O Zyon uytghelesen,
V Bruydegoms stem neemt waer,
a
Can. 5. 1. Ghy zijt sijn bruyt ghepresen,a
En hebt doch gheenen vaer,
b
2. Cor. 11. 4. Hoe wel ghy reyn//nu zijt certeyn,b
Reynicht u noch vry meer,
c
Apo. 22. 11. Op dat ghy mocht behaghen,c
V bruydegom God en Heer.
d
Apo. 19. 2. 2 Wilt oock aentrecken mede,d
T'cleet der gherechticheyt, En verciert uwe lede,
Met de kettingh der vroomheyt,
e
Eph. 6. 10. Gort u alleyn//met t'gordel reyn,e
+
Col. 3. 14. Der broederlijcke liefden seer,+
Op dat ghy meucht behaghen, V bruydegom God en Heer,
f
Luc. 15. 20. 3 Doet aen den rinck verheven,f
Des waren gheloofs jent,
Dat ghy mocht eeuwich leven, By Christum in s'Hemels tent,
Met de reyne vloet//der ghenaden soet,
+
Esaie. 1. 16.
+
2 Wast u na Gods begheer,
+
Iere. 4. 14.
+
Op dat ghy mocht behaghen, V Bruydegom God en Heer. 4 Zijt vergult t'allen tijden, Met t'gout des Godlijcken woort, Verciert aen allen zijden,
Met die peerlen der deuchden, hoort, Met Olye goet//des gheestes soet, Salft u na Godes leer,
Op dat ghy mocht behaghen, V Bruydegom God en Heer. 5 Staet op en wilt u spoeden, Verciert u ghy edel bruyt, Met die Hemelsche goeden, V Bruydegom comt uyt,
+
matt. 26. 6.
+
V lamp bereyt//soo Christus seyt, V luyheyt legt ter neer,
Op dat ghy mocht behaghen, V Bruydegom God en Heer. 6 Staet op ghy bruyt ghewesen,
+
mat. 16. 24.
+
Volcht uwen bruydegom naer,
+
mat. 8. 34.
+
Wilt oock ghehoorsaem wesen,
+
Luc. 9. 23.
+
Al ist u vleesch wat swaer,
Wort ghy verjaecht//en seer gheplaecht, En doet doch gheenen weer,
Op dat ghy mocht behaghen V Bruydegom God en Heer.
+
mat. 10. 28. 7+
Vreest niet ghy teere leden,
+
Luce 12. 4. Voor druck, angst oft torment,+
Al schijnt ghy nu vertreden, Het sal haest nemen ent
Wort ghy ghequelt//in druck ghestelt, Tot Christum neemt een keer, Op dat ghy mocht behaghen, V Bruydegom God en Heer.
+
Hebr. 13. 13. 8 Wilt Christum helpen draghen,+
Sijn smaetheyt sy is groot, Zijt bereyt t'allen daghen, Te strijden om de waerheyt bloot,
+
Apoc. 3. 5. ende 12. ende 21.
+
So ghy verwint//dit wel versint, O blinckende |yon teer,
So sult ghy wel behaghen, V bruydegom God en Heer.
+
1 Tim. 6. 15. 9+Lof sy den Heer der Heeren
+ Apo. 17. 14. end 19. 16. + De winter is vergaen, De waerheyt is in eeren, + Can. 2. 11. De mey tijt comt nu aen,+
T'gheloove groeyt//de liefde bloeyt,
+
Psa. 14. 7.
+
Gheeft God lof prijs ende eer,
+
Apo. 14. 7. ende 19. 5. So sult ghy wel behaghen,+
V Bruydegom God en Heer.
Als ick roep verstaet mijn reden, Mijn ghebeden,
O God verhoort int ghemeyn. 3 Mijn ziel met angst beswaert seere, Tot u Heere,
Heeft haren toevlucht alleyn, Op een steenrotz Heer ghepresen Sal ick wesen,
Ghestelt daer ick vry zijn sal. 4 Ghy zijt mijn toevlucht bevonden Tallen stonden,
Teghen mijn Vyanden al, 5 In uwen tempel seer schoone Is mijn woone,
Altijt, O God, met ootmoet, Onder u vleughelen zijnde, Ick bevinde,
Toevlucht end beschermingh goet. 6 Want ghy gheeft my Heer ghenadich, End ghestadich,
Al mijn begheerten niet cleyn, Want ghy laet my, Heer toecomen, Aller vromen,
Erfdeel, die u vreesen reyn. 7 Ghy sult de jaren vermeeren End vereeren,
Vwes Conincks openbaer, So dat hy vast beclijven, Ende blijven,
Noch menich gheslacht end jaer,
8 Voor u oock, Heer, desghelijcke Sal sijn rijcke
Sekerlijck end vast bestaen, Dat u waerheyt end ghenade, Vroech end spade,
Dat behoede nu voortaen. 9 So sal ick uwen lof singhen, End voortbringhen,
End grootmaken uwen naem, Ick sal met vlijt dan betalen, Sonder dralen,
Mijn beloften, Heer, al tsaem.
[Ryst uyt den slaep ghy s'Heeren knecht]
Na de wijse van den 68. Psalm. Staet op Heer toont u seer.
Singt met aendacht.
a
Mat. 25. 21. Ryst uyt den slaep ghy s'Heeren knechta
V rekeninghe overleght, Wilt neerstich over sommen, Oft alle u saken staen recht,
b
Mat. 25. 48. Maer in u herte niet en secht,b
Mijn Heer vertreckt te commen, Wilt so niet roemen als versteent Sijn comste, als ment niet en meent, Sal haestelijck gheschieden,
c
mat. 8. 12. ende 13. 42. Neemt waer den tijt u hier verleent,c
Op dat ghy namaels niet en weent, Maer weerdich zijt t'ontvlieden,
2 Die Heere comt die eeuwich leeft,
d
Esa. 3. 12.
d
Daert alle voor verschrickt en beeft,
e
Iuda. 14.
e
Om te oordeelen crachtich, Elck sie dat hy goe reden gheeft,
f
Matth. 12. 36.
f
Van elcken woorde dat hy heeft, Ghesproken, onvoordachtich,
g
Lu. 21. 33.
g
Bidt eendrachtich na sijn vermaen,
+
Apo. 2. 23.
+
Dat ghy dan voor hem mocht bestaen,
h
Mat. 16. 27.
h
Als hy elcken sal loonen,
+
Rom. 2. 11.
+
Na dat hy sal hebben ghedaen,
+
Rom. 2. 6.
+
Tzy goet of quaet ende niet aen
+
2. cor. 5. 10.
+
Sien eenighe persoonen.
k
Mat. 25. 15. 3k
Siet oft ghy hebt ghedaen profijt
i
act. 10. 34.
i
Met t'pont des Heeren nu ter tijt,
l
2. pet. 1. 6.
l
End of ghy als ghepresen Vruchtbaer in Gods kennisse zijt,
+
Luc. 19. 12.
+
En of ghy hebt met al u vlijt, Int gheloof denckt bewesen, In desen bescheydenheyt vroet, Maticheyt end lijdtsaemheyt goet, Godsalicheyt eersame,
En broederlijcke liefde soet, Met der ghemeener liefden gloet, Overvloedich bequame,
4 Ist so, u wert seer autentijck,
m
2. Petr. 1. 11.
m
Ontsloten overvloedelijck, Den inganck sonder falen,
Tot des Heeren schoon lustich rijck, Daer niet besmeurt met sondich slijck, In comt, na schrifts verhalen,
n
Gal. 6. 9.
n
En wilt niet dwalen broeders, want In dat eeuwich beloofde landt, En comt gheen onbesneden,
o
Ios. 5. 2.
o
Welck besnyden in reyn verstandt,
+
Col. 2. 11. Gheschiet door Gods Gheest sonder handt,+
+
Rom. 2. 29. Aen d'inwendighe leden,+
5 Anders t'besnijden niet en ghelt, Daer moet zijn so de schrift vertelt,
p
Gal. 6. 17.
p
Een nieuwe creatuere,
Dus strijt dat ghy behoudt het velt, En t'rijck in nemet met ghewelt, Als Christus in figuere:
Sijn puere, voetstappen eerbaer, Cruys-liefdich ghesint volghet naer, In woorden en in wercken,
q
Luc. 24. 25. Door veel verdriet en lijden swaer,q
Gaen en int Hemelrijcke claer,
+
Act. 14. 22. So wy aen Christum mercken,+
6 Princelijck knecht weest wel bedacht
r
Mar. 13. 35.
r
Houd t'aller ure goede wacht, Want uwen Heer ydoone
+
Matt. 24. 43. Sal comen met al sijn Heyrcracht,+
+
Apo. 10. 15. Ghelijck eener dief in der nacht,+
+
2. Petr. 3. 10. Waeckt ghy, tot uwen loone,+
s
Apo. 2. 10.
s
De croone, sal wesen u deel, Een onverganckelijck juweel, Dat eeuwich leven jeuchdich,
t
Ioan. 16. 24.
t
Volcomen blijtschap al gheheel, Al in dat lustich schoon prieel, Wert u ghegheven vreuchdich.
Den 63. Psalm Davids.
Singt met aendacht.
O Godt, gheen God heb ick dan u, Van smorgens aen bidd' ick u Heere, Mijn ziel verlangt na u gaer seere, Die gantsch in my versmeltet nu: Gheheel verdroocht is mijn lichame, Mijn crachten vergaen al ghelijck, My dorstet als een dor aertrijck, Na u in dees plaets onbequame. 3 Op dat ick noch eens aensien mach, V heerlijckheyt na dit benouwen, So ick die lieflijck te aenschouwen, In uwen schoonen tempel plach, 4 Want veel beter is u ghenade, Dan smenschen leven selfs hier is, Daer sal oock mijnen mont ghewis, Vwen lof spreken vroech end spade. 5 Daer sal ick singhen u eer claer, So langh als ick werd' in dit leven, V met handen hooch opgheheven, Sal ick, O God, aenroepen daer.
6 Die sonde mijns herten vreucht wesen, End oock al mijn gheneuchte alleyn, Mocht ick met hert end monde reyn, V altijt loven Heer ghepresen.
Pause.
7 Als ick rust op dat bedde mijn, End overlegg' al uwe crachten, So moeten dan al mijn ghedachten, Des nachts met u onledich zijn.
8 Want in mijn verdriet end mijn sorghen, Hebt ghy my gheholpen eenpaer,
Dies prijs ick u ghy hebt voorwaer, Met u vleughelen mu verborghen. 9 Mijn ziel hangt u so vastlijck aen, Datse van u gheensins can wijcken, V handt bewaert my desghelijcken, Voor alle die my teghen staen.
10 Maer sy die mijn ziel met onweerde O(vervallen willen met leet,
Sullen in den fafgront seer wreet, Verstooten worden onder d'eerde 11 Versneden wert tot stucken cleyn, Met den swaerd', end tot roof ghegheven, Den Vossen end dieren daer neven, T'goet mijner vyanden ghemeyn. 12 Dan sal de Coninck hem verblijden, In u overwinninghe, Heer,
Wie u kent, sal u lof end eer, Wtbreyden claer aen allen zijden.
Daerom de leughehn monden al Hoe valschelijck datse oock spreken, Sullen ghestopt zijn end versteken So datse niemant helpen sal.
[Na t'avontmael devijne]
Na de wijse: van den 6. Psalm. Wilt my niet straffen Heere.
Singt met aendacht.
Na t'avontmael devijne, Christus midden de sijne Staend', als ootmoedich knecht, Sprack met vriendelijck aenschouwen,
a
Ioa. 15. 1.
a
Ick ben, wilt dit betrouwen,
+
Syr. 24. 22.
+
Eenen wijn stock oprecht.
+
mat. 15. 13.
+
2 Tot des ranckskens ghenesen, Is mijn vader ghepresen, Den bouwer wijs, en goet, Alle ranck in my gheene Vrucht draghend' int ghemeene, Sal hy afsnijden vroet.
3 Maer alle rancke weynich, Vrucht draghende, hy reynich En suyver maken sal, Op dat sy hem behaghe,
End voorts noch vruchten draghe, Al veel meer int ghetal.
4 Ghy zijt nu altesamen, Gheworden reyn met namen,
b
Ioan. 13. 10.
b
Om de wille vant woort, Dat ick u heb ghesproken,
+
Acto. 15. 9.
+
End dat ghy onghebroken, Gheloovich hebt ghehoort. 5 Blijft in my en ick mede,
In u want so ter stede, Gheen wijnrancke, ten zy Sy aen den wijnstock blijve, Gheen vrucht brengt ten beclijve, Van selfs, sghelijcks oock ghy. 6 Ten zy dat ghy blijft stadich In my, ghy condt weldadich, Gheen vrucht ghebrenghen, want Ick den wijnstock vercoren Ben, ghy uyt my gheboren, De rancxkens wel gheplant. 7 Wie in my blijft eendrachtich En ick in hem waerachtich Die brengt veel vruchten, siet Want als u is ontoghen Mijn hulp. al u vermoghen, Om yet te doen is niet. 8 Wie niet in my volheerdich En blijft, al mijns onweerdich, Hy wech gheworpen wert,
c
Ezec. 15. 4.
c
Ghelijck de wijngaert rancke, Die vergaend' als de crancke, Afghescheyden verdort. 9 De sulcks men vergaren, Dan gaet, en sonder sparen, T'samen werpen int vyer, Daer sy moeten verbranden, Met pijne swaer, vol schanden: Gheschrey, en droef ghetier. 10 Ist dat ghy vast ghebonden
In my blijft t'allen stonden, Mijn woorden u effens dien,
d
Ier. 29. 1.
d
Blijven u die int midden,
e
mat. 7. 7.
e
Der herten, wat ghy bidden
+
Iac. 1. 5.
+
Wilt, sal u dan gheschien. 11 Daer in wort mijnen vader
f
Ioa. 15. 8.
f
Gheeert, dat ghy te gader Vruchten brengt overvloet, En dat ghy so by desen, Mijn jongheren gaet wesen, In mijn gheboden soet. 12 Ghelijck mijn vader blijde, My lief heeft t'allen tijde, So groote liefde claer, Draech ick u desghelijcken, Och blijft doch sonder wijcken, In mijnder lijfd' eenpaer.
g
Ioa. 14. 15.
g
13 Ist dat ghy mijn gheboden Houdt, ghy blijft onghevloden,
+
1. Ioa. 5. 3.
+
Dan in mijn liefde vast, Ghelijck ick int volbringhen, Oock houde alle dinghen, Wat mijn vader belast, 14 En ghelijck ick ootmoedich Blijft in sijn liefde gloedich, Dits u van my gheseyt, Op dat mijn blijschap blijve,
In u, en dat beclijve,V blijschap seer planteyt. 15 Dat u blijschap volcommen
Zy, dat is t'eender sommen,
h
Lev. 19. 19. Siet mijn ghebodt als nuh
Ghy sult met reyne sinnen,
+
Ephe. 5. 2. Malcanderen beminnen,+
+
Ioa. 13. 34. Ghelijck ick dede u.+
c
Ioa. 3. 16. 16 Siet broeders, dits de matec
En hebben vroech en late, Hier ghenoech aen te doen, Te rechte wy ons sullen, Voeghen om te vervullen, Als Christen rancken groen.