Transcript interview met Greet van Walsum

Abel: Dag Greet, fijn dat je even de tijd wilt nemen voor dit interview. Hoe lang werk je al hier in het Gezondheidscentrum?

Greet: Zolang wij hier met de apotheek zitten, zo’n 7 jaar. Daarvoor was de apotheek hier aan de overkant gevestigd en dáárvoor weer op de Emmastraat. Die verhuizingen heb ik allemaal meegemaakt.

Abel: Je bent nu apothekersassistente, klopt dat? Greet: Ja, dat klopt.

Abel: Oke, hoe vaak ben je op Speakap te vinden?

Greet: Verschillend natuurlijk, net wat er geplaatst wordt. Ik denk één keer per week gemiddeld. Abel: Waar maak je dan vooral gebruik van?

Greet: Voornamelijk kijk ik naar de berichten die we ontvangen. We hebben met de apotheek onderling een besloten groep op Speakap. Daar wordt de laatste tijd veel informatie gedeeld. Na een werkoverleg komen daar bijvoorbeeld de notulen op te staan. De informatie die we allemaal moeten weten, zetten we dan even op Speakap.

Abel: Wie zijn het dan die vooral die berichten plaatsen? Heb je zelf bijvoorbeeld ook al wel eens wat geplaatst?

Greet: Ja, ik plaats soms een bericht. Omdat ik in mijn beheer bepaalde taken heb waarover soms gecommuniceerd moet worden naar de collega’s: dat is ééns per drie/vier weken denk ik. De apotheker plaatst eigenlijk het meest.

Abel: Die berichten zijn dus voornamelijk in jullie groep, en minder naar de gehele organisatie? Greet: Klopt, dat is weinig vanuit ons uit.

Abel: Voordat Speakap er was, op welke manier werden die notulen toen bijvoorbeeld uitgewisseld?

Greet: Via de e-mail.

Abel: Waren er verder nog andere kanalen, was er bijvoorbeeld ook een WhatsApp groepje? Greet: Een WhatsApp groep hebben we wel, maar dat is meer buiten het werk om. Misschien

ging het eerst heel soms wel over werk, maar sinds Speakap in ieder geval niet meer. Abel: Merk je een verschil in hoe bijvoorbeeld die notulen vroeger via de mail gingen en nu via

Speakap? In de manier waarop de informatie wordt overgedragen of de reacties die erop komen.

Greet: Er wordt op gereageerd, dus je ziet nu wie het gelezen heeft. Dat is wel een voordeel, want dat gebeurde bij de mail niet zo. Persoonlijk vind ik het een voordeel om de notulen via Speakap te hebben, want daar is dan alles rondom mijn werk te vinden. Mijn e-mail is alles eromheen. Het is nu beter gescheiden. Van sommige anderen weet ik dat ze hun e-mail al heerlijk gescheiden hebben, waarbij werk in een andere map terecht komt. Maar dat heb ik nooit gehad. Nu met Speakap weet ik: dat is werk, daar hoef ik thuis niet naar te kijken. Dat vind ik echt een voordeel.

Abel: We hebben zojuist mail al even genoemd als een ander kanaal. Zijn er nog meer sociale mediakanalen die je buiten het werk om gebruikt, ben je bijvoorbeeld actief op Facebook of LinkedIn?

Greet: Nee, Speakap is voor mij de eerste kennismaking met zo’n sociaal netwerk.

Abel: Nu heb ik een aantal stellingen. Ik ben benieuwd hoe je daarover denkt en of Speakap misschien je mening daarin heeft beïnvloed. De eerste is: ‘Ik weet hoe ik het doe en heb goede mogelijkheden om mijzelf te ontwikkelen’.

Greet: Dat vind ik een lastige vraag. Wel in die zin dat eerder dingen lees, ik ben sneller op de hoogte van wijzigingen.

Abel: En ook als je zelf wat plaatst, heb je dan het gevoel dat je meer of minder feedback krijgt? Greet: Ja, er is zeker meer feedback. We werken veel met parttimers, dus sommige collega’s zie je

niet of één keer in de zoveel weken. En doordat je een bericht plaatst op Speakap heb je sneller de antwoorden. Wat dat betreft werk je daardoor beter met elkaar.

Abel: Oke, de volgende stelling is: ‘Ik heb met regelmaat de mogelijkheid om mijn woord te doen en wat ik zeg wordt serieus behandeld’.

Greet: Dat was eigenlijk altijd al zo, daar is geen verandering in te zien.

Abel: Duidelijk, door naar de volgende stelling: ‘Ik ben goed geïnformeerd over wat er gebeurt en wat er gepland wordt en mijn lijnmanager/directeur is toegewijd aan de organisatie.’ Greet: Dat vind ik wel een groot iets sinds we Speakap hebben: dat je veel meer weet wie er

allemaal rondlopen en wat ze doen. Je hebt een beter beeld van het werk dat we doen in het Gezondheidscentrum en wij kunnen elkaar ook allemaal bereiken indien nodig. Abel: Omdat die zorg toch vaak met elkaar samenhangt?

Greet: Precies. En je weet wel welke verschillende disciplines er zijn, maar welke poppetjes daarbij horen heeft Speakap wel uitgebreid.

Abel: Dat sluit inderdaad wel een beetje aan van hetgeen ik eerder in mijn interview met Annemarie Klabbers hoorde. Heb je met haar ook wel eens contact?

Greet: Nou, ik ben nu twee keer bij het strategisch overleg geweest en daar ben ik wel veel personen tegengekomen van verschillende disciplines. Daar heb ik haar wel gezien. Abel: Ze gaf bijvoorbeeld aan dat ze eerder via de e-mail vooral contact had met de dokters en

apotheker zelf, maar nu meer het idee heeft dat iedereen het kan lezen.

Greet: Ja, klopt. Dat is wel fijn. Je hebt nu een beter beeld van de mensen die er rondlopen en wat ze doen.

Abel: De volgende stelling is: ‘Mijn organisatie geeft genoeg ondersteuning voor haar werknemers.’

Greet: Dat is misschien meer een vraag voor de apotheker zelf, waar wij natuurlijk weer in dienst zijn. Daarboven zitten de lijntjes met het bestuur.

Abel: Zie je Speakap als ondersteuning om het werk makkelijker te maken?

Greet: Ik zie het als een makkelijk communicatiemiddel. Of het echt mijn werkt makkelijker maakt, dat weet ik niet direct. De communicatie was toen wel meer verspreid, met

Abel: Je noemde net dat je bij het strategisch overleg geweest bent. De volgende stelling gaat daar een beetje over: ‘Ik herken mij in de waarden van de organisatie en pleit voor wat het doet’. Dat gaat dan over de visie van het Gezondheidscentrum.

Greet: Ja, dat komt inderdaad ook omdat ik daar bij het overleg ben geweest. Niet vanaf het begin af aan, op een begeven moment heb ik overgenomen van een college. Maar daar heb ik wel een beeld bij, ik sta achter die visie.

Abel: Dan heb ik nog één stelling: ‘Ik weet welke verantwoordelijkheden er horen bij mijn baan en hoe deze bijdragen aan het team en de organisatie.’

Greet: Ja, dat klopt haha. Daar ben ik het mee eens. Abel: Heeft Speakap daarin nog iets veranderd?

Greet: Ja, toch wel naar de organisatie. En dat heeft er alles mee te maken dat je nu wel weet wie waar zit.

Abel: In hoeverre ben je bereid je in te spannen en werk te doen voor de organisatie, los van het werk dat je doet voor de apotheek zelf ? Je gaat al naar dat soort overleggen toe..

Greet: Ja, wat dat in de toekomst gaat brengen dat weet je niet natuurlijk. Er zijn ideeën om misschien gezamenlijk iets aan te pakken voor de buurt en als ik denk dat er iets komt wat mij ligt zal ik daar best wel aan mee willen werken.

Abel: Heeft dat ook invloed op de wens om lang te blijven bij de organisatie? Greet: Ik werk er nu al heel veel jaar en in de toekomst gezien zie ik dat ook wel zo. Abel: We hebben een aantal punten gehad: het geloof in de doelen van de organisatie, de

bereidheid om je in te spannen en de wens om lang te blijven werken bij de organisatie. Heeft zo’n intern communicatiesysteem iets veranderd in je houding over die drie punten? Greet: Nee, dat zal niet veel uitmaken.

Abel: Dan ben ik tot slot nog even benieuwd naar wat jij de toevoeging vindt van Speakap voor het Gezondheidscentrum. Je noemde al dat je meer weet wie er rondlopen in de

organisatie en dat bijvoorbeeld de notulen niet iets makkelijker worden uitgewisseld. Kan je nog iets meer verwoorden welke waarde het oplevert?

Greet: Ik denk dat het ook nog wel meer zijn weg kan vinden, in de hele organisatie. Ik denk dat wij hier in de apotheek met de medewerkers bij elkaar dat al aardig gebruiken en er onze weg in weten, maar in de organisatie als geheel kan er misschien nog wel meer. Er zijn disciplines die er wel wat op zetten als ze iets organiseren. Zo waren de logopedisten bezig met boekjes in de hal voor kinderen en dat wordt er dan op verteld. Dan is leuk om te lezen wat er gebeurt. Maar ik denk dat dat naar de toekomst toe nog veel meer kan: dat de disciplines laten weten wat ze gaan organiseren of wanneer ze een informatieavond hebben.

Abel: Dat zou jij ook interessant vinden om te weten? Greet: Jawel, dat zou ik best willen weten.

Greet: Dat zou best kunnen. Binnenkort vinden de meetcontroledagen plaats voor

diabetespatiënten. Dat is wel gecommuniceerd met de praktijkondersteuners van de huisartsen, maar ik heb het niet gelezen op Speakap. Terwijl dat wel voor meer mensen interessant kan zijn. Dus ook van ons uit is er misschien nog meer uit te dragen. Dan moeten we denk ik wel eerst met elkaar bekijken wat we naar iedereen willen hebben, want dat is ook wel weer lastig. Je hebt natuurlijk zoveel verschillende disciplines en de

fysiotherapeuten hebben niet met alles wat wij doen wat te maken. Maar met sommige dingen misschien weer wel.

Abel: Jullie zijn denk ik wel voortdurend met de huisartsen in overleg?

Greet: Ja, precies. Dat heb je natuurlijk wel in zo’n gezondheidscentrum, dat je elkaar meer tegenkomt.

Abel: Hebben jullie ook via Speakap contant met de huisartsen?

Greet: Ik heb contact met één van de doktersassistenten omdat wij eens in de zoveel tijd bij elkaar gaan zitten om wat dingen kort te sluiten. Dan maak ik een afspraak via Speakap, maar voor de rest nog niet.

Abel: Dus wat je eigenlijk zegt is dat het bij jullie eigen discipline heel erg goed gaat en jullie er erg blij mee zijn, maar dat er organisatiebreed nog meer uitgehaald kan worden?

Greet: Ja, ik denk ook wel dat zoiets moet groeien.

Abel: We zijn inderdaad ruim een half jaar verder en dat is een mooi meetmoment om te kijken wie het gebruiken en waarvoor ze het gebruiken. En of ze bereid zijn om er werk in te steken om er uiteindelijk wat uit te halen.

Greet: Daar kan ik me wel iets bij indenken, dat we uiteindelijk meer met de disciplines onderling gaan doen. Wat ik toevallig vandaag nog terughoorde en wat wel als jammer ervaren wordt is dat je soms een mail hebt, of iets anders dat je vanuit buiten doorkrijgt, die je dan niet rechtstreeks kan doorsturen.

Abel: Dat is inderdaad een interessant punt; het is nu helemaal afgesloten voor de interne communicatie en dan is het inderdaad meer werk om iets van buitenaf weer door te sturen.

Greet: Ja, dat doe je dan toch maar weer via mail. Dat is lastig, want dan heb je toch nog weer een extra kanaal waar de dingen binnen kunnen komen, terwijl dat van je werk is en je het eigenlijk liever op Speakap wilt hebben.

Abel: Dat is inderdaad lastig. Het idee erachter is denk ik dat je nu alles intern afgesloten hebt, zodat je weet dat niemand van buitenaf erbij kan en als je dingen door kan sturen dat dan die scheidingslijn dunner wordt.

Greet: Dan heb je inderdaad weer iets van buiten, dat toch binnen kan komen. Dat is ook zo. Abel: Zijn er verder nog dingen die je graag wilt toevoegen?

Greet: Nee, eigenlijk niet.