volgens zijn opgave is het bedrag, dat de buiten- landers in ons land in de vier dagen rond Pasen hebben opgebracht aan benzinebelasting ongeveer gelijk aan de door de overheid verstrekte subsidie aan de A.N.V.V. i,n 1956.
Moge de overheid alsnog inzien, dat zij in dit verband een zuinigheid betracht, die de wijsheid bedriegt.
Onzakelijke mentaliteit
H et buitenlandse toerisme, voor ons land %ulk een belangrijke deviezenbron, wordt voorts bedreigd door een vreemde mentaliteit, die sommige hotelhouders hier te lande aan de dag leggen.
Men heeft hierover in de dagbladen kunnen lezen met betrekking tot de behandeling van de hoofd- redacteuren van diverse buitenlandse kranten, die zeer onlangs in ons land
congresseerd~n.Deze hoofdredacteuren werd in de hotels, waar zij logeerden een z.g. demi-pensionprijs berekend. Hier- door werden hun per dag twee maaltij den in reke- ning gebracht, ook als zij deze niet hadden gebruikt.
Een nogal ontactische daad van sommige Neder- landse hoteliers, zeker tegenover buitenlanders, die in de internationale voorlichting zulk een belangrijke rol spelen. De ontstemming, die door de hoofd- redacteuren niet onder stoelen of banken werd ge- stoken, zal in hun bladen zeker zijn weerklank vin·
den, waardoor de kansen voor onze nationale toeris- tenindustrie weer minder dreigen te worden.
Wij willen hiermee allerminst betogen, dat men tegenover bedoelde hoofdredacteuren maar uit louter opportunistische overwegingen de hand over het hart had moeten strijken om daarna de "gewone"
buitenlandse toerist opnieuw onaangenaam te zijn.
Integendeel!
Het stelsel van het laten betalen van een z.g. demi- pensionprijs is absoluut fout, wordt althans fout toe- gepast.
Het komt neer op zeer ontactische wijze misbruik maken van de schaarste aan hotelruimte. Hier wordt het spel van vraag en aanbod op een waarlijk onge- oorloofde manier gespeeld en men geeft blijk van een grote kortzichtigheid.
Men grijpt wat men grijpen kan en verliest aldus de service uit het oog, waar wij het in de toekomst juist van zullen moeten hebben als eens de hotel-
ruimte minder schaars zal zijn.
Terecht liet men tegen deze praktijken op het A.N.V.V.-ceYngres een ernstige waarschuwing horen.
"Van een goedkoopte-eiland", aldus formuleerde
(vervolg op pag·. 5).KRITIEK OP OVERHEID EN P .B.O. ·ORGANEN TEN AANZIEN VAN DE LANDBOUW
Een stem uit de. praktijk over diverse actuele problemen
,,In de eerste plaaw felleiteer ik mezelf en mijn ooUega's met het feit, dat onze . V.V.D. zich meer ·gaat bemoeien met de vraagstukken van het platteland;" zo :schrijft ons de heer G. S. Postma, landbouwer te St. Anna Parochie (Fr.). "Ons
landbouwoongres te Woudschoten moge daarvan getuigen."
Verder wijdt hij enkele woorden van lof
aan
de landbouwrubriek inons
blad.Volgens de heer Postma is het zeer nodig, dat
onze
V.V.D.-Kamerleden extraaan-
; dacht aan de landbouw besteden. Zij zullen vaak de vinger op de wonden moeten leggen, welke door Overheld en P.B.O.-organen worden gemaakt. Zo noemt hij het - "aardappeldrama" in het voorjaar van 1956 toen de regeiing plowellng de export van consumptie-aardappelen verbood. Niemand wist op dat moment, hoe groot de voor- , raad in Nederland toen
was.
Door deze maatregel werden door de exporteurs miljoenen verloren en de land- - bouw ondervond daarvan de weerslag.
Schadeloosstelling werd niet gegeven. Al- leen werd aan een aantal exporteurs ere- dieten verstrekt, doch uit het consumptie- aardappel egalisatiefonds, zonder dat de Overheid zich garant stelde voor een te- rugbetaling aan dit egalisatiefonds. Daar- op is van de zijde der Kamerleden niet eens aangedrongen.
Tegenover dit Overheidsingrijpen staat de heer Postma zeer kritisch. Zo ook te- genover het overheidsbeleid inzake de P.B.O.
Zo werd de voorzitter van het Produkt- schap Zuivel tegen de wil van het be- drijfsleven in benoemd. Alleen de werk- nemers namen zitting in het bestuur van dit Produktschap, de ondernemers wei- gerden eerst om leden aan te wijzen. Is dit democratie, zo vraagt de heer Postma zich af.
Ook het Landbouwschap leeft niet bij de boeren zo constateert de heer Post- ma. Zo worden de boeren gedwongen om een kleine 6 miljoen aan heffingen op te brengen om dit landbouwschap te laten leven.
Weinigen weten waarvoor dit geld nodig is , en waarvoor het wordt besteed.
(Vervolg van pag. 2)
T
enslotte maakte de heer Louwes nog enkele opmerkingen over de Lauwerszee en de moeilijkheden, die zich in de laatste anderhalve eeuw hebben voorgedaan tussen het domein- bestuur en de aangelanden aan de Gro- ninger noordkust. Er zijn er niet zo heel velen, die nog kennis hebben van dit drama en die beseffen, welke die- pe' wonden geslagen zijn in het ver- trouwen van die aangelanden ten op- zichte van het staatsbestuur.Het geeft de denken, dat in de laat- ste bezettingstijd ten tweede male op grond van bezettingerecht hier onrust
Js gezaaid vanwege het domeinbestuur.
Gelukkig heeft de voorganger van de- ze minister hier uitstekend werk ver- richt en de weg geopend voor construc- tieve samenwerking.
Het verdere overleg zal nu in zekere zin moeten worden gevoerd onder een bezwarende titel van de zijde van de overheid.
Die bezwarende titel is, dat het hier gaat om een contract, dat een lange strijd heeft bezegeld en dat daarom ten zeerste moet worden geëerbiedigd, Omdat de rechten dezer delimitatie- contracten aan deze aangelanden zijn tuegekend ter afdoening van een jaren- , lang bestaand geschil, moet de daarbij gevestigde eigendom toch wel in het bijzonder worden geëerbiedigd.
Uiteraard kon minister Hofstra geen deskundig antwoord geven, maar hij deed de toezegging van ernstige over- wegi.ng van de opmerkingen van de heer Louwes.
• • •
I
n de Eerste Kamer heeft onze frac- tie bij monde van mr. H. van Riel bezwaar gemaakt tegen het deze zomer reeds, voor de tweede maal, uit- zenden van een parlementaire missie naar Nieuw-Guinea, waartoe de Twee- de Kamer het initiatief heeft genomen.Met de heer Kolff (CH) was hij het eens, dat het beter is over een of twee jaar opnieuw een parlementair bezoek te brengen nu spoedig na elkaar mi- nister Staf en minister Helders Nieuw- Guinea zullen bezoeken. Dan kan de
Bij de oprichting er van is weinig of geen rekening gehouden met de wensen van de boeren zelf.
Hij meent, dat er in de landbouw reeds voldoende organen zijn, die de belangen van de boeren kunnen dienen en wijst op het Kon. Ned. Landbouw Comit~ als overkoepelend orgaan van de provinciale organisaties. Verder constateert hij, dat van de samenwerking tussen werkgevers en werknemers praktisch niets terecht gekomen is.
De Alg. Ned. Landarbeiders Bond had
Heren afdelingssecretarissen attentie!
In het artikel: "Organisatie "Vrouwen in de V.V.D." bestaat tien jaar", opgeno- men in ons vorige nummer werd o.m.
het navolgende vermeld:
"En verder is het de bedoeling, dat llr in iedere partij-afdeling een plaatselijke vertegenwoordigster zal zijn. Wij moeten zeggen: de bedoeling, want het is nog niet in alle afdelingen werkelijkheid.
Misschien willen sommige afdelingsse- cretaressen zich eens bezinnen of zij in deze wellicht wat meer medewerking zouden kunnen verlenen."
Hier is een storende zetfout ingeslo- pen. Bedoeld werd nl. niet de afdelings- secretaressen, doch de afdelingssecre-
tarissen.
parlementaire missie zich overtuigen van het resultaat van de ministeriële bezoeken.
Bovendien zijn aan een parlementai- re reis altijd vrij aanmerkelijke kosten verbonden en voor zulke uitgaven is het moment in deze tijd van beste- dingsbeperking niet geschikt.
l.Je overige partijen in de Eerste Ka- mer hadden eveneens bezwaren, maar zij liet<>n deze varen, omdat de Twee- de Kamer toch zou doorzetten indien de Eerste Kamer niet zou meedoen.
De heer Van Riel liet echter aante- kenen, dat de VVD-fractie in de Eerste Kamer tegen de uitzending van een parlementaire missie naar Nieuw-Gui- nea is. Van onze Tweede Kamer-fractie zal wederom de heer J. G. H. Corne- lissen de reis naar Nieuw-Guinea mee- maken.
• * •
I
n de Tweede Kamer heeft vorige week onz.e geestverwant de heer G. Ritmeester geprotesteerd tegen de voorgenomen opheffing van de Natio- nale Reserve en hij ondertekende me- de de motie, 'die mr. A. B. Roosjen(AR) indiende, waarin de regering wordt uitgenodigd overleg te plegen met het Nationaal Instituut "Steun Wettig Gezag" over nieuwe taken voor de Nationale Reserve, waarbij wordt gedacht aan het verrichten van or- donnance-diensten, verbindingsdiensten, bewakingsdiensten, het lopen van pa- trouilles, het doen van meldingen en het verlenen van steu~ aan de geregel- de strijdmacht.
Me-t uitzondering van de communisten gaven alle overige partijen hun stem aan de motie, waarmee minister Staf niet ge_
lukkig was, want hij wil de vrijwilligers van de Nationale Reserve verbinden aan de reservepolitie.
Aan de Nationale Reserve als zodanig wil hij geen taak meer toekennen in de militaire organisatie. Tegen de motie had hij echter geen bezwaar, omdat hij reeds enige tijd bezig is overleg te plegen met het bestuur van "Steun Wettig Gezag".
de looneisen reeds gesteld zonder dat er iets bekend was over de garantieprijzen van de landbouwprodukten. De Overheid moet zelf zijn adviseurs maar betalen en dit niet door de boeren laten doen.
Het tijdperk van de "gilden"- is geweest, maar het tijdperk van de "schappen" is nu aangebroken.
Deze ordening is een vreemde eend in de Nederlandse bijt, meent de heer Post- ma en hij vraagt, of de V.V.D. bereid is
&f aan mede te werken, dat de
wet
op de P.B.O. zo veranderd wordt, dat de bij- dragen op vrijwillige basis worden veJ.'Io!eend. Dan zal er meer rekening moeten worden gehouden met de wensen van de belanghebbenden en er niet voor en over hen worde'n geregeerd.
Gevaar voor de democratie
Ook uit deze brief blijkt weer, dat de P.B.O.-organen door velen in onze partij - en oek daarbuiten - als een gevaar voor de democratie worden beschouwd.
Zij werken de ordening in de hand en beknotten daardoor de vrijheid voor ve- len; is de op vele plaatsen gehoorde me- ning. In het rapport van de Teldere- stichting worden de gevaren van de P.B.O. aan een nauwkeurige beschou- wing onderworpen.
Wij komen hierop in deze rubriek na- der terug, speciaal ten aanzien van de landbouw.
L.G. 0.
Adre11 Algemeen
Secretariaat:
Konlngbmegracht 81, Den Haag.
Telefoonnummers: 11 1 'J 8 8
ea
1 14 8 U (K 1'700).Gironummer 8'7880, t.n.v. de ae- cretarls van
dev.v.n. te
Dell Haag.D
e heer Ritmeester was er ontstemd over, dat de mensen van de Natio- nale Reserve, die zich dikwijls meer dan tien jaar voor het vaderland hebben ge- geven, plotseling aan de kant worden ge.zet, zelfs zonder een woord van waar- dering.
De regering moedigt nu aan: kom bij de reservepontie of bij de B.B. Maar daar gaat het niet om.
Het belangrijkste is, dat wij op het ogenblik in de Nationale Reserve inder- daad een weermacht, een strijdmacht krijgen, die goed georganiseerd wordt, die uit vrijwilligers bestaat en die uit vrijwilligers blijft bestaan naar het voor- beeld van de Engelse Home Guard.
Daaraan kan men niet de eisen stellen, die de militairen stellen en mede door- dat men de eisen te hoog heeft opge- voerd, heeft de Nationale Reserve niet het succes· gehad, dat men er van mocht verwachten.
.. . .
W
anneer men de Nationale Reserve zo plotseling ontbindt, het geheel doet wegvallen zonder enige waardering, eerder het tegendeel, dan haalt men er alle animo uit en dan weigeren zij na- tuurlijk allen zich bij de reservepolitie, bij de rnareehausse of bij de B.B. aante
sluiten. Dan willen zij met niets meer te maken hebben. Daarmee heeft men dan zeer velen afgestoten.Nu zegt de minister: wij kunnen in de moderne oorlog geen beroep op 't volk meer doen.
Excellentie, zo besloot de heer Rit- meseter, ik zeg u: het is noodzakelijk;
elke goedwillende man moet gij van elke kant naar u t()ehalen, maar niet afstoten.
Hetgeen gij nu gedaan hebt, is totaal ver.
keerd.
Totaal verkeerd. Die woorden zullen volgende week in de Tweede Kamer ook wel klinken in het debat over de blok- kering van de helft van de huurveP-
hogi-ng. V. v. D.
1 JUNI 191'f - PAG • •
(Vervolg van pag. 1)
werkelijk nu nog de ruimte wil nemen om te gaan beoordelen of Waterstaat zijn sanctie aan de IJ-tunnel kan geven, zijn we met de bureaucratie alle gren- zen te buiten geraakt. Particulieren on- dervinden reeds dagelijks, dat die gren- zen worden overschreden; maar nu zou- den we dan zover zijn, dat de ovel'o heden elkander als object gaan kie- zen!
Een andere kant van dit drama
is
het te dezen door Amsterdam gevoerde beleid. Steeds is het duidelijk geweest, voelbaar zelfs, dat deze IJ-tunnel het rijk, i.c. Waterstaat, niet geheel zinde.Bt' is over gesproken in de raad. Er is gewaarschuwd. Men kan niet zeggen dat de communistische heer Secgers en de liberale heer Le Cavelier hebben nagelaten te vermanen, dat men eerst toch volkomen zekerheid diende te heb- ben omtrent toestemmin~ van het Rijk en de mate van financièle deelneming - dit wordt gereleveerd
op
gevaaraf,
dat "Het Vrije Volk" communisten en liberalen weer eens "samensmeedt" - en men moet zich ook herinneren, dat de socialistische wethouder Van 't HuH de twijfelmoedigheid bij de realisten heeft weggetroefd met de trotse ver- zekering, dat Amsterdam het wel alleen zou doen, wanneer het Rijk de hoofd- stad niet terzijde wilde staan.
Dat was wel een beetje grootspraak, zoals "Het Alg. Handelsblad" ook nog eens constateerde, maar in bestaande tere verhoudingen,
w~arbij
men zich toch eigenlijk afhankelijk weet van de med~werking van de hoogste overheicl, moet een regent zich ook voor ondi- plomatieke grootspraak, hoe gaarne men die hem, de enthousiaste, vergeeft, toch hoeden. Vooral wanneer hij, het werk aangevangen zijnde, dan naar Den Haag moet gaan om het Rijk te verzoeken negentig procent van de tuft- nelkosten voor 's Rijks rekeningte
willen nemen.* * *
D
e Amsterdamse gemeenteraad zal 29 mei bijeenkomen om deze voor Amsterdam zo kwalijke zaak te bespreken. De op zichzelf begrijpelijke geëmotioneerdheid, de verontwaardi- ging over dit besluit, moge dan wat geluwd zijn, de grootspraak, waaraan ook het socialistische "Parool" zich schuldig maakte, wat bedaard - "de IJ-tunnel zal er komen en geen dag later" - en rustig en verstandig over- leg moge er toe leiden, dat er een op- lossing, een uitweg wordt gevonden uit een situatie, waarin, het zij zonder grootspraak gezegd, Amsterdam toch bezwaarlijk kan berusten.Die oplossing te vinden -- de raad is al bijeen geweest wanneer deze regels in druk verschijnen - zal niet gemak- kelijk zijn, alleen reeds om te voor- komen dat deze zaak, voor zover .ze het al niet is, door prestigekwesties gaat worden vertroebeld. Wijsheid z~
's raads deel
!
Samenstelling bestuur Centrale Delft
Op 14 mei j.l. vergaderde de Provin- ciale Centrale "Delft" in café-restaurant ,.Klein Central" te DeUt.
In de bestuursvacature wijlen de heer H. M. van Nieuwkerk, Schiedam, werd gekozen de heer H. M.
J.
Dubbeldam te Vlaardingen. Het bestuur bestaat thans uit de volgende heren:Ir. P. Stempels, Rijswijk, voorzitter;
C. F. Schilling, Coenderstraat 15, Delft, secretaris-penningmeester; A. E. A. Buijn.
Rijswijk; H. M. J. Dubbeldam, Vlaardin·
gen; A. L. Verhagen, Naaldwijk.
1 JUNI 1957 - PAG. 3
Huurvoorstellen dienen te
Nadat de presidente enkele geluk- wensen o.a. van de heer Dettmeijer, mevrouw van Riel-Smeenge en van mevrouw van Alpben-Oudendijk uit Pretoria had voorgelezen, was het woord aan mevrouw A. Fortanier-de Wit, die eveneens begon met een te- rugblik. Dit was een blik 80 jaar te- rug, toen in 1877 het eerste meisje, Aletta Jacobs, artsexamen deed; een blik 40 jaar terug. toen door de grond- wetsherziening de vrouwen het pas- sief kiesrecht kregen.worden verworpen
Mr. Toxopeus sprak voor Haagse huiseigenaren
De wordingsgeschiedenis van de thans
aQlD de orde gestelde huurvoorstellen is in hoge mate onbevredigend, de inhoud is verwerpelijk en de ratio ontbreekt volko- men. Niemand zal mij kunnen overtuigen, dlit deze wetsontwerpen behoren te wor- àl!n aangenomen.
Dit was de conclusie, waartoe, blijkens bet verslag in het "Algemeen Handels- lliad", het lid van de Tweede Kamer voor de V.V.D., mr. E. H. Toxopeus, kwam in
eeJ1 uitvoerige causerie, welke hij woens- dagavond 22 mei j.l. hield tijdens het openbare gedeelte van de zeer druk be- ZI!IChte jaarlijkse algemene ledenvergade- riillg, van de 's-Gravenhaagse Vereniging van Huis- en Grondeigenaren.
Mr. Toxopeus, zo lezen wij, gaf in deze bijeenkomst, welke stond onder voorzit- ntnchap van de heer G. J. Th. Bakker, een schets van de gang van zaken bij de Kabinetsformatie, welke het mogelijk maakte, dat wettelijke maatregelen zullen worden getroffen, waar niemand tevre- dim mee is en welke door brede catego- rieën van ons volk - en zeker niet alleen do:or de huiseigenaren - als principieel
eDJ praktisch verwerpelijk worden aange- vo.eld.
De naaste aanleiding tot deze situatie ia de oorspronkelijke eis van de Partij vallil de Arbeid van een huurbelasting. Dat, zoaJs van katholieke zijde is beweerd, he1l tenslotte getroffen compromis min- dmr zou voldoen aan de eis van de Partij vau de Arbeid dan aan die vari niet-so- ciiiWstische groepen, die tegenover de so- cmlistische doelstellingen de particuliere . eïgendom als een der belangrijkste onder-
deJen zien van het maatschappelijk le- veu, bestreed de spreker met nadruk.
HIDer wordt een deur open gezet voor velTder ingrijpen in de toekomst.
Daarom ook hield mr. Toxopeus er zich
~ overtuigd, dat de huiseigenaren liever 12'.5 pct. zonder heel die blokkering, met ali1e rompslomp en misère, zullen aan- vaarden dan de
25 pct.
mèt blokkering.Er is geen rechtsgrond voor deze af- sehuwelijke inbreuk op het eigendoms- reeht. De blokkeringsgedachte, dit wan- gedrocl-tt, geboren uit een mesalliance, zo- al!J de voorzitter van de vergadering het
zo•
terecht had uitgedrukt, moet, aldusmr. Toxopeus, naar ons oordeel worden afgewezen.
. . .
Er is na de bevrijding een bijzonder slecht huurbeleid gevoerd, dat zeker na 1950 veel rechtvaardiger had kunnen zijn, wanneer men het gezonde plan van de Prof. Telders Stichting had gevolgd, dat een geleidelijke, periodieke huurverho- ging had voorgesteld, waarbij de compen- satie kon worden gevonden in de geste- gen welvaart en de produktieverhoging.
Nog ingaande op een aantal details van de wetsontwerpen, vestigde spreker er o.a. de aandacht op, dat verbeteringen, die zouden worden aangebracht voordat de deblokkeringsregeling in werking treedt, niet uit het geblokkeerde geld zul- len worden vergoed. Evenmin - en ook dat achtte hij zeer onjuist - zal voor on- derhoudskosten worden gedeblokkeerd.
Mr. Toxopeus was ervan overtuigd, dat bij de socialisten nog altijd het "oud zeer"
werkt van een ressentiment tegen de huiseigenaren, die nog steeds als ,.huisjes- melkers" worden voorgesteld.
Na deze zeer toegejuichte rede werden er nog talrijke vragen uit de vergadering gesteld, welke - aldus het "Handels- blad"-verslag -vlot door de spreker, die alle juridische knepen van de ontwerpen volkomen bleek te beheersen, werden be- antwoord.
Vele critische opmerkingen klonken daarbij uit de vergadering tegen prof.
Romme, en tegen de heer Tilanus, die heeft gezegd ervan overtuigd te zijn, dat de meerderheid van ons volk deze voorstellen afkeurt, maar die er zich toch waarschijnlijk bij zal neerleggen.
Op 17 april was te Utrecht in een ver- gadering van de Nederlandse Bond van Huis- en Grondeigenaren (waarbij o.a. de Haagse Vereniging is aangesloten) een motie aangenomen en ter kennis van de Regering gebracht, waarin een huurver- hoging van 25 pct. werd gevraagd zon- der blokkering.
De Haagse vergadering aanvaardde bij acclamatie een motie, waarin adhesie daarmede werd betuigd en in het bijzon- der de blokkering onvoorwaardelijk werd afgewezen. Ook deze motie is ter kennis van Regering en Kamer gebracht.
Viering 1 0-iarig bestaan .. VROUWEN IN DE V.V.D ...
Dat de commissie van voorbereiding met het programma een goede greep had gedaan, bleek al bij het binnen- komen van de aanmeldingen. Het ge- schatte aantal, gebaseerd op dat van de jaarlijkse conferenties, bleek zoveel meer te zijn, dat naar een andere zaal moest worden gezocht, iets wat zo ineens gemakkelijker gezegd is dan gedaan, al lukte het ten slotte. Maar ook deze zaal raakte tot de laatste plaats bezet, een gezellig volle zaal met vele bekende en ook veel nieuwe gezichten.
Na de koffiemaaltijd opende de pre- Sidente, mevrouw mr. E. A. J. Schel- tema-Conradi, met een terugblik. Zij vertelde hoe het kwam dat de organi- satie· .,Vrouwen in de V.V.D." ouder is dan de V.V.D. zelf: het was nog het Hoofdbestuur van de Partij van de Vrijheid dat het reglementie voor de oprichting van een vrouw.enorganisatie goedkeurde (in juni 1947). Toen in 1948 de V.V.D. werd opgericht, zijn de vrouwen gewoon daarin doorge- gaan met haar organisatie, waarvan inmiddels de eerste werkzaamheden begonnen waren. .
Met erkentelijkheid memoreerde de spreekster de grote medewerking die bij het eerste begin ondervonden werd van mr. Stikker en wijlen mr. Rut- gers.
De gedachten die aan dat eerste begin ten grondslag lagen, vormen nu nog onze grondslag: niet, zoals voor de oorlog een vrouwenvereniging, ge- heel los van de partij, geen verstoring van de partij-opbouw, maar een orga- nisatie die de parti:-opbouw volgt en daarmee nauw verweven is, te weten:
alle vrouwelijke leden van de partij automatisch behorend tot de organisa- tie;
· centrale-vertegenwoordigsters, geko- zen door de gemengde centrales;
Spreekster herinnerde ook aan me- vrouw Storm-van der Chijs, die maak- te, dat het examen apothekers-leer- ling voor meisjes mogelijk werd; en het was door dit examen dat Aletta Jacobs toegang tot de universiteit kreeg.
De goede opleidingsmogelijkheden voor vrouwen maakten haar politieke rechten mogelijk.
Wat hebben wij ermee gedaan?
Aletta Jacobs voorspelde dat als overal alle vrouwen kiesrecht hadden, er geen oorlog meer zou zijn ... .
Hebben wij genoeg gedaan om van de mannenmaatschappij een mannen- èn vrouwenmaatschappij te maken?
WIJ verwachten van de toekomst:
voor alle kinderen een kans op ont- plooiing van hun eigen gaven en een kans om op de juiste plaab te komen;
een maatschappijvorm: waarin ieder persoonlijk bezit kan verwerven en waarin ieder zijn persoonlijke verant- woordelijkheid beseft, maar waarin ook maatregelen zijn ten behoeve van degenen, die tijdelijk of voorgoed die verantwoordelijkheid niet kunnen dra- gen.
De liberale wouw beseft, dat zij mede de verantwoordelijkheid heeft om deze dingen te concretiseren.
Het volgende punt op het program- ma was een forum, bestaande uit de vier vrouwelijke Kamerleden, die haar licht lieten schijnen over vragen, die uit de zaal gesteld werden zoals:
de commerciële radio;
invloed van de ·. --ouwen op het voor- komen van oorlog;
als het merèndeel van de bevolking tegen huurblokkering is, kan die dan toch doorgaan?;
de Consumentenbond;
Indische pensioenen;
Euromarkt en Euratom;
de beoordeling door leken over kwesties die atoomsplitsing betreffen;;
waarom is men zo huiverig dit ka- binet te laten vallen?;
samengaan in groot (internationaal) verband;
Experiment van de afdelin~ Leiden
Belangrijke discussiebijeen k,omst
de vrouwelijke leden van H.B. en D.l3. van "de partij en van de Kamer- fracties deel uitmakend van het be- stuur.
Reeds in 1948 trad de organisatie naar buiten op, door deel te nemen aan de Tentoonstelling de Vrouw.
In maart 1949 werd de eerste lande- lijke bijeenkomst gehouden, ook in het Jaarbeursrestaurant, met het beschei- dE>n aantal van 34 aanwezigen. Deze drongen aan op het beleggen van een tweedaags samenzijn, dat toen gehou- den werd in september d.a.v. op de Pietersberg met reeds meer dan 100 deelneemsters.
wordt de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen ook werkelijk door zowel de mannen als de vrou- wen gevoeld en aanvaard?;
belasting gehuwde vrouwen.
Wanneer wij nu dit lijstje bekijken, dan valt het op, dat de belangstelling van de vrouwen niet alleen uitgaat naar vrouwenbelangen in enge zin, maar dat die eer. heel wat ruimer ter- rein is gaan bekijken.
1De afdeling Leiden bracht op haar le- dllll!lbijeenkomst van 23 mei een experi- 'mlf'llt tot onwikkeling, dat in die mate
geslaagd mag heten, dat men het hier gekozen pad een zeer begaanbare weg hetrlt bevonden.
Belangrijke grondbeginselen van de pamtij, vooraf zo gekozen, dat daarom- tN!Dlt discussie waarschijnlijk leek, werden
temrenmale door een der bestuursleden k0ll1t toegelicht, waarna spontaan criti- semmde of instemmende discussie volgde.
<l)p deze wijze namen de aanwezige le- dem op zeer actieve wijze aan de bespre- kingen deel en men geraakte tot ver-
di~ng van inzicht in het wezen van onze grondgedachten.
:mret was in de werkelijke zin van het w<JlWd een experiment, waarvan het wel•
slagJ.en niet bij voorbaat vaststond. Na de thmms opgedane arvaring, waarbij o.m.
blen, dat onopzettelijk verschillende acmuele gebeurtenissen ter sprake komen,
weet
men: een op deze wijze georgani- seerde ledenbijeenkomst komt zeer in aamnerking voor herhaling.Bet Leidsch Dagblad berichtte daar•
over als volgt:
'JIJjdens een in "Het Gulden Vlies" ge- hotlllden ledenvergadering van de V.V.D., afi:L Leiden, werden bij acclamatie tot lèlfu'n van het bestuur gekozen mevrouw mtt M. A. Kakebeeke-van de Put en me:wr. A. C. Kriest-de Haan.
J'I'A; het huishoudelijke gedeelte werden eero aantal belangrijke grondbeginselen
Vl'ml de partij ter discussie gesteld.
1lltt streven naar maatschappelijke
~dingen, die "sociaal gerechtvaar- diildl en economisch verantwoord" zijn, bm'tdlt het dalende verantwoordelijk- heiillsgevoel en de wijze van belasting- innling aan de orde.
Bet gesprek over de door de V.V.D.
verworpen mandaatsverhouding tussen regu:ring en volksvertegenwoordiging ver-
lwllilerde het inzicht in de positie van een1 bewindsman in het kabinet, tegen- oven· de volksvertegenwoordiging en te- geniWer de eigen partij.
llre recente houding van de regering itrz;ffike het Amsterdamse tunnelwerk
veroorloofdé actuele illustratie van de vragen van staatkundige decentralisatie en uitgeholde autonomie.
Het verlangen, de organisatie van het bedrijfsleven te zien als resultaat van de samenwerking van de vrije organisa- tie van werkgevers en werknemers, ont- ving nieuw licht van de wijze waarop de P.B.O. in ons land tot ontwikkeling wordt gebracht.
De socialisatie leerde men kennen in zijn directe vorm, het onder gemeen- schappelijk beheer brengen van de be- drijfstakken, die daarvoor rijp worden geacht, maar ook in de meer verheelde vorm, n.l. langs de weg van een merk- waardige leningspolitiek van de over- heid. Socialisatie van bedrijven van al- gemeen nut werd onder bepaalde om- standigheden aanvaard: verdergaande socialisatie werd èn om de ernstige eco- nomische nadelen èn om de bedreiging van de geestelijke vrijheid unaniem af- gewezen.
Het discussie-experiment, uiteenzettingen gevolgd door kritiek, bleek wèl-geslaagd en haling vatbaar.
beknopte spontane voor her-
(Vervolg van pag. 3)
Hoe is de stand nu?
De liberale vrouwen hebben vele vertegenwoordigingen in federaties e.d.
Er zijn 3 vrouwelijke leden in de Tweede Kamer en 1 in de Eerste Ka- mer; er zijn er veel b de Prov. Sta- ten en er zijn talrijke vrouwelijke ge- meenteraadsleden; het is gemakkelij- ker dan vroeger om candidaten te vin- den.
Maar er is nog veel te doen.
Man en vrouw zijn gelijkwaardig, maar niet gelijk; wij hebben onze eigen strijdwijze, onze eigen benade- rings-wijze; wij vullen elkaar aan.
Wij vrouwen willen tot de bloei van onze liberale (gemengde) partij bij- dragen op de wijze die ons het beste ligt.
Maar het waren niet louter zulke zwaarwichtige zaken, die ons op deze enigszins feestelijkt bijeenkomst be- zig hielden. Er waren kopjes koffie en thee, met koekjes als tractatie van 5 Utrechtse vrouwengroepen; er was gelukkig tijd voor gezellige praatjes, tussen oude bekenden uit verschillen- de delen van het land en met nieuwe, voor wie velen tot dusver maar na- men waren geweest
En er was tot besluit mevrouw Georgette Hagedoorn, die ons ver- gastte op een aantal Nederlandse, Franse en AmeriJ;: nse liedjes.
De commissie van voorbereiding heeft alle eer van haar werk; dat werk was niet eenvoudib, maar de dag is geslaagd, zeer gc.:laagd en wij danken dan ook allen, die aan dat welslagen bijgedragen hebben, van harte.
J. H.S.
men het, "wordt Nederland een duurte-eiland".
Overschatting van onze toeristische positie door ex- ploitanten in de vreemdelingenindustrie kan niet ongestraft gebeuren".
"Jat bij een aan.tal van mijn collegae dit niet ge- beurt. Ik ben het hier niet mee eens en in een geval als dit vind ik het zelfs van slecht zakelijk inzicht getuigen. Wanneer de mensen die bij ons gel?geerd hebben, bij de betaling van hun hotelrekenm~ er melding van gemaakt zouden hebben, de maaltiJden niet genoten te hebben, dan waren· zonder meer de voor de maaltijden uitgetrokken bedragen van hun nota's afgetrokken. Dit is een van onze verkoops- punten". .
Gelukkig een ander geluid
E
en ander geluid met betrekking tot het bo- venstaande vernamen wij via "De Telegraaf' van de heer H.F.
Tuinema, directeur van het Cen- traal Hotel.:,Wij rekenen ook demi-pension", aldus deze Horeca-man, "maar wanneer om bepaalde redenen de maaltijden niet bij ons worden gebruikt, dan worden deze van de rekening afgetrokken:"
"Ik weet," aldus vervolgde
de
heer Tuinema,Tot zover de heer Tuinema.
Wij zijn op deze zaak dieper ingegaan, omdat zij nationale economische belangen van de eerste orde raakt.
Een verkeerd gericht zakelijk initiatief bena~ee~t in dit geval de gemeenschappelijke belangen. Dit ts niet alleen kortzichtig, doch domweg: dom!
