1. Ioa. 4. 1. 6 Onderscheyden met moet,+
+
2. cor. 10. 4. De gheesten quaet of goet,+
Gheen wapen wy en voeren, Om quetsen vleesch en bloet
+
2. Pet. 2. 1. Maer teghen overvloet,+
Gheesten die t'volck beroeren. 7 Onder t'volck waren doch Valsche Propheten, noch Zijn onder u seer coene Leeraers, door wiens bedroch Ende verghistich soch Secten zijn in saysoene. 8 Secten maecken sy meest
+
Iude 19. Die daer zijn sonder gheest+
+
Iude 21. En vleyschelijck ghedreven+
Maer ghy elck die God vreest, Blijft in den rechten keest Der liefden Gods verheven. 9 Blijft in der liefden Wet Ghestadich int ghebedt
+
Ro. 12. 13. Laet u herte niet keeren+
Van dijn heylich opset Ghy wort een salich let Aen het lichaem des Heeren.
[Laet ons den Heere loven]
Na de wijse: Wat hebt ghy my te vraghen.
Singt met aendacht.
Laet ons den Heere loven, Van al dat hy ons doet,
Want wy verwachtent al van God hier boven T'zy gheluck oft teghenspoet,
Van hem comt ons anders niet dan goet. 2 Wy moghen hem wel eeren,
Want groot is sijnen naem,
a
Eph. 2. 1.
a
Doen wy laghen in des doots verseren, Heeft hy ons in ghenaden ontfaen,
b
matt. 27. 34.
b
Als hy hem liet aent cruyce slaen.
+
mat. 15. 25.
+
3 Het cruys heeft hy ghedraghen,
+
Luc. 23. 32.
+
Voor onse sonden snoot,
c
matt. 27. 20.
c
Hy was veracht, bespot, versmaet, geslaghen
+
Ioa. 19. 18.
+
Ghecroont, ghecruyst, ghesmaeckt de doot, Dit leet hy al uyt liefden groot.
+
mar. 15. 18.
+
4 Hoe souden wy nyt spreken Sijn groote liefde soet,
Die hy bewijst aen ons vol van ghebreken, Dus laet ons nu met sin en moet,
Gaen doen na sijnen wille vroet. 5 Wt liefden is hy ghecomen Al uyt sijns Vaders rijck,
d
esa. 25. 8.
d
En heeft hel, duyvel, doot, haer macht benomen
+
1. Cor. 15. 54.
+
Dus laet ons hem alle ghelijck, Van herten volghen blijdelijck. 6 De liefde heeft hem ghedronghen, Dit mach elck mercken wel,
Want van sijn eygen volc wert hy gedwongen Sy vielen hem also rebel,
Al met tormenten wreet en fel,
e
Esa. 63. 3. 7 Die persse heeft hy ghetredene
+
Apo. 19. 15. Met grooten arbeyt swaer,+
f
Io. 13. 34. end 15. 12. Ende voor ons heeft den strijdt ghestreeden,f
Die was den wille van sijne vaer, Om ons te verlossen alle gaer.
+
Eph. 5. 2. 8 O Vrienden uytvercoren+
+
1. The. 4. 0. Laet ons sonder respijt,+
+
1. Pet. 4. 8. Malcanderen lief hebben na t'behooren,+
+
1. Ioa. 3. 23. ende 4. 21. Al tot onsen naesten profijt,+
Elck sie wel toe dat hy hem quijt. 9 Laet liefde altijts blijcken, O vrienden groot en cleyn,
Waer dat ghy zijt in landen, steden, of wijcken Dit leert ons Christus alghemeyn
Lief te hebben dan herten reyn.
g
1. cor. 13. 7. 10 De liefde can t'al verdraghen,g
Al doetmen haer verdriet,
De liefde blijft eeuwelijck sonder vertsagen, De liefd' en soeckt haer selven niet,
h
1. Ioan. 4. 8. God is de liefde na Schrifts bediet.h
11 Hoort alle Christen schapen Doet al na Gods sermoen,
i
Lu. 17. 10. Dan zijn wy noch altemael onnutte knapeni
Want wyt al schuldich zijn te doen, Dus laet ons al tot deuchden spoen,
k
apo. 19. 5. 12 O vrienden alle gader,k
Danckt, Looft, Prijst God den Heere, Want hy is een barmhertighe Vader, Is dat wy doen na sijnder leer, Hy is alleen weert prijs end eer.
13 Wy moeten sijn woort beleeven,
l
4. esd. 7. 7.
l
Die nauwe poort in gaen,
+
Mat. 7. 13.
+
Gheen menschen vreesen, soo daer staet gheschreven,
+
Luc. 13. 22.
+
Hoe sy ons dreughen ofte slaen,
m
esa. 51. 7.
m
so sullen wy de croon ontfaen.
+
Iere. 1. 8.
+
14 Laet ons liefde bewijsen,
+
Matth. 10. 28.
+
Aen die sijn sieck en cranck
Den naeckten cleden, den hongerigen spijsen
+
Luc. 12. 4.
+
Versoecken des kerckers stanck
+
1. Pet. 3. 14.
+
Gheerne herberghen sonder bedwanck.
n
sap. 5. 17.
n
15 So sullen wy moghen hooren
+
4. esd. 2. 43.
+
Comt in mijn rijcke soet,
+
2. tim. 4. 8.
+
Maer op de bocken, sla hy hem verstooren
+
1. Pet. 5. 4.
+
Als hy tot haer sal spreken schier
+
Iac. 1. 12.
+
Gaet van my in het eeuwich vyer.
+
Apo. 2. 10.
+
16 Hier met so wil ickt laten
o
Rom. 12. 13.
o
Wilt dit in danck ontfaen, De liefde wilt vast in u herte vaten
p
Matth. 24. 34.
p
En willet al int goede slaen, Wt rechter liefden ist ghedaen.
q
Matth. 25. 42.
q
17 Ick wil hem eeuwich dancken, Den Prince triumphant,
+
1.Ioa. 15. 2.
+
Oft ic mocht sijn bequaem tot sijne rancken, Biet my daer toe o Heer de hant.
Bewaert u volck an elcken kant.
Den 46. Psalm.
Singt met aendacht.
Als ons de noot overvalt crachtich Ons borcht end heyl is God almachtich. Sulcx bevinden wy in den noot, End hebben in hem troost seer groot. 3 Dies vreesen wy in gheenen dinghe Al waert dat de werelt verginghe End de berghen hen wierpen snel, Int midden der zee diep en fel. 4 Alwaert dat water des meyrs diepe Raesde t'saem, end oock overliepe, Al waren te niet door sijn cracht, Berghen end steenrotzen ghebracht. 5 Nochtans sullen de vercken reyne, Oock menighe clare fonteyne, De schoone stadt maken verblijt, daer God in woont tot aller tijt.
6 Midden in haer woont God ghepresen, End wil eeuwelijck by haer wesen, Niet salse beweghen voortaen, Want de Heer wilts' altijt bystaen.
7 Veel volcks is ons gheweest seer teghen, Coninckrijcken hen oock beweghen, Van haer gherucht, also dat scheen, Verginck d'eerd' end Hemel met een
Pause.
8 In sulcke stormen ende baren, Is met ons de heyr der heyrscharen, God Iacobs in ons een borcht vast, Teghen ghewelt een overlast.
9 Comt doch al, wilt sien end bemercken
Onses Gods groote wonderwercken, Die hy op der aerden doet,
Na sijne groote wijsheyt goet.
10 Hy heeft over d'eertrijck in tvreede, Ghestilt de oorloghen seer wreede. Lancen,boghen, heeft hy int lant Vernielt, end de waghens ghebrant.
11 Weest stil (spreect hy) zijt doch gedachtich Mijner grooter sterckheyt seer machtich, Ick ben de God seer hooch gheacht, Boven aller menschen gheslacht. 12 Cortelijck de Heer der Heyrscharen, Is met ons in stormen end baren, God Iacobs is ons een borch vast, Teghen ghewelt end overlast.