Ick roep u o Hemelsche Vader aen, Wilt mijn gheloove stercken,
Op dat ick mach vromelijck blijven staen, Met u waerheyt aen-ghedaen,
Al sonder af te gaen, och God wilt in my wercken 2. O Heer in den noot doet my bystant,
+
Luc. 21. 14
+
Gheeft mijn mondt om te spreecken, Ick ben hier in mijn vyanden handt, In der wreeden Leeuwen tand,
U heylig woort playsant, doet my met kragt uytbreken. 3. Mijn kragt is seer kleyn, u Heer bekent,
+
Apoc. 3. 8
+
Gy wilt my doch aenveerden,
Uwen gheest der waerheyt in my sendt,
+
1 Cor. 3. 11
+
Ghy zijt mijn fondament,
Weest my altijt ontrent, dat ik doch mag volheerden, 4. De Heer spreekt tot my, en weest niet bevreest,
+
Esai. 52. 7
+
En willet oock niet beeven,
+
Mat. 10. 28
+
Al vindt ghy u hier in een wilt foreest.
+
Luce. 12. 4
+
By den Draeck en oock dat Beest,
+
Ioa. 14. 16. vers 26
+
Ick sal u mijnen gheest tot een vertrooster gheven 5. Hoe komt dat gy u voor menschen vervaert
+
Esai. 5. 12
+
Die doch moeten sterven,
+
Zach. 2. 8
+
Ick hebbe u uyt verre landen vergaert,
+
Acto. 17. 28
+
Als mijn oogh-appel bewaert,
Gy zijt van mijne aert, gy en sult niet bederven 6. Keert u tot my, mijn leden teer,
+
Esai. 4. 20 Soo meught ghy zaligh wesen,+
+
Ier. 15. 19 En vreest noch en beeft voortaen niet meer,+
+
Zacha. 1. 3 Ick ben alleen u Heer,+
En wijkt niet van mijn leer, o gy mijn volck ghepresen.
+
Mal. 3. 7 7. Komt al tot my die hier arbeyt,+
+
Mat. 11. 28 Belast zijt en beladen,+
+
Mat. 35. 21. vers 34 Een eeuwighe vreught is u bereydt,+
+
Mat. 12. 50 Al door ghenadigheydt,+
+
Mar. 3. 25 ‘k Sal u met klaer bescheyt, uyt liefden versaden+
+
Luce. 8. 21 8/ Ghy zijt mijn vrienden, is ‘t dat ghy doet+
Al dat ick u ghebiede,
+
Ioa. 15. 42 Ick late voor u mijn leven goet,+
Mijn uyt-verkoren vroet,
+
Ioa. 10. 11 Uyt grooter liefden soet, dat dit van my geschiede+
Pause.
9. O Zyon om uwen ‘t wille, hoort,
+
Esa. 53. 6 Heb ick soo veel gheleden+
+
Ioa. 17. 14 Ik heb u ghegheven mijn Goddelijck woort,+
Om te brengen in accoort,
Als gy daer laeght versmoort, in alle u boosheden.
+
Ephes. 2. 1 10. O Zyon mijn alderliefste schoon,+
+
Mat. 10. 28 En wilt u doch niet vresen,+
+
Luc. 12. 4 Voor die ‘t Lichaem vervolgen oft doo’n,+
+
4 Esd. 2. 43 Ick sal u in mijn throon+
+
2 Tim. 4. 8 Gheven des levens Kroon, daer grote vreugt sal wesen+
+
Iac. 1. 12 11. O Zyon mijn alderliefste Bruyt+
+
Apoc. 3. 10 Ia boven alle Vrouwen,+
+
Psal. 40. 9 Mijn Goddelijck woort in u herte sluyt,+
+
Esai. 51. 7 En laet van u niet uyt,+
+
Ier. 31. 60
+
Mijn alderliefste spruyt, ik sal u dan trouwen. 12. Weent ende schreyt een weynigen tijt,
+
Ioa. 16. 20
+
Ghy sult haest verblijden,
+
Mat. 25. 21. en vers 34
+
Een eeuwighe vreught noyt sulcken jolijt,
+
Sap. 2. 7
+
Is voor hem die my belijdt,
Voor de menschen vol van spijt, tot eeuwigen tijden. 13. Blinckende als der Sonnen schijn
+
Mat. 83. 43
+
Ia boven alle klaerheyt,
+
Apo. 19. 8
+
En kleederen wit van zijde fijn
+
Heb. 13. 3
+
Sullen d’uyt-verkoren mijn,
Aendoen, en blijde zijn, en rusten van swaerheyt. 14. Een troostelijck woordt elck hooren sal, Al Die hier nu truyren,
Als de Basuyne sal gheven gheschal, Komt hier mijn lief ghetal
Ick sal u gheven al mijn eeuwig rijck te veuren. 15. Gedenkt den gevangen, als mede gevaen, O Ghy uyt-verkoren,
+
Esai. 25. 8
+
En bidt den Heere dat hy my saen,
+
Apo. 7. 17. en 21. v. 4
+
In rusten wil ontfaen,
En af wasschen al mijn traen, hy sal u verhoren. 16. Oorlof aen Broeders en Susters gemeen Wy moeten hier scheyden,
Op dat wy komen by Christum alleen, Ons Hooft-Man, en anders gheen,
Het 43. Liedt
Stemme: Van den xlij. Psalm
+
Esai. 5. 1 Ick wil mijnen liefsten singhen,+
+
Mat. 21. 33 Een rechtsinnich vriend’lijck Liedt,+
En van sijnen Wijngaert, dinghen Segghen die hem zijn gheschiedt. Op een Berghsken reed’lijck hoogh, Ver van grondt, en schoon in ‘t oogh, Hadt mijn lief om vreucht t’oorboren, Eenen Wijngaert uyt-verkoren.
2. Dien heeft hy aen alle kanten, Vast bemuyrt, ghespit, ghereet: En met rancken doen beplanten, Van de beste die men weet. En heeft eenen Tooren dicht,
+
Esai. 5. 2 Daer in ‘t midden op-ghericht,+
En een Wijn-Pers met haer wellen, Daer beneffens oock doen stellen.
3. Want hy vastelijck vertroude, Dat sijn Wijngaert-plant ghewis, Goede Druyven brenghen soude, Maer voorwaer het sloegh hem mis: Want in steedt van goede vrucht, Die hy wachten onbeducht, Heeft sy, tot sijn groot mishaghen, Wildt en bitter goet ghedraghen.
+
Esai. 5. 9 4. Nu dan, ghy die u woonstede+
Houdet in Ierusalem,
Ende die van Iuda mede, Gheeft hier over uwe stem.
+
Esai. 5. 3
+
Oordeelt ende richtet ghy, Tusschen mijnen Bergh en my. Wat kondt ick doen t’sijner baten, Dat ick hebbe nae-ghelaten? Pause.
5. Hoe komt, daer ick hadt verlanghen Nae Wijn-Druyven soet en mildt, Dat ick daer voor heb ontfanghen
+
Esai. 5. 5
+
Bitter Bezijen en wildt. Nu dan wil ick u doen kondt, Wat ick mijnen Bergh goet rondt, Hebb’ in ‘t herte voorghenomen,
+
Esai. 5. 6
+
Stracx te laten over-komen. 6. Sijnen Tuyn sal ick uyt-rucken Dat men vry weyd’ over al: En sijn Heyningh slaen in stucken Datmen hem vertreden sal. Ick sal hem, ghelooft dat vry, Maken tot een woesteni:
Niemant sal hem voortaen teelen, Snijden, spitten, noch houweelen.
7. Daer sal voortaen Wijn noch Koorn Wassen, noch gheen eerbaer fruyt: Daer sal niet dan wilde Doren, Ende Distels spruyten uyt: En ick sal voorts doen bevel Aen de Locht en Wolcken snel,
+
Esai. 5. 7
+
Dat sy tot dees Landes zeghen, Niet meer gheven haeren reghen.
8. ‘t Volck van Israel gheboren,
+
Esai.[...]
+
En sijn planten uyt-verkoren Is ‘t huys Iuda slim en ergh. Sy heeft Recht van hun verwacht, Ende daer is roof en kracht. Iae in plaets van ‘t recht bestieren, Hoortmen schreyen ende tieren.
Het 44. Liedt.
Den xcv. Psalm. Stemme: Van den xxiiij. Psalm
Komt laet ons blijdt zijn in den Heer?
+
Psalm. 99. 1 En met sangh verbreyden sijn eer,+
+
Eph. 5. 29 Hy is ons troost en heyl alleyne,+
Laet ons met dancksegginghe gaen, Voor sijn aenghesicht, en voortaen Hem singhen met vreught Psalmen reyne.
+
1 Tim. 6. 15 2. Want hy een groot Godt is gheacht,+
Een Koningh van veel grooter macht Dan de Goden zijn, want ‘t Eertrijke
+
Psal. 50. 12 Heeft hy in sijn handt, welcx vrucht al+
Hem toe-behoort, die Bergh en dal Steeds voort-bringhen beyde ghelijcke.
+
Gen. 1. 9 3. De Zee hem aleen toe-behoort,+
+
Psal. 33. 7 Hy heeft die ghemaeckt door sijn woordt,+
End’ Schiep oock ‘t Aertrijcke bequame. Komt laet ons al t’saem met demoet, Vallen voor onsen Godt te voet,
+
Gen. 1. 26 Hy heeft ons gheschapen al t’same+
4. Hy is een Godt die ons behoet,
+
Psal. 79: 15 Wy zijn ‘t volck end’ de Schapen goet,+
+
Hebr. 3. 7. en 4. vers. 7
+
Die van hem wel gheweydet werden: Hoort ghy heden sijn stemme klaer, Wilt doch uwe herten so gaer
Niet verstocken noch oock verherden. 5. So tot Massa end’ Meriba
+
Exod. 17: 2
+
Uwe Vaders voor ende na In de woestijne te doen plaghen.
Sy terghden my met herten quaet, End’ beproefden vroegh ende spaet Al mijn wercken die sy daer saghen.
6. Daer ick veertigh jaren eenpaer Met hem veel arbeydts hadt voorwaer Dies klaeghd’ ick aldus onversweghen:
Dit volck is gantsch sonder verstant Van herten gaer dwalende: want Sy sullen niet leeren mijn weghen.
7. Dies als ick van hen wert versmaet,
+
Num. 14. 1
+
Ick was toornich door sulck een daet,
+
Heb. 3. 11
+
End’ heb in mijn gramschap ghesworen: Dat dit boos end’ verkeert gheslacht Nimmermeer soude zijn ghebracht Ter ruste mijner uyt-verkoren.