a
Sy. 17. 20.
a
De Heere sal in den joncksten dach
+
Mat. 6. 4.
+
Alle verborghen saken
int licht bringen, na Schrifte gewach En openbarich maken,
b
2. Cor. 5. 10.
b
Elck wort na sijn werck ghetoont, die goed en worden gecroont
c
Apo. 2. 4.
c
daer de quade niet bestaen en moghen,
d
Sy. 1. 19.
d
dus vreest den Heer oprecht
e
Psal. 139. 4.
e
Want hy weet al wat men secht
+
Heb. 4. 13.
+
Tis al ontdeckt door sijnen ooghen. 2 De creaturen, tzy cleen of groot,
f
Psal. 139. 3.
f
Hy weet wat sy versieren, Hy is de Heere tis voor hem bloot
g
Iere. 17. 10.
g
Hy proeft herten end nieren, En hy sach al door den want,
h
Ezech. 8. 9.
h
Na Ezechiels verstant,
doe sy voor haer afgoden booghen, die secrete afgoderyen.
Heeft de Heere al wel ghesien
Want tis al bloot voor s'Heeren ooghen.
i
Heb. 4. 13. 3.i
Tis voor den Heere bloot end ontdeckt Hy siet binnen end buyten,
Hoe schalck den mensch is, en door treckt
men cant hem niet ontsluyten,
k
Act. 5. 2. So t'bleeck aen Ananias,k
En sijn wijf also ick las,
sy quamen tsamen voor my looghen, maer God op t'selfde pas,
sach wel wat int herte was,
l
Heb. 4. 13.
l
Want tis al bloot voor s'Heeren ooghen.
m
Actor. 8. 19. 4m
Simon magus, na schrifte bedien, merckt hoe hy is ghevaren,
hy liet den doop aen hem gheschien, met die gheloovich waren,
maer so Petrus seght
sijn herte en was niet oprecht,
maer ongherechtich was sijn pooghen, maer God dooght vermaert
n
Heb. 4. 13. hevet haest gheopenbaert,n
Want tis al bloot voor s'heeren ooghen. 5 Dwase waren oock ghesien
o
Mat. 25.
o
Onder de wijse eersame, Wat sal doch de lampe bedien, Oft oock den blooten name Isser gheen olye bereyt
Of ghebreeckter t'bruylofts cleyt hoe sal ons de Heere verhooghen En wy niet vernieut en zijn maer bedeckt met ydel schijn,
p
Heb. 4. 13.
p
Want tis al bloot voor s'Heeren ooghen.
q
Gen. 34. 24. 6qAl heeft hem Sichem omme ghewent
En liet hem oock besuijden sijn soecken was den Heere bekent
T'was om Dina ten tijden, In lijden met gheclach
Quamense op den derden dach, Hemselven heeft hy so bedroghen, So gheveynst doch niet en schijnt, Want al wat den mensche denckt,
r
Heb. 4. 13.
r
Dat is al bloot voor s'Heeren ooghen.
s
Apo. 3. 15. 7sEnd die van Laodicea,
Het hieten rijcke lieden,
Maer so ick uyt de Schrift verstae, Het hadde niet te bedieden,
Sulck een spreeck woort van haer ginck, Haer en behoefde gheen dinck,
Maer den geest die quam anders vertoogen Sy haddent qualijck ghemaeckt,
Want sy waren blint en naeckt,
t
Heb. 4. 13.
t
Ellendich, bloet voor s'Heeren ooghen.
v
Matth. 22. 12. 8vWat heevet dien vrient ghepropheteert
Die daer met de ghenooten, Ter bruyloft quam onghepareert, Hy was daer uytgeslooten. Want de Heere wilt doch schoon,
x
Matth. 13. 30.
x
De Tarwe end Caf uyt een,
y
Ioa. 15. 2.
y
En alle rancken die verdroghen Wil hy na Schrifts uytlegh, Afsnijden en werpen wech,
z
Heb. 4. 13.
z
Want tis al bloot voor s'Heeren ooghen.
a
2. Ioa. 3. 3.
a
Ons doen is al verloren pijn, En ons loopen ghelijcke,
Men moet van boven herboren zijn,
Of wy missen Gods rijcke:
b
psa. 40. 31.
b
Maer die op den Heer verwacht, Die ghecrijghen nieuwe cracht, Dat sy als eenen Arent op u looghen Elck neme hier op acht,
End de traghe niet en slacht,
c
Heb. 4. 13.
c
Want tis al bloot voor s'Heeren ooghen. 10 Prince, laet ons in dit besluyt
d
mat. 7. 14.
d
Den smallen wegh in treden,
e
eph. 4. 22.
e
Den ouden Adam trecken uyt
f
Coll. 3. 5.
f
Nooden de aertsche leden,
g
1. Pet. 2. 2.
g
En sijn begheerich elck, Na den ghevalste melck,
Die wy uyt Zyibs borsten soghen,
h
mat. 6. 33.
h
En soeckt Gods rijcke goet, Want al wat de mensche doet,
i
Heb. 4.13.
i
Dat is al bloot voor s'Heeren ooghen.
Den 19. Psalm.
Singt met aendacht.
Die Hemelen seer claer, Verconden openbaer,
Des Heeren macht seer groot, T' firmament vast ghestelt, Ons daghelijcks vertelt, T'werck sijner handen bloet. 2 D'een dach voor d'ander naer,
Gheeft ghetuychnis eenpaer Ons van God onsen Heere de nachten alghemeen, Steedts volghend achter een. 3 Daer is voorwaer yemant, Gheen sprake noch gheen landt, daermen niet merckt en hoort, die leeringhe seer schoon, die elck uyt s'Hemele troon, Ontfanckt voort ende voort. 4 S'Hemels loop over al, Gaet met een groot gheschal, door die werelt int ronde, God daer in ghemaeckt heeft Een wooningh, die hy gheeft Der Sonnen taller stonde. 5 Daer uyt rijst sy seer claer, Als een Bruyd'gom eerbaer, die uyt sijn camer gaet sy is als een sterck helt, die hem tot loopen stelt, End daer van prijs ontfaet. 6 Sy loopt, en van d'een endt, sy haer tot d'ander wendt, Des hooghen Hemels spoedich, Daer can hem (so men siet) Ter werlt verberghen niet, Voor haer diet' overvloedich.
Pause.
7 De wet des Heeren doet,
Dat hert in overvloet, Verblijdt zijn end verheucht, Zijn ghetuychnis ghewis, Den ongheleerden is, Een leeringh aller deucht. 8 Heer u gheboden recht, Verquicken uwen knecht, End doen sijn hert verblijden, sy zijn louter en goet
Die der blinden ghemoet Verlichten t'allen tijden. 9 Die vreese Gods alleyn Is suyver ende reyn, End sal eeuwich bestaen, sijn rechten alle gaer, sijn oprecht ende waer, Die niet sullen vergaen. 10 Zy zijn beter dan gout, Int ghetal menichfout, Ia dan gout uytghelesen, Honich is niet so soet Noch houtchraten goet, Als u woort Heer ghepresen. 11 Och waer u knecht hem keert, Hy wert daer door gheleert, Tot uwen dienst o Heer, so wie de selve houdt, Van herten met eenvoudt Heeft grooten loon en eer. 12 Wie sal doch zijn die man,
Die recht bemercken can, Sijn feylen niet om gronden? Maeckt my suyver en claer, Van mijn ghebreken swaer, End mijn verborghen sonden. 13 Vwen knecht doch bewaert Dat hy niet sy beswaert, Met moetwillicheyt quaet, Dat sulcx niet over my Heersche: maer dat ick zy Reyn van sulck een misdaet. 14 Al wat ick spreken sal, End mijn ghedachten al Laet u, Heer, welbehaghen, Ia u, die mijn troost zijt, Die my verlost altijt, Wt al mijn quade daghen.